(1)

2 czerwca 2014 r. Komisja przyjęła rozporządzenie wykonawcze (UE) 587/2014 (2) wprowadzające po raz pierwszy odstępstwo od art. 13 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 w zakresie minimalnych odległości od brzegu i minimalnej głębokości morza dla niewodów dobrzeżnych prowadzących połowy na niektórych wodach terytorialnych Francji (Langwedocja-Roussillon i Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże), które wygasło 31 grudnia 2014 r. Przedłużenie tego odstępstwa przyznano rozporządzeniem wykonawczym Komisji 2015/1421 (3), które wygasło 25 sierpnia 2018 r. Kolejne przedłużenie tego odstępstwa przyznano rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1596 (4), które wygasło 25 sierpnia 2021 r.

(2)

7 października 2020 r. Komisja otrzymała od Francji wniosek o przedłużenie odstępstwa przyznanego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/1596. 23 czerwca 2021 r. i 29 października 2021 r. Francja przedstawiła aktualne informacje uzasadniające przedłużenie odstępstwa, w tym sprawozdanie z realizacji planu zarządzania przyjętego przez Francję 13 maja 2014 r. (5) zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006, a także plan kontroli i monitorowania przyjęty przez Francję w 2018 r. (6).

(3)

Podczas swojej 68. sesji plenarnej, która odbyła się w listopadzie 2021 r., Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) (7) ocenił wniosek o przedłużenie odstępstwa, dane uzupełniające i sprawozdanie z realizacji. STECF uznał stopniowy spadek zarówno zdolności połowowej floty, jak i nakładu połowowego i podkreślił potrzebę obniżenia pułapu nakładu połowowego określonego w planie zarządzania, aby zapobiec ewentualnemu zwiększeniu w przyszłości, oraz potrzebę uzupełnienia dostarczonych informacji, w szczególności dotyczących danych na temat połowów i ich wpływu na środowisko.

(4)

4 maja 2022 r., w następstwie uwag STECF, Francja opublikowała rozporządzenie ministerialne (8) zmniejszające maksymalny dopuszczalny nakład połowowy z 1 386 do 638 dni w roku. Rzeczywisty nakład połowowy wykorzystany przez rybołówstwo od wygaśnięcia ostatniego odstępstwa był już zgodny z nowym pułapem nakładu połowowego. Francja przekazała również STECF dodatkowe informacje na temat wpływu połowów na środowisko.

(5)

Podczas swojej 69. sesji plenarnej, która odbyła się w marcu 2022 r., STECF (9) docenił wysiłki podjęte przez Francję, mające na celu dostarczenie dodatkowych informacji. STECF stwierdził, że jego poprzednia uwaga dotycząca pułapu nakładu połowowego została uwzględniona oraz że zgodnie z oceną ryzyka przedstawioną przez Francję połowy przy użyciu niewodów dobrzeżnych mają jedynie ograniczony wpływ na środowisko. STECF zauważył, że jego poprzednia uwaga dotycząca braku zaktualizowanych danych dotyczących monitorowania połowów nie została jednak uwzględniona.

(6)

Komisja uważa, że wpływ tych połowów należy oceniać w świetle rzeczywistej skali tej działalności połowowej, która jest znikoma: łączne roczne połowy 8 najczęściej wyładowywanych gatunków wyniosły nieco ponad 2,2 tony w 2020 r. Połowy te prawdopodobnie nie będą zatem miały znaczącego wpływu na stada poławiane. Z obserwacji STECF wynika, że sardynka jest eksploatowana w sposób zrównoważony na obszarze, którego dotyczy ten rodzaj rybołówstwa, oraz że nakład połowowy i połowy stopniowo zmniejszają się wraz ze spadkiem liczby statków, a spadek ten odpowiada zmniejszeniu wpływu połowów na ekosystem i zasoby.

(7)

Z powodów podanych przez STECF, z którymi zgadza się Komisja, należy zauważyć, że połowy niewodami dobrzeżnymi nie mają znaczącego wpływu na środowisko morskie.

(8)

Ograniczona szerokość szelfu kontynentalnego stanowi szczególną przeszkodę geograficzną.

(9)

Połowy niewodami dobrzeżnymi prowadzone są z brzegu na niewielkich głębokościach i są ukierunkowane na różne gatunki (np. morlesz szkarłatny, ostrobok śródziemnomorski, sardynka europejska). Charakter tego rodzaju połowów jest taki, że nie można ich prowadzić z wykorzystaniem innych narzędzi połowowych, ponieważ nie istnieją inne narzędzia regulowane, które mogłyby służyć do połowów gatunków docelowych.

(10)

Przedłużenie odstępstwa, o które wystąpiła Francja, dotyczy upoważnienia dla ograniczonej liczby 17 statków wskazanych w planie zarządzania, czyli mniejszej liczby niż 20 statków upoważnionych w ramach poprzedniego wniosku. Stanowi to zmniejszenie nakładu połowowego o 54 % w odniesieniu do upoważnionych statków w porównaniu z 2014 r., gdzie odstępstwo dotyczyło 37 upoważnionych statków określonych w francuskim planie zarządzania.

