This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32010R0416
Commission Regulation (EU) No 416/2010 of 12 May 2010 amending Annexes I, II and III to Council Regulation (EC) No 44/2001 on jurisdiction and the recognition and enforcement of judgments in civil and commercial matters
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 416/2010 z dnia 12 maja 2010 r. zmieniające załączniki I, II i III do rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 416/2010 z dnia 12 maja 2010 r. zmieniające załączniki I, II i III do rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych
Dz.U. L 119 z 13.5.2010, p. 7–13
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(HR)
No longer in force, Date of end of validity: 09/01/2015; Uchylony przez 32012R1215
13.5.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 119/7 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 416/2010
z dnia 12 maja 2010 r.
zmieniające załączniki I, II i III do rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (1), w szczególności jego art. 74,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 44/2001 zawiera wykaz krajowych przepisów jurysdykcyjnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 i art. 4 ust. 2 rozporządzenia. Załącznik II zawiera wykaz sądów lub innych organów w państwach członkowskich odpowiedzialnych za zajmowanie się wnioskami o stwierdzenie wykonalności. Załącznik III zawiera wykaz sądów, do których można wnieść środki zaskarżenia od decyzji w sprawie stwierdzenia wykonalności. |
(2) |
Załączniki I, II i III do rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 zostały wielokrotnie zmienione, ostatnio rozporządzeniem Komisji (WE) nr 280/2009 (2), w celu aktualizacji krajowych przepisów jurysdykcyjnych, wykazów sądów lub innych właściwych organów oraz obowiązujących procedur odwoławczych. |
(3) |
Państwa członkowskie zgłosiły Komisji dodatkowe zmiany w wykazach zamieszczonych w załącznikach I, II i III. Dlatego zasadna wydaje się publikacja ujednoliconych wersji wykazów zawartych w tych załącznikach. |
(4) |
Zgodnie z art. 4 Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie właściwości sądów oraz uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych (3) Dania nie powinna brać udziału w przyjmowaniu zmian do rozporządzenia Bruksela I, a zmiany takie nie są wiążące dla Danii ani nie mają do niej zastosowania. |
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 44/2001, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załączniki I–III do rozporządzenia (WE) nr 44/2001 zastępuje się odpowiednimi załącznikami do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 maja 2010 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 12 z 16.1.2001, s. 1.
(2) Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 13.
(3) Dz.U. L 299 z 16.11.2005, s. 62.
ZAŁĄCZNIK I
Przepisy jurysdykcyjne, o których mowa w art. 3 ust. 2 i art. 4 ust. 2
— |
w Belgii: art. 5–14 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. o prawie prywatnym międzynarodowym, |
— |
w Bułgarii: art. 4 ust. 1 pkt 2 kodeksu prawa prywatnego międzynarodowego, |
— |
w Republice Czeskiej: art. 86 ustawy nr 99/1963 Coll. – kodeks postępowania cywilnego (občanský soudní řád), z późniejszymi zmianami, |
— |
w Niemczech: art. 23 kodeksu postępowania cywilnego (Zivilprozeßordnung), |
— |
w Estonii: art. 86 kodeksu postępowania cywilnego (tsiviilkohtumenetluse seadustik), |
— |
