System Informacyjny Schengen (SIS) utworzono w 1995 roku po zniesieniu odpraw na granicach wewnętrznych w Unii Europejskiej UE. Jest to wielkoskalowa baza danych ułatwiająca przeprowadzanie odpraw na granicach zewnętrznych, a także współpracę między organami ścigania z państw będących stronami układu z Schengen (obecnie należy do nich 25 państw członkowskich UE oraz cztery kraje stowarzyszone).

Te trzy rozporządzenia mają na celu wzmocnienie ustanowionego w 2006 roku i funkcjonującego od 2013 roku systemu SIS II, zwłaszcza w świetle nowych wyzwań w obszarze migracji i bezpieczeństwa. Zastępują one uregulowania zawarte w rozporządzeniach (WE) nr 1986/2006 i 1987/2006 oraz w decyzji 2007/533/WSiSW.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Architektura systemu

System Informacyjny Schengen składa się z następujących elementów:

systemu centralnego (systemu centralnego SIS), w którego skład wchodzą:
- funkcja wsparcia technicznego (CS-SIS), zawierająca bazę danych (bazę danych SIS), która wykonuje techniczne funkcje nadzorcze i administracyjne, oraz wersję zapasową CS-SIS;
- jednolity interfejs krajowy (NI-SIS);
system krajowy (N.SIS) w każdym państwie, który służy do łączenia się z systemem centralnym SIS, w tym co najmniej jedna krajowa lub wspólna wersja zapasowa N.SIS. N.SIS może zawierać plik danych („kopię krajową”) zawierający pełną lub częściową kopię bazy danych SIS. Przeszukiwanie plików danych przechowywanych w innym N.SIS jest niemożliwe, chyba że zainteresowane państwo wyraziło zgodę na udostępnienie pliku.
Infrastruktura łączności pomiędzy CS-SIS, wersją zapasową CS-SIS i NI-SIS, która zapewnia zaszyfrowaną wirtualną sieć na potrzeby danych SIS oraz wymiany danych między biurami wniosków o informacje uzupełniające na poziomie dostępów krajowych (Sirene).

Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA):

odpowiada za zarządzanie operacyjne centralnym systemem SIS:
wykonuje prace konserwacyjne i techniczne niezbędne w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania centralnego systemu SIS;
wdraża rozwiązania techniczne mające na celu zwiększenie niezakłóconej dostępności centralnego systemu SIS;
w wyjątkowych okolicznościach może przygotować dodatkową kopię bazy danych SIS;
publikuje wykaz urzędów N.SIS i biur Sirene.

Zasady proceduralne dotyczące SIS stanowią co następuje.

