KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 17.3.2016

COM(2016) 157 final

2016/0084(COD)

Pakiet dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

określające zasady udostępniania na rynku produktów nawozowych z oznakowaniem CE i zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

{SWD(2016) 64 final}
{SWD(2016) 65 final}

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

1.Celem wniosku jest rozwiązanie istotnych problemów występujących na rynku, które po raz pierwszy zidentyfikowano w ocenie ex post rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 („obowiązujące rozporządzenie w sprawie nawozów”) przeprowadzonej w 2010 r. 1 . Wniosek uznano również za jeden z najważniejszych wniosków legislacyjnych w ramach planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym 2 .

Pierwsza przyczyna i cel

2.Po pierwsze, innowacyjne produkty nawozowe, które często zawierają substancje pokarmowe lub substancje organiczne pochodzące z recyklingu bioodpadów lub innych surowców wtórnych zgodnie z modelem gospodarki o obiegu zamkniętym, mają trudności z dostępem do rynku wewnętrznego z powodu rozbieżnych przepisów i norm krajowych.

3.Obowiązujące rozporządzenie w sprawie nawozów zapewnia swobodny przepływ na rynku wewnętrznym klasy produktów zharmonizowanych należących do jednego z typów produktów ujętych w załączniku I do tego rozporządzenia. Produkty te mogą być oznakowane jako „nawozy WE”. Przedsiębiorstwa, które chcą wprowadzać do obrotu produkty innych typów niż nawozy WE, muszą najpierw uzyskać nowe świadectwo homologacji na mocy decyzji Komisji zmieniającej wspomniany załącznik. Praktycznie wszystkie typy produktów objęte obowiązującym rozporządzeniem w sprawie nawozów są konwencjonalnymi nawozami nieorganicznymi, zwykle pochodzącymi z kopalń lub wyprodukowanymi chemicznie zgodnie z modelem gospodarki linearnej. Ponadto procesy chemiczne produkcji np. nawozów azotowych są energochłonne i wysokoemisyjne.

4.Około 50 % nawozów znajdujących się obecnie na rynku jest jednak wyłączonych z zakresu stosowania rozporządzenia. Dotyczy to kilku nawozów nieorganicznych i praktycznie wszystkich nawozów produkowanych z materiałów organicznych, takich jak produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub inne produkty uboczne pochodzenia rolnego lub bioodpady z łańcucha żywnościowego poddane recyklingowi. Obecny szybki rozwój badań, innowacji i inwestycji wnosi cenny wkład do gospodarki o obiegu zamkniętym, ponieważ tworzy lokalne miejsca pracy i zwiększa wartość wewnętrznych zasobów wtórnych, które w przeciwnym wypadku wykorzystano by bezpośrednio na powierzchni gleby lub umieszczono na składowisku odpadów, co spowodowałoby niepotrzebną eutrofizację i emisje gazów cieplarnianych. Ponadto w sektorze występuje tendencja do serwicyzacji, która polega na coraz większej indywidualizacji produktu zgodnie z wynikami analizy gleby, w której dany nawóz będzie stosowany. MŚP i inne przedsiębiorstwa w całej Europie są coraz bardziej zainteresowane wniesieniem wkładu w ten proces. Jednak w przypadku produktów zindywidualizowanych zawierających nawozy organiczne dostęp do rynku wewnętrznego jest obecnie uzależniony od wzajemnego uznawania, a co za tym idzie – jest często utrudniony.

5.Główny problem związany z dotychczasowymi regulacjami w kontekście innowacyjnych nawozów ma dwa aspekty.

6.Pierwszy wiąże się z faktem, że objęcie obowiązującym rozporządzeniem w sprawie nawozów typów produktów pochodzących z surowców organicznych lub wtórnych jest trudne. Organy regulacyjne wahają się w tym względzie z powodu stosunkowo zmiennego składu i właściwości takich surowców. Obowiązujące rozporządzenie w sprawie nawozów jest dostosowane do nawozów nieorganicznych o dobrze znanych właściwościach i pochodzących z surowców pierwotnych; brak w nim solidnych mechanizmów kontroli i zabezpieczeń niezbędnych do zbudowania zaufania do produktów z surowców organicznych lub wtórnych, które mają zmienny charakter. Ponadto nie są jasne powiązania z istniejącymi przepisami w zakresie kontroli produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i odpadów.

7.W rezultacie nawozy uzyskiwane zgodnie z gospodarką o obiegu zamkniętym pozostają niezharmonizowane. W wielu państwach członkowskich obowiązują szczegółowe przepisy i normy krajowe dotyczące takich niezharmonizowanych nawozów, a wynikające z nich wymagania środowiskowe (np. limity zanieczyszczeń metalami ciężkimi) nie mają zastosowania do nawozów WE. Ponadto swobodny przepływ między państwami członkowskimi w ramach wzajemnego uznawania okazał się niezwykle trudny. W rezultacie producent nawozów z surowców organicznych lub wtórnych, mający siedzibę w jednym państwie członkowskim i pragnący poszerzyć rynek zbytu o terytorium innego państwa członkowskiego, często napotyka procedury administracyjne, które sprawiają, że ekspansja rynkowa jest zbyt kosztowna. Wynikający z tego brak masy krytycznej hamuje inwestycje w tym ważnym sektorze gospodarki o obiegu zamkniętym. Problem ten ma szczególne znaczenie dla producentów mających siedzibę w państwach członkowskich o małym rynku krajowym w porównaniu z nadwyżką organicznych surowców wtórnych (zwykle obornika), jaką dysponują.

8.Podsumowując, warunki konkurencji między nawozami z wewnętrznych surowców organicznych lub wtórnych zgodnymi z modelem gospodarki o obiegu zamkniętym a nawozami wyprodukowanymi zgodnie z modelem gospodarki linearnej są korzystniejsze dla tej drugiej grupy nawozów. Takie zakłócenie konkurencji utrudnia inwestycje w gospodarkę o obiegu zamkniętym.

9.Problem pogłębia fakt, że jednym z głównych składników nawozów jest fosforyt, który Komisja uznała za surowiec krytyczny. W przypadku nawozów fosforanowych Unia jest obecnie w wysokim stopniu uzależniona od przywozu fosforytów wydobytych poza UE (ponad 90 % wykorzystywanych w UE nawozów fosforanowych pochodzi z przywozu, głównie z Maroka, Tunezji i Rosji). Jednocześnie odpady z gospodarstw domowych (zwłaszcza osady ściekowe) zawierają duże ilości fosforu, które – po poddaniu recyklingowi zgodnie z modelem gospodarki o obiegu zamkniętym – mogłyby potencjalnie pokryć ok. 20–30 % zapotrzebowania na nawozy fosforanowe w UE. Jednak ten potencjał inwestycyjny jest nadal w dużym stopniu niewykorzystany, częściowo w związku ze wspomnianymi trudnościami w dostępie do rynku wewnętrznego.

10.Drugi aspekt ograniczeń wynikających z obowiązującego rozporządzenia w sprawie nawozów w odniesieniu do innowacyjnych nawozów polega na tym, że nawet w przypadku nowych nawozów nieorganicznych z surowców pierwotnych procedura homologacji typu jest czasochłonna i nie nadąża za cyklem innowacji w sektorze nawozów. W związku z tym uznano, że należy gruntownie przemyśleć i unowocześnić technikę regulacyjną, aby zwiększyć elastyczność wymagań dotyczących produktów, przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi, zwierząt i roślin oraz bezpieczeństwa i środowiska. Rozważone możliwości przedstawiono szczegółowo w sekcji 3: Wyniki ocen ex post, konsultacji z zainteresowanymi stronami i ocen skutków.

11.Głównym celem politycznym niniejszej inicjatywy jest więc zachęcenie do unijnej produkcji na dużą skalę nawozów pochodzących z wewnętrznych surowców organicznych lub wtórnych zgodnie z modelem gospodarki o obiegu zamkniętym, w wyniku której to produkcji odpady przekształca się w składniki pokarmowe dla upraw. Wniosek zapewni ramy regulacyjne, które znacząco ułatwią dostęp do rynku wewnętrznego dla nawozów tego typu, a tym samym zrównają ich szanse w stosunku do nawozów wydobytych z ziemi lub wyprodukowanych chemiczne zgodnie z liniowym modelem gospodarki. To rozwiązanie pomogłoby w realizacji następujących celów gospodarki o obiegu zamkniętym:

podniesienie wartości surowców wtórnych, co umożliwiłoby lepsze wykorzystanie surowców i przekształciło problemy wynikające z eutrofizacji i gospodarowania odpadami w szanse gospodarcze dla podmiotów publicznych i prywatnych;

zwiększenie efektywności gospodarowania zasobami oraz zmniejszenie zależności od przywozu surowców niezbędnych dla rolnictwa europejskiego, zwłaszcza fosforu;

pobudzenie innowacji i inwestycji w gospodarkę o obiegu zamkniętym, a tym samym tworzenie miejsc pracy w UE;

zmniejszenie obecnego nacisku na sektor nawozów, aby zmniejszył emisje CO2 w ramach systemu handlu przydziałami emisji, dzięki możliwości produkcji nawozów z mniej emisyjnych surowców.

12.Wzrost produkcji innowacyjnych nawozów i handel nimi oznaczałyby również dywersyfikację nawozów oferowanych rolnikom, co może sprawić, że produkcja żywności będzie bardziej opłacalna i efektywna.

Druga przyczyna i cel

13.Po drugie, obowiązujące rozporządzenie w sprawie nawozów nie odnosi się do problemów środowiskowych związanych z zanieczyszczaniem przez nawozy WE gleby, wód śródlądowych i morskich, a ostatecznie żywności. Powszechnie znanym problemem jest obecność kadmu w nieorganicznych nawozach fosforanowych. Wskutek braku limitów unijnych niektóre państwa członkowskie nałożyły jednostronne limity zawartości kadmu w nawozach WE na podstawie art. 114 TFUE, tym samym powodując pewne rozdrobnienie rynku również w obszarze zharmonizowanym. Podobne problemy wiążą się z występowaniem zanieczyszczeń w tych nawozach, które podlegają obecnie przepisom krajowym (np. składniki pokarmowe pochodzące z recyklingu osadów ściekowych).

14.Drugim celem polityki jest zatem rozwiązanie tego problemu i wprowadzenie zharmonizowanych limitów zawartości kadmu w nawozach fosforanowych. Ustalenie takich limitów w celu ograniczenia negatywnego wpływu stosowania nawozów na środowisko i zdrowie ludzi zmniejszy akumulację kadmu w glebie i zanieczyszczenie żywności i wody kadmem. Zaradzi to również fragmentacji rynku, która jest spowodowana krajowymi limitami zawartości kadmu obowiązującymi w niektórych państwach członkowskich.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

15.Wniosek uchyli obowiązujące rozporządzenie w sprawie nawozów, ale umożliwi dalszy obrót już zharmonizowanymi nawozami pod warunkiem zgodności z nowymi wymaganiami bezpieczeństwa i jakości. Wniosek określi warunki, zgodnie z którymi nawozy produkowane z odpadów i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie będą musiały przechodzić kontroli przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 października 2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) 3 oraz w dyrektywie 2008/98/WE w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy 4 , oraz będą dopuszczone do swobodnego obrotu jako nawozy z oznakowaniem CE. Wniosek uzupełni rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) 5 , które nadal będzie miało zastosowanie odnośnie do substancji chemicznych zawartych w produktach nawozowych.

•Spójność z innymi politykami Unii

16.Inicjatywa wspiera program Komisji na rzecz zatrudnienia, wzrostu i inwestycji, dzięki zapewnieniu odpowiedniego otoczenia regulacyjnego dla inwestycji w gospodarkę realną.

17.W szczególności będzie ona stanowić istotny i konkretny wkład do komisyjnego pakietu dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym. Stworzy ona równe szanse dla wszystkich produktów nawozowych i ułatwi korzystanie z wewnętrznych surowców wtórnych.

18.Ponadto – dzięki usunięciu istniejących przeszkód dla swobodnego przepływu innowacyjnych nawozów i ułatwieniu nadzoru rynku przez państwa członkowskie – inicjatywa wspiera cel stworzenia pogłębionego i bardziej sprawiedliwego rynku wewnętrznego opartego na wzmocnionej bazie przemysłowej.

19.Niniejsza inicjatywa wiąże się z następującymi inicjatywami w zakresie polityki:

Pakiet dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym: przegląd rozporządzenia w sprawie nawozów ma na celu ustanowienie ram regulacyjnych, które umożliwią produkcję nawozów z bioodpadów poddanych recyklingowi oraz innych surowców wtórnych, zgodnie ze strategią na rzecz biogospodarki 6 , która obejmuje produkcję odnawialnych zasobów biologicznych oraz przekształcanie tych zasobów i strumieni odpadów w produkty o wartości dodanej. Mogłoby to zwiększyć wewnętrzne pozyskiwanie składników pokarmowych dla roślin, które mają istotne znaczenie dla zrównoważonego rolnictwa europejskiego, w tym surowca krytycznego – fosforu. Dzięki ograniczeniu składowania odpadów lub odzyskowi energii z bioodpadów przyczyniłoby się to również do lepszego stosowania hierarchii postępowania z odpadami, a tym samym do rozwiązywania problemów związanych z gospodarowaniem odpadami.

Strategia na rzecz jednolitego rynku: Jak opisano powyżej, jedną ze znanych przeszkód dla swobodnego przepływu na rynku wewnętrznym stanowią uciążliwe i rozbieżne krajowe ramy regulacyjne dla tych nawozów, które nie są obecnie objęte prawodawstwem harmonizacyjnym. Podczas gdy podmioty gospodarcze często uważają, że rozbieżne przepisy krajowe są poważną przeszkodą we wchodzeniu na nowe rynki, zdaniem państw członkowskich przepisy te stanowią niezbędny element ochrony łańcucha żywnościowego i środowiska. Z powodu tych obaw dotyczących zdrowia i środowiska wzajemne uznawanie w zakresie nawozów niezharmonizowanych okazało się wyjątkowo trudne, a podmioty gospodarcze wystąpiły o możliwość uzyskania dostępu do całego rynku wewnętrznego w drodze zgodności z przepisami zharmonizowanymi regulującymi te kwestie na szczeblu UE.

Program „Horyzont 2020”: wniosek przyczyni się do rozwoju istotnych działań badawczych podjętych w ramach wyzwania społecznego 2 („Bezpieczeństwo żywnościowe, zrównoważone rolnictwo i leśnictwo, badania mórz i wód śródlądowych oraz biogospodarka”) oraz wyzwania społecznego 5 („Działania w dziedzinie klimatu, środowisko, efektywna gospodarka zasobami i surowce”). Badania te mają na celu m.in. opracowanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie bardziej efektywnego i bezpieczniejszego odzyskiwania zasobów z odpadów, ścieków i bioodpadów, a także zachęcenie badaczy do tworzenia innowacyjnych produktów zgodnie z potrzebami rynku, społeczeństwa i ochrony środowiska. Wspólne przedsięwzięcie w zakresie przemysłu opartego na biotechnologii wskazało na m.in. recykling fosforu dla produkcji nawozów jako na wschodzący i ekonomicznie obiecujący nowy łańcuch wartości uzyskany z (organicznych) odpadów 7 . Łatwy dostęp tych nawozów do rynku wewnętrznego stanowi warunek wstępny dla osiągnięcia tych celów i przeniesienia wyników badań naukowych na rynek.

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

20.Celem wniosku jest poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego produktów nawozowych. a co za tym idzie – rozwiązanie problemów zidentyfikowanych w ocenie ex post obowiązującego rozporządzenia w sprawie nawozów przeprowadzonej w 2010 r. Podstawę prawną stanowi zatem art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który stanowi również podstawę prawną obowiązującego rozporządzenia w sprawie nawozów.

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

21.Pierwszym celem proponowanego działania jest zwiększenie inwestycji w produkcję i stosowanie skutecznych, bezpiecznych i innowacyjnych nawozów produkowanych z surowców organicznych lub wtórnych zgodnie z modelem gospodarki o obiegu zamkniętym i strategią na rzecz biogospodarki. Cel ten można zrealizować, pomagając tym produktom w osiągnięciu masy krytycznej dzięki dostępowi do całego rynku wewnętrznego. Wydajniejsze korzystanie z takich nawozów może przynieść znaczne korzyści dla środowiska, zmniejszyć zależność od przywozu surowców krytycznych spoza UE, jak również poszerzyć ofertę produktów nawozowych wysokiej jakości dla rolników. Istniejące bariery dla swobodnego przepływu takich produktów (w postaci rozbieżnych krajowych ram regulacyjnych) nie mogą zostać usunięte poprzez jednostronne działania państw członkowskich. W szczególności wzajemne uznawanie w tej dziedzinie okazało się wyjątkowo trudne i stanowi coraz poważniejszą barierę, ponieważ rośnie zainteresowanie produkcją i handlem nawozów organicznych wysokiej jakości z surowców organicznych lub wtórnych. Działanie na szczeblu UE może natomiast zapewnić swobodny przepływ takich nawozów przez ustanowienie zharmonizowanych kryteriów w zakresie wysokiej jakości, bezpieczeństwa i ochrony środowiska.

22.Drugim celem jest rozwiązanie problemu zanieczyszczenia gleby i żywności kadmem w wyniku stosowania nawozów. Ponieważ większość nawozów, których dotyczy ten problem (tj. nieorganicznych nawozów fosforanowych), została już zharmonizowana, państwa członkowskie nie są w stanie osiągnąć tego celu samodzielnie. Ustanowienie ogólnounijnych limitów zanieczyszczeń może natomiast skutecznie ograniczyć ich ilość w nawozach zharmonizowanych do bezpieczniejszych poziomów.

•Proporcjonalność

23.Pierwszym celem inicjatywy jest zwiększenie inwestycji w produkcję skutecznych, bezpiecznych i innowacyjnych nawozów produkowanych z surowców organicznych lub wtórnych zgodnie z modelem gospodarki o obiegu zamkniętym, co wiąże się z korzyściami w zakresie oddziaływania na środowisko, zmniejszeniem zależności od przywozu oraz większą różnorodnością oferty produktów wysokiej jakości. Inicjatywa ma na celu osiągnięcie masy krytycznej za pomocą rynku wewnętrznego tych produktów. Wzajemne uznawanie nawozów niezharmonizowanych okazało się w przeszłości bardzo trudne, podczas gdy prawodawstwo harmonizacyjne skutecznie zapewnia dostęp do rynku wewnętrznego w przypadku nawozów nieorganicznych. Stwierdzono zatem, że prawodawstwo harmonizacyjne dotyczące nawozów z surowców organicznych lub wtórnych nie wykracza poza to, co jest niezbędne do zapewnienia pewności regulacyjnej koniecznej, aby zachęcać do inwestycji na dużą skalę w gospodarkę o obiegu zamkniętym. Technika regulacyjna wybrana w niniejszym wniosku pozwala podmiotom gospodarczym na maksymalną elastyczność we wprowadzaniu nowych produktów do obrotu bez uszczerbku dla bezpieczeństwa i jakości. Ponadto pozostawia państwom członkowskim swobodę w zakresie dopuszczania nawozów niezharmonizowanych do obrotu, nie pozbawiając tych podmiotów gospodarczych, które poszukują większych rynków, możliwości korzystania ze zharmonizowanych ram regulacyjnych.

24.Formę rozporządzenia uznano za najbardziej odpowiednią do potrzeb harmonizacji produktów w tak złożonej technicznie dziedzinie, jaką stanowią nawozy, a ponadto ze względu na potencjalne skutki dla łańcucha żywnościowego i środowiska. Wniosek ten potwierdza fakt, że obowiązujące prawodawstwo harmonizacyjne dotyczące nawozów również ma formę rozporządzenia.

25.W odniesieniu do drugiego celu (tj. rozwiązania problemu zanieczyszczenia gleby i żywności kadmem wskutek stosowania nawozów, z których wiele zostało już zharmonizowanych) za skuteczny sposób rozwiązania problemu u źródła uważa się ustanowienie maksymalnych poziomów w prawodawstwie dotyczącym produktów. Skutki gospodarcze uznano za proporcjonalne do zamierzonego celu, jakim jest zapobieganie nieodwracalnemu zanieczyszczeniu gleby, którego niekorzystne skutki mogą odczuć obecne i przyszłe pokolenia rolników i konsumentów.

26.Proporcjonalność została szerzej omówiona w sekcji 4.2.2 oceny skutków.

•Wybór instrumentu

27.Formę rozporządzenia uznano za najbardziej odpowiednią do potrzeb harmonizacji produktów w tak złożonej technicznie dziedzinie, jaką stanowią nawozy, a ponadto ze względu na potencjalne skutki dla łańcucha żywnościowego i środowiska. Wniosek ten potwierdza fakt, że obowiązujące prawodawstwo harmonizacyjne dotyczące nawozów również ma formę rozporządzenia.

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

28.W ocenie ex post obowiązującego rozporządzenia w sprawie nawozów przeprowadzonej w 2010 r. stwierdzono 8 , że rozporządzenie pozwala skutecznie osiągać cel uproszczenia i zharmonizowania ram prawnych w odniesieniu do istotnej części rynku nawozów.

29.Jednocześnie jednak w ocenie stwierdzono, że rozporządzenie mogłoby być bardziej skuteczne w promowaniu innowacyjnych nawozów oraz że aby lepiej chronić środowisko, należałoby dostosować pewne przepisy. Ponadto w odniesieniu do nawozów organicznych, które obecnie nie są objęte zakresem rozporządzenia, ocena wykazała, że ani podmioty gospodarcze, ani organy krajowe nie uważają, że wzajemne uznawanie jest najwłaściwszym sposobem zapewnienia swobodnego przepływu, ponieważ nawozy to produkty, w przypadku których uzasadnione obawy co do jakości, ochrony środowiska i zdrowia ludzkiego mogą uzasadnić stosowanie rygorystycznych zasad.

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

30.Podczas fazy przygotowawczej rozpoczętej w 2011 r. przeprowadzono szczegółowe konsultacje z państwami członkowskimi i innymi zainteresowanymi stronami, zwłaszcza na forum Grupy Roboczej ds. Nawozów 9 . Konsultacje społeczne w sprawie gospodarki o obiegu zamkniętym ogłoszone w maju 2015 r. obejmowały pytania dotyczące tego tematu 10 . Zainteresowane strony poproszono o wyrażenie opinii co do planu działania dotyczącego przeglądu rozporządzenia w sprawie nawozów, który to plan opublikowano dnia 22 października 2015 r. 11 .

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

31.Obecny projekt sprawozdania z oceny skutków opiera się w dużej mierze na wyżej wymienionej ocenie ex post rozporządzenia w sprawie nawozów z 2010 r. oraz na przeprowadzonej w 2011 r. analizie wariantów pełnej harmonizacji prawodawstwa UE w dziedzinie materiałów nawozowych, w tym wykonalności technicznej oraz oddziaływania na środowisko, gospodarkę i społeczeństwo 12 .

32.Ponadto w ramach projektów badawczych 7PR zbadano kwestię recyklingu fosforu, a wyniki tych badań zostały przeanalizowane podczas warsztatów „Circular approaches to phosphorus: from research to deployment”, które odbyły się 4 marca 2015 r. w Berlinie 13 . Za jedno z najważniejszych zadań uznano przegląd unijnego rozporządzenia w sprawie nawozów w celu rozszerzenia jego zakresu na składniki pokarmowe ze źródeł wtórnych (np. fosforanów po recyklingu) i źródeł organicznych.

•Ocena skutków

33.Wnioskowi towarzyszy ocena skutków, a najważniejsze dokumenty związane z nią można znaleźć na stronie [po publikacji sprawozdania z oceny skutków wstawić link do streszczenia i pozytywnej opinii wydanej przez Radę ds. Kontroli Regulacyjnej]. Aby uwzględnić opinie Rady ds. Ocen Skutków, przedstawiono solidniejsze dowody na to, że rozbieżne normy krajowe powodują rozdrobnienia rynku, wyjaśniono treść poszczególnych wariantów podlegających ocenie oraz lepiej uzasadniono główne skutki wniosku.

34.W ocenie skutków porównano stan obecny (określony poniżej jako wariant 1) z czterema innymi wariantami strategicznymi (opisanymi poniżej jako warianty 2–5). W ramach wszystkich wariantów 2–5 rozszerzono by zakres harmonizacji na nawozy z surowców organicznych i inne produkty związane z nawozami oraz wprowadzono limity zanieczyszczeń. Poszczególne warianty przewidują różne mechanizmy kontroli. W ramach wariantu 2 technika regulacyjna rozporządzenia w sprawie nawozów, tj. homologacja typu, nie ulega zmianie. W ramach wariantu 3 homologacja typu zostałaby zastąpiona wyczerpującym wykazem pozytywnym materiałów, które można celowo włączyć do nawozu. Wariant 4 zapewniłby niezbędną kontrolę dzięki „nowym ramom prawnym”, przewidującym jedną procedurę oceny zgodności stosowaną we wszystkich przypadkach. Natomiast wariant 5 również opierałby się na nowych ramach prawnych, ale procedura oceny zgodności byłaby różna w zależności od kategorii materiału. W przypadku wszystkich czterech wariantów 2–5, zbadano również, czy harmonizacja powinna być obowiązkowa dla wszystkich produktów o danej funkcji, czy też zgodność nawozów z przepisami zharmonizowanymi powinna być dobrowolna jako alternatywa dla mającego zastosowanie prawodawstwa krajowego oraz wzajemnego uznawania, tak jak ma to miejsce obecnie w odniesieniu do nawozów nieorganicznych.

35.Ostateczny wniosek odpowiada wariantowi 5 połączonemu z dobrowolną harmonizacją. Uznano to za najlepszy wybór, ponieważ spowodowałby uproszczenie procedur administracyjnych, w szczególności w przypadku produktów nawozowych ze ściśle określonych surowców pierwotnych, oraz zapewniłby elastyczność. Jednocześnie zagwarantowałby, że stosowanie zharmonizowanych produktów nawozowych nie będzie stanowić niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia lub środowiska.

36.Wniosek dotyczyć będzie przede wszystkim producentów innowacyjnych nawozów produkowanych z surowców organicznych lub wtórnych zgodnie z modelem gospodarki o obiegu zamkniętym, którzy będą w stanie osiągnąć masę krytyczną dzięki znacząco ułatwionemu dostępowi do rynku wewnętrznego. Inicjatywa przyniesie szczególne korzyści producentom w tych państwach członkowskich, które nie stanowią wystarczająco dużego rynku krajowego dla nowych typów nawozów.

37.Nowe przepisy będą również dotyczyć prywatnych i publicznych podmiotów gospodarczych zajmujących się odzyskiem odpadów (takich jak operatorzy oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni odpadów produkujących kompost lub produkt pofermentacyjny), które będą mogły czerpać korzyści ze swojej produkcji, co umożliwi im inwestycje w taką infrastrukturę.

38.Dla wielu organów krajowych zmniejszy się obciążenie pracą w związku z pełnym lub częściowym zastąpieniem krajowych systemów rejestracji lub wydawania zezwoleń dla nawozów ogólnounijnymi mechanizmami kontroli.

39.Ponadto oferta produktów dla rolników i innych użytkowników nawozów będzie bardziej różnorodna, a obywatele będą lepiej chronieni przed zanieczyszczeniem gleby, wody i żywności.

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

40.Wniosek doprowadzi do uproszczenia i ograniczenia obciążeń administracyjnych dla producentów produktów nawozowych starających się o dostęp do więcej niż jednego terytorium krajowego na rynku wewnętrznym, ponieważ taki dostęp nie będzie już zależał od wzajemnego uznawania. Równocześnie pozwoli uniknąć zakazywania lub ograniczania dostępu do rynku w przypadku producentów, którzy nie dążą do wykazania zgodności z zasadami na szczeblu UE, dzięki zachowaniu możliwości dostępu do rynków krajowych z zastrzeżeniem przepisów krajowych i wzajemnego uznawania.

4.WPŁYW NA BUDŻET

41.Wniosek nie ma wpływu na budżet Unii. Zasoby ludzkie i administracyjne w Komisji Europejskiej pozostaną niezmienione w porównaniu z wdrażaniem i monitorowaniem obowiązującego rozporządzenia w sprawie nawozów.

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

42.Komisja Europejska będzie wspierać i monitorować wdrażanie rozporządzenia przez państwa członkowskie. Ponadto Komisja zbada konieczność opracowania wytycznych, norm lub programów potwierdzających zrównoważony charakter produktów nawozowych, aby w ten sposób umożliwić deklarowanie zrównoważenia na etykietach produktów.

43.Komisja zamierza również włączać do załączników dodatkowe kategorie materiałów składowych, aby nadążyć za postępem technologicznym w dziedzinie produkcji bezpiecznych i skutecznych nawozów z odzyskanych surowców wtórnych, takich jak biowęgiel, popioły i struwit. Wreszcie Komisja będzie prowadziła stały przegląd wymagań przewidzianych w załącznikach i w miarę potrzeby dokonywała ich zmiany, aby zapewnić właściwą ochronę zdrowia ludzi, zwierząt i roślin oraz ochronę bezpieczeństwa i środowiska.

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

44.W rozdziale 1 proponowanego rozporządzenia określono przedmiot, zakres i definicje, a także podstawowe zasady swobodnego przepływu i zbywalności produktów nawozowych z oznakowaniem CE. Przepis mówiący o wymaganiach dotyczących produktów odsyła do załączników I i II, które zawierają istotne wymagania w odniesieniu do kategorii produktów końcowych, zgodnie z ich funkcją (załącznik I), jak również w odniesieniu do kategorii materiałów składowych, które mogą występować w produktach nawozowych z oznakowaniem CE (załącznik II). Odsyła on również do załącznika III, który określa wymagania dotyczące oznakowania.

45.W rozdziale 2 ustanowiono obowiązki podmiotów gospodarczych zaangażowanych w udostępnianie na rynku produktów nawozowych z oznakowaniem CE.

46.W rozdziale 3 określono zasady ogólne dotyczące zgodności produktów nawozowych z oznakowaniem CE. Odsyła on do załącznika IV, w którym szczegółowo opisano procedury oceny zgodności mające zastosowanie do produktów nawozowych z oznakowaniem CE w zależności od kategorii materiałów składowych oraz kategorii funkcji produktów. Rozdział ten odsyła również do załącznika V, który określa wzór deklaracji zgodności UE.

47.W rozdziale 4 ustanowiono przepisy dotyczące jednostek notyfikowanych, a w rozdziale 5 ustanowiono przepisy dotyczące nadzoru rynku. W rozdziale 6 określono warunki dotyczące przyjmowania przez Komisję aktów delegowanych i wykonawczych, a rozdział 7 zawiera przepisy końcowe.

2016/0084 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

określające zasady udostępniania na rynku produktów nawozowych z oznakowaniem CE i zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 14 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Warunki udostępniania nawozów na rynku wewnętrznym zostały częściowo zharmonizowane rozporządzeniem (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady 15 , które obejmuje prawie wyłącznie nawozy z materiałów wydobytych z ziemi lub nawozy z wytworzonych chemicznie materiałów nieorganicznych. Ponadto w nawożeniu należy stosować materiały pochodzące z recyklingu lub materiały organiczne. Aby zachęcić do dalszego wykorzystywania takich materiałów, należy ustanowić zharmonizowane warunki udostępniania nawozów z materiałów pochodzących z recyklingu lub materiałów organicznych na całym rynku wewnętrznym. Należy zatem rozszerzyć zakres harmonizacji, aby objąć nią materiały pochodzące z recyklingu i materiały organiczne.

(2)Aby zwiększyć efektywność wykorzystania składników pokarmowych, oprócz nawozów stosuje się pewne produkty, dzięki którym można zmniejszyć ilość stosowanych nawozów, a tym samym ograniczyć ich oddziaływanie na środowisko. Aby ułatwić swobodny przepływ wspomnianych produktów na rynku wewnętrznym, harmonizacją należy objąć nie tylko nawozy (tj. produkty mające dostarczać roślinom składników pokarmowych), ale także produkty mające zwiększyć efektywność wykorzystania składników pokarmowych przez rośliny.

(3)Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 16 ustanowiono zasady akredytacji jednostek oceniających zgodność, ramy nadzoru rynku produktów i kontroli produktów pochodzących z państw trzecich, a także ogólne zasady dotyczące oznakowania CE. Rozporządzenie to powinno mieć zastosowanie do produktów objętych zakresem niniejszego rozporządzenia, tak aby produkty korzystające ze swobodnego przepływu towarów w Unii spełniały wymagania zapewniające wysoki poziom ochrony interesów publicznych, takich jak ogólnie pojmowane zdrowie i bezpieczeństwo, ochrona konsumentów i ochrona środowiska.

