10.12.2009

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 323/20

---

DECYZJA RADY 2009/917/WSiSW

z dnia 30 listopada 2009 r.

w sprawie stosowania technologii informatycznej do potrzeb celnych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 30 ust. 1 lit. a) i art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając inicjatywę Republiki Francuskiej,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Administracje celne wraz z innymi właściwymi organami odpowiadają za to, by na granicach zewnętrznych Wspólnoty i na jej terytorium zapobiegać naruszeniom nie tylko norm wspólnotowych, ale i przepisów krajowych, oraz by prowadzić dochodzenia w sprawie tych naruszeń i je ścigać.

(2)	Nasilenie wszelkiego rodzaju nielegalnego handlu stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, moralności publicznej i bezpieczeństwa publicznego.

(3)

Należy zacieśnić współpracę między administracjami celnymi i w tym celu ustanowić procedury, dzięki którym administracje celne będą mogły działać wspólnie oraz wymieniać dane osobowe i inne dane na temat nielegalnego handlu, wykorzystując nowe technologie do zarządzania takimi informacjami i ich przekazywania, przestrzegając jednak decyzji ramowej Rady 2008/977/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r. w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych (2), a także przestrzegając zasad zawartych w zaleceniu nr R (87) 15 Komitetu Ministrów Rady Europy z dnia 17 września 1987 r. w sprawie wykorzystania danych osobowych przez policję (zwanym dalej „zaleceniem nr R (87) 15”).

(4)

Należy także zwiększyć komplementarność względem działań prowadzonych w ramach współpracy z Europejskim Biurem Policji (Europol) oraz Europejską Jednostką ds. Współpracy Sądowej (Eurojust), umożliwiając tym podmiotom dostęp do systemu informacji celnej, w tym do bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych, by mogły wypełniać zadania w ramach swoich mandatów.

(5)

Możliwość czytania zapisów w systemie informacji celnej powinna pozwolić Europolowi na sprawdzanie informacji otrzymywanych przy zastosowaniu innych środków i informacji otrzymanych z tych baz, na odkrycie nowych związków, które dotychczas nie mogły być znalezione, i na przygotowanie tym samym szerszej analizy. Możliwość czytania zapisów w bazie danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych powinno pozwolić Europolowi na rozpoznanie powiązań pomiędzy dochodzeniami, o których wcześniej nie wiedział i które dotyczą Unii Europejskiej lub wykraczają poza nią.

(6)

Możliwość czytania zapisów w systemie informacji celnej powinna pozwolić Eurojustowi na natychmiastowe otrzymywanie informacji wymaganych do właściwej wstępnej analizy pozwalającej na rozpoznanie i pokonanie przeszkód prawnych i osiągnięcie lepszych rezultatów ścigania. Możliwość czytania zapisów w bazie danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych powinna pozwolić Eurojustowi na otrzymywanie informacji dotyczących prowadzonych i zakończonych dochodzeń w różnych państwach członkowskich, zapewniając tym samym lepsze wsparcie organom wymiaru sprawiedliwości w państwach członkowskich.

(7)

Ponieważ administracje celne muszą w codziennych działaniach stosować zarówno przepisy wspólnotowe, jak i niewspólnotowe, należy zadbać o to, by przepisy o wzajemnej pomocy i współpracy administracyjnej ewoluowały w podobny sposób. W związku z tym należy uwzględnić przepisy dotyczące systemu informacji celnej i bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych, zawarte w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 766/2008 (3).

(8)	Państwa członkowskie uznają korzyści, jakie pełne wykorzystanie bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych będzie miało dla koordynowania i wzmocnienia zwalczania przestępczości transgranicznej, zobowiązują się zatem do jak najszerszego wprowadzania danych do tej bazy.

(9)

Doświadczenie nabyte od czasu wejścia w życie Konwencji w sprawie wykorzystania technologii informatycznej dla potrzeb celnych z dnia 26 lipca 1995 r. (zwanej dalej „konwencją o CIS”) (4) pokazuje, że stosowanie systemu informacji celnej jedynie do obserwacji, składania sprawozdań, niejawnego nadzoru lub kontroli szczególnych nie pozwala w pełni zrealizować celu Systemu, którym jest zapobieganie poważnym naruszeniom przepisów krajowych, prowadzenie dochodzeń w sprawie tych naruszeń i ich ściganie.

(10)	Analiza strategiczna powinna osobom, które na najwyższym szczeblu odpowiadają za ustalanie projektów, celów i polityki zwalczania nadużyć finansowych, ułatwiać planowanie działań i stosowanie środków niezbędnych do osiągnięcia celów operacyjnych.

(11)

Analiza operacyjna działań, środków i zamiarów niektórych osób lub przedsiębiorstw, które nie przestrzegają lub prawdopodobnie nie przestrzegają przepisów krajowych, powinna ułatwiać organom celnym podejmowanie odpowiednich kroków w konkretnych przypadkach, tak aby realizowane były cele w zakresie zwalczania nadużyć finansowych.

(12)	Konwencję o CIS należy zatem zastąpić.

(13)	Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

(14)	Niniejsza decyzja nie uniemożliwia państwom członkowskim stosowania swoich konstytucyjnych zasad dotyczących publicznego dostępu do dokumentów urzędowych,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

ROZDZIAŁ I

UTWORZENIE SYSTEMU INFORMACJI CELNEJ

Artykuł 1

1.   Niniejszym tworzy się wspólny zautomatyzowany system informacji do potrzeb celnych, zwany dalej „systemem informacji celnej” lub „Systemem”.

2.   System informacji celnej ma, zgodnie z niniejszą decyzją, pomagać w zapobieganiu poważnym naruszeniom przepisów krajowych, w prowadzeniu dochodzeń w sprawie tych naruszeń i w ich ściganiu i w tym celu ma możliwie szybko udostępniać dane, a przez to zwiększać skuteczność procedur współpracy i kontroli stosowanych przez administracje celne państw członkowskich.