Wpisy* powinny być przechowywane w SIS wyłącznie przez okres konieczny dla osiągnięcia celów, w których zostały wprowadzone.
Wpisy podlegają okresowej weryfikacji; dane państwo członkowskie może podjąć postanowienie o utrzymaniu wpisów, w przeciwnym razie są one automatycznie usuwane. Okresy weryfikacji wynoszą:
- 5 lat w przypadku wpisów dotyczących osób poszukiwanych w celu ich aresztowania i wydania lub aresztowania i ekstradycji oraz osób zaginionych, które muszą albo nie muszą zostać objęte ochroną;
- 3 lata w przypadku wpisów dotyczących osób, których obecność jest wymagana do celów postępowań sądowych, wpisów dotyczących powrotów oraz wpisów dotyczących o odmowie pozwolenia na wjazd i pobyt; jeżeli jednak decyzja krajowa, na której opiera się wpis dotyczący powrotu lub wpis o odmowie pozwolenia na wjazd i pobyt przewiduje dłuższy okres ważności niż 3 lata, wpis podlega weryfikacji w ciągu 5 lat;
- 1 rok: w przypadku wpisów dotyczących zagrożonych dzieci, osób narażonych na niebezpieczeństwo, którym należy uniemożliwić podróżowanie, oraz osób, w stosunku do których mają być prowadzone kontrole niejawne, rozpytania kontrolne i kontrole szczególne;
- 10 lat w przypadku wpisów dotyczących konkretnych przedmiotów w celu przeprowadzenia szczególnych kontroli lub w celu ich zajęcia lub wykorzystania jako dowodu w postępowaniu karnym; Komisja Europejska przyjęła akty wykonawcze w celu ustanowienia krótszych okresów weryfikacji w odniesieniu do niektórych kategorii wpisow dotyczących przedmiotów;
Kategorie danych wprowadzanych do systemu muszą być określone w taki sposób, aby pomóc użytkownikom końcowym w identyfikacji osoby i szybkim podejmowaniu decyzji. Muszą one obejmować minimalny zestaw danych (nazwisko, datę urodzenia, powód wpisu i działania, które należy podjąć), a także inne dane, takie jak rodzaj przestępstwa, dane fotograficzne i daktyloskopijne*, o ile są one dostępne.
Korzystanie z danych biometrycznych i daktyloskopijnych musi się odbywać zgodnie z prawem UE i prawami podstawowymi, a także spełniać minimalne normy jakości i specyfikacje techniczne.
Każdy przypadek musi być wystarczająco adekwatny, odpowiedni i ważny, aby uzasadnić wpis w SIS; kryteria te spełnia na przykład wpis dotyczący przestępstwa terrorystycznego.
Wyłącznie państwo członkowskie dokonujące wpisu może zmieniać, uzupełniać, korygować, aktualizować lub usuwać dane wprowadzone do SIS.
Państwo, które uważa, że wykonanie działania wymaganego we wpisie jest niezgodne z jego prawem krajowym, jego zobowiązaniami międzynarodowymi lub istotnym interesem, może umieścić przy wpisie zastrzeżenie*, które wskazuje, że nie podejmie ono żadnych działań na swoim terytorium.

Koszty

Koszty funkcjonowania, utrzymania i rozwijania systemu centralnego SIS i infrastruktury łączności są pokrywane z budżetu UE.
Państwa członkowskie pokrywają koszty funkcjonowania, utrzymania i rozwijania swoich N.SIS.

Podstawowe informacje na temat aktów prawnych

Rozporządzenie (UE) 2018/1860 usprawnia egzekwowanie i zwiększa skuteczność unijnej polityki dotyczącej powrotów.

Ustanawia wspólne warunki i procedury dotyczące wprowadzania i przetwarzania wpisów oraz wymiany informacji uzupełniających na temat obywateli państw trzecich objętych decyzjami nakazującymi powrót*.
Zobowiązuje organy krajowe do wprowadzania wpisów niezwłocznie po wydaniu decyzji nakazującej powrót;
Określa kategorie danych ujętych we wpisie.
Określa zharmonizowane procedury dotyczące:
- potwierdzenia powrotu – weryfikacji, czy wypełniono zobowiązanie do powrotu, a także powiadomienia właściwych ogranów, jeżeli takie zobowiązanie nie zostało wypełnione;
- usuwania wpisów w celu zapewnienia, że nie występuje luka czasowa pomiędzy wyjazdem obywatela państwa trzeciego a aktywowaniem wpisu dotyczącego zakazu wjazdu, jeśli taki obowiązuje;
- obowiązkowych konsultacji przeprowadzanych między organami krajowymi:
  - przed przyznaniem dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej lub przedłużeniem ich ważności obywatelowi państwa trzeciego, do którego może odnosić się wpis dotyczący powrotu wprowadzony przez inne państwo członkowskie UE, któremu towarzyszy zakaz wjazdu do kraju;
  - przed dokonaniem wpisu dotyczącego decyzji o powrocie dotyczącej obywatela państwa trzeciego, który jest posiadaczem ważnego dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej przyznanej przez inne państwo członkowskie, lub w przypadku, gdy taka informacja zostanie ujawniona na późniejszym etapie.

Rozporządzenie (UE) 2018/1861 dotyczy użytkowania SIS w odniesieniu do zakazów wjazdu.

