1.7.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/1

(1)

Jeżeli finansowanie przez państwo spełnia kryteria określone w art. 107 ust. 1 Traktatu, stanowi pomoc państwa i na mocy jego art. 108 ust. 3 należy je zgłosić Komisji. Na mocy art. 109 Traktatu, Rada może jednak określić rodzaje pomocy, które są zwolnione z tego obowiązku zgłoszenia. Zgodnie z art. 108 ust. 4 Traktatu Komisja może przyjąć rozporządzenia dotyczące tych kategorii pomocy. Rozporządzenie (WE) nr 994/98 upoważnia Komisję do uznania, zgodnie z art. 109 Traktatu, że niektóre kategorie pomocy można wyłączyć z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. Na podstawie tego rozporządzenia Komisja przyjęła rozporządzenie Komisji (WE) nr 1857/2006, które stosuje się do dnia 30 czerwca 2014 r. (2).

(2)

W dniu 22 lipca 2013 r. rozporządzenie (WE) nr 994/98 zmieniono rozporządzeniem Rady (UE) nr 733/2013 (3), aby upoważnić Komisję do rozszerzenia wyłączeń grupowych na nowe kategorie pomocy, w odniesieniu do których można określić jasne warunki zgodności. Te nowe kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym powinny obejmować: pomoc służącą zachowaniu dziedzictwa, pomoc na rzecz wyrównania szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe oraz pomoc na rzecz leśnictwa, które pod pewnymi warunkami mogą być wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu.

(3)

Artykuł 42 Traktatu przewiduje, że przepisy dotyczące konkurencji mają zastosowanie do wytwarzania produktów rolnych i obrotu nimi jedynie w zakresie określonym przez Parlament Europejski i Radę. Artykuł 211 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (4) stanowi, że poza określonymi wyjątkami zasady pomocy państwa mają zastosowanie do pomocy na rzecz wytwarzania produktów rolnych i obrotu nimi. Artykuł 211 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 stanowi, że przepisy dotyczące pomocy państwa nie mają zastosowania do płatności dokonywanych przez państwa członkowskie na środki przewidziane w tym rozporządzeniu, które są częściowo lub w całości finansowane przez Unię, ani do środków objętych art. 213–218 tego rozporządzenia. Zasady pomocy państwa nie mają też zastosowania do płatności dokonywanych przez państwa członkowskie na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 (5) ani do dodatkowego finansowania krajowego należącego do zakresu art. 42 Traktatu. Aby tego rodzaju płatności mające stanowić dodatkowe finansowanie krajowe objęte zakresem art. 42 Traktatu mogły zostać zatwierdzone przez Komisję w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich danego państwa członkowskiego, muszą one spełniać kryteria rozporządzenia (UE) nr 1305/2013. Zasady pomocy państwa mają jednak zastosowanie zarówno do części współfinansowanej z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), jak i do dodatkowego krajowego finansowania środków pozostających poza zakresem art. 42 Traktatu.

(4)

Zważywszy, że skutki gospodarcze pomocy są niezależne od tego, czy jest ona częściowo finansowana przez Unię czy też nie i czy jest finansowana przez samo państwo członkowskie, należy utrzymać spójność między polityką Komisji w zakresie kontroli pomocy państwa a wsparciem udzielanym w ramach unijnej wspólnej polityki rolnej i polityki rozwoju obszarów wiejskich.

(5)

Zakres niniejszego rozporządzenia powinien zatem zostać dostosowany do zakresu rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, w szczególności w zakresie pomocy na rzecz sektora leśnego i pomocy na rzecz mikroprzedsiębiorstw i małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) działających na obszarach wiejskich. Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do środków pomocy na rzecz leśnictwa i MŚP działających na obszarach wiejskich, pozostających poza zakresem art. 42 Traktatu a objętych rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 jedynie w przypadkach, w których takie środki są włączone do programów rozwoju obszarów wiejskich i są współfinansowane z EFRROW. Z drugiej strony niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy dla przedsiębiorstw na obszarach wiejskich, przeznaczonej na działalność leżącą poza zakresem art. 42 Traktatu ani dla sektora leśnego, jeśli pomoc ta nie ma bezpośredniego związku z programami rozwoju obszarów wiejskich i nie jest współfinansowana z EFRROW. Powinna ponadto istnieć możliwość przyznawania pomocy na transfer wiedzy i działania informacyjne w sektorze leśnym oraz pomocy na usługi doradcze w sektorze leśnym poza programami rozwoju obszarów wiejskich finansowanymi w całości przez państwa członkowskie, o ile spełnią one odpowiednie warunki zgodności określone w niniejszym rozporządzeniu.

(6)

Państwa członkowskie, które są zobowiązane do uzyskania zgody zarówno na współfinansowaną część, jak i na dodatkowe finansowanie krajowych programów rozwoju obszarów wiejskich, powinny mieć możliwość korzystania z procedury uproszczonej, zgodnie z art. 81 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013. W tym kontekście pomoc taka powinna być wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, pod warunkiem że jest zgodna z odpowiednimi warunkami zgodności określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

(7)

Komunikatem Komisji z dnia 8 maja 2012 r. dla Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów — Unowocześnienie unijnej polityki w dziedzinie pomocy państwa (SAM) (6), Komisja zainicjowała szeroko zakrojony przegląd przepisów dotyczących pomocy państwa. Główne cele tej modernizacji to: (i) osiągnięcie trwałego, inteligentnego i sprzyjającego włączeniu społecznemu wzrostu gospodarczego na konkurencyjnym rynku wewnętrznym, przyczyniającego się jednocześnie do postępu działań państw członkowskich na rzecz bardziej efektywnego wykorzystania finansów publicznych; (ii) skupienie działań Komisji w ramach kontroli ex ante na sprawach mających największy wpływ na rynek wewnętrzny, przy jednoczesnym wzmocnieniu współpracy państw członkowskich w zakresie egzekwowania reguł pomocy państwa; oraz (iii) uproszczenie reguł i umożliwienie szybszego podejmowania lepiej uzasadnionych i opartych na solidnych przesłankach ekonomicznych decyzji, wspólne podejście i jasno sformułowane obowiązki.

(8)

Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić lepsze określenie priorytetów dla czynności w zakresie egzekwowania przepisów dotyczących pomocy państwa oraz dalsze ich uproszczenie i powinno zwiększyć przejrzystość i skuteczność oceny i kontroli zgodności z zasadami pomocy państwa na szczeblu krajowym i europejskim, jednocześnie uwzględniając instytucjonalny podział kompetencji między Komisję a państwa członkowskie. Zgodnie z zasadą proporcjonalności niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(9)

Komisja zastosowała art. 107 i 108 Traktatu do MŚP prowadzących działalność w sektorze wytwarzania, przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych w licznych przypadkach, w szczególności w kontekście wdrażania rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 (7) oraz wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013 (8). W rezultacie Komisja zdobyła znaczne doświadczenie w tej dziedzinie. Doświadczenie Komisji pozwoliło jej lepiej określić warunki, na których pewne kategorie pomocy można uznać za zgodne z rynkiem wewnętrznym, i rozszerzyć zakres wyłączeń blokowych oraz zwiększyć przejrzystość i usprawnić monitorowanie, zapewniając jednocześnie właściwą ocenę dużych programów pod kątem ich wpływu na konkurencję na rynku wewnętrznym.

(10)

Ogólne warunki stosowania niniejszego rozporządzenia należy określić w oparciu o zestaw wspólnych zasad zapewniających, by pomoc służyła celowi leżącemu we wspólnym interesie, miała wyraźny efekt zachęty, była właściwa i proporcjonalna, była przyznawana z zachowaniem pełnej przejrzystości oraz podlegała mechanizmom kontroli i regularnej oceny, a także by nie zakłócała warunków wymiany handlowej w stopniu sprzecznym ze wspólnym interesem.

(11)

Pomoc, która spełnia wszystkie warunki — zarówno ogólne, jak i szczegółowe — ustanowione w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do odpowiednich kategorii pomocy, powinna być wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. W celu zapewnienia skutecznego nadzoru i uproszczenia procedur administracyjnych, ale bez osłabienia monitorowania przez Komisję wyłączona pomoc (programy pomocy i indywidualne środki pomocy) powinna zawierać wyraźne odniesienie do niniejszego rozporządzenia.

(12)

Pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu, nie objęta niniejszym rozporządzeniem, nadal podlega wymogowi zgłoszenia ustanowionemu w art. 108 ust. 3 Traktatu. Niniejsze rozporządzenie nie ogranicza możliwości zgłaszania przez państwa członkowskie pomocy, której cele odpowiadają celom objętym jego zakresem.

(13)

Ponieważ duże programy mają potencjalnie większy wpływ na wymianę handlową i konkurencję, programy pomocy, których roczny budżet w ramach pomocy państwa przekracza próg wyrażony w formie wartości bezwzględnej, powinny, co do zasady, być poddawane ocenie pomocy państwa. Ocena powinna służyć weryfikacji realizacji przyjętych założeń i spełnienia warunków leżących u podstaw zgodności programu, jak również weryfikacji skuteczności środka pomocy w świetle jej uprzednio zdefiniowanych celów i wskaźników ogólnych i szczegółowych oraz wpływu danego programu na konkurencję i wymianę handlową. By zapewnić równe traktowanie, ocena pomocy państwa powinna być przeprowadzana według planu oceny zatwierdzonego przez Komisję. Wprawdzie taki plan należy zazwyczaj sporządzać w momencie opracowywania programu i zatwierdzać na czas, tak aby program mógł wejść w życie, to nie w każdym przypadku jest to możliwe. Dlatego aby nie opóźnić wejścia w życie, niniejsze rozporządzenie będzie miało zastosowanie do takich programów przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy. Komisja może zdecydować o przedłużeniu tego okresu po zatwierdzeniu planu oceny. W tym celu plan oceny należy zgłosić Komisji w terminie 20 dni roboczych od daty wejścia w życie programu. Komisja może również w drodze wyjątku uznać, że ocena nie jest konieczna zważywszy na specyfikę przypadku. Komisja powinna uzyskać od państwa członkowskiego niezbędne informacje, które umożliwią jej dokonanie ewaluacji planu oceny oraz wystąpić o dodatkowe informacje bez zbędnej zwłoki, umożliwiając państwu członkowskiemu uzupełnienie brakujących informacji, potrzebnych Komisji do podjęcia decyzji. Z uwagi na nowatorski charakter tego procesu w ciągu sześciu miesięcy od daty zatwierdzenia planu oceny Komisja przekaże w odrębnym dokumencie szczegółowe wskazówki na temat obowiązującej procedury oraz odpowiedni szablon, za pomocą którego przedkładane będą plany oceny. Zmiany w programach podlegających ocenie, inne niż modyfikacje, które nie mogą wpływać na zgodność programu pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia lub nie mogą w sposób istotny wpływać na treść zatwierdzonego planu oceny, należy oceniać z uwzględnieniem wyników takiej oceny oraz wyłączyć z zakresu niniejszego rozporządzenia. Zmian o charakterze czysto formalnym, zmian administracyjnych lub dokonanych w ramach środków współfinansowanych przez UE nie należy z zasady traktować jako zmian istotnie wpływających na treść zatwierdzonego planu oceny.

(14)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem użycia produktów krajowych w stosunku do produktów przywożonych ani do pomocy na działalność związaną z wywozem. Nie powinno mieć ono zwłaszcza zastosowania do pomocy na tworzenie i funkcjonowanie sieci dystrybucyjnej w innym państwie członkowskim lub państwie trzecim. Pomoc na pokrycie kosztów uczestnictwa w targach bądź kosztów badań lub usług doradczych potrzebnych do wprowadzenia nowego lub już istniejącego produktu na nowy rynek w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim zasadniczo nie powinna stanowić pomocy na działalność związaną z wywozem.

(15)

Komisja powinna zadbać o to, aby zatwierdzona pomoc nie wpływała niekorzystnie na warunki wymiany handlowej w stopniu sprzecznym z interesem ogólnym. Pomoc na rzecz beneficjenta, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną z prawem oraz z rynkiem wewnętrznym, należy więc wyłączyć z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia z wyjątkiem pomocy mającej na celu wynagrodzenie szkód spowodowanych niektórymi klęskami żywiołowymi.

(16)

Pomoc przyznawana przedsiębiorstwom znajdującym się w trudnej sytuacji powinna być wyłączona z zakresu niniejszego rozporządzenia, ponieważ pomoc taka powinna być poddawana ocenie pod kątem zgodności z wytycznymi dotyczącymi pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (9) lub z zastępującymi je wytycznymi, w celu uniknięcia przypadków obchodzenia wspomnianych wytycznych, z wyjątkiem, pod pewnymi warunkami, pomocy przyznanej w celu wyrównania szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe, niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych, choroby zwierząt lub szkodniki roślin, pomoc na naprawę szkód w lasach spowodowanych pożarami, klęskami żywiołowymi, niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi, szkodnikami, chorobami, katastrofami oraz zjawiskami związanymi ze zmianą klimatu, jak określono w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto, w celu zapewnienia ochrony zdrowia publicznego oraz przy uwzględnieniu sytuacji nadzwyczajnej, nie należy, pod pewnymi warunkami, wprowadzać kryteriów rozróżniających dotyczących sytuacji gospodarczej przedsiębiorstwa w odniesieniu do pomocy na wyrównanie kosztów zwalczania chorób zwierząt oraz pomocy na usuwanie i zniszczenie padłych zwierząt gospodarskich. Aby zagwarantować pewność prawa, należy ustanowić jasne kryteria, które nie wymagają przeprowadzania oceny wszystkich szczegółowych aspektów sytuacji przedsiębiorstwa w celu określenia, czy do celów niniejszego rozporządzenia dane przedsiębiorstwo należy uznać za przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji.

(17)

Jeżeli pomoc państwa lub warunki z nią związane, w tym model finansowania środka, kiedy stanowi on jego nieodłączny element, wiążą się nierozerwalnie z naruszeniem przepisów Unii, pomoc nie może zostać uznana za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy, która nierozerwalnie wiąże się z naruszeniem unijnych przepisów.

(18)

Egzekwowanie przepisów dotyczących pomocy państwa zależy w dużym stopniu od współpracy z państwami członkowskimi. Państwa członkowskie powinny zatem podejmować wszelkie środki konieczne do zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem, w tym zgodności indywidualnych środków pomocy przyznanych w ramach programów objętych wyłączeniem grupowym.