ROZDZIAŁ II

DEFINICJE

Artykuł 2

Na użytek niniejszej decyzji:

1)

„przepisy krajowe” oznaczają przepisy ustawowe lub wykonawcze państwa członkowskiego, których stosowanie wchodzi w pełni lub częściowo w zakres kompetencji administracji celnej tego państwa członkowskiego w odniesieniu do: a) przepływu towarów podlegających zakazom, ograniczeniom lub środkom kontroli, w szczególności tym, o których mowa w art. 30 i 296 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską („traktat WE”); b) środków kontroli przepływów gotówki we Wspólnocie, gdy takie środki są przyjmowane zgodnie z art. 58 traktatu WE; c) przenoszenia, przekształcania, ukrywania lub maskowania mienia lub produktów nabytych lub uzyskanych bezpośrednio lub pośrednio w wyniku międzynarodowego nielegalnego handlu narkotykami lub w wyniku naruszenia: (i) przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych państwa członkowskiego, których stosowanie wchodzi w pełni lub częściowo w zakres kompetencji administracji celnej tego państwa członkowskiego i które dotyczą transgranicznego przepływu towarów podlegających zakazom, ograniczeniom lub środkom kontroli, w szczególności tym, o których mowa w art. 30 i 296 traktatu WE, oraz nieujednoliconym podatkom akcyzowym; (ii) ogółu przepisów wspólnotowych i związanych z nimi przepisów wykonawczych, które regulują przywóz, wywóz, tranzyt i obecność towarów będących przedmiotem handlu między państwami członkowskimi a państwami trzecimi oraz między państwami członkowskimi w przypadku towarów niemających statusu towarów wspólnotowych w rozumieniu art. 23 traktatu WE lub w przypadku towarów podlegających dodatkowym kontrolom lub dochodzeniom służącym określeniu ich statusu wspólnotowego; (iii) ogółu przepisów przyjętych na szczeblu wspólnotowym w ramach wspólnej polityki rolnej oraz szczególnych przepisów przyjętych w odniesieniu do towarów, które powstają w wyniku przetworzenia produktów rolnych; lub (iv) ogółu przepisów, które na szczeblu wspólnotowym zostały przyjęte pod względem ujednoliconego podatku akcyzowego i podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przywozu, oraz krajowych przepisów wykonawczych lub przepisów stosowanych w tym zakresie;

2)

„dane osobowe” oznaczają wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej („osoby, której dotyczą dane”), przy czym osoba możliwa do zidentyfikowania to taka osoba, która może zostać zidentyfikowana bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności na podstawie numeru identyfikacyjnego lub co najmniej jednej cechy szczególnej związanej z jej tożsamością fizyczną, fizjologiczną, psychiczną, ekonomiczną, kulturową czy społeczną;

3)	„dostarczające państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, które wprowadza dane do systemu informacji celnej;

4)

„analiza operacyjna” oznacza analizę operacji, które naruszają lub prawdopodobnie naruszają przepisy krajowe; analiza ta obejmuje następujące etapy: a) gromadzenie informacji, w tym danych osobowych; b) ocenę wiarygodności źródła informacji oraz samych informacji; c) badanie, metodyczne przedstawianie i interpretowanie zależności między tymi informacjami lub między tymi informacjami a innymi istotnymi danymi; d) formułowanie stwierdzeń, hipotez lub zaleceń, które jako informacja o ryzyku mogą być bezpośrednio wykorzystywane przez właściwe organy do zapobiegania innym operacjom sprzecznym z przepisami krajowymi i do wykrywania takich operacji lub do dokładnej identyfikacji osób lub przedsiębiorstw zaangażowanych w takie operacje;

5)

„analiza strategiczna” oznacza badanie i przedstawianie ogólnych tendencji w naruszeniach przepisów krajowych, polegające na ocenie zagrożenia, skali i wpływu niektórych rodzajów operacji sprzecznych z przepisami krajowymi i pozwalające ustalić priorytety, zyskać dokładniejszy obraz danego zjawiska lub zagrożenia, ukierunkować działania na prewencję i wykrywanie nadużyć finansowych oraz dokonać przeglądu struktury organizacyjnej. Do analizy strategicznej mogą służyć jedynie dane, z których zostały usunięte elementy identyfikacyjne.

ROZDZIAŁ III

FUNKCJONOWANIE SYSTEMU INFORMACJI CELNEJ I KORZYSTANIE Z NIEGO

Artykuł 3

1.   System informacji celnej składa się z centralnej bazy danych dostępnej z terminali umiejscowionych w każdym państwie członkowskim. Zawiera on wyłącznie dane, w tym dane osobowe, niezbędne do realizacji celu, o którym mowa w art. 1 ust. 2; dane te obejmują następujące kategorie:

a)

towary;

b)	środki transportu;

c)	przedsiębiorstwa;

d)

osoby;

e)	tendencje w zakresie nadużyć finansowych;

f)	dostępna wiedza specjalistyczna;

g)	przedmioty zatrzymane, zajęte lub skonfiskowane;

h)	gotówka zatrzymana, zajęta lub skonfiskowana.

2.   Komisja zapewnia techniczne zarządzanie infrastrukturą systemu informacji celnej zgodnie z zasadami przewidzianymi w przyjętych przez Radę przepisach wykonawczych.

Sprawozdania z zarządzania Komisja przedstawia komitetowi, o którym mowa w art. 27.

3.   Komisja informuje ten komitet o rozwiązaniach praktycznych przyjętych w zakresie zarządzania technicznego.

Artykuł 4

1.   W zakresie niezbędnym do realizacji celu Systemu państwa członkowskie ustalają, jakie informacje z każdej z kategorii wymienionych w art. 3 ust. 1 mają być wprowadzane do Systemu. W ramach kategorii określonej w art. 3 ust. 1 lit. e) nie wolno w żadnym wypadku wprowadzać danych osobowych.

2.   W ramach kategorii określonych w art. 3 ust. 1 lit. a)–d) wprowadzane informacje dotyczące osób mogą zawierać jedynie następujące dane:

a)	nazwisko, nazwisko rodowe, imiona, poprzednie nazwiska oraz pseudonimy;

b)	datę i miejsce urodzenia;

c)	obywatelstwo;

d)

płeć;

e)	numer, miejsce i datę wystawienia dokumentów tożsamości (paszportów, dowodów tożsamości, praw jazdy);

f)

adres;

g)	wszystkie obiektywne i trwałe znaki szczególne;

h)	powód wprowadzenia danych;

i)	proponowane działanie;

j)	kod ostrzegawczy, informujący, czy dana osoba w przeszłości posiadała broń, stosowała przemoc lub zbiegła organom ścigania;

k)	numery rejestracyjne środków transportu.

3.   W ramach kategorii określonych w art. 3 ust. 1 lit. f) informacje wprowadzane o osobach zawierają jedynie nazwiska i imiona ekspertów.

4.   W ramach kategorii określonych w art. 3 ust. 1 lit. g) i h) informacje wprowadzane o osobach zawierają jedynie:

a)	nazwisko, nazwisko rodowe, imiona, poprzednie nazwiska oraz pseudonimy;

b)	datę i miejsce urodzenia;

c)	obywatelstwo;

d)

płeć;

e)

adres.

