An official website of the European UnionAn official EU website
Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Umowa między UE a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej (VAT)

Umowa między UE a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej (VAT)

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Umowa pomiędzy UE a Norwegią o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej (VAT)

Decyzja (UE) 2017/2381 dotycząca podpisania, w imieniu UE, Umowy pomiędzy UE a Norwegią o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie VAT

Decyzja (UE) 2018/1089 dotycząca zawarcia, w imieniu UE, Umowy pomiędzy UE a Norwegią o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie VAT

Umowa pomiędzy UE a Norwegią o zmianie umowy o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie VAT

Decyzja Rady (UE) 2024/2888 w sprawie zawarcia Umowy pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii zmieniającej Umowę pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej

JAKIE SĄ CELE UMOWY I DECYZJI?

Umowa ustanawia współpracę administracyjną pomiędzy Unią Europejską (UE) a Norwegią w celu:

  • zapewnienia przestrzegania przepisów dotyczących podatku od wartości dodanej (VAT) obu jurysdykcjach;
  • ochrony dochodów z VAT przypadających każdej ze stron.

W decyzji (UE) 2017/2381 upoważnia się UE do podpisania umowy, natomiast w decyzji (UE) 2018/1089 formalnie zatwierdza się umowę.

Umowa zmieniająca ma na celu zapewnienie państwom członkowskim UE nowych narzędzi współpracy z Norwegią w zakresie współpracy administracyjnej, zwalczania oszustw i odzyskiwania należności w dziedzinie podatku VAT, podobnych do tych wprowadzonych w rozporządzeniu (UE) 2018/1541 zmieniającym rozporządzenie (UE) 904/2010 w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku VAT.

Decyzja (UE) 2024/2888 zatwierdza zmienioną umowę z Norwegią w imieniu Unii Europejskiej.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

W umowie przewidziano:

  • przekazywanie informacji pomagających w ustaleniu właściwego wymiaru VAT, kontrolowaniu stosowania VAT i zwalczaniu oszustw;
  • odzyskiwanie wierzytelności z tytułu VAT, w tym wszystkich kar, grzywien, opłat i dopłat administracyjnych oraz odsetek i kosztów związanych z wierzytelnościami.

Państwa członkowskie oraz Norwegia:

  • wyznaczają:
    • organ odpowiedzialny za stosowanie umowy;
    • dwa centralne biura łącznikowe – jedno z nich ma się zajmować współpracą administracyjną, natomiast drugie ma się zajmować odzyskiwaniem dochodów z VAT;
  • traktują uzyskiwane informacje jako poufne, przy czym mogą:
    • ujawniać te informacje osobom lub organom zajmującym się stosowaniem przepisów dotyczących VAT, a także do celów stosowania środków zabezpieczających;
    • wykorzystywać te informacje do obliczania i egzekucji, w tym odzyskiwania, innych podatków oraz obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne, a także do nakładania sankcji administracyjnych lub karnych;
  • zezwalają na obecność innych urzędników w ich urzędach w celu wymiany informacji, a także zezwalają na ich obecność jako obserwatorów w czasie postępowań administracyjnych;
  • zgadzają się na przeprowadzanie kontroli jednoczesnych, gdy uznaje się je za skuteczniejsze niż kontrole prowadzone indywidualnie;
  • przekazują Wspólnemu Komitetowi (więcej informacji na temat Wspólnego Komitetu znajduje się poniżej) roczne dane statystyczne do dnia 30 czerwca każdego roku.

Państwa członkowskie i Norwegia będą przekazywać informacje przy użyciu standardowego formularza. Mogą również poprosić o informację zwrotną:

  • na wniosek innego organu, zazwyczaj w ciągu trzech miesięcy, choć jeśli posiadają te informacje, to termin ich udzielenia ulega skróceniu do jednego miesiąca;
  • spontanicznie, jeżeli:
    • posiadane przez nie informacje są niezbędne drugiemu organowi do zapewnienia skuteczności jego systemu podatkowego;
    • uważają, że w innym państwie doszło do oszustwa związanego z VAT lub popełnienie takiego oszustwa w innym państwie jest prawdopodobne;
    • istnieje ryzyko strat podatkowych w innym państwie;
  • automatycznie w odniesieniu do kategorii określonych przez Wspólny Komitet.

Państwa członkowskie i Norwegia mogą odmówić udzielenia informacji, jeżeli:

  • doprowadzi to do nałożenia nowych obowiązków na osoby podlegające VAT;
  • doprowadzi to do nałożenia nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych na ich organy;
  • doprowadzi to do wyjawienia tajemnicy handlowej, przemysłowej czy zawodowej lub byłoby to sprzeczne z porządkiem publicznym.
  • organ występujący z wnioskiem nie wyczerpał swoich zwykłych źródeł informacji.