Określa warunki i procedury wprowadzania i przetwarzania wpisów oraz wymian informacji uzupełniających* na temat obywateli państw trzecich, którym odmówiono wjazdu do UE lub prawa pobytu w UE.
Określa kategorie danych ujętych we wpisie.
Wprowadza zharmonizowane procedury dotyczące:
- obowiązkowego wprowadzenia wpisu w sytuacji, w której obywatelowi państwa trzeciego odmawia się wjazdu lub pobytu z tej przyczyny, że stanowi on zagrożenie bezpieczeństwa lub jest objęty środkiem ograniczającym mającym zapobiec wjazdowi na terytorium państwa członkowskiego UE lub przejazdowi przez jego terytorium;
- wprowadzania wpisów na temat obywateli państw trzecich, którzy są beneficjentami prawa do swobodnego poruszania się na terytorium Unii Europejskiej;
- obowiązkowych konsultacji między organami krajowymi przed przyznaniem lub przedłużeniem dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej obywatelowi państwa trzeciego, który otrzymał odmowę prawa wjazdu lub pobytu w innym państwie członkowskim; przed lub po dokonaniu wpisu dotyczącego odmowy wjazdu i pobytu obywatela państwa trzeciego, który jest posiadaczem ważnego dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej przyznanej przez inne państwo członkowskie.
Gwarantuje obywatelom państw trzecich, których dotyczy wpis, prawo do otrzymania na ten temat pisemnej informacji.

Rozporządzenie (UE) 2018/1862 usprawnia i rozszerza stosowanie SIS na potrzeby współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości.

Określa warunki i procedury wprowadzania do SIS i przetwarzania w SIS wpisów dotyczących poszukiwanych oraz zaginionych osób i przedmiotów oraz wymiany informacji i danych uzupełniających w ramach współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych.
Reguluje procedury odnoszące się do wpisów dotyczących:
- osób poszukiwanych w celu ich aresztowania i wydania lub aresztowania i ekstradycji;
- osób zaginionych;
- osób narażonych na niebezpieczeństwo, którym należy uniemożliwić podróżowanie, czy to dla ich własnej ochrony, czy też w celu zapobieżenia zagrożeniu dla porządku lub bezpieczeństwa publicznego;
- zagrożonych dzieci, zwłaszcza gdy zagrożenie wiąże się z ich uprowadzeniem, staniem się ofiarą handlu ludźmi lub uczestnictwem w działaniach terrorystycznych;
- osób poszukiwanych, których obecność jest wymagana do celów postępowania prowadzonego przez organy wymiaru sprawiedliwości (świadków lub osób wezwanych do stawiennictwa w związku z postępowaniem karnym);
- nieznanych osób poszukiwanych do celów identyfikacji;
- kontroli niejawnych, rozpytań kontrolnych i kontroli szczególnych mających na celu zapobieganie przestępstwom, ich wykrywanie, prowadzenie w ich sprawie postępowań przygotowawczych lub ścigania, wykonanie wyroku w sprawach karnych lub zapobieganie zagrożeniom dla bezpieczeństwa publicznego;
- przedmiotów podlegających zajęciu lub przeznaczonych do wykorzystania jako dowód w postępowaniu karnym, zwłaszcza łatwych do zidentyfikowania przedmiotów, takich jak samochody, jednostki pływające, statki powietrzne, broń palna, dokumenty tożsamości i banknoty.