5.   W żadnym przypadku do systemu informacji celnej nie wolno wprowadzać danych osobowych, o których mowa w art. 6 decyzji ramowej 2008/977/WSiSW.

Artykuł 5

1.   Dane z kategorii, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a)–g), wprowadza się do systemu informacji celnej jedynie do celów obserwacji, składania sprawozdań, niejawnego nadzoru, kontroli szczególnych oraz analizy strategicznej i operacyjnej.

Dane z kategorii, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. h), wprowadza się do systemu informacji celnej jedynie do celów analizy strategicznej lub operacyjnej.

2.   Na potrzeby działań, o których mowa w ust. 1, dane osobowe wchodzące w zakres kategorii wymienionych w art. 3 ust. 1 mogą zostać wprowadzone do systemu informacji celnej jedynie wtedy, gdy istniejące informacje pozwalają domniemywać, w szczególności na podstawie wcześniejszych nielegalnych działań, że dana osoba dopuściła się, dopuszcza się lub dopuści się poważnych naruszeń przepisów krajowych.

Artykuł 6

1.   Jeżeli przeprowadza się działania, o których mowa w art. 5 ust. 1, można w całości lub w części gromadzić i przekazywać dostarczającemu państwu członkowskiemu następujące informacje:

(i)	fakt odnalezienia zgłoszonego towaru, środka transportu, przedsiębiorstwa lub zgłoszonej osoby;

(ii)	miejsce, godzinę i powód kontroli;

(iii)

trasę podróży i miejsce docelowe;

(iv)	dane osób towarzyszących danej osobie lub pasażerów środka transportu;

(v)	wykorzystywane środki transportu;

(vi)	przewożone przedmioty;

(vii)

okoliczności odnalezienia towaru, środka transportu, przedsiębiorstwa lub osoby.

Jeżeli takie informacje zostały zgromadzone podczas niejawnego nadzoru, należy podjąć odpowiednie kroki, aby zabezpieczyć niejawny charakter nadzoru.

2.   W ramach kontroli szczególnych, o których mowa w art. 5 ust. 1, osoby, środki transportu i przedmioty można przeszukać w dopuszczalnym zakresie oraz zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i procedurami państwa członkowskiego, w którym dokonuje się przeszukania. Jeżeli przepisy państwa członkowskiego nie zezwalają na przeprowadzanie kontroli szczególnych, kontrole te są automatycznie zamieniane przez to państwo członkowskie na obserwacje i składanie sprawozdań lub na niejawny nadzór.

Artykuł 7

1.   Bezpośredni dostęp do danych wprowadzonych do systemu informacji celnej jest zastrzeżony dla organów krajowych wyznaczonych przez każde państwo członkowskie. Organami tymi są administracje celne, ale oprócz tego mogą nimi być także inne organy właściwe, które zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i procedurami danego państwa członkowskiego są właściwe do prowadzenia działań w celu określonym w art. 1 ust. 2.

2.   Każde państwo członkowskie przesyła pozostałym państwom członkowskim oraz komitetowi, o którym mowa w art. 27, wykaz swoich właściwych organów wyznaczonych zgodnie z ust. 1 jako organy mające bezpośredni dostęp do systemu informacji celnej i określa, do jakich danych i w jakim celu każdy z tych organów może mieć dostęp.

3.   Niezależnie od ust. 1 i 2, Rada może w drodze jednogłośnej decyzji przyznać organizacjom międzynarodowym lub regionalnym dostęp do systemu informacji celnej. Podejmując taką decyzję, Rada uwzględnia wszystkie wzajemne uzgodnienia oraz wszystkie opinie wspólnego organu nadzorczego, o którym mowa w art. 25, dotyczące adekwatności środków ochrony danych.

Artykuł 8

1.   Państwa członkowskie, Europol i Eurojust mogą wykorzystywać dane z systemu informacji celnej jedynie w celu, o którym mowa w art. 1 ust. 2. Mogą one jednak wykorzystywać te dane do celów administracyjnych lub innych za uprzednią zgodą państwa członkowskiego, które wprowadziło te dane do Systemu, z zastrzeżeniem wszelkich warunków postawionych przez to państwo członkowskie. Wykorzystanie danych do takich innych celów musi być zgodne z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i procedurami państwa członkowskiego, które zamierza te dane wykorzystać zgodnie z art. 3 ust. 2 decyzji ramowej 2008/977/WSiSW, i powinno uwzględniać zasadę 5.2.i zalecenia nr R (87) 15.

2.   Bez uszczerbku dla przepisów ust. 1 i 4 niniejszego artykułu, art. 7 ust. 3 oraz art. 11 i 12, dane z systemu informacji celnej mogą być wykorzystywane jedynie przez krajowe organy, które w każdym państwie członkowskim zostały wyznaczone przez to państwo członkowskie i są – w świetle przepisów ustawowych, wykonawczych i procedur tego państwa członkowskiego – organami właściwymi do podejmowania działań w celu określonym w art. 1 ust. 2.

3.   Każde państwo członkowskie przesyła pozostałym państwom członkowskim oraz komitetowi, o którym w art. 27, wykaz właściwych organów, które wyznaczyło zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

4.   Dane z systemu informacji celnej można – za uprzednią zgodą państwa członkowskiego, które wprowadziło dane do Systemu, i z zastrzeżeniem wszelkich warunków postawionych przez to państwo – przekazywać do użytku organom krajowym innym niż organy wyznaczone zgodnie z ust. 2, państwom trzecim oraz organizacjom międzynarodowym lub regionalnym, które pragną wykorzystać te dane. Każde państwo członkowskie przyjmuje specjalne środki, aby zapewnić bezpieczeństwo tych danych podczas ich przekazywania służbom znajdującym się poza jego terytorium. Szczegółowy opis taki środków należy przekazać wspólnemu organowi nadzorczemu, o którym mowa w art. 25.

Artykuł 9

1.   Wprowadzenie danych do systemu informacji celnej podlega przepisom ustawowym, wykonawczym i procedurom dostarczającego państwa członkowskiego, chyba że niniejsza decyzja zawiera przepisy bardziej rygorystyczne.

2.   Wykorzystywanie danych z systemu informacji celnej – w tym wykonywanie wszelkich działań, o których mowa w art. 5 ust. 1, proponowanych przez dostarczające państwo członkowskie – podlega przepisom ustawowym, wykonawczym i procedurom państwa członkowskiego wykorzystującego te dane, chyba że niniejsza decyzja zawiera przepisy bardziej rygorystyczne.