(19)

Ze względu na znaczące ryzyko niekorzystnego wpływu na warunki wymiany handlowej, duże kwoty pomocy udzielonej indywidualnie lub łącznie powinny być oceniane przez Komisję w momencie dokonywania zgłoszenia. Dla niektórych kategorii pomocy inwestycyjnej objętych zakresem niniejszego rozporządzenia należy więc określić progi maksymalnych kwot pomocy na poziomie uzależnionym od kategorii pomocy i jej prawdopodobnego wpływu na warunki wymiany handlowej. Każda pomoc przekraczająca takie progi powinna nadal podlegać wymogowi zgłoszenia ustanowionemu w art. 108 ust. 3 Traktatu. Progów określonych w niniejszym rozporządzeniu nie należy obchodzić poprzez sztuczne dzielenie programów pomocy lub projektów pomocy, np. na kilka programów pomocy lub projektów o podobnych cechach, celach lub beneficjentach. Innych kategorii pomocy, w zakresie w jakim spełniają one warunki zgodności oraz nie przekraczają maksymalnej intensywności pomocy lub maksymalnych kwot pomocy określonych w niniejszym rozporządzeniu, nie należy uznawać za niosące duże ryzyko niekorzystnego wpływu na warunki wymiany handlowej.

(20)

W trosce o przejrzystość, równe traktowanie i możliwość skutecznego monitorowania niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie jedynie do pomocy, w przypadku której można dokładnie obliczyć z wyprzedzeniem ekwiwalent dotacji brutto bez konieczności przeprowadzania oceny ryzyka (pomoc przejrzysta).

(21)

W przypadku niektórych szczególnych instrumentów pomocy, takich jak pożyczki, gwarancje, środki podatkowe oraz, w szczególności, zaliczki zwrotne, niniejsze rozporządzenie powinno określać warunki, na których można je uznać za przejrzyste. Pomoc w formie gwarancji należy uznać za przejrzystą, jeżeli ekwiwalent dotacji brutto obliczono na podstawie bezpiecznych stawek określonych w odniesieniu do danego rodzaju przedsiębiorstwa. Na przykład w odniesieniu do MŚP w obwieszczeniu Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie gwarancji (10) określono wysokości rocznych stawek, powyżej których gwarancje państwa zostaną uznane za niestanowiące pomocy. Pomoc należy uznać za przejrzystą również, jeżeli przed wdrożeniem środka metoda używana do obliczenia intensywności pomocy w formie gwarancji państwa została zgłoszona Komisji i zatwierdzona przez nią zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie gwarancji. Do celów niniejszego rozporządzenia pomocy w formie środków finansowania ryzyka i zastrzyków kapitałowych nie należy uważać za przejrzystą.

(22)

Pomoc, która w innych okolicznościach wchodziłaby w zakres niniejszego rozporządzenia, ale nie jest przejrzysta, należy w każdym przypadku zgłaszać Komisji. Zgłoszenia nieprzejrzystych środków pomocy powinny być oceniane przez Komisję w szczególności w świetle kryteriów określonych w wytycznych Unii w sprawie pomocy państwa sektorach rolnym i leśnym na lata 2014–2020 (11) lub w innych odpowiednich zasadach ramowych, wytycznych, komunikatach i zawiadomieniach.

(23)

Aby mieć pewność, że pomoc jest niezbędna i zachęca do dalszego rozwoju działalności lub projektów, niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy na działalność lub projekty, które beneficjent podjąłby lub realizował również bez tej pomocy. Żadna pomoc na działalność już podjętą lub projekty już realizowane przez beneficjenta nie powinna być przyznawana z mocą wsteczną. Pomoc powinna być zwolniona z wymogu zgłoszenia przewidzianego w art. 108 ust. 3 Traktatu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem jedynie w przypadkach, gdy dana działalność lub prace nad wspomaganym projektem mają się rozpocząć po złożeniu przez beneficjenta pisemnego wniosku o przyznanie pomocy.

(24)

W przypadku jakiejkolwiek pomocy ad hoc objętej niniejszym rozporządzeniem, przyznanej dużemu przedsiębiorstwu państwo członkowskie, oprócz uwzględnienia warunków dotyczących efektu zachęty obowiązujących w przypadku MŚP, powinno również zapewnić, aby beneficjent sporządził, w formie dokumentu wewnętrznego, analizę wykonalności projektu lub działań objętych pomocą w przypadku otrzymania pomocy oraz bez niej. Państwo członkowskie powinno sprawdzić także, czy wspomniany dokument potwierdza istotne zwiększenie zakresu projektu lub działania, istotne zwiększenie całkowitej kwoty, jaką beneficjent przeznacza na projekt lub działanie objęte pomocą, lub też znaczące przyspieszenie realizacji przedmiotowego projektu lub działania. Dowód na występowanie efektu zachęty powinien też stanowić fakt, że w przypadku braku pomocy dany projekt inwestycyjny lub działanie nie zostałyby zrealizowane jako takie na danym obszarze wiejskim.

(25)

Automatyczne programy pomocy w formie korzyści podatkowych powinny nadal podlegać szczególnemu warunkowi dotyczącemu efektu zachęty, jako że pomoc związana z tymi programami pomocy jest przyznawana w ramach innych procedur niż w przypadku pozostałych kategorii pomocy. Ten szczególny warunek oznacza, że te programy pomocy powinny być przyjmowane przed rozpoczęciem działań lub prac związanych ze wspieranym projektem lub wspieraną działalnością. Warunek ten nie ma jednak zastosowania w przypadku kolejnych wersji programu pomocy fiskalnej pod warunkiem że dana działalność była już objęta poprzednimi programami pomocy w formie korzyści podatkowych. Zasadniczym momentem oceny efektu zachęty takich programów jest moment określenia środka podatkowego w ramach pierwszego programu pomocy, który jest następnie zastępowany kolejnymi wersjami programu.

(26)

W odniesieniu do: pomocy na scalanie gruntów, pomocy na działania promocyjne w formie publikacji mających na celu podniesienie świadomości szerokiego grona odbiorców na temat produktów rolnych, pomocy na wyrównanie szkód spowodowanych przez niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych, pomocy mającej na celu wyrównanie kosztów zwalczania chorób zwierząt oraz szkodników roślin i strat spowodowanych przez te choroby zwierząt lub szkodniki roślin, pomocy na pokrycie kosztów związanych z usuwaniem i zniszczeniem padłych zwierząt gospodarskich, pomocy na badania i rozwój, pomocy na wyrównanie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi i pomocy na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturalnego i naturalnego w gospodarstwach rolnych, jeżeli zostały spełnione szczególne warunki ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, wymóg występowania efektu zachęty nie powinien mieć zastosowania lub należy założyć, że został spełniony.

(27)

Aby pomoc była proporcjonalna i ograniczona do niezbędnej kwoty, należy w miarę możliwości określić maksymalne kwoty pomocy w postaci poziomów intensywności pomocy w stosunku do zestawu kosztów kwalifikowalnych. Aby zapewnić proporcjonalność pomocy w przypadku, kiedy nie można ustalić maksymalnej intensywności pomocy, ponieważ nie można wyodrębnić koszów kwalifikowalnych, lub w celu udostępnienia prostszych instrumentów w odniesieniu do małych kwot, należy określić maksymalne kwoty pomocy wyrażone w wartościach nominalnych. Intensywność pomocy i maksymalne kwoty pomocy powinny zostać ustalone, zgodnie z doświadczeniem Komisji, na poziomie, który ogranicza do minimum zakłócenia konkurencji we wspieranym sektorze, a który równocześnie odpowiednio uwzględnienia cel ułatwiania rozwoju działalności gospodarczej beneficjentów w sektorze rolnym, na obszarach wiejskich i w sektorze leśnym. W celu zapewnienia zgodności ze środkami na rzecz rozwoju obszarów wiejskich finansowanymi przez Unię pułapy te należy zharmonizować z pułapami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013, w zakresie, w jakim jest to zgodne z zasadami pomocy państwa.

(28)

Przy obliczaniu intensywności pomocy należy uwzględniać wyłącznie koszty kwalifikowalne. Rozporządzenie nie powinno wyłączać pomocy, która przekracza odpowiednią intensywność pomocy w wyniku uwzględnienia kosztów niekwalifikowalnych. Wyodrębnienie kosztów kwalifikowalnych powinno być poparte jasną, szczegółową i aktualną dokumentacją. Do obliczeń należy zawsze stosować kwoty przed potrąceniem podatków lub innych opłat. Wartość pomocy płatnej w kilku ratach powinna być dyskontowana do jej wartości w dniu przyznania pomocy. Także wartość kosztów kwalifikowalnych powinna być dyskontowana do ich wartości w dniu przyznania pomocy. Jako stopę procentową stosowaną do dyskontowania oraz stopę procentową stosowaną do obliczania kwoty pomocy w przypadku pomocy udzielanej w innej formie niż dotacja należy stosować odpowiednio stopę dyskontową oraz stopę referencyjną mającą zastosowanie w dniu przyznania pomocy zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (12). W przypadku gdy pomoc przyznawana jest w formie innej niż dotacja, kwotę pomocy należy wyrażać jako ekwiwalent dotacji brutto. W przypadku, kiedy pomoc przyznaje się w postaci korzyści podatkowych, raty pomocy powinny być dyskontowane na podstawie stóp dyskontowych obowiązujących w dniach, w których poszczególne korzyści podatkowe stają się skuteczne. Należy propagować stosowanie pomocy w formie zaliczek zwrotnych, gdyż takie instrumenty podziału ryzyka sprzyjają zwiększeniu efektu zachęty. Dlatego też należy wprowadzić przepis stanowiący, że w przypadku udzielenia pomocy w formie zaliczek zwrotnych można zwiększyć obowiązujące pułapy intensywności pomocy ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

(29)

W przypadku korzyści podatkowych dotyczących podatków należnych w przyszłości obowiązująca stopa dyskontowa oraz dokładna wysokość rat pomocy mogą nie być znane z wyprzedzeniem. W takich przypadkach państwa członkowskie powinny z góry określić pułap zdyskontowanej wartości pomocy, przestrzegając obowiązującego poziomu intensywności pomocy. Następnie, kiedy znana już jest kwota pomocy danej raty na dany dzień, można przeprowadzić dyskontowanie na podstawie stopy dyskontowej mającej wówczas zastosowanie. Ogólną kwotę ustalonego pułapu należy pomniejszyć o zdyskontowaną wartość każdej raty pomocy (kwota ograniczona pułapem).

(30)

Aby ustalić, czy przestrzegane są progi pomocy indywidualnej powodujące obowiązek zgłoszenia oraz maksymalne pułapy intensywności pomocy lub maksymalne kwoty pomocy określone w niniejszym rozporządzeniu, należy uwzględnić łączną kwotę pomocy państwa na wspieraną działalność lub projekt. Niniejsze rozporządzenie powinno również określać, w jakich okolicznościach możliwe jest kumulowanie pomocy różnych kategorii. Dopuszczone jest kumulowanie pomocy wyłączonej z wymogu zgłoszenia na mocy niniejszego rozporządzenia oraz wszelkiej innej, zgodnej z rynkiem wewnętrznym pomocy wyłączonej na mocy innego rozporządzenia lub zatwierdzonej przez Komisję, o ile takie środki pomocy dotyczą różnych, możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifikowalnych. W przypadku gdy różne źródła pomocy dotyczą tych samych — pokrywających się częściowo lub w całości — możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifikowalnych, kumulacja powinna być dopuszczalna do wysokości najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy mającej zastosowanie w odniesieniu do tejże pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia. Niniejsze rozporządzenie powinno również określać specjalne reguły dotyczące kumulacji pomocy — z możliwymi do wyodrębnienia kosztami kwalifikowalnymi lub bez nich — oraz kumulacji z pomocą de minimis. Pomoc de minimis nie jest zazwyczaj przyznawana na szczególne możliwe do wyodrębnienia koszty kwalifikowalne ani nie jest z takimi kosztami związana. W takich przypadkach należy zapewnić możliwość swobodnej kumulacji pomocy de minimis z pomocą państwa wyłączoną na mocy niniejszego rozporządzenia. Natomiast w przypadkach, gdy pomoc de minimis przyznawana jest na te same identyfikowalne koszty kwalifikowane co pomoc państwa wyłączona na mocy niniejszego rozporządzenia, kumulacja powinna być dozwolona jedynie do wysokości maksymalnej intensywności pomocy, jak określono w rozdziale III niniejszego rozporządzenia.

(31)

Finansowanie unijne zarządzane centralnie przez instytucje, agencje, wspólne przedsiębiorstwa lub inne organy unijne, które nie jest bezpośrednio ani pośrednio kontrolowane przez państwa członkowskie, nie stanowi pomocy państwa. W przypadku łączenia takiego finansowania unijnego z pomocą państwa, do określenia, czy przestrzegane są progi powodujące obowiązek zgłoszenia i maksymalne intensywności pomocy, należy uwzględniać wyłącznie pomoc państwa, pod warunkiem że łączna kwota finansowania publicznego przyznanego w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych nie przekracza najkorzystniejszej stopy finansowania określonej w odpowiednich przepisach prawa Unii.

(32)

Zważywszy na fakt, że pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu jest, co do zasady, zakazana, ważne jest, aby wszystkie strony mogły sprawdzić, czy pomoc została przyznana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przejrzystość pomocy państwa jest zatem niezbędna do właściwego stosowania postanowień Traktatu i prowadzi do zwiększenia zgodności z zasadami i odpowiedzialności, umożliwia wzajemną ocenę oraz efektywniejsze wykorzystanie wydatków publicznych. Aby zapewnić przejrzystość, państwa członkowskie powinny być zobowiązane do utworzenia kompleksowych regionalnych i krajowych stron internetowych dotyczących pomocy państwa, zawierających informacje zbiorcze na temat każdego środka pomocy wyłączonego na mocy niniejszego rozporządzenia. Spełnienie tego obowiązku powinno być warunkiem zgodności pomocy indywidualnej z rynkiem wewnętrznym. Zgodnie ze standardową praktyką w zakresie publikowania informacji w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/37/UE (13), należy używać standardowego formatu, który pozwala na wyszukiwanie, pobieranie i łatwe publikowanie informacji w internecie. Linki do stron internetowych wszystkich państw członkowskich dotyczących pomocy państwa powinny być publikowane na stronie internetowej Komisji. Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 994/98 zmienionego rozporządzeniem (UE) nr 733/2013 informacje zbiorcze na temat poszczególnych środków pomocy wyłączonych na mocy niniejszego rozporządzenia powinny być publikowane na stronie internetowej Komisji.

