28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 354/1

(1)

Zakres wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) obejmuje środki dotyczące rynków produktów rybołówstwa i akwakultury w Unii. Wspólna organizacja rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (WOR) jest integralną częścią WPRyb i powinna przyczyniać się do osiągnięcia jej celów. Ponieważ WPRyb jest zmieniana, należy odpowiednio dostosować WOR.

(2)

Aby uwzględnić niedociągnięcia wykryte przy wdrażaniu obecnie obowiązujących przepisów, zmiany na rynku unijnym i światowym, a także rozwój działalności połowowej i w zakresie akwakultury, należy zmienić rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (4).

(3)

Rybołówstwo odgrywa szczególnie ważną rolę w gospodarkach regionów przybrzeżnych Unii, w tym regionów najbardziej oddalonych. Mając na uwadze, że zapewnia ono środki do życia rybakom z tych regionów, należy podjąć działania w celu zwiększenia stabilności rynku i zapewnienia lepszej relacji między podażą a popytem.

(4)

Przepisy WOR należy wdrożyć zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii, w szczególności w odniesieniu do jej zobowiązań na mocy przepisów Światowej Organizacji Handlu. Należy zapewnić warunki uczciwej konkurencji w handlu produktami rybołówstwa i akwakultury z państwami trzecimi, w szczególności poprzez poszanowanie zrównoważonego rozwoju i stosowanie norm społecznych odpowiadających normom, które mają zastosowanie do produktów unijnych.

(5)

Ważne jest, aby zarządzanie WOR było zgodne z zasadą dobrego rządzenia, zawartą w WPRyb.

(6)

Aby WOR odniosła sukces, podstawowe znaczenie ma informowanie konsumentów za pośrednictwem kampanii marketingowych i edukacyjnych o wartości spożywania ryb i dużej różnorodności dostępnych gatunków, a także o znaczeniu, jakie ma zrozumienie informacji umieszczonych na etykietach.

(7)

Organizacje producentów sektora rybołówstwa i organizacje producentów sektora akwakultury (zwane dalej „organizacjami producentów”) mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów WPRyb i WOR. Konieczne zatem jest wzmocnienie ich działań oraz zapewnienie niezbędnego wsparcia finansowego, aby umożliwić tym organizacjom odgrywanie większej roli w zakresie bieżącego zarządzania zasobami rybołówstwa, z poszanowaniem ram określonych przez cele WPRyb. Należy także zapewnić, aby ich członkowie prowadzili działalność połowową i w zakresie akwakultury w sposób zrównoważony, ulepszali sposób wprowadzania produktów do obrotu, gromadzili informacje o akwakulturze oraz zwiększali swoje dochody. Przy realizacji tych celów organizacje producentów powinny uwzględniać różne warunki sektorów rybołówstwa i akwakultury panujące w Unii, w tym w regionach najbardziej oddalonych, a zwłaszcza specyfikę działalności na niewielką skalę w dziedzinie rybołówstwa i specyfikę akwakultury ekstensywnej. Właściwe organy krajowe powinny mieć możliwość wzięcia odpowiedzialności za realizację tych celów w ścisłej współpracy z organizacjami producentów w zakresie kwestii dotyczących zarządzania, w tym – w stosownych przypadkach – w zakresie przydziału kwot i zarządzania nakładem połowowym, stosownie do potrzeb poszczególnych łowisk.

(8)

Należy podjąć środki zachęcające do odpowiedniego i reprezentatywnego udziału drobnych producentów.

(9)

W celu zwiększenia konkurencyjności i rentowności organizacji producentów należy jasno określić odpowiednie kryteria tworzenia takich organizacji.

(10)

Organizacje międzybranżowe zrzeszające różne kategorie podmiotów gospodarczych w sektorze rybołówstwa i akwakultury mają możliwości udzielania pomocy w poprawieniu koordynacji działalności związanej z obrotem w łańcuchu dostaw i w opracowywaniu środków będących przedmiotem zainteresowania całego sektora.

(11)

Zasadne jest ustanowienie wspólnych warunków uznawania przez państwa członkowskie organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, rozszerzania zasad przyjętych przez organizacje producentów i organizacje międzybranżowe, a także dotyczących podziału kosztów wynikających z takiego rozszerzenia. Rozszerzenie zasad powinno wymagać zezwolenia Komisji.