(4)Decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE 17 ustanowiono wspólne zasady i przepisy odniesienia, które mają być stosowane w prawodawstwie sektorowym, aby zapewnić spójne podstawy dla zmiany lub przekształcania tego prawodawstwa. Rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 należy zatem zastąpić rozporządzeniem sporządzonym w największym możliwym zakresie zgodnie z tą decyzją.

(5)W przeciwieństwie do większości innych środków harmonizacji produktów w prawodawstwie unijnym rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 nie uniemożliwia udostępniania niezharmonizowanych nawozów na rynku wewnętrznym zgodnie z prawem krajowym i ogólnymi zasadami Traktatu dotyczącymi swobodnego przepływu towarów. Ze względu na ściśle lokalny charakter niektórych rynków produktów należy zachować tę możliwość. Zgodność z zasadami zharmonizowanymi powinna zatem nadal być dobrowolna i wymagana tylko w przypadku produktów mających dostarczać roślinom składników pokarmowych lub zwiększyć efektywność wykorzystania przez nie składników pokarmowych, które to produkty posiadają oznakowanie CE w momencie udostępniania ich na rynku. Niniejsze rozporządzenie nie powinno zatem mieć zastosowania do produktów, które nie posiadają oznakowania CE w momencie udostępniania ich na rynku.

(6)Różne funkcje produktów wymagają ustanowienia różnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i jakości produktów, dostosowanych do zamierzonego zastosowania. Produkty nawozowe z oznakowaniem CE należy zatem podzielić na różne kategorie funkcji produktu, które powinny podlegać szczegółowym wymaganiom bezpieczeństwa i jakości.

(7)Analogicznie różne materiały składowe wymagają ustanowienia różnych wymagań dotyczących procesu i mechanizmów kontrolnych dostosowanych do potencjalnego poziomu zagrożenia i zmienności. Materiały składowe produktów nawozowych z oznakowaniem CE należy więc podzielić na różne kategorie, z których każda powinna podlegać szczegółowym wymaganiom dotyczącym procesu i mechanizmom kontrolnym. Powinna istnieć możliwość udostępniania na rynku produktu nawozowego z oznakowaniem CE złożonego z kilku materiałów składowych pochodzących z różnych kategorii materiałów składowych, jeżeli każdy materiał jest zgodny z wymaganiami kategorii, do których należy.

(8)Zanieczyszczenia w produktach nawozowych z oznakowaniem CE, na przykład kadm, mogą stanowić potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska, ponieważ kumulują się w środowisku i przenikają do łańcucha pokarmowego. Ilość zanieczyszczeń w takich produktach należy zatem ograniczyć. Ponadto należy zapobiegać występowaniu zanieczyszczeń (zwłaszcza polimerów, ale także metalu i szkła) w produktach nawozowych z oznakowaniem CE pochodzących z bioodpadów lub je ograniczać w miarę możliwości technicznych przez wykrywanie takich zanieczyszczeń w ramach selektywnej zbiórki bioodpadów przed przetworzeniem.

(9)Produkty spełniające wszystkie wymagania określone w niniejszym rozporządzeniu powinny być dopuszczone do swobodnego obrotu na rynku wewnętrznym. Jeżeli co najmniej jeden z materiałów składowych w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE wchodzi w zakres rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 18 , ale osiąga punkt łańcucha produkcyjnego, po przekroczeniu którego nie stanowi już zagrożenia dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt („punkt końcowy łańcucha produkcyjnego”), dalsze podleganie produktu przepisom tego rozporządzenia stanowiłoby zbędne obciążenie administracyjne. Takie produkty nawozowe należy zatem wyłączyć z zakresu wymagań wspomnianego rozporządzenia. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1069/2009.

(10)Punkt końcowy łańcucha produkcyjnego należy określić dla każdego odpowiedniego materiału składowego zawierającego produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego zgodnie z procedurami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Jeśli proces wytwarzania regulowany na mocy niniejszego rozporządzenia rozpoczyna się przed osiągnięciem punktu końcowego, wymagania dotyczące procesu zawarte zarówno w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jak i w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć zastosowanie łącznie do produktu nawozowego z oznakowaniem CE, co oznacza stosowanie surowszego wymagania w przypadku, gdy oba rozporządzenia regulują ten sam parametr.

(11)W przypadku zagrożenia dla zdrowia publicznego lub zwierząt spowodowanego przez produkty nawozowe z oznakowaniem CE uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego powinno być możliwe zastosowanie środków ochronnych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady 19 , tak jak w przypadku innych kategorii produktów uzyskanych z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(12)Jeżeli co najmniej jeden z materiałów składowych w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE wchodzi w zakres rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i nie osiągnął punktu końcowego łańcucha produkcyjnego, regulacja oznakowania CE takiego produktu na mocy niniejszego rozporządzenia wprowadzałaby w błąd, ponieważ udostępnianie takiego produktu na rynku podlega wymaganiom rozporządzenia (WE) nr 1069/2009. Takie produkty należy zatem wyłączyć z zakresu niniejszego rozporządzenia.

(13)Stwierdzono, że na rynku istnieje popyt na użytkowanie pewnych odpadów z odzysku w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE 20 jako produktów nawozowych. Ponadto należy określić wymagania dotyczące odpadów stosowanych jako wsad w procesie odzysku, wymagania dotyczące procesów i technik przetwarzania, a także wymagania dotyczące produktów nawozowych uzyskanych w procesie odzysku, aby zapewnić, by użytkowanie tych produktów nie prowadziło do ogólnych niekorzystnych skutków dla środowiska lub zdrowia ludzkiego. W przypadku produktów nawozowych z oznakowaniem CE wymagania te należy określić w niniejszym rozporządzeniu. W związku z tym, począwszy od momentu spełnienia wszystkich wymagań niniejszego rozporządzenia, produktów takich nie należy już traktować jak odpadów w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE.

(14)Niektóre substancje i mieszaniny, określane potocznie jako dodatki do nawozów, poprawiają uwalnianie składnika pokarmowego w nawozie. Udostępniane na rynku substancje i mieszaniny przeznaczone do dodania w powyższym celu do produktów nawozowych z oznakowaniem CE powinny spełniać określone kryteria skuteczności na odpowiedzialność producenta tych substancji lub mieszanin i dlatego powinny być traktowane jako produkty nawozowe z oznakowaniem CE na mocy niniejszego rozporządzenia. Ponadto produkty nawozowe z oznakowaniem CE zawierające takie substancje lub mieszaniny powinny podlegać pewnym kryteriom skuteczności i bezpieczeństwa. Takie substancje i mieszaniny należy zatem regulować również jako materiały składowe produktów nawozowych z oznakowaniem CE.

(15)Niektóre substancje, mieszaniny i mikroorganizmy, określane potocznie jako biostymulatory, nie są wprawdzie składnikami pokarmowymi, ale również stymulują procesy odżywiania roślin. Jeżeli takie produkty mają na celu wyłącznie lepsze przyswajanie składników pokarmowych przez rośliny, zwiększenie ich odporności na stres abiotyczny lub poprawę cech jakościowych upraw, są one z natury bardziej podobne do produktów nawozowych niż do większości kategorii produktów ochrony roślin. Takie produkty powinny zatem kwalifikować się do uzyskania oznakowania CE na mocy niniejszego rozporządzenia i zostać wyłączone z zakresu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 21 . Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1107/2009.

(16)Produkty posiadające jedną lub kilka funkcji, z których jedna jest objęta zakresem rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, powinny pozostawać pod kontrolą przewidzianą dla takich produktów i ustanowioną w tym rozporządzeniu. Jeżeli takie produkty mają również funkcję produktu nawozowego, regulacja oznakowania CE takiego produktu na podstawie niniejszego rozporządzenia wprowadzałaby w błąd, ponieważ udostępnianie produktu ochrony roślin na rynku jest uzależnione od zezwolenia na produkt ważnego w danym państwie członkowskim. Takie produkty należy zatem wyłączyć z zakresu niniejszego rozporządzenia.

(17)Niniejsze rozporządzenie nie powinno uniemożliwiać stosowania istniejącego prawodawstwa unijnego dotyczącego kwestii ochrony zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska, których nie objęto niniejszym rozporządzeniem. Niniejsze rozporządzenie powinno być zatem stosowane, nie naruszając dyrektywy Rady 86/278/EWG 22 , dyrektywy Rady 89/391/EWG 23 , rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 24 , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 25 , rozporządzenia Komisji (WE) nr 1881/2006 26 , dyrektywy Rady 2000/29/WE 27 , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 98/2013 28 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 29 .

(18)Jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera substancję lub mieszaninę w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, bezpieczeństwo substancji składowych dla zamierzonego zastosowania należy ustalić w drodze rejestracji na mocy wspomnianego rozporządzenia. Wymagania informacyjne powinny zapewnić, aby bezpieczeństwo zamierzonego zastosowania produktu nawozowego z oznakowaniem CE wykazano w sposób porównywalny z osiąganym na podstawie innych systemów regulacyjnych dla produktów przeznaczonych do zastosowania w warstwie ornej gleby lub uprawach, zwłaszcza na podstawie krajowego prawodawstwa państw członkowskich w zakresie nawozów oraz rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Dlatego jeżeli faktyczne ilości wprowadzone do obrotu wynoszą mniej niż 10 ton na przedsiębiorstwo rocznie, jako warunek udostępniania na podstawie niniejszego rozporządzenia wyjątkowo zastosowanie powinny mieć wymagania informacyjne określone w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 dotyczące rejestracji substancji w ilościach od 10 do 100 ton.

(19)Jeżeli faktyczne ilości substancji w produktach nawozowych z oznakowaniem CE objętych niniejszym rozporządzeniem są wyższe niż 100 ton, dodatkowe wymagania informacyjne określone w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 powinny mieć zastosowanie bezpośrednio na mocy tego rozporządzenia. Niniejsze rozporządzenie nie powinno również mieć wpływu na stosowanie innych przepisów rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(20)Można oczekiwać, że mieszanka różnych produktów nawozowych z oznakowaniem CE, z których każdy uzyskał pozytywny wynik w ocenie zgodności z wymaganiami mającymi zastosowanie do danego materiału, nadaje się do stosowania jako produkt nawozowy z oznakowaniem CE, pod warunkiem spełnienia określonych wymagań dodatkowych związanych z mieszaniem. Aby uniknąć zbędnych obciążeń administracyjnych, mieszanki takie powinny zatem należeć do odrębnej kategorii, w przypadku której ocena zgodności powinna być ograniczona do wymagań dodatkowych związanych z mieszaniem.

(21)Aby zapewnić wysoki poziom ochrony kwestii interesu publicznego objętych niniejszym rozporządzeniem, a także zagwarantować uczciwą konkurencję na rynku wewnętrznym, podmioty gospodarcze powinny być odpowiedzialne za zgodność produktów nawozowych z oznakowaniem CE z niniejszym rozporządzeniem, stosownie do roli odgrywanej przez nie w łańcuchu dostaw.

(22)Należy określić jasny i współmierny podział obowiązków stosownie do ról pełnionych przez poszczególne podmioty gospodarcze w łańcuchu dostaw i dystrybucji.

(23)Zważywszy, że producent posiada dokładną wiedzę o procesie projektowania i produkcji, jest on najbardziej kompetentny do przeprowadzenia procedury oceny zgodności. W związku z tym ocena zgodności produktów nawozowych z oznakowaniem CE powinna pozostać wyłącznie obowiązkiem producenta.

(24)Należy zapewnić, aby produkty nawozowe z oznakowaniem CE z państw trzecich, które wprowadza się na rynek wewnętrzny, były zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, a w szczególności zapewnić, aby producenci przeprowadzili w przypadku tych produktów nawozowych odpowiednie procedury oceny zgodności. Dlatego też należy wprowadzić przepis, zgodnie z którym importerzy upewniają się co do zgodności wprowadzanych przez nich do obrotu produktów nawozowych z oznakowaniem CE z wymaganiami niniejszego rozporządzenia i nie wprowadzają do obrotu produktów nawozowych z oznakowaniem CE niespełniających tych wymagań lub stanowiących zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin lub dla środowiska. Należy również wprowadzić przepis, zgodnie z którym tacy importerzy upewniają się, że przeprowadzono procedury oceny zgodności oraz że znakowanie produktów nawozowych z oznakowaniem CE oraz dokumentacja sporządzona przez producentów są dostępne do wglądu dla właściwych organów krajowych.

(25)Wprowadzając do obrotu produkt nawozowy z oznakowaniem CE, importer powinien umieścić na opakowaniu produktu nawozowego swoje nazwisko lub nazwę, zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany znak towarowy oraz kontaktowy adres pocztowy, aby umożliwić nadzór rynku.

(26)Jako że dystrybutorzy udostępniają na rynku produkt nawozowy z oznakowaniem CE po jego wprowadzeniu do obrotu przez producenta lub importera, powinni postępować z należytą starannością, tak obchodząc się z produktem nawozowym, by nie miało to negatywnego wpływu na jego zgodność z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(27)Każdy podmiot gospodarczy wprowadzający do obrotu produkt nawozowy z oznakowaniem CE pod własną nazwą lub znakiem towarowym bądź modyfikujący produkt nawozowy z oznakowaniem CE w sposób, który może wpłynąć na jego zgodność z przepisami niniejszego rozporządzenia, powinien być uznany za producenta i przejąć jego obowiązki.

(28)Ponieważ dystrybutorzy i importerzy mają ścisły związek z rynkiem, powinni oni być zaangażowani w zadania związane z nadzorem rynku realizowane przez właściwe organy krajowe, a także powinni być zobowiązani do aktywnego udziału w wykonywaniu tych zadań i udostępniać tym organom wszystkie niezbędne informacje dotyczące danego produktu nawozowego z oznakowaniem CE.

(29)Zapewnienie identyfikowalności produktu nawozowego z oznakowaniem CE w całym łańcuchu dostaw przyczynia się do uproszczenia nadzoru rynku i poprawy jego skuteczności. Skuteczny system identyfikowalności ułatwia organom nadzoru rynku identyfikację podmiotów gospodarczych udostępniających na rynku produkty nawozowe z oznakowaniem CE, które są niezgodne z wymaganiami. Przechowując informacje umożliwiające identyfikację innych podmiotów gospodarczych, podmioty gospodarcze nie powinny być zobowiązane do aktualizowania takich informacji dotyczących innych podmiotów gospodarczych, które dostarczyły im produkt nawozowy z oznakowaniem CE lub którym one dostarczyły produkt nawozowy z oznakowaniem CE, ponieważ zazwyczaj nie mają dostępu do takich zaktualizowanych informacji.

(30)W celu ułatwienia oceny zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa i jakości należy ustanowić domniemanie zgodności w przypadku produktów nawozowych z oznakowaniem CE, które są zgodne z normami zharmonizowanymi przyjmowanymi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 30 .

(31)Jeżeli normy zharmonizowane nie zostały przyjęte albo jeżeli niewystarczająco szczegółowo obejmują wszystkie elementy wymagań jakości i bezpieczeństwa określonych w niniejszym rozporządzeniu, konieczne może być ustanowienie jednolitych warunków wdrażania tych wymagań. Komisja powinna zatem zostać uprawniona do przyjmowania aktów wykonawczych określających te warunki we wspólnych specyfikacjach. Ze względu na pewność prawa należy wyraźnie określić, że produkty nawozowe z oznakowaniem CE muszą być zgodne z takimi specyfikacjami, nawet jeśli zostały uznane za zgodne z normami zharmonizowanymi.

(32)Aby podmioty gospodarcze mogły wykazać, a właściwe organy zapewnić spełnienie wymagań przez udostępniane na rynku produkty nawozowe z oznakowaniem CE, należy ustanowić procedury oceny zgodności. Decyzją nr 768/2008/WE ustanowiono moduły procedur oceny zgodności – od najmniej do najbardziej surowej – proporcjonalnie do poziomu występującego zagrożenia oraz wymaganego poziomu bezpieczeństwa. W celu zapewnienia spójności między sektorami oraz dla uniknięcia wariantów doraźnych procedury oceny zgodności powinny być wybierane spośród tych modułów. Niezbędne jest jednak dostosowanie tych modułów, aby uwzględnić szczególne aspekty produktów nawozowych. W szczególności należy udoskonalić systemy jakości i zwiększyć udział jednostek notyfikowanych w ocenie zgodności pewnych produktów nawozowych z oznakowaniem CE wytworzonych z odzyskanych odpadów.

(33)W celu zapewnienia, aby nawozy z oznakowaniem CE na bazie azotanu amonu o wysokiej zawartości azotu nie zagrażały bezpieczeństwu ani nie były wykorzystywane do celów innych niż zamierzone (na przykład jako materiały wybuchowe), nawozy te powinny podlegać szczegółowym wymaganiom dotyczącym badania odporności na detonację oraz identyfikowalności.

(34)Aby zapewnić skuteczny dostęp do informacji do celów nadzoru rynku, informacji dotyczących zgodności ze wszystkimi aktami Unii mającymi zastosowanie do produktów nawozowych z oznakowaniem CE należy udzielać w formie pojedynczej deklaracji zgodności UE. W celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego podmiotów gospodarczych wspomniana pojedyncza deklaracja zgodności UE może mieć formę pliku dokumentów, na który składają się odpowiednie poszczególne deklaracje zgodności.

(35)Oznakowanie CE, wskazujące na zgodność produktu nawozowego, jest widoczną konsekwencją całego procesu obejmującego ocenę zgodności w szerokim znaczeniu. Ogólne zasady dotyczące oznakowania CE i jego związek z innymi rodzajami oznakowania określono w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008. Należy określić szczegółowe zasady dotyczące umieszczania oznakowania CE w przypadku produktów nawozowych.

(36)Niektóre procedury oceny zgodności określone w niniejszym rozporządzeniu wymagają interwencji jednostek oceniających zgodność, zgłoszonych Komisji przez państwa członkowskie.

(37)Istotne jest, by wszystkie jednostki notyfikowane realizowały swe zadania na takim samym poziomie oraz zgodnie z warunkami uczciwej konkurencji. Wymaga to ustanowienia obowiązkowych wymagań dla jednostek oceniających zgodność, które chcą być objęte notyfikacją jako podmioty świadczące usługi w zakresie oceny zgodności.

(38)Jeżeli jednostka oceniająca zgodność wykaże spełnienie kryteriów określonych w normach zharmonizowanych, należy domniemywać, że spełnia odpowiednie wymagania określone w niniejszym rozporządzeniu.

(39)W celu zapewnienia spójnego poziomu jakości podczas oceny zgodności produktów nawozowych z oznakowaniem CE należy także ustanowić wymagania mające zastosowanie do organów notyfikujących i innych organów uczestniczących w ocenie, notyfikacji i monitorowaniu jednostek notyfikowanych.

(40)System określony w niniejszym rozporządzeniu powinien być uzupełniony systemem akredytacji przewidzianym w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008. Ponieważ akredytacja stanowi istotny środek weryfikacji kompetencji jednostek oceniających zgodność, powinno się stosować ją również dla celów notyfikacji.

(41)Z uwagi na zmienny charakter niektórych materiałów składowych produktów nawozowych oraz potencjalnie nieodwracalny charakter szkód, które może spowodować narażenie gleby i upraw na zanieczyszczenia, jedyną metodą wykazania kompetencji technicznych jednostek oceniających zgodność powinna być przejrzysta akredytacja przewidziana w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008, zapewniająca niezbędny poziom zaufania do certyfikatów zgodności produktów nawozowych z oznakowaniem CE zawierających takie składniki.

(42)Jednostki oceniające zgodność często zlecają podwykonawcom realizację części zadań związanych z oceną zgodności lub korzystają z usług spółek zależnych. W celu zagwarantowania poziomu bezpieczeństwa wymaganego w przypadku produktów nawozowych z oznakowaniem CE wprowadzanych na rynek niezbędne jest, aby w ramach wykonywania zadań oceny zgodności podwykonawcy i spółki zależne uczestniczące w ocenie zgodności spełniały te same wymagania co jednostki notyfikowane. W związku z tym ocena kompetencji i wyników działalności jednostek, które mają być notyfikowane, oraz monitorowanie jednostek już notyfikowanych powinny również obejmować działania prowadzone przez podwykonawców i spółki zależne.

(43)Należy ustanowić efektywną i przejrzystą procedurę notyfikacji, a w szczególności należy ją dostosować do nowych technologii, aby umożliwić notyfikację online.

(44)Ponieważ usługi świadczone przez jednostki notyfikowane mogą dotyczyć produktów nawozowych z oznakowaniem CE udostępnianych na rynku w całej Unii, należy zapewnić pozostałym państwom członkowskim i Komisji możliwość wnoszenia sprzeciwu wobec jednostek notyfikowanych. Istotne jest zatem ustalenie terminu, w jakim możliwe będzie wyjaśnienie wszelkich wątpliwości lub obaw co do kompetencji jednostek oceniających zgodność, zanim zaczną one prowadzić działalność jako jednostki notyfikowane.

(45)Z punktu widzenia łatwiejszego dostępu do rynku bardzo ważne jest, aby jednostki notyfikowane stosowały procedury oceny zgodności bez tworzenia zbędnego obciążenia dla podmiotów gospodarczych. Z tego samego powodu, oraz w celu zagwarantowania równego traktowania podmiotów gospodarczych, należy zapewnić spójność stosowanych procedur oceny zgodności pod względem technicznym. Najlepszym sposobem na osiągnięcie tego celu jest odpowiednia koordynacja jednostek notyfikowanych i współpraca między nimi.

(46)Aby zagwarantować pewność prawa, konieczne jest jasne określenie, iż zasady nadzoru rynku wewnętrznego i kontroli produktów wprowadzanych na rynek wewnętrzny ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 765/2008 mają zastosowanie do produktów nawozowych z oznakowaniem CE objętych zakresem niniejszego rozporządzenia. Niniejsze rozporządzenie nie powinno uniemożliwiać państwom członkowskim wyboru organów właściwych do wykonania tych zadań.

(47)Produkty nawozowe z oznakowaniem CE należy wprowadzać do obrotu tylko wtedy, gdy są wystarczająco skuteczne i – odpowiednio przechowywane i użytkowane zgodnie z przeznaczeniem – nie stanowią niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, oraz z zastrzeżeniem używania ich w przewidywalnych warunkach, czyli wtedy, gdy takie używanie jest rezultatem zgodnego z prawem i łatwo przewidywalnego zachowania ludzkiego. W związku z tym należy ustanowić wymagania dotyczące bezpieczeństwa i jakości, jak również odpowiednie mechanizmy kontroli. Ponadto zamierzone zastosowanie produktów nawozowych z oznakowaniem CE nie powinno sprawiać, że żywność lub pasza nie będą bezpieczne.

(48)W rozporządzeniu (WE) nr 2003/2003 przewidziano procedurę ochronną, pozwalającą Komisji na zbadanie zasadności środka podjętego przez państwo członkowskie w odniesieniu do nawozów WE, które państwo to uważa za stanowiące zagrożenie. W celu zwiększenia przejrzystości oraz skrócenia czasu rozpatrywania konieczne jest udoskonalenie istniejącej procedury ochronnej, tak aby zwiększyć jej skuteczność oraz umożliwić wykorzystanie wiedzy specjalistycznej dostępnej w państwach członkowskich.

(49)Istniejący system należy uzupełnić o procedurę zapewniającą przekazywanie zainteresowanym stronom informacji na temat środków przewidzianych w odniesieniu do produktów nawozowych z oznakowaniem CE stanowiących niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska. Powinien on również umożliwiać organom nadzoru rynku podejmowanie – we współpracy z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi – działań na wczesnym etapie w odniesieniu do takich produktów nawozowych.

(50)W przypadku gdy państwa członkowskie i Komisja osiągną porozumienie co do zasadności środka podjętego przez państwo członkowskie, dalsze zaangażowanie Komisji powinno być wymagane tylko wtedy, gdy niezgodność można przypisać niedostatkom w normach zharmonizowanych, a w takim przypadku powinna mieć zastosowanie procedura formalnego zastrzeżenia do norm zharmonizowanych ustanowiona w rozporządzeniu (UE) nr 1025/2012. 

(51)W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 31 .

(52)W przypadku przyjmowania aktów wykonawczych, w których zobowiązuje się zgłaszające państwo członkowskie do wprowadzenia niezbędnych środków naprawczych w odniesieniu do jednostek notyfikowanych, które nie spełniają wymagań dotyczących ich zgłoszenia lub przestały spełniać te wymagania, należy stosować procedurę doradczą, ponieważ takie akty nie podlegają przepisom art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

(53)W przypadku przyjmowania aktów wykonawczych w związku ze zgodnymi z wymaganiami produktami nawozowymi z oznakowaniem CE, które stanowią niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, należy stosować procedurę sprawdzającą, ponieważ takie akty podlegają przepisom art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Z tego samego powodu procedura ta powinna również być stosowana w celu przyjmowania, zmiany lub uchylenia wspólnych specyfikacji.

(54)Komisja powinna, w drodze aktów wykonawczych, określać, czy uzasadnione są środki podjęte przez państwa członkowskie w odniesieniu do niezgodnych z wymaganiami produktów nawozowych z oznakowaniem CE. Ponieważ akty te będą dotyczyć tego, czy środki krajowe są uzasadnione, nie jest konieczne kontrolowanie tych aktów przez państwa członkowskie.

(55)W dziedzinie recyklingu odpadów dokonuje się obiecujący postęp techniczny, np. recykling fosforu z osadów ściekowych czy wytwarzanie produktów nawozowych z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. biowęgla. W przypadku produktów zawierających takie materiały lub składających się z nich powinna istnieć możliwość dostępu do rynku wewnętrznego bez zbędnej zwłoki, jeżeli proces produkcyjny poddano analizie naukowej a wymagania dotyczące procesu ustanowiono na poziomie Unii. W tym celu należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do określania większych lub dodatkowych kategorii produktów nawozowych z oznakowaniem CE lub materiałów składowych nadających się do wykorzystania w produkcji takich produktów. W przypadku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego kategorie materiałów składowych należy rozszerzyć lub dodać tylko wtedy, gdy ustalono punkt końcowy łańcucha produkcyjnego zgodnie z procedurami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009, ponieważ produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, dla których nie ustalono takiego punktu końcowego, są i tak wyłączone z zakresu niniejszego rozporządzenia.

(56)Ponadto powinna istnieć możliwość natychmiastowego reagowania na nowe ustalenia dotyczące warunków, w których produkty nawozowe z oznakowaniem CE są wystarczająco skuteczne, oraz na nowe oceny ryzyka dotyczące zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, bezpieczeństwa lub środowiska. W związku z tym należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu zmiany wymagań mających zastosowanie do różnych kategorii produktów nawozowych z oznakowaniem CE.

(57)Szczególnie ważne jest, aby wykonując te uprawnienia, Komisja prowadziła stosowne konsultacje w czasie prac przygotowawczych, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(58)Państwa członkowskie powinny określić zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić egzekwowanie tych zasad. Sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(59)Należy przewidzieć ustalenia przejściowe, umożliwiające udostępnianie na rynku, bez konieczności spełnienia kolejnych wymagań dotyczących produktu, nawozów WE, które wprowadzono do obrotu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2003/2003 przed dniem rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia. Dystrybutorzy powinni w związku z tym mieć możliwość dostarczania nawozów WE, które wprowadzono do obrotu, czyli zapasów, które już trafiły do łańcucha dystrybucji, przed dniem rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

(60)Należy zapewnić wystarczającą ilość czasu podmiotom gospodarczym na wypełnienie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia oraz państwom członkowskim na ustanowienie infrastruktury administracyjnej niezbędnej do jego stosowania. Datę rozpoczęcia stosowania rozporządzenia należy zatem przesunąć do czasu, kiedy te przygotowania będą mogły zostać zakończone w rozsądnym terminie.

(61)Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie zagwarantowanie funkcjonowania rynku wewnętrznego, a jednocześnie zapewnienie spełniania przez znajdujące się w obrocie produkty nawozowe z oznakowaniem CE wymagań zapewniających wysoki poziom ochrony zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, bezpieczeństwa oraz środowiska, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział 1
Przepisy ogólne

Artykuł 1
Zakres

1.Niniejsze rozporządzenie stosuje się do produktów nawozowych z oznakowaniem CE.

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się jednak do następujących produktów:

a)produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, które podlegają wymaganiom rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b)środków ochrony roślin objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

2.Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na stosowanie następujących aktów prawnych:

a)dyrektywy 86/278/EWG;

b)dyrektywy 89/391/EWG;

c)rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

d)rozporządzenia (WE) nr 1272/2008;

e)rozporządzenia (WE) nr 1881/2006;

f)dyrektywy 2000/29/WE;

g)rozporządzenia (UE) nr 98/2013;

h)rozporządzenia (UE) nr 1143/2014.

Artykuł 2
Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie następujące definicje:

1)„produkt nawozowy” oznacza substancję, mieszaninę, mikroorganizm lub każdy inny materiał, stosowane lub przeznaczone do stosowania – w postaci własnej albo w połączeniu z innym materiałem – na roślinach lub ich ryzosferze w celu dostarczenia roślinom składnika pokarmowego lub poprawy efektywności wykorzystania składników pokarmowych;

2)„produkt nawozowy z oznakowaniem CE” oznacza produkt nawozowy, który posiada oznakowanie CE w momencie udostępniania na rynku;

3)„substancja” oznacza substancję w rozumieniu art. 3 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

4)„mieszanina” oznacza mieszaninę w rozumieniu art. 3 pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

5)„mikroorganizm” oznacza mikroorganizm w rozumieniu art. 3 pkt 15 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009;

6)„udostępnianie na rynku” oznacza każde dostarczenie produktu nawozowego z oznakowaniem CE do celów dystrybucji lub używania na rynku unijnym w ramach działalności handlowej, odpłatnie lub nieodpłatnie;

7)„wprowadzenie do obrotu” oznacza pierwsze udostępnienie na rynku unijnym produktu nawozowego z oznakowaniem CE;

8)„producent” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która wytwarza produkt nawozowy z oznakowaniem CE lub zleca zaprojektowanie lub wytworzenie produktu nawozowego z oznakowaniem CE oraz wprowadza ten produkt nawozowy do obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym;

9)„upoważniony przedstawiciel” oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, posiadającą pisemne pełnomocnictwo od producenta do działania w jego lub jej imieniu w odniesieniu do określonych zadań;

10)„importer” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, która wprowadza do obrotu w Unii produkt nawozowy z oznakowaniem CE pochodzący z państwa trzeciego;

11)„dystrybutor” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną w łańcuchu dostaw, niebędącą producentem ani importerem, która udostępnia na rynku produkt nawozowy z oznakowaniem CE;

12)„podmioty gospodarcze” oznaczają producentów, upoważnionych przedstawicieli, importerów i dystrybutorów;

13)„specyfikacja techniczna” oznacza dokument określający wymagania techniczne, które musi spełnić produkt nawozowy z oznakowaniem CE;

14)„norma zharmonizowana” oznacza normę zharmonizowaną w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1025/2012;

15)„akredytacja” oznacza akredytację w rozumieniu art. 2 pkt 10 rozporządzenia (WE) nr 765/2008;

16)„krajowa jednostka akredytująca” oznacza krajową jednostkę akredytującą w rozumieniu art. 2 pkt 11 rozporządzenia (WE) nr 765/2008;

17)„ocena zgodności” oznacza proces wykazujący, czy zostały spełnione wymagania dotyczące produktu nawozowego z oznakowaniem CE zawarte w niniejszym rozporządzeniu;

18)„jednostka oceniająca zgodność” oznacza jednostkę, która wykonuje czynności z zakresu oceny zgodności, w tym badania, certyfikację i inspekcję;

19)„odzyskanie” oznacza dowolny środek mający na celu doprowadzenie do zwrotu produktu nawozowego z oznakowaniem CE, który już został udostępniony użytkownikowi końcowemu;

20)„wycofanie z obrotu” oznacza dowolny środek, którego celem jest zapobieżenie udostępnieniu na rynku produktu nawozowego z oznakowaniem CE w łańcuchu dostaw;

21)„oznakowanie CE” oznacza oznakowanie, poprzez które producent wskazuje, że produkt nawozowy spełnia odpowiednie wymagania określone w unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym przewidującym umieszczanie tego oznakowania;

22)„unijne prawodawstwo harmonizacyjne” oznacza każdy akt prawny Unii harmonizujący warunki wprowadzania produktów do obrotu.

Artykuł 3
Swobodny przepływ

Państwa członkowskie nie utrudniają udostępniania na rynku produktów nawozowych z oznakowaniem CE zgodnych z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 4
Wymagania dotyczące produktów

1.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE musi:

a)spełniać wymagania określone w załączniku I dla odpowiedniej kategorii funkcji produktu;

b)spełniać wymagania określone w załączniku II dla odpowiedniej(-nich) kategorii materiału składowego;

c)być oznakowany zgodnie z wymaganiami dotyczącymi oznakowania określonymi w załączniku III.

2.W odniesieniu do wszelkich kwestii nieobjętych załącznikiem I lub II produkt nawozowy z oznakowaniem CE musi spełniać wymaganie, że jego stosowanie – zgodnie z instrukcją stosowania – nie może zagrażać bezpieczeństwu żywności lub paszy pochodzenia roślinnego w rozumieniu odpowiednio art. 14 i 15 rozporządzenia (WE) nr 178/2002.

Artykuł 5
Udostępnianie na rynku

Produkty nawozowe z oznakowaniem CE mogą być udostępniane na rynku tylko wtedy, gdy spełniają wymagania niniejszego rozporządzenia.

Rozdział 2
OBOWIĄZKI PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6
Obowiązki producentów

1.Wprowadzając do obrotu produkty nawozowe z oznakowaniem CE, producenci zapewniają ich zaprojektowanie i wytworzenie zgodnie z wymaganiami określonymi w załączniku I dla odpowiedniej kategorii funkcji produktu oraz z wymaganiami określonymi w załączniku II dla odpowiedniej(-nich) kategorii materiału składowego.

2.Przed wprowadzeniem do obrotu produktów nawozowych z oznakowaniem CE producenci sporządzają dokumentację techniczną oraz przeprowadzają odpowiednią procedurę oceny zgodności, o której mowa w art. 14, lub zlecają jej przeprowadzenie. Jeżeli procedura wykazała zgodność takiego produktu nawozowego z odpowiednimi wymaganiami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, producenci umieszczają oznakowanie CE oraz sporządzają deklarację zgodności UE i zapewniają, aby dołączano ją do produktu nawozowego wprowadzanego do obrotu.

3.Producenci przechowują dokumentację techniczną oraz deklarację zgodności UE przez 10 lat od momentu wprowadzenia do obrotu ostatniego produktu nawozowego z oznakowaniem CE, którego dotyczą te dokumenty.

4.Producenci zapewniają wprowadzenie procedur mających na celu zachowanie zgodności produktów nawozowych z oznakowaniem CE, które są częścią produkcji seryjnej, z niniejszym rozporządzeniem. Odpowiednio uwzględnia się zmiany w metodzie produkcji lub cechach tych produktów nawozowych oraz zmiany w normach zharmonizowanych, wspólnych specyfikacjach, o których mowa w art. 13, lub innych specyfikacjach technicznych, w odniesieniu do których deklarowana jest zgodność produktu nawozowego z oznakowaniem CE.

W przypadku gdy jest to uznane za właściwe z uwagi na działanie produktu nawozowego z oznakowaniem CE lub zagrożenie, jakie stanowi, producenci przeprowadzają badania próby takich produktów nawozowych udostępnionych na rynku, a także badają – i w razie potrzeby ewidencjonują – skargi, produkty nawozowe z oznakowaniem CE niezgodne z wymaganiami i przypadki odzyskania takich produktów, a ponadto informują dystrybutorów o wszelkich tego rodzaju działaniach w zakresie monitorowania.

5.Producenci zapewniają, aby opakowania produktów nawozowych z oznakowaniem CE, które wprowadzili do obrotu, były opatrzone nazwą typu, numerem partii lub serii lub inną informacją umożliwiającą ich identyfikację, lub – jeżeli produkty nawozowe są dostarczane bez opakowania – aby wymagane informacje zamieszczono w dokumencie dołączonym do każdego produktu nawozowego.

6.Importerzy podają swoje nazwisko lub nazwę, zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany znak towarowy oraz kontaktowy adres pocztowy na opakowaniu produktu nawozowego z oznakowaniem CE lub – jeżeli produkt nawozowy jest dostarczany bez opakowania – w dokumencie dołączonym do produktu nawozowego. Adres pocztowy wskazuje pojedynczy punkt, w którym można skontaktować się z producentem. Dane kontaktowe są podawane w języku łatwo zrozumiałym dla użytkowników końcowych i organów nadzoru rynku.

7.Producenci zapewniają, aby produkty nawozowe z oznakowaniem CE były oznakowane zgodnie z załącznikiem III, lub – jeżeli produkt nawozowy jest dostarczany bez opakowania – aby treść oznakowania zamieszczono w dokumencie załączonym do produktu nawozowego i dostępnym do celów kontroli w momencie wprowadzania produktu do obrotu. Treść oznakowania podaje się w języku łatwo zrozumiałym dla użytkowników końcowych, określonym przez zainteresowane państwo członkowskie, i musi być ona jasna, zrozumiała i czytelna.

8.Producenci, którzy uznają lub mają powody, by uważać, że wprowadzony przez nich do obrotu produkt nawozowy z oznakowaniem CE nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, niezwłocznie podejmują środki naprawcze konieczne do zapewnienia zgodności tego produktu nawozowego, wycofania go z obrotu lub odzyskania go, stosownie do okoliczności.

Ponadto, jeżeli producenci uznają lub mają powody, by uważać, że produkty nawozowe z oznakowaniem CE, które wprowadzili do obrotu, stanowią niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, niezwłocznie informują o tym właściwe organy krajowe państw członkowskich, w których udostępnili produkty nawozowe na rynku, podając szczegółowe informacje dotyczące w szczególności niezgodności oraz wszelkich wprowadzonych środków naprawczych.

9.Na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego producenci udzielają mu wszelkich informacji i udostępniają dokumentację, w formie papierowej lub elektronicznej, konieczne do wykazania zgodności produktu nawozowego z oznakowaniem CE z wymaganiami niniejszego rozporządzenia, w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Na żądanie tego organu podejmują z nim współpracę we wszelkich działaniach zmierzających do usunięcia zagrożenia, jakie stanowi produkt nawozowy z oznakowaniem CE wprowadzony przez nich do obrotu.

10.Producent przedkłada właściwemu organowi państwa członkowskiego przeznaczenia protokół z badania odporności na detonację przewidzianego w załączniku IV dla następujących produktów nawozowych z oznakowaniem CE:

a)prostych lub wieloskładnikowych, stałych, nieorganicznych nawozów makroskładnikowych, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu, jak określono w kategorii funkcji produktu 1(C)(I)(a)(i-ii)(A) w załączniku I;

b)produktów nawozowych mieszanych, jak określono w kategorii funkcji produktu 7 w załączniku I, zawierających nawóz, o którym mowa w lit. a).

Protokół należy przedłożyć co najmniej pięć dni przed wprowadzeniem powyższych produktów do obrotu.

Artykuł 7
Upoważniony przedstawiciel

1.Na podstawie pisemnego pełnomocnictwa producent może wyznaczyć upoważnionego przedstawiciela.

Obowiązki określone w art. 6 ust. 1 i obowiązek sporządzenia dokumentacji technicznej, o którym mowa w art. 6 ust. 2, nie wchodzą w zakres pełnomocnictwa upoważnionego przedstawiciela.

2.Upoważniony przedstawiciel wykonuje zadania określone w pełnomocnictwie otrzymanym od producenta. Pełnomocnictwo umożliwia upoważnionemu przedstawicielowi wykonywanie co najmniej następujących obowiązków:

a)przechowywanie deklaracji zgodności UE i dokumentacji technicznej do dyspozycji krajowych organów nadzoru rynku przez 10 lat od momentu wprowadzenia do obrotu produktu nawozowego z oznakowaniem CE objętego tymi dokumentami;

b)na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego udzielanie mu wszelkich informacji i udostępnianie dokumentacji koniecznej do wykazania zgodności danego produktu nawozowego z oznakowaniem CE z wymaganiami;

c)na żądanie właściwych organów krajowych podejmowanie z nimi współpracy w działaniach zmierzających do usunięcia zagrożenia, jakie stanowią produkty nawozowe z oznakowaniem CE objęte pełnomocnictwem upoważnionego przedstawiciela.

Artykuł 8
Obowiązki importerów

1.Importerzy wprowadzają do obrotu wyłącznie produkty nawozowe z oznakowaniem CE zgodne z wymaganiami.

2.Przed wprowadzeniem do obrotu produktu nawozowego z oznakowaniem CE importerzy zapewniają przeprowadzenie przez producenta odpowiedniej procedury oceny zgodności, o której mowa w art. 14. Importerzy zapewniają, aby producent sporządził dokumentację techniczną, aby do produktu nawozowego z oznakowaniem CE dołączono deklarację zgodności UE i wymagane dokumenty oraz aby producent spełnił wymagania określone w art. 6 ust. 5 i 6. Jeżeli importer uzna lub ma powody, by uważać, że produkt nawozowy z oznakowaniem CE nie jest zgodny z odpowiednimi wymaganiami określonymi w załączniku I, II lub III, nie wprowadza produktu nawozowego do obrotu, dopóki nie zostanie zapewniona jego zgodność. Ponadto jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE stanowi niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, importer informuje o tym producenta oraz organy nadzoru rynku.

3.Importerzy podają swoje nazwiska lub nazwy, zarejestrowane nazwy handlowe lub zarejestrowane znaki towarowe oraz kontaktowe adresy pocztowe na opakowaniach produktu nawozowego z oznakowaniem CE lub – jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE jest dostarczany bez opakowania – w dokumencie dołączonym do produktu nawozowego. Dane kontaktowe są podawane w języku łatwo zrozumiałym dla użytkowników końcowych i organów nadzoru rynku.

4.Importerzy zapewniają, aby produkt nawozowy z oznakowaniem CE był oznakowany zgodnie z załącznikiem III w języku łatwo zrozumiałym dla użytkowników końcowych, określonym przez zainteresowane państwo członkowskie.

5.Importerzy zapewniają, aby w czasie, gdy ponoszą odpowiedzialność za produkt nawozowy z oznakowaniem CE, warunki jego przechowywania lub transportu nie wpływały ujemnie na jego zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa i jakości określonymi w załączniku I lub z wymaganiami dotyczącymi oznakowania określonymi w załączniku III.

6.W przypadku gdy jest to uznane za właściwe z uwagi na działanie produktu nawozowego z oznakowaniem CE lub zagrożenie, jakie stanowi, importerzy przeprowadzają badania próby takich produktów nawozowych udostępnionych na rynku, a także badają – i w razie potrzeby ewidencjonują – skargi, produkty nawozowe z oznakowaniem CE niezgodne z wymaganiami i przypadki odzyskania takich produktów, a ponadto informują dystrybutorów o wszelkich tego rodzaju działaniach w zakresie monitorowania.

7.Importerzy, którzy uznają lub mają powody, by uważać, że wprowadzony przez nich do obrotu produkt nawozowy z oznakowaniem CE nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, niezwłocznie podejmują środki naprawcze konieczne do zapewnienia zgodności tego produktu nawozowego, wycofania go z obrotu lub odzyskania go, stosownie do okoliczności.

Ponadto, jeżeli importerzy uznają lub mają powody, by uważać, że produkty nawozowe z oznakowaniem CE, które wprowadzili do obrotu, stanowią niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, niezwłocznie informują o tym właściwe organy krajowe państw członkowskich, w których udostępnili produkt nawozowy na rynku, podając szczegółowe informacje dotyczące w szczególności niezgodności oraz wszelkich wprowadzonych środków naprawczych.

8.Importerzy przechowują kopię deklaracji zgodności UE do dyspozycji organów nadzoru rynku przez 10 lat od momentu wprowadzenia do obrotu produktu nawozowego z oznakowaniem CE i zapewniają, aby dokumentacja techniczna była udostępniona tym organom na ich żądanie.

9.Na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego importerzy udzielają mu wszelkich informacji i udostępniają dokumentację w formie papierowej lub elektronicznej, konieczne do wykazania zgodności produktu nawozowego z oznakowaniem CE z wymaganiami, w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Na żądanie tego organu podejmują z nim współpracę we wszelkich działaniach zmierzających do usunięcia zagrożenia, jakie stanowi produkt nawozowy z oznakowaniem CE wprowadzony przez nich do obrotu.

10.Importer przedkłada właściwemu organowi państwa członkowskiego przeznaczenia protokół z badania odporności na detonację przewidzianego w załączniku IV dla następujących produktów nawozowych z oznakowaniem CE:

a)prostych lub wieloskładnikowych, stałych, nieorganicznych nawozów makroskładnikowych, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu, jak określono w kategorii funkcji produktu 1(C)(I)(a)(i-ii)(A) w załączniku I;

b)produktów nawozowych mieszanych, jak określono w kategorii funkcji produktu 7 w załączniku I, zawierających nawóz, o którym mowa w lit. a).

Protokół należy przedłożyć co najmniej pięć dni przed wprowadzeniem powyższych produktów do obrotu.

Artykuł 9
Obowiązki dystrybutorów

1.Udostępniając na rynku produkt nawozowy z oznakowaniem CE, dystrybutorzy działają z należytą starannością w odniesieniu do wymagań niniejszego rozporządzenia.

2.Przed udostępnieniem na rynku produktu nawozowego z oznakowaniem CE dystrybutorzy sprawdzają, czy dołączono do niego deklarację zgodności UE i wymagane dokumenty, czy oznakowano go zgodnie z załącznikiem III w języku łatwo zrozumiałym dla użytkowników końcowych w państwie członkowskim, w którym produkt nawozowy z oznakowaniem CE ma być udostępniany na rynku, a także czy producent i importer spełnili wymagania określone, odpowiednio, w art. 6 ust. 5 i 6 oraz w art. 8 ust. 3.

Jeżeli dystrybutor uzna lub ma powody, by uważać, że produkt nawozowy z oznakowaniem CE nie jest zgodny z odpowiednimi wymaganiami określonymi w załączniku I, II lub III, nie udostępnia produktu nawozowego na rynku, dopóki nie zostanie zapewniona jego zgodność. Ponadto jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE stanowi niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, dystrybutor informuje o tym producenta lub importera jak również organy nadzoru rynku.

3.Dystrybutorzy zapewniają, aby w czasie, gdy ponoszą odpowiedzialność za produkt nawozowy z oznakowaniem CE, warunki jego przechowywania lub transportu nie wpływały ujemnie na jego zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa i jakości określonymi w załączniku I lub z wymaganiami dotyczącymi oznakowania określonymi w załączniku III.

4.Dystrybutorzy, którzy uznają lub mają powody, by uważać, że udostępniony przez nich na rynku produkt nawozowy z oznakowaniem CE nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, zapewniają podjęcie środków naprawczych koniecznych do zapewnienia zgodności tego produktu nawozowego, wycofania go z obrotu lub odzyskania go, stosownie do okoliczności.

Ponadto, jeżeli dystrybutorzy uznają lub mają powody, by uważać, że produkty nawozowe z oznakowaniem CE, które udostępnili na rynku, stanowią niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, niezwłocznie informują o tym właściwe organy krajowe państw członkowskich, w których udostępnili na rynku produkt nawozowy z oznakowaniem CE, podając szczegółowe informacje dotyczące w szczególności niezgodności oraz wszelkich wprowadzonych środków naprawczych.

5.Na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego dystrybutorzy udzielają mu wszelkich informacji i udostępniają dokumentację w formie papierowej lub elektronicznej, konieczne do wykazania zgodności produktu nawozowego z oznakowaniem CE. Na żądanie tego organu podejmują z nim współpracę we wszelkich działaniach zmierzających do usunięcia zagrożenia, jakie stanowi produkt nawozowy z oznakowaniem CE udostępniony przez nich na rynku.

Artykuł 10
Przypadki, w których obowiązki producentów mają zastosowanie do importerów i dystrybutorów

Importera lub dystrybutora uważa się za producenta do celów niniejszego rozporządzenia i w konsekwencji podlegają oni obowiązkom producenta określonym w art. 6, jeżeli wprowadzają oni do obrotu produkt nawozowy z oznakowaniem CE pod własną nazwą lub znakiem towarowym lub modyfikują produkt nawozowy z oznakowaniem CE już znajdujący się w obrocie w taki sposób, że może to mieć wpływ na zgodność z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 11
Identyfikacja podmiotów gospodarczych

1.Na żądanie organów nadzoru rynku podmioty gospodarcze wskazują:

a)każdy podmiot gospodarczy, który dostarczył im produkt nawozowy z oznakowaniem CE;

b)każdy podmiot gospodarczy, któremu dostarczyły produkt nawozowy z oznakowaniem CE.

2.Podmioty gospodarcze muszą być w stanie przedstawić informacje, o których mowa w ust. 1, przez 10 lat od dostarczenia im produktu nawozowego z oznakowaniem CE oraz przez 10 lat od dostarczenia przez nie produktu nawozowego z oznakowaniem CE.

Rozdział 3
ZGODNOŚĆ PRODUKTÓW NAWOZOWYCH Z OZNAKOWANIEM CE

Artykuł 12
Domniemanie zgodności

Nie naruszając wspólnych specyfikacji, o których mowa w art. 13, w przypadku produktów nawozowych z oznakowaniem CE spełniających normy zharmonizowane lub części norm zharmonizowanych, do których odniesienie opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, zakłada się, że spełniają one wymagania określone w załączniku I, II oraz III i objęte tymi normami lub ich częściami.

Artykuł 13
Wspólne specyfikacje

Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające wspólne specyfikacje, których spełnienie zapewnia zgodność z wymaganiami określonymi w załącznikach I, II i III i objętych tymi specyfikacjami lub ich częściami. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 41 ust. 3.

Artykuł 14
Procedury oceny zgodności

1.Ocena zgodności produktu nawozowego z oznakowaniem CE z wymaganiami niniejszego rozporządzenia przeprowadzana jest za pomocą procedury oceny zgodności określonej w załączniku IV.

2.Zapisy i korespondencję dotyczące procedur oceny zgodności prowadzi się w języku urzędowym lub językach urzędowych państwa członkowskiego, w którym powołano jednostkę notyfikowaną przeprowadzającą procedury oceny zgodności, lub w języku akceptowanym przez tę jednostkę.

Artykuł 15
Deklaracja zgodności UE

1.Deklaracja zgodności UE stwierdza, że wykazano spełnienie wymagań określonych w załączniku I, II oraz III.

2.Układ deklaracji zgodności UE jest zgodny ze wzorem określonym w załączniku V, zawiera ona elementy wyszczególnione w odpowiednich modułach przewidzianych w załączniku IV oraz jest stale aktualizowana. Deklaracja jest tłumaczona na język lub języki wymagane przez państwo członkowskie, w którym produkt nawozowy z oznakowaniem CE wprowadza się do obrotu lub udostępnia na rynku.

3.Jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE podlega więcej niż jednemu aktowi prawa Unii wymagającemu deklaracji zgodności UE, sporządzana jest jedna deklaracja zgodności UE odnosząca się do wszystkich takich aktów prawa Unii. W takiej deklaracji wskazane są odpowiednie akty prawa Unii, włącznie z odniesieniem do ich publikacji. Deklaracja może mieć formę pliku dokumentów, na który składają się odpowiednie poszczególne deklaracje zgodności.

4.Poprzez sporządzenie deklaracji zgodności UE producent przyjmuje na siebie odpowiedzialność za zgodność produktu nawozowego z oznakowaniem CE z wymaganiami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 16
Ogólne zasady dotyczące oznakowania CE

Oznakowanie CE podlega ogólnym zasadom określonym w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.

Artykuł 17
Reguły i warunki umieszczania oznakowania CE

1.Oznakowanie CE umieszcza się w sposób widoczny, czytelny i trwały na dołączonych dokumentach oraz – jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE jest dostarczany w opakowaniu – na opakowaniu.

2.Oznakowanie CE umieszcza się przed wprowadzeniem do obrotu produktu nawozowego z oznakowaniem CE.

3.Po oznakowaniu CE podaje się numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej biorącej udział w ocenie zgodności, o której mowa w module D1 załącznika IV.

Numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej umieszcza sama jednostka lub producent bądź jego lub jej upoważniony przedstawiciel, według wskazówek jednostki notyfikowanej.

4.Państwa członkowskie opierają się na istniejących mechanizmach w celu zapewnienia prawidłowego stosowania systemu regulującego oznakowanie CE oraz podejmują odpowiednie działania w przypadku nieprawidłowego stosowania tego oznakowania.

Artykuł 18
Zniesienie statusu odpadu

Produkt nawozowy z oznakowaniem CE, który został poddany procesowi odzysku i spełnia wymagania niniejszego rozporządzenia, uznaje się za spełniający warunki określone w art. 6 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE i w związku z tym uznaje się, że nie ma on już statusu odpadu.

Rozdział 4
NOTYFIKOWANIE JEDNOSTEK OCENIAJĄCYCH ZGODNOŚĆ

Artykuł 19
Notyfikacja

Państwa członkowskie zgłaszają Komisji i pozostałym państwom członkowskim jednostki upoważnione do wykonywania zadań w zakresie oceny zgodności w charakterze osób trzecich na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 20
Organy notyfikujące

1.Państwa członkowskie wyznaczają organ notyfikujący, który odpowiada za opracowanie i stosowanie procedur koniecznych do oceny i notyfikowania jednostek oceniających zgodność oraz za monitorowanie jednostek notyfikowanych, w tym za zgodność z art. 25.

2.Państwa członkowskie mogą zdecydować, że ocena oraz monitorowanie, o których mowa w ust. 1, są przeprowadzane przez krajową jednostkę akredytującą w rozumieniu przepisów rozporządzenia (WE) nr 765/2008 oraz zgodnie z tym rozporządzeniem.

3.W przypadku gdy organ notyfikujący przekazuje lub w inny sposób powierza ocenę, notyfikację lub monitorowanie, o których mowa w ust. 1, podmiotowi, który nie jest instytucją rządową, podmiot ten musi posiadać osobowość prawną oraz stosować się odpowiednio do wymagań określonych w art. 21. Poza tym taki podmiot musi być przygotowany na pokrycie zobowiązań wynikających z działalności, którą prowadzi.

4.Organ notyfikujący ponosi pełną odpowiedzialność za zadania wykonywane przez podmiot, o którym mowa w ust. 3.

Artykuł 21
Wymagania dotyczące organów notyfikujących

1.Organ notyfikujący jest powoływany w taki sposób, by nie dochodziło do konfliktu interesów między organem notyfikującym a jednostkami oceniającymi zgodność.

2.Organ notyfikujący musi być zorganizowany i funkcjonować w sposób zapewniający obiektywność i bezstronność jego działalności.

3.Organ notyfikujący musi być zorganizowany w sposób zapewniający, iż każda decyzja dotycząca notyfikowania jednostki oceniającej zgodność jest podejmowana przez kompetentne osoby spoza grona osób przeprowadzających ocenę.

4.Organ notyfikujący nie może oferować ani podejmować żadnych działań pozostających w gestii jednostek oceniających zgodność ani świadczyć usług doradczych na zasadach komercyjnych lub w konkurencji z innymi podmiotami.

5.Organ notyfikujący zapewnia poufność informacji, które otrzymuje.

6.Organ notyfikujący musi dysponować odpowiednią liczbą pracowników posiadających kompetencje do właściwego wykonywania jego zadań.

Artykuł 22
Obowiązki organów notyfikujących w zakresie informowania

Państwa członkowskie informują Komisję o swoich procedurach oceny i notyfikowania jednostek oceniających zgodność oraz monitorowania jednostek notyfikowanych oraz o wszelkich zmianach w tym zakresie.

Komisja podaje te informacje do wiadomości publicznej.

Artykuł 23
Wymagania dotyczące jednostek notyfikowanych

1.Do celów notyfikacji jednostka oceniająca zgodność musi spełniać wymagania określone w ust. 2–11.

2.Jednostka oceniająca zgodność jest powołana na podstawie prawa krajowego danego państwa członkowskiego i posiada osobowość prawną.

3.Jednostka oceniająca zgodność musi być osobą trzecią, niezależną od organizacji lub produktów nawozowych z oznakowaniem CE, które ocenia.

Za taką jednostkę można uznać jednostkę należącą do stowarzyszenia przedsiębiorców lub zrzeszenia zawodowego reprezentującego przedsiębiorstwa zaangażowane w projektowanie, produkcję, dostarczanie lub wykorzystywanie produktów nawozowych z oznakowaniem CE, które ocenia, pod warunkiem że wykazano jej niezależność i brak konfliktu interesów.

4.Jednostka oceniająca zgodność, jej ścisłe kierownictwo oraz pracownicy odpowiedzialni za realizację zadań związanych z oceną zgodności nie mogą być projektantami, producentami, dostawcami, nabywcami, właścicielami ani użytkownikami produktów nawozowych, ani przedstawicielami żadnej z wymienionych stron. Nie wyklucza to używania produktów nawozowych, które są niezbędne do prowadzenia działalności jednostki oceniającej zgodność, ani używania produktów nawozowych do celów prywatnych.

Jednostka oceniająca zgodność, jej ścisłe kierownictwo oraz pracownicy odpowiedzialni za realizację zadań związanych z oceną zgodności nie mogą być bezpośrednio zaangażowani w projektowanie, produkcję, wprowadzanie do obrotu ani używanie produktów nawozowych ani nie reprezentują stron zaangażowanych w taką działalność. Nie mogą oni angażować się w działalność, która może zagrozić niezależności ich osądów lub ich rzetelności w działalności z zakresu oceny zgodności, której dotyczy notyfikacja. Dotyczy to w szczególności usług doradczych.

Jednostka oceniająca zgodność zapewnia, aby działalność jej spółek zależnych lub podwykonawców nie wpływała na poufność, obiektywizm ani bezstronność jej działalności związanej z oceną zgodności.

5.Jednostka oceniająca zgodność i jej pracownicy wykonują zadania związane z oceną zgodności z najwyższą rzetelnością, posiadają konieczne kwalifikacje techniczne w danej dziedzinie oraz nie są poddawani żadnym naciskom ani zachętom, zwłaszcza finansowym, mogącym wpływać na ich osąd lub wyniki działań z zakresu oceny zgodności, w szczególności ze strony osób lub grup osób mających interes w wynikach danej działalności.

6.Jednostka oceniająca zgodność musi mieć zdolność do realizacji wszystkich zadań związanych z oceną zgodności przydzielonych jej na mocy załącznika IV, których dotyczy jej notyfikacja, niezależnie od tego, czy dana jednostka oceniająca zgodność wykonuje wspomniane zadania samodzielnie, czy są one realizowane w jej imieniu i na jej odpowiedzialność.

Przez cały czas i dla każdej procedury oceny zgodności oraz każdego rodzaju lub każdej kategorii produktów nawozowych z oznakowaniem CE, których dotyczy jej notyfikacja, dana jednostka oceniająca zgodność musi dysponować niezbędnymi:

a)pracownikami posiadającymi wiedzę techniczną oraz wystarczające i odpowiednie doświadczenie do realizacji zadań związanych z oceną zgodności;

b)opisami procedur, zgodnie z którymi przeprowadza się ocenę zgodności, zapewniającymi przejrzystość i powtarzalność tych procedur. Jednostka ma odpowiednią politykę i stosowne procedury, dzięki którym możliwe jest odróżnienie zadań wykonywanych w ramach notyfikacji od wszelkiej innej działalności;

c)procedurami służącymi prowadzeniu działalności przy należytym uwzględnieniu wielkości przedsiębiorstwa, sektora, w którym ono działa, struktury przedsiębiorstwa, stopnia złożoności technologii danego produktu oraz masowego lub seryjnego charakteru procesu produkcyjnego.

Jednostka oceniająca zgodność musi posiadać środki niezbędne do prawidłowej realizacji czynności o charakterze technicznym i administracyjnym z zakresu oceny zgodności oraz mieć dostęp do wszystkich niezbędnych urządzeń lub obiektów.

7.Pracownicy odpowiedzialni za realizację zadań związanych z oceną zgodności muszą posiadać:

a)gruntowne przeszkolenie techniczne i zawodowe, obejmujące całą działalność związaną z oceną zgodności w zakresie będącym przedmiotem notyfikacji;

b)dostateczną znajomość wymagań dotyczących ocen, które wykonują, oraz odpowiednie uprawnienia do dokonywania takich ocen;

c)odpowiednią znajomość i zrozumienie wymagań określonych w załączniku I, II oraz III, mających zastosowanie norm zharmonizowanych oraz stosownych przepisów unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego i przepisów krajowych;

d)umiejętności wymagane do sporządzania certyfikatów, zapisów i sprawozdań dokumentujących wykonanie ocen.

8.Gwarantuje się bezstronność jednostki oceniającej zgodność, jej ścisłego kierownictwa i pracowników odpowiedzialnych za realizację zadań związanych z oceną zgodności.

Wynagrodzenie ścisłego kierownictwa jednostki oceniającej zgodność oraz pracowników odpowiedzialnych za realizację zadań związanych z oceną zgodności nie może zależeć od liczby przeprowadzonych ocen ani od ich wyników.

9.Jednostka oceniająca zgodność zawiera umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności, chyba że na mocy prawa krajowego odpowiedzialność spoczywa na państwie lub za ocenę zgodności bezpośrednio odpowiada samo państwo członkowskie.

10.Pracownicy jednostki oceniającej zgodność dochowują tajemnicy zawodowej w odniesieniu do wszystkich informacji uzyskanych podczas wykonywania swoich zadań na podstawie załącznika IV, nie dotyczy to jednak stosunków z właściwymi organami państwa członkowskiego, w którym realizowane są zadania. Prawa własności podlegają ochronie.

11.Jednostka oceniająca zgodność bierze udział w stosownej działalności normalizacyjnej i w działalności grupy koordynującej jednostki notyfikowane, powołanej na podstawie art. 35, lub zapewnia informowanie o tej działalności swoich pracowników odpowiedzialnych za realizację zadań związanych z oceną zgodności, a decyzje administracyjne i dokumenty opracowane w wyniku prac takiej grupy traktuje jak ogólne wytyczne.

Artykuł 24
Domniemanie zgodności jednostek notyfikowanych

Jeżeli jednostka oceniająca zgodność wykaże, że spełnia kryteria ustanowione w odpowiednich normach zharmonizowanych, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, lub w ich częściach, zakłada się, że jednostka ta spełnia wymagania określone w art. 23 w zakresie, w jakim stosowne normy zharmonizowane obejmują te wymagania.

Artykuł 25
Spółki zależne i podwykonawstwo na zlecenie jednostek notyfikowanych

1.W przypadku gdy jednostka notyfikowana zleca podwykonanie określonych zadań związanych z oceną zgodności lub korzysta z usług spółki zależnej, zapewnia, aby podwykonawca lub spółka zależna spełniali wymagania określone w art. 23, oraz odpowiednio informuje organ notyfikujący.

2.Jednostka notyfikowana ponosi pełną odpowiedzialność za zadania wykonywane przez podwykonawców lub spółki zależne, niezależnie od tego, gdzie znajduje się ich siedziba.

3.Działalność może być zlecana podwykonawcom lub wykonywana przez spółkę zależną wyłącznie za zgodą klienta.

4.Jednostka notyfikowana przechowuje do dyspozycji organu notyfikującego odpowiednie dokumenty dotyczące oceny kwalifikacji podwykonawcy lub spółki zależnej oraz prac wykonywanych przez podwykonawcę lub spółkę zależną na mocy załącznika IV.

Artykuł 26
Wniosek o notyfikację

1.Jednostka oceniająca zgodność przedkłada wniosek o notyfikację organowi notyfikującemu państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę.

2.Do wniosku o notyfikację załącza się opis działań związanych z oceną zgodności, modułu lub modułów oceny zgodności oraz produktu nawozowego lub produktów nawozowych z oznakowaniem CE, w odniesieniu do których dana jednostka uważa się za kompetentną, jak również certyfikat akredytacji wydany przez krajową jednostkę akredytującą, potwierdzający, że dana jednostka oceniająca zgodność spełnia wymagania ustanowione w art. 23.

Artykuł 27
Procedura notyfikacji

1.Organ notyfikujący może zgłaszać wyłącznie jednostki oceniające zgodność, które spełniają wymagania ustanowione w art. 23.

2.Organ notyfikujący zgłasza jednostki oceniające zgodność Komisji i pozostałym państwom członkowskim z wykorzystaniem systemu notyfikacji elektronicznej, opracowanego i zarządzanego przez Komisję.

3.Do notyfikacji załącza się wszystkie szczegółowe informacje dotyczące działalności związanej z oceną zgodności, modułu lub modułów oceny zgodności, produktu nawozowego lub produktów nawozowych z oznakowaniem CE będących przedmiotem notyfikacji oraz certyfikat akredytacji, o którym mowa w art. 26 ust. 2.