(33)

W odniesieniu do publikowania informacji o przyznaniu pomocy indywidualnej należy ustanowić progi, powyżej których publikację można — uwzględniając zakres pomocy — uznać za proporcjonalną. Na podstawie oceny programów pomocy inwestycyjnej w podstawowym sektorze rolnym o najwyższych rocznych wydatkach zgłoszonych w ramach sprawozdania rocznego za rok 2013, które można uznać za bardziej szkodliwe niż inne kategorie pomocy, Komisja ustaliła, że średnia kwota pomocy na beneficjenta wyniosła 59 596 EUR. W celu ograniczenia obciążeń administracyjnych nakładanych na państwa członkowskie próg do celów publikacji informacji o przyznaniu pomocy indywidualnej producentom podstawowych produktów rolnych należy zatem ustanowić na poziomie 60 000 EUR. Biorąc pod uwagę, że przetwarzanie produktów rolnych i wprowadzanie do obrotu produktów rolnych są podobne do przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów przemysłowych, należy odpowiednio dostosować progi do celów publikacji informacji o przyznaniu pomocy indywidualnej na rzecz beneficjentów w tych podsektorach, jak również w sektorze leśnym oraz w odniesieniu do działań, które nie są objęte zakresem art. 42 Traktatu, do progów ustanowionych w rozporządzeniu Komisji nr 651/2014 (14).

(34)

W celu zagwarantowania skutecznego monitorowania należy zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 994/98 ustanowić standardowy format, w którym państwa członkowskie powinny dostarczać Komisji zestawienie informacji, w każdym przypadku, kiedy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem wdrażany jest program pomocy lub przyznawany jest indywidualny środek pomocy poza jakimkolwiek programem pomocy. Należy ponadto, zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 (15) i art. 3 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 994/98, ustanowić przepisy dotyczące dorocznych sprawozdań, które państwa członkowskie mają przedkładać Komisji w sprawie pomocy wyłączonej z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, w tym szczególnych wymogów dla niektórych kategorii pomocy.

(35)

Biorąc pod uwagę powszechną dostępność niezbędnej technologii, zestawienia informacji oraz sprawozdania roczne powinny mieć formę elektroniczną i być przekazywane Komisji za pośrednictwem jej systemów elektronicznych.

(36)

Zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 994/98 należy ponadto ustanowić przepisy dotyczące dokumentacji, którą państwa członkowskie powinny prowadzić w odniesieniu do pomocy wyłączonej na mocy niniejszego rozporządzenia z obowiązku zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, w świetle okresu przedawnienia określonego w art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 (16).

(37)

Do wzmocnienia skuteczności warunków zgodności określonych w niniejszym rozporządzeniu, w przypadku nieprzestrzegania tych wymogów Komisja powinna mieć możliwość do wycofania przywileju wyłączenia blokowego w odniesieniu do przyszłych środków pomocy. W przypadkach gdy niezgodność z niniejszym rozporządzeniem dotyczy tylko ograniczonej grupy środków lub określonych organów, Komisja powinna mieć możliwość ograniczenia wycofania przywileju wyłączenia blokowego do niektórych rodzajów pomocy, niektórych beneficjentów lub środków pomocy przyjmowanych przez niektóre organy. Takie ukierunkowane wycofanie powinno stanowić proporcjonalny środek naprawczy bezpośrednio związany ze stwierdzonymi niezgodnościami z niniejszym rozporządzeniem. W przypadku niespełnienia warunków zgodności określonych w rozdziałach I i III, przyznana pomoc nie jest objęta niniejszym rozporządzeniem, w związku z czym stanowi pomoc niezgodną z prawem, którą Komisja zbada w ramach odpowiedniej procedury, jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 659/1999. W przypadku niespełnienia warunków określonych w rozdziale II, przywilej wyłączenia blokowego w odniesieniu do przyszłych środków zostaje wycofany bez względu na fakt, że w przeszłości środki zgodne z wymogami tego rozporządzenia podlegały wyłączeniu blokowemu.

(38)

Uwzględniając art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu, pomoc nie powinna skutkować wyłącznie ciągłą lub okresową obniżką kosztów operacyjnych, które zwyczajnie beneficjent musiałby ponosić i powinna być proporcjonalna do trudności, jakie należy pokonać w celu zapewnienia korzyści społeczno-ekonomicznych uznawanych za leżące w interesie Unii. Należy uznać, że jednostronne środki pomocy państwa, których celem jest jedynie poprawa sytuacji finansowej producentów, a które w żaden sposób nie przyczyniają się do rozwoju sektora — w szczególności pomoc przydzielaną wyłącznie w oparciu o cenę, ilość, jednostkę produkcji lub jednostkę środków produkcji — stanowią pomoc operacyjną niezgodną z rynkiem wewnętrznym. Ponadto przyznanie takiej pomocy w sektorze rolnym prawdopodobnie kolidowałoby z mechanizmami wspólnej organizacji rynków. Z tego względu właściwe jest ograniczenie zakresu niniejszego rozporządzenia do niektórych rodzajów pomocy.

(39)

Małe i średnie przedsiębiorstwa odgrywają decydującą rolę w tworzeniu miejsc pracy, a w ujęciu bardziej ogólnym są również czynnikiem stabilności społecznej i rozwoju gospodarczego. Rozwój MŚP mogą jednak ograniczać niedoskonałości rynku, powodujące pewne typowe problemy. MŚP mają często trudności z uzyskaniem kapitału lub kredytów z uwagi na niechęć niektórych rynków finansowych do podejmowania ryzyka oraz ograniczone zabezpieczenia, jakie te MŚP mogą zaoferować. Ograniczone zasoby mogą im również ograniczyć dostęp do informacji dotyczących w szczególności nowych technologii i potencjalnych rynków. Aby ułatwić rozwój działalności gospodarczej MŚP, niniejsze rozporządzenie powinno zatem wyłączyć niektóre rodzaje pomocy na rzecz MŚP z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu.

(40)

Aby wyeliminować różnice, które mogłyby spowodować zakłócenia konkurencji, oraz aby ułatwić koordynację różnych krajowych i unijnych inicjatyw dotyczących MŚP, a także ze względu na przejrzystość administracyjną i pewność prawną, definicja MŚP stosowana na potrzeby niniejszego rozporządzenia powinna opierać się na definicjach określonych w zaleceniu Komisji 2003/361/WE (17).

(41)

Aby zagwarantować spójność z polityką rozwoju obszarów wiejskich oraz doprowadzić do uproszczenia przepisów w oparciu o doświadczenie zdobyte przez Komisję w ramach stosowania rozporządzeń (WE) nr 1857/2006 i nr 800/2008, z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu należy wyłączyć różne kategorie pomocy na rzecz MŚP zajmujących się produkcją podstawową produktów rolnych, ich przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu.

(42)

Te kategorie pomocy powinny obejmować w szczególności pomoc inwestycyjną (np. inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne lub przenoszenie budynków rolniczych), pomoc na rozpoczynanie działalności gospodarczej oraz na wykorzystanie możliwości biznesowych (np. pomoc dla młodych rolników, małych gospodarstw i grup producentów, a także na udział w systemach jakości), pomoc mającą ułatwić rozwój przedsiębiorstwa (np. przekazywanie wiedzy i działania informacyjne, usługi doradcze i promocja, usługi zastępowania rolników), pomoc na zarządzanie ryzykiem i zarządzanie kryzysowe (np. na wyrównanie strat spowodowanych przez niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych, na pokrycie kosztów zapobiegania chorobom zwierząt oraz szkodnikom roślin i zwalczania ich oraz pomoc na opłacenie składek ubezpieczeniowych), jak również pomoc dla sektora produkcji zwierzęcej służącą realizacji wspólnych celów publicznych, takich jak zachowanie jakości genetycznej oraz ochrona zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego. Pomoc ta powinna w szczególności być przeznaczona na podnoszenie konkurencyjności oraz rentowności całego sektora rolnego.

(43)

Na mocy niniejszego rozporządzenia z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu należy zwolnić ponadto inne rodzaje pomocy na rzecz MŚP prowadzących działalność na obszarach wiejskich. W tym kontekście oraz aby zagwarantować spójność środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich współfinansowanych w ramach EFRROW ze środkami finansowanymi z dodatkowych środków krajowych, niniejsze rozporządzenie powinno w najszerszym możliwym stopniu gwarantować pełną spójność z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013 oraz w aktach delegowanych i wykonawczych przyjętych na jego podstawie.

(44)

Inne kategorie pomocy, takie jak: pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym, pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym, pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodarstwach rolnych i pomoc na rzecz leśnictwa przyznawana zarówno MŚP jak i dużym przedsiębiorstwom, powinny być wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. W szczególności, w odniesieniu do pomocy na rzecz leśnictwa oraz aby zagwarantować spójność środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich współfinansowanych w ramach EFRROW ze środkami finansowanymi z dodatkowych środków krajowych lub środków finansowanych wyłącznie w ramach pomocy państwa, niniejsze rozporządzenie powinno w najszerszym możliwym stopniu gwarantować pełną spójność z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013 oraz z aktami delegowanymi i wykonawczymi.

(45)

Wyłączyć z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu zgodnie z warunkami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) nr 651/2014 można również pomoc przyznaną MŚP zajmującym się produkcją podstawową produktów rolnych, ich przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu, pomoc na badania i rozwój, pomoc na rzecz sektora leśnego lub pomoc dla MŚP prowadzących działalność na obszarach wiejskich na działalność leżącą poza zakresem art. 42 Traktatu. Jeżeli państwa członkowskie uznają to za właściwsze, mogą też alternatywnie zdecydować o przyznaniu pomocy należącej do wyżej wymienionych kategorii zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 651/2014. W szczególności państwo członkowskie może zdecydować o przyznaniu MŚP prowadzącym działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych: regionalnej pomocy operacyjnej w celu wyrównania dodatkowych kosztów innych niż koszty transportu w regionach najbardziej oddalonych, pomocy na usługi doradcze na rzecz MŚP, pomocy na finansowanie ryzyka, pomocy na badania i rozwój, pomocy na innowację na rzecz MŚP, pomocy na ochronę środowiska, szkolenia, i pomocy dla pracowników znajdujących się w trudnej sytuacji zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 651/2014. W tym kontekście i w celu wyjaśnienia relacji między zakresem stosowania niniejszego rozporządzeniem a zakresem stosowania rozporządzenia (UE) nr 651/2014, należy zwrócić uwagę na fakt, że cele, kategorie pomocy oraz warunki jej udzielania w obu rozporządzeniach są odmienne, chociaż pomoc może być adresowana do tych samych kategorii beneficjentów.

(46)

Aby poprawić wyniki gospodarcze i środowiskowe oraz wydajność MŚP prowadzących działalność w sektorze rolniczym, zapewnić infrastrukturę potrzebną dla rozwoju rolnictwa oraz wspierać niedochodowe inwestycje potrzebne do osiągnięcia celów środowiskowych, należy zapewnić pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne przyczyniające się do realizacji tych celów. Inwestycje te powinny być zgodne z przepisami Unii oraz przepisami prawa krajowego danego państwa członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. Ponadto — w odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE (18) — pomoc powinna być obwarowana wymogiem, by ocenę taką przeprowadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indywidualnej.

(47)

Ze względu na ryzyko zakłóceń konkurencji wynikające z ukierunkowanej pomocy inwestycyjnej w sektorze produkcji podstawowej produktów rolnych, pomoc inwestycyjna wyłączona na mocy niniejszego rozporządzenia z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu nie powinna ograniczać się do określonego produktu rolnego. Warunek ten nie powinien stanowić przeszkody dla wyłączenia przez państwa członkowskie niektórych produktów rolnych z zakresu danej pomocy, szczególnie, w przypadkach gdy nie można znaleźć normalnych rynków zbytu. Dodatkowo pomoc na niektóre rodzaje inwestycji powinna z definicji nie kwalifikować się do wyłączenia na mocy niniejszego rozporządzenia z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu.

(48)

Aby odpowiednio wyważyć potrzebę zminimalizowania zakłóceń konkurencji oraz wspierania wydajnego wykorzystywania energii i zasobów, niniejsze rozporządzenie powinno przewidzieć, że w przypadkach inwestycji w gospodarstwach rolnych związanych z produkcją podstawową produktów rolnych pomocy można udzielać jedynie na inwestycje powiązane z wytwarzaniem w gospodarstwach biopaliw lub energii ze źródeł odnawialnych i to wyłącznie w przypadkach, gdy produkcja taka nie przekracza średniego rocznego zużycia paliwa lub energii w danym gospodarstwie. W takich przypadkach pomoc na biopaliwa powinna być objęta niniejszym rozporządzeniem tylko w takim zakresie, w jakim jest ona przyznawana na zrównoważone biopaliwa zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE (19).

(49)

Aby zachęcić do przechodzenia na produkcję bardziej zaawansowanych form biopaliw, jak przewidziano w horyzontalnych zasadach pomocy państwa w sprawie energii i ochrony środowiska, pomoc na rzecz biopaliw produkowanych z roślin spożywczych powinna być wyłączona z zakresu niniejszego rozporządzenia.

(50)

Aby zachęcać młodych rolników do podejmowania działalności oraz wspierać rozwój małych gospodarstw, których działalność jest potencjalnie gospodarczo rentowna, pomoc na rozpoczęcie działalności należy wyłączyć z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. Aby zagwarantować rentowność nowo podejmowanej działalności rolniczej, pomoc tę należy uzależnić od przedłożenia biznes planu. Pomoc na rozpoczęcie działalności powinna obejmować jedynie początkowy okres istnienia przedsiębiorstwa i nie może stawać się pomocą operacyjną.

(51)

Aby pomóc sektorowi rolnemu we wspólnym podejmowaniu wyzwań związanych ze zwiększoną konkurencją i konsolidacją rynków niższego szczebla w zakresie wprowadzenia do obrotu produktów rolnych, w tym na rynkach lokalnych, należy zachęcać do tworzenia grup i organizacji producentów. Dlatego z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu należy wyłączyć pomoc na rozpoczęcie działalności przez grupy i organizacje producentów. Z pomocy tej powinny korzystać jedynie grupy i organizacje producentów, które można zakwalifikować jako MŚP. Aby zagwarantować, że grupy i organizacje producentów staną się podmiotami rentownymi, warunkiem oficjalnego uznania grup producentów przez państwa członkowskie powinno być przedłożenie właściwym organom biznes planu. W celu uniknięcia udzielania pomocy operacyjnej i aby utrzymać efekt zachęty maksymalny czas trwania pomocy należy ograniczyć do pięciu lat.

(52)

Aby zwiększyć możliwości rynkowe oraz uzyskać wartość dodaną dla danych produktów rolnych, należy również zachęcać MŚP do udziału w unijnych i krajowych systemach jakości; dlatego pomoc na udział w systemach jakości należy wyłączyć z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. Z uwagi na fakt, że w momencie przystępowania do takich systemów jakości i w pierwszych latach udziału w nich dodatkowe koszty i obowiązki, którymi MŚP są obciążone w związku z tym udziałem, nie są w pełni rekompensowane przez rynek, bezpośrednia pomoc dla beneficjenta powinna być ograniczona do przystępowania do takich programów i obejmować okres nie dłuższy niż pięć lat. Ponadto pomoc w postaci dotowanych usług powinna być przyznawana na pokrycie kosztów obowiązkowych środków kontroli w odniesieniu do systemów jakości lub na pokrycie kosztów działań w zakresie badań rynkowych lub przygotowania wniosku o uznanie unijnego systemu jakości.

(53)

Aby zwiększyć konkurencyjność i efektywność wykorzystania zasobów, a także by poprawić efektywność środowiskową, zrównoważone zarządzanie i ogólne wyniki MŚP, należy wyłączyć z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu pomoc na przekazywanie wiedzy, działania informacyjne, jak również na usługi doradcze dla gospodarstw i środki promocyjne.

(54)

Odpowiednie zarządzanie ryzykiem i zarządzanie kryzysowe mają kluczowe znaczenie dla trwałego i konkurencyjnego sektora rolniczego. Produkcja podstawowa produktów rolnych jest narażona na szczególne zagrożenia oraz kryzysy żywiołowe, klimatyczne i sanitarne. Dlatego pomoc na zarządzanie ryzykiem i zarządzanie kryzysowe oraz pomoc na sektor produkcji zwierzęcej powinna przysługiwać jedynie MŚP zajmującym się produkcją podstawową produktów rolnych. Pomoc państwa na wyrównanie szkód spowodowanych przez niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych, na zwalczanie chorób zwierząt i szkodników roślin oraz pomoc z tytułu składek ubezpieczeniowych powinna ograniczać się do pomocy beneficjentom, którzy borykają się ze szczególnymi trudnościami, mimo że podjęli racjonalne wysiłki w celu zminimalizowania danego ryzyka. Pomoc państwa nie powinna zachęcać beneficjentów do podejmowania zbędnego ryzyka. Konsekwencje nieroztropnych wyborów metod produkcji lub produktów powinny ponosić same MŚP zajmujące się produkcją podstawową produktów rolnych.

(55)

Komisja w licznych przypadkach zastosowała art. 107 i 108 Traktatu do pomocy na rzecz zachowania dziedzictwa naturalnego i kulturowego, w szczególności w kontekście wdrażania wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013 oraz rozporządzenia (WE) nr 1857/2006. W okresie 2007–2013 pomoc inwestycyjna na zachowanie tradycyjnych krajobrazów i budynków na rzecz MŚP była wyłączona z wymogu zgłoszenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, podczas gdy pomoc inwestycyjna na zachowanie tradycyjnych krajobrazów i budynków na rzecz dużych przedsiębiorstw podlegała obowiązkowi zgłoszenia i zatwierdzeniu przez Komisję zgodnie z wytycznymi Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013. W wymienionym okresie Komisja oceniła ponad 87 środków pomocy inwestycyjnej na zachowanie tradycyjnych krajobrazów i budynków znajdujących się w gospodarstwach rolnych. Projekty na rzecz zachowania dziedzictwa, nawet realizowane przez duże przedsiębiorstwa, z reguły nie powodują żadnych znaczących zakłóceń konkurencji. Dlatego też Komisja powinna skorzystać z kompetencji przyznanych jej rozporządzeniem (WE) nr 994/98 w odniesieniu do pomocy na rzecz zachowania dziedzictwa naturalnego i kulturowego.

(56)

Aby pomoc na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego mogła być wyłączona z wymogu zgłoszenia na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna ona być przyznawana na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub prace remontowo-budowlane zmierzające do zachowania dziedzictwa kulturowego lub naturalnego. Elementy dziedzictwa kulturowego lub naturalnego powinny znajdować się na terenie gospodarstwa rolnego beneficjenta i powinny być oficjalnie uznane za dziedzictwo przez właściwy organ danego państwa członkowskiego. Ponieważ przewidziany w niniejszym rozporządzeniu próg powodujący obowiązek zgłoszenia w odniesieniu do przedmiotowej pomocy wynosi 500 000 EUR na jeden projekt inwestycyjny, co w wytycznych Unii Europejskiej w sprawie pomocy państwa w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich na lata 2014–2020 uznaje się za małą infrastrukturę, w ramach niniejszego rozporządzenia należy dopuścić intensywność pomocy do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

(57)

Sytuacje kryzysowe wywołane klęskami żywiołowymi wymagają szybkiego działania ze strony organów przyznających pomoc. Dlatego ważne jest zagwarantowanie sprawnej realizacji przewidzianych środków pomocy. Komisja zastosowała art. 107 i 108 Traktatu w dużej liczbie decyzji dotyczących odszkodowań za szkody wywołane przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym. Już w wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013 przewidziano możliwość zezwalania na programy pomocy służące wyrównaniu szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi. W latach 2007–2012, w zastosowaniu wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013, Komisja zatwierdziła ponad 25 środków pomocy dotyczących odszkodowań za spowodowane przez klęski żywiołowe szkody w sektorze rolnym. Doświadczenia Komisji wykazały, że skuteczność tego typu środków zależy od ich szybkiego wdrożenia. W związku z tym należy uprościć procedurę zgłaszania takich środków pomocy. Ponadto ze względu na ich odszkodowawczy charakter i jasne kryteria zgodności z rynkiem wewnętrznym przedmiotowe środki nie powodują znaczącego zakłócenia konkurencji na rynku wewnętrznym. Dlatego też Komisja powinna skorzystać z kompetencji przyznanych jej rozporządzeniem (WE) nr 994/98 w odniesieniu do pomocy na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnictwa.

(58)

Możliwość skorzystania z pomocy służącej wyrównaniu szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi powinny mieć zatem przedsiębiorstwa z całego sektora rolnego i powinna być ona przyznawana zarówno MŚP, jak i dużym przedsiębiorstwom. Warunki wyłączenia pomocy na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe są zgodne z ustalonymi praktykami oraz wiążą się z formalnym uznaniem przez organy państw członkowskich danego zdarzenia za klęskę żywiołową i istnieniem bezpośredniego związku przyczynowego między klęską żywiołową a szkodami poniesionymi przez beneficjenta. Powinny one również gwarantować zapobieganie nadmiernej kompensacji. W szczególności państwa członkowskie powinny unikać nadmiernej kompensacji spowodowanej połączeniem pomocy tego rodzaju z innymi odszkodowaniami, które beneficjenci otrzymali, w tym wypłatami w ramach systemów ubezpieczeń.

(59)

Pomoc na badania i rozwój powinna przyczyniać się do trwałego wzrostu gospodarczego oraz podnosić konkurencyjność. W oparciu o doświadczenie Komisji w stosowaniu wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013, wspólnotowych zasad ramowych dotyczących pomocy państwa na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną (20) oraz rozporządzenia (WE) nr 800/2008 w zakresie pomocy na rzecz wspierania badań i rozwoju w sektorach rolnym i leśnym, należy wyłączyć z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu pomoc przeznaczoną na badania i rozwój, która spełnia warunki ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. Ponieważ wspieranie badań i rozwoju jest istotnym celem leżącym we wspólnymi interesie, niniejsze rozporządzenie powinno wprowadzić wymóg, by projekt badawczy służył interesom wszystkich przedsiębiorstw prowadzących działalność w danym sektorze lub podsektorze rolnym lub leśnym. Informacje o projekcie badawczym i jego wynikach powinny być powszechnie udostępniane w internecie. Wyniki badań powinny ponadto być nieodpłatnie udostępniane zainteresowanym przedsiębiorstwom.

(60)

Leśnictwo stanowi integralny element rozwoju obszarów wiejskich. Komisja zastosowała art. 107 i 108 Traktatu do przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze leśnym w wielu decyzjach, w szczególności w kontekście wdrażania wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013. W latach 2007–2012 Komisja zatwierdziła zgodnie z tymi wytycznymi 140 środków pomocy na rzecz sektora leśnego. W świetle znacznego doświadczenia Komisji w stosowaniu tych wytycznych w odniesieniu do przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze leśnym, w celu uproszczenia procedur — przy równoczesnym zapewnieniu skutecznego nadzoru i monitorowania ze strony Komisji — Komisja powinna skorzystać z uprawnień przyznanych jej na mocy rozporządzenia (WE) nr 994/98 w odniesieniu do pomocy w sektorze leśnym. Jak wynika z doświadczeń Komisji, pomoc przyznana w sektorze leśnym na środki stanowiące elementy programów rozwoju obszarów wiejskich, czy to współfinansowana z EFRROW, czy przyznana jako dodatkowe finansowanie krajowe takich współfinansowanych środków, nie zakłóca znacząco konkurencji na rynku wewnętrznym. Ponadto mimo, że pomoc na transfer wiedzy w sektorze leśnym oraz pomoc na usługi doradcze w sektorze leśnym jest przyznawana poza programami rozwoju obszarów wiejskich, nie powoduje ona znaczących zakłóceń konkurencji na rynku wewnętrznym. W niniejszym rozporządzeniu należy określić jasne warunki dotyczące zgodności tych środków z rynkiem wewnętrznym. Warunki te powinny być w największym możliwym zakresie zgodne z zasadami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013 oraz w aktach delegowanych i wykonawczych przyjętych na podstawie wymienionego rozporządzenia.

(61)

Te kategorie pomocy powinny obejmować w szczególności: pomoc na zalesianie i tworzenie terenów zalesionych, pomoc na systemy rolno-leśne, pomoc na zapobieganie pożarom lasów oraz na odtwarzanie lasów zniszczonych wskutek pożarów, pomoc związaną ze szkodnikami roślin, niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi oraz katastrofami, pomoc na inwestycje zwiększające odporność i wartość środowiskową ekosystemów leśnych, pomoc na niwelowanie niedogodności związanych z obszarami leśnymi Natura 2000 zgodnie z definicjami w art. 3 dyrektywy Rady 92/43/EWG (21) i w art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE (22), pomoc na usługi leśno-środowiskowe oraz klimatyczne, jak również na zachowanie lasów, pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne, pomoc na usługi doradcze, pomoc na inwestycje infrastrukturalne oraz pomoc na inwestycje w nowe technologie leśne oraz pozyskiwanie, przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów leśnych. Udzielając pomocy na rzecz sektora leśnego należy dążyć do uniknięcia zakłóceń konkurencji, a sama pomoc powinna być neutralna z perspektywy rynku.

(62)

Aby zagwarantować zgodność z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz doprowadzić do uproszczenia przepisów o zatwierdzaniu pomocy państwa w zakresie współfinansowanej części oraz dodatkowego finansowania programów rozwoju obszarów wiejskich, środki na rzecz sektora leśnego wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu na mocy niniejszego rozporządzenia powinny być identyczne z bazowymi środkami na rzecz rozwoju obszarów wiejskich a wyłączona pomoc powinna być przyznawana wyłącznie na mocy programu rozwoju obszarów wiejskich danego państwa członkowskiego i zgodnie z tym programem. Poziomy intensywności pomocy i koszty kwalifikowalne powinny jednak też być zgodne z ogólnymi zasadami Unii dotyczącymi pomocy państwa i zasadami pomocy państwa mającymi zastosowanie do sektora rolnego. W związku z tym, koszty takie jak kapitał obrotowy, który ma charakter dodatkowy i jest związany z nowymi inwestycjami, nie powinny kwalifikować się do pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia. Zgodnie z odpowiednimi programami rozwoju obszarów wiejskich zatwierdzonymi przez Komisję operacje inwestycyjne objęte środkami na rzecz leśnictwa mogą również obejmować jednorazowe zabiegi leśnicze niezbędne do przygotowania inwestycji w przypadku, gdy pozwala na to cel w zakresie rozwoju obszarów wiejskich. Powinna istnieć możliwość przyznawania pomocy na transfer wiedzy, pomocy na usługi doradcze i pomocy na scalanie gruntów leśnych niezależnie od tego, czy jest ona włączona do krajowego programu rozwoju obszarów wiejskich.

(63)

Dywersyfikacja gospodarcza i tworzenie nowych rodzajów działalności gospodarczej mają kluczowe znaczenie dla rozwoju i konkurencyjności obszarów wiejskich a w szczególności dla MŚP, które stanowią fundament gospodarki wiejskiej w Unii. Rozporządzenie (UE) nr 1305/2013 przewiduje środki na rzecz rozwoju działalności pozarolniczej na obszarach wiejskich służące zwiększaniu zatrudnienia, tworzeniu wysokiej jakości miejsc pracy na obszarach wiejskich, utrzymaniu już istniejących miejsc pracy, ograniczeniu sezonowych wahań zatrudnienia, rozwoju sektorów nierolniczych poza sektorem rolnym i przetwórstwem spożywczym, sprzyjając jednocześnie integracji przedsiębiorstw i powstawaniu lokalnych powiązań między sektorami.

(64)

Aby zagwarantować spójność z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz doprowadzić do uproszczenia przepisów dotyczących zezwoleń na udzielenie pomocy państwa w zakresie współfinansowanej części i dodatkowego finansowania krajowego programów rozwoju obszarów wiejskich, niniejsze rozporządzenie powinno wyłączyć różne kategorie pomocy na rzecz MŚP działających na obszarach wiejskich z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. Te kategorie pomocy powinny obejmować w szczególności: pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem produktów rolnych na produkty nierolnicze lub z produkcją bawełny, pomoc dla nowych podmiotów na rozpoczynanie działalności pozarolniczej, pomoc na usługi doradcze, pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne, pomoc na przystępowanie rolników do systemów jakości w zakresie bawełny i środków spożywczych oraz na promocję środków spożywczych. Aby pomoc mogła zostać wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, na mocy niniejszego rozporządzenia powinna ona być identyczna z bazowymi środkami na rzecz rozwoju obszarów wiejskich; wyłączona pomoc powinna być przyznawana wyłącznie na podstawie programu rozwoju obszarów wiejskich danego państwa członkowskiego i być z nim zgodna. Jednakże poziomy intensywności pomocy i koszty kwalifikowalne powinny też być zgodne z ogólnymi zasadami Unii dotyczącymi pomocy państwa i horyzontalnymi przepisami dotyczącymi pomocy państwa. W związku z tym, koszty takie jak kapitał obrotowy, który ma charakter dodatkowy i jest związany z nowymi inwestycjami, nie powinny kwalifikować się do pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia.