(12)

Ponieważ stada ryb stanowią wspólne zasoby, zrównoważona i efektywna eksploatacja tych stad może być w niektórych przypadkach lepiej realizowana przez organizacje, w których skład wchodzą członkowie z różnych państw członkowskich i różnych regionów. Należy zatem również zachęcać do zakładania organizacji producentów i związków organizacji producentów na szczeblu krajowym lub transnarodowym, w oparciu – w stosownych przypadkach – o regiony biogeograficzne. Takie organizacje powinny tworzyć partnerstwa dążące do opracowania wspólnych i wiążących przepisów, a także zapewnienia wszystkim podmiotom działającym w sektorze rybołówstwa jednakowych warunków. Przy zakładaniu takich organizacji należy zapewnić, aby podlegały one regułom konkurencji przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu oraz uwzględniały potrzebę utrzymania powiązania pomiędzy poszczególnymi społecznościami stref przybrzeżnych a rybołówstwem i wodami, na których tradycyjnie prowadziły działalność.

(13)

Komisja powinna promować środki wsparcia, aby zwiększyć udział kobiet w organizacjach producentów sektora akwakultury.

(14)

Aby organizacje producentów mogły ukierunkowywać swoich członków na zrównoważoną działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury, organizacje te powinny opracować i przedłożyć właściwym organom ich państw członkowskich plan produkcji i obrotu, zawierający środki konieczne do realizacji celów danych organizacji producentów.

(15)

Aby osiągnąć cele WPRyb w odniesieniu do odrzutów, należy wykorzystywać w szerokim zakresie selektywne narzędzia połowowe, które zapobiegną połowom ryb niewymiarowych.

(16)

Nieprzewidywalność działalności połowowej sprawia, że stosowne jest ustanowienie mechanizmu składowania produktów rybołówstwa przeznaczonych do spożycia przez ludzi, mając na uwadze wspieranie większej stabilności rynku i zwiększenie zysku z produktów, w szczególności poprzez tworzenie wartości dodanej. Mechanizm ten powinien przyczynić się do stabilizacji i ujednolicenia lokalnych rynków w Unii z myślą o osiągnięciu celów rynku wewnętrznego.

(17)

Aby uwzględnić zróżnicowanie cen w całej Unii, każda organizacja producentów sektora rybołówstwa powinna być uprawniona do składania oferty na cenę progową dla mechanizmu składowania. Ta cena progowa powinna być ustalana w taki sposób, by utrzymać uczciwą konkurencję między podmiotami gospodarczymi.

(18)

Ustanowienie i stosowanie wspólnych norm handlowych powinno umożliwić zaopatrzenie rynków w zrównoważone produkty i zrealizowanie pełnego potencjału rynku wewnętrznego produktów rybołówstwa i akwakultury, a także powinno ułatwiać funkcjonowania działalności handlowej opartej na zasadach uczciwej konkurencji, poprawiając w ten sposób rentowność produkcji. W tym celu należy nadal stosować istniejące normy handlowe.

(19)

Należy zapewnić, by produkty przywożone, wprowadzane na rynek w Unii, były zgodne z tymi samymi wymogami i normami handlowymi, które muszą spełniać producenci unijni.

(20)

W celu zagwarantowania wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego produkty rybołówstwa i akwakultury wprowadzane do obrotu w Unii, niezależnie od ich pochodzenia, powinny spełniać obowiązujące przepisy dotyczące bezpieczeństwa żywności i higieny.

(21)

Aby umożliwić konsumentom podejmowanie świadomych wyborów, konieczne jest, aby otrzymywywali oni jasne i obszerne informacje dotyczące m.in. pochodzenia produktów i metody ich wytworzenia.

(22)

Stosowanie oznakowania ekologicznego w przypadku produktów rybołówstwa i akwakultury, bez względu na to czy pochodzą z państw należących do Unii, czy spoza Unii, daje możliwość przekazania jasnych informacji na temat ekologicznej zrównoważoności takich produktów. W związku z tym Komisja powinna zbadać możliwość opracowania i ustanowienia minimalnych kryteriów dotyczących opracowania ogólnounijnego oznakowania ekologicznego produktów rybołówstwa i akwakultury.

