EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62023TN0090

Sprawa T-90/23: Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2023 r. – D’Agostino/EBC

Dz.U. C 155 z 2.5.2023, p. 61–63 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

2.5.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 155/61


Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2023 r. – D’Agostino/EBC

(Sprawa T-90/23)

(2023/C 155/79)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: D’Agostino (Neapol, Włochy) (przedstawiciel: M. De Siena, adwokat)

Strona pozwana: Europejski Bank Centralny

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

Ustalenie i stwierdzenie pozaumownej odpowiedzialności Europejskiego Banku Centralnego (EBC), reprezentowanego przez prezes Christine Lagarde:

a)

za spowodowanie spadku wartości papierów wartościowych należących do Aldo D’Agostino, pod nazwą SI FTSE.COPERP, w kwocie 841 809,34 EUR, powodując stratę w wysokości 99,47 % całkowitej wartości zainwestowanego kapitału, która wynosiła 846 198,90 EUR, w ten sposób, że w dniu 12 marca 2020 r. Christine Lagarde, działając jako prezes EBC, wypowiadając słynne zdanie: „Nie jesteśmy tu po to, by ograniczać spready, to nie jest funkcja EBC”, spowodowała znaczny spadek wartości papierów wartościowych na wszystkich giełdach świata, a na giełdzie w Mediolanie o 16,92 %, co stanowiło wartość procentową niespotykaną w historii tej instytucji, informując cały świat tym zdaniem, wypowiedzianym na konferencji prasowej, że EBC nie będzie już wspierał wartości papierów wartościowych emitowanych przez kraje znajdujące się w trudnej sytuacji, a tym samym informując o całkowitej zmianie orientacji polityki pieniężnej przyjętej przez EBC w okresie, gdy przewodniczył mu poprzedni prezes, który zakończył swoją kadencję w listopadzie 2019 r.

b)

ze względu na to, że poprzez takie zachowanie i w wyniku wspomnianego wyżej drastycznego spadku indeksu giełdy w Mediolanie spowodowała obniżenie wartości aktywów skarżącego;

c)

za spowodowanie szkody majątkowej w wysokości 841 809,34 EUR z tytułu rzeczywistej straty i 998 683,90 EUR z tytułu utraconego zysku;

d)

za spowodowanie szkody majątkowej w wysokości łącznie 1 840 493,24 EUR;

e)

za spowodowanie szkody niemajątkowej w postaci cierpienia psychicznego jego i jego rodziny, naruszenia jego honoru, reputacji, tożsamości osobistej i zawodowej w wysokości 1 000 000,00 EUR;

f)

za spowodowanie szkody w postaci utraconych możliwości.

Zasądzenie od EBC, w osobie jego prezes pro tempore, na rzecz skarżącego Alda D’Agostino odszkodowania za szkodę majątkową, na którą składa się rzeczywista szkoda i utracony zysk, wspomniana wyżej szkoda niemajątkowa oraz szkoda z tytułu utraconych możliwości, oszacowana zgodnie z kryteriami wskazanymi w odpowiednich rozdziałach i akapitach niniejszej skargi, poprzez zapłatę następujących kwot:

1 840 493,24 EUR, […], tytułem szkody majątkowej;

1 000 000,00 EUR, […], tytułem szkody niemajątkowej;

a zatem, zapłatę łącznej kwoty 2 840 493,24 EUR […];

kwoty, jaką Sąd ustali na podstawie słusznej oceny, tytułem odszkodowania za utracone możliwości;

zapłaty odsetek za zwłokę, które będą naliczane od dnia 12 marca 2020 r., czyli od dnia zdarzenia wywołującego szkodę, do czasu wypłaty rzeczywistego odszkodowania.

Tytułem żądania ewentualnego, naprawienie szkody poprzez zasądzenie od EBC, w osobie jego prezes pro tempore, zapłaty, z tytułu wymienionych powyżej rodzajów szkód, kwot o różnej wysokości, które zostaną ustalone w toku postępowania, w zakresie uznanym za słuszny, w tym w drodze opinii biegłego zarządzonej przez Sąd na podstawie art. 70 [regulaminu postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej].

Wszystko to wraz z odsetkami za zwłokę, które należy naliczać od dnia 12 marca 2020 r., czyli od dnia zdarzenia wywołującego szkodę i do czasu faktycznego wyrównania szkody.

Obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący odpowiedzialności EBC z art. 340 akapit trzeci TFUE i art. 2043 włoskiego kodeksu cywilnego za poniesione przez skarżącego szkodę majątkową i szkodę niemajątkową.

2.

Zarzut drugi dotyczący zasad określonych w orzecznictwie Unii Europejskiej, w szczególności w wyrokach z dnia 28 października 2021 r., Vialto Consulting /Komisja, C-650/19 P, z dnia 9 lutego 2022 r., QI i in./Komisja i EBC, T-868/16, oraz z dnia 21 stycznia 2014 r., Klein/Komisja, T-309/10.

Skarżący przedstawia warunki, które muszą zaistnieć, aby instytucja europejska poniosła odpowiedzialność pozaumowną wobec obywatela Unii Europejskiej oraz podnosi, że warunki te są spełnione.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa pierwotnego i wtórnego Unii Europejskiej oraz nadużycia władzy przez prezes.

Skarżący podnosi, że w dniu 12 marca 2020 r. EBC, w osobie swojej prezes, naruszył art. 127 rozdziału 2 TFUE, zatytułowanego „Polityka pieniężna”, art. 3, 10, 11, 12, 13 i 38 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, jak również art. 17 pkt 17.2 i 17.3 rozporządzenia przyjętego decyzją EBC z dnia 19 lutego 2004 r. (1). Skarżący wskazuje, powołując się na załączone sprawozdanie techniczne, że spełnione są trzy warunki konieczne do uznania odpowiedzialności EBC oraz brak okoliczności wyłączających.

4.

Zarzut czwarty określa, uzasadnia i dokumentuje poniesione przez skarżącego szkodę majątkową, niemajątkową i utracone możliwości.


(1)  Decyzja 2004/257/WE Europejskiego Banku Centralnego z dnia 19 lutego 2004 r. przyjmująca Regulamin Europejskiego Banku Centralnego (EBC/2004/2) (Dz.U. 2004, L 80, s. 33), zmieniona decyzją Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/1 z dnia 22 stycznia 2014 r. (Dz.U. 2014, L 95, s. 56).


Top