Skarga wniesiona w dniu 28 czerwca 2006 r. — Bavaria przeciwko Radzie

(Sprawa T-178/06)

(2006/C 224/100)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Bavaria N.V. (Przedstawiciel: G. van der Wal, advocaat)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca podnosi, że Rada jest odpowiedzialna za szkodę, jaką skarżąca poniosła lub poniesie w następstwie wydania rozporządzenia Rady (WE) nr 1347/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. (1) z uwagi na rejestrację w charakterze chronionego oznaczenia geograficznego nazwy „Bayerisches Bier”. Skarżąca twierdzi, że rozporządzenie nr 1347/2001 jest bezprawne, a w konsekwencji niesprawiedliwe dla niej. Szkoda, jaką skarżąca poniosła w następstwie tej bezprawności, polega szczególności na kosztach związanych z postępowaniami, które zostały lub zostaną wszczęte w poszczególnych państwach członkowskich, na naruszeniu reputacji znaków towarowych Bavarii, które zawierają słowo Bavaria, oraz na przyszłych szkodach wynikających z naruszenia jej prawa do znaku towarowego i jego utraty.

Skarżąca dodaje, że oznaczenie „Bayerisches Bier” błędnie zostało zarejestrowane jako oznaczenie geograficzne, ponieważ piwo nie jest produktem rolnym lub środkiem spożywczym w rozumieniu załącznika I do traktatu WE. Zdaniem skarżącej rozporządzenie nr 2081/92 (2) nie może stanowić podstawy prawnej dla rejestracji nazwy „Bayerisches Bier” w charakterze chronionego oznaczenia geograficznego dla piwa, ponieważ rozporządzenie to jest również bezprawne.

Skarżąca dodaje, że Rada błędnie oparła się na fakcie, że oznaczenie „Bayerisches Bier” spełnia wymogi art. 2 i 4 rozporządzenia nr 2081/92.

Zdaniem skarżącej ocena ta nie jest wystarczająco uzasadniona, szczególnie z uwagi na fakt, że wniosek o rejestrację został zaskarżony.

Nazwa „Bayerisches Bier” nie spełnia również przesłanek stosowania uproszczonej procedury określonej w art. 17 w zw. z art. 2 rozporządzenia nr 2081/92, bowiem nazwa ta nie korzystała z jakiejkolwiek ochrony prawnej w Niemczech w rozpatrywanej dacie 25 lipca 1993 r. ani nie stała się zwyczajowa w następstwie używania.

Skarżąca utrzymuje ponadto, że Bawaria jest jednym z niemieckich „Länder” i nazwa landu może być używana jako nazwa chroniona tylko w wyjątkowych przypadkach.

Oznaczenie „Bayerisches Bier” nie wskazuje ponadto na jakość lub szczególną reputację regionu, ponieważ chodzi tutaj o cały asortyment towarów mających bardzo różne cechy. Zdaniem skarżącej rozporządzenie nr 2081/92 nie pozwala na ustalenie całościowej definicji statutu chronionego oznaczenia geograficznego dla różnych rodzajów piwa.

W konsekwencji złożony przez Niemcy wniosek o rejestrację nie spełnia również wymogów art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 2081/92 i stanowi zatem niewystarczającą podstawę dla rejestracji.

Skarżąca dodaje, że dokonując rejestracji oznaczenia „Bayerisches Bier”, Rada naruszyła również art. 3 rozporządzenia nr 2081/92 i art. 28 WE, ponieważ nazwa ta stanowi w kilku państwach pojęcie rodzajowe.

Ponadto procedura przewidziana w art. 17 rozporządzenia nr 2081/92 nie została przeprowadzona w prawidłowy sposób, ponieważ zainteresowani nie mieli możliwości przedstawienia swojego stanowiska w ramach przejrzystego i rzetelnego postępowania administracyjnego.

Poza tym Rada oparła się na błędnym założeniu dotyczącym istnienia znaków towarowych dla piw zawierających nazwę „Bayerisches Bier”, podczas gdy żaden ze znaków towarowych skarżącej nie zawiera określenia „Bayerisches Bier”.

Skarżąca podnosi również zaistnienie naruszenia jej wyłącznego prawa ze znaku towarowego, określonego w art. 16 ust. 1 porozumienia z dnia 15 kwietnia 1994 r. w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej, włączając w to obrót towarami będącymi przedmiotem naruszeń praw własności intelektualnej (zwanego dalej „porozumieniem TRIPs”). Zakres uprawnienia do używania zarejestrowanego oznaczenia nie został określony w sposób wyczerpujący w art. 14 ust. 3 rozporządzenia nr 2081/92 lub w rozporządzeniu nr 1347/2001. Okoliczność, że wyłączne prawo skarżącej nie jest w pełni chronione, pozostaje w sprzeczności z art. 16 ust. 1 porozumienia TRIPs. Poza tym wspólne istnienie na rynku wcześniejszego znaku towarowego Bavaria i oznaczenia geograficznego „Bayerisches Bier” jest również niezgodne z art. 16 ust. 1 porozumienia TRIPs.

Ponadto fakt, że Rada rozpatrzyła wyłącznie znak towarowy Bavaria, nie poświęcając uwagi nazwie handlowej Bavaria, również jest niezgodny z porozumieniem TRIPs.

Wreszcie przez wydanie rozporządzenia nr 1347/2001 Rada naruszyła prawo własności i uzasadnione oczekiwania skarżącej. W istocie rozporządzenie nr 1347/2001 może skutkować tym, że skarżąca nie będzie mogła dalej używać swego znaku towarowego w jednym lub kilku z państw członkowskich.

(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1347/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. uzupełniające załącznik do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 w sprawie rejestracji oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia zgodnie z procedurą określoną w art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 (Dz.U. L 182, str. 3).

(2)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 208, str. 1).