Artykuł 10

1.   Każde państwo członkowskie wyznacza właściwą administrację celną odpowiedzialną na szczeblu krajowym za system informacji celnej.

2.   Administracja, o której mowa w ust. 1, odpowiada za prawidłowe działanie systemu informacji celnej w danym państwie członkowskim i stosuje niezbędne środki, by zapewnić przestrzeganie niniejszej decyzji.

3.   Państwa członkowskie przekazują sobie informacje o administracji, o której mowa w ust. 1.

Artykuł 11

1.   Europol – w granicach swojego mandatu i w celu realizacji swoich zadań – jest uprawniony dostępu do danych wprowadzonych do systemu informacji celnej zgodnie z art. 1, art. 3–6 oraz art. 15–19 oraz do ich przeszukiwania.

2.   Jeżeli w trakcie przeszukiwania danych Europol stwierdzi, że istnieje powiązanie między informacjami przetwarzanymi przez Europol a wpisem w systemie informacji celnej, Europol – w trybie określonym w decyzji Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiającej Europejski Urząd Policji (Europol) (5) – informuje państwo członkowskie, które dokonało tego wpisu.

3.   Wykorzystanie informacji uzyskanych dzięki przeszukaniu danych w systemie informacji celnej wymaga zgody państwa członkowskiego, które wprowadziło te dane do Systemu. Jeżeli dane państwo członkowskie zezwoli na wykorzystanie tych informacji, ich przetwarzanie reguluje decyzja 2009/371/WSiSW. Europol może przekazać takie informacje państwom trzecim lub organom trzecim jedynie za zgodą państwa członkowskiego, które wprowadziło odnośne dane do Systemu.

4.   Europol może wystąpić do zainteresowanych państw członkowskich o dalsze informacje zgodnie z decyzją 2009/371/WSiSW.

5.   Bez uszczerbku dla ust. 3 i 4, Europol nie podłącza żadnych udostępnionych mu części systemu informacji celnej do żadnego komputerowego systemu gromadzenia i przetwarzania danych, który jest stosowany przez Europol lub w ramach jego struktury, ani nie przenosi danych z tych części do żadnego takiego systemu, ani nie pobiera, ani w żaden inny sposób nie kopiuje żadnych części systemu informacji celnej.

Europol zapewnia, by dostęp do danych wprowadzonych do systemu informacji celnej mieli jedynie odpowiednio upoważnieni pracownicy Europolu.

Europol zezwala wspólnemu organowi nadzorczemu ustanowionemu na mocy art. 34 decyzji 2009/371/WSiSW na kontrolę swoich działań prowadzonych w ramach wykonywania prawa dostępu do danych w systemie informacji celnej i prawa ich przeszukiwania.

6.   Przepisy niniejszego artykułu nie mogą być interpretowane jako modyfikacja tych przepisów decyzji 2009/371/WSiSW, które dotyczą ochrony danych i odpowiedzialności prawnej za wszelkie nieuprawnione lub nieprawidłowe przetwarzanie takich danych przez pracowników Europolu, ani jako modyfikacja uprawnień wspólnego organu nadzorczego ustanowionego na mocy wspomnianej decyzji.

Artykuł 12

1.   Członkowie krajowi Eurojustu, ich zastępcy, asystenci oraz specjalnie upoważniony personel mają – w granicach swojego mandatu i w celu realizacji zadań Eurojustu – prawo dostępu do danych wprowadzonych do systemu informacji celnej zgodnie z art. 1, art. 3–6 i art. 15–19 oraz do ich przeszukiwania.

2.   Jeżeli w trakcie przeszukiwania danych członek krajowy Eurojustu, jego zastępcy, asystenci lub specjalnie upoważniony personel stwierdzi, że istnieje powiązanie między informacjami przetwarzanymi przez Eurojust a wpisem w systemie informacji celnej, osoba ta informuje o tym państwo członkowskie, które dokonało tego wpisu. Informacje uzyskane w wyniku takiego przeszukiwania można przekazywać państwom trzecim i organom trzecim jedynie za zgodą państwa członkowskiego, które dokonało wpisu.

3.   Przepisy niniejszego artykułu nie mogą być interpretowane jako modyfikacja przepisów decyzji Rady 2009/426/WSiSW z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wzmocnieniu Eurojustu i w sprawie zmiany decyzji 2002/187/WSiSW ustanawiającej Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (6), które dotyczą ochrony danych i odpowiedzialności prawnej za wszelkie nieuprawnione lub nieprawidłowe przetwarzanie takich danych przez krajowych przedstawicieli Eurojustu, ich zastępców, asystentów i specjalnie upoważniony personel, ani jako modyfikacja uprawnień wspólnego organu nadzorczego ustanowionego na mocy wspomnianej decyzji.

4.   Żadnych części systemu informacji celnej, do których mają dostęp członkowie krajowi Eurojustu, ich zastępcy, asystenci i specjalnie upoważniony personel, nie wolno podłączać do żadnego komputerowego systemu gromadzenia i przetwarzania danych stosowanego przez Eurojust lub w ramach jego struktury, ani żadnych danych, które są w tych częściach zawarte, nie wolno przenosić do takiego systemu ani nie wolno pobierać żadnej części systemu informacji celnej.

5.   Dostęp do danych wprowadzonych do systemu informacji celnej mają jedynie członkowie krajowi Eurojustu, ich zastępcy, asystenci i specjalnie upoważniony personel; dostęp ten nie może być rozszerzany na innych pracowników Eurojustu.

ROZDZIAŁ IV

ZMIANA DANYCH

Artykuł 13

1.   Jedynie dostarczające państwo członkowskie ma prawo zmieniać, uzupełniać, korygować lub usuwać dane, które wprowadziło do systemu informacji celnej.

2.   Jeżeli dostarczające państwo członkowskie zauważy lub dowie się, że wprowadzone przez nie dane są niezgodne ze stanem faktycznym albo zostały wprowadzone lub są przechowywane niezgodnie z przepisami niniejszej decyzji, państwo to odpowiednio zmienia, uzupełnia, koryguje lub usuwa takie dane i powiadamia o tym odpowiednio pozostałe państwa członkowskie, Europol i Eurojust.

3.   Jeżeli państwo członkowskie, Europol lub Eurojust posiada dowody sugerujące, że część danych jest niezgodna ze stanem faktycznym albo została wprowadzona lub jest przechowywana w systemie informacji celnej niezgodnie z przepisami niniejszej decyzji, niezwłocznie powiadamia o tym dostarczające państwo członkowskie. Sprawdza ono odnośne dane i w razie konieczności niezwłocznie koryguje lub usuwa nieprawidłowości. Dostarczające państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie, Europol i Eurojust o dokonaniu wszelkich korekt lub usunięć.

4.   Jeżeli w chwili wprowadzania danych do systemu informacji celnej państwo członkowskie zauważy, że jego zgłoszenie jest sprzeczne z poprzednim zgłoszeniem pod względem treści lub wymaganych działań, powiadamia o tym niezwłocznie państwo członkowskie, które dokonało poprzedniego zgłoszenia. Oba państwa członkowskie podejmują następnie próbę rozwiązania problemu. Jeżeli brak jest porozumienia, zachowane zostaje pierwsze zgłoszenie, a do Systemu zostają wprowadzone te elementy nowego zgłoszenia, które nie są sprzeczne z pierwszym zgłoszeniem.

5.   Z zastrzeżeniem niniejszej decyzji, jeżeli sąd lub inny właściwy organ któregokolwiek państwa członkowskiego podejmuje ostateczną decyzję o zmianie, uzupełnieniu, korekcie lub usunięciu danych znajdujących się w systemie informacji celnej, państwa członkowskie zobowiązują się wzajemnie do wykonania tej decyzji. W razie sprzeczności między decyzjami sądów lub innych właściwych organów różnych państw członkowskich, w tym między decyzjami, o których mowa w art. 23 ust. 1, dotyczącymi korekt lub usunięć, państwo członkowskie, które wprowadziło odnośne dane, usuwa te dane z Systemu.

ROZDZIAŁ V

ZATRZYMYWANIE DANYCH

Artykuł 14

1.   Dane wprowadzone do systemu informacji celnej zatrzymywane są jedynie przez okres konieczny do osiągnięcia celu, który uzasadniał ich wprowadzenie. Przynajmniej raz w roku dostarczające państwo członkowskie dokonuje przeglądu danych pod względem oceny konieczności ich zatrzymywania.

2.   Dostarczające państwo członkowskie może w okresie dokonywania przeglądu zdecydować o zatrzymaniu danych do czasu następnego przeglądu, jeżeli ich zatrzymanie jest konieczne do celów, do których zostały wprowadzone. Bez uszczerbku dla art. 22 i 23, jeżeli nie podjęto decyzji o zatrzymaniu danych, zostają one automatycznie przeniesione do tej części systemu informacji celnej, do której dostęp jest ograniczony zgodnie z ust. 4.

3.   Jeżeli zgodnie z ust. 2 ma nastąpić przeniesienie danych z systemu informacji celnej, system ten automatycznie z miesięcznym wyprzedzeniem informuje o tym dostarczające państwo członkowskie.

4.   Dane przeniesione zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu zatrzymuje się w systemie informacji celnej jeszcze przez jeden rok, ale – bez uszczerbku dla przepisów art. 22 i 23 – są one dostępne jedynie przedstawicielom komitetu, o którym mowa w art. 27, lub organom nadzorczym, o których mowa w art. 24 i art. 25 ust. 1. W tym okresie mogą oni przeszukiwać te dane jedynie po to, by sprawdzić ich zgodność ze stanem faktycznym i legalność; potem dane te muszą zostać usunięte.

ROZDZIAŁ VI

UTWORZENIE BAZY DANYCH REJESTRU CELNEGO DLA CELÓW IDENTYFIKACYJNYCH

Artykuł 15

1.   Oprócz danych, o których mowa w art. 3, system informacji celnej zawiera w specjalnej bazie danych, zwanej dalej „bazą danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych”, dane określone w niniejszym rozdziale. Bez uszczerbku dla przepisów niniejszego rozdziału oraz rozdziału VII i VIII, wszystkie przepisy niniejszej decyzji mają zastosowanie również do bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych. Wyjątek określony w art. 21 ust. 2 nie ma zastosowania.

2.   Celem bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych jest umożliwienie organom krajowym odpowiedzialnym za prowadzenie dochodzeń celnych i wyznaczonym zgodnie z przepisami art. 7, aby podczas tworzenia akt dochodzeń lub podczas prowadzenia dochodzenia – na potrzeby Europolu i Eurojustu – względem jednej lub więcej osób lub jednego lub więcej przedsiębiorstw identyfikowały właściwe organy pozostałych państw członkowskich, które prowadzą dochodzenia względem tych osób lub przedsiębiorstw, tak by dzięki informacjom o istnieniu akt dochodzeń osiągnąć cele, o których mowa w art. 1 ust. 2.

3.   Na potrzeby bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych każde państwo członkowskie przekazuje pozostałym państwom członkowskim, Europolowi, Eurojustowi oraz komitetowi, o którym mowa w art. 27, wykaz poważnych naruszeń własnych przepisów krajowych.

Wykaz ten zawiera tylko te naruszenia, które podlegają:

a)	karze pozbawienia wolności lub środkowi zabezpieczającemu polegającemu na pozbawieniu wolności na maksymalny okres co najmniej 12 miesięcy; lub

b)	grzywnie w wysokości co najmniej 15 000 EUR.

4.   Jeżeli państwo członkowskie pobierające dane z bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych potrzebuje dalszych informacji o zarejestrowanych aktach dochodzeniowych dotyczących danej osoby lub przedsiębiorstwa, zwraca się ono o pomoc do dostarczającego państwa członkowskiego na podstawie obowiązujących aktów dotyczących wzajemnej pomocy.

ROZDZIAŁ VII

FUNKCJONOWANIE BAZY DANYCH REJESTRU CELNEGO DLA CELÓW IDENTYFIKACYJNYCH I KORZYSTANIE Z NIEJ

Artykuł 16

1.   Dane z akt dochodzeniowych będą wprowadzane do bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych jedynie z uwagi na cele określone w art. 15 ust. 2. Wprowadzane są jedynie dane następujących kategorii:

a)

osoby lub przedsiębiorstwa, które są lub były przedmiotem aktów dochodzeniowych założonych przez właściwy organ państwa członkowskiego: (i) które w świetle prawa krajowego danego państwa członkowskiego są podejrzane o to, że poważnie naruszają lub naruszyły przepisy krajowe albo uczestniczą lub uczestniczyły w takim naruszeniu; (ii) co do których istnieje zgłoszenie stwierdzające, że nastąpiło takie naruszenie; lub (iii) na które nałożono karę administracyjną lub sądową za takie naruszenie;

b)	dziedzina, której dotyczą akta dochodzeniowe;

c)	nazwa, przynależność państwowa i dane teleadresowe organu państwa członkowskiego, który prowadzi dochodzenie, wraz z sygnaturą akt.