Wpisy informacyjne na temat obywateli państw trzecich

Rozporządzenie (UE) 2018/1862 ustanawia także przepisy dotyczące wpisów informacyjnych dotyczących obywateli państw trzecich podejrzanych o udział w działalności terrorystycznej i innych poważnych przestępstwach wymienionych w załączniku I do rozporządzenia dotyczącego Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) (Rozporządzenie (UE) 2016/794 – zob. streszczenie). Gwarantuje to, że ich przemieszczanie się może być monitorowane, a wszystkie istotne informacje na ich temat są łatwo i natychmiast dostępne dla organów ścigania w państwach członkowskich.
Państwa członkowskie mogą wprowadzać do SIS wpisy informacyjne dotyczące obywateli państw trzecich w interesie UE, na wniosek Europolu o wprowadzenie wpisu informacyjnego na podstawie informacji otrzymanych od organów państw trzecich lub organizacji międzynarodowych. Europol musi powiadomić swojego inspektora ochrony danych o złożeniu takiego wniosku.
Europol może wnioskować o wprowadzenie wpisów informacyjnych do SIS, jeżeli uzna, że:
- istnieją faktyczne przesłanki wskazujące na to, że dana osoba zamierza popełnić lub popełnia przestępstwa terrorystyczne lub inne poważne przestępstwa; lub
- ogólna ocena danej osoby, w szczególności dokonana na podstawie wcześniejszych przestępstw, daje powody, by sądzić, że osoba ta może popełnić takie przestępstwo.
Przed wprowadzeniem wpisu informacyjnego do SIS Europol musi upewnić się, że wpis jest konieczny i uzasadniony oraz że informacje są rzetelne i dokładne oraz że w systemie nie istnieje już żaden inny wpis dotyczący danej osoby. Następnie przekazuje państwom członkowskim posiadane informacje na temat konkretnego przypadku i wyniki swojej oceny oraz proponuje, aby jedno lub więcej państw członkowskich wprowadziło wpis informacyjny do SIS. Państwa członkowskie muszą wdrożyć procedury dotyczące wprowadzania, aktualizowania i usuwania wpisów informacyjnych w SIS.

Prawa osób, których dotyczą dane

Osoby mają prawo:

do dostępu do danych, które ich dotyczą, przetwarzanych w ramach Systemu Informacyjnego Schengen;
do dokonania korekty nieprawidłowych lub błędnych danych;
do wniesienia powództwa do sądów lub właściwych organów nadzorczych w celu uzyskania dostępu, poprawienia, usunięcia, uzyskania informacji lub uzyskania odszkodowania w związku z dotyczącym ich wpisem.

Państwa członkowskie:

zobowiązują się wykonywać orzeczenia dotyczące praw związanych z ochroną danych;
raz w roku składają Europejskiej Radzie Ochrony Danych sprawozdanie na temat liczby otrzymanych wniosków o uzyskanie dostępu i sprostowanie nieprawidłowości, a także na temat liczby wszczętych postępowań sądowych i wydanych w ich toku rozstrzygnięć.

Niezależne organy nadzorcze monitorują zgodność z prawem przetwarzania danych osobowych w SIS; tę samą rolę w odniesieniu do eu-LISA pełni Europejski Inspektor Ochrony Danych powołany rozporządzeniem (UE) 2018/1725. Organy nadzorcze i Europejski Inspektor Ochrony Danych współpracują ze sobą w celu zapewnienia skoordynowanego nadzoru nad SIS.

Dane przetwarzane w SIS i powiązane informacje uzupełniające nie mogą być przekazywane ani udostępniane państwom trzecim ani organizacjom międzynarodowym.
Rozporządzenie (UE) 2018/1725 ma zastosowanie do danych osobowych przetwarzanych przez eu-LISA, Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) i eu-LISA.
Rozporządzenie (UE) 2016/679 (zob. streszczenie) i dyrektywa (UE) 2016/680 (zob. streszczenie) mają zastosowanie do danych osobowych przetwarzanych przez organy oraz służby krajowe.