Państwa członkowskie i Norwegia będą pomagać sobie nawzajem w odzyskiwaniu należności z tytułu podatku VAT poprzez:

  • przekazywania istotnych informacji;
  • przeprowadzania niezbędnych postępowań administracyjnych;
  • zezwalania urzędnikom drugiej strony na obecność w urzędach oraz na obecność podczas postępowań administracyjnych i sądowych;
  • powiadamiania adresatów o wszelkich dokumentach przekazanych przez inny organ;
  • odzyskiwania wierzytelności w oparciu o tytuł wykonawczy lub podejmowania wszelkich niezbędnych środków zabezpieczających.

Państwa członkowskie oraz Norwegia:

  • niezwłocznie zawieszają postępowanie egzekucyjne, jeżeli wierzytelność jest zaskarżona w państwie wnioskującym;
  • mogą odmówić udzielenia pomocy, jeżeli:
    • odzyskanie wierzytelności spowodowałoby poważne trudności gospodarcze lub społeczne na ich terenie;
    • wierzytelność ma ponad 5 lat, a w niektórych przypadkach – ponad 10 lat.
    • całkowita kwota roszczeń wynosi mniej niż 1500 EUR.

Spory dotyczące wierzytelności i pierwotnego tytułu wykonawczego oraz spory dotyczące ważności powiadomienia dokonanego przez organ wnioskujący podlegają kompetencjom właściwych organów państwa organu wnioskującego.

Dzięki umowie Norwegia może uczestniczyć w pracach Eurofisc, czyli sieci współpracy administracyjnej w dziedzinie zwalczania oszustw. Zgodnie z umową zmieniającą, państwa członkowskie i Norwegia są w stanie koordynować dochodzenia administracyjne krajów uczestniczących w sprawie nadużyć finansowych wykrytych przez urzędników łącznikowych Eurofisc.

Na podstawie umowy ustanawia się Wspólny Komitet przedstawicieli UE i Norwegii, który zapewnia prawidłowe funkcjonowanie i wdrożenie umowy. Komitet:

  • wydaje zalecenia i przyjmuje decyzje;
  • podejmuje decyzje w sprawie nowych kategorii informacji podlegających automatycznej wymianie;
  • określa różne praktyczne uzgodnienia;
  • działa na zasadzie jednomyślności;
  • zbiera się co najmniej raz na dwa lata;
  • rozstrzyga wszelkie spory dotyczące interpretacji lub stosowania umowy.

Umowa zmieniająca:

  • zapewnia możliwość przeprowadzania wspólnych dochodzeń administracyjnych (wspólnych audytów); urzędnicy z jednego kraju mogliby być obecni podczas audytów przeprowadzanych przez urzędników z innego kraju i wspólnie uczestniczyć w audytach;
  • aktualizuje pierwotne porozumienie o odniesienie do przepisów krajowych przyjętych na mocy pkt 5e załącznika XI do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) i rozporządzenia (UE) 2016/679 w sprawie ochrony danych osobowych oraz wyjaśnia, że Wspólny Komitet nie jest konsultowany w przypadku sporów w obszarze przepisów o ochronie danych osobowych, o których mowa w pkt 5e załącznika XI do Porozumienia EOG.

Umowa jest zawarta na czas nieokreślony. Jej wypowiedzenie staje się skuteczne sześć miesięcy po dacie powiadomienia przez jedną ze stron na piśmie o takim zamiarze.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE

Umowa weszła w życie

KONTEKST

  • Norwegia jest pierwszym państwem, z którym UE zawarła umowę o współpracy w dziedzinie VAT. Norwegia jest członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, jej system VAT jest podobny do systemu obowiązującego w UE, a dodatkowo od wielu lat współpracuje ona z UE w dziedzinie VAT, zwłaszcza w obszarze energii.
  • Struktura umowy powiela strukturę wykorzystywaną w ramach współpracy między państwami członkowskimi na podstawie rozporządzenia (UE) nr 904/2010 w dziedzinie VAT (zob. streszczenie) i na podstawie dyrektywy Rady 2010/24/UE (zob. streszczenie) w dziedzinie odzyskiwania wierzytelności z tytułu VAT.
  • Więcej informacji:

GŁÓWNE DOKUMENTY

Umowa pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 195 z , s. 3–22).

Decyzja Rady (UE) 2017/2381 z dnia w sprawie podpisania, w imieniu Unii, Umowy pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 340 z , s. 4–5).

Decyzja Rady (UE) 2018/1089 z dnia w sprawie zawarcia, w imieniu Unii, Umowy pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 195 z , pp. 1–2).

Umowa pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii zmieniająca Umowę pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L, 2024/2889, ).

Decyzja Rady (UE) 2024/2888 z dnia w sprawie zawarcia Umowy pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii zmieniającej Umowę pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L, 2024/2888, ).

ostatnia aktualizacja

Top