(65)

Jeżeli chodzi o pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem produktów rolnych na produkty nierolne należy sprecyzować, że inwestycje związane z wytwarzaniem w gospodarstwach biopaliw lub energii ze źródeł odnawialnych nie powinny kwalifikować się do pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia. Do tego rodzaju inwestycji należy co do zasady stosować horyzontalne zasady pomocy państwa w sprawie energii i ochrony środowiska.

(66)

W przypadku kilku kategorii pomocy, takich jak: a) pomoc na pokrycie kosztów działalności w zakresie badań rynkowych, koncepcji i projektowania produktu i na przygotowanie wniosków o uznanie systemów zapewniania jakości; b) pomoc na pokrycie kosztów obowiązkowych środków kontroli w odniesieniu do systemów jakości; c) pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne; d) pomoc na usługi doradcze; e) pomoc na usługi zastępowania rolników; f) pomoc na działania promocyjne; g) pomoc na wyrównanie kosztów zapobiegania chorobom zwierząt i szkodnikom roślin oraz zwalczania ich oraz h) pomoc dla sektora produkcji zwierzęcej — pomoc przyznawana jest ostatecznym beneficjentom pośrednio, w naturze, w formie subsydiowanych usług. W takich przypadkach pomoc powinna być wypłacana podmiotom świadczącym dane usługi. Przy wyborze usługodawcy w procedurze selekcji należy wziąć pod uwagę odpowiednie odnośne przepisy dotyczące zamówień publicznych i zasady przejrzystości, otwartości i niedyskryminacji.

(67)

W świetle doświadczenia Komisji w tej dziedzinie z zasady niezbędne są okresowe przeglądy polityki w zakresie pomocy państwa. Dlatego też okres stosowania niniejszego rozporządzenia powinien być ograniczony. Należy zatem ustanowić przepisy przejściowe, w tym przepisy w sprawie okresu dostosowawczego po zakończeniu okresu obowiązywania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do programów pomocy objętych wyłączeniem. Zasady te powinny dać państwom członkowskim czas na dostosowanie się do ewentualnych nowych zasad,

ROZDZIAŁ I

ROZDZIAŁ II

ROZDZIAŁ III

Sekcja 1

Sekcja 2

Sekcja 3

Sekcja 4

Sekcja 5

Sekcja 6

ROZDZIA Ł IV

a)

pomoc na rzecz mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP):

b)

pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodarstwach rolnych;

c)

pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym;

d)

pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym;

e)

pomoc na rzecz leśnictwa.

a)

sektora leśnego, która nie jest współfinansowana z EFRROW ani przyznawana jako dodatkowe finansowanie krajowe na takie współfinansowane środki, z wyłączeniem przypadków określonych w art. 31, 38, 39 i 43;

b)

MŚP na działania leżące poza zakresem art. 42 Traktatu, która nie jest współfinansowana z EFRROW ani przyznawana jako dodatkowe finansowanie krajowe na takie współfinansowane środki.

a)

programów pomocy przewidzianych w art. 17, 32 i 33, art. 34 ust. 5 lit. a)–c), art. 35, 40, 41 i 44 niniejszego rozporządzenia, jeżeli średnia roczna pomoc państwa na budżet programu przekracza 150 mln EUR po sześciu miesiącach od ich wejścia w życie; Komisja może postanowić, że niniejsze rozporządzenie ma nadal zastosowanie przez dłuższy okres do dowolnego z takich programów pomocy po dokonaniu ewaluacji stosownego planu oceny zgłoszonego Komisji przez państwo członkowskie, w terminie 20 dni roboczych od wejścia w życie danego programu;

b)

wszelkich zmian w programach, o których mowa w niniejszym artykule ust. 4 lit. a), innych niż zmiany, które nie mogą wpływać na zgodność programu pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia lub nie mogą w istotny sposób rzutować na treść zatwierdzonego planu oceny;

c)

pomocy przyznawanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich, tzn. pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

d)

pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów przywożonych.

a)

programów pomocy, które nie wykluczają wyraźnie możliwości przekazania pomocy indywidualnej na rzecz przedsiębiorstwa, na którym ciąży dotąd niezrealizowany obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym;

b)

pomocy ad hoc na rzecz podmiotu gospodarczego, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym.

a)

pomocy na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe, zgodnie z art. 30, pomocy na wyrównanie kosztów zwalczania chorób zwierząt zgodnie z art. 26 ust. 8 oraz pomocy na usuwanie i zniszczenie padłych zwierząt gospodarskich zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. c), d) oraz e);

b)

pomocy związanej z następującymi zdarzeniami, o ile dane przedsiębiorstwo znalazło się w trudnej sytuacji z powodu strat lub szkód spowodowanych przez przedmiotowe zdarzenie:

a)

środków pomocy, których przyznanie uwarunkowane jest tym, że siedziba beneficjenta znajduje się w danym państwie członkowskim, lub że prowadzi on w tym państwie przeważającą część działalności;

b)

środków pomocy, których przyznanie uwarunkowane jest tym, by beneficjent korzystał z towarów produkcji krajowej lub usług krajowych;

c)

środków pomocy ograniczających możliwości beneficjentów w zakresie wykorzystania wyników działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej w innych państwach członkowskich.

1)

„pomoc” oznacza każdy środek spełniający wszystkie kryteria, o których mowa w art. 107 ust. 1 Traktatu;

2)

„MŚP” lub „mikroprzedsiębiorstwa, małe i średnie przedsiębiorstwa” oznaczają przedsiębiorstwa spełniające kryteria ustanowione w załączniku I;

3)

„sektor rolny” oznacza wszystkie przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją podstawową produktów rolnych, ich przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu;

4)

„produkty rolne” oznaczają produkty wymienione w załączniku I do Traktatu, z wyjątkiem produktów rybołówstwa i akwakultury wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 (23);

5)

„produkcja podstawowa produktów rolnych” oznacza wytwarzanie płodów ziemi i produktów pochodzących z chowu zwierząt wymienionych w załączniku I do Traktatu, bez poddawania ich jakiemukolwiek dalszemu przetwarzaniu zmieniającemu właściwości tych produktów;

6)

„przetwarzanie produktów rolnych” oznacza wszelkie czynności dokonywane na produktach rolnych, w wyniku których powstają produkty będące również produktami rolnymi, z wyjątkiem przeprowadzanych w gospodarstwie czynności niezbędnych do przygotowania produktów zwierzęcych lub roślinnych do pierwszej sprzedaży;

7)

„wprowadzanie do obrotu produktów rolnych” oznacza posiadanie lub wystawianie produktu w celu sprzedaży, oferowanie go na sprzedaż, dostawę lub każdy inny sposób wprowadzania produktu na rynek, z wyjątkiem jego pierwszej sprzedaży przez producenta surowców na rzecz podmiotów zajmujących się odsprzedażą lub przetwórstwem i czynności przygotowujących produkt do takiej pierwszej sprzedaży; sprzedaż produktów przez producenta produktów pierwotnych konsumentom końcowym uznaje się za wprowadzanie do obrotu produktów rolnych, jeśli następuje w odpowiednio wydzielonym do tego celu miejscu;

8)

„gospodarstwo rolne” oznacza jednostkę obejmującą grunty, obiekty i urządzenia wykorzystywane na potrzeby produkcji podstawowej produktów rolnych;

9)

„klęski żywiołowe” oznaczają: trzęsienia ziemi, lawiny, osunięcia ziemi i powodzie, trąby powietrzne, huragany, erupcje wulkanów i pożary powstałe naturalnie;

10)

„program pomocy” oznacza każdy akt prawny, na podstawie którego, bez konieczności przyjmowania dodatkowych środków wykonawczych, można przyznać pomoc indywidualną przedsiębiorstwom określonym w tym akcie w sposób ogólny i abstrakcyjny, oraz każdy akt prawny, na którego podstawie przedsiębiorstwu lub przedsiębiorstwom można przyznać pomoc niezwiązaną z konkretnym projektem na czas nieokreślony lub na nieokreśloną kwotę;

11)

„plan oceny” oznacza dokument zawierający co najmniej następujące konieczne elementy: cele programu pomocy, który będzie podlegał ocenie; pytania służące ocenie; wskaźniki wyników; przewidywaną metodykę przeprowadzania oceny; wymogi w zakresie gromadzenia danych; proponowany harmonogram oceny, w tym termin przedłożenia końcowego sprawozdania z oceny; opis niezależnego organu prowadzącego ocenę lub opis kryteriów wyboru takiego organu oraz procedury zapewniające promocję oceny;

12)

„pomoc indywidualna” oznacza:

13)

„pomoc ad hoc” oznacza pomoc przyznaną poza programem pomocy;

14)

„przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji” oznacza przedsiębiorstwo, wobec którego zachodzi co najmniej jedna z poniższych okoliczności:

15)

„padłe zwierzęta gospodarskie” oznacza zwierzęta, które zostały poddane eutanazji (ze sprecyzowaną diagnozą lub bez takiej diagnozy) lub padły — w tym zwierzęta martwo urodzone lub nienarodzone — na terenie gospodarstwa lub jakiegokolwiek zakładu lub podczas transportu, ale które nie zostały poddane ubojowi z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi;

16)

„niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej” oznacza niekorzystne warunki pogodowe, takie jak: mróz, burza i grad, lód, ulewny lub długotrwały deszcz lub poważna susza, które niszczą ponad 30 % średniej produkcji wyliczonej na podstawie:

17)

„inne niekorzystne zjawiska klimatyczne” oznaczają niekorzystne warunki pogodowe, które nie spełniają warunków określonych w art. 2 ust. 16 niniejszego rozporządzenia;

18)

„szkodniki roślin” oznaczają organizmy szkodliwe zgodnie z definicją w art. 2 ust. 1 lit. e) dyrektywy Rady 2000/29/WE (25);

19)

„katastrofa” oznacza nieprzewidziane zdarzenie o charakterze biotycznym lub abiotycznym, spowodowane przez działalność człowieka, które prowadzi do istotnych zakłóceń w strukturach leśnych, powodując w wyniku tego znaczące szkody gospodarcze w sektorach leśnictwa;

20)

„ekwiwalent dotacji brutto” oznacza kwotę pomocy, jeżeli pomocy udzielono beneficjentowi w formie dotacji, przed potrąceniem podatku lub innych opłat;

21)

„rzeczowe aktywa trwałe” oznaczają aktywa w postaci gruntów, budynków i zakładu, urządzeń i wyposażenia;

22)

„wartości niematerialne i prawne” oznaczają aktywa nieposiadające postaci fizycznej ani finansowej, takie jak patenty, licencje, wiedza fachowa lub inna własność intelektualna;

23)

„systemy rolno-leśne” oznaczają systemy użytkowania gruntów, w których drzewa uprawia się w połączeniu z uprawą roli na tym samym gruncie;

24)

„zaliczka zwrotna” oznacza pożyczkę na realizację projektu, wypłacaną w jednej lub kilku ratach, której warunki spłaty zależą od wyniku projektu;

25)

„rozpoczęcie realizacji projektu lub działania” oznacza rozpoczęcie działań lub prac budowlanych związanych z inwestycją lub pierwsze prawnie wiążące zobowiązanie do zamówienia urządzeń lub usług lub wszelkie inne zobowiązanie, które sprawia, że projekt lub działanie jest nieodwracalne, w zależności od tego, które z wymienionych wydarzeń nastąpiło wcześniej; zakupu gruntów i prac przygotowawczych, takich jak uzyskanie zezwoleń i przeprowadzenie analiz wykonalności, nie uznaje się za rozpoczęcie realizacji projektu lub działania;

26)

„duże przedsiębiorstwa” oznaczają przedsiębiorstwa niespełniające kryteriów, o których mowa w załączniku I;

27)

„kolejna wersja programu pomocy fiskalnej” oznacza program w formie korzyści podatkowych, który stanowi zmienioną wersję uprzednio istniejącego programu w formie korzyści podatkowych i który go zastępuje;

28)

„intensywność pomocy” oznacza kwotę pomocy brutto wyrażoną jako odsetek kosztów kwalifikowalnych, przed wszelkimi potrąceniami podatku lub innych opłat;

29)

„data przyznania pomocy” oznacza dzień, w którym beneficjent nabył prawo do otrzymania pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym;

30)

„norma Unii” oznacza wiążącą normę ustanowioną w przepisach Unii i ustanawiającą poziom, które muszą osiągnąć poszczególne przedsiębiorstwa, w szczególności odnośnie do środowiska, higieny i dobrostanu zwierząt; za normy Unii nie uważa się jednak norm ani celów ustanowionych na szczeblu UE, które są obowiązujące dla państw członkowskich, ale nie dla poszczególnych przedsiębiorstw;

31)

„program rozwoju obszarów wiejskich” oznacza program rozwoju obszarów wiejskich przewidziany w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013;

32)

„inwestycja nieprodukcyjna” oznacza inwestycję, która nie prowadzi do znaczącego wzrostu wartości ani rentowności gospodarstwa;

33)

„inwestycje służące zapewnieniu zgodności z normą Unii” oznaczają inwestycje dokonane w celu osiągnięcia zgodności z normą Unii po upływie okresu przejściowego przewidzianego w przepisach Unii;

34)

„młody rolnik” oznacza osobę, która w dniu składania wniosku o przyznanie pomocy ma nie więcej niż 40 lat, posiada odpowiednie umiejętności i kwalifikacje zawodowe i po raz pierwszy rozpoczyna działalność w gospodarstwie rolnym jako kierujący tym gospodarstwem rolnym;

35)

„regiony najbardziej oddalone” oznaczają regiony, o których mowa w art. 349 akapit pierwszy Traktatu;

36)

„mniejsze wyspy Morza Egejskiego” oznaczają mniejsze wyspy, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 (26) ;

37)

„regiony słabiej rozwinięte” oznaczają regiony, w których produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca jest niższy niż 75 % średniego PKB UE–27;

38)

„UE-25” oznacza państwa członkowskie, które były państwami członkowskimi Unii w maju 2005 r.;

39)

„UE-27” oznacza państwa członkowskie, które były państwami członkowskimi Unii w styczniu 2007 r.;

40)

„prace remontowo-budowlane” oznacza prace budowlane lub inżynierskie podjęte przez samego rolnika lub jego pracowników, prowadzące do powstania aktywów;

41)

„biopaliwo produkowane z roślin spożywczych” oznacza biopaliwo produkowane z upraw zbóż i innych upraw roślin wysokoskrobiowych, cukrów oraz roślin oleistych, o których jest mowa we wniosku Komisji w sprawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych i zmieniającą dyrektywę 2009/28/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (27);

42)

„rolnik czynny zawodowo” oznacza rolnika czynnego zawodowo w rozumieniu art. 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (28);