(23)

W celu zapewnienia ochrony konsumentów właściwe organy krajowe odpowiedzialne za monitorowanie i egzekwowanie wypełniania zobowiązań określonych w niniejszym rozporządzeniu powinny w pełni wykorzystywać dostępne technologie, w tym testy DNA, w celu powstrzymania podmiotów gospodarczych od fałszywego etykietowania połowów.

(24)

Reguły konkurencji odnoszące się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), należy stosować do produkcji produktów rybołówstwa i akwakultury lub obrotu nimi o tyle, o ile ich stosowanie nie utrudnia funkcjonowania WOR ani nie zagraża osiągnięciu celów określonych w art. 39 TFUE.

(25)

Należy ustanowić reguły konkurencji dotyczące produkcji produktów rybołówstwa i akwakultury i obrotu nimi z uwzględnieniem specyfiki sektora rybołówstwa i akwakultury, w tym jego fragmentacji, faktu, że ryby stanowią wspólny zasób oraz znaczącej wielkości przywozu, który powinien podlegać tym samym regułom co unijne produkty rybołówstwa i akwakultury. W trosce o uproszczenie do niniejszego rozporządzenia należy włączyć stosowne przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 (5). Rozporządzenia (WE) nr 1184/2006 nie należy już zatem stosować do produktów rybołówstwa i akwakultury.

(26)

Zachodzi konieczność ulepszenia procesów gromadzenia, przetwarzania i rozpowszechniania informacji gospodarczych na temat rynków produktów rybołówstwa i akwakultury w Unii.

(27)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania przepisów niniejszego rozporządzenia dotyczących: terminów, procedur i formularzy wniosków w zakresie uznawania organizacji producentów i organizacji międzybranżowych oraz w zakresie wycofywania takiego uznania; formatu, terminów i procedur obowiązujących państwa członkowskie w zakresie informowania o decyzjach o udzieleniu lub wycofaniu uznania; formatu i procedury powiadomienia przez państwa członkowskie o zasadach wiążących dla wszystkich producentów lub podmiotów gospodarczych; formatu i struktury planów produkcji i obrotu, a także procedury i terminów ich przedkładania i zatwierdzania; formatu komunikatu o cenach progowych publikowanego przez państwa członkowskie, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (6).

(28)

Rozporządzenie (WE) nr 104/2000 należy uchylić. Jednak w celu zapewnienia ciągłości dostarczania informacji konsumentom, art. 4 tego rozporządzenia powinien być nadal stosowany do dnia 12 grudnia 2014 r.

(29)

Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ustanowienie wspólnej organiacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie z uwagi na wspólny charakter rynku produktów rybołówstwa i akwakultury, natomiast ze względu na jego zakres i skutki oraz na potrzebę wspólnego działania możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(30)

Rozporządzenia (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 powinny zatem zostać odpowiednio zmienione,

a)

organizacje zawodowe;

b)

normy handlowe;

c)

informacje dla konsumentów;

d)

reguły konkurencji;

e)

rozpoznanie rynku.

a)

„produkty rybołówstwa” oznaczają organizmy wodne pochodzące z dowolnej działalności połowowej lub otrzymywane z nich produkty, wymienione w załączniku I;

b)

„produkty akwakultury” oznaczają organizmy wodne na dowolnym etapie ich cyklu życia, pochodzące z dowolnej działalności w zakresie akwakultury lub otrzymywane z nich produkty, wymienione w załączniku I;

c)

„producent” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która wykorzystuje środki produkcji do uzyskania produktów rybołówstwa lub akwakultury z zamiarem wprowadzenia ich do obrotu;

d)

„sektor rybołówstwa i akwakultury” oznacza sektor gospodarki, który obejmuje wszelką działalność związaną z produkcją i przetwarzaniem produktów rybołówstwa lub akwakultury oraz obrotem nimi;

e)

„udostępnianie na rynku” oznacza każde dostarczenie produktu rybołówstwa lub akwakultury w celu jego dystrybucji, spożycia lub używania na rynku unijnym w ramach działalności handlowej, odpłatnie lub nieodpłatnie;

f)