(11)

Ponadto francuski plan zarządzania gwarantuje, że nakład połowowy w przyszłości nie zostanie zwiększony, zgodnie z wymogami art. 13 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006. Upoważnienia do połowów będą wydawane wyłącznie określonym 17 statkom z łącznym nakładem połowowym wynoszącym 638 dni, które zostały już upoważnione do połowów przez Francję. Ponadto Francja ograniczyła maksymalny dozwolony nakład połowowy w odniesieniu do każdego narzędzia połowowego.

(12)

W związku z tym Komisja zauważa, że plan zarządzania skutecznie wycofuje flotę z czasem, ponieważ upoważnienia do połowów są powiązane ze statkami i są automatycznie wycofywane, gdy statek posiadający upoważnienie zostaje zastąpiony innym lub gdy kapitan statku sprzedaje swój statek lub przechodzi na emeryturę.

(13)

Wniosek dotyczy działalności połowowej już dozwolonej przez Francję oraz statków prowadzących udokumentowane połowy dłużej niż pięć lat zgodnie z art. 13 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

(14)

Statki te zostały wpisane do wykazu przekazanego Komisji zgodnie z wymogami art. 13 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

(15)

Przedmiotowa działalność połowowa spełnia wymogi art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006, ponieważ we francuskim planie zarządzania zakazuje się prowadzenia połowów nad chronionymi siedliskami.

(16)

W odniesieniu do wymogu zgodności z minimalnym rozmiarem oczek sieci Francja zezwoliła w planie zarządzania przyjętym w maju 2014 r na odstępstwo od minimalnego rozmiaru oczek sieci określonego w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006, na podstawie spełnienia wymogów art. 9 ust. 7 tego rozporządzenia ze względu na wysoce selektywny charakter przedmiotowych połowów, ich nieznaczny wpływ na środowisko morskie oraz fakt, że przepisy art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 nie mają na nie wpływu.

(17)

Część B pkt 4 załącznika IX do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 (10) umożliwia dalsze stosowanie odstępstw od minimalnych rozmiarów oczek sieci, wydanych w ramach art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 i obowiązujących 14 sierpnia 2019 r., chyba że w art. 15 rozporządzenia (UE) 2019/1241 określono inaczej. Komisja dokonała oceny przedłużenia odstępstwa, o które wystąpiła Francja, i uznała, że jest ono zgodne z warunkami określonymi w art. 15 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2019/1241 i w części B pkt 4 załącznika IX do rozporządzenia (UE) 2019/1241, ponieważ nie prowadzi do pogorszenia standardów selektywności – w szczególności w odniesieniu do zwiększenia połowów osobników młodocianych – obowiązujących w dniu 14 sierpnia 2019 r., i służy osiągnięciu celów i wartości docelowych określonych w art. 3 i 4 wyżej wspomnianego rozporządzenia.

(18)

Przedmiotowa działalność połowowa nie koliduje z działaniami statków używających narzędzi połowowych innych niż włoki, niewody lub podobne sieci ciągnione, zgodnie z art. 13 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

(19)

Działalność niewodów dobrzeżnych jest uregulowana we francuskim planie zarządzania w celu zapewnienia, aby połowy gatunków wymienionych w załączniku IX do rozporządzenia (UE) 2019/1241, który zastępuje załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1967/2006, były minimalne, zgodnie z wymogami art. 13 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

(20)

Niewody dobrzeżne nie są ukierunkowane na głowonogi, zgodnie z wymogami art. 13 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

(21)

Francuski plan zarządzania ustanawia plan monitorowania działalności połowowej zgodnie z art. 4 ust. 5 akapit piąty rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 i jego art. 13 ust. 9 akapit trzeci. Obejmuje on również środki monitorowania działalności połowowej i spełnia tym samym warunki określone w art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (11).

(22)

W związku z powyższym Komisja uważa, że przedłużenie odstępstwa, o które wystąpiła Francja, jest zgodne z warunkami określonymi w art. 13 ust. 5 i 9 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006. Należy zatem przyznać przedmiotowe odstępstwo.

(23)

We właściwym terminie oraz zgodnie z planem monitorowania określonym we francuskim planie zarządzania Francja powinna przedstawić Komisji sprawozdanie.

(24)

Ograniczenie czasu obowiązywania odstępstwa pozwoli zapewnić niezwłoczne zastosowanie środków naprawczych w przypadku, gdyby monitorowanie planu zarządzania wykazało zły stan ochrony eksploatowanego stada, a jednocześnie umożliwi wzmocnienie bazy naukowej lub udoskonalenie planu zarządzania.

(25)

Ponieważ połowy były stale objęte francuskim planem zarządzania dotyczącym niewodów dobrzeżnych, a odstępstwo przyznane rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/1596 wygasło w dniu 25 sierpnia 2021 r., aby zapewnić ciągłość prawną, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od 26 sierpnia 2021 r.

(26)

Ze względu na pewność prawa niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym.

(27)

Takie stosowanie z mocą wsteczną nie narusza zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ przedmiotowe połowy są stale objęte francuskim planem zarządzania dotyczącym niewodów dobrzeżnych.

(28)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

a)

o numerze rejestracyjnym podanym we francuskim planie zarządzania;

b)

prowadzące udokumentowane połowy od ponad pięciu lat i nieuczestniczące w zwiększaniu nakładu połowowego w przyszłości; oraz

c)

posiadające upoważnienie do połowów i działające na podstawie planu zarządzania przyjętego przez Francję zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.