43)

„grupa i organizacja producentów” oznacza grupę lub organizację utworzoną w celu:

44)

„koszty stałe wynikające z udziału w systemie jakości” oznaczają koszty poniesione na przystąpienie do systemu jakości objętego pomocą i roczną składkę z tytułu udziału w tym systemie jakości, w tym — w razie potrzeby — wydatki na kontrole niezbędne do sprawdzenia zgodności z wymogami systemu jakości;

45)

„doradztwo” oznacza udzielenie kompletnych usług doradczych w ramach jednej i tej samej umowy;

46)

„członek gospodarstwa rolnego” oznacza osobę fizyczną lub prawną, bądź grupę osób fizycznych lub prawnych, bez względu na status prawny takiej grupy i jej członków w świetle prawa krajowego, z wyjątkiem pracowników gospodarstwa;

47)

„koszty testów na obecność TSE (pasażowalne encefalopatie gąbczaste) i BSE (gąbczasta encefalopatia bydła)” oznacza wszystkie koszty, obejmujące koszty zestawów do testów, pobierania próbek niezbędnych do badań, ich transportu, przeprowadzania testów, przechowywania i niszczenia próbek koniecznych do przeprowadzania testów laboratoryjnych zgodnie z rozdziałem C załącznika X do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 (29);

48)

„księga hodowlana” oznacza każdą księgę, rejestr, zbiór lub środek przechowywania danych:

49)

„zwierzę chronione” oznacza każde zwierzę chronione przepisami unijnymi lub prawodawstwem krajowym;

50)

„organizacja prowadząca badania i upowszechniająca wiedzę” oznacza podmiot (jak np. uniwersytet lub instytut badawczy, agencja zajmująca się transferem technologii, pośrednik w dziedzinie innowacji, fizyczny lub wirtualny podmiot prowadzący współpracę w dziedzinie badań i rozwoju) niezależnie od jego statusu prawnego (ustanowionego na mocy prawa publicznego lub prywatnego) lub sposobu finansowania, którego podstawowym celem jest samodzielne prowadzenie badań podstawowych, badań przemysłowych lub eksperymentalnych prac rozwojowych bądź rozpowszechnianie na szeroką skalę wyników takich działań poprzez nauczanie, publikację lub transfer wiedzy. W przypadkach gdy tego rodzaju jednostka prowadzi również działalność gospodarczą finansowanie, koszty i dochody związane z tą działalnością gospodarczą należy rozliczać oddzielnie. Przedsiębiorstwa mogące wywierać wpływ na taki podmiot, na przykład jako jego udziałowcy lub członkowie zarządu nie mają preferencyjnego dostępu do potencjału badawczego tego podmiotu ani do wyników prowadzonych przez niego badań;

51)

„w warunkach pełnej konkurencji” oznacza, że warunki transakcji między umawiającymi się stronami nie różnią się od tych, jakie stosowałyby niezależne przedsiębiorstwa i nie zawierają jakiegokolwiek elementu porozumienia. Każda transakcja, która wynika z otwartej, przejrzystej i bezwarunkowej procedury, uznawana jest za spełniającą zasadę pełnej konkurencji;

52)

„szybko rosnące drzewa” oznaczają las o krótkiej rotacji, w którym minimalny okres przed ścinką określa się na 8 lat, a maksymalny okres przed ścinką — na nie więcej niż 20 lat;

53)

„zagajnik o krótkiej rotacji” oznacza drzewa gatunków określonych przez państwa członkowskie, objęte kodem CN 06 02 9041, które obejmują zdrewniałe uprawy wieloletnie, sadzonki lub podstawy łodyg pozostałe w glebie po zbiorach, wraz z nowymi pędami wschodzącymi w następnej porze roku, o maksymalnym cyklu zbiorów określanym przez państwa członkowskie;

54)

„koszt transakcyjny” oznacza dodatkowy koszt związany z wypełnieniem zobowiązania, ale niezwiązany bezpośrednio z jego realizacją lub nieujęty w kosztach lub utraconych dochodach, które są wyrównywane bezpośrednio; koszt ten może być obliczany na podstawie kosztu standardowego;

55)

„inny zarządca gruntów” oznacza przedsiębiorstwo zarządzające gruntami, niebędące przedsiębiorstwem działającym w sektorze rolnym;

56)

„przetwarzanie produktów rolnych na produkty nierolne” oznacza wszelkie czynności dokonywane na produktach rolnych, prowadzące do uzyskania produktów, które nie są objęte załącznikiem I do Traktatu;

57)

„obszary »a«” oznaczają obszary oznaczone na mapie zatwierdzonej pomocy regionalnej na okres od 1 lipca 2014 r. do 31 grudnia 2020 r. w zastosowaniu przepisów art. 107 ust. 3 lit. a) Traktatu;

58)

„obszary »c«” oznaczają obszary oznaczone na mapie zatwierdzonej pomocy regionalnej na okres od 1 lipca 2014 r. do 31 grudnia 2020 r. w zastosowaniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu;

59)

„obszary słabo zaludnione” oznaczają obszary uznane przez Komisję za takowe w indywidualnych decyzjach w sprawie map pomocy regionalnej na okres od 1 lipca 2014 r. do 31 grudnia 2020 r.;

60)

„obszar NUTS 3” oznacza obszar określony na poziomie 3 wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów statystycznych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (30);

61)

„nieokreślone z góry obszary »c«” oznaczają obszary, które państwo członkowskie może według własnego uznania oznaczyć jako obszary „c”, pod warunkiem że wykaże, iż obszary te spełniają pewne kryteria społeczno-ekonomiczne i że zostały oznaczone na mapie zatwierdzonej pomocy regionalnej na okres od 1 lipca 2014 r. do 31 grudnia 2020 r. w zastosowaniu przepisów art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu;

62)

„dawne obszary »a«” oznaczają obszary oznaczone jako obszary „a” na mapie zatwierdzonej pomocy regionalnej na okres od 1 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2014 r.

63)

„środki spożywcze” oznaczają środki spożywcze, które nie są produktami rolnymi, a które są wymienione w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (31).

a)

pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne w gospodarstwach rolnych powiązane z produkcją podstawową produktów rolnych, o której mowa w art. 14: 500 000 EUR dla jednego przedsiębiorstwa na jeden projekt inwestycyjny;

b)

pomoc na inwestycje związane z przeniesieniem budynków rolniczych skutkujące modernizacją obiektów lub zwiększeniem zdolności produkcyjnych, o której mowa w art. 16 ust. 4: 500 000 EUR dla jednego przedsiębiorstwa na jeden projekt inwestycyjny;

c)

pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych, o której mowa w art. 17: 7,5 mln EUR dla jednego przedsiębiorstwa na jeden projekt inwestycyjny;

d)

pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się na terenie gospodarstw rolnych, o której mowa w art. 29: 500 000 EUR dla jednego przedsiębiorstwa na jeden projekt inwestycyjny;

e)

pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym, o której mowa w art. 31: 7,5 mln EUR na projekt;

f)

pomoc na zalesianie i tworzenie terenów zalesionych, o której mowa w art. 32: 7,5 mln EUR na jeden projekt związany z tworzeniem terenów zalesionych;

g)

pomoc na rzecz systemów rolno-leśnych, o której mowa w art. 33: 7,5 mln EUR na jeden projekt stworzenia systemu rolno-leśnego;

h)

pomoc na inwestycje zwiększające odporność ekosystemów leśnych i ich wartość środowiskową, o której mowa w art. 35: 7,5 mln EUR na jeden projekt inwestycyjny;

i)

pomoc na inwestycje w infrastrukturę związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem sektora leśnego, o której mowa w art. 40: 7,5 mln EUR na jeden projekt inwestycyjny;

j)

pomoc na inwestycje w technologie w dziedzinie leśnictwa oraz inwestycje w pozyskiwanie, przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów leśnych, o której mowa w art. 41: 7,5 mln EUR na jeden projekt inwestycyjny;

k)

pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem produktów rolnych na produkty nierolne lub produkcją bawełny, o której mowa w art. 44: 7,5 mln EUR na jeden projekt inwestycyjny;

a)

pomoc w formie dotacji oraz dotacji na spłatę odsetek;

b)

pomoc w formie pożyczek, gdzie ekwiwalent dotacji brutto oblicza się na podstawie stopy referencyjnej obowiązującej w dniu przyznania pomocy;

c)

pomoc w formie gwarancji:

d)

pomoc w formie korzyści podatkowych, w której w ramach środka przewidziano pułap zapobiegający przekroczeniu obowiązującego progu;

e)

pomoc w formie zaliczek zwrotnych, jeżeli łączna nominalna kwota zaliczek zwrotnych nie przekracza progów obowiązujących na mocy niniejszego rozporządzenia lub jeżeli metoda obliczania ekwiwalentu dotacji brutto zaliczki zwrotnej została — po zgłoszeniu jej Komisji — zaakceptowana przed wprowadzeniem środka.

a)

pomocy w formie zastrzyków kapitałowych;

b)

pomocy w formie środków finansowania ryzyka.

a)

nazwę przedsiębiorstwa i informację o jego wielkości;

b)

opis projektu lub działalności, w tym daty ich rozpoczęcia i zakończenia;

c)

lokalizację projektu lub działalności;

d)

wykaz kosztów kwalifikowalnych;

e)

typ (dotacja, pożyczka, gwarancja, zaliczka zwrotna lub inna forma) oraz kwotę finansowania publicznego potrzebną do realizacji projektu/działania.

a)

znaczące zwiększenie zakresu projektu lub działania dzięki pomocy;

b)

znaczące zwiększenie całkowitej kwoty wydanej przez beneficjenta na projekt lub działanie dzięki pomocy;

c)

znaczące przyśpieszenie zakończenia realizacji danego projektu lub działania;

d)

w przypadku pomocy inwestycyjnej ad hoc, że w przypadku braku pomocy projekt lub działanie jako takie nie zostałyby zrealizowane albo nie byłby wystarczająco korzystne dla beneficjenta na danym obszarze wiejskim.

a)

środek daje uprawnienia do uzyskania pomocy zgodnie z obiektywnymi kryteriami i bez dalszej ingerencji ze strony państwa członkowskiego; oraz

b)

środek został przyjęty i obowiązywał przed rozpoczęciem prac nad realizacją projektu objętego pomocą lub działań objętych pomocą — z wyjątkiem przypadków kolejnych wersji programu pomocy fiskalnej, o ile dana działalność była już objęta poprzednimi programami w formie korzyści podatkowych.

a)

programy pomocy na rzecz scalania gruntów, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w art. 15 lub art. 43, oraz pod warunkiem że:

b)

pomoc na działania promocyjne w formie publikacji mających na celu podniesienie świadomości szerokiego grona odbiorców na temat produktów rolnych, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 24 ust. 2 lit. b);

c)

pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 25;

d)

pomoc na wyrównanie kosztów zwalczania chorób zwierząt oraz szkodników roślin i strat poniesionych w wyniku tych chorób zwierząt lub spowodowanych przez te szkodniki roślin, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 26 ust. 9 i 10;

e)

pomoc na pokrycie kosztów związanych z wywozem i zniszczeniem padłych zwierząt gospodarskich, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 27 ust. 1 lit. c), d) i e);

f)

pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodarstwach rolnych zgodna z art. 29;

g)

pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 30;

h)

pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 31;

i)

pomoc na naprawę szkód w lasach spowodowanych pożarami, klęskami żywiołowymi, niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi, szkodnikami roślin, chorobami zwierząt, katastrofami oraz zjawiskami związanymi ze zmianą klimatu zgodnie z art. 34 ust. 5 lit. d), jeżeli spełnione są warunki określone w art. 34.

a)

wszelką inną pomocą państwa, o ile dane środki dotyczą różnych, możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifikowalnych;

b)

wszelką inną pomocą państwa w odniesieniu do tych samych — pokrywających się częściowo lub w całości — kosztów kwalifikowalnych, jedynie wtedy, gdy taka kumulacja nie powoduje przekroczenia najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy mających zastosowanie do tej pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia.

a)

zestawienia informacji, o którym mowa w ust. 1, lub łącza do niego;

b)

pełnego tekstu każdego środka pomocy, o którym mowa w ust. 1, w tym zmian do niego, lub łącza zapewniającego dostęp do pełnego tekstu;

c)

informacji, o których mowa w załączniku III do niniejszego rozporządzenia, dla każdego przypadku przyznania pomocy indywidualnej przekraczającej:

a)

0,06–0,5 jedynie na rzecz produkcji podstawowej produktów rolnych;

b)

0,5–1;

c)

1–2;

d)

2–5;

e)

5–10;

f)

10–30; oraz

g)

30 i więcej.

a)

zestawienia informacji, o których mowa w ust. 1;

b)

łącza do portali internetowych poświęconych pomocy państwa wszystkich państw członkowskich, o których mowa w ust. 2.

a)

chorób zwierząt lub szkodników roślin, o których mowa w art. 26;

b)

danych meteorologicznych na temat rodzaju, daty wystąpienia, relatywnej skali i lokalizacji zjawisk klimatycznych porównywalnych do klęsk żywiołowych, o których mowa w art. 25, lub katastrof naturalnych w sektorze rolnym, o których mowa w art. 30.

a)

poprawa ogólnej efektywności i trwałości gospodarstwa rolnego, w szczególności przez zmniejszenie kosztów produkcji lub udoskonalenie i przestawienie produkcji;

b)

poprawa stanu środowiska naturalnego, warunków higieny lub norm dobrostanu zwierząt, o ile dane inwestycje wykraczają poza obowiązujące normy Unii;

c)

tworzenie i doskonalenie infrastruktury związanej z rozwojem, dostosowaniem i modernizacją rolnictwa, w tym dostępem do gruntów rolnych, scalaniem i poprawą stanu gruntów, dostawą i oszczędnościami energii i wody;

d)

wypełnianie zobowiązań rolno-środowiskowo-klimatycznych, w tym ochrona różnorodności biologicznej gatunków i siedlisk oraz zwiększanie użyteczności publicznej obszaru Natura 2000 lub innych systemów o wysokiej wartości przyrodniczej, określonych w krajowych lub regionalnych programach rozwoju obszarów wiejskich państw członkowskich, o ile inwestycje mają charakter nieprodukcyjny;

e)

przywracanie potencjału produkcji zniszczonego w wyniku klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych porównywalnych do klęsk żywiołowych, chorób zwierząt lub inwazji szkodników roślin oraz zapobieganie szkodom powodowanym przez tego rodzaju zdarzenia.

a)

koszty budowy, nabycia, w tym leasingu, lub modernizacji nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;

b)

zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;

c)

ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);

d)

zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towarowych;

e)

wydatki na inwestycje nieprodukcyjne związane z wypełnianiem obowiązków określonych w ust. 3 lit. d);

f)

w przypadku nawadniania koszty inwestycji, które spełniają następujące warunki:

W odniesieniu do lit. f) nie kwalifikują się jednak do pomocy na mocy niniejszego artykułu inwestycje mające wpływ na jednolite części wód gruntowych lub powierzchniowych, których stan ze względu na ilość wody został w odnośnym planie gospodarowania wodami w dorzeczu określony jako gorszy niż dobry, ani inwestycje, których skutkiem jest powiększenie netto nawadnianego obszaru, mające wpływ na daną jednolitą część wód gruntowych lub powierzchniowych.