4.Dana jednostka może wykonywać działalność jednostki notyfikowanej wyłącznie pod warunkiem, że Komisja lub pozostałe państwa członkowskie nie zgłoszą zastrzeżeń w terminie dwóch tygodni od notyfikacji.

Wyłącznie taką jednostkę uznaje się za jednostkę notyfikowaną dla celów niniejszego rozporządzenia.

5.Organ notyfikujący powiadamia Komisję i pozostałe państwa członkowskie o wszelkich kolejnych zmianach w notyfikacji.

Artykuł 28
Numery identyfikacyjne i wykaz jednostek notyfikowanych

1.Komisja przydziela jednostce notyfikowanej numer identyfikacyjny.

Komisja przydziela jeden numer identyfikacyjny, nawet w przypadku gdy jednostka jest notyfikowana na mocy różnych unijnych aktów prawnych.

2.Komisja podaje do wiadomości publicznej wykaz jednostek notyfikowanych na mocy niniejszego rozporządzenia, włącznie z numerami identyfikacyjnymi, które im przydzielono, oraz informacją na temat rodzaju działalności będącej przedmiotem notyfikacji.

Komisja zapewnia bieżącą aktualizację tego wykazu.

Artykuł 29
Zmiany w notyfikacji

1.W przypadku gdy organ notyfikujący stwierdzi lub otrzyma informację, że jednostka notyfikowana przestała spełniać wymagania określone w art. 23 lub nie wypełnia swoich obowiązków, organ notyfikujący ogranicza, zawiesza lub cofa notyfikację, w zależności od sytuacji oraz w zależności od wagi naruszenia tych wymagań lub niewypełnienia tych obowiązków. Niezwłocznie informuje o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie.

2.W razie ograniczenia, zawieszenia lub cofnięcia notyfikacji albo w przypadku zaprzestania działalności przez jednostkę notyfikowaną notyfikujące państwo członkowskie podejmuje właściwe środki w celu zapewnienia, aby sprawy tej jednostki były prowadzone przez inną jednostkę notyfikowaną lub żeby były one dostępne na żądanie odpowiedzialnych organów notyfikujących i organów nadzoru rynku.

Artykuł 30
Kwestionowanie kompetencji jednostek notyfikowanych

1.Komisja bada wszystkie przypadki, w których ma wątpliwości lub otrzymuje informacje o wątpliwościach co do kompetencji jednostki notyfikowanej albo dalszego wywiązywania się przez tę jednostkę z nałożonych na nią obowiązków i zachowania zgodności z wymaganiami.

2.Na żądanie Komisji notyfikujące państwo członkowskie udziela jej wszystkich informacji dotyczących podstawy notyfikacji lub utrzymania kompetencji danej jednostki notyfikowanej.

3.Komisja zapewnia poufne traktowanie wszystkich szczególnie chronionych informacji uzyskanych w trakcie dochodzenia.

4.W przypadku gdy Komisja stwierdzi, że jednostka notyfikowana nie spełnia lub przestała spełniać wymagania dotyczące notyfikacji, przyjmuje akt wykonawczy zobowiązujący notyfikujące państwo członkowskie do podjęcia koniecznych środków naprawczych, w razie potrzeby włącznie z cofnięciem notyfikacji.

Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 41 ust. 2.

Artykuł 31
Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie dotyczącym ich działalności

1.Jednostki notyfikowane przeprowadzają oceny zgodności zgodnie z procedurami oceny zgodności określonymi w załączniku IV.

2.Oceny zgodności dokonuje się z zachowaniem odpowiednich proporcji, unikając przy tym zbędnych obciążeń dla podmiotów gospodarczych. Jednostki notyfikowane wykonują swe zadania, należycie uwzględniając wielkość przedsiębiorstwa, sektor, w którym ono działa, jego strukturę, stopień złożoności technologii produktu oraz masowy lub seryjny charakter procesu produkcyjnego.

Jednostki notyfikowane przestrzegają przy tym jednak rygorystyczności i poziomu ochrony wymaganych dla zgodności produktu nawozowego z oznakowaniem CE z niniejszym rozporządzeniem.

3.Jeżeli jednostka notyfikowana stwierdzi, że producent nie spełnił wymagań ustanowionych w załączniku I, II lub III lub w odpowiednich normach zharmonizowanych, wspólnych specyfikacjach, o których mowa w art. 13, lub innych specyfikacjach technicznych, zobowiązuje ona producenta do podjęcia stosownych środków naprawczych i nie wydaje mu certyfikatu.

4.W przypadku gdy w trakcie monitorowania zgodności po wydaniu certyfikatu jednostka notyfikowana stwierdzi, że produkt nawozowy z oznakowaniem CE przestał spełniać wymagania, zobowiązuje ona producenta do podjęcia stosownych środków naprawczych i zawiesza lub cofa wydany certyfikat, jeżeli zachodzi taka konieczność.

5.Jeżeli środki naprawcze nie zostały podjęte lub nie przynoszą wymaganych skutków, jednostka notyfikowana, stosownie do sytuacji, ogranicza, zawiesza lub cofa wszystkie certyfikaty.

Artykuł 32
Odwołanie się od decyzji jednostek notyfikowanych

Państwa członkowskie zapewniają dostępność procedury odwoławczej od decyzji jednostek notyfikowanych.

Artykuł 33
Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie informowania

1.Jednostki notyfikowane informują organ notyfikujący:

a) o odmowie wydania, ograniczeniu, zawieszeniu lub cofnięciu certyfikatów;

b)o wszelkich okolicznościach wpływających na zakres lub warunki notyfikacji;

c)o każdym przypadku żądania przez organy nadzoru rynku informacji o działaniach związanych z oceną zgodności;

d)na żądanie, o wykonywanych działaniach związanych z oceną zgodności będących przedmiotem ich notyfikacji oraz o innych wykonywanych zadaniach, w tym o działalności transgranicznej i podwykonawstwie.

2.Jednostki notyfikowane przekazują pozostałym jednostkom notyfikowanym na mocy niniejszego rozporządzenia, które prowadzą podobną działalność w zakresie oceny zgodności tych samych produktów nawozowych z oznakowaniem CE, istotne informacje na temat kwestii związanych z negatywnymi wynikami oceny zgodności, a na żądanie również na temat kwestii związanych z wynikami pozytywnymi.

Artykuł 34
Wymiana doświadczeń

Komisja zapewnia organizację wymiany doświadczeń między krajowymi organami państw członkowskich odpowiedzialnymi za politykę notyfikacji.

Artykuł 35
Koordynacja jednostek notyfikowanych

Komisja zapewnia wprowadzenie i właściwą realizację odpowiedniej koordynacji i współpracy jednostek notyfikowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, w formie sektorowej grupy jednostek notyfikowanych.

Państwa członkowskie zapewniają udział notyfikowanych przez nie jednostek w pracach tej grupy bezpośrednio lub przez wyznaczonych przedstawicieli.

Rozdział 5
NADZÓR RYNKU UNII, KONTROLA PRODUKTÓW NAWOZOWYCH Z OZNAKOWANIEM CE WPROWADZANYCH NA RYNEK UNII ORAZ UNIJNA PROCEDURA OCHRONNA

Artykuł 36
Nadzór rynku Unii i kontrola produktów nawozowych z oznakowaniem CE wprowadzanych na rynek Unii

Do produktów nawozowych z oznakowaniem CE stosuje się art. 16–29 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.

Artykuł 37
Procedura postępowania w przypadku produktów nawozowych z oznakowaniem CE stanowiących zagrożenie na poziomie krajowym

1.W przypadku gdy organy nadzoru rynku jednego państwa członkowskiego mają dostateczne powody, by sądzić, że dany produkt nawozowy z oznakowaniem CE stanowi niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, dokonują one oceny obejmującej dany produkt nawozowy pod kątem spełnienia wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu. Zainteresowane podmioty gospodarcze, w razie konieczności, współpracują w tym celu z organami nadzoru rynku.

Jeśli w toku oceny organy nadzoru rynku stwierdzą, że produkt nawozowy z oznakowaniem CE nie spełnia wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu, niezwłocznie zobowiązują zainteresowany podmiot gospodarczy do podjęcia w rozsądnym terminie wszelkich odpowiednich działań naprawczych w celu doprowadzenia produktu nawozowego do zgodności z tymi wymaganiami, do wycofania produktu nawozowego z obrotu, odzyskania go lub do usunięcia oznakowania CE.

Organy nadzoru rynku powiadamiają odpowiednią jednostkę notyfikowaną.

Do środków, o których mowa w akapicie drugim, ma zastosowanie art. 21 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.

2.W przypadku gdy organy nadzoru rynku uznają, że niezgodność nie ogranicza się wyłącznie do terytorium państwa, w którym prowadzą nadzór, informują one Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie o wynikach oceny oraz działaniach, do podjęcia których zobowiązały podmiot gospodarczy.

3.Dany podmiot gospodarczy zapewnia podjęcie wszelkich odpowiednich działań naprawczych w odniesieniu do wszystkich odnośnych produktów nawozowych z oznakowaniem CE, które ten podmiot udostępnił na rynku w Unii.

4.W przypadku gdy zainteresowany podmiot gospodarczy nie podejmuje odpowiednich działań naprawczych w terminie, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi, organy nadzoru rynku wprowadzają wszelkie odpowiednie środki tymczasowe w celu zakazania lub ograniczenia udostępniania danego produktu nawozowego z oznakowaniem CE na rynku krajowym, wycofania go z obrotu lub odzyskania tego produktu.

Organy nadzoru rynku przekazują niezwłocznie Komisji i pozostałym państwom członkowskim informacje na temat tych środków.

5.Informacje, o których mowa w ust. 4 akapit drugi, obejmują wszelkie dostępne szczegóły, przede wszystkim dane konieczne do identyfikacji produktu nawozowego z oznakowaniem CE niezgodnego z wymaganiami, informacje na temat pochodzenia tego produktu nawozowego, charakteru domniemanej niezgodności i związanego z nią zagrożenia, rodzaju i okresu obowiązywania wprowadzonych środków krajowych, a także stanowisko przedstawione przez zainteresowany podmiot gospodarczy. W szczególności organy nadzoru rynku wskazują, czy brak zgodności wynika z którejkolwiek z następujących przyczyn:

a)niespełnienia przez produkt nawozowy z oznakowaniem CE wymagań określonych w załączniku I, II lub III;

b)niedostatków w normach zharmonizowanych umożliwiających domniemanie zgodności, o których mowa w art. 12.

6.Państwa członkowskie inne niż państwo członkowskie, które wszczęło procedurę na mocy niniejszego artykułu, niezwłocznie informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o wszystkich wprowadzonych środkach i przekazują wszelkie dodatkowe informacje dotyczące niezgodności danego produktu nawozowego z oznakowaniem CE, którymi dysponują, a w przypadku gdy wyrażają sprzeciw wobec przyjętego środka krajowego, przedstawiają swoje zastrzeżenia.

7.W przypadku gdy w terminie trzech miesięcy od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 4 akapit drugi, żadne państwo członkowskie ani Komisja nie zgłosi sprzeciwu wobec środka tymczasowego wprowadzonego przez dane państwo członkowskie, środek ten uznaje się za uzasadniony.

8.Państwa członkowskie zapewniają niezwłoczne przyjęcie właściwych środków ograniczających w odniesieniu do odnośnego produktu nawozowego z oznakowaniem CE, takich jak wycofanie z obrotu.

Artykuł 38
Unijna procedura ochronna

1.W przypadku gdy po zakończeniu procedury określonej w art. 37 ust. 3 i 4 zgłaszane są sprzeciwy wobec środka podjętego przez państwo członkowskie lub w przypadku gdy Komisja uzna środek krajowy za sprzeczny z prawodawstwem Unii, Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje z państwami członkowskimi i zainteresowanym podmiotem gospodarczym lub zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi oraz dokonuje oceny tego środka krajowego. Na podstawie wyników tej oceny Komisja przyjmuje akt wykonawczy w formie decyzji określający, czy dany środek jest uzasadniony.

Jeżeli środek krajowy zostanie uznany za uzasadniony, decyzja nakaże wszystkim państwom członkowskim podjęcie środków koniecznych, aby zapewnić wycofanie niespełniającego wymagań produktu nawozowego z oznakowaniem CE z obrotu na swoich rynkach, oraz nakaże poinformowanie o tym Komisji.

Jeżeli środek krajowy zostanie uznany za nieuzasadniony, decyzja nakaże odnośnemu państwu członkowskiemu uchylenie tego środka.

Komisja kieruje swoją decyzję do wszystkich państw członkowskich i niezwłocznie informuje o niej państwa członkowskie i zainteresowany podmiot gospodarczy lub zainteresowane podmioty gospodarcze.

2.W przypadku uznania krajowego środka za uzasadniony i stwierdzenia, że niezgodność produktu nawozowego z oznakowaniem CE wynika z niedostatków w normach zharmonizowanych, o których mowa w art. 37 ust. 5 lit. b), Komisja stosuje procedurę przewidzianą w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012.

Artykuł 39
Produkty nawozowe z oznakowaniem CE spełniające wymagania, lecz stanowiące zagrożenie

1.W przypadku gdy po przeprowadzeniu oceny na podstawie art. 37 ust. 1 państwo członkowskie stwierdzi, że produkt nawozowy z oznakowaniem CE spełniający wymagania niniejszego rozporządzenia mimo to stanowi niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, zobowiązuje ono zainteresowany podmiot gospodarczy do wprowadzenia w rozsądnym terminie wszelkich odpowiednich środków w celu zapewnienia, aby ten produkt nawozowy w momencie wprowadzania do obrotu nie stanowił już zagrożenia, lub w celu wycofania produktu nawozowego z obrotu lub jego odzyskania.

2.Podmiot gospodarczy zapewnia podjęcie działań naprawczych w odniesieniu do wszystkich odnośnych produktów nawozowych z oznakowaniem CE, które ten podmiot udostępnił na rynku w Unii.

3.Państwo członkowskie niezwłocznie informuje Komisję i pozostałe państwa członkowskie. Przekazane informacje obejmują wszelkie dostępne szczegóły, w szczególności dane konieczne do identyfikacji danego produktu nawozowego z oznakowaniem CE, informacje na temat pochodzenia i łańcucha dostaw tego produktu nawozowego, charakteru występującego zagrożenia oraz rodzaju i okresu obowiązywania wprowadzonych środków krajowych.

4.Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje z państwami członkowskimi i zainteresowanym podmiotem gospodarczym lub zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi oraz dokonuje oceny wprowadzonych środków krajowych. Na podstawie wyników tej oceny Komisja przyjmuje akt wykonawczy w formie decyzji określający, czy dany środek jest uzasadniony, i w stosownych przypadkach nakazujący podjęcie odpowiednich środków.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 41 ust. 3.

W należycie uzasadnionych szczególnie pilnych przypadkach związanych z ochroną zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, bezpieczeństwa lub środowiska Komisja przyjmuje, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 41 ust. 4, akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie.

5.Komisja kieruje swoją decyzję do wszystkich państw członkowskich i niezwłocznie informuje o niej państwa członkowskie i zainteresowany podmiot gospodarczy lub zainteresowane podmioty gospodarcze.

Artykuł 40
Niezgodność pod względem formalnym

1.Nie naruszając art. 37, w przypadku gdy państwo członkowskie dokona jednego z poniższych ustaleń dotyczących produktu nawozowego z oznakowaniem CE, zobowiązuje ono zainteresowany podmiot gospodarczy do usunięcia danej niezgodności:

a)oznakowanie CE zostało umieszczone z naruszeniem art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 lub art. 17 niniejszego rozporządzenia;

b)numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej został umieszczony z naruszeniem art. 17 lub nie został umieszczony, w przypadku gdy wymagał tego art. 17;

c)do produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie dołączono deklaracji zgodności UE;

d)deklaracja zgodności UE nie została sporządzona w prawidłowy sposób;

e)dokumentacja techniczna jest niedostępna albo niekompletna;

f)brak jest informacji, o których mowa w art. 6 ust. 6 lub art. 8 ust. 3, lub są one nieprawdziwe lub niekompletne;

g)nie są spełnione jakiekolwiek inne wymagania administracyjne, o których mowa w art. 6 lub w art. 8.

2.W przypadku utrzymywania się niezgodności, o której mowa w ust. 1, zainteresowane państwo członkowskie wprowadza wszelkie odpowiednie środki, aby ograniczyć udostępnianie na rynku produktu nawozowego z oznakowaniem CE lub go zakazać, zapewnić jego wycofanie z obrotu lub odzyskanie lub zapewnić usunięcie oznakowania CE.

Rozdział 6
KOMITET I AKTY DELEGOWANE

Artykuł 41
Procedura komitetowa

1.Komisję wspomaga Komitet ds. Produktów Nawozowych. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z art. 5 tego rozporządzenia.

Artykuł 42
Zmiana załączników

1.Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 43 w celu zmiany załączników I–IV w celu dostosowania ich do postępu technicznego i ułatwienia dostępu do rynku wewnętrznego i swobodnego przepływu dla produktów nawozowych z oznakowaniem CE,

a)które prawdopodobnie będą objęte intensywnym handlem na rynku wewnętrznym, oraz

b)w odniesieniu do których istnieją naukowe dowody wskazujące, że nie stanowią niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa ani dla środowiska i że są wystarczająco skuteczne.

2.Jeżeli Komisja zmienia załącznik II w celu dodania nowych mikroorganizmów do kategorii materiału składowego dotyczącego takich organizmów na podstawie ust. 1, czyni to w oparciu o następujące dane:

a)nazwa mikroorganizmu;

b)klasyfikacja taksonomiczna mikroorganizmu;

c)dane historyczne bezpiecznej produkcji i wykorzystywania mikroorganizmu;

d)taksonomiczny związek z gatunkami mikroorganizmów, które spełniają wymagania w zakresie uznanego domniemania bezpieczeństwa przyznanego przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Żywności;

e)informacje dotyczące poziomów pozostałości toksyn;

f)informacje dotyczące procesu produkcji; oraz

g)informacje na temat tożsamości pozostałości produktów pośrednich lub produktów metabolicznych mikroorganizmów w materiale składowym.

3.Przyjmując akty delegowane zgodnie z ust. 1, Komisja może zmienić kategorie materiałów składowych określone w załączniku II, aby dodać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, wyłącznie w przypadku, gdy dla takich produktów ustalono punkt końcowy łańcucha produkcyjnego zgodnie z procedurami ustanowionymi we wspomnianym rozporządzeniu.

4.Ponadto Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 43 w celu zmiany załączników I–IV w świetle postępu naukowo-technicznego. Komisja wykorzystuje to uprawnienie, jeżeli na podstawie oceny ryzyka zmianę uznano za niezbędną, żeby zapewnić, aby żaden produkt nawozowy z oznakowaniem CE spełniający wymagania niniejszego rozporządzenia nie stanowił – w normalnych warunkach użytkowania – niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa ani dla środowiska.

Artykuł 43
Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 42, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia [Publications Office, please insert the date of entry into force of this Regulation]. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 42, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5.Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 42 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Rozdział 7
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 44
Sankcje

Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić ich wdrożenie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie bezzwłocznie powiadamiają Komisję o tych przepisach i środkach oraz o każdej późniejszej zmianie, która ich dotyczy.

Artykuł 45
Zmiany rozporządzenia (WE) nr 1069/2009

W art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 wprowadza się następujące zmiany:

1)ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„W odniesieniu do produktów pochodnych, o których mowa w art. 32, 35 i 36, które nie stanowią już znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub zwierząt, można określić punkt końcowy łańcucha produkcyjnego, po osiągnięciu którego nie podlegają już one wymogom niniejszego rozporządzenia.”;

2)ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.    W przypadku zagrożenia dla zdrowia ludzi lub zwierząt do produktów pochodnych, o których mowa w art. 32, 33 i 36 niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie odpowiednio art. 53 i 54 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 dotyczące środków nadzwyczajnych w zakresie ochrony zdrowia.”.

Artykuł 46
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1107/2009

W rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 wprowadza się następujące zmiany:

1)art. 2 ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)    wpływanie na procesy życiowe roślin, na przykład poprzez substancje działające jako regulatory wzrostu, inne niż składnik pokarmowy lub biostymulator;”;

2)w art. 3 dodaje się punkt w brzmieniu:

„34)„biostymulator” oznacza produkt, który stymuluje procesy odżywiania rośliny niezależnie od zawartości składników pokarmowych w produkcie i którego jedynym celem jest poprawa co najmniej jednej z następujących właściwości rośliny:

a)efektywność wykorzystania składników pokarmowych;

b)odporność na stres abiotyczny;

c)cechy jakościowe upraw.”.

Artykuł 47
Uchylenie rozporządzenia (WE) nr 2003/2003

Rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 traci moc ze skutkiem od daty, o której mowa w art. 49 akapit drugi.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 48
Przepisy przejściowe

Państwa członkowskie nie utrudniają udostępniania na rynku produktów, które wprowadzono do obrotu jako nawozy o nazwie „nawozy WE” zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2003/2003 przed dniem [Publications Office, please insert the date of application of this Regulation] r. Do takich produktów stosuje się jednak odpowiednio rozdział 5.

Artykuł 49
Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2018 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia r.

(1) http://ec.europa.eu/smart-regulation/evaluation/search/download.do?documentId=4416  

(2) COM(2015) 614/2.

(3) Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1.

(4) Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3.

(5) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(6) http://ec.europa.eu/research/bioeconomy/index.cfm

(7) http://bbi-europe.eu/sites/default/files/documents/BBI_JU_annual_Work_plan_2014.pdf  

(8) Zob. sekcja 4: Wnioski i zalecenia.

(9) Zob. sprawozdania z działalności z posiedzeń grupy http://ec.europa.eu/transparency/regexpert/index.cfm?do=groupDetail.groupDetail&groupID=1320&NewSearch=1&NewSearch=1  

(10) http://ec.europa.eu/environment/consultations/closing_the_loop_en.htm?utm_content=buffer68ffa&utm_medium=social&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer

(11) http://ec.europa.eu/smart-regulation/roadmaps/docs/2012_grow_001_fertilisers_en.pdf  

(12) http://bookshop.europa.eu/en/study-on-options-to-fully-harmonise-the-eu-legislation-on-fertilising-materials-including-technical-feasibility-environmental-economic-and-social-impacts-pbNB0114252/  

(13) Sprawozdanie z warsztatów można pobrać ze strony http://bookshop.europa.eu/en/circular-approaches-to-phosphorus-pbKI0115204/

(14) Dz.U. C z , s. .

(15) Rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów (Dz.U. L 304 z 21.11.2003, s. 1).

(16) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30).

(17) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu, uchylająca decyzję Rady 93/465/EWG (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 82).

(18) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1).

(19) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).

(20) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).

(21) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).

(22) Dyrektywa Rady 86/278/EWG z dnia 12 czerwca 1986 r. w sprawie ochrony środowiska, w szczególności gleby, w przypadku wykorzystywania osadów ściekowych w rolnictwie (Dz.U. L 181 z 4.7.1986, s. 6).

(23) Dyrektywa Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (Dz.U. L 183 z 29.6.1989, s. 1).

(24) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(25) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

(26) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5).

(27) Dyrektywa Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1).

(28) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 98/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie wprowadzania do obrotu i używania prekursorów materiałów wybuchowych (Dz.U. L 39 z 9.2.2013, s. 1).

(29) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań zapobiegawczych i zaradczych w odniesieniu do wprowadzania i rozprzestrzeniania inwazyjnych gatunków obcych (Dz.U. L 317 z 4.11.2014, s. 35).

(30) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12).

(31) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 17.3.2016

COM(2016) 157 final

Pakiet dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym

ZAŁĄCZNIKI

[…]

Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady

określającego zasady udostępniania na rynku produktów nawozowych z oznakowaniem CE i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009

{SWD(2016) 64 final}
{SWD(2016) 65 final}

ZAŁĄCZNIKI

[…]

Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady

określającego zasady udostępniania na rynku produktów nawozowych z oznakowaniem CE i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009

ZAŁĄCZNIK I
Kategorie funkcji (PFC) produktów nawozowych z oznakowaniem CE

Część I
Określenie kategorii produktów według ich funkcji

1.    Nawóz

A.    Nawóz organiczny

I.    Stały nawóz organiczny

II.    Płynny nawóz organiczny

B.    Nawóz organiczno-mineralny

I.    Stały nawóz organiczno-mineralny

II.    Płynny nawóz organiczno-mineralny

C.    Nawóz nieorganiczny

I.    Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

a)    Stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

i)    Prosty, stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

A)    Prosty, stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu

ii)    Wieloskładnikowy, stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

A)    Wieloskładnikowy, stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu

b)    Płynny, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

i)    Prosty, płynny, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

ii)    Wieloskładnikowy, płynny, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

II.    Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

a)    Prosty, nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

b)    Wieloskładnikowy, nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

2.    Środek wapnujący

3.    Polepszacz gleby

A.    Organiczny polepszacz gleby

B.    Nieorganiczny polepszacz gleby

4.    Podłoże do upraw

5.    Dodatek do nawozów

A.    Inhibitor

I.    Inhibitor nitryfikacji

II.    Inhibitor ureazy

B.    Czynnik chelatujący

C.    Czynnik kompleksujący

6.    Biostymulator

A.    Mikrobiologiczny biostymulator

B.    Niemikrobiologiczny biostymulator

I.    Organiczny, niemikrobiologiczny biostymulator

II.    Nieorganiczny, niemikrobiologiczny biostymulator

7.    Produkt nawozowy mieszany

Część II
Wymogi odnoszące się do kategorii funkcji produktów

1.W niniejszej części określono wymagania dotyczące kategorii funkcji produktów (PFC), do których należą produkty nawozowe z oznakowaniem CE.

2.Wymagania określone w niniejszym załączniku dla danej kategorii stosuje się do produktów nawozowych z oznakowaniem CE we wszystkich podkategoriach danej kategorii funkcji produktów.

3.Jeżeli zgodność z danym wymogiem (np. brak określonego zanieczyszczenia) wynika w sposób pewny i niepodważalny z charakteru lub procesu wytwarzania produktu nawozowego z oznakowaniem CE, zgodność tę można założyć w ocenie zgodności bez przeprowadzania weryfikacji (np. badania), na odpowiedzialność producenta.

4.Jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera substancję, dla której najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości w żywności i paszy został określony zgodnie z:

(a)rozporządzeniem Rady (EWG) nr 315/93 1 ,

(b)rozporządzeniem (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady 2 ,

(c)rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 3 lub

(d)dyrektywą 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 4  

stosowanie produktu nawozowego z oznakowaniem CE określone w instrukcji stosowania nie może doprowadzić do przekroczenia tych poziomów w żywności lub paszy.

PFC 1: Nawóz

Nawóz to produkt nawozowy z oznakowaniem CE, przeznaczony do dostarczania roślinom składników pokarmowych.

PFC 1(A): Nawóz organiczny

1.Nawóz organiczny zawiera:

węgiel (C) oraz

składniki pokarmowe

wyłącznie pochodzenia biologicznego, z wyłączeniem materiałów skamieniałych lub zawartych w formacjach geologicznych.

2.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

kadm (Cd)    1,5 mg/kg suchej masy,

chrom sześciowartościowy (Cr VI)    2 mg/kg suchej masy,

rtęć (Hg)    1 mg/kg suchej masy,

nikiel (Ni)    50 mg/kg suchej masy,

ołów (Pb)    120 mg/kg suchej masy oraz

biuret (C2H5N3O2)    12 g/kg suchej masy.

3.W 25 g próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie mogą być obecne pałeczki Salmonella spp.

4.Żadna z dwóch następujących rodzajów bakterii nie może być obecna w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w stężeniu większym niż 1000 jtk/g świeżej masy:

(a)Escherichia coli lub

(b)Enterococaceae.

Należy to wykazać poprzez pomiar obecności co najmniej jednej z tych dwóch rodzajów bakterii.

PFC 1(A)(I): Stały nawóz organiczny

1.Stały nawóz organiczny zawiera co najmniej 40 % (m/m) suchej masy.

2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera przynajmniej jeden z następujących deklarowanych składników pokarmowych w podanej minimalnej ilości:

2,5 % (m/m) całkowitego azotu (N),

2 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5) lub

2 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).

3.Węgiel organiczny (C) jest obecny w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w co najmniej 15 % (m/m).

PFC 1(A)(II): Płynny nawóz organiczny

1.Płynny nawóz organiczny zawiera mniej niż 40 % suchej masy.

2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera przynajmniej jeden z następujących deklarowanych składników pokarmowych w podanej minimalnej ilości:

2 % (m/m) całkowitego azotu (N),

1 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5) lub

2 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).

3.Węgiel organiczny (C) jest obecny w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w co najmniej 5 % (m/m).

PFC 1(B): Nawóz organiczno-mineralny

1.Nawóz organiczno-mineralny stanowi połączenie:

co najmniej jednego nawozu nieorganicznego, określonego w PFC 1(C) poniżej, oraz

materiału zawierającego

–węgiel organiczny (C) oraz

–składniki pokarmowe

wyłącznie pochodzenia biologicznego, z wyłączeniem materiałów skamieniałych lub zawartych w formacjach geologicznych.

2.Jeśli co najmniej jeden nawóz nieorganiczny w tym połączeniu to prosty lub wieloskładnikowy, stały, nieorganicznego nawóz makroskładnikowy, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu, określony w PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A), produkt nawozowy z oznakowaniem CE nie może zawierać 15,75 % (m/m) lub więcej azotu (N) wynikającego z obecności azotanu amonu (NH4NO3).

3.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

(a)kadm (Cd)

(1)Jeżeli całkowita zawartość fosforu (P) w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE jest mniejsza niż 5 % (m/m) w przeliczeniu na pięciotlenek fosforu (P2O5): 3 mg/kg suchej masy lub

(2)Jeżeli całkowita zawartość fosforu (P) w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE jest równa lub większa niż 5 % (m/m) w przeliczeniu na pięciotlenek fosforu (P2O5) („nawóz fosforowy”):

Od dnia [Publications Office, please insert the date of application of this Regulation] r.: 60 mg/kg pięciotlenku fosforu (P2O5),

Od dnia [Publications office, please insert the date occurring three years after the date of application of this Regulation] r.: 40 mg/kg pięciotlenku fosforu (P2O5) oraz

Od dnia [Publications office, please insert the date occurring twelve years after the date of application of this Regulation] r.: 20 mg/kg pięciotlenku fosforu (P2O5),

(b)chrom sześciowartościowy (Cr VI)    2 mg/kg suchej masy,

(c)rtęć (Hg)    1 mg/kg suchej masy,

(d)nikiel (Ni)    50 mg/kg suchej masy oraz

(e)ołów (Pb)    120 mg/kg suchej masy.

4.W 25 g próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie mogą być obecne pałeczki Salmonella spp.

5.Żadna z dwóch następujących rodzajów bakterii nie może być obecna w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w stężeniu większym niż 1000 jtk/g świeżej masy:

(a)Escherichia coli lub

(b)Enterococaceae.

Należy to wykazać poprzez pomiar obecności co najmniej jednej z tych dwóch rodzajów bakterii.

PFC 1(B)(I): Stały nawóz organiczno-mineralny

1.Stały nawóz organiczno-mineralny zawiera co najmniej 60 % (m/m) suchej masy.

2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera przynajmniej jeden z następujących deklarowanych składników pokarmowych w podanej minimalnej ilości:

2,5 % (m/m) całkowitego azotu (N), z czego 1 % (m/m) produktu nawozowego z oznakowaniem CE stanowi azot organiczny (N) lub

2 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5) lub

2 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).

3.Węgiel organiczny (C) jest obecny w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w co najmniej 7,5 % (m/m).

4.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE każda jednostka zawiera substancje organiczne i składniki pokarmowe w swojej deklarowanej zawartości.

PFC 1(B)(II): Płynny nawóz organiczno-mineralny

1.Płynny nawóz organiczno-mineralny zawiera mniej niż 60 % (m/m) suchej masy .

2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera przynajmniej jeden z następujących deklarowanych składników pokarmowych w podanej minimalnej ilości:

2 % (m/m) całkowitego azotu (N), z czego 0,5 % (m/m) produktu nawozowego z oznakowaniem CE stanowi azot organiczny (N) lub

2 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5) lub

2 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).

3.Węgiel organiczny (C) jest obecny w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w co najmniej 3 % (m/m).

PFC 1(C): Nawóz nieorganiczny

Nawóz nieorganiczny to nawóz inny niż organiczny lub organiczno-mineralny.

PFC 1(C)(I): Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

1.Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy przeznaczony jest do dostarczania roślinom co najmniej jednego z następujących makroskładników pokarmowych: azotu (N), fosforu (P), potasu (K), magnezu (Mg), wapnia (Ca), siarki (S) lub sodu (Na).

2.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

(a)kadm (Cd)

(1)Jeżeli całkowita zawartość fosforu (P) w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE jest mniejsza niż 5 % (m/m) w przeliczeniu na pięciotlenek fosforu (P2O5): 3 mg/kg suchej masy lub

(2)Jeżeli całkowita zawartość fosforu (P) w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE jest równa lub większa niż 5 % (m/m) w przeliczeniu na pięciotlenek fosforu (P2O5) („nawóz fosforowy”):

Od dnia [Publications Office, please insert the date of application of this Regulation] r.: 60 mg/kg pięciotlenku fosforu (P2O5),

Od dnia [Publications office, please insert the date occurring three years after the date of application of this Regulation] r.: 40 mg/kg pięciotlenku fosforu (P2O5) oraz

Od dnia [Publications office, please insert the date occurring twelve years after the date of application of this Regulation] r.: 20 mg/kg pięciotlenku fosforu (P2O5),

(b)chrom sześciowartościowy (Cr VI)    2 mg/kg suchej masy,

(c)rtęć (Hg)    2 mg/kg suchej masy,

(d)nikiel (Ni)    120 mg/kg suchej masy,

(e)ołów (Pb)    150 mg/kg suchej masy,

(f)arsen (As)    60 mg/kg suchej masy,

(g)biuret (C2H5N3O2)    12 g/kg suchej masy oraz

(h)nadchloran (ClO4-)    50 mg/kg suchej masy.

PFC 1(C)(I)(a): Stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

Stały nawóz nieorganiczny to nieorganiczny nawóz makroskładnikowy, niebędący w zawiesinie ani w roztworze w rozumieniu PFC 1(C)(I)(b) w niniejszym załączniku.

PFC 1(C)(I)(a)(i): Prosty, stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

1.Prosty, stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy posiada deklarowaną zawartość nie więcej niż jednego składnika pokarmowego.

2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera jeden z następujących deklarowanych składników pokarmowych w podanej minimalnej ilości:

10 % (m/m) całkowitego azotu (N),

12 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5),

6 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O),

5 % (m/m) całkowitego tlenku magnezu (MgO),

12 % (m/m) całkowitego tlenku wapnia (CaO),

10 % (m/m) całkowitego tritlenku siarki (SO3) lub

1 % (m/m) całkowitego tlenku sodu (Na2O).

PFC 1(C)(I)(a)(ii): Wieloskładnikowy, stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

1.Wieloskładnikowy, stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy posiada deklarowaną zawartość co najmniej dwóch składników pokarmowych.

2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera co najmniej dwa z następujących deklarowanych składników pokarmowych w podanej minimalnej ilości:

3 % (m/m) całkowitego azotu (N),

3 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5),

3 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O),

1,5 % (m/m) całkowitego tlenku magnezu (MgO),

1,5 % (m/m) całkowitego tlenku wapnia (CaO),

1,5 % (m/m) całkowitego tritlenku siarki (SO3) lub

1 % (m/m) całkowitego tlenku sodu (Na2O).

PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A): Prosty lub wieloskładnikowy, stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu

1.Prosty lub wieloskładnikowy, stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu to nawóz na bazie azotanu amonu (NH4NO3), zawierający co najmniej 28 % (m/m) azotu (N) wynikającego z obecności azotanu amonu (NH4NO3).

2.Wszystkie substancje inne niż azotan amonu (NH4NO3) powinny być obojętne wobec azotanu amonu (NH4NO3).

3.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE jest udostępniany użytkownikowi końcowemu wyłącznie w postaci opakowanej. Opakowanie musi być zamknięte w taki sposób lub za pomocą takiego urządzenia, aby przy otwieraniu zamknięcie, opieczętowanie zamknięcia lub samo opakowanie ulegało nieodwracalnemu zniszczeniu. Można stosować worki wentylowe.

4.Retencja oleju w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE po dwóch cyklach termicznych zgodnie z opisem w dziale 4.1 moduł A1 w załączniku IV nie może przekroczyć 4 % (m/m).

5.Odporność na detonację produktu nawozowego z oznakowaniem CE jest taka, że

po pięciu cyklach termicznych opisanych w dziale 4.2 moduł A1 w załączniku IV,

podczas dwóch badań odporności na detonację opisanych w dziale 4.3 moduł A1 w załączniku IV,

co najmniej jeden z nośnych cylindrów ołowianych zostanie zgnieciony o mniej niż 5 %.

6.Procent masowy materiału palnego w przeliczeniu na węgiel (C) nie może przekraczać:

0,2 % dla produktów nawozowych z oznakowaniem CE o zawartości azotu (N) co najmniej 31,5 % (m/m) oraz

0,4 % dla produktów nawozowych z oznakowaniem CE o zawartości azotu (N) co najmniej 28 %, ale mniej niż 31,5 % (m/m).

7.Roztwór 10 g produktu nawozowego z oznakowaniem CE w 100 ml wody musi mieć pH o wartości co najmniej 4,5.

8.Nie więcej niż 5 % (m/m) produktu nawozowego z oznakowaniem CE może przechodzić przez sito o wymiarach oczek 1 mm, a nie więcej niż 3 % (m/m) może przechodzić przez sito o wymiarach oczek 0,5 mm.

9.Zawartość miedzi (Cu) nie może być wyższa niż 10 mg/kg, a zawartość chloru (Cl) nie może być wyższa niż 200 mg/kg.

PFC 1(C)(I)(b): Płynny, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

Płynny, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy to nieorganiczny nawóz makroskładnikowy, w zawiesinie lub w roztworze, przy czym

zawiesina oznacza dwufazowy układ dyspersyjny, w którym cząstki stałe zwieszone są w fazie ciekłej oraz

roztwór oznacza płyn niezawierający cząstek stałych.

PFC 1(C)(I)(b)(i): Prosty, płynny, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

1.Prosty, płynny, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy posiada deklarowaną zawartość tylko jednego składnika pokarmowego.

2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera jeden z następujących deklarowanych składników pokarmowych w podanej minimalnej ilości:

5 % (m/m) całkowitego azotu (N),

5 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5),

3 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O),

2 % (m/m) całkowitego tlenku magnezu (MgO),

6 % (m/m) całkowitego tlenku wapnia (CaO),

5 % (m/m) całkowitego tritlenku siarki (SO3) lub

1 % (m/m) całkowitego tlenku sodu (Na2O).

PFC 1(C)(I)(b)(ii): Wieloskładnikowy, płynny, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

1.Wieloskładnikowy, płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy posiada deklarowaną zawartość co najmniej dwóch składników pokarmowych.

2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera co najmniej dwa z następujących deklarowanych składników pokarmowych w podanej minimalnej ilości:

1,5 % (m/m) całkowitego azotu (N),

1,5 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5),

1,5 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O),

0,75 % (m/m) całkowitego tlenku magnezu (MgO),

0,75 % (m/m) całkowitego tlenku wapnia (CaO),

0,75 % (m/m) całkowitego tritlenku siarki (SO3) lub

0,5 % (m/m) całkowitego tlenku sodu (Na2O).

PFC 1(C)(II): Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

1.Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy to nawóz nieorganiczny inny niż nawóz makroskładnikowy, przeznaczony do dostarczania co najmniej jednego z następujących składników pokarmowych: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) lub cynk (Zn).

2.Nawozy mikroskładnikowe są udostępniane użytkownikowi końcowemu wyłącznie w postaci opakowanej.

3.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

PFC 1(C)(II)(a): Prosty, nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

1.Prosty, nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy posiada deklarowaną zawartość tylko jednego składnika pokarmowego.

2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE jest zgodny z typologią, opisem i odpowiadającymi im wymogami w zakresie minimalnej zawartości składników pokarmowych przedstawionymi w poniższej tabeli:

PFC 1(C)(II)(b): Wieloskładnikowy, nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

1.Wieloskładnikowy, nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy posiada deklarowaną zawartość co najmniej dwóch mikroskładników pokarmowych.

2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera deklarowane składniki pokarmowe w co najmniej jednej z następujących ilości:

2 % (m/m) dla nawozów w postaci zawiesiny lub roztworu („wieloskładnikowe, płynne, nieorganiczne nawozy mikroskładnikowe”), przy czym

zawiesina oznacza dwufazowy układ dyspersyjny, w którym cząstki stałe zwieszone są w fazie ciekłej oraz

roztwór oznacza płyn niezawierający cząstek stałych oraz

5 % (m/m) dla innych nawozów („wieloskładnikowe, stałe, nieorganiczne nawozy mikroskładnikowe”).

PFC 2: Środek wapnujący

1.Środek wapnujący to produkt nawozowy z oznakowaniem CE przeznaczony do korygowania kwasowości gleby, zawierający tlenki, wodorotlenki, węglany lub krzemiany wapnia (Ca) lub magnezu (Mg).

2.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

kadm (Cd)    3 mg/kg suchej masy,

chrom sześciowartościowy (Cr VI)    2 mg/kg suchej masy,

rtęć (Hg)    2 mg/kg suchej masy,

nikiel (Ni)    90 mg/kg suchej masy,

ołów (Pb)    200 mg/kg suchej masy oraz

arsen (As)    120 mg/kg suchej masy.

3.Spełnione muszą być następujące parametry określone dla suchej masy:

Minimalna liczba zobojętnienia: 15 (ekwiwalent CaO) lub 9 (ekwiwalent HO-) oraz

Minimalna reaktywność:    10 % lub 50 % po 6 miesiącach (próba inkubacyjna).

PFC 3: Polepszacz gleby

Polepszacz gleby to produkt nawozowy z oznakowaniem CE przeznaczony do dodawania do gleby w celu zachowania, poprawy lub ochrony właściwości fizycznych lub chemicznych, struktury lub aktywności biologicznej gleby.

PFC 3(A): Organiczny polepszacz gleby

1.Organiczny polepszacz gleby składa się wyłącznie z materiału pochodzenia biologicznego, z wyłączeniem materiałów skamieniałych lub zawartych w formacjach geologicznych.

2.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

kadm (Cd)    3 mg/kg suchej masy,

chrom sześciowartościowy (Cr VI)    2 mg/kg suchej masy,

rtęć (Hg)    1 mg/kg suchej masy,

nikiel (Ni)    50 mg/kg suchej masy oraz

ołów (Pb)    120 mg/kg suchej masy.

3.Jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego określony w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009:

(a)W 25 g próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie mogą być obecne pałeczki Salmonella spp.

(b)Żadna z dwóch następujących rodzajów bakterii nie może być obecna w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w stężeniu większym niż 1000 jtk/g świeżej masy:

Escherichia coli lub

Enterococaceae.

Należy to wykazać poprzez pomiar obecności co najmniej jednej z tych dwóch rodzajów bakterii.

4.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera co najmniej 40 % lub więcej suchej masy.

5.Węgiel organiczny (C) jest obecny w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w co najmniej 7,5 % (m/m).

PFC 3(B): Nieorganiczny polepszacz gleby

1.Nieorganiczny polepszacz gleby to polepszacz gleby inny niż organiczny polepszacz gleby.

2.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

kadm (Cd)    1,5 mg/kg suchej masy,

chrom sześciowartościowy (Cr VI)    2 mg/kg suchej masy,

rtęć (Hg)    1 mg/kg suchej masy,

nikiel (Ni)    100 mg/kg suchej masy oraz

ołów (Pb)    150 mg/kg suchej masy.

PFC 4: Podłoże do upraw

1.Podłoże do upraw to materiał inny niż gleba, przeznaczony do stosowania jako substrat do rozwoju korzeni.

2.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

kadm (Cd)    3 mg/kg suchej masy,

chrom sześciowartościowy (Cr VI)    2 mg/kg suchej masy,

rtęć (Hg)    1 mg/kg suchej masy,

nikiel (Ni)    100 mg/kg suchej masy oraz

ołów (Pb)    150 mg/kg suchej masy.

3.W 25 g próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie mogą być obecne pałeczki Salmonella spp.

4.Żadna z dwóch następujących rodzajów bakterii nie może być obecna w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w stężeniu większym niż 1000 jtk/g świeżej masy:

(a)Escherichia coli lub

(b)Enterococaceae.

Należy to wykazać poprzez pomiar obecności co najmniej jednej z tych dwóch rodzajów bakterii.

PFC 5: Dodatek do nawozów

Dodatek do nawozów to produkt nawozowy z oznakowaniem CE przeznaczony do dodawania do produktu dostarczającego roślinom składników pokarmowych w celu poprawy schematów uwalniania składników pokarmowych tego produktu.

PFC 5(A): Inhibitor

1.Inhibitor to substancja lub mieszanina, która opóźnia lub zatrzymuje działanie specyficznych grup mikroorganizmów lub enzymów.

2.Każda substancja jest zarejestrowana zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, 5 w dokumentacji zawierającej:

(a)informacje przewidziane w załączniku VI, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz

(b)raport bezpieczeństwa chemicznego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obejmujący zastosowanie jako produkt nawozowy,

o ile nie zostało to wyraźnie objęte jednym ze zwolnień z obowiązku rejestracji przewidzianym w załączniku IV do tego rozporządzenia lub w pkt 6, 7, 8 lub 9 załącznika V do tego rozporządzenia.

PFC 5(A)(I): Inhibitor nitryfikacji

1.Inhibitor nitryfikacji hamuje biologiczne utlenianie azotu amonowego (NH3-N) do azotu azotynowego (NO2-), spowalniając w ten sposób tworzenie się azotu azotanowego (NO3-).

2.Badanie inkubacji w glebie mierzące szybkość utleniania azotu amonowego (NH3-N) poprzez

zanikanie azotu amonowego (NH3-N) lub

tworzenie się azotu azotynowego (NO2-) i azotu azotanowego (NO3-) łącznie w odniesieniu do czasu

w próbce gleby, do której został dodany inhibitor nitryfikacji, powinno wykazać statystyczną różnicę w szybkości utleniania azotu amonowego (NH3-N) w porównaniu do próbki kontrolnej, do której nie został dodany inhibitor nitryfikacji.

PFC 5(A)(II): Inhibitor ureazy

1.Inhibitor ureazy hamuje hydrolityczne działanie enzymu ureazy na mocznik (CH4N2O), ukierunkowane przede wszystkim na ograniczenie ulatniania się amoniaku.

2.Pomiar in vitro szybkości hydrolizy mocznika (CH4N2O) w odniesieniu do czasu w próbce gleby, do której dodano inhibitor ureazy, powinien wykazać statystyczną różnicę w szybkościhydrolizy w porównaniu do próbki kontrolnej, do której nie dodano inhibitora ureazy.

PFC 5(B): Czynnik chelatujący

1.Czynnik chelatujący to substancja organiczna przeznaczona do zwiększenia długoterminowej dostępności składników pokarmowych dla roślin, składająca się z cząsteczki, która

ma co najmniej jedną wolną parę elektronową, która wiąże się z kationem metalu przejściowego, będącego atomem centralnym (cynku (Zn), miedzi (Cu), żelaza (Fe), manganu (Mn), magnezu (Mg), wapnia (Ca) lub kobaltu (Co)) oraz która

jest wystarczająco duża, by utworzyć pięcio- lub sześcioczłonowe struktury pierścieniowe.

2.Substancja ta została zarejestrowana zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, 6 w dokumentacji zawierającej:

(a)informacje przewidziane w załączniku VI, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz

(b)raport bezpieczeństwa chemicznego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obejmujący zastosowanie jako produkt nawozowy,

o ile nie zostało to wyraźnie objęte jednym ze zwolnień z obowiązku rejestracji przewidzianym w załączniku IV do tego rozporządzenia lub w pkt 6, 7, 8 lub 9 załącznika V do tego rozporządzenia.

3.Po 3 dniach w standardowej pożywce Hoaglanda przy pH 7 i 8 produkt nawozowy z oznakowaniem CE pozostaje stabilny.

PFC 5(C): Czynnik kompleksujący

1.Czynnik kompleksujący to substancja organiczna przeznaczona do zwiększenia długoterminowej dostępności składników pokarmowych dla roślin, która może tworzyć płaską lub przestrzenną strukturę z jedno-, dwu- lub trójwartościowym przejściowym kationem metalu.

2.Substancja ta została zarejestrowana zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, 7 w dokumentacji zawierającej:

(a)informacje przewidziane w załączniku VI, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz

(b)raport bezpieczeństwa chemicznego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obejmujący zastosowanie jako produkt nawozowy,

o ile nie zostało to wyraźnie objęte jednym ze zwolnień z obowiązku rejestracji przewidzianym w załączniku IV do tego rozporządzenia lub w pkt 6, 7, 8 lub 9 załącznika V do tego rozporządzenia.

3.Po 1 dniu w roztworze wodnym przy pH 6 i 7 produkt nawozowy z oznakowaniem CE pozostaje stabilny.

PFC 6: Biostymulator

1.Biostymulator to produkt nawozowy z oznakowaniem CE stymulujący procesy odżywiania roślin niezależnie od zawartości składników pokarmowych w produkcie, którego wyłącznym celem jest poprawa co najmniej jednej z następujących cech rośliny:

(a)wydajności wykorzystania składników pokarmowych,

(b)tolerancji na stres abiotyczny lub

(c)cech jakościowych plonów.

2.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

kadm (Cd)    3 mg/kg suchej masy,

chrom sześciowartościowy (Cr VI)    2 mg/kg suchej masy oraz

ołów (Pb)    120 mg/kg suchej masy.

3.Biostymulator wywołuje skutki podane na etykiecie dla roślin podanych na etykiecie.

PFC 6(A): Mikrobiologiczny biostymulator

1.Mikrobiologiczny biostymulator składa się wyłącznie z mikroorganizmu lub konsorcjum mikroorganizmów określonych w kategorii materiałów składowych 7 w załączniku II.

2.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

rtęć (Hg)    1 mg/kg suchej masy oraz

nikiel (Ni)    50 mg/kg suchej masy.

3.W 25 g lub 25 ml próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie mogą być obecne pałeczki Salmonella spp.

4.W 1 g lub 1 ml próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie mogą być obecne pałeczki Escherichia coli.

5.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą być obecne bakterie z rodziny Enterococcaceae w ilościach większych niż 10 jtk/g świeżej masy.

6.W 25 g lub 25 ml próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie może być obecna Listeria monocytogenes.

7.W 25 g lub 25 ml próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie mogą być obecne przecinkowce Vibrio spp.

8.W 25 g lub 25 ml próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie mogą być obecne pałeczki Shigella spp.

9.W 1 g lub 1 ml próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie może być obecny Staphylococcus aureus.

10.Liczba drobnoustrojów tlenowych na płytce nie może przekraczać 105 jtk/g lub ml próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE, chyba że mikrobiologicznym biostymulatorem jest bakteria tlenowa.

11.Liczba drożdży i pleśni nie może przekraczać 1000 jtk/g lub ml próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE, chyba że mikrobiologicznym biostymulatorem jest grzyb.

12.Jeśli mikrobiologiczny biostymulator jest w postaci zawiesiny lub roztworu, przy czym

zawiesina oznacza dwufazowy układ dyspersyjny, w którym cząstki stałe zwieszone są w fazie ciekłej oraz

roztwór oznacza płyn niezawierający cząstek stałych,

biostymulator musi mieć odczyn pH wyższy lub równy 4.

13.Okres trwałości mikrobiologicznego biostymulatora wynosi co najmniej 6 miesięcy w warunkach przechowywania określonych na etykiecie.

PFC 6(B): Niemikrobiologiczny biostymulator

Niemikrobiologiczny biostymulator to biostymulator inny niż mikrobiologiczny biostymulator.

PFC 6(B)(I): Organiczny, niemikrobiologiczny biostymulator

1.Organiczny, niemikrobiologiczny biostymulator składa się z substancji lub mieszaniny zawierających węgiel (C) wyłącznie pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego.

2.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

rtęć (Hg)    1 mg/kg suchej masy oraz

nikiel (Ni)    50 mg/kg suchej masy.

3.W 25 g próbki produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie mogą być obecne pałeczki Salmonella spp.

4.Żadna z dwóch następujących rodzajów bakterii nie może być obecna w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w stężeniu większym niż 1000 jtk/g świeżej masy:

(a)Escherichia coli lub

(b)Enterococaceae.

Należy to wykazać poprzez pomiar obecności co najmniej jednej z tych dwóch rodzajów bakterii.

PFC 6(B)(II): Nieorganiczny, niemikrobiologiczny biostymulator

1.Nieorganiczny, niemikrobiologiczny biostymulator to niemikrobiologiczny biostymulator inny niż organiczny, niemikrobiologiczny biostymulator.

2.W produkcie nawozowym z oznakowaniem CE nie mogą występować zanieczyszczenia w ilościach większych niż:

rtęć (Hg)    2 mg/kg suchej masy,

nikiel (Ni)    120 mg/kg suchej masy oraz

arsen (As)    60 mg/kg suchej masy.

PFC 7: Produkt nawozowy mieszany

1.Produkt nawozowy mieszany to produkt nawozowy z oznakowaniem CE składający się z co najmniej dwóch produktów nawozowych z oznakowaniem CE kategorii 1-6.

2.Zgodność każdego składowego produktu nawozowego w mieszance z wymaganiami niniejszego rozporządzenia musi zostać wykazana zgodnie z procedurą oceny zgodności mającą zastosowanie do tego składowego produktu nawozowego.

3.Mieszanie nie zmienia charakteru każdego ze składowych produktów nawozowych

w sposób mający negatywny wpływ na zdrowie ludzi, zwierząt lub roślin, na bezpieczeństwo lub środowisko, w możliwych do przewidzenia warunkach przechowywania lub stosowania danego produktu nawozowego mieszanego z oznakowaniem CE lub

w jakikolwiek inny znaczący sposób.

4.Producent mieszanki ocenia jej zgodność z wymogami określonymi w pkt 1-3 powyżej, zapewnia zgodność mieszanki z wymogami dotyczącymi etykietowania określonymi w załączniku III i ponosi odpowiedzialność zgodnie z art. 15 ust. 4 niniejszego rozporządzenia za zgodność mieszanki z wymogami niniejszego rozporządzenia, poprzez

sporządzenie deklaracji zgodności UE dla produktu nawozowego mieszanego z oznakowaniem CE zgodnie z art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia oraz

posiadanie deklaracji zgodności UE dla każdego składowego produktu nawozowego.

5.Przedsiębiorcy udostępniający na rynku produkty nawozowe mieszane z oznakowaniem CE muszą przestrzegać następujących przepisów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do deklaracji zgodności UE dla każdego ze składowych produktów nawozowych, a także całej mieszanki:

art. 6 ust. 3 (producenci mają obowiązek przechowywania deklaracji zgodności UE);

art. 7 ust. 2 lit. a) (upoważnieni przedstawiciele mają obowiązek przechowywania deklaracji zgodności UE);

art. 8 ust. 2 (importerzy mają obowiązek zapewnić, by produktom nawozowym z oznakowaniem CE towarzyszyła deklaracja zgodności UE);

art. 8 ust. 8 (importerzy mają obowiązek przechowywania kopii deklaracji zgodności UE do dyspozycji organów nadzoru rynku); oraz

art. 9 ust. 2 (dystrybutorzy mają obowiązek sprawdzenia, czy produktom nawozowym z oznakowaniem CE towarzyszy deklaracja zgodności UE).

ZAŁĄCZNIK II
Kategorie materiałów składowych

Produkt nawozowy z oznakowaniem CE składa się wyłącznie z materiałów składowych spełniających wymagania co najmniej jednej kategorii materiałów składowych (CMC) wymienionych poniżej.

Materiały składowe lub materiały wsadowe wykorzystywane do ich produkcji nie zawierają żadnej z substancji, dla której w załączniku I do niniejszego rozporządzenia podano najwyższe dopuszczalne wartości w ilościach, które mogłyby zagrozić zgodności produktu nawozowego z oznakowaniem CE z jednym z obowiązujących wymagań określonych w tym załączniku.

Część I
Przegląd kategorii materiałów składowych

CMC 1: Pierwotne surowce i mieszaniny

CMC 2: Nieprzetworzone lub mechanicznie przetworzone rośliny, części roślin lub wyciągi z roślin

CMC 3: Kompost

CMC 4: Produkt pofermentacyjny roślin energetycznych

CMC 5: Produkt pofermentacyjny inny niż produkt pofermentacyjny roślin energetycznych

CMC 6: Produkty uboczne przemysłu spożywczego

CMC 7: Mikroorganizmy

CMC 8: Dodatki do nawozów

CMC 9: Polimerowe składniki pokarmowe

CMC 10: Polimery inne niż polimerowe składniki pokarmowe

CMC 11: Niektóre produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego

Część II
Wymogi odnoszące się do kategorii materiałów składowych

W tej części określono materiały składowe, z wyłącznie których składają produkty nawozowe z oznakowaniem CE.

CMC 1: Pierwotne surowce i mieszaniny

1.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać substancje i mieszaniny, inne niż 8 :

(a)odpady w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE,

(b)produkty uboczne w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE,

(c)materiały, które uprzednio stanowiły jeden z materiałów wymienionych w jednej z lit. a)–b),

(d)produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009,

(e)polimery lub

(f)substancje lub mieszaniny, których funkcją jest poprawa schematów uwalniania produktu nawozowego z oznakowaniem CE, w skład którego wchodzą.

2.Wszystkie substancje wchodzące w skład produktu nawozowego z oznakowaniem CE, samodzielnie lub jako składnik mieszaniny, zostały zarejestrowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, w dokumentacji zawierającej:

(a)informacje przewidziane w załączniku VI, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz

(b)raport bezpieczeństwa chemicznego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obejmujący zastosowanie jako produkt nawozowy,

o ile nie zostało to wyraźnie objęte jednym ze zwolnień z obowiązku rejestracji przewidzianym w załączniku IV do tego rozporządzenia lub w pkt 6, 7, 8 lub 9 załącznika V do tego rozporządzenia.

CMC 2: Nieprzetworzone lub mechanicznie przetworzone rośliny, części roślin lub wyciągi z roślin

1.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać rośliny, części roślin lub wyciągi z roślin niepoddane żadnemu innemu przetwarzaniu niż cięcie, rozdrabniane, odwirowywanie, wyciskanie, suszenie, liofilizacja lub ekstrahowanie za pomocą wody.

2.Do celów ust. 1 do roślin zalicza się algi, a wyklucza z nich sinice.

CMC 3: Kompost

1.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać kompost otrzymany w wyniku kompostowania tlenowego wyłącznie co najmniej jednego z następujących materiałów wsadowych:

(a)bioodpadów w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE z oddzielnej zbiórki bioodpadów u źródła;

(b)produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego kategorii 2 i 3 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009;

(c)żywych lub martwych organizmów lub ich części, które są nieprzetworzone lub przetworzone jedynie ręcznie, mechanicznie lub z wykorzystaniem siły grawitacji, poprzez rozpuszczanie w wodzie, flotację, ekstrakcję za pomocą wody, destylację parą wodną lub ogrzewanie jedynie w celu usunięcia wody, lub które są w jakikolwiek sposób ekstrahowane z powietrza, oprócz:

frakcji organicznej zmieszanych odpadów komunalnych z gospodarstw domowych, oddzielonych w procesie mechanicznym, fizykochemicznym, biologicznym lub ręcznie,

osadów ściekowych, przemysłowych lub z pogłębiania oraz

produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego kategorii 1 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009;

(d)dodatków do kompostowania niezbędnych do poprawy wydajności lub efektywności środowiskowej procesu kompostowania, pod warunkiem że

dodatek ten został zarejestrowany zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, 9 w dokumentacji zawierającej:

–informacje przewidziane w załączniku VI, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz

–raport bezpieczeństwa chemicznego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obejmujący zastosowanie jako produkt nawozowy, 

o ile nie zostało to wyraźnie objęte jednym ze zwolnień z obowiązku rejestracji przewidzianym w załączniku IV do tego rozporządzenia lub w pkt 6, 7, 8 lub 9 załącznika V do tego rozporządzenia oraz

całkowite stężenie wszystkich dodatków nie przekracza 5 % całkowitej masy materiałów wsadowych; lub

(e)wszelkich materiałów wymienionych w lit. a)–d), które

były wcześniej kompostowane lub poddane fermentacji oraz

zawierają nie więcej niż 6 mg/kg suchej masy WWA16 10 .

2.Kompostownie odbywa się w zakładzie,

który przetwarza wyłącznie materiały wsadowe, o których mowa w pkt 1 powyżej oraz

w którym unika się fizycznej styczności między materiałami wsadowymi i wyjściowymi, także podczas przechowywania.

3.Kompostowanie tlenowe stanowi kontrolowany rozkład materiałów biodegradowalnych, który ma głównie charakter tlenowy i który w wyniku biologicznie wytwarzanego ciepła umożliwia powstawanie temperatur odpowiednich dla bakterii termofilnych. Wszystkie części każdej partii są regularnie i dokładnie wzruszane w celu zapewnienia prawidłowych warunków sanitarnych i jednorodności materiału. Podczas procesu kompostowania wszystkie części każdej partii charakteryzują się jednym z następujących profili temperatury w czasie:

65 °C lub więcej przez przynajmniej 5 dni,

60 °C lub więcej przez przynajmniej 7 dni lub

55 °C lub więcej przez przynajmniej 14 dni.

4.Kompost zawiera:

(a)nie więcej niż 6 mg/kg suchej masy WWA16 11 oraz

(b)nie więcej niż 5 g/kg suchej masy makroskopowych zanieczyszczeń w postaci szkła, metalu i tworzyw sztucznych większych niż 2 mm.

5.Od dnia [Publications Office: Please insert the date occurring 5 years after the date of application of this Regulation] r. kompost zawiera nie więcej niż 2,5 g/kg suchej masy makroskopowych zanieczyszczeń w postaci tworzyw sztucznych większych niż 2 mm. By [Publications office: Please insert the date occurring 8 years after the date of application of this Regulation] r. dopuszczalna wartość 2,5 g/kg suchej masy zostanie ponownie oceniona w celu uwzględnienia postępów poczynionych w odniesieniu do selektywnego zbierania odpadów organicznych.

6.Kompost spełnia przynajmniej jedno z poniższych kryteriów stabilności:

(a)Współczynnik pobierania tlenu:

Definicja: wskaźnik stopnia rozkładu biodegradowalnej substancji organicznej w określonym czasie. Metoda ta nie jest odpowiednia dla materiału o zawartości cząstek > 10 mm powyżej 20 %,

kryterium: maksymalnie 25 mmol O2/kg substancji organicznych/h; lub

(b)Współczynnik samonagrzewania się:

Definicja: maksymalna temperatura osiągana przez kompost w standardowych warunkach jako wskaźnik stanu jego tlenowej aktywności biologicznej,

kryterium: Minimalny wskaźnik dojrzałości kompostu III (Rottegrad III).

CMC 4: Produkt pofermentacyjny roślin energetycznych

1.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać produkt pofermentacyjny otrzymany w wyniku fermentacji beztlenowej co najmniej jednego z wyłącznie następujących materiałów wsadowych:

(a)roślin, które nie były wykorzystywane do innych celów; Do celów niniejszego ustępu do roślin zalicza się algi, a wyklucza z nich sinice.

(b)dodatków do fermentacji niezbędnych do poprawy wydajności lub efektywności środowiskowej procesu fermentacji, pod warunkiem że

dodatek ten został zarejestrowany zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, 12 w dokumentacji zawierającej:

–informacje przewidziane w załączniku VI, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz

–raport bezpieczeństwa chemicznego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obejmujący zastosowanie jako produkt nawozowy,

o ile nie zostało to wyraźnie objęte jednym ze zwolnień z obowiązku rejestracji przewidzianym w załączniku IV do tego rozporządzenia lub w pkt 6, 7, 8 lub 9 załącznika V do tego rozporządzenia oraz

całkowite stężenie wszystkich dodatków nie przekracza 5 % całkowitej masy materiałów wsadowych; lub

(c)dowolnych materiałów, o których mowa w lit. a)–b), które zostały uprzednio poddane fermentacji.

2.Fermentacja beztlenowa odbywa się w zakładzie:

który przetwarza wyłącznie materiały wsadowe, o których mowa w pkt 1 powyżej oraz

w którym unika się fizycznej styczności między materiałami wsadowymi i wyjściowymi, także podczas przechowywania.