„wprowadzenie do obrotu” oznacza udostępnienie produktu rybołówstwa lub akwakultury na rynku unijnym po raz pierwszy;

g)

„handel detaliczny” oznacza obsługę lub przetwarzanie żywności i jej przechowywanie w punkcie sprzedaży lub w punkcie dostaw dla konsumenta finalnego; obejmuje terminale dystrybucyjne, działalność cateringową, stołówki zakładowe, catering instytucjonalny, restauracje i podobne działania związane z usługami żywieniowymi, sklepy, centra dystrybucji w supermarketach i hurtownie;

h)

„opakowany produkt rybołówstwa i akwakultury” oznacza produkty rybołówstwa i akwakultury, które są „żywnością opakowaną”, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1169/2011.

a)

promowanie rentownej i zrównoważonej działalności połowowej swoich członków w pełnej zgodności z polityką ochrony, określoną w szczególności w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013 i w przepisach dotyczących środowiska, przy przestrzeganiu polityki społecznej, a w przypadku gdy zainteresowane państwo członkowskie tak postanowi, uczestniczenie w zarządzaniu żywymi zasobami morza;

b)

unikanie i ograniczenie w jak największym stopniu przypadkowych połowów stad handlowych i, w razie konieczności, jak najlepsze wykorzystanie takich połowów bez tworzenia rynku dla połowów, które są poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

c)

przyczynianie się do identyfikowalności produktów rybołówstwa oraz do dostępu konsumentów do jasnych i obszernych informacji;

d)

przyczynianie się do wyeliminowania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów.

a)

promowanie zrównoważonej działalności swoich członków w zakresie akwakultury poprzez stwarzanie im możliwości rozwoju w pełnej zgodności z, w szczególności, rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013 i przepisami dotyczącymi środowiska, przy przestrzeganiu polityki społecznej;

b)

zapewnienie zgodności działalności swoich członków z krajowymi planami strategicznymi, o których mowa w art. 34 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

c)

dążenie do zapewnienia, aby produkty paszowe pochodzenia rybnego na potrzeby akwakultury pochodziły z łowisk zarządzanych w sposób zrównoważony.

a)

poprawienie warunków wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury wyprodukowanych przez swoich członków;

b)

poprawienie zyskowności;

c)

stabilizowanie rynków;

d)

przyczynianie się do zaopatrzenia w żywność i propagowanie wysokich norm jakości i bezpieczeństwa żywności, przy jednoczesnym udziale w tworzeniu miejsc pracy na obszarach przybrzeżnych i wiejskich;

e)

ograniczenie oddziaływania połowów na środowisko, w tym poprzez realizację środków służących poprawie selektywności narzędzi połowowych.

a)

dostosowanie produkcji do wymogów rynkowych;

b)

kierowanie podażą produktów swoich członków i obrotem tymi produktami;

c)

promowanie unijnych produktów rybołówstwa i akwakultury swoich członków w sposób niedyskryminacyjny, poprzez wykorzystanie np. certyfikatów, a w szczególności nazwy pochodzenia, znaków jakości, oznaczeń geograficznych, gwarantowanych tradycyjnych specjalności i zalet zrównoważonego rozwoju;

d)

kontrolowanie i podejmowanie środków w celu zapewnienia zgodności działalności swoich członków z zasadami określonymi przez daną organizację producentów;

e)

propagowanie programów szkolenia zawodowego i współpracy w celu zachęcenia młodych ludzi do podjęcia działalności w tym sektorze;

f)

ograniczenie oddziaływania połowów na środowisko, w tym poprzez realizację środków służących poprawie selektywności narzędzi połowowych;

g)

promowanie wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych w celu poprawy obrotu i kształtowania cen;

h)

ułatwienie konsumentom dostępu do informacji dotyczących produktów rybołówstwa i akwakultury.

a)

wspólne planowanie działalności połowowej swoich członków i wspólne zarządzanie tą działalnością, w zależności od stosowanej przez państwa członkowskie organizacji zarządzania żywymi zasobami morza, w tym opracowywanie i realizacja środków poprawy selektywności działalności połowowej i doradzanie właściwym organom;

b)

unikanie i minimalizowanie przypadkowych połowów poprzez zaangażowanie w rozwój i stosowanie środków technicznych oraz jak najlepsze wykorzystanie przypadkowych połowów stad handlowych bez tworzenia rynku dla połowów, które są poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, zgodnie z art. 15 ust. 11 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 oraz z art. 34 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, stosownie do przypadku;

c)

zarządzanie miejscem tymczasowego składowania produktów rybołówstwa zgodnie z art. 30 i 31 niniejszego rozporządzenia.

a)

promowanie zrównoważonej działalności w zakresie akwakultury, szczególnie w kategoriach ochrony środowiska, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt;

b)

gromadzenie informacji o produktach podlegających obrotowi, w tym informacji gospodarczych o pierwszej sprzedaży, oraz o prognozach dotyczących produkcji;

c)

gromadzenie informacji środowiskowych;

d)

planowanie zarządzania działalnością w zakresie akwakultury swoich członków;

e)

wspieranie programów zawodowych w celu promowania produktów zrównoważonej akwakultury.

a)

bardziej efektywne i zrównoważone osiąganie określonych w art. 7 celów danych organizacji producentów;

b)

koordynowanie i rozwijanie działalności stanowiącej przedmiot wspólnego zainteresowania danych organizacji producentów.

a)

opracowywanie standardowych umów zgodnych z prawodawstwem Unii;

b)

promowanie unijnych produktów rybołówstwa i akwakultury w sposób niedyskryminacyjny, poprzez wykorzystanie na przykład certyfikatów, a w szczególności nazwy pochodzenia, znaków jakości, oznaczeń geograficznych, gwarantowanych tradycyjnych specjalności i zalet zrównoważonego rozwoju;

c)

ustanawianie bardziej restrykcyjnych zasad dotyczących produkcji produktów rybołówstwa i akwakultury i obrotu nimi, niż te zawarte w prawodawstwie Unii lub w prawodawstwie krajowym;

d)

poprawianie jakości, pogłębianie wiedzy oraz zwiększanie przejrzystości zagadnień związanych z produkcją i rynkiem, a także prowadzenie działań związanych z programami szkolenia zawodowego, na przykład w odniesieniu do kwestii jakości i identyfikowalności, bezpieczeństwa żywności oraz w celu zachęcania do inicjatyw badawczych;

e)

prowadzenie badań i analiz rynku oraz rozwijanie technik wspomagających optymalizację funkcjonowania rynku, w tym poprzez stosowanie technologii informacyjno-komunikacyjnych, jak również gromadzenie danych społeczno-ekonomicznych;

f)

dostarczanie informacji i przeprowadzanie badań niezbędnych do zapewniania zrównoważonych dostaw, których ilość, jakość i cena odpowiadałyby wymogom rynku oraz oczekiwaniom konsumentów;

g)

promowanie wśród konsumentów gatunków ze stad ryb znajdujących się w zrównoważonym stanie, które mają cenne wartości odżywcze i nie są powszechnie spożywane;

h)

kontrolowanie i podejmowanie środków w celu uzyskania zgodności działalności swoich członków z zasadami określonymi przez daną organizację międzybranżową.

a)

przestrzegają zasad określonych w art. 17 oraz zasad przyjętych w odniesieniu do ich stosowania;

b)

są wystarczająco aktywne gospodarczo na terytorium danego państwa członkowskiego lub jego części, szczególnie w odniesieniu do liczby członków lub wielkości produkcji zbywalnej;

c)

mają osobowość prawną na mocy przepisów krajowych danego państwa członkowskiego, prowadzą działalność i posiadają swoją oficjalną siedzibę główną na terytorium tego państwa członkowskiego;

d)

są w stanie realizować cele określone w art. 7;

e)

przestrzegają reguł konkurencji, o których mowa w rozdziale V;

f)

nie nadużywają dominującej pozycji na danym rynku; oraz

g)

przekazują odpowiednie informacje szczegółowe dotyczące ich członkostwa, zarządzania i źródeł finansowania.