Żaden z warunków określonych w lit. f) ppkt (i) oraz (ii) powyżej nie ma zastosowania do inwestycji w istniejącą instalację, która wpływa jedynie na efektywność energetyczną, ani do inwestycji w utworzenie zbiornika, lub do inwestycji w wykorzystywanie odzyskanej wody, która nie wpływa na jednolitą część wód podziemnych lub powierzchniowych.

g)

w przypadku inwestycji mających na celu przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych porównywalnych do klęsk żywiołowych, chorób zwierząt lub inwazji szkodników roślin kosztami kwalifikowalnymi są wydatki poniesione na przywrócenie potencjału produkcji rolnej do poziomu sprzed wystąpienia tych zdarzeń;

h)

w przypadku inwestycji mających na celu zapobieganie szkodom powodowanym przez klęski żywiołowe, niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych, choroby zwierząt lub szkodniki roślin, koszty kwalifikowalne mogą obejmować koszty określonych działań zapobiegawczych.

a)

zakup praw do produkcji, uprawnień do płatności i roślin jednorocznych;

b)

sadzenie roślin jednorocznych;

c)

roboty odwadniające;

d)

inwestycje mające na celu doprowadzenie do zgodności z normami Unii, z wyjątkiem pomocy przyznanej młodym rolnikom w ciągu 24 miesięcy od daty rozpoczęcia przez nich działalności;

e)

zakup zwierząt, z wyjątkiem pomocy udzielonej na inwestycje na mocy ust. 3 lit. e).

a)

75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w regionach najbardziej oddalonych;

b)

75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych na mniejszych wyspach Morza Egejskiego;

c)

50 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w regionach słabiej rozwiniętych i we wszystkich regionach, w których w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. PKB na mieszkańca był niższy niż 75 % średniej dla UE-25 w okresie referencyjnym, ale których PKB na mieszkańca wynosi powyżej 75 % średniego PKB w UE-27;

d)

40 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w pozostałych regionach.

a)

młodych rolników lub rolników, którzy rozpoczęli działalność w okresie pięciu lat poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie pomocy;

b)

inwestycji zbiorowych, takich jak obiekty magazynowe wykorzystywane przez grupę rolników lub obiekty wykorzystywane do przygotowywania produktów przed wprowadzeniem ich do obrotu oraz projekty zintegrowane obejmujące szereg środków przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013, w tym środków powiązanych z łączeniem się organizacji producentów;

c)

inwestycji na obszarach z ograniczeniami naturalnymi i innymi szczególnymi ograniczeniami;

d)

operacji wspieranych w ramach europejskiego partnerstwa innowacyjnego (EPI), na przykład inwestycji w nową stajnię w gospodarstwie, umożliwiającą testowanie nowej metody chowu zwierząt, którą opracowano w ramach grupy operacyjnej złożonej z przedstawicieli rolników, naukowców oraz organizacji pozarządowej zajmujących się dobrostanem zwierząt;

e)

inwestycji na rzecz poprawy stanu środowiska naturalnego, warunków higieny lub norm w zakresie dobrostanu zwierząt, o których mowa w ust. 3 lit. b); w tym przypadku podwyższona stawka przewidziana w tym ustępie ma zastosowanie jedynie do dodatkowych kosztów, które są niezbędne do osiągnięcia poziomu przekraczającego obwiązujące normy Unii, i które nie wiążą się ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych.

a)

koszty budowy, nabycia, w tym leasingu, lub modernizacji nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;

b)

zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;

c)

ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);

d)

zakup lub rozwój oprogramowania komputerowego oraz zakup patentów, licencji, praw autorskich, znaków towarowych.

a)

75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w regionach najbardziej oddalonych;

b)

75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych na mniejszych wyspach Morza Egejskiego;

c)

50 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w regionach słabiej rozwiniętych i we wszystkich regionach, w których w latach 2007–2013 PKB na mieszkańca był niższy niż 75 % średniej dla UE-25 w okresie referencyjnym, ale których PKB na mieszkańca wynosi powyżej 75 % średniego PKB w UE-27;

d)

40 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w pozostałych regionach.

a)

związanych z łączeniem się organizacji producentów; lub

b)

wspieranych w ramach europejskiego partnerstwa innowacyjnego.

a)

w przypadku pomocy na rozpoczęcie działalności dla młodych rolników:

b)

w przypadku pomocy na rozpoczęcie działalności i rozwój małych gospodarstw:

a)

organizacjom producentów, jednostkom lub organom, takim jak spółki czy spółdzielnie, których celem jest zarządzanie jednym lub większą liczbą gospodarstw rolnych, a które z tego względu w praktyce są indywidualnymi producentami;

b)

zrzeszeniom rolniczym, które podejmują w gospodarstwach swoich członków działania takie jak: wzajemne wsparcie, usługi zastępstw w gospodarstwach i zarządzania gospodarstwem, bez angażowania się we wspólne dostosowywanie podaży do rynku;

c)

grupom, organizacjom ani zrzeszeniom producentów, których cele są niezgodne z art. 152 ust. 1 lit. c), art. 152 ust. 3 i art. 156 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

a)

pomoc na przystępowanie do systemów jakości, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–6 i w rozdziale I;

b)

pomoc na pokrycie kosztów obowiązkowych środków kontroli w odniesieniu do systemów jakości, które to środki zostały wprowadzone na mocy przepisów unijnych lub krajowych przez właściwy organ lub w jego imieniu, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2, 4, 6, 7 i 8 i w rozdziale I;

c)

pomoc na pokrycie kosztów działalności w zakresie badań rynkowych, koncepcji i projektowania produktu oraz przygotowania wniosków o uznanie systemów jakości, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2, 6, 7 i 8 i w rozdziale I.

a)

systemy jakości ustanowione na mocy następujących rozporządzeń i przepisów:

b)

systemy jakości produktów rolnych, w tym systemy certyfikacji gospodarstw, uznane przez państwa członkowskie za spełniające następujące kryteria:

c)

dobrowolne systemy certyfikacji produktów rolnych uznane przez dane państwa członkowskie za spełniające wymogi ustanowione w komunikacie Komisji — wytyczne UE dotyczące najlepszych praktyk dla dobrowolnych systemów certyfikacji produktów rolnych i środków spożywczych (38).

a)

koszty organizowania kształcenia zawodowego, działań w zakresie zdobywania umiejętności (w tym szkoleń, warsztatów i coachingu), pokazów lub działań informacyjnych;

b)

koszty podróży, zakwaterowania i wydatków dziennych uczestników;

c)

koszty świadczenia usług polegających na zastępowaniu uczestników na czas nieobecności;

d)

w przypadku projektów pokazowych w związku z inwestycjami:

a)

obowiązki wynikające z podstawowych wymogów w zakresie zarządzania lub norm dotyczących dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska, określone w tytule VI rozdział I rozporządzenia (UE) nr 1306/2013;

b)

w stosownych przypadkach — praktyki rolnicze korzystne dla klimatu i środowiska, o których mowa w tytule III rozdział 3 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, oraz utrzymywanie obszarów rolniczych, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia;

c)

środki służące modernizacji, zwiększaniu konkurencyjności, integracji sektorowej, innowacyjności, orientacji na rynek, jak również promowaniu przedsiębiorczości;

d)

wymogi określone przez państwa członkowskie w celu wykonania art. 11 ust. 3 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;

e)

wymogi określone przez państwa członkowskie na potrzeby wykonania art. 55 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (39), w szczególności zgodności z ogólnymi zasadami integrowanej ochrony roślin, o której mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE (40),

f)

w stosownych przypadkach — normy bezpieczeństwa pracy lub normy bezpieczeństwa związane z gospodarstwem;

g)

szczególne usługi doradcze dla rolników po raz pierwszy podejmujących działalność rolniczą, w tym doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego.

a)

organizacji konkursów, targów i wystaw oraz udziału w nich;

b)

publikacji służących szerzeniu wiedzy na temat produktów rolnych wśród ogółu społeczeństwa.

a)

systemami jakości, o których mowa w art. 20 ust. 2 lit. a), pod warunkiem że odniesienia te dokładnie odpowiadają oznaczeniom chronionym przez Unię;

b)

systemami jakości, o których mowa w art. 20 ust. 2 lit. b) i c), pod warunkiem że odniesienia te są drugorzędne w komunikacie.

a)

opłaty z tytułu uczestnictwa;

b)

koszty podróży i koszty transportu zwierząt;

c)

koszty publikacji i stron internetowych zapowiadających imprezę;

d)

wynajem pomieszczeń i stanowisk wystawowych oraz koszt montażu i demontażu tych stanowisk;

e)

koszty symbolicznych nagród do wartości 1 000 EUR na nagrodę i na zwycięzcę konkursu.

a)

koszty publikacji w mediach drukowanych i elektronicznych, stron internetowych, spotów w mediach elektronicznych, radiu lub telewizji, mających przedstawiać oparte na faktach informacje dotyczące producentów z danego regionu lub producentów danego produktu, pod warunkiem że informacje te są neutralne oraz że wszyscy zainteresowani beneficjenci mają jednakowe możliwości zaprezentowania się w publikacji;

b)

koszty rozpowszechniania wiedzy naukowej i udokumentowanych informacji dotyczących:

a)

w naturze; lub

b)

w formie zwrotu kosztów faktycznie poniesionych przez beneficjenta.

a)

właściwy organ państwa członkowskiego formalnie uznał to wydarzenie za niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej; oraz

b)

istnieje bezpośredni związek przyczynowy pomiędzy niekorzystnym zjawiskiem klimatycznym porównywalnym do klęski żywiołowej a szkodą poniesioną przez przedsiębiorstwo.

a)

utratę dochodów spowodowaną przez pełne lub częściowe zniszczenie produkcji rolnej i środków produkcji, o których mowa w ust. 6;

b)

straty materialne, o których mowa w ust. 7.

a)

iloczynu ilości produktów rolnych wyprodukowanych w roku, w którym wystąpiło niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej lub w każdym kolejnym roku, którego dotyczy pełne lub częściowe zniszczenie środków produkcji, i średniej ceny sprzedaży uzyskanej w danym roku

od

b)

iloczynu średniej rocznej ilości produktów rolnych wyprodukowanych w okresie trzech lat przed wystąpieniem niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej lub średniej z trzech lat opartej na okresie pięciu lat przed wystąpieniem niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej, i uzyskanej średniej ceny sprzedaży.

a)

w odniesieniu do chorób zwierząt lub szkodników roślin, w przypadku których istnieją przepisy unijne lub krajowe, niezależnie od tego czy zostały one ustanowione w ramach przepisów ustawowych, wykonawczych czy administracyjnych; oraz

b)

w ramach:

a)

kontrole zdrowotne;

b)

analizy, w tym diagnostykę in vitro;

c)

badania i inne sposoby wykrywania, w tym badania na obecność TSE i BSE;

d)

nabywanie, przechowywanie, podawanie oraz dystrybucja szczepionek, lekarstw i substancji do leczenia zwierząt oraz środków ochrony roślin;

e)

zapobiegawczy ubój lub eliminacja zwierząt lub niszczenie upraw i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz czyszczenie i dezynfekcję gospodarstwa i wyposażenia;

a)

badania i inne sposoby wykrywania w przypadku chorób zwierząt, w tym badania na obecność TSE i BSE;

b)

nabywanie, przechowywanie, podawanie oraz dystrybucja szczepionek, lekarstw i substancji do leczenia zwierząt oraz środków ochrony roślin;

a)

ubój lub eliminacja i niszczenie zwierząt oraz niszczenie związanych z nimi produktów lub niszczenie roślin, w tym takich, które padły lub zostały zniszczone w rezultacie podania szczepionek lub stosowania innych środków wskazanych przez właściwe organy, oraz czyszczenie i dezynfekcję gospodarstwa i wyposażenia.

a)

wartości rynkowej zwierząt poddanych ubojowi lub eliminacji lub zwierząt padłych, lub zniszczonych produktów z nimi związanych, lub zniszczonych roślin:

Wartość rynkową ustala się w oparciu o wartość zwierząt, produktów i roślin bezpośrednio przed pojawieniem się podejrzenia wystąpienia choroby zwierząt lub inwazji szkodnika roślin lub jego potwierdzeniem.

b)

utraty dochodów spowodowanej obowiązkiem przeprowadzenia kwarantanny oraz trudnościami związanymi z odtworzeniem stad lub ponownym sadzeniem i obowiązkiem płodozmianu narzuconym w ramach publicznego programu lub środka, o którym mowa w ust. 2 lit. b).

a)

formalnie uznał wystąpienie choroby, w przypadku choroby zwierząt; lub

b)

formalnie uznał obecność szkodników, w przypadku szkodników roślin.

a)

ust. 7 lit. d) i ust. 8 lit. b) w przypadku chorób zwierząt lub inwazji szkodników roślin; oraz

b)

ust. 7 lit. e) i ust. 8 lit. c) w przypadku inwazji szkodników roślin oraz na czyszczenie i dezynfekcję gospodarstwa i wyposażenia.

a)

pomoc o stawce do 100 % kosztów administracyjnych związanych z ustanowieniem i utrzymaniem ksiąg hodowlanych;

b)

pomoc o stawce do 70 % kosztów badań przeprowadzonych przez strony trzecie lub w ich imieniu, w celu określenia jakości genetycznej lub wydajności zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem kontroli podejmowanych przez właściciela zwierząt gospodarskich i rutynowych kontroli jakości mleka;

c)

pomoc o stawce do 100 % kosztów wywozu padłych zwierząt gospodarskich oraz 75 % kosztów zniszczenia takich padłych zwierząt gospodarskich lub pomoc do równoważnej intensywności pomocy na pokrycie kosztów składek ubezpieczeniowych płaconych przez rolników na wywóz i zniszczenie padłych zwierząt gospodarskich;

d)

pomoc o stawce do 100 % na pokrycie kosztów wywozu i zniszczenia padłych zwierząt, w przypadku gdy pomoc jest finansowana z opłat lub obowiązkowych składek przeznaczonych na finansowanie zniszczenia takich padłych zwierząt, pod warunkiem że te opłaty lub składki są ograniczone do i nałożone bezpośrednio na sektor mięsny;

e)

pomoc o stawce do 100 % na pokrycie kosztów wywozu i zniszczenia padłych zwierząt gospodarskich, w przypadku gdy istnieje obowiązek przeprowadzenia testów na obecność TSE lub w przypadku pojawienia się ogniska choroby zwierząt, o której mowa w art 26 ust. 4.

