24.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 484/23

(1)

Projekt decyzji dotyczy kartelu obejmującego niektórych globalnych dostawców napędów optycznych („ODD”). Według projektu decyzji, dostawcy ci koordynowali swoje zachowanie w odniesieniu do przetargów organizowanych przez dwóch producentów komputerów osobistych, Dell Inc. („Dell”) i Hewlett Packard („HP”).

(2)

W projekcie decyzji stwierdzono, że następujące przedsiębiorstwa lub spółki typu joint venture uczestniczyły kartelu: Philips (2), Lite-On (3), Philips-Lite-On (4), Hitachi-LG (5), Toshiba-Samsung (6), Sony (7), Sony Optiarc (8) i Quanta Storage Inc.

(3)

Sprawa wynika z wniosku o zwolnienie z sankcji złożonego wspólnie przez Philips, Lite-On i Philips & Lite-On. Komisja otrzymała następnie wniosek o złagodzenie sankcji od Hitachi-LG. Żaden z pozostałych podmiotów, których dotyczy postępowanie, nie złożył wniosku o złagodzenie sankcji.

(4)

Komisja nie przeprowadziła kontroli. W czerwcu 2009 r. Komisja wystosowała wnioski o udzielenie informacji skierowane do kilku przedsiębiorstw zaangażowanych w sektor ODD.

(5)

Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń („PZZ”) w dniu 18 lipca 2012 r. Zostało ono przesłane do pewnych jednostek przedsiębiorstw, których dotyczy projekt decyzji, jak również do jednego innego przedsiębiorstwa.

(6)

Dnia 18 lutego 2014 r. Komisja przyjęła dwa uzupełniające pisemne zgłoszenia zastrzeżeń („UPZZ z lutego 2014 r.”): jedno skierowane do Koninklijke Philips NV, Lite-On IT Corporation i Philips & Lite-On Digital Solutions Corporation, a drugie do innego przedsiębiorstwa. Celem UPZZ z lutego 2014 r. było wyjaśnienie, zmiana i uzupełnienie zawartych w PZZ zarzutów skierowanych do ich adresatów dotyczących ich odpowiedzialności za zarzucane im naruszenie.

(7)

Dnia 1 czerwca 2015 r. Komisja przyjęła kolejne uzupełniające pisemne zgłoszenie zastrzeżeń (9). Jedynym celem tego UPZZ z czerwca 2015 r. było uzupełnienie PZZ i UPZZ z lutego 2014 r. poprzez skierowanie tych samych zastrzeżeń do dodatkowych podmiotów prawnych, których spółki dominujące (lub ich poprzedniczki) były już adresatami PZZ. UPZZ z czerwca 2015 r. było również skierowane do spółek dominujących tych dodatkowych podmiotów prawnych. UPZZ z czerwca 2015 r. nie dotyczyło innych adresatów PZZ, ponieważ nie zmieniało ono ani nie rozszerzało zakresu zarzutów podniesionych przeciwko nim w PZZ.

(8)

W swoich pisemnych odpowiedziach na PZZ dwie strony, których dotyczyło postępowanie, odniosły się krytycznie do ogólnych odniesień do załącznika do PZZ, w którym szczególne przypadki podejrzeń o kontakty o znamionach zmowy zostały określone w tabeli. Przejrzałem przedmiotowe PZZ wraz z załącznikiem. Wbrew temu, co twierdziły te strony, załącznik umożliwił adresatom PZZ zapoznanie się z konkretnymi faktami i posiadanymi dowodami przeciwko nim i wyciągnięcie z nich wniosków co do konkluzji, jakie Komisja zamierza przyjąć w odniesieniu do wymienionych w załączniku kontaktów. Taką ocenę potwierdza fakt, że strony te mogły przedstawić argumenty na swoją obronę odnośnie do wszystkich zarzutów zawartych w PZZ. Jako że PZZ i UPZZ z czerwca 2015 r., z wyjątkiem listy adresatów, są praktycznie identyczne, a dotyczy to również przedmiotowego załącznika, podobna sugestia nasuwa się w odniesieniu do UPZZ z czerwca 2015 r.

(9)

Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji („DG ds. Konkurencji”) przyznała kilku adresatom PZZ przedłużenie o 8 tygodni terminu wyznaczonego pierwotnie na udzielenie odpowiedzi na PZZ. Otrzymałem w sprawie przedłużenia tego terminu uzasadnione wnioski od dwóch innych adresatów PZZ, które wcześniej DG ds. Konkurencji oddaliła. Przyznałem przedłużenie o jeden tydzień i jeden dzień roboczy.

(10)

Adresaci UPZZ z lutego 2014 r. udzielili odpowiedzi w terminie (czterech tygodni od otrzymania) przyznanym im na zgłoszenie pisemnych uwag.

(11)

DG ds. Konkurencji wyznaczyła na udzielenie odpowiedzi na UPZZ z czerwca 2015 r. termin prawie pięciu tygodni od jego otrzymania. Wszystkie strony udzieliły odpowiedzi w wyznaczonym terminie.

(12)

Po otrzymaniu PZZ jego adresaci skorzystali z możliwości wglądu do części akt Komisji, które dostępne były wyłącznie w lokalach Komisji. DG ds. Konkurencji udostępniła tym adresatom resztę dostępnych akt na elektronicznym nośniku danych.

(13)

DG ds. Konkurencji rozpatrzyła kilka wniosków o udzielenie dodatkowego dostępu.

(14)

W piśmie dołączonym do UPZZ z lutego 2014 r. DG ds. Konkurencji wyjaśniła, że dowody przeciwko poszczególnym adresatom, na których się oparto w tych UPZZ, dostarczone zostały przez tych adresatów lub były im udostępnione po przyjęciu PZZ w ramach przyznanego dostępu do akt. Dlatego DG ds. Konkurencji nie uznała za niezbędne przyznanie dodatkowego dostępu do akt po przyjęciu UPZZ z lutego 2014 r.

(15)

Adresaci UPZZ z czerwca 2015 r. skorzystali z prawa dostępu do akt Komisji.

(16)

W dniu 13 marca 2015 r. DG ds. Konkurencji przesłała stronom, których dotyczyło postępowanie, pismo, do którego dołączone były dodatkowe dokumenty otrzymane od Dell i HP. W piśmie z dnia 3 czerwca 2015 r. przedstawiającym stan faktyczny DG ds. Konkurencji przekazała tym stronom informacje dotyczące sposobu, w jaki Komisja zamierzała wykorzystać te dokumenty w przedmiotowej sprawie.

(17)

DG ds. Konkurencji wyznaczyła na przekazanie wszelkich pisemnych uwag w odpowiedzi na pismo zawierające opis stanu faktycznego termin dwóch tygodni od jego otrzymania drogą elektroniczną. Z jednym wyjątkiem wszystkie zainteresowane strony udzieliły odpowiedzi w tym terminie. Stronie, która nie odpowiedziała w wyznaczonym terminie, DG ds. Konkurencji przyznała na udzielenie odpowiedzi dodatkowy tydzień.

(18)

W dniu 31 października 2012 r. otrzymałem od Dell uzasadniony wniosek o bycie wysłuchanym jako zainteresowana strona trzecia, zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 (10) i z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 (11). Zgodnie z art. 5 ust. 2 decyzji 2011/695/UE stwierdziłem, że Dell wykazało w rozumieniu tych przepisów „uzasadniony interes”. W związku z tym dopuściłem Dell w charakterze zainteresowanej strony trzeciej.

(19)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 773/2004, DG ds. Konkurencji poinformowała przedsiębiorstwo Dell na piśmie o charakterze i przedmiocie procedury, po czym Dell przedstawiło na piśmie swoje stanowisko.

(20)

Spotkanie wyjaśniające odbyło się w dniach 29 i 30 listopada 2012 r. i trwało półtora dnia. Z jednym wyjątkiem uczestniczyły w nim wszystkie przedsiębiorstwa, do których skierowano PZZ. Nie było posiedzeń niejawnych.

(21)

Odrzuciłem wniosek Dell o dopuszczenie do udziału w spotkaniu wyjaśniającym. Zgodnie z art. 6 decyzji 2011/695/UE nie uznałem tego za „stosowne” (12). Po pierwsze, obecność Dell prawdopodobnie mogłaby zniechęcić strony ubiegające się o zwolnienie z grzywny lub jej złagodzenie do pełnego i aktywnego udziału w rozprawie. Po drugie, ujmując to bardziej ogólnie, umożliwienie potencjalnemu skarżącemu udziału w spotkaniu wyjaśniającym mogłoby mieć odstraszający efekt w kontekście programu Komisji mającego na celu łagodzenie sankcji. Po trzecie, obecność Dell mogłaby ograniczyć otwartość dialogu między Komisją a adresatami PZZ, co groziłoby podważeniem zdolności stron do skutecznej obrony. Po czwarte, uznałem za mało prawdopodobne, że Dell, przed którym domniemana zmowa trzymana była w tajemnicy, byłoby w stanie znacząco przyczynić się do wyjaśnienia na spotkaniu wyjaśniającym okoliczności sprawy (13). Po piąte, Dell nie otrzymało dostępu do PZZ ani do akt dochodzenia, podczas gdy dyskusja na spotkaniu wyjaśniającym prawdopodobnie dotyczyłaby głównie wykładni PZZ oraz zawartych w dokumentacji dowodów. Ponadto należy pamiętać, że – nawet jeśli nie był to decydujący powód mojej decyzji – wnioski od stron trzecich, takich jak Dell, w zaawansowanym stadium przygotowań do spotkania wyjaśniającego mogłoby prawdopodobnie zakłócać organizację samego spotkania (14).

(22)

W trakcie spotkania wyjaśniającego DG ds. Konkurencji postawiło jednej spółce joint venture pytanie dotyczące oświadczenia zawartego w zgłoszeniu planowanego łączenia przedsiębiorstw (formularz CO) złożonego przez jej spółki dominujące zgodnie z unijnymi regułami kontroli łączenia przedsiębiorstw obowiązującymi w momencie utworzenia tej spółki joint venture. Poinformowałem zainteresowaną stronę, że pytanie to moim zdaniem stanowiło formalną nieprawidłowość, oraz że strona ta nie musiała udzielić na nie odpowiedzi. Zgodnie z unijnymi przepisami dotyczącymi kontroli łączenia przedsiębiorstw, Komisja nie może wykorzystywać informacji uzyskanych w ramach postępowania w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw w odrębnych postępowaniach dotyczących kartelu (15). Jako że zainteresowana strona postanowiła odpowiedzieć na to pytanie, stwierdziłem, że jej prawo do prowadzenia skutecznej obrony nie zostało naruszone.

(23)

W swoich pisemnych odpowiedziach na UPZZ z lutego 2014 r. i UPZZ z czerwca 2015 r. ich adresaci nie złożyli wniosku o rozpatrzenie ich argumentów na spotkaniu wyjaśniającym (16).

(24)

Po wysłuchaniu zainteresowanych stron Komisja wycofała sprawę w odniesieniu do jednego przedsiębiorstwa. W przypadku dwóch przedsiębiorstw i spółki joint venture w decyzji nie są podtrzymane zastrzeżenia przedstawione w PZZ, w UPZZ z lutego 2014 r. i w UPZZ z czerwca 2015 r. (zwanych dalej łącznie „pisemnymi zgłoszeniami zastrzeżeń”) w zakresie, w jakim zastrzeżenia te dotyczyły zachowań w stosunku do wspomnianych nabywców ODD.

(25)

W przeciwieństwie do pisemnych zgłoszeń zastrzeżeń projekt decyzji nie zawiera okoliczności obciążających podmioty, do których jest skierowany.

(26)

Według projektu decyzji podmioty, do których jest ona skierowana uczestniczyły w kartelu, który trwał od dnia 23 czerwca 2004 r. do dnia 25 listopada 2008 r. Ten całkowity okres trwania kartelu jest krótszy od domniemanego okresu, o którym mowa w pisemnych zgłoszeniach zastrzeżeń. Wszystkie okresy udziału w kartelu, za które poszczególni adresaci projektu decyzji są odpowiedzialni, są w projekcie decyzji krótsze niż te zawarte w pisemnych zgłoszeniach zastrzeżeń. Skrócenie czasu trwania odpowiedzialności dla podmiotów uznanych za biorące udział w zmowie waha się od około siedmiu miesięcy do niewiele ponad czterech lat i ośmiu miesięcy.

(27)

Pisemne zgłoszenia zastrzeżeń dały ponadto stronom, których dotyczyły, zgodnie z pkt 85 zawiadomienia Komisji w sprawie najlepszych praktyk w zakresie prowadzenia postępowań w związku z artykułami 101 i 102 TFUE (17), możliwość przedstawienia uwag odnośnie do metody ustalania grzywien. W świetle uwag otrzymanych w tej sprawie przez Komisję w projekcie decyzji zastosowano zmodyfikowane podejście do szacowania wartości sprzedaży dla celów obliczenia grzywny.

(28)

Zgodnie z art. 16 decyzji 2011/695/UE zbadałem, czy projekt decyzji dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk. Stwierdzam, że tak istotnie jest.

(29)

Ogólnie rzecz biorąc, uważam, że w niniejszej sprawie przestrzegano skutecznego wykonywania praw procesowych.