Imprezy turystyczne – prawa konsumentów (od 2018 r.)

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa (UE) 2015/2302 – imprezy turystyczne i powiązane usługi turystyczne

JAKIE SĄ CELE DYREKTYWY?

Celem dyrektywy jest wprowadzenie wysokiego i jednolitego poziomu ochrony konsumentów w związku z umowami dotyczącymi imprez* turystycznych i powiązanych usług turystycznych*, uwzględniając coraz częstsze dokonywanie rezerwacji przez internet.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Informacje

Organizator lub sprzedawca detaliczny przekazuje następujące informacje przed podpisaniem umowy, w zależności od imprezy:

• trasa i czas pobytu wraz z datami i liczba noclegów objętych daną usługą,
• transport, w tym czas wyjazdu i powrotu, czas trwania i miejsce postojów oraz połączenia komunikacyjne,
• zakwaterowanie,
• wyżywienie,
• zwiedzanie, wycieczki lub inne usługi uwzględnione w cenie,
• przybliżona liczebność grupy w przypadku podróży w grupie,
• język, w którym usługi będą wykonywane,
• dostosowanie podróży do potrzeb osób o ograniczonej sprawności ruchowej oraz, na wniosek podróżnego, dokładne informacje na temat dostosowania danej podróży lub wakacji do potrzeb tego podróżnego,
• dane kontaktowe,
• cena całkowita łącznie z podatkiem i wszelkimi dodatkowymi opłatami,
• ustalenia dotyczące płatności,
• minimalna liczba osób wymaganych, aby impreza turystyczna się odbyła, a także informacja o terminie, w którym można rozwiązać umowę w przypadku nieosiągnięcia tej liczby,
• wymogi paszportowe i wizowe oraz informacje o formalnościach związanych z opieką zdrowotną,
• możliwość rozwiązania umowy przez podróżnego w każdym momencie przed rozpoczęciem imprezy turystycznej za stosowną opłatą za rozwiązanie lub informacja o standardowych opłatach za rozwiązanie pobieranych przez organizatora,
• dobrowolne lub obowiązkowe ubezpieczenie na pokrycie kosztów rozwiązania przez podróżnego umowy lub kosztów świadczenia pomocy w razie wypadku, choroby lub śmierci.

Potwierdzenie zawarcia umowy będzie zawierać informacje wymienione powyżej oraz następujące informacje dodatkowe:

• specjalne wymagania podróżnego, które organizator zaakceptował,
• informację o tym, że organizator jest odpowiedzialny za należyte wykonanie wszystkich usług turystycznych objętych umową oraz zobowiązany jest do udzielenia pomocy, jeżeli podróżny znajdzie się w trudnej sytuacji,
• dane kontaktowe podmiotu zapewniającego ochronę na wypadek niewypłacalności oraz dane kontaktowe miejscowego przedstawiciela organizatora, punktu kontaktowego lub innego punktu obsługowego, które pozwolą podróżnemu szybko i skutecznie skontaktować się z organizatorem,
• informację o tym, że podróżny ma obowiązek poinformować o wszelkich niezgodnościach usług z umową,
• w przypadku małoletnich, którym nie towarzyszy rodzic – informacje umożliwiające bezpośredni kontakt z małoletnim lub z osobą odpowiedzialną za małoletniego w miejscu pobytu małoletniego,
• informację na temat procedur rozpatrywania skarg,
• informację dotyczącą prawa do przeniesienia przez podróżnego umowy na innego podróżnego.

W odpowiednim czasie przed rozpoczęciem imprezy turystycznej organizator dostarcza podróżnemu niezbędne pokwitowania, vouchery i bilety oraz niezbędne informacje na temat podróży.

Podwyższenie ceny

Podwyższenie ceny (w większości przypadków ograniczone do poziomu 8%) jest możliwe jedynie wówczas, gdy w umowie wyraźnie zastrzeżono taką możliwość (w którym to wypadku podróżni są uprawnieni także do obniżki ceny) i jeśli bezpośrednio wynika ona z:

• kosztów paliwa lub innych źródeł energii,
• podatków lub opłat nałożonych przez osoby trzecie,
• kursów wymiany walut.

Organizator powiadamia o podwyższeniu ceny co najmniej 20 dni przed rozpoczęciem imprezy.

Rozwiązanie umowy przez podróżnego

Jeśli organizator dokona znacznych zmian w umowie lub podniesie cenę o więcej niż 8 %, podróżny ma prawo, przed rozpoczęciem imprezy turystycznej, zaakceptować zmianę, zaakceptować zastępczą imprezę turystyczną (o tej samej lub wyższej wartości) lub rozwiązać umowę, przy czym w tym ostatnim przypadku wszystkie dokonane wpłaty są mu zwracane w terminie 14 dni.

Podróżny może rozwiązać umowę w każdym momencie przed rozpoczęciem imprezy turystycznej, ponosząc wówczas odpowiednią opłatę.

Podróżny może także rozwiązać umowę (bez ponoszenia opłaty) w przypadku nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności występujących w miejscu docelowym lub jego najbliższym sąsiedztwie, które to okoliczności w znaczącym stopniu wpływają na realizację imprezy turystycznej lub transport pasażerów do miejsca docelowego. W takim przypadku podróżny jest uprawniony do pełnego zwrotu, ale nie ma prawa do dodatkowej rekompensaty.

Wykonanie

Organizator imprezy jest odpowiedzialny za realizację usług turystycznych objętych umową, także jeśli są one realizowane przez inne firmy. W mocy pozostają przepisy dotyczące niezgodności, rozwiązania umowy i rekompensaty.

• Jeśli którakolwiek z usług turystycznych nie jest realizowana zgodnie z umową, organizator zaradzi niezgodnościom, chyba że jest to niemożliwe lub koszty są niewspółmierne.
• Jeżeli znaczna część usług turystycznych nie może zostać wykonana zgodnie z umową, organizator, nie pobierając żadnych dodatkowych opłat od podróżnego, oferuje odpowiednie alternatywne usługi o takiej samej lub wyższej jakości.
• Jeśli powrót podróżnego nie może być zapewniony z powodu „nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności”, organizator ponosi koszty zakwaterowania przez okres maksymalnie trzech nocy.
• Podróżny może rozwiązać umowę bez ponoszenia opłaty za rozwiązanie, jeśli niezgodność w znacznym stopniu wpływa na realizację imprezy, a organizator nie zaradził takiej niezgodności.

Państwa członkowskie Unii Europejskiej (UE) zapewniają, aby wiadomości, żądania lub skargi mogły być kierowane bezpośrednio do sprzedawcy detalicznego oraz by sprzedawca detaliczny bez zbędnej zwłoki przekazywał takie wiadomości, żądania lub skargi organizatorowi.

Podróżni objęci są zwiększoną ochroną w przypadku niewypłacalności organizatora. W państwach członkowskich powstała sieć centralnych punktów kontaktowych w celu poprawy współpracy międzynarodowej.

Niniejsza dyrektywa nie obejmuje usług turystycznych:

• trwających krócej niż 24 godziny, chyba że obejmują one zakwaterowanie,
• oferowanych okazjonalnie, na zasadach niekomercyjnych, i wyłącznie ograniczonej grupie podróżnych,
• nabywanych na podstawie umowy ogólnej dotyczącej podróży związanej z zawodem lub działalnością.

Państwa członkowskie zasadniczo nie mogą wprowadzać przepisów zapewniających poziom ochrony podróżnych odbiegający od postanowień niniejszej dyrektywy.

Dyrektywa uchyla dyrektywę 90/314/EWG ze skutkiem od 1 lipca 2018 r.

OD KIEDY DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Dyrektywa miała zostać włączona do porządku prawnego państw członkowskich do 1 stycznia 2018 r. Ma ona zastosowanie od 1 lipca 2018 r.

22 września 2017 r. dyrektywa została włączona do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

KONTEKST

Więcej informacji:

• Imprezy turystyczne (Komisja Europejska).

W związku z wybuchem epidemii COVID-19 i wprowadzeniem środków w celu łagodzenia skutków kryzysu Komisja Europejska przyjęła:

• zalecenie Komisji (UE) 2020/648 z dnia 13 maja 2020 r. w sprawie bonów oferowanych pasażerom i podróżnym jako alternatywa dla zwrotu pieniędzy za odwołane imprezy turystyczne i usługi transportowe w kontekście pandemii COVID-19;
• komunikat Komisji – Wytyczne w sprawie ochrony zdrowia, repatriacji i organizacji podróży dla marynarzy, pasażerów i innych osób znajdujących się na pokładach statków.

KLUCZOWE POJĘCIA

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2302 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych, zmieniająca rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE oraz uchylająca dyrektywę Rady 90/314/EWG (Dz.U. L 326 z 11.12.2015, s. 1–33).

Ostatnia aktualizacja: 03.02.2022