a)

działają na rynku niższego szczebla w stosunku do przedsiębiorstw zajmujących się produkcją zwierzęcą; oraz

b)

świadczą usługi związane z usuwaniem i niszczeniem padłych zwierząt gospodarskich.

a)

stanowić bariery w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego w zakresie usług ubezpieczeniowych;

b)

być ograniczona do ubezpieczeń oferowanych przez jedno towarzystwo ubezpieczeniowe ani grupę towarzystw ubezpieczeniowych;

c)

być uzależniona od warunku, że umowa ubezpieczenia ma być zawarta z firmą mającą siedzibę w danym państwie członkowskim.

a)

klęski żywiołowe;

b)

niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych i inne niekorzystne zjawiska klimatyczne;

c)

choroby zwierząt lub szkodniki roślin;

d)

zwierzęta chronione.

a)

obejmuje wyłącznie koszty wyrównania szkód, o których mowa w ust. 3;

b)

nie zawiera wymagań w zakresie rodzaju ani ilości dalszej produkcji rolnej, ani ich nie określa.

a)

koszty inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe;

b)

prace remontowo-budowlane.

a)

właściwy organ państwa członkowskiego formalnie uznał dane wydarzenie za klęskę żywiołową; oraz

b)

istnieje bezpośredni związek przyczynowy między klęską żywiołową a szkodami poniesionymi przez przedsiębiorstwo.

a)

straty materialne dotyczące aktywów takich jak budynki, urządzenia, maszyny, zapasy i środki produkcji,

b)

utratę dochodów spowodowaną przez całkowite lub częściowe zniszczenie produkcji rolnej i środków produkcji rolnej.

a)

iloczynu ilości produktów rolnych wyprodukowanych w roku klęski żywiołowej, lub w każdym kolejnym roku, którego dotyczy pełne lub częściowe zniszczenie środków produkcji, i średniej ceny sprzedaży uzyskanej w danym roku

od

b)

iloczynu średniej rocznej ilości produktów rolnych wyprodukowanych w okresie trzech lat przed wystąpieniem klęski żywiołowej lub średniej z trzech lat opartej na okresie pięciu lat przed wystąpieniem klęski żywiołowej, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej, i uzyskanej średniej ceny sprzedaży.

a)

o planowanej realizacji wspieranego projektu;

b)

cele wspieranego projektu;

c)

przybliżona data opublikowania oczekiwanych rezultatów wspieranego projektu;

d)

miejsce opublikowania w internecie oczekiwanych rezultatów wspieranego projektu;

e)

wskazanie, że rezultaty wspieranego projektu są dostępne nieodpłatnie dla wszystkich przedsiębiorstw działających w danym sektorze lub podsektorze rolnym lub leśnym.

a)

koszty personelu dotyczące badaczy, techników i pozostałego personelu pomocniczego w zakresie, w jakim osoby te pracują przy danym projekcie;

b)

koszty aparatury i sprzętu w zakresie i przez okres, w jakim są one wykorzystywane na potrzeby projektu. Jeśli aparatura i sprzęt nie są wykorzystywane na potrzeby projektu przez cały okres ich użytkowania, za koszty kwalifikowalne uznaje się tylko koszty amortyzacji odpowiadające okresowi realizacji projektu obliczone na podstawie powszechnie przyjętych zasad rachunkowości;

c)

koszty budynków i gruntów w zakresie i przez okres, w jakich są one wykorzystywane na potrzeby projektu. Jeżeli chodzi o budynki, za koszty kwalifikowalne uznaje się tylko koszty amortyzacji odpowiadające okresowi realizacji projektu obliczone na podstawie powszechnie przyjętych zasad rachunkowości. W przypadku gruntów kosztami kwalifikowalnymi są koszty przekazania na zasadach handlowych lub faktycznie poniesione koszty kapitałowe;

d)

koszty badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy i patentów zakupionych lub użytkowanych na podstawie licencji udzielonej przez źródła zewnętrzne na warunkach pełnej konkurencji oraz koszty doradztwa i równorzędnych usług wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby projektu;

e)

dodatkowe koszty ogólne i inne koszty operacyjne, w tym koszty materiałów, dostaw i podobnych produktów, poniesione bezpośrednio w wyniku realizacji projektu.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;

b)

zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;

c)

ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym studia wykonalności pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);

d)

zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towarowych;

e)

koszty opracowania planów urządzenia lasów lub równoważnych instrumentów.

a)

koszty zakupu materiału nasadzeniowego i sadzonek;

b)

koszty sadzenia i koszty bezpośrednio związane z sadzeniem;

c)

koszty pozostałych powiązanych czynności, takich jak przechowywanie sadzonek i zabiegi, którym są one poddawane, w tym niezbędnych środków zapobiegania szkodnikom i ochrony roślin;

d)

koszty ponownego sadzenia niezbędnego w pierwszym roku zalesiania.

a)

drzew z przeznaczeniem na zagajniki o krótkiej rotacji;

b)

drzew z przeznaczeniem na choinki świąteczne; ani

c)

drzew szybko rosnących z przeznaczeniem na produkcję energii.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;

b)

zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;

c)

ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);

d)

zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towarowych;

e)

koszty opracowania planów urządzenia lasów lub równoważnych instrumentów.

a)

koszty założenia systemu rolno-leśne przez sadzenie drzew, w tym koszty materiału nasadzeniowego, sadzenia, przechowywania sadzonek i zabiegów, którym są one poddawane, w tym niezbędnych środków zapobiegania szkodnikom i ochrony roślin;

b)

koszty założenia systemu rolno-leśnego przez przekształcenie istniejącego lasu lub innych gruntów zalesionych, w tym koszty ścinki, przerzedzania i przycinania oraz ochrony przed pasącymi się zwierzętami;

c)

inne koszty bezpośrednio związane z założeniem systemu rolno-leśnego, takie jak studium wykonalności, przygotowanie planu założenia, badanie gleby, przygotowanie i ochrona gleby;

d)

koszty leśnictwa połączonego z hodowlą zwierząt, a mianowicie koszty nawadniania oraz instalacji ochronnych pastwisk;

e)

koszty niezbędnych zabiegów związanych z założeniem systemu rolno-leśnego, w tym nawadniania i koszenia;

f)

koszty ponownego sadzenia w pierwszym roku po założeniu systemu rolno-leśnego.

a)

uwarunkowania glebowo-klimatyczne oraz warunki środowiskowe;

b)

gatunki leśne; oraz

c)

potrzebę zagwarantowania zrównoważonego wykorzystania gruntów.

a)

80 % kosztów kwalifikowalnych w odniesieniu do operacji inwestycyjnych i kosztów założenia, o których mowa w ust. 5 i 7; oraz

b)

100 % rocznej premii, o której mowa w ust. 8.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

założenie infrastruktury ochronnej;

b)

lokalne działania na małą skalę podejmowane w celu zapobiegania pożarom lub innym zagrożeniom naturalnym, w tym wykorzystywanie wypasanych zwierząt;

c)

instalowanie i modernizację urządzeń do monitorowania pożarów lasów, występowania szkodników i chorób oraz urządzeń łączności;

d)

przywracanie potencjału leśnego zniszczonego wskutek pożarów, klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych porównywalnych do klęsk żywiołowych, innych niekorzystnych zjawisk klimatycznych, inwazji szkodników roślin, katastrof i zjawisk związanych ze zmianą klimatu.

a)

pożar, klęska żywiołowa, niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej, inne niekorzystne zjawisko klimatyczne, inwazja szkodników roślin, katastrofa lub zjawisko związane ze zmianą klimatu miały miejsce; oraz

b)

zdarzenie, o którym mowa w niniejszym ustępie lit. a), w tym środki podjęte zgodnie z dyrektywą 2000/29/WE w celu zwalczania lub powstrzymania inwazji szkodników roślin, spowodowały zniszczenie co najmniej 20 % odnośnego potencjału leśnego.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;

b)

zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;

c)

ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) oraz b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w lit. a) oraz b);

d)

zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towarowych;

e)

koszty opracowania planów urządzenia lasów lub równoważnych instrumentów.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

obszary leśne Natura 2000 zgodnie z art. 3 dyrektywy 92/43/EWG i art. 3 dyrektywy 2009/147/WE;

b)

cechy krajobrazu, służące realizacji przepisów art. 10 dyrektywy 92/43/EWG; obszary te nie przekraczają 5 % obszarów należących do sieci Natura 2000 objętych zakresem terytorialnym danego programu rozwoju obszarów wiejskich.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

koszty organizacji i prowadzenia działań z zakresu przekazywania wiedzy lub działań informacyjnych;

b)

w przypadku projektów pokazowych związanych z inwestycjami:

c)

koszty podróży, zakwaterowania i wydatków dziennych uczestników.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

dostęp do gruntów leśnych;

b)

scalanie i poprawę stanu gruntów;

c)

zaopatrzenie w energię i w wodę.

a)

budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;

b)

zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;

c)

ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);

d)

zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towarowych;

e)

kosztów opracowania planów urządzenia lasów lub równoważnych instrumentów.

a)

75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach najbardziej oddalonych;

b)

75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji na mniejszych wyspach Morza Egejskiego;

c)

50 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach słabiej rozwiniętych i we wszystkich regionach, w których w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. PKB na mieszkańca był niższy niż 75 % średniej dla UE-25 w okresie referencyjnym, ale których PKB na mieszkańca wynosi powyżej 75 % średniego PKB w UE-27;

d)

40 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w pozostałych regionach.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;

b)

zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;

c)

ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);

d)

zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towarowych;

e)

kosztów ustanowienia planów urządzenia lasów i ich odpowiedników.

a)

75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach najbardziej oddalonych;

b)

75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji na mniejszych wyspach Morza Egejskiego;

c)

50 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach słabiej rozwiniętych i we wszystkich regionach, w których w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. PKB na mieszkańca był niższy niż 75 % średniej dla UE-25 w okresie referencyjnym, ale których PKB na mieszkańca wynosi powyżej 75 % średniego PKB w UE-27;

d)

40 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w pozostałych regionach.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

„ochrona in situ” oznacza ochronę materiału genetycznego w ekosystemach i w siedliskach przyrodniczych, a także zachowanie oraz odtworzenie żyjących populacji gatunków w ich naturalnym otoczeniu;

b)

„ochrona w gospodarstwie leśnym” oznacza ochronę i udoskonalenie in situ na poziomie gospodarstwa leśnego;

c)

„ochrona ex situ” oznacza ochronę materiału genetycznego na potrzeby leśnictwa poza jego siedliskiem przyrodniczym;

d)

„zbiór ex situ” oznacza zbieranie materiału genetycznego na potrzeby leśnictwa poza jego siedliskiem przyrodniczym;

a)

działania celowe: działania wspierające ochronę ex situ i in situ, opis, gromadzenie i wykorzystanie zasobów genetycznych w leśnictwie, łącznie z internetowymi wykazami zasobów genetycznych obecnie zachowanych in situ wraz z ochroną w gospodarstwie leśnym oraz wykazy zbiorów ex situ i bazy danych;

b)

działania wspólne: działania wspierające wymianę informacji między właściwymi organizacjami w państwach członkowskich zmierzające do ochrony, opisu, gromadzenia i wykorzystania zasobów genetycznych w unijnym leśnictwie;

c)

działania towarzyszące: działania informacyjne, działania w zakresie upowszechniania wiedzy oraz działania doradcze na rzecz organizacji pozarządowych i innych odpowiednich zainteresowanych stron, szkolenia i przygotowywanie sprawozdań technicznych.

a)

prywatnym posiadaczom lasów, którzy są MŚP; oraz

b)

na pokrycie kosztów prawnych i administracyjnych, w tym kosztów ankiet, i ograniczona do tych kosztów; oraz

c)

do 100 % faktycznie poniesionych kosztów.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;

b)

zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;

c)

(iii) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii), takie jak honoraria architektów, inżynierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii);

d)

zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towarowych.

a)

w regionach najbardziej oddalonych:

b)

w regionach słabiej rozwiniętych:

c)

na obszarach „c” :

d)

10 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w pozostałych regionach.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

rolnikom lub członkom ich gospodarstw domowych na obszarach wiejskich różnicującym działalność w kierunku działalności nierolniczej;

b)

mikroprzedsiębiorstwom i małym przedsiębiorstwom na obszarach wiejskich; oraz

c)

osobom fizycznym na obszarach wiejskich.

a)

opis początkowej sytuacji gospodarczej beneficjenta;

b)

cele pośrednie i końcowe dotyczące rozwoju nowej działalności beneficjenta;

c)

szczegóły działań koniecznych do rozwoju działalności beneficjenta, takie jak szczegółowy opis inwestycji, szkoleń, doradztwa.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

koszty organizacji i prowadzenia działań z zakresu przekazywania wiedzy lub działań informacyjnych;

b)

w przypadku projektów pokazowych związanych z inwestycjami:

c)

koszty podróży, zakwaterowania i wydatków dziennych uczestników.

a)

60 % kosztów kwalifikowalnych, w przypadku średnich przedsiębiorstw.

b)

70 % kosztów kwalifikowalnych, w przypadku mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

systemy jakości bawełny i środków spożywczych ustanowione na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1151/2012;

b)

systemy jakości bawełny lub środków spożywczych, w tym systemy certyfikacji, uznane przez państwa członkowskie za spełniające następujące kryteria:

c)

dobrowolne systemy certyfikacji środków spożywczych uznane przez dane państwa członkowskie za spełniające wymogi ustanowione w komunikacie Komisji — wytyczne UE dotyczące najlepszych praktyk dla dobrowolnych systemów certyfikacji produktów rolnych i środków spożywczych.

a)

jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:

oraz

b)

jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w lit. a).

a)

ich celem jest zachęcanie konsumentów do zakupu środków spożywczych lub bawełny objętych systemami jakości, o których mowa w art. 48 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.

b)

podkreślają one szczególne cechy lub zalety danego środka spożywczego lub danej bawełny, w szczególności: jakość, specyfikę metod produkcji, wysokie standardy dobrostanu zwierząt i poszanowanie środowiska związane z danym systemem jakości.