EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013CA0526
Case C-526/13: Judgment of the Court (Fourth Chamber) of 3 September 2015 (request for a preliminary ruling from the Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos Vyriausybės — Lithuania) — ‘Fast Bunkering Klaipėda’ UAB v Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos (Reference for a preliminary ruling — Taxation — Value Added Tax (VAT) — Directive 2006/112/EC — Article 148(a) — Supply of goods — Definition — Exemption — Supply of goods for the fuelling and provisioning of vessels used for navigation on the high seas — Supplies to intermediaries acting in their own name)
Sprawa C-526/13: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 września 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos vyriausybės – Litwa) – UAB „Fast Bunkering Klaipėda”/Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos [Odesłanie prejudycjalne — Podatki — Podatek od wartości dodanej (VAT) — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuł 148 lit. a) — Dostawa towarów — Pojęcie — Zwolnienie — Dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego jednostek pływających przeznaczonych do żeglugi na pełnym morzu — Dostawy realizowane na rzecz pośredników działających we własnym imieniu]
Sprawa C-526/13: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 września 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos vyriausybės – Litwa) – UAB „Fast Bunkering Klaipėda”/Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos [Odesłanie prejudycjalne — Podatki — Podatek od wartości dodanej (VAT) — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuł 148 lit. a) — Dostawa towarów — Pojęcie — Zwolnienie — Dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego jednostek pływających przeznaczonych do żeglugi na pełnym morzu — Dostawy realizowane na rzecz pośredników działających we własnym imieniu]
Dz.U. C 354 z 26.10.2015, p. 5–5
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
26.10.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 354/5 |
Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 września 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos vyriausybės – Litwa) – UAB „Fast Bunkering Klaipėda”/Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos
(Sprawa C-526/13) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Podatki - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 148 lit. a) - Dostawa towarów - Pojęcie - Zwolnienie - Dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego jednostek pływających przeznaczonych do żeglugi na pełnym morzu - Dostawy realizowane na rzecz pośredników działających we własnym imieniu])
(2015/C 354/04)
Język postępowania: litewski
Sąd odsyłający
Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos vyriausybės
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: UAB „Fast Bunkering Klaipėda”
Strona pozwana: Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos
Sentencja
Artykuł 148 lit. a) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie przewidziane w tym przepisie co do zasady nie ma zastosowania do dostaw towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego dokonanych na rzecz pośredników działających we własnym imieniu, nawet jeśli w chwili dostawy ostateczne przeznaczenie towarów jest znane i zostało wykazane w należyty sposób, a potwierdzające to dowody zostaną przedłożone organom podatkowym zgodnie z przepisami krajowymi. Jednakże w okolicznościach takich jak te w postępowaniu głównym rzeczone zwolnienie może mieć zastosowanie, jeżeli przeniesienie własności danych towarów na tych pośredników w formach przewidzianych przez właściwe prawo krajowe nastąpiło najwcześniej z chwilą, gdy podmioty eksploatujące jednostki pływające przeznaczone do żeglugi na pełnym morzu uzyskały uprawnienie do faktycznego rozporządzania tymi towarami jak właściciele, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego.