Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52016DP0325

    Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 września 2016 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Sotiriosa Zarianopoulosa (2016/2083(IMM))

    Dz.U. C 204 z 13.6.2018, p. 209–210 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    13.6.2018   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 204/209


    P8_TA(2016)0325

    Wniosek o uchylenie immunitetu Sotiriosa Zarianopoulosa

    Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 września 2016 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Sotiriosa Zarianopoulosa (2016/2083(IMM))

    (2018/C 204/25)

    Parlament Europejski,

    uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Sotiriosa Zarianopoulosa ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 27 kwietnia 2016 r., przekazany przez prokuratora Sądu Najwyższego Grecji dnia 28 marca 2016 r. w związku z postępowaniem, jakie prokurator zamierza wszcząć w sprawie przestępstw popełnionych w Salonikach (sprawa ABM A2015/1606),

    uwzględniając okoliczność, że Sotirios Zarianopoulos zrezygnował z prawa do udzielenia wyjaśnień na mocy art. 9 ust. 5 Regulaminu,

    uwzględniając art. 8 i 9 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 aktu z dnia 20 września 1976 r. dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich,

    uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r. (1),

    uwzględniając art. 62 konstytucji Republiki Greckiej,

    uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu,

    uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0233/2016),

    A.

    mając na uwadze, że prokurator Sądu Najwyższego Grecji zwrócił się o uchylenie immunitetu poselskiego Sotiriosa Zarianopoulosa w związku z postępowaniem w sprawie o popełnienie zarzucanego przestępstwa;

    B.

    mając na uwadze, że w myśl art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;

    C.

    mając na uwadze, że w myśl art. 62 Konstytucji Republiki Greckiej w trakcie kadencji parlamentarnej żaden poseł nie może być ścigany, aresztowany, uwięziony ani objęty innymi środkami ograniczającymi bez zgody Izby Deputowanych;

    D.

    mając na uwadze, że władze greckie zamierzają wszcząć postępowanie przeciwko Sotiriosowi Zarianopoulosowi w związku z niedopełnieniem obowiązków wynikających z prawa popełnionym ze współsprawcami;

    E.

    mając na uwadze, że zarzucany czyn dotyczy wydania w 2011 r. przez Radę Miasta Saloniki rzekomo niezgodnych z prawem zezwoleń na wykorzystanie przestrzeni publicznej do rozmieszczenia stołów i krzeseł w strefie dla pieszych, oraz że postępowanie prowadzone jest przeciwko Sotiriosowi Zarianopoulosowi jako byłemu członkowi rady miasta;

    F.

    mając na uwadze, że zarzucany czyn nie ma żadnego związku z wykonywaniem przez Sotiriosa Zarianopoulosa mandatu posła do Parlamentu Europejskiego, lecz z pełnieniem przez niego wcześniej mandatu członka Rady Miasta Saloniki;

    G.

    mając na uwadze, że zarzucany czyn nie dotyczy opinii wyrażonych lub głosów oddanych w ramach wykonywania obowiązków danego posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej;

    H.

    mając na uwadze, że nie istnieją podstawy, aby zakładać, że celem postępowania ma być zaszkodzenie politycznej działalności posła (fumus persecutionis), ponieważ zarzuty dotyczą wszystkich członków ówczesnej rady miasta;

    1.

    postanawia uchylić immunitet Sotiriosa Zarianopoulosa;

    2.

    zobowiązuje swojego przewodniczącego do bezzwłocznego przekazania władzom greckim niniejszej decyzji wraz ze sprawozdaniem właściwej komisji.

    (1)  Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r., Wagner/Fohrmann i Krier, 101/63, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r., Wybot/Faure i inni, 149/85, ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23.


    Top