Akty wykonawcze

Zgodnie z art. 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej prawodawca UE może upoważnić Komisję Europejską (lub, w drodze wyjątku, Radę Unii Europejskiej) do przyjęcia aktów wykonawczych. Powierzenia takich uprawnień dokonuje się przez umieszczenie w akcie ustawodawczym („akcie podstawowym”) specjalnych przepisów w tym zakresie. Akty wykonawcze uchwalane są w celu ustanowienia jednolitych warunków wykonywania danego aktu ustawodawczego, jeśli jest to konieczne.

Są to akty o charakterze nieustawodawczym, które mogą mieć indywidualne lub ogólne zastosowanie. Często dotyczą one kwestii administracyjnych lub technicznych i mogą być wydawane w różnych formach, na przykład indywidualnych decyzji w sprawie finansowania, decyzji dotyczących zezwolenia na dopuszczenie do obrotu określonych produktów lub wzorów świadectw wymaganych na mocy prawa UE. Są przyjmowane w tak różnorodnych dziedzinach jak programy wydatków, ochrona środowiska i zdrowia czy podatki.

Zgodnie z procedurą akty wykonawcze są przyjmowane przez Komisję po przeprowadzeniu konsultacji z komitetami, w których zasiadają eksperci ds. technicznych z państw członkowskich UE. Wynika to z przepisów i procedur określonych w rozporządzeniu (UE) nr 182/2011.

W trakcie przygotowywania aktów wykonawczych Parlament Europejski i Rada są informowane na bieżąco i przysługują im uprawnienia kontrolne, natomiast instytucje te nie mogą wetować aktów wykonawczych.

ZOBACZ TAKŻE

• Procedura komitetowa
• Rada Unii Europejskiej
• Akty delegowane
• Komisja Europejska
• Parlament Europejski
• Hierarchia norm Unii Europejskiej (UE)
• Akty ustawodawcze
• Akty o charakterze nieustawodawczym
• Państwa członkowskie
• Traktaty
• Rola komitetów w kontekście uprawnień wykonawczych Komisji Europejskiej (streszczenie)
• Prawo wtórne Unii Europejskiej (streszczenie)
• Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (streszczenie).