w Grecji: artykuł 40 kodeksu postępowania cywilnego (Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας), |
— |
we Francji: art. 14 i 15 kodeksu cywilnego (Code civil), |
— |
w Irlandii: przepisy umożliwiające oparcie jurysdykcji na fakcie doręczenia pozwanemu dokumentu wszczynającego postępowanie podczas jego czasowej obecności w Irlandii, |
— |
we Włoszech: art. 3 i 4 ustawy 218 z dnia 31 maja 1995 r., |
— |
na Cyprze: art. 21 ust. 2 ustawy o sądach (Courts of Justice Law) nr 14 z 1960 r., z późniejszymi zmianami, |
— |
na Łotwie: art. 27 i art. 28 ust. 3, 5, 6 i 9 ustawy o postępowaniu cywilnym (Civilprocesa likums), |
— |
na Litwie: art. 31 kodeksu postępowania cywilnego (Civilinio proceso kodeksas), |
— |
w Luksemburgu: art. 14 i 15 kodeksu cywilnego (Code civil), |
— |
na Węgrzech: art. 57 dekretu z mocą ustawy nr 13 z 1979 r. w sprawie prawa prywatnego międzynarodowego (a nemzetközi magánjogról szóló 1979. évi 13. törvényerejű rendelet), |
— |
na Malcie: art. 742, 743 i 744 kodeksu organizacji i procedury cywilnej – rozdział 12 (Kodiċi ta′ Organizzazzjoni u Proċedura Ċivili – Kap. 12) oraz art. 549 kodeksu handlowego – rozdział 13 (Kodiċi tal-kummerċ – Kap. 13), |
— |
w Austrii: art. 99 ustawy o właściwości sądów (Jurisdiktionsnorm), |
— |
w Polsce: art. 1103 ust. 4 Kodeksu postępowania cywilnego, |
— |
w Portugalii: art. 65 ust. 1a kodeksu postępowania cywilnego (Código de Processo Civil), w zakresie, w jakim może on obejmować nadzwyczajne podstawy jurysdykcji, takie jak sądy właściwe dla miejsca siedziby oddziału, agencji lub innego zakładu (jeżeli siedziba ta znajduje się w Portugalii), w przypadku gdy stroną, do której następuje doręczenie, jest administracja centralna (jeżeli ma ona siedzibę w innym państwie) oraz art. 10 kodeksu postępowania w sprawach pracowniczych (Código de Processo do Trabalho), w zakresie, w jakim może on obejmować nadzwyczajne podstawy jurysdykcji, takie jak sądy właściwe dla miejsca, w którym powód ma miejsce zamieszkania, w postępowaniach dotyczących indywidualnych umów o pracę wszczętych przez pracownika przeciwko pracodawcy, |
— |
w Rumunii: art. 148–157 ustawy nr 105/1992 w sprawie stosunków w zakresie prawa prywatnego międzynarodowego, |
— |
w Słowenii: art. 48 ust. 2 ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym i postępowaniu w tym zakresie (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku) w związku z art. 47 ust. 2 ustawy o postępowaniu cywilnym (Zakon o pravdnem postopku) i art. 58 ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym i postępowaniu w tym zakresie (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku) w związku z art. 59 ustawy o postępowaniu cywilnym (Zakon o pravdnem postopku), |
— |
na Słowacji: art. 37–37e ustawy nr 97/1963 o prawie prywatnym międzynarodowym i odnośne przepisy proceduralne, |
— |
w Finlandii: art. 18 ust. 1 akapit pierwszy i drugi w rozdziale 10 kodeksu postępowania sądowego (oikeudenkäymiskaari/rättegångsbalken), |
— |
w Szwecji: akapit pierwszy w § 3 rozdziału 10 Kodeksu postępowania sądowego (rättegångsbalken); |
— |
w Zjednoczonym Królestwie: przepisy umożliwiające oparcie jurysdykcji na fakcie:
|
ZAŁĄCZNIK II
Wnioski, o których mowa w art. 39, można składać do następujących sądów lub innych właściwych organów:
— |
w Belgii – tribunal de première instance lub rechtbank van eerste aanleg lub erstinstanzliches Gericht, |
— |
w Bułgarii – окръжния съд, |
— |
w Republice Czeskiej – okresní soud lub soudní exekutor, |