Dostęp do danych zawartych w SIS SIS mają wymienione poniżej organy:

Organy krajowe, których kompetencje obejmują:
- kontrole graniczne, policyjne i celne;
- zapobieganie przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywanie oraz prowadzenie w ich sprawie postępowań przygotowawczych lub ich ściganie;
- analizowanie warunków i podejmowanie decyzji, w tym dotyczących dokumentów pobytowych i wiz długoterminowych, a także dotyczących wjazdu, pobytu i powrotu obywateli państw trzecich;
- kontrole bezpieczeństwa w odniesieniu do obywateli państw trzecich ubiegających się o ochronę międzynarodową;
- analizowanie wniosków wizowych (dotyczy wyłącznie wybranych kategorii wpisów);
- podejmowanie decyzji w sprawie naturalizacji;
- prowadzenie postępowań karnych z oskarżenia publicznego i prowadzenie postępowań przygotowawczych;
- wydawanie dowodów rejestracyjnych pojazdów, jednostek pływających i statków powietrznych oraz zaświadczeń dotyczących rejestracji broni palnej;
Wymienione poniżej agencje UE mają prawo dostępu do danych zawartych w SIS i ich przeszukiwania, gdy wykonują swoje obowiązki w ramach swoich kompetencji.
- Europejska Straż Graniczna i Przybrzeżna, której zespoły realizują zadania w dziedzinie powrotów i wspierają zarządzanie migracjami.
- Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych zajmuje się współpracą sądową w sprawach karnych.
- Europol: może uzyskiwać dostęp do wszystkich danych – uprzednio agencja miała dostęp jedynie do niektórych danych. Państwa uczestniczące w SIS informują Europol o wszelkich trafieniach lub wpisach dotyczących przestępstw terrorystycznych.

Wyżej wymienione agencje UE informują państwo członkowskie dokonujące wpisu o znalezieniu wpisu w systemie. Nie mają one uprawnień do podłączania części SIS ani przekazywania danych zawartych w tych częściach do swoich systemów.

Komisja ocenia wykorzystanie SIS przez te agencje raz na 5 lat.

Obowiązki

Każde państwo członkowskie SIS:

zapewnia, że dane są prawidłowe, aktualne i wprowadzane do SIS oraz przechowywane w SIS zgodnie z prawem, a także zgodne z przepisami ogólnymi dotyczącymi przetwarzania danych;
zapewnia utworzenie, funkcjonowanie, utrzymanie i rozwijanie swojego N.SIS, zgodnie ze wspólnymi normami, protokołami i procedurami technicznymi, a ponadto zapewnia przyłączenie go do NI-SIS;
zapewnia użytkownikom końcowym niezakłóconą dostępność danych SIS;
przekazuje swoje wpisy za pośrednictwem swojego N.SIS;
wyznacza na szczeblu centralnym urząd do spraw N.SIS, który odpowiada za sprawne funkcjonowanie i bezpieczeństwo N.SIS, zapewnienie właściwym organom dostępu do SIS, przestrzeganie przepisów rozporządzenia oraz właściwe udostępnianie SIS użytkownikom końcowym;
wyznacza organ krajowy (biuro Sirene), który stanowi działający przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, pojedynczy punkt kontaktowy zapewniający wymianę i dostępność wszystkich informacji uzupełniających dotyczących wpisów oraz ułatwiający podejmowanie działań następczych;
przyjmuje plany bezpieczeństwa, ciągłości działania i przywrócenia gotowości do pracy po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej, aby zapewnić ochronę danych i uniemożliwić dostęp osobom nieuprawnionym;
stosuje przepisy dotyczące tajemnicy zawodowej lub poufności, co obejmuje ścisłe monitorowanie działań wykonawców zewnętrznych; zabrania się powierzania zarządzania operacyjnego N.SIS przedsiębiorstwom i organizacjom prywatnym;
prowadzi elektroniczny rejestr (w którym zapisy są zasadniczo usuwane po upływie trzech lat) dotyczący wpisów oraz dostępu do danych osobowych i ich wymiany, w celu sprawdzenia, czy wyszukiwanie było zgodne z prawem oraz zapewnienia integralności i bezpieczeństwa danych;
prowadzi skierowany do personelu mającego dostęp do SIS krajowy program szkoleń w zakresie SIS obejmujący takie zagadnienia jak bezpieczeństwo danych, prawa podstawowe (w tym ochrona danych) oraz zasady i procedury regulujące przetwarzanie danych.

Komisja:

przyjmuje akty wykonawcze i delegowane dotyczące aspektów technicznych SIS i w razie potrzeby wprowadza stosowne zmiany;
pełni, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 2022/922 (zob. streszczenie) ogólną rolę koordynacyjną w odniesieniu do mechanizmu oceny i monitorowania wdrażanego wspólnie z rządami państw UE w celu zapewnienia pełnego stosowania przepisów Schengen na szczeblu krajowym.
przeprowadza ogólną ocenę systemu centralnego SIS oraz wymiany informacji uzupełniających pomiędzy organami krajowymi, która to ocena obejmuje analizę systemu automatycznej identyfikacji daktyloskopijnej (AFIS) oraz kampanii informacyjnych dotyczących SIS, po upływie trzech lat od daty wejścia w życie rozporządzania, a następnie co cztery lata.

eu-LISA odpowiada za:

system centralny SIS i zarządzanie jego działaniem, w tym kontrole jakości danych w tym systemie, a także wszystkie zadania niezbędne do zapewnienia jego całodobowego funkcjonowania przez wszystkie dni w roku;
infrastrukturę łączności: w tym kluczowe aspekty, takie jak nadzór, bezpieczeństwo, koordynacja stosunków między państwami a dostawcą oraz kwestie dotyczące budżetu i umów;
biura Sirene: w tym koordynowanie działań w zakresie testowania, zarządzanie tymi działaniami i ich wspieranie, utrzymywanie i aktualizowanie specyfikacji technicznych dotyczących wymian informacji uzupełniających między biurami a infrastrukturą łączności oraz zarządzanie zmianą techniczną;
przyjmowanie niezbędnych środków zapewniających ochronę danych i uniemożliwiających dostęp osobom nieuprawnionym oraz korzystanie z danych przez osoby nieuprawnione, co obejmuje plany bezpieczeństwa, ciągłości działania i przywrócenia gotowości do pracy po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej w odniesieniu do systemu centralnego SIS i infrastruktury łączności;
stosowanie przepisów dotyczących tajemnicy zawodowej i poufności oraz prowadzenia rejestrów elektronicznych w ten sam sposób co organy krajowe;
publikowanie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wykazu organów krajowych uprawnionych do wyszukiwania danych w SIS;
sporządzanie dziennych, miesięcznych i rocznych statystyk liczby rekordów przypadających na daną kategorię wpisów, które to statystyki nie zawierają żadnych danych osobowych, a nsatępnie publikację sprawozdań.

Kampanie informacyjne

Kampanie przeprowadza Komisja we współpracy z organami nadzorczymi i Europejskim Inspektorem Ochrony Danych. Zostały przeprowadzone w momencie rozpoczęcia stosowania rozporządzenia, a następnie będą powtarzane w regularnych odstępach w celu informowania opinii publicznej o:
- celach SIS;
- danych przechowywanych w SIS;
- organach mających dostęp do SIS;
- praw osób, których dotyczą dane.
Komisja prowadzi ogólnodostępną witrynę internetową zawierającą wszelkie stosowne informacje na temat SIS.
Państwa członkowskie UE – we współpracy ze swoimi organami nadzorczymi – informują opinię publiczną o SIS.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIA MAJĄ ZASTOSOWANIE?

Przepisy wchodzą w życie w kilku etapach, aby zapewnić wystarczającą ilość czasu na wprowadzenie niezbędnych środków i rozwiązań prawnych, operacyjnych i technicznych.

Na mocy decyzji wykonawczej (UE) 2023/201 funkcjonowanie SIS zgodnie z rozporządzeniami (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862 rozpoczęło się w dniu 7 marca 2023 roku. Rozporządzenia (UE) 2018/1860, 2018/1861 oraz 2018/1862 weszły w życie i obowiązują w pełni.

