Ce document est extrait du site web EUR-Lex
Document 62021CA0524
Joined Cases C-524/21 and C-525/21, Agenţia Judeţeană de Ocupare a Forţei de Muncă Ilfov and Others: Judgment of the Court (Second Chamber) of 16 February 2023 (requests for a preliminary ruling from the Curtea de Apel Bucureşti — Romania) — IG v Agenţia Judeţeană de Ocupare a Forţei de Muncă Ilfov (C-524/21), and Agenţia Municipală pentru Ocuparea Forţei de Muncă Bucureşti v IM (C-525/21) (Reference for a preliminary ruling — Social policy — Protection of employees in the event of their employer’s insolvency — Directive 2008/94/EC — Employees’ salary claims borne by guarantee institutions — Limitation of the liability of guarantee institutions to employees’ salary claims relating to the three months prior or subsequent to the date on which insolvency proceedings are opened — Application of a limitation period — Recovery of payments unduly made by the guarantee institution — Conditions)
Sprawy połączone C-524/21 i C-525/21, Agenţia Judeţeană de Ocupare a Forţei de Muncă Ilfov i in.: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 16 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bucureşti – Rumunia) – IG/Agenţia Judeţeană de Ocupare a Forţei de Muncă Ilfov (C-524/21) i Agenţia Municipală pentru Ocuparea Forţei de Muncă Bucureşti/IM (C-525/21) [Odesłanie prejudycjalne – Polityka społeczna – Ochrona pracowników najemnych na wypadek niewypłacalności pracodawcy – Dyrektywa 2008/94/WE – Przejmowanie przez instytucje gwarancyjne roszczeń pracowników z tytułu zaległego wynagrodzenia – Ograniczenie obowiązku wypłat należności przez instytucje gwarancyjne do roszczeń z tytułu wynagrodzenia za okres trzech miesięcy poprzedzających dzień wszczęcia postępowania upadłościowego lub następujących po nim – Stosowanie terminu przedawnienia – Odzyskiwanie wypłat nienależnie dokonanych przez instytucję gwarancyjną – Warunki]
Sprawy połączone C-524/21 i C-525/21, Agenţia Judeţeană de Ocupare a Forţei de Muncă Ilfov i in.: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 16 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bucureşti – Rumunia) – IG/Agenţia Judeţeană de Ocupare a Forţei de Muncă Ilfov (C-524/21) i Agenţia Municipală pentru Ocuparea Forţei de Muncă Bucureşti/IM (C-525/21) [Odesłanie prejudycjalne – Polityka społeczna – Ochrona pracowników najemnych na wypadek niewypłacalności pracodawcy – Dyrektywa 2008/94/WE – Przejmowanie przez instytucje gwarancyjne roszczeń pracowników z tytułu zaległego wynagrodzenia – Ograniczenie obowiązku wypłat należności przez instytucje gwarancyjne do roszczeń z tytułu wynagrodzenia za okres trzech miesięcy poprzedzających dzień wszczęcia postępowania upadłościowego lub następujących po nim – Stosowanie terminu przedawnienia – Odzyskiwanie wypłat nienależnie dokonanych przez instytucję gwarancyjną – Warunki]
Dz.U. C 127 z 11.4.2023, p. 10-11
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
11.4.2023 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 127/10 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 16 lutego 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bucureşti – Rumunia) – IG/Agenţia Judeţeană de Ocupare a Forţei de Muncă Ilfov (C-524/21) i Agenţia Municipală pentru Ocuparea Forţei de Muncă Bucureşti/IM (C-525/21)
(Sprawy połączone C-524/21 i C-525/21 (1), Agenţia Judeţeană de Ocupare a Forţei de Muncă Ilfov i in.)
(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Ochrona pracowników najemnych na wypadek niewypłacalności pracodawcy - Dyrektywa 2008/94/WE - Przejmowanie przez instytucje gwarancyjne roszczeń pracowników z tytułu zaległego wynagrodzenia - Ograniczenie obowiązku wypłat należności przez instytucje gwarancyjne do roszczeń z tytułu wynagrodzenia za okres trzech miesięcy poprzedzających dzień wszczęcia postępowania upadłościowego lub następujących po nim - Stosowanie terminu przedawnienia - Odzyskiwanie wypłat nienależnie dokonanych przez instytucję gwarancyjną - Warunki)
(2023/C 127/11)
Język postępowania: rumuński
Sąd odsyłający
Curtea de Apel Bucureşti
Strony w postępowaniu głównym
Strony skarżące: IG (C-524/21), Agenţia Municipală pentru Ocuparea Forţei de Muncă Bucureşti (C-525/21)
Strony pozwane: Agenţia Judeţeană de Ocupare a Forţei de Muncă Ilfov (C-524/21), IM (C-525/21)
Sentencja
|
1) |
Artykuł 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/94/WE z dnia 22 października 2008 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy należy interpretować w ten sposób, że: nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przewiduje, że datą referencyjną dla ustalenia okresu uprawniającego do wypłaty należności przez instytucję gwarancyjną w celu zaspokojenia roszczeń pracowników z tytułu zaległego wynagrodzenia jest data wszczęcia zbiorowego postępowania upadłościowego wobec pracodawcy tych pracowników. |
|
2) |
Artykuł 3 akapit drugi i art. 4 ust. 2 dyrektywy 2008/94 należy interpretować w ten sposób, że: nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które ogranicza wypłatę przez instytucję gwarancyjną należności w celu zaspokojenia roszczeń pracowników z tytułu zaległego wynagrodzenia do trzech miesięcy mieszczących się w okresie referencyjnym rozpoczynającym się trzy miesiące przed dniem wszczęcia zbiorowego postępowania upadłościowego wobec pracodawcy tych pracowników i kończącym się trzy miesiące bezpośrednio następujące po tym dniu. |
|
3) |
Artykuł 12 lit. a) dyrektywy 2008/94 należy interpretować w ten sposób, że: że przyjęte przez państwo członkowskie przepisy przewidujące odzyskiwanie przez instytucję gwarancyjną od pracownika kwot wypłaconych takiemu pracownikowi po upływie ogólnego terminu przedawnienia w celu zaspokojenia roszczeń z tytułu zaległego wynagrodzenia, w braku jakiegokolwiek działania lub zaniechania, które można przypisać danemu pracownikowi, nie mogą stanowić środków koniecznych w celu uniknięcia nadużyć w rozumieniu tego przepisu. |
|
4) |
Dyrektywę 2008/94, w świetle zasad równoważności i skuteczności, należy interpretować w ten sposób, że: stoi ona na przeszkodzie stosowaniu uregulowania podatkowego państwa członkowskiego w celu odzyskiwania od pracowników kwot nienależnie uiszczonych przez instytucję gwarancyjną w celu zaspokojenia roszczeń z tytułu zaległego wynagrodzenia, wraz z odsetkami i karami za zwłokę, za okresy niewłączone do okresu referencyjnego przewidzianego przez ustawodawstwo tego państwa, wskazanych w pytaniach pierwszym i drugim, lub dochodzonych poza ogólnym okresem przedawnienia, jeżeli:
|