a)

przestrzegają zasad określonych w art. 17 oraz zasad przyjętych w odniesieniu do ich stosowania;

b)

odpowiadają za znaczną część działalności produkcyjnej oraz działalności przetwórczej lub handlowej, lub obu tych działalności, w dziedzinie produktów rybołówstwa i akwakultury lub produktów będących wynikiem przetwarzania produktów rybołówstwa i akwakultury;

c)

same nie są zaangażowane w produkcję i przetwarzanie produktów rybołówstwa i akwakultury oraz produktów przetworzonych z produktów rybołówstwa i akwakultury lub obrót nimi;

d)

mają osobowość prawną na mocy przepisów krajowych państwa członkowskiego, prowadzą tam działalność i posiadają swoją oficjalną siedzibę główną na jego terytorium;

e)

są w stanie realizować cele określone w art. 12;

f)

uwzględniają interesy konsumentów;

g)

nie utrudniają prawidłowego funkcjonowania WOR; oraz

h)

przestrzegają reguł konkurencji, o których mowa w rozdziale V.

a)

przestrzeganie przez ich członków zasad przyjętych przez daną organizację, jeżeli chodzi o eksploatację i produkcję produktów rybołówstwa i obrót nimi;

b)

brak dyskryminacji wśród członków, zwłaszcza ze względu na narodowość lub siedzibę;

c)

nałożenie obowiązku składek finansowych od członków w celu finansowania organizacji;

d)

demokratyczne funkcjonowanie umożliwiające członkom nadzór nad ich organizacją i jej decyzjami;

e)

nakładanie skutecznych, odstraszających i proporcjonalnych sankcji za naruszenia obowiązków określonych w przepisach wewnętrznych danej organizacji, w szczególności w przypadku braku uiszczania składek finansowych;

f)

określenie zasad dotyczących przyjmowania nowych członków oraz wykluczania członków;

g)

określenie zasad rachunkowych i budżetowych niezbędnych do zarządzania organizacją.

a)

terminów i procedur oraz formularzy wniosków w zakresie uznawania organizacji producentów i organizacji międzybranżowych zgodnie z, odpowiednio, art. 14 i 16 lub w zakresie wycofywania uznania zgodnie z art. 18;

b)

formatu, terminów i procedur obowiązujących państwa członkowskie w zakresie informowania Komisji o wszelkich decyzjach o udzieleniu lub wycofaniu uznania zgodnie z art. 20 ust. 2.

a)

organizacja producentów została ustanowiona na okres przynajmniej jednego roku oraz jest uważana za reprezentatywną w zakresie produkcji i obrotu, w tym, w stosownych przypadkach, sektora działalności na niewielką skalę i tradycyjnej, w jednym państwie członkowskim i składa wniosek do właściwych organów krajowych;

b)

zasady, które mają być rozszerzone, dotyczą dowolnego środka dla organizacji producentów określonego w art. 8 ust. 1 lit. a), b) i c), art. 8 ust. 2 lit. a) i b) i art. 8 ust. 3 lit. a) - e);

c)

przestrzegane są reguły konkurencji, o których mowa w rozdziale V.

a)

organizacja międzybranżowa obejmuje przynajmniej 65 % każdego z co najmniej dwóch z następujących rodzajów działalności: produkcji, przetwórstwa danego produktu lub obrotu nim w poprzednim roku na danym obszarze lub na danych obszarach państwa członkowskiego i składa wniosek do właściwych organów krajowych; oraz

b)

zasady, które mają zostać rozszerzone na inne podmioty gospodarcze, dotyczą dowolnego środka dla organizacji międzybranżowych określonego w art. 13 lit. a)–g) i nie powodują żadnych szkód dla innych podmiotów gospodarczych w danym państwie członkowskim ani w Unii.

a)

przestrzegane są przepisy art. 22 i 23;

b)

przestrzegane są reguły konkurencji, o których mowa w rozdziale V;

c)

rozszerzenie to nie zagraża zasadom wolnego handlu; oraz

d)

osiągnięcie celów określonych w art. 39 TFUE nie jest zagrożone.

a)

program produkcji poławianych lub hodowanych gatunków;

b)

strategię marketingową, która ma dopasować ilość, jakość i prezentację podaży do wymogów rynkowych;

c)