— |
w Niemczech:
|
— |
w Estonii – maakohus (sąd okręgowy), |
— |
w Grecji – Μονομελές Πρωτοδικείο, |
— |
w Hiszpanii – Juzgado de Primera Instancia, |
— |
we Francji:
|
— |
w Irlandii – High Court, |
— |
we Włoszech – corte d’appello, |
— |
na Cyprze – Επαρχιακό Δικαστήριο lub, w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne, Οικογενειακό Δικαστήριο, |
— |
na Łotwie – rajona (pilsētas) tiesa, |
— |
na Litwie – Lietuvos apeliacinis teismas, |
— |
w Luksemburgu – prezes tribunal d’arrondissement, |
— |
na Węgrzech – megyei bíróság székhelyén működő helyi bíróság, a w Budapeszcie – Budai Központi Kerületi Bíróság, |
— |
na Malcie – Prim' Awla tal-Qorti Ċivili lub Qorti tal-Maġistrati ta' Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Reġistratur tal-Qorti, po przekazaniu przez Ministru responsabbli għall-Ġustizzja, |
— |
w Niderlandach – voorzieningenrechter van de rechtbank, |
— |
w Austrii – Bezirksgericht, |
— |
w Polsce – sąd okręgowy, |
— |
w Portugalii – Tribunal de Comarca, |
— |
w Rumunii – Tribunal, |
— |
w Słowenii – okrožno sodišče, |
— |
na Słowacji – okresný súd, |
— |
w Finlandii – käräjäoikeus/tingsrätt, |
— |
w Szwecji – Svea hovrätt, |
— |
w Zjednoczonym Królestwie:
|
ZAŁĄCZNIK III
Środki zaskarżenia, o których mowa w art. 43 ust. 2, wnosi się do następujących sądów państw członkowskich:
— |
w Belgii:
|
— |
w Bułgarii – Апелативен съд — София, |
— |
w Republice Czeskiej – sąd odwoławczy za pośrednictwem sądu rejonowego, |
— |
w Niemczech – Oberlandesgericht, |
— |
w Estonii – ringkonnakohus, |
— |
w Grecji – Εφετείο, |
— |
w Hiszpanii – Juzgado de Primera Instancia, który wydał zaskarżone orzeczenie – środek zaskarżenia rozstrzyga Audiencia Provincial, |
— |
we Francji:
|
— |
w Irlandii – High Court, |
— |
w Islandii – heradsdomur, |
— |
we Włoszech – corte d’appello, |
— |
na Cyprze – Επαρχιακό Δικαστήριο lub, w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne, Οικογενειακό Δικαστήριο, |
— |
na Łotwie – Apgabaltiesa za pośrednictwem rajona (pilsētas) tiesa, |
— |
na Litwie – Lietuvos apeliacinis teismas, |
— |
w Luksemburgu – Cour supérieure de Justice jako instancja odwoławcza w sprawach cywilnych, |
— |
na Węgrzech – miejscowy sąd pierwszej instancji przy siedzibie sądu okręgowego (w Budapeszcie, przy centralnym sądzie rejonowym w Budzie); środek zaskarżenia rozpatruje sąd okręgowy (w Budapeszcie – sąd miasta stołecznego), |
— |
na Malcie – Qorti ta′ l-Appell zgodnie z procedurą odwoławczą ustanowioną w Kodiċi ta′ Organizzazzjoni u Proċedura Ċivili – Kap.12 lub, w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – ċitazzjoni przed Prim′ Awla tal-Qorti ivili jew il-Qorti tal-Maġistrati ta′ Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha′, |
— |
w Niderlandach – rechtbank, |
— |
w Austrii – Landesgericht za pośrednictwem Bezirksgericht, |
— |
w Polsce – sąd apelacyjny za pośrednictwem sądu okręgowego, |
— |
w Portugalii sądem właściwym jest Tribunal da Relação. Środek zaskarżenia wnoszony jest zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi, w formie odwołania wniesionego do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, |
— |
w Rumunii – Curte de Apel, |
— |
w Słowenii – okrožno sodišče, |
— |
na Słowacji – sąd odwoławczy za pośrednictwem sądu rejonowego, którego orzeczenie zostało zaskarżone, |
— |
w Finlandii – hovioikeus/hovrätt, |
— |
w Szwecji – Svea hovrätt, |
— |
w Zjednoczonym Królestwie:
|