3.Fermentacja beztlenowa obejmuje kontrolowany rozkład materiałów biodegradowalnych, który ma głównie charakter beztlenowy i odbywa się w temperaturach odpowiednich dla bakterii mezofilnych lub termofilnych. Wszystkie części każdej partii są regularnie i dokładnie wzruszane w celu zapewnienia prawidłowych warunków sanitarnych i jednorodności materiału. Podczas procesu fermentacji wszystkie części każdej partii charakteryzują się jednym z następujących profili temperatury w czasie:

(a)termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C przez co najmniej 24 godziny i hydrauliczny czas retencji wynoszący co najmniej 20 dni;

(b)termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C oraz proces przetwarzania obejmujący etap pasteryzacji (70 °C – 1 godz.);

(c)termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C, a następnie kompostowanie w temp.

65 °C lub więcej przez przynajmniej 5 dni,

60 °C lub więcej przez przynajmniej 7 dni lub

55 °C lub więcej przez przynajmniej 14 dni.

(d)mezofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 37–40 °C oraz proces przetwarzania obejmujący etap pasteryzacji (70 °C – 1 godz.); lub

(e)mezofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 37–40 °C, a następnie kompostowanie w temp.

65 °C lub więcej przez przynajmniej 5 dni,

60 °C lub więcej przez przynajmniej 7 dni lub

55 °C lub więcej przez przynajmniej 14 dni.

4.Zarówno stała, jak i płynna część produktu pofermentacyjnego spełnia co najmniej jedno z poniższych kryteriów stabilności:

(a)Współczynnik pobierania tlenu:

Definicja: wskaźnik stopnia rozkładu biodegradowalnej substancji organicznej w określonym czasie. Metoda ta nie jest odpowiednia dla materiału o zawartości cząstek > 10 mm przekraczających 20 %,

kryterium: maksymalnie 50 mmol O2/kg substancji organicznych/h; lub

(b)Potencjał resztkowego biogazu:

Definicja: wskaźnik gazu uwolnionego z produktu pofermentacyjnego w ciągu 28 dni mierzony w odniesieniu do lotnych substancji stałych zawartych w próbce. Badanie przeprowadza się trzykrotnie, a średni wynik jest wykorzystywany w celu wykazania zgodności z wymogiem. Lotne substancje stałe to substancje stałe w próbce materiału stanowiące stratę podczas prażenia suchych substancji stałych w temperaturze 550 °C.

kryterium: maksymalnie 0,45 l biogazu/g lotnych substancji stałych.

CMC 5: Produkt pofermentacyjny inny niż produkt pofermentacyjny roślin energetycznych

1.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać produkt pofermentacyjny otrzymany w wyniku fermentacji beztlenowej co najmniej jednego z wyłącznie następujących materiałów wsadowych:

(a)bioodpadów w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE z oddzielnej zbiórki bioodpadów u źródła;

(b)produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego kategorii 2 i 3 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009;

(c)żywych lub martwych organizmów lub ich części, które są nieprzetworzone lub przetworzone jedynie ręcznie, mechanicznie lub z wykorzystaniem siły grawitacji, poprzez rozpuszczanie w wodzie, flotację, ekstrakcję z wykorzystaniem wody, destylację parą wodną lub ogrzewanie jedynie w celu usunięcia wody, lub które są w jakikolwiek sposób ekstrahowane z powietrza, oprócz:

frakcji organicznej zmieszanych odpadów komunalnych z gospodarstw domowych, oddzielonych w procesie mechanicznym, fizykochemicznym, biologicznym lub ręcznie,

osadów ściekowych, przemysłowych lub z pogłębiania,

produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego kategorii 1 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009;

(d)dodatków do fermentacji niezbędnych do poprawy wydajności lub efektywności środowiskowej procesu fermentacji, pod warunkiem że

dodatek ten został zarejestrowany zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, 13 w dokumentacji zawierającej

–informacje przewidziane w załączniku VI, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz

–raport bezpieczeństwa chemicznego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obejmujący zastosowanie jako produkt nawozowy,

o ile nie zostało to objęte zwolnieniem z obowiązku rejestracji przewidzianym w załączniku IV do tego rozporządzenia lub w pkt 6, 7, 8 lub 9 załącznika V do tego rozporządzenia oraz

całkowite stężenie wszystkich dodatków nie przekracza 5 % całkowitej masy materiałów wsadowych; lub

(e)wszelkich materiałów wymienionych w lit. a)–d), które

były wcześniej kompostowane lub poddane fermentacji oraz

zawierają nie więcej niż 6 mg/kg suchej masy WWA16 14 .

2.Fermentacja beztlenowa odbywa się w zakładzie:

który przetwarza wyłącznie materiały wsadowe, o których mowa w pkt 1 powyżej oraz

w którym unika się fizycznej styczności między materiałami wsadowymi i wyjściowymi, także podczas przechowywania.

3.Fermentacja beztlenowa obejmuje kontrolowany rozkład materiałów biodegradowalnych, który ma głównie charakter beztlenowy i odbywa się w temperaturach odpowiednich dla bakterii mezofilnych lub termofilnych. Wszystkie części każdej partii są regularnie i dokładnie wzruszane w celu zapewnienia prawidłowych warunków sanitarnych i jednorodności materiału. Podczas procesu fermentacji wszystkie części każdej partii charakteryzują się jednym z następujących profili temperatury w czasie:

(a)termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C przez co najmniej 24 godziny i hydrauliczny czas retencji wynoszący co najmniej 20 dni;

(b)termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C oraz proces przetwarzania obejmujący etap pasteryzacji (70 °C – 1 godz.);

(c)termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C, a następnie kompostowanie w temp.

65 °C lub więcej przez przynajmniej 5 dni,

60 °C lub więcej przez przynajmniej 7 dni lub

55 °C lub więcej przez przynajmniej 14 dni.

(d)mezofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 37–40 °C oraz proces przetwarzania obejmujący etap pasteryzacji (70 °C – 1 godz.); lub

(e)mezofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 37–40 °C, a następnie kompostowanie w temp.

65 °C lub więcej przez przynajmniej 5 dni,

60 °C lub więcej przez przynajmniej 7 dni lub

55 °C lub więcej przez przynajmniej 14 dni.

4.Ani stała, ani płynna część produktu pofermentacyjnego nie zawiera więcej niż 6 mg/kg suchej masy WWA16 15 .

5.Produkt pofermentacyjny zawiera nie więcej niż 5 g/kg suchej masy makroskopowych zanieczyszczeń w postaci szkła, metalu i tworzyw sztucznych większych niż 2 mm.

6.Od dnia [Publications Office: Please insert the date occurring 5 years after the date of application of this Regulation] r. produkt pofermentacyjny zawiera nie więcej niż 2,5 g/kg suchej masy makroskopowych zanieczyszczeń w postaci tworzyw sztucznych większych niż 2 mm. By [Publications office: Please insert the date occurring 8 years after the date of application of this Regulation] r. dopuszczalna wartość 2,5 g/kg suchej masy zostanie ponownie oceniona w celu uwzględnienia postępów poczynionych w odniesieniu do selektywnego zbierania odpadów organicznych.

7.Zarówno stała, jak i płynna część produktu pofermentacyjnego spełnia co najmniej jedno z poniższych kryteriów stabilności:

(a)Współczynnik pobierania tlenu:

Definicja: wskaźnik stopnia rozkładu biodegradowalnej substancji organicznej w określonym czasie. Metoda ta nie jest odpowiednia dla materiału o zawartości cząstek > 10 mm przekraczających 20 %,

kryterium: maksymalnie 50 mmol O2/kg substancji organicznych/h; lub

(b)Potencjał resztkowego biogazu:

Definicja: wskaźnik gazu uwolnionego z produktu pofermentacyjnego w ciągu 28 dni mierzony w odniesieniu do lotnych substancji stałych zawartych w próbce. Badanie przeprowadza się trzykrotnie, a średni wynik jest wykorzystywany w celu wykazania zgodności z wymogiem. Lotne substancje stałe to substancje stałe w próbce materiału stanowiące stratę podczas prażenia suchych substancji stałych w temperaturze 550 °C.

kryterium: maksymalnie 0,45 l biogazu/g lotnych substancji stałych.

CMC 6: Produkty uboczne przemysłu spożywczego

1.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać materiał składowy składający się z jednej z następujących substancji:

(a)wapno pochodzące z przemysłu spożywczego tj. materiał pochodzący z przemysłu przetwórstwa żywności, uzyskiwany przez karbonatację substancji organicznej, z wykorzystaniem wyłącznie wapna palonego ze źródeł naturalnych;

(b)melasa, tj. lepki produkt uboczny rafinacji cukru z trzciny cukrowej lub buraków cukrowych; lub

(c)wywary melasowe, tj. lepki produkt uboczny fermentacji melasy w produkcji etanolu, kwasu askorbinowego lub innych produktów.

2.Substancja ta została zarejestrowana zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, 16 w dokumentacji zawierającej:

(a)informacje przewidziane w załączniku VI, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz

(b)raport bezpieczeństwa chemicznego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obejmujący zastosowanie jako produkt nawozowy,

o ile nie zostało to wyraźnie objęte jednym ze zwolnień z obowiązku rejestracji przewidzianym w załączniku IV do tego rozporządzenia lub w pkt 6, 7, 8 lub 9 załącznika V do tego rozporządzenia.

CMC 7: Mikroorganizmy

Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać mikroorganizmy, w tym martwe lub nieaktywne mikroorganizmy i nieszkodliwe substancje resztkowe z pożywek, na których zostały one wyprodukowane, które

nie zostały poddane żadnemu innemu przetwarzaniu niż suszenie lub liofilizacja oraz

są wymienione w poniższej tabeli:

CMC 8: Dodatki do nawozów

1.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać substancję lub mieszaninę, których celem jest poprawa schematów uwalniania składników pokarmowych produktu nawozowego, jedynie jeśli wykazana została zgodność tej substancji lub mieszaniny z wymogami niniejszego rozporządzenia dla produktu w PFC 5 załącznika I zgodnie z procedurą oceny zgodności mającą zastosowanie do takiego dodatku do nawozów.

2.Ilość zgodnego z wymogami dodatku do nawozów w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE jest tak dobrana, aby:

(a)wywołać skutek deklarowany w informacjach dostarczanych użytkownikowi produktu nawozowego z oznakowaniem CE oraz

(b)nie spowodować ogólnego negatywnego wpływu na zdrowie ludzi, zwierząt lub roślin, na bezpieczeństwo lub środowisko, w możliwych do przewidzenia warunkach przechowywania lub stosowania produktu nawozowego z oznakowaniem CE.

3.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać zgodny z wymogami inhibitor nitryfikacji, o którym mowa w PFC 5(A)(I) załącznika I, jedynie jeśli co najmniej 50 % całkowitego azotu (N) w produkcie nawozowym stanowi azot (N) amonowy (NH4+) i mocznikowy (CH4N2O).

4.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać zgodny z przepisami inhibitor ureazy, o którym mowa w PFC 5(A)(II) załącznika I, jedynie jeśli co najmniej 50 % całkowitego azotu (N) w produkcie nawozowym stanowi azot (N) mocznikowy (CH4N2O).

5.Producent produktu nawozowego z oznakowaniem CE posiada deklarację zgodności UE zgodnego z wymogami dodatku do nawozów.

6.Przedsiębiorcy udostępniający na rynku produkty nawozowe z oznakowaniem CE przestrzegają następujących przepisów niniejszego rozporządzenia dotyczących deklaracji zgodności UE zarówno dla produktu nawozowego z oznakowaniem CE, jak i dla zgodnego z wymogami dodatku do nawozów:

(a)art. 6 ust. 3 (producenci mają obowiązek przechowywania deklaracji zgodności UE);

(b)art. 7 ust. 2 lit. a) (upoważnieni przedstawiciele mają obowiązek przechowywania deklaracji zgodności UE);

(c)art. 8 ust. 2 (importerzy mają obowiązek zapewnić, by produktom nawozowym z oznakowaniem CE towarzyszyła deklaracja zgodności UE);

(d)art. 8 ust. 8 (importerzy mają obowiązek przechowywania kopii deklaracji zgodności UE do dyspozycji organów nadzoru rynku); oraz

(e)art. 9 ust. 2 (dystrybutorzy mają obowiązek sprawdzenia, czy produktom nawozowym z oznakowaniem CE towarzyszy deklaracja zgodności UE).

CMC 9: Polimerowe składniki pokarmowe

1.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać polimery złożone wyłącznie z monomerów odpowiadających opisowi CMC 1, jeśli celem polimeryzacji jest kontrola uwalniania składników pokarmowych z co najmniej jednego monomeru.

2.Przynajmniej 3/5 polimerów powinno być rozpuszczalnych w gorącej wodzie.

3.Polimery nie mogą zawierać formaldehydu.

CMC 10: Polimery inne niż polimerowe składniki pokarmowe

1.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać polimery inne niż polimerowe składniki pokarmowe jedynie w przypadkach, gdy funkcją polimeru jest:

(a)kontrola przenikania wody do cząstek składników pokarmowych i tym samym uwalniania składników pokarmowych (w takim przypadku polimer określany jest jako „substancja powlekająca”) lub

(b)zwiększenie zdolności produktu nawozowego z oznakowaniem CE do zatrzymywania wody.

2.Od dnia [Publications office, please insert the date occurring three years after the date of application of this Regulation] r. należy przestrzegać zgodności z następującym kryterium: Polimer jest zdolny do rozpadu fizycznego lub biologicznego, w rezultacie którego jego większość ulega ostatecznie rozkładowi na ditlenek węgla (CO2), biomasę i wodę. W badaniu biodegradacji określonym w lit. a)–c) poniżej co najmniej 90 % węgla organicznego przekształca się w CO2 podczas maksymalnie 24 miesięcy.

(a)Badanie przeprowadza się w temperaturze 25 °C ± 2 °C.

(b)Badanie przeprowadza się zgodnie z metodą oznaczania ostatecznej biodegradacji tlenowej tworzyw sztucznych w glebie poprzez pomiar zapotrzebowania na tlen lub ilość wytworzonego ditlenku węgla.

(c)Jako materiału referencyjnego w badaniu używa się celulozy mikrokrystalicznej w postaci proszku o takich samych wymiarach, jak badany materiał.

(d)Przed badaniem materiału badanego nie naraża się na warunki ani nie poddaje się procedurom mającym na celu przyspieszenie rozpadu warstwy polimerowej, na przykład narażeniu na ciepło lub światło.

3.Ani polimer, ani produkty uboczne jego rozpadu nie wykazują żadnych ogólnie szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt lub roślin, lub dla środowiska, w możliwych do przewidzenia warunkach stosowania produktu nawozowego z oznakowaniem CE. Polimer musi pozytywnie przejść badanie ostrego wpływu toksycznego na wzrost roślin, badanie toksyczności ostrej na dżdżownicach i badanie hamowania nitryfikacji w obecności mikroorganizmów glebowych w następujący sposób:

(a)W badaniu ostrego wpływu toksycznego na wzrost roślin zdolność kiełkowania oraz biomasa badanych gatunków roślin uprawianych na glebie poddanej działaniu badanego materiału wynosi ponad 90 % zdolności kiełkowania oraz biomasy tych samych gatunków roślin uprawianych na odpowiedniej czystej glebie niepoddanej działaniu badanego materiału.

(b)Wyniki uznaje się za ważne jedynie wtedy, gdy w próbce kontrolnej (tj. próbce czystej gleby):

wschody siewek wynoszą co najmniej 70 %;

siewki nie przejawiają widocznych oznak fitotoksyczności (np. chlorozy, martwicy, więdnięcia, deformacji liści i łodygi), a rośliny przejawiają wyłącznie wahania w zakresie wzrostu i morfologii typowe dla danego gatunku;

średnia przeżywalność wzeszłych siewek z próbki kontrolnej wynosi co najmniej 90 % w okresie badania; oraz

warunki otoczenia dla danego gatunku są identyczne, a pożywka zawiera taką samą ilość macierzy glebowej, pożywki pomocniczej lub substratu z tego samego źródła.

(c)W badaniu toksyczności ostrej na dżdżownicach zaobserwowana śmiertelność i biomasa pozostałych przy życiu dżdżownic w glebie poddanej działaniu badanego materiału nie może się różnić o więcej niż 10 % od wyników z badania odpowiedniej czystej gleby niepoddanej działaniu badanego materiału. Wyniki uznaje się za ważne, jeżeli:

procent śmiertelności zaobserwowanej w próbce kontrolnej (tj. próbce czystej gleby) wynosi < 10 % oraz

średnia utrata biomasy (średnia masa) dżdżownic w czystej glebie nie przekracza 20 %.

(d)W badaniu hamowania nitryfikacji w obecności mikroorganizmów glebowych tworzenie się azotynu w glebie poddanej działaniu badanego materiału wynosi ponad 90 % wyników z badania czystej gleby niepoddanej działaniu badanego materiału. Wyniki uznaje się za ważne, jeżeli różnice pomiędzy kontrpróbkami (czysta gleba) i próbkami badanymi wynoszą mniej niż ± 20 %.

CMC 11: Niektóre produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego

Produkt nawozowy z oznakowaniem CE może zawierać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które osiągnęły punkt końcowy łańcucha produkcyjnego, określony zgodnie z tym rozporządzeniem, wymienione w poniższej tabeli i w niej określone:

ZAŁĄCZNIK III
Wymogi dotyczące etykietowania

Niniejszy załącznik określa wymagania dotyczące etykietowania produktów nawozowych z oznakowaniem CE. Wymogi określone w części 2 i 3 niniejszego załącznika dla danej kategorii funkcji produktów (PFC), określonej w załączniku I, stosuje się do wszystkich podkategorii produktów nawozowych z oznakowaniem CE tej kategorii.

Część 1
Ogólne wymogi dotyczące etykietowania

1.Elementy informacji wymagane niniejszym rozporządzeniem są wyraźnie oddzielone od wszelkich innych elementów informacji.

2.Należy podać następujące elementy informacji:

(a)określenie kategorii funkcji produktów (PFC), jak wskazano w części I załącznika I;

(b)ilość produktu nawozowego z oznakowaniem CE podaną według masy lub objętości;

(c)instrukcje dotyczące zamierzonego stosowania, w tym zamierzonej częstotliwości stosowania i zamierzonych roślin docelowych;

(d)wszelkie istotne informacje na temat środków zalecanych w celu ograniczenia zagrożeń dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, bezpieczeństwa lub środowiska; oraz

(e)opis wszystkich składników powyżej 5 % w masie produktu w porządku malejącym w przeliczeniu na suchą masę, łącznie ze wskazaniem odnośnej kategorii materiałów składowych (CMC), o której mowa w załączniku II.

3.Jeżeli w procedurę oceny zgodności zaangażowana była jednostka notyfikowana, należy podać numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej.

4.Jeśli produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 inne niż obornik, na etykiecie należy umieścić następujące instrukcje: „Zwierząt gospodarskich nie można karmić, bezpośrednio lub poprzez wypas, trawami z terenu, na którym zastosowano produkt, chyba że koszenie lub wypasanie odbywa się po upływie okresu karencji wynoszącego co najmniej 21 dni.”

5.Jeśli produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera substancję, dla której określono najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości w żywności i paszy zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 315/93, rozporządzeniem (WE) nr 396/2005, rozporządzeniem (WE) nr 470/2009 lub dyrektywą 2002/32/WE, instrukcje, o których mowa w pkt 2 lit. c) zapewniają, że zamierzone stosowanie produktu nawozowego z oznakowaniem CE nie doprowadzi do przekroczenia tych poziomów w żywności lub paszy.

6.Określenie kategorii funkcji produktów (PFC), jak wskazano w załączniku I, nie może być podane na produkcie nawozowym z oznakowaniem CE, który nie został poddany skutecznej ocenie zgodności dla tej kategorii, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

7.Elementy informacji inne niż wymagane na mocy pkt 2–6:

(a)nie mogą wprowadzać użytkownika w błąd, na przykład poprzez przypisywanie produktowi właściwości, których nie posiada, lub poprzez sugerowanie, że produkt ten posiada wyjątkowe cechy, które posiadają również produkty podobne;

(b)powinny dotyczyć możliwych do sprawdzenia czynników; oraz

(c)nie mogą zawierać oświadczeń, takich jak „zrównoważony” lub „przyjazny dla środowiska”, chyba że takie oświadczenia mogą być obiektywnie zweryfikowane poprzez odniesienie do powszechnie uznawanych wytycznych, norm lub systemów.

8.Wyrażenie „niska zawartość chlorków” lub podobne wyrażenia mogą zostać użyte wyłącznie, jeśli zawartość chloru (Cl-) jest niższa niż 30 g/kg.

Część 2
Szczególne wymogi dotyczące etykietowania produktów

PFC 1: Nawóz

1.Zawartość azotu (N), fosforu (P) i potasu (K) deklaruje się, wyłącznie jeśli te składniki pokarmowe są obecne w danym produkcie nawozowym z oznakowaniem CE w minimalnej ilości określonej w załączniku I dla odpowiedniej kategorii funkcji produktów (PFC).

2.Następujące zasady mają zastosowanie do nawozów zawierających inhibitory nitryfikacji lub ureazy, określone w pkt 3 i 4 kategorii materiałów składowych (CMC) 8 w załączniku II:

(a)Na etykiecie znajdują się słowa „inhibitor nitryfikacji” lub „inhibitor ureazy”, stosowanie do przypadku, a także numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej, która badała ocenę zgodności inhibitora nitryfikacji lub inhibitora ureazy.

(b)Zawartość inhibitora nitryfikacji wyraża się jako procent masowy całkowitego azotu (N) obecnego w postaci azotu amonowego (NH4+) i azotu mocznikowego (CH4N2O).

(c)Zawartość inhibitora ureazy wyraża się jako procent masowy całkowitego azotu (N) obecnego w postaci azotu mocznikowego (CH4N2O).

(d)Należy podać informacje techniczne umożliwiające użytkownikowi ustalenie dawek i okresów stosowania w odniesieniu do danej uprawy.

PFC 1(A): Nawóz organiczny

Należy podać następujące elementy informacji:

(a)deklarowane składniki pokarmowe azot (N), fosfor (P) lub potas (K), w formie symboli chemicznych w porządku N-P-K;

(b)deklarowane składniki pokarmowe magnez (Mg), wapń (Ca), siarka (S) lub sód (Na) w formie symboli chemicznych w porządku Mg-Ca-S-Na;

(c)liczby wskazujące całkowitą zawartość deklarowanych składników pokarmowych azotu (N), fosforu (P) lub potasu (K), a następnie liczby w nawiasach wskazujące całkowitą zawartość magnezu (Mg), wapnia (Ca), siarki (S) lub sodu (Na),

(d)zawartość następujących deklarowanych składników pokarmowych i inne parametry, w następującej kolejności, jako procent masowy nawozu,

azot całkowity (N)

–minimalna ilość azotu organicznego (N), a następnie opis pochodzenia użytej substancji organicznej;

–azot (N) w postaci azotu amonowego;

całkowity pięciotlenek fosforu (P2O5);

całkowity tlenek potasu (K2O);

tlenek magnezu (MgO), tlenek wapnia (CaO), tritlenek siarki (SO3) i tlenek sodu(Na2O):

–jeśli te składniki pokarmowe są całkowicie rozpuszczalne w wodzie – wyrażone tylko jako zawartość rozpuszczalna w wodzie;

–jeśli rozpuszczalna zawartość tych składników pokarmowych wynosi przynajmniej jedną czwartą łącznej zawartości tych składników pokarmowych – wyrażone jako zawartość całkowita i zawartość rozpuszczalna w wodzie; oraz

–w pozostałych przypadkach – wyrażone jako zawartość całkowita;

całkowita miedź (Cu) i cynk (Zn), jeśli przekraczają odpowiednio 200 i 600 mg/kg suchej masy;

węgiel organiczny (C); oraz

sucha masa.

PFC 1(B): Nawóz organiczno-mineralny

1.Należy podać następujące elementy informacji dotyczące makroskładników pokarmowych:

(a)deklarowane składniki pokarmowe azot (N), fosfor (P) lub potas (K), w formie symboli chemicznych w porządku N-P-K;

(b)deklarowane składniki pokarmowe magnez (Mg), wapń (Ca), siarka (S) lub sód (Na) w formie symboli chemicznych w porządku Mg-Ca-S-Na;

(c)liczby wskazujące całkowitą zawartość deklarowanych składników pokarmowych azotu (N), fosforu (P) lub potasu (K), a następnie liczby w nawiasach wskazujące całkowitą zawartość magnezu (Mg), wapnia (Ca), siarki (S) lub sodu (Na);

(d)zawartość następujących deklarowanych składników pokarmowych, w następującej kolejności, jako procent masowy nawozu:

azot całkowity (N)

–minimalna ilość azotu organicznego (N), a następnie opis pochodzenia użytej substancji organicznej;

–azot (N) w postaci azotu azotanowego;

–azot (N) w postaci azotu amonowego;

–azot (N) w postaci azotu mocznikowego;

całkowity pięciotlenek fosforu (P2O5);

–rozpuszczalny w wodzie pięciotlenek fosforu (P2O5);

–pięciotlenek fosforu (P2O5) rozpuszczalny w obojętnym roztworze cytrynianu amonu;

–w przypadku obecności mączki fosforytowej – pięciotlenek fosforu (P2O5) rozpuszczalny w kwasie mrówkowym;

całkowity tlenek potasu (K2O);

–rozpuszczalny w wodzie tlenek potasu (K2O);

tlenek magnezu (MgO), tlenek wapnia (CaO), tritlenek siarki (SO3) i tlenek sodu(Na2O):

–jeśli te składniki pokarmowe są całkowicie rozpuszczalne w wodzie – wyrażone tylko jako zawartość rozpuszczalna w wodzie;

–jeśli rozpuszczalna zawartość tych składników pokarmowych wynosi przynajmniej jedną czwartą łącznej zawartości tych składników pokarmowych – wyrażone jako zawartość całkowita i zawartość rozpuszczalna w wodzie;

–w pozostałych przypadkach – wyrażone jako zawartość całkowita oraz

(e)w przypadku obecności mocznika (CH4N2O) – informacje na temat możliwego wpływu uwalniania amoniaku ze stosowania nawozu na jakość powietrza oraz zalecenie dla użytkowników stosowania odpowiednich środków zaradczych.

2.Należy wskazać następujące inne elementy jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE:

zawartość węgla organicznego (C); oraz

zawartość suchej masy,

PFC 1(B)(I): Stały nawóz organiczno-mineralny

Jeżeli obecny jest co najmniej jeden z następujących mikroskładników pokarmowych: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), w minimalnej zawartości wskazanej jako procent masowy w poniższej tabeli:

są one deklarowane, jeżeli zostały celowo dodane do produktu nawozowego z oznakowaniem CE oraz

mogą zostać zadeklarowane w innych przypadkach.

Składniki te muszą być deklarowane po informacjach dotyczących makroskładników pokarmowych. Należy podać następujące elementy informacji:

(a)wskazanie nazw i symboli chemicznych deklarowanych mikroskładników pokarmowych, podanych w następującej kolejności: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), a następnie nazwy ich przeciwjonów;

(b)całkowita zawartość mikroskładnika pokarmowego wyrażona jako procent masowy nawozu;

–jeśli te składniki pokarmowe są całkowicie rozpuszczalne w wodzie – wyrażone tylko jako zawartość rozpuszczalna w wodzie;

–jeśli rozpuszczalna zawartość tych składników pokarmowych wynosi przynajmniej jedną czwartą łącznej zawartości tych składników pokarmowych – wyrażone jako zawartość całkowita i zawartość rozpuszczalna w wodzie; oraz

–w pozostałych przypadkach – wyrażone jako zawartość całkowita;

(c)jeśli deklarowany mikroskładnik lub mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące, po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego dodaje się następujące oznaczenie:

–„schelatowany przez...” nazwa czynnika chelatującego lub jego skrót oraz ilość schelatowanego mikroskładnika pokarmowego jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE;

(d)jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera mikroskładnik lub mikroskładniki pokarmowe kompleksowane przez czynniki kompleksujące:

–po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego dodaje się następujące oznaczenie: „kompleksowany przez …” oraz ilość kompleksowanych mikroskładników pokarmowych jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE; oraz

–nazwę czynnika kompleksującego lub jej skrót;

(e)następujące oświadczenie: „Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać zalecanych dawek.”

PFC 1(B)(II): Płynny nawóz organiczno-mineralny

Jeżeli obecny jest co najmniej jeden z następujących mikroskładników pokarmowych: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), w minimalnej zawartości wskazanej jako procent masowy w poniższej tabeli:

są one deklarowane, jeżeli zostały celowo dodane do produktu nawozowego z oznakowaniem CE oraz

mogą zostać zadeklarowane w innych przypadkach.

Składniki te muszą być deklarowane po informacjach dotyczących makroskładników pokarmowych. Należy podać następujące elementy informacji:

(a)wskazanie nazw i symboli chemicznych deklarowanych mikroskładników pokarmowych, podanych w następującej kolejności: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), a następnie nazwy ich przeciwjonów;

(b)całkowita zawartość mikroskładnika pokarmowego wyrażona jako procent masowy nawozu;

–jeśli te składniki pokarmowe są całkowicie rozpuszczalne w wodzie – wyrażone tylko jako zawartość rozpuszczalna w wodzie;

–jeśli rozpuszczalna zawartość tych składników pokarmowych wynosi przynajmniej jedną czwartą łącznej zawartości tych składników pokarmowych – wyrażone jako zawartość całkowita i zawartość rozpuszczalna w wodzie; oraz

–w pozostałych przypadkach – wyrażone jako zawartość całkowita;

(c)jeśli deklarowany mikroskładnik lub mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące, po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego dodaje się następujące oznaczenie:

–„schelatowany przez...” nazwa czynnika chelatującego lub jego skrót oraz ilość schelatowanego mikroskładnika pokarmowego jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE;

(d)jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera mikroskładnik lub mikroskładniki pokarmowe kompleksowane przez czynniki kompleksujące:

–po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego dodaje się następujące oznaczenie: „kompleksowany przez …” oraz ilość kompleksowanych mikroskładników pokarmowych jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE; oraz

–nazwę czynnika kompleksującego lub jej skrót;

(e)następujące oświadczenie: „Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać zalecanych dawek.”

PFC 1(C): Nawóz nieorganiczny

PFC 1(C)(I): Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

1.Należy podać następujące elementy informacji dotyczące makroskładników pokarmowych:

(a)deklarowane składniki pokarmowe azot (N), fosfor (P) lub potas (K), w formie symboli chemicznych w porządku N-P-K;

(b)deklarowane składniki pokarmowe magnez (Mg), wapń (Ca), siarka (S) lub sód (Na) w formie symboli chemicznych w porządku Mg-Ca-S-Na;

(c)liczby wskazujące całkowitą zawartość deklarowanych składników pokarmowych azotu (N), fosforu (P) lub potasu (K), a następnie liczby w nawiasach wskazujące całkowitą zawartość magnezu (Mg), wapnia (Ca), siarki (S) lub sodu (Na);

(d)zawartość następujących deklarowanych składników pokarmowych, w następującej kolejności, jako procent masowy nawozu:

azot całkowity (N);

–azot (N) w postaci azotu azotanowego;

–azot (N) w postaci azotu amonowego;

–azot (N) w postaci azotu mocznikowego;

–azot (N) z formaldehydu mocznikowego, izobutylidenodimocznika, krotonylidenodimocznika;

–azot (N) z azotu cyjanamidowego;

całkowity pięciotlenek fosforu (P2O5);

–rozpuszczalny w wodzie pięciotlenek fosforu (P2O5);

–pięciotlenek fosforu (P2O5) rozpuszczalny w obojętnym roztworze cytrynianu amonu;

–w przypadku obecności mączki fosforytowej – pięciotlenek fosforu (P2O5) rozpuszczalny w kwasie mrówkowym;

rozpuszczalny w wodzie tlenek potasu (K2O);

tlenek magnezu (MgO), tlenek wapnia (CaO), tritlenek siarki (SO3) i tlenek sodu(Na2O):

–jeśli te składniki pokarmowe są całkowicie rozpuszczalne w wodzie – wyrażone tylko jako zawartość rozpuszczalna w wodzie;

–jeśli rozpuszczalna zawartość tych składników pokarmowych wynosi przynajmniej jedną czwartą łącznej zawartości tych składników pokarmowych – wyrażone jako zawartość całkowita i zawartość rozpuszczalna w wodzie; oraz

–w pozostałych przypadkach – wyrażone jako zawartość całkowita oraz

(e)w przypadku obecności mocznika (CH4N2O) – informacje na temat możliwego wpływu uwalniania amoniaku ze stosowania nawozu na jakość powietrza oraz zalecenie dla użytkowników stosowania odpowiednich środków zaradczych.

