1.12.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/49

—

uwzględniając swoją decyzję w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2013, sekcja II – Rada Europejska i Rada,

—

uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

uwzględniając drugie sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0269/2015),

A.

mając na uwadze, że wszystkie instytucje Unii powinny być przejrzyste i powinny w pełni odpowiadać przed obywatelami Unii za fundusze powierzone im jako instytucjom Unii;

B.

mając na uwadze, że Rada Europejska i Rada jako instytucje unijne powinny ponosić demokratyczną odpowiedzialność przed obywatelami Unii w takim stopniu, w jakim są one beneficjantami ogólnego budżetu Unii Europejskiej;

C.

mając na uwadze, że Parlament jest jedynym organem spośród instytucji unijnych wyłonionym w wyborach bezpośrednich oraz że odpowiada on za udzielenie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej;

1.

podkreśla rolę Parlamentu określoną w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do absolutorium z wykonania budżetu;

2.

wskazuje, że zgodnie z art. 335 TFUE „Unia jest […] reprezentowana przez każdą z instytucji, z tytułu ich autonomii administracyjnej, w sprawach związanych z funkcjonowaniem każdej z nich”, co oznacza, przy uwzględnieniu art. 55 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 (rozporządzenie finansowe), że każda z instytucji jest odpowiedzialna za wykonanie własnego budżetu;

3.

podkreśla rolę Parlamentu i innych instytucji w procedurze udzielania absolutorium uregulowanej przepisami rozporządzenia finansowego, a w szczególności jego art. 164, 165 oraz 166;

4.

zauważa, że zgodnie z art. 94 Regulaminu „postanowienia dotyczące procedury stosowanej przy podejmowaniu decyzji w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu stosuje się również do procedury udzielania absolutorium […] osobom odpowiedzialnym za wykonanie budżetów innych instytucji i organów Unii Europejskiej, takich jak Rada (w zakresie funkcji wykonawczych)”;

5.

ubolewa, że Rada nie dostarczyła wyjaśnień na temat wzrostu wskaźnika niewykorzystania środków i przeniesień zobowiązań w swoim budżecie na 2013 r.;

6.

przypomina Radzie, że Parlament wezwał do sporządzenia sprawozdań z postępów dotyczących projektów budowlanych oraz szczegółowego zestawienia poniesionych dotychczas kosztów;

7.

wzywa Radę, by przedstawiła na piśmie dogłębne wyjaśnienia szczegółowo przedstawiające całkowitą kwotę środków wykorzystaną na zakup budynku „Résidence Palace”, pozycje budżetowe, z których czerpano te środki, wypłacone już transze oraz transze pozostałe do wypłacenia;

8.

ponownie wzywa Radę, by przedstawiła informacje na temat swojego procesu modernizacji administracyjnej, a w szczególności dotyczące konkretnych środków wykonawczych w ramach tego procesu oraz przewidywanego wpływu na budżet Rady;

9.

wyraża ubolewanie z powodu powtarzających się trudności napotykanych dotychczas przy procedurach udzielania absolutorium, które wynikały z braku współpracy ze strony Rady; zauważa, że Parlament odmówił udzielenia sekretarzowi generalnemu Rady absolutorium z wykonania budżetu Rady na lata budżetowe 2009, 2010, 2011 i 2012 z powodów wymienionych w swoich rezolucjach z dnia 10 maja 2011 r. (1), 25 października 2011 r. (2), 10 maja 2012 r. (3), 23 października 2012 r. (4), 17 kwietnia 2013 r. (5), 9 października 2013 r. (6), 3 kwietnia 2014 r. (7) i 23 października 2014 r. (8) oraz odroczył decyzję dotyczącą udzielenia sekretarzowi generalnemu Rady absolutorium za rok budżetowy 2013 z powodów określonych w rezolucji z dnia 29 kwietnia 2015 r. (9);

10.

podkreśla, że skuteczna kontrola wykonania budżetu wymaga współpracy między Parlamentem i Radą, zgodnie z rezolucją z dnia 29 kwietnia 2015 r.; potwierdza, że Parlament nie jest w stanie podjąć decyzji o udzieleniu absolutorium bez dysponowania stosownymi informacjami;

11.

przypomina Radzie poglądy Komisji wyrażone w jej piśmie z dnia 23 stycznia 2014 r., a mianowicie, że wszystkie instytucje w pełni uczestniczą w działaniach podejmowanych w następstwie uwag poczynionych w ramach udzielania absolutorium przez Parlament oraz że wszystkie instytucje powinny współpracować na rzecz zapewnienia sprawnego przebiegu procedury udzielania absolutorium;

12.

zauważa, że Komisja w powyższym piśmie stwierdza, iż nie będzie nadzorowała wykonania budżetu innych instytucji oraz że udzielenie odpowiedzi na pytania adresowane do innej instytucji naruszyłoby niezależność tej instytucji w zakresie wykonywania jej sekcji budżetu;

13.

ubolewa, że Rada nadal nie udzieliła odpowiedzi na pytania Parlamentu; przypomina wnioski z seminarium Parlamentu nt. uprawnienia Parlamentu do udzielania absolutorium Radzie, które odbyło się dnia 27 września 2012 r. i podczas którego specjaliści w zakresie prawa i eksperci akademiccy w dużym stopniu zgodzili się co do prawa Parlamentu do informacji; w związku z tym przywołuje art. 15 ust. 3 akapit trzeci TFUE, w którym stwierdza się, że każda instytucja, organ lub jednostka organizacyjna zapewnia przejrzystość swoich prac;

14.

podkreśla, że wydatki Rady należy kontrolować w taki sam sposób jak wydatki innych instytucji oraz że podstawowe elementy takiej kontroli określono w rezolucjach w sprawie absolutorium z ostatnich lat;

15.

zwraca uwagę na uprawnienia Parlamentu do udzielania absolutorium na podstawie art. 316, 317 i 319 TFUE zgodnie z obecną interpretacją i praktyką, mianowicie do udzielania absolutorium w odniesieniu do każdego działu w budżecie z osobna, tak aby utrzymać przejrzystość i demokratyczną odpowiedzialność przed podatnikami Unii;

16.

uważa, że nieprzedstawienie Parlamentowi przez Radę wymaganych dokumentów stanowi przede wszystkim naruszenie prawa obywateli Unii do informacji i przejrzystości oraz jest niepokojącym symptomem pewnego deficytu demokracji w instytucjach unijnych;

17.

uważa, że koniecznie należy rozważyć różne możliwości aktualizacji przepisów dotyczących udzielania absolutorium określonych w TFUE;

18.

uważa, że zadowalająca współpraca Parlamentu, Rady Europejskiej i Rady w wyniku otwartej i formalnej procedury dialogu może być pozytywnym sygnałem dla obywateli Unii.