EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Płatności transgraniczne w UE

Płatności transgraniczne w UE

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie (UE) 2021/1230 w sprawie płatności transgranicznych w Unii Europejskiej

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

W rozporządzeniu kodyfikuje się obowiązujące w Unii Europejskiej (UE) zasady dotyczące:

  • płatności transgranicznych*
  • przejrzystości opłat za przeliczanie walut.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Rozporządzenie ma zastosowanie do płatności transgranicznych denominowanych w:

Opłaty* za płatności transgraniczne dokonywane w euro lub w walucie krajowej państwa członkowskiego objętej rozporządzeniem powinny być równe opłatom za odpowiadające im płatności w obrębie danego państwa członkowskiego.

Dostawcy usług płatniczych* podają klientom:

  • dokonującym płatności kartą, nieodpłatnie:
    • kwotę łącznych opłat za przeliczenie waluty jako wartość procentową marży w stosunku do najbardziej aktualnego referencyjnego kursu wymiany euro ogłoszonego przez Europejski Bank Centralny, prezentując ją w zrozumiałej i łatwo dostępnej formie przed dokonaniem transakcji płatniczej;
    • informacje o transakcji po jej dokonaniu, bezzwłocznie i co najmniej raz w miesiącu, w formie wiadomości elektronicznej;
  • składającym internetowe polecenia przelewu:
    • jasne, neutralne, zrozumiałe i prezentowane przed dokonaniem transakcji informacje o łącznej kwocie przelewu, w tym o wszelkich opłatach transakcyjnych i wszelkich opłatach za przeliczenie waluty.

Firmy oferujące usługi przeliczania walut w bankomacie lub w punkcie sprzedaży podają klientom, przed zainicjowaniem transakcji i w czytelny sposób, informacje obejmujące:

  • kwotę łącznych opłat za przeliczenie waluty jako wartość procentową marży;
  • kwotę transakcji zarówno w walucie płatnika, jak i w walucie odbiorcy, oraz informację o możliwości dokonania płatności w dowolnej z tych walut.

Klienci oraz dostawcy towarów i usług, którzy dokonują płatności objętych rozporządzeniem i odbierają takie płatności, używają swojego międzynarodowego numeru identyfikacyjnego rachunku płatniczego (IBAN) oraz kodu identyfikacyjnego jednostki (BIC) swojego dostawcy usług płatniczych.

Państwa członkowskie:

  • wyznaczają organy krajowe odpowiedzialne za monitorowanie i zapewnienie przestrzegania rozporządzenia;
  • określają procedury wnoszenia skarg przeznaczone dla użytkowników usług płatniczych i innych podmiotów;
  • określają odpowiednie i skuteczne pozasądowe procedury wnoszenia skarg i procedury rozjemcze;
  • zapewniają współpracę między organami krajowymi, szczególnie przy rozstrzyganiu sporów transgranicznych;
  • stosują sankcje w przypadku naruszenia przepisów rozporządzenia.

Do 19 kwietnia 2022 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu, Radzie Unii Europejskiej, Europejskiemu Bankowi Centralnemu i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie dotyczące stosowania i skutków niniejszego rozporządzenia, obejmujące co najmniej okres od 15 grudnia 2019 r. do 19 października 2021 r.

Rozporządzenie uchyla rozporządzenie (WE) nr 924/2009.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

  • Rozporządzenie ma zastosowanie od 19 sierpnia 2021 r.
  • Państwo członkowskie, którego walutą nie jest euro i które postanawia rozszerzyć stosowanie rozporządzenia na swoją walutę krajową, powiadamia Komisję o swojej decyzji.

KONTEKST

Celem jednolitego obszaru płatności w euro jest zapewnienie, że:

  • dokonywanie płatności elektronicznych w strefie euro jest tak samo proste jak dokonywanie płatności gotówkowych;
  • w przypadku płatności elektronicznych dokonywanych w euro z jednego państwa członkowskiego do drugiego nie są pobierane dodatkowe opłaty.

Dyrektywa (UE) 2015/2366 wymaga, by opłaty i kursy walutowe stosowane w transgranicznych transakcjach płatniczych były przejrzyste. Określa także informacje, które mają być podawane klientom (zob. streszczenie).

KLUCZOWE POJĘCIA

Płatności transgraniczne. Hurtowe lub detaliczne płatności elektroniczne, w których przypadku płatnik oraz odbiorca znajdują się w innych państwach.
Opłata. Koszt bezpośrednio lub pośrednio związany z transakcją płatniczą.
Dostawca usług płatniczych. Firma, która umożliwia przedsiębiorstwom przyjmowanie płatności kartą kredytową lub debetową oraz portfelem cyfrowym, dokonywanych osobiście lub drogą internetową.

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1230 z dnia 14 lipca 2021 r. w sprawie płatności transgranicznych w Unii (tekst jednolity) (Dz.U. L 274 z 30.7.2021, s. 20–31).

DOKUMENTY POWIĄZANE

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35–127).

Kolejne zmiany dyrektywy (UE) 2015/2366 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Ostatnia aktualizacja: 28.10.2021

Top