PFC 1(C)(I)(a): Stały, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

1.Nawóz musi być oznakowany jako:

(a)„kompleksowy”, jeśli każda cząstka zawiera wszystkie deklarowane składniki pokarmowe w ich deklarowanej zawartości oraz

(b)„mieszany” w pozostałych przypadkach.

2.Należy podać granulometrię nawozu wyrażoną jako procent produktu przechodzącego przez określone sito.

3.Należy podać rodzaj cząstek produktu za pomocą jednej z następujących adnotacji:

(a)granule,

(b)granulki,

(c)proszek, jeżeli co najmniej 90 % produktu może przejść przez sito o oczkach 10 mm, lub

(d)bryłki.

4.W przypadku nawozów otoczkowanych podaje się nazwę substancji otoczkujących oraz odsetek nawozów otoczkowanych na każdą substancję otoczkującą, a następnie:

(a)czas uwalniania, określony w miesiącach, frakcji otoczkowanych oraz odsetek składników pokarmowych uwalnianych w tym czasie na każdą frakcję;

(b)nazwę nośnika (rozpuszczalnik czy substrat) stosowanego podczas badania przeprowadzonego przez producenta przy ustalaniu czasu uwalniania;

(c)temperaturę, w której wykonano badanie;

(d)W przypadku nawozów otoczkowanych polimerami następujące oznakowanie: „Szybkość uwalniania składników pokarmowych może się różnić w zależności od temperatury i substratu. Konieczne może być dostosowanie nawożenia.”; oraz

(e)dla nawozów otoczkowanych siarką (S) oraz nawozów otoczkowanych siarką(S) i polimerami następujące oznakowanie: „Szybkość uwalniania składników pokarmowych może się różnić w zależności od temperatury substratu i aktywności biologicznej. Konieczne może być dostosowanie nawożenia.”.

5.Jeżeli obecny jest co najmniej jeden z następujących mikroskładników pokarmowych: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), w minimalnej zawartości wskazanej poniżej jako procent masowy:

są one deklarowane, jeżeli zostały celowo dodane do produktu nawozowego z oznakowaniem CE oraz

mogą zostać zadeklarowane w innych przypadkach.

Składniki te muszą być deklarowane po informacjach dotyczących makroskładników pokarmowych. Należy podać następujące elementy informacji:

(a)wskazanie nazw i symboli chemicznych deklarowanych mikroskładników pokarmowych, podanych w następującej kolejności: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), a następnie nazwy ich przeciwjonów;

(b)całkowita zawartość mikroskładnika pokarmowego wyrażona jako procent masowy nawozu;

–jeśli te składniki pokarmowe są całkowicie rozpuszczalne w wodzie – wyrażone tylko jako zawartość rozpuszczalna w wodzie;

–jeśli rozpuszczalna zawartość tych składników pokarmowych wynosi przynajmniej jedną czwartą łącznej zawartości tych składników pokarmowych – wyrażone jako zawartość całkowita i zawartość rozpuszczalna w wodzie; oraz

–w pozostałych przypadkach – wyrażone jako zawartość całkowita;

(c)jeśli deklarowany mikroskładnik lub mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące, po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego dodaje się następujące oznaczenie:

–„schelatowany przez...” nazwa czynnika chelatującego lub jego skrót oraz ilość schelatowanego mikroskładnika pokarmowego jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE;

(d)jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera mikroskładnik lub mikroskładniki pokarmowe kompleksowane przez czynniki kompleksujące:

–po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego dodaje się następujące oznaczenie: „kompleksowany przez …” oraz ilość kompleksowanych mikroskładników pokarmowych jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE; oraz

–nazwę czynnika kompleksującego lub jej skrót;

(e)następujące oświadczenie: „Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać zalecanych dawek.”

PFC 1(C)(I)(b): Płynny, nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

1.Etykieta zawiera informację, czy dany nawóz jest w zawiesinie, czy w roztworze, przy czym

zawiesina oznacza dwufazowy układ dyspersyjny, w którym cząstki stałe zwieszone są w fazie ciekłej oraz

roztwór oznacza płyn niezawierający cząstek stałych.

2.Należy podać zawartość składników pokarmowych jako procent masowy lub objętościowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE.

3.Jeżeli obecny jest co najmniej jeden z następujących mikroskładników pokarmowych: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), w minimalnej zawartości wskazanej poniżej jako procent masowy:

są one deklarowane, jeżeli zostały celowo dodane do produktu nawozowego z oznakowaniem CE oraz

mogą zostać zadeklarowane w innych przypadkach.

Składniki te muszą być deklarowane po informacjach dotyczących makroskładników pokarmowych. Należy podać następujące elementy informacji:

(a)wskazanie nazw i symboli chemicznych deklarowanych mikroskładników pokarmowych, podanych w następującej kolejności: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), a następnie nazwy ich przeciwjonów;

(b)całkowita zawartość mikroskładnika pokarmowego wyrażona jako procent masowy nawozu;

–jeśli te składniki pokarmowe są całkowicie rozpuszczalne w wodzie – wyrażone tylko jako zawartość rozpuszczalna w wodzie;

–jeśli rozpuszczalna zawartość tych składników pokarmowych wynosi przynajmniej jedną czwartą łącznej zawartości tych składników pokarmowych – wyrażone jako zawartość całkowita i zawartość rozpuszczalna w wodzie; oraz

–w pozostałych przypadkach – wyrażone jako zawartość całkowita;

(c)jeśli deklarowany mikroskładnik lub mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące, po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego dodaje się następujące oznaczenie:

–„schelatowany przez...” nazwa czynnika chelatującego lub jego skrót oraz ilość schelatowanego mikroskładnika pokarmowego jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE;

(d)jeżeli produkt nawozowy z oznakowaniem CE zawiera mikroskładnik lub mikroskładniki pokarmowe kompleksowane przez czynniki kompleksujące:

–po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego dodaje się następujące oznaczenie: „kompleksowany przez …” oraz ilość kompleksowanych mikroskładników pokarmowych jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE; oraz

–nazwę czynnika kompleksującego lub jej skrót;

(e)następujące oświadczenie: „Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać zalecanych dawek.”

PFC 1(C)(II): Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

1.Deklarowane mikroskładniki pokarmowe w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE są wyszczególniane pod swoimi nazwami i symbolami chemicznymi w następującej kolejności: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), a następnie nazwy ich przeciwjonów;

2.jeśli deklarowany mikroskładnik lub mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące, a każdy czynnik chelatujący może być zidentyfikowany i określony ilościowo oraz chelatuje co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie mikroskładnika pokarmowego, po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego dodaje się następujące oznaczenie:

–„schelatowany przez...” nazwa czynnika chelatującego lub jego skrót oraz ilość schelatowanego mikroskładnika pokarmowego jako procent masowy produktu nawozowego.

3.Jeśli deklarowany mikroskładnik lub mikroskładniki pokarmowe są kompleksowane przez czynniki kompleksujące, po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego dodaje się następujące oznaczenie:

–„kompleksowany przez …” oraz ilość kompleksowanych mikroskładników pokarmowych jako procent masowy produktu nawozowego oraz

–nazwę czynnika kompleksującego lub jej skrót;

4.Należy podać następującą informację: „Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać zalecanych dawek.”

PFC 1(C)(II)(a): Prosty, nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

1.Etykieta zawiera odpowiednią typologię, określoną w tabeli PFC 1(C)(II)(a) w części II załącznika I.

2.Całkowitą zawartość mikroskładnika pokarmowego należy wyrazić jako procent masowy nawozu:

–jeśli ten mikroskładnik pokarmowy jest całkowicie rozpuszczalny w wodzie – tylko jako zawartość rozpuszczalną w wodzie;

–jeśli rozpuszczalna zawartość tego mikroskładnika pokarmowego stanowi przynajmniej jedną czwartą łącznej zawartości tego składnika pokarmowego – jako zawartość całkowitą i zawartość rozpuszczalną w wodzie; oraz

–w pozostałych przypadkach – jako zawartość całkowitą.

PFC 1(C)(II)(b): Wieloskładnikowy, nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

1.Mikroskładniki pokarmowe mogą być deklarowane tylko wtedy, gdy są obecne w nawozie w następujących ilościach:

2.Jeśli dany nawóz jest w zawiesinie lub w roztworze, na etykiecie należy odpowiednio wskazać „w zawiesinie” lub „w roztworze”.

3.Całkowitą zawartość mikroskładnika pokarmowego należy wyrazić jako procent masowy nawozu:

–jeśli te mikroskładniki pokarmowe są całkowicie rozpuszczalne w wodzie – tylko jako zawartość rozpuszczalną w wodzie;

–jeśli rozpuszczalna zawartość tych mikroskładników pokarmowych wynosi przynajmniej połowę łącznej zawartości tych składników pokarmowych – jako zawartość całkowitą i zawartość rozpuszczalną w wodzie; oraz

–w pozostałych przypadkach – jako zawartość całkowitą.

PFC 2: Środek wapnujący

Następujące parametry należy deklarować w następującej kolejności:

–liczba zobojętnienia;

–granulometria wyrażona jako procent produktu przechodzącego przez określone sito;

–całkowity CaO, wyrażony jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE;

–całkowity MgO, wyrażony jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE;

–reaktywność, z wyjątkiem dla wapna tlenkowego i wodorotlenkowego; oraz

–dla żużlu i węglanów pochodzenia naturalnego: metoda oznaczania reaktywności.

PFC 3: Polepszacz gleby

Następujące parametry należy deklarować w następującej kolejności, wyrażone jako procent masowy produktu nawozowego z oznakowaniem CE:

–sucha masa;

–zawartość węgla organicznego (C);

–zawartość azotu całkowitego (N);

–zawartość całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5);

–zawartość całkowitego tlenku potasu (K2O);

–całkowita zawartość miedzi (Cu) i cynku (Zn), jeśli przekracza odpowiednio 200 i 600 mg/kg suchej masy; oraz

–pH.

PFC 4: Podłoże do upraw

Parametry należy deklarować w następującej kolejności:

–przewodność elektryczna, z wyjątkiem dla wełny mineralnej;

–pH;

–ilość:

w odniesieniu do wełny mineralnej – wyrażona jako liczba sztuk oraz trzy wymiary: długość, wysokość i szerokość;

w odniesieniu do innych gotowych podłoży do upraw – wyrażona jako wielkość w co najmniej dwóch wymiarach oraz

w odniesieniu do innych podłoży do upraw – wyrażona jako całkowita objętość;

–z wyjątkiem gotowych podłoży do upraw, ilość wyrażona jako objętość materiałów o wielkości cząstek powyżej 60 mm;

–azot całkowity (N);

–całkowity pięciotlenek fosforu (P2O5); oraz

–całkowity tlenek potasu (K2O).

PFC 5: Dodatek do nawozów

Do tej PFC zastosowanie mają jedynie ogólne wymogi dotyczące etykietowania.

PFC 6: Biostymulator

Należy podać następujące elementy informacji:

(a)postać fizyczna

(b)data produkcji i termin ważności;

(c)warunki przechowywania;

(d)metody zastosowania;

(e)dawki, okresy stosowania (faza rozwoju rośliny) i częstotliwość stosowania;

(f)deklarowany skutek dla każdej rośliny docelowej; oraz

(g)wszelkie odnośne instrukcje dotyczące skuteczności produktu, w tym praktyk zarządzania glebą, nawożenia chemicznego, niekompatybilności ze środkami ochrony roślin, zalecanych wielkości dysz zraszających i ciśnienia w opryskiwaczu.

PFC 6(A): Mikrobiologiczny biostymulator

Etykieta zawiera następującą adnotację: „Mikroorganizmy mogą powodować reakcje uczulające.”

PFC 7: Produkt nawozowy mieszany

Wszystkie wymogi dotyczące etykietowania mające zastosowanie do wszystkich składowych produktów nawozowych z oznakowaniem CE mają zastosowanie do produktów nawozowych mieszanych z oznakowaniem CE i są określone w odniesieniu do końcowych produktów nawozowych mieszanych z oznakowaniem CE.

Część 3
Zasady dotyczące tolerancji

1.Deklarowana zawartość składników pokarmowych lub właściwości fizykochemiczne produktu nawozowego z oznakowaniem CE mogą odbiegać od wartości rzeczywistej wyłącznie w zakresie zgodnym z tolerancjami ustalonymi w niniejszej części dla odpowiedniej kategorii funkcji produktów. Tolerancje zezwalają na odchylenia podczas produkcji, pobierania próbek i analizy.

2.Dopuszczalne odchylenia w odniesieniu do deklarowanych parametrów wskazanych w niniejszej części mają wartości ujemne i dodatnie wyrażone jako procent masowy.

3.Producent, importer lub dystrybutor nie powinni systematycznie wykorzystywać tych tolerancji.

4.Na zasadzie odstępstwa od pkt 1, rzeczywista zawartość składnika w produkcie nawozowym z oznakowaniem CE, dla którego w załączniku I lub II określona została minimalna lub maksymalna zawartość, nigdy nie może być niższa od minimalnej zawartości ani przekraczać maksymalnej zawartości.

PFC 1: Nawóz

PFC 1(A): Nawóz organiczny

PFC 1(B): Nawóz organiczno-mineralny

węgiel organiczny: ± 20 % względnego odchylenia od deklarowanej wartości do maksymalnie 2,0 punktów procentowych w wartościach bezwzględnych

azot organiczny (N): ± 50 % względnego odchylenia od deklarowanej wartości do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych

miedź całkowita (Cu)    ± 50 % względnego odchylenia od deklarowanej wartości do maksymalnie 2,5 punktów procentowych w wartościach bezwzględnych

cynk całkowity (Zn)    ± 50 % względnego odchylenia od deklarowanej wartości do maksymalnie 2,0 punktów procentowych w wartościach bezwzględnych

zawartość suchej masy: ± 5,0 punktów procentowych w wartościach bezwzględnych

ilość: -5 % względnego odchylenia od wartości deklarowanych

PFC 1(C): Nawóz nieorganiczny

PFC 1(C)(I): Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

granulometria: ± 10 % względnego odchylenia mające zastosowanie do deklarowanej wartości procentowej materiału przechodzącego przez określone sito

ilość: ± 5 % względnego odchylenia od wartości deklarowanych

PFC 1(C)(II): Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

ilość: ± 5 % względnego odchylenia od wartości deklarowanych

PFC 2: Środek wapnujący

PFC 3: Polepszacz gleby

PFC 4: Podłoże do upraw

PFC 6: Biostymulator

ZAŁĄCZNIK IV
Procedury oceny zgodności

Część 1
Stosowanie procedur oceny zgodności

W niniejszej części określono stosowanie modułów procedur oceny zgodności, określonych w części 2 niniejszego załącznika, do produktów nawozowych z oznakowaniem CE w zależności od ich kategorii materiałów składowych, określonych w załączniku II („CMC”), oraz ich kategorii funkcji produktów, określonych w załączniku I („PFC”).

1.Stosowanie wewnętrznej kontroli produkcji (moduł A)

1.Moduł A może być stosowany do produktu nawozowego z oznakowaniem CE składającego się wyłącznie z co najmniej jednego z poniższych elementów:

(a)pierwotnych surowców lub mieszanin, określonych w CMC 1,

(b)produktów pofermentacyjnych roślin energetycznych, określonych w CMC 4,

(c)produktów ubocznych przemysłu spożywczego, określonych w CMC 6,

(d)mikroorganizmów, określonych w CMC 7,

(e)dodatków do nawozów, określonych w CMC 8 lub

(f)polimerowych składników pokarmowych, określonych w CMC 9.

2.Moduł A można również stosować w odniesieniu do produktu nawozowego mieszanego, określonego w PFC 7.

3.Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 modułu A nie można stosować do:

(a)prostego lub wieloskładnikowego, stałego, nieorganicznego nawozu makroskładnikowego, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu, określonego w PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A), lub produktu nawozowego mieszanego zawierającego taki produkt,

(b)inhibitora nitryfikacji, określonego w PFC 5(A)(I),

(c)inhibitora ureazy, określonego w PFC 5(A)(II), lub

(d)biostymulatora, określonego w PFC 6.

2.Stosowanie wewnętrznej kontroli produkcji oraz badanie wyrobów pod nadzorem (moduł A1)

Moduł A1 stosowany jest do prostego lub wieloskładnikowego, stałego, nieorganicznego nawozu makroskładnikowego, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu, określonego w PFC 1(C)(I)(a)(iii)(A), oraz do produktu nawozowego mieszanego, określonego w PFC 7, zawierającego taki produkt.

3.Stosowanie badania typu UE (moduł B) oraz zgodności z typem w oparciu o wewnętrzną kontrolę produkcji (moduł C)

1.Moduł B w połączeniu z modułem C może być stosowany do produktu nawozowego z oznakowaniem CE składającego się wyłącznie z co najmniej jednego z poniższych elementów:

(a)nieprzetworzonych lub mechanicznie przetworzonych roślin, części roślin lub wyciągów z roślin, określonyc w CMC 2,

(b)polimerów innych niż polimerowe składniki pokarmowe, określonych w CMC 10,

(c)niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w CMC 11, lub

(d)kategorii materiałów składowych kwalifikujących się do modułu A zgodnie z ust. 1 w dziale 1 dotyczącym stosowania tego modułu.

2.Moduł B i moduł C mogą być również stosowane do:

(a)inhibitora nitryfikacji, określonego w PFC 5(A)(I),

(b)inhibitora ureazy, określonego w PFC 5(A)(II),

(c)biostymulatora, określonego w PFC 6, oraz

(d)produktu kwalifikującego się do modułu A zgodnie z ust. 2 w dziale 1 dotyczącym stosowania tego modułu.

3.Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2, moduł B i moduł C nie mogą być stosowane do prostego lub wieloskładnikowego, stałego, nieorganicznego nawozu makroskładnikowego, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu, określonego w PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A), ani do produktu nawozowego mieszanego zawierającego taki produkt.

4.Stosowanie zapewniania jakości procesu produkcji (moduł D1)

1.Moduł D1 może być stosowany do wszelkich produktów nawozowych z oznakowaniem CE.

2.Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, moduł D1 nie może być stosowany do prostego lub wieloskładnikowego, stałego, nieorganicznego nawozu makroskładnikowego, na bazie azotanu amonu, o wysokiej zawartości azotu, określonego w PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A), ani do produktu nawozowego mieszanego zawierającego taki produkt.

Część 2
Opis procedur oceny zgodności

Moduł A – Wewnętrzna kontrola produkcji

1.Opis modułu

1.Wewnętrzna kontrola produkcji to procedura oceny zgodności, w której producent wywiązuje się z obowiązków określonych w działach 2, 3 i 4 poniżej, oraz, na swoją wyłączną odpowiedzialność, zapewnia i oświadcza, że dane produkty nawozowe z oznakowaniem CE spełniają mające do nich zastosowanie wymagania niniejszego rozporządzenia.

2.Dokumentacja techniczna

2.1Producent sporządza dokumentację techniczną. Dokumentacja umożliwia ocenę produktu nawozowego z oznakowaniem CE pod względem jego zgodności z odnośnymi wymaganiami oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyka.

2.2W dokumentacji technicznej określa się mające zastosowanie wymagania i ujmuje, w stopniu właściwym dla takiej oceny, projektowanie, wytwarzanie oraz stosowanie produktu nawozowego z oznakowaniem CE. Dokumentacja techniczna zawiera przynajmniej następujące elementy:

(a)ogólny opis produktu nawozowego z oznakowaniem CE,

(b)projekt koncepcyjny i rysunki techniczne oraz schematy,

(c)opisy i wyjaśnienia niezbędne do zrozumienia tych rysunków i schematów oraz stosowania produktu nawozowego z oznakowaniem CE,

(d)wykaz norm zharmonizowanych, stosowanych w całości lub częściowo, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a jeżeli te normy zharmonizowane nie zostały zastosowane, opisy rozwiązań przyjętych w celu spełnienia zasadniczych wymagań niniejszego rozporządzenia, w tym wykaz wspólnych specyfikacji lub innych właściwych zastosowanych specyfikacji technicznych. W przypadku częściowego zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej określa się, które części zostały zastosowane,

(e)wyniki wykonanych obliczeń projektowych, przeprowadzonych badań itp., oraz

(f)sprawozdania z badań.

3.Produkcja

3.Producent wprowadza wszelkie niezbędne środki, aby proces produkcji i jego monitorowanie zapewniały zgodność wytworzonych produktów nawozowych z oznakowaniem CE z dokumentacją techniczną, o której mowa w dziale 2 powyżej, oraz z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami niniejszego rozporządzenia.

4.Oznakowanie CE i deklaracja zgodności UE

4.1.Na każdym produkcie nawozowym spełniającym odnośne wymagania niniejszego rozporządzenia producent umieszcza znak CE.

4.2.Producent sporządza pisemną deklarację zgodności UE dla każdej partii produktów nawozowych z oznakowaniem CE i przechowuje ją wraz z dokumentacją techniczną do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat od wprowadzenia produktu nawozowego z oznakowaniem CE do obrotu. W deklaracji zgodności UE określa się produkt nawozowy z oznakowaniem CE, dla którego została ona sporządzona.

4.3.Kopię deklaracji zgodności UE dołącza się do każdego produktu nawozowego z oznakowaniem CE.

5.Upoważniony przedstawiciel

5.Obowiązki producenta określone w dziale 4 powyżej mogą być w jego imieniu i na jego odpowiedzialność wypełniane przez jego upoważnionego przedstawiciela, o ile zostały one określone w pełnomocnictwie.

Moduł A1 – Wewnętrzna kontrola produkcji oraz testowanie produktów pod nadzorem

1.Opis modułu

1.Wewnętrzna kontrola produkcji oraz testowanie produktów pod nadzorem to procedura oceny zgodności, w której producent wywiązuje się z obowiązków określonych w działach 2, 3, 4 i 5 poniżej, oraz, na swoją wyłączną odpowiedzialność, zapewnia i oświadcza, że dane produkty nawozowe z oznakowaniem CE spełniają mające do nich zastosowanie wymagania niniejszego rozporządzenia.

2.Dokumentacja techniczna

2.1.Producent sporządza dokumentację techniczną. Dokumentacja umożliwia ocenę produktu pod względem jego zgodności z odnośnymi wymaganiami oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyka.

2.2.W dokumentacji technicznej określa się mające zastosowanie wymagania i ujmuje, w stopniu właściwym dla takiej oceny, projektowanie, wytwarzanie oraz stosowanie produktu nawozowego z oznakowaniem CE. Dokumentacja techniczna zawiera, w stosownych przypadkach, przynajmniej następujące elementy:

(a)ogólny opis produktu nawozowego z oznakowaniem CE,

(b)projekt koncepcyjny i rysunki techniczne oraz schematy,

(c)opisy i wyjaśnienia niezbędne do zrozumienia tych rysunków i schematów oraz stosowania produktu nawozowego z oznakowaniem CE,

(d)nazwy i adresy miejsc oraz podmiotów gospodarczych w tych miejscach, w których wyprodukowano nawóz i jego podstawowe składniki,

(e)wykaz norm zharmonizowanych, stosowanych w całości lub częściowo, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a jeżeli te normy zharmonizowane nie zostały zastosowane, opisy rozwiązań przyjętych w celu spełnienia zasadniczych wymagań niniejszego rozporządzenia, w tym wykaz wspólnych specyfikacji lub innych właściwych zastosowanych specyfikacji technicznych. W przypadku częściowego zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej określa się, które części zostały zastosowane,

(f)wyniki wykonanych obliczeń projektowych, przeprowadzonych badań itp., oraz

(g)sprawozdania z badań.

3.Produkcja

3.Producent wprowadza wszelkie niezbędne środki, aby proces produkcji i jego monitorowanie zapewniały zgodność wytworzonych produktów nawozowych z oznakowaniem CE z dokumentacją techniczną, o której mowa w dziale 2 powyżej oraz z wymaganiami niniejszego rozporządzenia.

4.Kontrola produktów w odniesieniu do retencji oleju i odporności na detonację

4.Cykle i badania, o których mowa w działach 4.1–4.3 poniżej, muszą być przeprowadzane na reprezentatywnej próbce produktu co najmniej co 3 miesiące, w imieniu producenta, w celu weryfikacji zgodności z:

(a)wymogiem dotyczącym retencji oleju, o którym mowa w pkt 4 PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A) załącznika I do niniejszego rozporządzenia oraz

(b)wymogiem dotyczącym odporności na detonację, o którym mowa w pkt 5 PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A) załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Badania są przeprowadzone na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, wybranej przez producenta.

4.1.Cykle termiczne przed badaniem zgodności z wymogiem dotyczącym retencji oleju, o którym mowa w pkt 4 PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A) załącznika I

4.1.1.Zasada i definicja

4.1.1.Podgrzać próbkę w kolbie Erlenmeyera od temperatury otoczenia do temperatury 50 °C i utrzymywać w tej temperaturze przez dwie godziny (faza w temp. 50 °C). Następnie schłodzić próbkę do temperatury 25 °C i pozostawić w tej temperaturze na dwie godziny (faza w temp. 25 °C). Kombinacja następujących po sobie faz w temp. 50 °C i 25 °C stanowi jeden cykl termiczny. Po poddaniu badanej próbki dwóm cyklom termicznym przechowuje się ją w temperaturze 20 (±3)°C w celu oznaczenia retencji oleju.

4.1.2.Aparatura

4.1.2.Standardowa aparatura laboratoryjna, a w szczególności:

(a)łaźnie wodne z termostatem ustawionym odpowiednio na 25 (± 1) i 50 (± 1)°C,

(b)kolby Erlenmeyera o pojemności 150 ml każda.

4.1.3.Procedura

4.1.3.1.Umieścić każdą badaną próbkę o masie 70 ( 5) g w kolbie Erlenmeyera, którą następnie zamknąć korkiem.

4.1.3.2.Co dwie godziny przekładać kolby z łaźni wodnej o temperaturze 50 °C do łaźni o temperaturze 25 °C i odwrotnie.

4.1.3.3.Utrzymywać wodę w każdej łaźni w stałej temperaturze i ciągłym ruchu, szybko mieszając, aby zapewnić utrzymanie poziomu wody nad poziomem próbek. Korki zakryć gumowym kapslem, aby zapobiec kondensacji.

4.2.Cykle termiczne przed badaniem odporności na detonację, o którym mowa w pkt 5 PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A) załącznika I

4.2.1.Zasada i definicja

4.2.1.Próbkę umieścić w wodoszczelnym naczyniu i podgrzać od temperatury otoczenia do temperatury 50 °C i utrzymywać w tej temperaturze przez 1 godzinę (faza w temp. 50 °C). Następnie ochłodzić próbkę do temperatury 25 °C i utrzymywać w tej temperaturze przez godzinę (faza w temp. 25 °C). Kombinacja następujących po sobie faz w temp. 50 °C i 25 °C stanowi jeden cykl termiczny. Po poddaniu wymaganej liczbie cykli termicznych badaną próbkę przechowuje się w temperaturze 20(±3) °C do czasu przeprowadzenia testu odporności na detonację.

4.2.2.Aparatura

(a)Łaźnia wodna z termostatem ustawionym w zakresie temperatur od 20 do 51 °C o minimalnej szybkości ogrzewania i chłodzenia równej 10 °C/h, albo dwie łaźnie wodne z termostatem, jedna ustawiona na 20 °C, a druga na 51 °C. Wodę w łaźni(ach) należy stale mieszać; pojemność łaźni powinna być wystarczająco duża, by zapewnić wystarczającą cyrkulację wody.

(b)Pojemnik ze stali nierdzewnej, całkowicie wodoszczelny, zaopatrzony wewnątrz w termoelement. Zewnętrzna szerokość pojemnika powinna wynosić 45 (± 2) mm, a grubość ścianki 1,5 mm (patrz: rys. 1). Wysokość i długość pojemnika można tak dobrać, by odpowiadały wymiarom łaźni wodnej, np. długość 600 mm, wysokość 400 mm.

4.2.3.Procedura

4.2.3.Włożyć określoną ilość nawozu, wystarczającą do przeprowadzenia pojedynczej detonacji, do pojemnika i zamknąć jego pokrywę. Umieścić pojemnik w łaźni wodnej. Podgrzać wodę do temperatury 51 °C i zmierzyć temperaturę w środku próbki nawozu. Godzinę po osiągnięciu wewnątrz próbki temperatury 50 °C ochłodzić wodę. Godzinę po obniżeniu wewnątrz próbki temperatury 25 °C podgrzać wodę, by rozpocząć drugi cykl. W przypadku korzystania z dwóch łaźni wodnych, przenieść pojemnik z łaźni do łaźni po każdym okresie podgrzewania/ochładzania.

Rysunek 1

4.3.Badanie odporności na detonację, o którym mowa w pkt 5 PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A)załącznika I

4.3.1.Opis

4.3.1.1Badanie należy przeprowadzić na reprezentatywnej próbce produktu nawozowego z oznakowaniem CE. Przed badaniem odporności na detonację całą masę próbki należy poddać pięciu cyklom termicznym zgodnie z warunkami podanymi w dziale 4.2 powyżej.

4.3.1.2.Produkt nawozowy z oznakowaniem CE należy poddać badaniu odporności na detonację w poziomej rurze stalowej w następujących warunkach:

(a)rura stalowa bez szwu,

(b)długość rury: co najmniej 1 000 mm,

(c)nominalna średnica zewnętrzna: co najmniej 114 mm,

(d)nominalna grubość ścianek: co najmniej 5 mm,

(e)pobudzacz: rodzaj i masa pobudzacza powinny być tak dobrane, by zmaksymalizować ciśnienie detonacji wywierane na próbkę celem określenia jej podatności na przenoszenie detonacji,

(f)temperatura badania: 15-25 °C,

(g)ołowiane cylindry wskaźnikowe do wykrywania detonacji: średnica 50 mm, wysokość 100 mm

(h)umieszczone w odstępach co 150 mm poziomo pod rurą. Badanie należy przeprowadzić dwukrotnie. Badanie uważa się za rozstrzygające, gdy w obu badaniach co najmniej jeden z nośnych cylindrów ołowianych uległ zgnieceniu o mniej niż 5 %.

4.3.2.Zasada

4.3.2.Badaną próbę umieszcza się w stalowej rurze i poddaje wstrząsowi detonacyjnemu za pomocą ładunku detonującego. Rozprzestrzenianie się wybuchu jest określone stopniem zgniotu cylindrów ołowianych, na których podczas badania spoczywa poziomo rura z badaną próbką.

4.3.3.Materiały

(a)Plastyczny materiał wybuchowy zawierający 83 do 86 % pentrytu

gęstość: 1 500 do 1 600 kg/m3 

prędkość detonacji: 7 300 do 7 700 m/s

masa: 500 (± 1) gram.

(b)Siedem odcinków elastycznego lontu detonującego w osłonie niemetalowej

masa wypełniacza: 11-13 g/m

długość każdego odcinka lontu detonującego: 400 (± 2) mm.

(c)Sprasowana pastylka wtórnego materiału wybuchowego z wgłębieniem na umieszczenie detonatora

materiały wybuchowe: heksogen/wosk 95/5 albo tetryl lub podobny wtórny materiał wybuchowy, z dodatkiem lub bez dodatku grafitu.

gęstość: 1 500 do 1 600 kg/m3

średnica: 19 do 21 mm

wysokość: 19 do 23 mm

centralne wgłębienie na umieszczenie detonatora: średnica 7 do 7,3 mm, głębokość 12 mm

(d)Rura stalowa bez szwu odpowiadająca specyfikacji ISO 65 – 1981 – CiężkaSeria, o nominalnych wymiarach DN 100 (4'')

średnica zewnętrzna: 113,1 do 115,0 mm

grubość ścianki: 5,0 do 6,5 mm

długość: 1 005 (± 2) mm.

(e)Płytka denna

materiał: stal o dobrych własnościach zgrzewalnych

wymiary: 160 × 160 mm

grubość: 5 do 6 mm.

(f)Sześć cylindrów ołowianych

średnica: 50 (± 1) mm

wysokość: 100 do 101 mm

materiały: miękki ołów, o czystości co najmniej 99,5 %.

(g)Blok stalowy

długość: co najmniej 1 000 mm.

szerokość: co najmniej 150 mm

wysokość: co najmniej 150 mm

masa: co najmniej 300 kg, jeśli nie ma mocnego podłoża dla bloku stalowego.