Dane, o których mowa w lit. a)–c), są wprowadzane do rekordu danych oddzielnie dla każdej osoby lub każdego przedsiębiorstwa. Zakazane jest tworzenie odesłań między rekordami danych.

2.   Dane osobowe, o których mowa w ust. 1 lit. a), zawierają jedynie:

a)	w przypadku osób: nazwisko, nazwisko rodowe, imiona, poprzednie nazwiska i pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, narodowość i płeć;

b)	w przypadku przedsiębiorstw: nazwę przedsiębiorstwa, nazwę handlową, adres, numer identyfikacyjny VAT oraz numer identyfikacyjny podatku akcyzowego.

3.   Dane są wprowadzane na czas określony zgodnie z art. 19.

Artykuł 17

Państwo członkowskie nie ma obowiązku w żadnym konkretnym przypadku wprowadzać danych, o których mowa w art. 16, jeżeli i dopóki zakłócałoby to porządek publiczny lub szkodziło innym podstawowym interesom, w szczególności gdyby stanowiło bezpośrednie i poważne zagrożenie dla jego bezpieczeństwa publicznego lub bezpieczeństwa publicznego innego państwa członkowskiego bądź państwa trzeciego, lub gdyby zagrożone były inne istotne interesy o równoważnym znaczeniu, lub gdyby takie wpisy mogły poważnie zaszkodzić prawom jednostek lub utrudnić prowadzenie dochodzenia.

Artykuł 18

1.   Wprowadzać dane do bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych oraz je przeszukiwać mają prawo wyłącznie organy, o których mowa w art. 15 ust. 2.

2.   Każde zapytanie skierowane do bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych musi dotyczyć następujących danych osobowych:

a)	w przypadku osób: imię lub nazwisko, lub nazwisko rodowe, lub poprzednie nazwiska, lub pseudonimy, lub data urodzenia;

b)	w przypadku przedsiębiorstw: nazwa przedsiębiorstwa lub nazwy handlowe, lub adres, lub numer identyfikacyjny VAT, lub numer identyfikacyjny podatku akcyzowego.

ROZDZIAŁ VIII

OKRES ZATRZYMYWANIA DANYCH W BAZIE DANYCH REJESTRU CELNEGO DLA CELÓW IDENTYFIKACYJNYCH

Artykuł 19

1.   Długość okresów przechowywania danych określa się zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i procedurami państwa członkowskiego, które wprowadza dane. Nie mogą być jednak przekraczane następujące okresy, liczone od dnia wprowadzenia danych do akt:

a)	dane dotyczące bieżących aktów dochodzeniowych są zatrzymywane nie dłużej niż trzy lata, jeżeli w tym okresie nie stwierdzono żadnego naruszenia. Dane te usuwa się przed upływem tego trzyletniego okresu, jeżeli upłynęło 12 miesięcy od ostatniej czynności dochodzeniowej;

b)	dane dotyczące aktów dochodzeniowych, które doprowadziły do stwierdzenia, że miało miejsce naruszenie, ale nie doprowadziły jeszcze do wydania wyroku skazującego ani do nałożenia grzywny, są zatrzymywane nie dłużej niż sześć lat;

c)	dane dotyczące aktów dochodzeniowych, które doprowadziły do wydania wyroku skazującego lub do nałożenia grzywny, są zatrzymywane nie dłużej niż dziesięć lat.

2.   Na wszystkich etapach dochodzenia, o którym mowa w ust. 1 lit. a)–c), jeżeli osoba lub przedsiębiorstwo, o których mowa w art. 16, zostają wyłączone z zakresu dochodzenia zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi dostarczającego państwa członkowskiego, wtedy wszelkie dane dotyczące tej osoby lub tego przedsiębiorstwa niezwłocznie się usuwa.

3.   Dane usuwane są automatycznie z bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych w dniu, w którym upłynęły okresy zatrzymywania danych określone w ust. 1.

ROZDZIAŁ IX

OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH

Artykuł 20

Jeżeli niniejsza decyzja nie stanowi inaczej, ochrona danych wymienianych na podstawie niniejszej decyzji podlega przepisom decyzji ramowej 2008/977/WSiSW.

Artykuł 21

1.   Dane mogą być kopiowane jedynie ze względów technicznych, pod warunkiem że takie kopiowanie jest potrzebne organom, o których mowa w art. 7, do ich bezpośredniego przeszukiwania.

2.   Z zastrzeżeniem art. 8 ust. 1, dane osobowe wprowadzone przez inne państwa członkowskie nie mogą być kopiowane z systemu informacji celnej do innych krajowych baz danych, chyba że chodzi o kopie przechowywane w systemach zarządzania ryzykiem, które służą do bezpośrednich krajowych kontroli celnych, lub kopie przechowywane w systemie analizy operacyjnej, który służy do koordynacji działań. Takie kopie mogą być wykonywane jedynie w specjalnych przypadkach lub do celów dochodzeń.

3.   W obu wyjątkowych przypadkach, o których mowa w ust. 2, wyłącznie analitycy upoważnieni przez organy krajowe każdego państwa członkowskiego mają prawo przetwarzać dane osobowe z systemu informacji celnej w ramach systemu zarządzania ryzykiem, który służy do bezpośrednich kontroli celnych prowadzonych przez organy krajowe, lub w ramach systemu analizy operacyjnej, który służy do koordynacji działań.

4.   Każde państwo członkowskie przesyła pozostałym państwom członkowskim i komitetowi, o którym mowa w art. 27, wykaz wydziałów zarządzających ryzykiem, których analitycy są upoważnieni do kopiowania i przetwarzania danych osobowych wprowadzonych do systemu informacji celnej.

5.   Dane osobowe skopiowane z systemu informacji celnej zatrzymuje się jedynie przez okres niezbędny do osiągnięcia celu, w którym zostały skopiowane. Państwo członkowskie, które dokonało skopiowania, weryfikuje co najmniej raz w roku konieczność ich zatrzymywania. Okres przechowywania nie może być dłuższy niż dziesięć lat. Dane osobowe, które nie są konieczne do kontynuowania analizy operacyjnej, są niezwłocznie usuwane lub usuwa się z nich wszelkie elementy umożliwiające identyfikację.

Artykuł 22

Prawa osób, których dane osobowe figurują w systemie informacji celnej, w szczególności prawo dostępu do nich, prawo do ich korekty, usunięcia lub zablokowania są wykonywane zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i procedurami państwa członkowskiego, które stosuje decyzję ramową 2008/977/WSiSW i w którym osoby te powołują się na te prawa. Jednak dostępu można odmówić, jeśli taka odmowa jest konieczna i proporcjonalna, by nie utrudniać żadnego z prowadzonych dochodzeń krajowych, lub w okresie niejawnego nadzoru lub obserwacji i składania sprawozdań. Przy ocenie, czy należy zastosować takie wyłączenie, uwzględnia się uzasadnione interesy danej osoby.

Artykuł 23

1.   Na terytorium każdego z państw członkowskich każdy może – zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i procedurami danego państwa członkowskiego – wystąpić do sądu lub organu właściwego w świetle przepisów ustawowych, wykonawczych i procedur tego państwa członkowskiego o wszczęcie postępowania lub w stosownym przypadku wnieść do tego sądu lub organu skargę w sprawie swoich danych osobowych, które znajdują się w systemie informacji celnej, i zażądać, aby:

a)	skorygować lub usunąć dane osobowe niezgodne ze stanem faktycznym;

b)	skorygować lub usunąć dane osobowe umieszczone lub przechowywane w systemie informacji celnej niezgodnie z przepisami niniejszej decyzji;

c)	uzyskać dostęp do danych osobowych;

d)	zablokować dane osobowe;

e)	uzyskać odszkodowanie zgodnie z art. 30 ust. 2.

2.   Bez uszczerbku dla art. 31, zainteresowane państwa członkowskie zobowiązują się wzajemnie do wykonywania ostatecznych decyzji sądów lub innych właściwych organów odnoszących się do ust. 1 lit. a)–c) niniejszego artykułu.

Artykuł 24

Każde państwo członkowskie wyznacza krajowy organ nadzorczy lub organy nadzorcze odpowiedzialne za ochronę danych osobowych, które zgodnie z decyzją ramową 2008/977/WSiSW niezależnie nadzorują dane osobowe zawarte w systemie informacji celnej.

Artykuł 25

1.   Ustanawia się wspólny organ nadzorczy, który składa się z dwóch przedstawicieli z każdego państwa członkowskiego reprezentujących odnośny(-e) niezależny(-e) krajowy(-e) organ(-y) nadzorczy(-e).

2.   Wspólny organ nadzorczy prowadzi nadzór i zapewnia, by podczas przetwarzania danych osobowych za pomocą systemu informacji celnej stosowane były przepisy niniejszej decyzji i decyzji ramowej 2008/977/WSiSW pod względem ochrony osób fizycznych.

3.   W tym celu wspólny organ nadzorczy jest organem właściwym do prowadzenia nadzoru nad działaniem systemu informacji celnej, do badania wszelkich trudności w stosowaniu lub interpretacji, które mogą się pojawić podczas działania Systemu, do analizowania problemów, które mogą się pojawić w zakresie prowadzenia niezależnego nadzoru przez krajowe organy nadzorcze państw członkowskich lub w zakresie wykonywania praw dostępu do Systemu przysługujących osobom fizycznym, oraz do formułowania propozycji służących wspólnemu rozwiązywaniu problemów.

4.   Aby wykonywać swoje obowiązki, wspólny organ nadzorczy ma dostęp do systemu informacji celnej.

5.   Sprawozdania sporządzane przez wspólny organ nadzorczy przekazuje się organom, którym swoje sprawozdania składają krajowe organy nadzorcze, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Artykuł 26

1.   Europejski Inspektor Ochrony Danych nadzoruje działania Komisji w dziedzinie systemu informacji celnej. Obowiązki i uprawnienia, o których mowa w art. 46 i 47 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (7), mają odpowiednie zastosowanie.

2.   Wspólny organ nadzorczy oraz Europejski Inspektor Ochrony Danych, działając w ramach swoich odpowiednich kompetencji, współpracują w ramach swoich zadań i zapewniają skoordynowany nadzór nad systemem informacji celnej, obejmujący wydawanie odpowiednich zaleceń.

3.   Wspólny organ nadzorczy oraz Europejski Inspektor ds. Ochrony Danych spotykają się w tym celu przynajmniej raz w roku. Koszty tych spotkań i ich obsługa leżą w gestii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych.

ROZDZIAŁ X

RAMY INSTYTUCJONALNE

Artykuł 27

1.   Ustanawia się komitet, w którego skład wchodzą przedstawiciele administracji celnych państw członkowskich. W sprawach objętych ust. 2 lit. a) komitet podejmuje decyzje jednomyślnie, a w sprawach objętych ust. 2 lit. b) – większością dwóch trzecich głosów. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny jednomyślnie.

2.   Komitet odpowiada za:

a)	wprowadzanie w życie i prawidłowe stosowanie niniejszej decyzji, bez uszczerbku dla uprawnień organów, o których mowa w art. 24, art. 25 ust. 1 i art. 26 ust. 1;

b)	sprawne działanie systemu informacji celnej pod względem technicznym i operacyjnym. Komitet podejmuje wszelkie niezbędne działania, by środki określone w art. 14 i 28 zostały prawidłowo wdrożone w odniesieniu do systemu informacji celnej.

Do celów niniejszego ustępu komitet może mieć bezpośredni dostęp do danych w systemie informacji celnej i bezpośrednio z nich korzystać.

3.   Zgodnie z postanowieniami tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej komitet corocznie przedkłada Radzie sprawozdanie na temat skuteczności i sprawnego funkcjonowania systemu informacji celnej, w razie potrzeby przedstawiając zalecenia. Sprawozdanie to jest przesyłane do wiadomości Parlamentowi Europejskiemu.

4.   Komisja jest włączona w prace komitetu.

ROZDZIAŁ XI

BEZPIECZEŃSTWO SYSTEMU INFORMACJI CELNEJ

Artykuł 28

1.   Wszelkie środki administracyjne niezbędne do zachowania bezpieczeństwa są stosowane przez:

a)	właściwe organy państw członkowskich – w odniesieniu do terminali systemu informacji celnej znajdujących się w ich odpowiednich państwach członkowskich – oraz Europol i Eurojust;

b)	komitet, o którym mowa w art. 27 – w odniesieniu do systemu informacji celnej i terminali znajdujących się w tych samych obiektach co system informacji celnej i służących do celów technicznych i do kontroli wymaganych w myśl ust. 3.

2.   Właściwe organy, Europol, Eurojust oraz komitet, o którym mowa w art. 27, stosują w szczególności środki, by:

a)	uniemożliwić osobom nieuprawnionym dostęp do urządzeń wykorzystywanych do przetwarzania danych;

b)	uniemożliwić osobom nieuprawnionym odczytywanie, kopiowanie, zmienianie lub usuwanie danych i nośników danych;

c)	uniemożliwić niedozwolone wprowadzanie danych, jak również wszelkie niedozwolone przeszukiwanie, zmienianie lub usuwanie danych;

d)	uniemożliwić osobom nieuprawnionym dostęp do danych w systemie informacji celnej za pomocą sprzętu do przesyłania danych;

e)	zagwarantować, by, w odniesieniu do korzystania z systemu informacji celnej, osoby uprawnione mogły mieć dostęp jedynie do danych podlegających ich kompetencjom;

f)	zagwarantować możliwość sprawdzenia i ustalenia, którym organom można przekazywać dane za pomocą sprzętu do przesyłania danych;

g)	zagwarantować możliwość sprawdzenia i ustalania a posteriori, jakie dane zostały wprowadzone do systemu informacji celnej, kiedy i przez kogo, oraz zagwarantować możliwość kontrolowania przeszukiwań;

h)	uniemożliwić niedozwolone odczytywanie, kopiowanie, zmienianie lub usuwanie danych podczas przesyłania danych i transportu nośników danych.

3.   Komitet, o którym mowa w art. 27, monitoruje przeszukiwanie systemu informacji celnej, by skontrolować, czy prowadzone poszukiwania były dozwolone i były prowadzone przez uprawnionych użytkowników. Co najmniej 1 % wszystkich przeszukiwań poddawanych jest kontroli. Rejestr takich przeszukiwań i kontroli pozostaje w Systemie i służy tylko w wyżej określonym celu wspomnianemu komitetowi i organom nadzorczym, o których mowa w art. 24 i 25. Rejestr ten usuwa się po sześciu miesiącach.

Artykuł 29

Właściwa administracja celna, o której mowa w art. 10 ust. 1, odpowiada za środki bezpieczeństwa, o których mowa w art. 28, w odniesieniu do terminali znajdujących się na terytorium danego państwa członkowskiego, za weryfikacje, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2 oraz w art. 19, oraz pod innymi względami za prawidłowe stosowanie niniejszej decyzji w zakresie, w jakim jest to konieczne w świetle przepisów ustawowych, wykonawczych i procedur tego państwa członkowskiego.

ROZDZIAŁ XII

OBOWIĄZKI I ODPOWIEDZIALNOŚĆ

Artykuł 30

1.   Każde państwo członkowskie zapewnia, aby dane, które wprowadziło do systemu informacji celnej zgodnie z art. 3, art. 4 ust. 1 i art. 8 decyzji ramowej 2008/977/WSiSW, były zgodne ze stanem faktycznym, aktualne, pełne, wiarygodne i wprowadzone zgodnie z prawem.

2.   Każde państwo członkowskie odpowiada zgodnie ze swoim prawem krajowym za wszelkie szkody wyrządzone danej osobie przez korzystanie z systemu informacji celnej. Dotyczy to także szkód spowodowanych przez państwo członkowskie, które wprowadziło dane nieścisłe albo wprowadziło lub przechowywało dane niezgodnie z prawem.

3.   W przypadku wypłacenia przez otrzymujące państwo członkowskie odszkodowania za szkody wyrządzone przez korzystanie z danych, które są nieprawdziwe i zostały wprowadzone do systemu informacji celnej przez inne państwo członkowskie, to inne państwo członkowskie musi zwrócić otrzymującemu państwu członkowskiemu wypłaconą kwotę odszkodowania, biorąc pod uwagę stopień przyczynienia się otrzymującego państwa członkowskiego do powstania szkody.

4.   Europol i Eurojust ponoszą odpowiedzialność zgodnie z postanowieniami aktów je ustanawiających.

Artykuł 31

1.   Koszty zakupu, analizy, rozwoju i konserwacji centralnej infrastruktury informatycznej (sprzętu komputerowego), oprogramowania i specjalnych połączeń sieciowych, a także odnośnych usług w zakresie produkcji, wsparcia i szkolenia – które to koszty są nierozerwalnie związane z funkcjonowaniem systemu informacji celnej do potrzeb stosowania wspólnotowych przepisów celnych i rolnych – oraz koszty związane z wykorzystywaniem systemu informacji celnej przez państwa członkowskie na ich terytoriach, w tym koszty łączności, są pokrywane z budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

2.   Koszty utrzymania krajowych stacji roboczych i terminali związane z wykonaniem niniejszej decyzji są pokrywane przez państwa członkowskie.

ROZDZIAŁ XIII

STOSOWANIE I PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 32

Informacje dostarczone na mocy niniejszej decyzji są bezpośrednio wymieniane między organami państw członkowskich.

Artykuł 33

Państwa członkowskie w terminie do dnia 27 maja 2011 r. zapewniają zgodność ich przepisów krajowych z niniejszą decyzją.

Artykuł 34

1.   Niniejsza decyzja zastępuje ze skutkiem od dnia 27 maja 2011 r. konwencję o CIS i Protokół z dnia 12 marca 1999 r. sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej dotyczący zakresu prania wpływów pieniężnych w Konwencji w sprawie wykorzystania technologii informatycznej dla potrzeb celnych oraz włączenia numeru rejestracyjnego środków transportu do konwencji (8) oraz Protokół z dnia 8 maja 2003 r. sporządzony na podstawie artykułu 34 Traktatu o Unii Europejskiej, zmieniający – w zakresie utworzenia bazy danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych – Konwencję o wykorzystaniu technologii informatycznej dla potrzeb celnych (9).

2.   W związku z tym, ze skutkiem od dnia rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji, konwencja o CIS i protokoły, o których mowa w ust. 1, tracą moc.

Artykuł 35

O ile nie określono inaczej w niniejszej decyzji, środki służące wykonaniu konwencji o CIS oraz protokołów, o których mowa w art. 34 ust. 1, zostają uchylone ze skutkiem od dnia 27 maja 2011 r.

Artykuł 36

1.   Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.   Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 27 maja 2011 r.

---

(1)  Opinia z dnia 24 listopada 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Dz.U. L 350 z 30.12.2005, s. 60.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 766/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 48).

(4)  Dz.U. C 316 z 27.11.1995, s. 33.

(5)  Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37.

(6)  Dz.U. L 138 z 4.6.2009, s. 14.

(7)  Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

(8)  Dz.U. C 91 z 31.3.1999, s. 2.

(9)  Dz.U. C 139 z 13.6.2003, s. 2.

---