środki, które mają podjąć organizacje producentów, aby przyczynić się do realizacji celów określonych w art. 7;

d)

specjalne środki zapobiegawcze służące dostosowaniu podaży gatunków sprawiających zazwyczaj trudności związane z obrotem w danym roku;

e)

sankcje stosowane wobec członków, którzy naruszają decyzje przyjęte w celu wdrożenia danego planu.

a)

formatu i struktury planu produkcji i obrotu, o którym mowa w art. 28;

b)

procedury i terminów przedkładania przez organizacje producentów i zatwierdzania przez państwa członkowskie planów produkcji i obrotu, o których mowa w art. 28.

a)

spełnione są warunki uzyskania dopłat do składowania określone w przyszłym akcie prawnym Unii ustanawiającym warunki wsparcia finansowego dla polityki morskiej i rybołówstwa w latach 2014-2020;

b)

produkty zostały wprowadzone do obrotu przez organizacje producentów sektora rybołówstwa i nie znaleziono na nie kupca po cenie progowej, o której mowa w art. 31;

c)

produkty odpowiadają wspólnym normom handlowym ustanowionym zgodnie z art. 33, a ich jakość jest odpowiednia do spożycia przez ludzi;

d)

produkty zostały zakonserwowane lub przetworzone i są składowane w zbiornikach lub skrzynkach przez zamrożenie, albo na pokładzie statków, albo w obiektach lądowych, przez solenie, suszenie, marynowanie lub, w stosownych przypadkach, gotowanie i pasteryzację, niezależnie od tego, czy podlegały filetowaniu, porcjowaniu lub, w stosownych przypadkach, odgławianiu;

e)

składowane produkty są ponownie wprowadzane na rynek z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi na późniejszym etapie;

f)

produkty pozostają w składzie przez co najmniej pięć dni.

a)

tendencje w zakresie produkcji i popytu;

b)

stabilizację cen rynkowych;

c)

konwergencję rynków;

d)

dochody producentów;

e)

interesy konsumentów.

a)

minimalnych rozmiarów do celów obrotu, z uwzględnieniem najlepszych dostępnych opinii naukowych; takie minimalne rozmiary do celów obrotu odpowiadają, w odpowiednich przypadkach, minimalnym rozmiarom odniesienia do celów ochrony, zgodnie z art. 15 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b)

specyfikacji produktów konserwowanych, zgodnie z wymogami dotyczącymi ochrony i zobowiązaniami międzynarodowymi.

a)

rozporządzenia (WE) nr 178/2002;

b)

rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 852/2004 (14);

c)

rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 853/2004 (15);

d)

rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 (16);

e)

rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 882/2004 (17);

f)

rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (18); oraz

g)

rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

a)

handlowe oznaczenie gatunku i jego nazwę systematyczną;

b)

metodę produkcji, w szczególności następujące sformułowania: „…złowione…” lub „…złowione w wodach śródlądowych…” lub „…wyhodowane…”;

c)

obszar, na którym produkt został złowiony lub wyhodowany, oraz kategorię narzędzia połowowego używego do połowów, jak określono w pierwszej kolumnie w załączniku III do niniejszego roporządzenia;

d)

informację czy produkt został rozmrożony;

e)

datę minimalnej trwałości, w stosownych przypadkach.

a)

składników obecnych w produkcie końcowym;

b)

żywności, dla której mrożenie jest niezbędnym z technologicznego punktu widzenia etapem procesu produkcji;

c)

produktów rybołówstwa i akwakultury zamrożonych wcześniej z uwagi na kwestie dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa, zgodnie z sekcją VIII załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004;

d)

produktów rybołówstwa i akwakultury, które rozmrożono przed poddaniem ich procesowi wędzenia, solenia, gotowania, marynowania, suszenia lub kombinacji tych procesów.