KONTEKST

SIS, który jest uregulowany w różnych aktach prawnych, to jednolity system służący wymianie danych i wniosków pomiędzy uczestniczącymi w nim państwami.
To największy i najpowszechniej wykorzystywany w Europie system wymiany informacji na temat bezpieczeństwa i zarządzania granicami. W 2022 roku uzyskano do niego dostęp ponad 12 miliardów razy, system dostarczył także 263 452 trafienia dotyczące wpisów zagranicznych.
System działa w 31 krajach Europy: we wszystkich państwach członkowskich oraz w czterech krajach stowarzyszonych w ramach strefy Schengen (Islandii, Liechtensteinie, Norwegii i Szwajcarii). Zgodnie z decyzją (UE) 2023/870 SIS działa na Cyprze od 25 lipca 2023 roku.

KLUCZOWE POJĘCIA

Wpis. Zbiór danych umożliwiających organom zidentyfikowanie osoby lub przedmiotu i podjęcie odpowiednich działań.

Dane daktyloskopijne. Dane na temat odcisków linii papilarnych dłoni i palców.

Zastrzeżenie. Zawieszenie ważności wpisu na szczeblu krajowym, które można dodać do wpisów dotyczących aresztowania, wpisów dotyczących osób zaginionych i osób wymagających szczególnej ochrony, wpisów dotyczących dochodzeń niejawnych i szczególnych kontroli oraz do wpisów informacyjnych.

Decyzja nakazująca powrót. Decyzja wydana przez organ administracyjny lub organ wymiaru sprawiedliwości, w której stwierdza się, że pobyt obywatela państwa trzeciego jest nielegalny i nakłada na tego obywatela zobowiązanie do powrotu do kraju pochodzenia.

Informacje uzupełniające. Informacje, które nie są częścią danych zawartych we wpisach w SIS, ale są związane z wpisami w SIS.

GŁÓWNE DOKUMENTY

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1860 z dnia 28 listopada 2018 r. w sprawie użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen do celów powrotu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (Dz.U. L 312 z 7.12.2018, s. 1–13).

Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) 2018/1860 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1861 z dnia 28 listopada 2018 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) w dziedzinie odpraw granicznych, zmiany konwencji wykonawczej do układu z Schengen oraz zmiany i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 (Dz.U. L 312 z 7.12.2018, s. 14–55).

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1862 z dnia 28 listopada 2018 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, zmiany i uchylenia decyzji Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1986/2006 i decyzji Komisji 2010/261/UE (Dz.U. L 312 z 7.12.2018, s. 56–106)

Zobacz tekst skonsolidowany.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Decyzja Rady (UE) 2023/870 z dnia 25 kwietnia 2023 r. w sprawie stosowania w Republice Cypryjskiej przepisów dorobku Schengen dotyczących Systemu Informacyjnego Schengen (Dz.U. L 113 z 28.4.2023, s. 44–47).

Rozporządzenie Rady (UE) 2022/922 z dnia 9 czerwca 2022 r. w sprawie ustanowienia i funkcjonowania mechanizmu oceny i monitorowania w celu weryfikacji stosowania dorobku Schengen oraz w sprawie uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1053/2013 (Dz.U. L 160 z 15.6.2022, s. 1–27).

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), zmiany rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 i decyzji Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 99–137).

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępująca decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniająca decyzję Rady 2005/671/WSiSW (Dz.U. L 88 z 31.3.2017, s. 6–21).

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (tekst jednolity) (Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1–52).

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1–88).

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylająca decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 89–131).

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53–114).

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 98–107).

Dorobek Schengen, o którym mowa w art. 1 ust. 2 decyzji Rady 1999/435/WE z dnia 20 maja 1999 r. (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 1–473).

Decyzja Rady 1999/435/EC z dnia 20 maja 1999 r. dotycząca definicji dorobku Schengen do celów określenia, zgodnie ze stosownymi postanowieniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu o Unii Europejskiej, podstawy prawnej dla każdego z postanowień lub decyzji stanowiących dorobek Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 1–16).

Ostatnia aktualizacja: 26.02.2024

Top