(h)Cylinder z tworzywa sztucznego lub tektury na ładunek detonujący

grubość ścianki: 1,5 do 2,5 mm

średnica: 92 do 96 mm

wysokość: 64 do 67 mm.

(i)Detonator (elektryczny lub nieelektryczny) o sile inicjującej 8 do 10

(j)Krążek drewniany

średnica: 92 do 96 mm. Średnica powinna być dopasowana do wewnętrznej średnicy cylindra z tworzywa sztucznego lub tektury (lit. h) powyżej)

grubość: 20 mm.

(k)Pręt drewniany o takich samych wymiarach, jak detonator (pkt (i) powyżej)

(l)Szpilki krawieckie (długość maksymalna 20 mm)

4.3.4.Procedura

4.3.4.1.Przygotowanie ładunku detonującego do umieszczenia w rurze stalowej

4.3.4.1.W zależności od dostępności sprzętu, materiały wybuchowe mogą być inicjowane w ładunku detonującym albo

przez jednoczesną inicjację w siedmiu punktach, o której mowa w dziale 4.3.4.1.1 poniżej lub

przez centralną inicjację za pomocą sprasowanej pastylki, o której mowa w dziale 4.3.4.1.2 poniżej.

4.3.4.1.1.Jednoczesna inicjacja w siedmiu punktach

4.3.4.1.1.Ładunek detonujący przygotowany do użycia pokazany jest na rys. 2 poniżej.

4.3.4.1.1.1.Wywiercić otwory w drewnianym krążku (dział 4.3.3 lit. j) poniżej), jeden centralnie równolegle do osi krążka i sześć w punktach rozmieszczonych symetrycznie na obwodzie koncentrycznego koła o średnicy 55 mm. Średnica otworów powinna wynosić 6 do 7 mm (zob. przekrój A-B na rys. 2), zależnie od średnicy lontu detonującego (dział 4.3.3 lit. b) powyżej).

4.3.4.1.1.2.Odciąć siedem odcinków elastycznego lontu detonującego (dział 4.3.3 lit. b) powyżej) po 400 mm każdy poprzez dokonanie ostrego cięcia i natychmiastowe uszczelnienie końca klejem, aby uniknąć jakichkolwiek strat materiału wybuchowego na każdym końcu. Przepchać każdy z siedmiu odcinków przez każdy z siedmiu otworów w drewnianym krążku (dział 4.3.3 lit. j) powyżej) na tyle, aby po drugiej stronie krążka wystawało kilka centymetrów. Następnie przekłuć poprzecznie tekstylną osłonę każdego odcinka lontu małą szpilką krawiecką (dział 4.3.3 lit. l) powyżej) w odległości 5 do 6 mm od końca i wokół zewnętrznej powierzchni odcinków lontu nałożyć klej na pasmo o szerokości 2 cm bezpośrednio przy szpilce. Następnie przyciągnąć szpilkę bezpośrednio do powierzchni drewnianego krążka, pociągając za długi koniec każdego lontu.

4.3.4.1.1.3.Ukształtować plastyczny materiał wybuchowy (dział 4.3.3 lit. a) powyżej) w walec o średnicy 92 do 96 mm, w zależności od średnicy cylindra (dział 4.3.3 lit. h) powyżej). Ustawić cylinder pionowo na równej powierzchni i włożyć uformowany materiał wybuchowy. Następnie umieścić drewniany krążek 17 przenosząc siedem odcinków lontu detonującego na wierzch cylindra i przycisnąć go do materiału wybuchowego. Dopasować wysokość cylindra (64 do 67 mm) tak, by jego górna krawędź nie wystawała nad drewniany krążek. Na koniec przytwierdzić cylinder do drewnianego krążka, na przykład za pomocą zszywek lub gwoździków wokół całego jego obwodu.

4.3.4.1.1.4.Zebrać wolne końce siedmiu odcinków lontu detonującego wokół obwodu drewnianego pręta (dział 4.3.3 lit. k) powyżej) w taki sposób, by wszystkie ich końce ułożyły się w płaszczyźnie prostopadłej do tego pręta. Umocować je w postaci wiązki wokół tego pręta za pomocą taśmy przylepnej 18 .

4.3.4.1.2.Centralna inicjacja za pomocą sprasowanej pastylki

4.3.4.1.2.Ładunek detonujący przygotowany do użycia pokazany jest na rys. 3.

4.3.4.1.2.1.Przygotowanie sprasowanej pastylki

4.3.4.1.2.1.Umieścić, zachowując niezbędne środki ostrożności, 10 g wtórnego materiału wybuchowego (dział 4.3.3 lit. c) powyżej) w formie o średnicy wewnętrznej 19 do 21 mm i sprasować do właściwego kształtu i gęstości. (Stosunek średnicy do wysokości powinien wynosić w przybliżeniu 1:1). Na środku dna formy znajduje się sworzeń o wysokości 12 mm i średnicy 7,0 do 7,3 mm (zależnie od średnicy stosowanego detonatora), tworzący cylindryczne wgłębienie w sprasowanym ładunku, w którym następnie umieszcza się detonator.

4.3.4.1.2.2.Przygotowanie ładunku detonującego

4.3.4.1.2.2.Umieścić materiał wybuchowy (dział 4.3.3 lit. a) powyżej) w cylindrze (dział 4.3.3 lit. h) powyżej), stojącym pionowo na równej powierzchni, następnie ugnieść go za pomocą drewnianego stempla, nadając mu kształt cylindryczny z wgłębieniem na środku. Włożyć sprasowaną pastylkę to tego wgłębienia. Przykryć cylindrycznie ukształtowany materiał wybuchowy ze sprasowaną pastylką drewnianym krążkiem (dział 4.3.3 lit. j) powyżej) z wywierconym na środku otworem o średnicy 7,0 do 7,3 mm służącym do wkładania detonatora. Połączyć drewniany krążek z cylindrem taśmą samoprzylepną przyklejoną na krzyż. Zapewnić współosiowe położenie otworu wywierconego w drewnianym krążku z wgłębieniem w sprasowanej pastylce poprzez włożenie drewnianego pręta (dział 4.3.3 lit. k) powyżej).

4.3.4.2.Przygotowanie rur stalowych do testów detonacyjnych

4.3.4.2.Na jednym końcu stalowej rury (dział 4.3.3 lit. d) powyżej) wywiercić, po przeciwnych stronach średnicy, dwa otwory o średnicy 4 mm prostopadle przez ściankę rury w odległości 4 mm od jej krawędzi. Przyspawać na styk płytkę denną (dział 4.3.3 lit. e) powyżej) do przeciwległego końca rury, wypełniając całkowicie spoiwem kąt prosty między płytką denną a ścianką rury na całym jej obwodzie.

4.3.4.3.Napełnianie rury stalowej i przygotowanie ładunku

4.3.4.3.Patrz: rys. 2 i 3

4.3.4.3.1.Badaną próbkę, rurę stalową i ładunek detonujący należy doprowadzić do temperatury 20 ( 5)°C. Do przeprowadzenia dwóch badań odporności na detonację potrzeba od 16 do 18 kg badanej próbki.

4.3.4.3.2.1Ustawić rurę pionowo opierając jej kwadratową płytkę denną na twardym, płaskim podłożu, najlepiej betonie. Napełnić rurę do około jednej trzeciej wysokości badaną próbką i opuścić ją pięciokrotnie z wysokości 10 centymetrów na podłogę, aby jak najlepiej ubić bryłki lub granule w rurze. W celu przyspieszenia ubijania wprowadzić rurę w drgania, uderzając jej ściankę boczną 750–1 000 gramowym młotkiem 10 razy między rzutami.

4.3.4.3.2.2.Powtórzyć ten sposób napełniania z następną porcją badanej próbki. Kolejną, ostatnią porcję należy dodać tak, aby po ubiciu przez dziesięciokrotne uniesienie i opuszczenie rury oraz dwudziestokrotne uderzenie młotkiem w przerwie między kolejnym uniesieniem i opuszczeniem, wsad wypełnił rurę do wysokości 70 mm poniżej jej wylotu.

4.3.4.3.2.3Wysokość napełnienia rury stalowej badaną próbką należy tak skorygować, aby ładunek detonujący (o którym mowa powyżej w dziale 4.3.4.1.1 lub 4.3.4.1.2), po jego późniejszym umieszczeniu, stykał się z próbką na całej swej powierzchni.

4.3.4.3.3.Włożyć ładunek detonujący do rury tak, by stykał się on z badaną próbką; górna powierzchnia drewnianego krążka powinna znajdować się 6 mm poniżej końca rury. Zapewnić bezpośredni kontakt między materiałem wybuchowym a badaną próbką, dodając lub ujmując niewielkie ilości tej próbki. Jak pokazano na rys. 2 i 3, zawleczki należy włożyć w otwory znajdujące się w pobliżu otwartego końca rury, a ich rozgięte końce płasko na powierzchni zewnętrznej rury.

4.3.4.4.Ustawianie rury stalowej i cylindrów ołowianych (zob. rysunek 4)

4.3.4.4.1.Ponumerować podstawy cylindrów ołowianych (dział 4.3.3 lit. f) powyżej) od 1 do 6. Na bloku stalowym (4.3.7), leżącym na poziomym podłożu, zrobić w odstępach co 150 mm sześć znaków wzdłuż jego linii środkowej, nanosząc pierwszy znak w odległości co najmniej 75 mm od krawędzi bloku. Na każdym ze znaków umieścić pionowo ołowiany cylinder tak, aby na znaku znajdował się środek jego podstawy.

4.3.4.4.2.Położyć stalową rurę przygotowaną zgodnie z działem 4.3.4.3 poziomo na ołowianych cylindrach, tak aby oś rury była równoległa do linii środkowej bloku stalowego, a zgrzany koniec rury wystawał 50 mm poza ołowiany cylinder nr 6. Aby zapobiec staczaniu się rury, włożyć małe drewniane kliny między górne krawędzie cylindrów ołowianych a ściankę rury (po jednym z każdej strony) lub umieścić drewniany krzyżak między rurą a blokiem stalowym.

Uwaga: Upewnić się, że rura styka się ze wszystkimi sześcioma ołowianymi cylindrami; nieznaczną krzywiznę powierzchni rury można skompensować, obracając rurę wokół jej osi wzdłużnej; jeśli któryś z cylindrów jest za wysoki, delikatnie uderzać go młotkiem, dopóki nie osiągnie wymaganej wysokości.

4.3.4.5.Przygotowanie do detonacji

4.3.4.5.1.Ustawić aparaturę zgodnie z działem 4.3.4.4. w bunkrze lub odpowiednio przygotowanym podziemiu (np. kopalni lub tunelu). Zapewnić, aby przed detonacją temperatura rury stalowej wynosiła 20 ( 5)°C.

Uwaga: Gdyby takie miejsca na odpalenie nie były dostępne, badanie można wykonać, w razie potrzeby, w wybetonowanym wykopie przykrytym drewnianymi belkami. Wybuch może spowodować wyrzucenie odłamków stalowych o dużej energii kinetycznej, dlatego odpalanie należy przeprowadzać w odpowiedniej odległości od terenów zabudowanych lub szlaków komunikacyjnych.

4.3.4.5.2.Jeśli stosowany jest ładunek detonujący o siedmiu punktach inicjacji, należy zapewnić, aby lonty były naprężone jak podano w przypisie do działu 4.3.4.1.1.4 powyżej i ustawione w miarę możliwości jak najbardziej poziomo.

4.3.4.5.3.Na koniec usunąć drewniany pręt i włożyć na jego miejsce detonator. Nie odpalać, dopóki strefa rażenia nie zostanie całkowicie ewakuowana, a personel badawczy nie znajdzie się w bezpiecznym miejscu.

4.3.4.5.4.Odpalić ładunek wybuchowy

4.3.4.6.1Odczekać, aż opary (gazowe, czasem toksyczne produkty rozkładu, takie jak tlenki azotu) rozproszą się, a następnie zebrać ołowiane cylindry i zmierzyć ich wysokości suwmiarką z noniuszem.

4.3.4.6.2.Odnotować, dla każdego z oznaczonych ołowianych cylindrów, stopień zgniotu wyrażony jako procent oryginalnej wysokości 100 mm. Jeśli cylindry zostały zgniecione ukośnie, odnotować najwyższą i najniższą wysokość i obliczyć średnią.

4.3.4.7.Do ciągłego pomiaru szybkości wybuchu można zastosować sondę; sonda powinna być umieszczona wzdłuż osi rury lub wzdłuż jej ścianki bocznej.

4.3.4.8.Należy przeprowadzić dwie detonacje na każdej próbce.

4.3.5.Sprawozdanie z badań

4.3.5.W protokole z każdego przeprowadzonego badania odporności na detonację należy podać wartości następujących parametrów:

średnica zewnętrzna rury stalowej i grubości jej ścianki zgodnie z rzeczywistym pomiarem,

twardość rury stalowej według Brinella,

temperatura rury i badanej próbki na krótko przed odpaleniem,

gęstość upakowania (kg/m3) próbki w rurze stalowej,

wysokość każdego ołowianego cylindra po odpaleniu, z podaniem odpowiedniego numeru cylindra,

metoda inicjacji zastosowana w ładunku detonującym.

4.3.5.1.Analiza wyników badania

4.3.5.1.Jeśli w każdym odpaleniu, zgniecenie co najmniej jednego ołowianego cylindra wynosi mniej niż w 5 %, badanie należy uznać za rozstrzygające.

Rysunek 2

Rysunek 3

Rysunek 4

5.Oznakowanie zgodności i deklaracja zgodności UE

5.1.Na każdym produkcie nawozowym spełniającym odnośne wymagania niniejszego rozporządzenia producent umieszcza znak CE.

5.2.Producent sporządza pisemną deklarację zgodności UE dla każdej partii produktów nawozowych z oznakowaniem CE i przechowuje ją wraz z dokumentacją techniczną do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat od wprowadzenia produktu nawozowego z oznakowaniem CE do obrotu. W deklaracji zgodności UE określa się produkt nawozowy z oznakowaniem CE, dla którego została ona sporządzona.

6.Upoważniony przedstawiciel

6.Obowiązki producenta określone w dziale 5 powyżej mogą być w jego imieniu i na jego odpowiedzialność wypełniane przez jego upoważnionego przedstawiciela, o ile zostały one określone w pełnomocnictwie.

Moduł B – badanie typu UE

1.Badanie typu UE to część procedury oceny zgodności, w której jednostka notyfikowana bada projekt techniczny produktu nawozowego z oznakowaniem CE oraz weryfikuje i poświadcza spełnienie przez projekt techniczny produktu nawozowego z oznakowaniem CE wymagań niniejszego rozporządzenia.

2.Ocenę adekwatności projektu technicznego produktu nawozowego z oznakowaniem CE można przeprowadzić poprzez analizę dokumentacji technicznej i dowodów potwierdzających, o których mowa w pkt 3.2 poniżej, oraz ocenę reprezentatywnych dla przewidywanej produkcji próbek co najmniej jednego istotnego składnika produktu nawozowego (połączenie typu produkcji i typu projektu).

3.1.Producent składa wniosek o badanie typu UE w wybranej przez siebie jednej jednostce notyfikowanej.

3.2.Wniosek taki zawiera:

(a)nazwę i adres producenta oraz, w przypadku wniosku składanego przez upoważnionego przedstawiciela, dodatkowo jego nazwę i adres,

(b)pisemną deklarację, że ten sam wniosek nie został złożony w żadnej innej jednostce notyfikowanej,

(c)dokumentację techniczną. Dokumentacja techniczna umożliwia ocenę zgodności produktu nawozowego z oznakowaniem CE z odnośnymi wymaganiami niniejszego rozporządzenia oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyka. W dokumentacji technicznej określa się mające zastosowanie wymagania i ujmuje, w stopniu właściwym dla takiej oceny, projektowanie, wytwarzanie oraz stosowanie produktu nawozowego z oznakowaniem CE. Dokumentacja techniczna zawiera, w stosownych przypadkach, przynajmniej następujące elementy:

ogólny opis produktu nawozowego z oznakowaniem CE,

projekt koncepcyjny i rysunki techniczne oraz schematy,

opisy i wyjaśnienia niezbędne do zrozumienia tych rysunków i schematów oraz stosowania produktu nawozowego z oznakowaniem CE,

wykaz norm zharmonizowanych, stosowanych w całości lub częściowo, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a jeżeli te normy zharmonizowane nie zostały zastosowane, opisy rozwiązań przyjętych w celu spełnienia zasadniczych wymagań niniejszego rozporządzenia, w tym wykaz wspólnych specyfikacji lub innych właściwych zastosowanych specyfikacji technicznych. W przypadku częściowego zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej określa się, które części zostały zastosowane,

wyniki wykonanych obliczeń projektowych, przeprowadzonych badań itp.,

sprawozdania z badań oraz

jeżeli produkt zawiera produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 lub składa się z nich, dokumenty handlowe lub świadectwach zdrowia wymagane zgodnie ze wspomnianym rozporządzeniem oraz dowód, że produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego osiągnęły punkt końcowy łańcucha produkcyjnego w rozumieniu tego rozporządzenia;

(d)próbki reprezentatywne dla przewidywanej produkcji. Jednostka notyfikowana może zażądać dostarczenia dalszych próbek, jeśli jest to niezbędne do przeprowadzenia programu badań.

(e)dowody potwierdzające adekwatność technicznego rozwiązania projektowego. W dowodach tych wymienia się wszelkie dokumenty, z których korzystano, zwłaszcza w przypadku gdy nie zastosowano w całości odpowiednich norm zharmonizowanych. Dowody potwierdzające obejmują, w stosownych przypadkach, wyniki badań przeprowadzonych zgodnie z innymi odpowiednimi specyfikacjami technicznymi przez odpowiednie laboratorium producenta lub przez inne laboratorium badawcze w jego imieniu i na jego odpowiedzialność.

4.Jednostka notyfikowana:

(a)w odniesieniu do produktu nawozowego z oznakowaniem CE:

(1)bada dokumentację techniczną i dowody potwierdzające w celu oceny adekwatności projektu technicznego produktu nawozowego z oznakowaniem CE;

(b)w odniesieniu do próbek:

(2)weryfikuje, czy dane próbki zostały wyprodukowane zgodnie z dokumentacją techniczną oraz identyfikuje elementy zaprojektowane zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami odpowiednich norm zharmonizowanych lub specyfikacji technicznych, jak również elementy, które zaprojektowano zgodnie z innymi odpowiednimi specyfikacjami technicznymi;

(3)przeprowadza odpowiednie badania i testy lub zleca ich przeprowadzenie w celu sprawdzenia, w przypadku gdy producent zdecydował się na zastosowanie rozwiązań określonych w odnośnych normach zharmonizowanych lub specyfikacjach technicznych, czy zostały one zastosowane prawidłowo;

(4)przeprowadza odpowiednie badania i testy lub zleca ich przeprowadzenie w celu sprawdzenia, w przypadku gdy nie zastosowano rozwiązań określonych w odnośnych normach zharmonizowanych lub specyfikacjach technicznych, czy rozwiązania przyjęte przez producenta spełniają odpowiednie zasadnicze wymagania niniejszego rozporządzenia;

(5)uzgadnia z producentem miejsce, w którym przeprowadzone zostaną badania i testy.

5.Jednostka notyfikowana sporządza sprawozdanie z oceny, w którym odnotowuje działania podjęte zgodnie z pkt 4 i ich rezultaty. Bez uszczerbku dla swoich obowiązków wobec organów notyfikujących jednostka notyfikowana udostępnia treść takiego sprawozdania, w całości lub w części, wyłącznie za zgodą producenta.

6.1.Jeżeli typ spełnia wymagania niniejszego rozporządzenia mające zastosowanie do danego produktu nawozowego z oznakowaniem CE, jednostka notyfikowana wydaje producentowi certyfikat badania typu UE. Certyfikat ten zawiera nazwę i adres producenta, wnioski z badań, warunki (o ile występują) jego ważności oraz dane niezbędne do identyfikacji zatwierdzonego typu. Do certyfikatu dołączony może być jeden lub więcej załączników.

6.2.Świadectwo i jego załączniki zawierają wszelkie istotne informacje umożliwiające ocenę zgodności wytwarzanych produktów nawozowych z oznakowaniem CE w odniesieniu do badanego typu oraz dalszą kontrolę w trakcie eksploatacji.

6.3.Jeżeli typ nie spełnia wymogów niniejszego rozporządzenia, jednostka notyfikowana odmawia wydania certyfikatu badania typu UE oraz informuje o tym wnioskodawcę, podając szczegółowe uzasadnienie odmowy.

7.1.Jednostka notyfikowana na bieżąco śledzi wszelkie zmiany w powszechnie uznanym stanie wiedzy technicznej wskazujące, że zatwierdzony typ może nie spełniać już wymogów niniejszego rozporządzenia, oraz ustala, czy zmiany te wymagają dalszego badania. Jeśli tak jest, jednostka notyfikowana informuje o tym producenta.

7.2.Producent informuje jednostkę notyfikowaną, która przechowuje dokumentację techniczną dotyczącą certyfikatu badania typu UE, o wszelkich modyfikacjach zatwierdzonego typu mogących wpływać na zgodność produktu nawozowego z oznakowaniem CE z zasadniczymi wymogami niniejszego rozporządzenia lub warunkami ważności certyfikatu. Takie modyfikacje wymagają dodatkowego zatwierdzenia w formie dodatku do pierwotnego certyfikatu badania typu UE.

8.1.Każda jednostka notyfikowana informuje odnośny organ notyfikujący o certyfikatach badania typu UE lub wszelkich dodatkach do nich, które wydała lub cofnęła oraz, okresowo lub na żądanie, udostępnia odnośnym organom notyfikującym wykaz certyfikatów lub wszelkich dodatków do nich, których wydania odmówiono, które zawieszono lub poddano innym ograniczeniom.

8.2.Każda jednostka notyfikowana informuje pozostałe jednostki notyfikowane o certyfikatach badania typu UE lub wszelkich dodatkach do nich, których wydania odmówiła, które cofnęła, zawiesiła lub poddała innym ograniczeniom oraz, na żądanie, o certyfikatach lub wszelkich dodatkach do nich, które wydała.

8.3.Komisja, państwa członkowskie i pozostałe jednostki notyfikowane mogą na żądanie otrzymać kopie certyfikatów badania typu UE lub dodatków do nich. Na żądanie Komisja i państwa członkowskie mogą otrzymać kopię dokumentacji technicznej oraz wyniki badań przeprowadzonych przez jednostkę notyfikowaną.

8.4.Jednostka notyfikowana przechowuje kopię certyfikatu badania typu UE, załączników i dodatków do niego, a także dokumentów technicznych, w tym dokumentacji przedstawionej przez producenta, przez okres do wygaśnięcia ważności certyfikatu.

9.Producent przechowuje kopię certyfikatu badania typu UE oraz załączników i dodatków do niego wraz z dokumentacją techniczną do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat po wprowadzeniu do obrotu produktu nawozowego z oznakowaniem CE.

10.Upoważniony przedstawiciel producenta może złożyć wniosek, o którym mowa w pkt 3, oraz wypełniać obowiązki określone w pkt 7 i 9, o ile zostały one określone w pełnomocnictwie.

Moduł C – Zgodność z typem w oparciu o wewnętrzną kontrolę produkcji

1.Opis modułu

1.Zgodność z typem w oparciu o wewnętrzną kontrolę produkcji to część procedury oceny zgodności, w której producent wywiązuje się z obowiązków określonych w pkt 2 i 3, oraz, na swoją wyłączną odpowiedzialność, zapewnia i oświadcza, że dane produkty nawozowe z oznakowaniem CE są zgodne z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE i spełniają wymagania niniejszego rozporządzenia mające do nich zastosowanie.

2.Produkcja

2.Producent wprowadza wszelkie niezbędne środki, aby proces produkcji i jego monitorowanie zapewniały zgodność wytworzonych produktów nawozowych z oznakowaniem CE z zatwierdzonym typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami niniejszego rozporządzenia.

3.Oznakowanie zgodności i deklaracja zgodności UE

3.1Producent umieszcza oznakowanie CE na każdym pojedynczym produkcie nawozowym zgodnym z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz spełniającym wymagania niniejszego rozporządzenia.

3.2Producent sporządza pisemną deklarację zgodności UE dla partii produktów nawozowych i przechowuje ją do dyspozycji władz krajowych przez okres 10 lat od wprowadzenia do obrotu produktu nawozowego z oznakowaniem CE. W deklaracji zgodności UE określa się partię produktów nawozowych z oznakowaniem CE, dla której została ona sporządzona.

3.3.Kopię deklaracji zgodności WE udostępnia się na żądanie właściwych organów.

4.Upoważniony przedstawiciel

4.Obowiązki producenta określone w pkt 3 mogą być w jego imieniu i na jego odpowiedzialność wypełniane przez jego upoważnionego przedstawiciela, o ile zostały one określone w pełnomocnictwie.

moduł D1: Zapewnienie jakości procesu produkcji

1.Opis modułu

1.Zapewnienie jakości procesu produkcji to procedura oceny zgodności, w której producent produktu nawozowego z oznakowaniem CE wywiązuje się z obowiązków określonych w działach 2, 4 i 7, oraz, na swoją wyłączną odpowiedzialność, zapewnia i oświadcza, że dane produkty nawozowe z oznakowaniem CE spełniają mające do nich zastosowanie wymagania niniejszego rozporządzenia.

2.Dokumentacja techniczna

2.Producent produktu nawozowego z oznakowaniem CE sporządza dokumentację techniczną. Dokumentacja umożliwia ocenę zgodności produktu z odnośnymi wymaganiami oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyka. W dokumentacji technicznej określa się mające zastosowanie wymagania i ujmuje, w stopniu właściwym dla takiej oceny, projektowanie, wytwarzanie oraz stosowanie produktu. Dokumentacja techniczna zawiera, w stosownych przypadkach, przynajmniej następujące elementy:

(a)ogólny opis produktu,

(b)projekt koncepcyjny i rysunki techniczne oraz schematy, włącznie z pisemnym opisem i schematem procesu produkcji, gdzie każdy zabieg, zbiornik magazynowy i obszar magazynowy są jasno określone,

(c)opisy i wyjaśnienia niezbędne do zrozumienia tych rysunków i schematów oraz stosowania produktu nawozowego z oznakowaniem CE,

(d)wykaz norm zharmonizowanych, stosowanych w całości lub częściowo, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a jeżeli te normy zharmonizowane nie zostały zastosowane, opisy rozwiązań przyjętych w celu spełnienia zasadniczych wymagań niniejszego rozporządzenia, w tym wykaz wspólnych specyfikacji lub innych właściwych zastosowanych specyfikacji technicznych. W przypadku częściowego zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej określa się, które części zostały zastosowane,

(e)wyniki wykonanych obliczeń projektowych, przeprowadzonych badań itp.,

(f)sprawozdania z badań oraz

(g)jeżeli produkt zawiera produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 lub składa się z nich, dokumenty handlowe lub świadectwach zdrowia wymagane zgodnie ze wspomnianym rozporządzeniem oraz dowód, że produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego osiągnęły punkt końcowy łańcucha produkcyjnego w rozumieniu tego rozporządzenia.

3.Dostępność dokumentacji technicznej

3.Producent przechowuje dokumentację techniczną do dyspozycji odnośnych organów krajowych przez okres 10 lat od wprowadzenia do obrotu produktu nawozowego z oznakowaniem CE.

4.Produkcja

4.Producent posiada zatwierdzony system jakości w odniesieniu do produkcji, kontroli gotowych produktów i badania produktów zgodnie z pkt 5, a także podlega nadzorowi zgodnie z pkt 6.

5.System jakości

5.1.Producent wprowadza system jakości gwarantujący zgodność produktu nawozowego z oznakowaniem CE z mającymi do niego zastosowanie wymaganiami niniejszego rozporządzenia.

5.1.1.System jakości obejmuje cele w zakresie jakości i strukturę organizacyjną, a także obowiązki oraz uprawnienia kierownictwa w odniesieniu do jakości produktu,

5.1.1.1.W odniesieniu do kompostu należącego do kategorii materiałów składowych („CMC”) 3 i produktu pofermentacyjnego należącego do CMC 5, określonych w załączniku II, kadra kierownicza wyższego szczebla organizacji producenta:

(a)gwarantuje dostępność wystarczających zasobów (ludzi, infrastruktury, sprzętu) w celu opracowania i wdrożenia systemu jakości;

(b)wyznacza członka kadry kierowniczej, który jest odpowiedzialny za:

zagwarantowanie ustanowienia, zatwierdzenia, wdrożenia i utrzymania procesów zarządzania jakością;

przekazywanie sprawozdań kadrze kierowniczej wyższego szczebla na temat funkcjonowania zarządzania jakością i ewentualnych konieczności ulepszeń;

zagwarantowanie propagowania świadomości potrzeb klientów i wymogów prawnych w całej organizacji producenta oraz uświadomienie personelowi istotności i wagi wymogów dotyczących zarządzania jakością, by sprostać wymogom niniejszego rozporządzenia;

zagwarantowanie, że wszystkie osoby, których obowiązki mają wpływ na jakość produktu, są wystarczająco wyszkolone i poinformowane; oraz

zagwarantowanie klasyfikacji dokumentów dotyczących zarządzania jakością wymienionych w pkt 5.1.4 poniżej;

(c)przeprowadza audyt wewnętrzny co roku lub wcześniej niż planowano, jeżeli jest to spowodowane ewentualnymi znaczącymi zmianami, które mogą wpłynąć na jakość produktu nawozowego z oznakowaniem CE; oraz

(d)gwarantuje ustanowienie odpowiednich procesów komunikacyjnych wewnątrz organizacji i poza nią oraz komunikację dotyczącą skuteczności zarządzania jakością.

5.1.2.System jakości powinien być wprowadzany za pomocą technik produkcji, kontroli jakości i zapewniania jakości oraz procesów i systematycznych działań.

5.1.2.1.W odniesieniu do kompostu należącego do kategorii materiałów składowych („CMC”) 3 i produktu pofermentacyjnego należącego do CMC 5, określonych w załączniku II, system powinien gwarantować zgodność z kryteriami procesów kompostowania i fermentacji określonymi w tym załączniku.

5.1.3.System jakości obejmuje badania i testy, które z określoną częstotliwością należy wykonać przed, podczas i po zakończeniu produkcji.

5.1.3.1.W odniesieniu do kompostu należącego do CMC 3 i produktu pofermentacyjnego należącego do CMC 5, określonych w załączniku II, badania i testy obejmują następujące elementy:

(a)Następujące informacje są rejestrowane dla każdej partii materiałów wsadowych:

(1)data dostawy;

(2)ilość według masy (lub szacunki w oparciu o objętość i gęstość);

(3)tożsamość dostawcy materiału wsadowego;

(4)rodzaj materiału wsadowego;

(5)identyfikacja każdej partii oraz miejsca odbioru na terenie obiektu. Do celów zarządzania jakością dla całego procesu produkcji przypisuje się niepowtarzalny kod identyfikacyjny; oraz

(6)w przypadku odmowy – powody odrzucenia partii i gdzie została ona wysłana.

(b)Wykwalifikowany personel przeprowadza kontrolę wizualną każdej przesyłki materiałów wsadowych i sprawdza zgodność ze specyfikacjami materiałów w CMC 3 i CMC 5 w załączniku II.

(c)Producent odrzuca wszelkie przesyłki materiałów wsadowych, jeżeli w wyniku kontroli wizualnej powstanie podejrzenie:

obecności substancji niebezpiecznych lub szkodliwych dla procesu kompostowania lub fermentacji lub dla jakości końcowego produktu nawozowego z oznakowaniem CE lub

niezgodności ze specyfikacjami w CMC 3 i CMC 5 w załączniku II, w szczególności poprzez obecność tworzyw sztucznych prowadzącą do przekroczenia wartości dopuszczalnej dla makroskopowych zanieczyszczeń.

(d)Personel jest przeszkolony w zakresie:

potencjalnych właściwości niebezpiecznych, które mogą dotyczyć materiałów wsadowych, oraz

cech umożliwiających rozpoznanie właściwości niebezpiecznych oraz obecności tworzyw sztucznych.

(e)Pobiera się próbki materiałów wyjściowych w celu zweryfikowania, czy są one zgodne ze specyfikacjami materiałów składowych dla kompostu i produktu pofermentacyjnego określonymi w CMC 3 i CMC 5 w załączniku II, a także, czy właściwości materiału wyjściowego nie zagrażają zgodności produktu nawozowego z oznakowaniem CE z odpowiednimi wymaganiami określonymi w załączniku I.

(f)Próbki materiałów wyjściowych pobiera się z co najmniej z następującą częstotliwością: