26.10.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 354/16

—

uchylenie orzeczenia Sądu z dnia 5 maja 2015 r. w sprawie T-184/13 w całości i przekazanie zgłoszenia OHIM do rozpatrzenia; oraz

—

obciążenie OHIM i wszelkich interwenientów w postępowaniu odwoławczym kosztami poniesionymi przez nich samych oraz kosztami poniesionymi przez wnoszącą odwołanie w ramach niniejszego postępowania oraz w ramach postępowania (i) przed Sądem w sprawie T-184/13; (ii) przed Czwartą Izbą Odwoławczą w sprawie R 121/2011-4; oraz (iii) przed Wydziałem Sprzeciwów w sprawie sprzeciwu B 1 0 46  046.

1.

niepoprawnie ocenił cechy charakterystyczne właściwego kręgu odbiorców, nie biorąc pod uwagę okoliczności, że świadczona przez wnoszącą odwołanie usługa Skype opierała się na najnowszej i innowacyjnej formie technologii w dacie pierwszeństwa zakwestionowanego znaku towarowego („dacie odniesienia”), a tym samym, że właściwy krąg odbiorców cechował się ponadprzeciętnym poziomem wiedzy technicznej i wzmożoną zdolnością rozróżniania znaków towarowych;

2.

wydaje się, że Sąd błędnie przyjął, iż uznanie przez wnoszącą odwołanie, że towary i usługi objęte zakwestionowanym znakiem towarowym są identyczne z niektórymi z towarów i usług objętych wcześniejszym znakiem towarowym, jest równoznaczne z uznaniem, że wcześniejszy znak towarowy cieszył się w dacie odniesienia wzmocnionym charakterem odróżniającym lub renomą w stosunku do elementów, które nakładają się z elementami wyszczególnionymi dla zakwestionowanego znaku towarowego;

3.

niewłaściwe zastosował prawo pod kilkoma względami, badając dokonaną przez OHIM ocenę podobieństwa wizualnego, fonetycznego i konceptualnego rozpatrywanych znaków towarowych, w szczególności opierając się na nieprawidłowej fikcji prawnej, zgodnie z którą przeciętny konsument czyta pojedynczy krótki wyraz od lewej do prawej, oraz przywiązując nienależytą wagę do współwystępowania liter S-K-Y na początku obu znaków, a także nie dokonując ustalenia, że różnica konceptualna między nimi neutralizuje jakiekolwiek podobieństwo wizualne i fonetyczne;

4.

popełnił dwa znaczące błędy, potwierdzając dokonane przez OHIM ustalenie, że wcześniejszy znak towarowy cieszy się wzmocnionym charakterem odróżniającym w odniesieniu od towarów i usług spoza „podstawowych” usług rozpowszechniania telewizyjnego świadczonych przez interwenientów: po pierwsze, błędnie oparł się na używaniu wcześniejszego znaku towarowego w odniesieniu do „podstawowych” usług świadczonych przez interwenientów, aby wywieść na tej podstawie, że inne usługi także cechują się charakterem odróżniającym; a po drugie, wziął pod uwagę dowody używania z okresu następującego po dacie odniesienia;

5.

niewłaściwe zastosował prawo pod kilkoma względami, przeprowadzając całościową ocenę prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, wskutek niewzięcia pod uwagę: