—

stwierdzenie dopuszczalności skargi;

—

stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/1930 z dnia 8 listopada 2021 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz sklejki z drewna brzozowego pochodzącej z Rosji (1) (zwanego dalej „zaskarżonym rozporządzeniem”), w zakresie w jakim dotyczy strony skarżącej, oraz

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy, zgodnie z którym strona pozwana popełniła oczywiste błędy w ocenie i działała z naruszeniem art. 2 ust. 10 i art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia (UE) 2016/1036 (2) (zwanego dalej „rozporządzeniem podstawowym”) dokonując dostosowania jej ceny eksportowej o kwotę wypłaconych Trade House prowizji od sprzedaży krajowej zamiast dostosowania wartości normalnej o pełną kwotę tych prowizji.

2.

Zarzut drugi, zgodnie z którym strona pozwana popełniła oczywiste błędy w ocenie i działała z naruszeniem art. 2 ust. 10 lit. e) rozporządzenia podstawowego oraz pomocniczo art. 2 ust. 2 lit. k) rozporządzenia podstawowego nie uwzględniając zwrotu kosztów transportu w ramach dostosowania ceny eksportowej.

3.

Zarzut trzeci, zgodnie z którym skarżąca pomocniczo podnosi, że strona pozwana popełniła oczywiste błędy w ocenie, działała z naruszeniem art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego oraz naruszyła obowiązek uzasadnienia nie uwzględniając zwrotu kosztów transportu przy ustalaniu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych poniesionych przez skarżącą na rynku krajowym.

4.

Zarzut czwarty, zgodnie z którym strona pozwana popełniła oczywiste błędy w ocenie, naruszyła obowiązek uzasadnienia oraz naruszyła prawo do dobrej administracji uwzględniając sklejkę o kształcie kwadratowym w definicji produktu objętego postępowaniem oraz pomocniczo, zgodnie z którym strona pozwana popełniła oczywiste błędy w ocenie, naruszyła obowiązek uzasadnienia, naruszyła prawo do dobrej administracji i działała z naruszeniem art. 3 ust. 2 i 6 rozporządzenia podstawowego nie dokonując odrębnej oceny sklejki o kształcie kwadratowym w ramach ustalania szkody i związku przyczynowego.

5.

Zarzut piąty, zgodnie z którym strona pozwana popełniła oczywiste błędy w ocenie i działała z naruszeniem art. 3 ust. 2 rozporządzenia podstawowego oraz naruszyła prawo do dobrej administracji ustalając dane dotyczące przywozu w oparciu o niewiarygodne dane.

6.

Zarzut szósty, zgodnie z którym strona pozwana popełniła oczywiste błędy w ocenie, działała z naruszeniem art. 3 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego oraz naruszyła prawo do dobrej administracji nie uwzględniając w swej ocenie związku przyczynowego różnych segmentów rynku ani wpływu innych znanych czynników wywołujących szkodę.