a)

nazwę systematyczną każdego gatunku zgodnie z systemem informacyjnym FishBase lub – w odpowiednich przypadkach – zgodnie z bazą danych ASFIS Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO);

b)

oznaczenie handlowe:

a)

w przypadku produktów rybołówstwa pochodzących z połowów na morzu – zapisaną nazwę podobszaru lub rejonu wymienionego w obszarach rybołówstwa FAO, a także nazwę takiej strefy przy zastosowaniu terminologii zrozumiałej dla konsumenta, lub mapę lub piktogram pokazujące tę strefę, lub, w drodze odstępstwa od niniejszego wymogu, w odniesieniu do produktów rybołówstwa pochodzących z połowów na wodach innych niż Atlantyk Północno-Wschodni (obszar rybołówstwa FAO 27) oraz Morze Śródziemne i Morze Czarne (obszar rybołówstwa FAO 37), wskazanie nazwy obszaru rybołówstwa FAO;

b)

w przypadku produktów rybołówstwa pochodzących z połowów na wodach śródlądowych – odniesienie do jednolitej części wód pochodzenia w państwie członkowskim lub w państwie trzecim będącym krajem pochodzenia produktu;

c)

w przypadku produktów akwakultury – odniesienie do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym produkt osiągnął ponad połowę swojej ostatecznej wagi lub pozostawał przez ponad połowę okresu chowu lub – w przypadku skorupiaków, mięczaków i innych bezkręgowców wodnych – przeszedł końcowy etap chowu lub hodowli trwający przynajmniej sześć miesięcy.

a)

data złowienia produktów rybołówstwa lub zbioru produktów akwakultury;

b)

data wyładunku produktów rybołówstwa lub informacje dotyczące portu, w którym te produkty zostały wyładowane;

c)

bardziej szczegółowe informacje dotyczące kategorii narzędzia połowowego, zgodnie z wykazem w drugiej kolumnie w załączniku III;

d)

w przypadku produktów rybołówstwa pochodzących z połowów na morzu, państwo bandery statku, który dokonał połowu tych produktów;

e)

informacje o środowisku;

f)

informacje o charakterze etycznym lub społecznym;

g)

informacje o technologii produkcji i praktykach produkcyjnych;

h)

informacje o zawartości składników odżywczych w produkcie.

a)

są niezbędne do realizacji celów określonych w art. 39 TFUE;

b)

nie zakładają istnienia obowiązku stosowania identycznych cen;

c)

nie prowadzą do podziału rynków w Unii w jakiejkolwiek formie;

d)

nie wykluczają konkurencji; oraz

e)

nie eliminują konkurencji w odniesieniu do znacznej części danych produktów.

a)

są niezbędne do realizacji celów określonych w art. 39 TFUE;

b)

nie pociągają za sobą jakiegokolwiek obowiązku stosowania cen stałych;

c)

nie prowadzą do podziału rynków w Unii w jakiejkolwiek formie;

d)

nie stosują wobec partnerów handlowych nierównych warunków w ramach takich samych transakcji i nie stwarzają im przez to niekorzystnych warunków konkurencji;

e)

nie eliminują konkurencji w odniesieniu do znacznej części danych produktów; oraz

f)

nie ograniczają konkurencji w sposób, który nie byłby niezbędny do osiągnięcia celów WPRyb.

a)

gromadzi, analizuje i rozpowszechnia wiedzę gospodarczą i zrozumienie unijnego rynku produktów rybołówstwa i akwakultury w ramach całego łańcucha dostaw, uwzględniając kontekst międzynarodowy;

b)

zapewnia praktyczne wsparcie organizacjom producentów i organizacjom międzybranżowym w celu lepszej koordynacji informacji między podmiotami gospodarczymi i przetwórcami;

c)

regularnie bada ceny produktów rybołówstwa i akwakultury w ramach całego łańcucha dostaw w Unii i prowadzi analizy tendencji na rynku;

d)

przeprowadza analizy rynku ad hoc i zapewnia metodykę na potrzeby badania kształtowania się cen.

a)

ułatwienie dostępu do dostępnych danych dotyczących produktów rybołówstwa i akwakultury, zgromadzonych zgodnie z prawem Unii;

b)

udostępnianie informacji rynkowych, takich jak badania cen, analizy i badania rynkowe, wszystkim zainteresowanym podmiotom i ogółowi społeczeństwa w dostępny i zrozumiały sposób, z zastrzeżeniem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 (19).

1)

w art. 57 ust. 1 dodaje się zdania w brzmieniu:

„Państwa członkowskie przeprowadzają kontrole służące zagwarantowaniu zgodności. Kontrole te mogą być dokonywane na każdym etapie wprowadzania do obrotu i podczas transportu.”;

2)

w art. 58 ust. 5 wprowadza się następujące zmiany: