This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52013IP0319
European Parliament resolution of 3 July 2013 on the Integrated Internal Control Framework (2012/2291(INI))
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lipca 2013 r. w sprawie zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej (2012/2291(INI))
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lipca 2013 r. w sprawie zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej (2012/2291(INI))
Dz.U. C 75 z 26.2.2016, p. 100–104
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
26.2.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 75/100 |
P7_TA(2013)0319
Zintegrowane ramy kontroli wewnętrznej
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lipca 2013 r. w sprawie zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej (2012/2291(INI))
(2016/C 075/13)
Parlament Europejski,
— |
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), |
— |
uwzględniając opinię nr 2/2004 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego w sprawie modelu pojedynczej kontroli (single audit) oraz projektu wspólnotowych ram wewnętrznej kontroli dla Komisji (1), |
— |
uwzględniając komunikat Komisji na temat harmonogramu działań dotyczących zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej (COM(2005)0252), |
— |
uwzględniając komunikat Komisji w sprawie planu działania na rzecz zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej (COM(2006)0009), |
— |
uwzględniając pierwsze sprawozdanie półroczne w sprawie harmonogramu wdrażania planu działania Komisji na rzecz zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej opublikowane w dniu 19 lipca 2006 r. (SEC(2006)1009), zgodnie z wnioskiem Parlamentu zawartym w rezolucji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2004 (2), |
— |
uwzględniając opublikowane w marcu 2007 r. tymczasowe sprawozdanie z postępów w realizacji planu działania Komisji (COM(2007)0086), opisujące postępy i zapowiadające dodatkowe działania, |
— |
uwzględniając komunikat przedstawiony przez Komisję w lutym 2008 r. (COM(2008)0110) oraz załączony do niego dokument roboczy Komisji (SEC(2008)0259), |
— |
uwzględniając przedstawiony przez Komisję w lutym 2009 r. komunikat w sprawie sprawozdania z oceny skutków planu działania Komisji na rzecz zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej (COM(2009)0043), |
— |
uwzględniając art.48 Regulaminu, |
— |
uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A7-0189/2013), |
A. |
mając na uwadze, że na mocy z art. 317 Traktatu TFUE, Komisja wykonuje budżet na własną odpowiedzialność, zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami, we współpracy z państwami członkowskimi; |
B. |
mając na uwadze, że zgodnie z traktatem Komisja ponosi ostateczną odpowiedzialność za wykonanie budżetu Unii, chociaż ogromna odpowiedzialność spoczywa na państwach członkowskich, ponieważ 80 % budżetu Unii jest wydawane przez państwa członkowskie w ramach systemu zarządzania dzielonego; |
C. |
mając na uwadze, że zasada efektywnej kontroli wewnętrznej została włączona jako jedna z zasad budżetowych do rozporządzenia finansowego w wyniku jego zmiany na mocy rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1995/2006, zgodnie z propozycją Komisji zawartą we wymienionym wyżej planie działania; |
D. |
mając na uwadze, że dla Komisji najbardziej wyrazistym sposobem wykazania, że podjęła rzeczywiste zobowiązanie do przestrzegania zasad przejrzystości i należytego zarządzania finansami jest dołożenie wszelkich starań i jak najmocniejsze wsparcie inicjatyw na rzecz poprawy jakości zarządzania finansami w celu otrzymania pozytywnego poświadczenia wiarygodności (DAS (3)) od Europejskiego Trybunału Obrachunkowego (ETO); |
E. |
mając na uwadze, że wszystkie instytucje oraz wszystkie państwa członkowskie są zobowiązane do współpracy, aby odbudować zaufanie obywateli europejskich do sektora finansowego Unii; |
F. |
mając na uwadze strategiczny cel, jakim jest uzyskanie pozytywnego poświadczenia wiarygodności od Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, Komisja przyjęła w styczniu 2006 r. plan działania na rzecz zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej („plan działania”), opierając się na zaleceniach ETO (4), rezolucji Parlamentu w sprawie absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2003 (5) oraz konkluzjach ECOFIN z dnia 8 listopada 2005 r.; |
G. |
mając na uwadze, że plan działania miał na celu uzupełnienie „luk”, jakie istniały wówczas w strukturach kontroli Komisji i określał 16 obszarów działań, jakie należało podjąć do końca 2007 r., uwzględniając jednocześnie, że poprawa zarządzania finansami w Unii powinna być wspierana ścisłym monitorowaniem kontroli w Komisji i w państwach członkowskich; |
Realizacja planu działania
1. |
zwraca uwagę, że postępy w realizacji planu działania należy mierzyć nie tylko liczbą zrealizowanych działań, lecz także wpływem poszczególnych działań na zmniejszenie liczby błędów występujących w transakcjach; |
2. |
zauważa, że na początku 2009 r. Komisja uznała plan działania za w pełni zrealizowany, mimo że 3 z 16 pierwotnie założonych działań nie można było zrealizować wcale lub nie w sposób określony w planie; |
3. |
zwraca w szczególności uwagę na to, że art. 32 nowego rozporządzenia finansowego ustanawia zasadę skutecznej i wydajnej kontroli wewnętrznej, a zgodnie z art. 33 tego rozporządzenia, przedstawiając nowe lub zmienione wnioski w sprawie wydatkowania środków, Komisja powinna oszacować koszty i korzyści wiążące się z danym systemem kontroli, a także ryzyko błędu; |
4. |
stwierdza również, że w odniesieniu do pojęcia „dopuszczalnego poziomu ryzyka” postanowiono uzupełnić to działanie o definicję pojęcia „rezydualnego ryzyka błędu”; |
5. |
wyraża ubolewanie, że ustawodawstwo na okres 2007-2013 nie zostało uproszczone w oczekiwanym zakresie; |
6. |
wyraża ubolewanie, że Komisja nie spełniła swojego zobowiązania dotyczącego uzyskania w pełni pozytywnego poświadczenia wiarygodności (DAS) i zwraca w szczególności uwagę na to, że w sprawozdaniu z poświadczenia wiarygodności z 2011 r. Trybunał uznał, że w płatnościach ogółem wystąpił istotny poziom błędu, a zbadane systemy nadzoru i kontroli były w ujęciu ogólnym częściowo skuteczne; |
7. |
stwierdza, że łączna liczba błędów przy wykonanych operacjach wzrosła w roku 2010 z 3,3 % do 3,7 %, natomiast w roku 2011 wzrosła do 3,9 %; wyraża ubolewanie, że doszło do odwrócenia pierwotnego, pozytywnego trendu, który stwierdzono w minionych latach, i obawia się, że trend do wzrostu liczby błędów utrzyma się w kolejnych latach; |
8. |
zauważa, że Komisja wciąż stara się osiągnąć cel, jakim jest uzyskanie pozytywnego poświadczenia wiarygodności (DAS), natomiast Parlament w swej rezolucji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2011 wyraził głębokie ubolewanie, że w płatnościach nadal występuje istotny poziom błędu; |
9. |
wzywa Komisję do podjęcia koniecznych działań w celu przywrócenia stałej tendencji do spadkau odsetka błędów; |
W czym tkwi problem?
10. |
podziela zdanie Trybunału Obrachunkowego i Komisji (6), według którego system jednolitej kontroli nie działa, a systemy kontroli wprowadzone przez państwa członkowskie nie wykorzystują obecnie w pełni swojego potencjału; |
11. |
przypomina w związku z tym, że w 2011 r. w polityce regionalnej w przypadku ponad 60 % błędów zidentyfikowanych przez Trybunał Obrachunkowy władze państw członkowskich miały wystarczające informacje, by zidentyfikować i poprawić niektóre błędy, zanim zwróciły się do Komisji o zwrot kosztów; |
12. |
podziela zdanie Trybunału Obrachunkowego, który uważa, że kontrole pierwszego szczebla, a w szczególności system zarządzania i kontroli w państwach członkowskich, są niewystarczające, co bardzo utrudnia zmniejszenie poziomu błędów; |
13. |
stwierdza, że złożone i nieprzejrzyste zasady utrudniają realizację programów, a następnie ich kontrolę; obawia się, że może to prowadzić do powstania licznych błędów, a także dawać sposobność do popełniania oszustw; dlatego jest zaniepokojony faktem, że rosnąca złożoność przepisów na szczeblu krajowym i regionalnym (tzw. „pozłacanie”) powoduje problemy związane z prawnym wykonaniem budżetu Unii oraz niepotrzebnie zwiększa poziom błędów; |
14. |
zauważa, że Komisja nie może w pełni polegać na wynikach uzyskanych przez organy kontrolne poszczególnych państw członkowskich; |
15. |
zauważa, że istnieje zasadnicza sprzeczność pomiędzy Trybunałem Obrachunkowym, który w kontrolach poświadczeń wiarygodności stosuje podejście roczne, a Komisją, która przy realizacji budżetu stosuje podejście wieloletnie; |
Co należy zrobić?
16. |
wzywa Komisję do rygorystycznego stosowania art. 32 ust. 5 nowego rozporządzenia finansowego, jeżeli poziom błędów będzie się nadal utrzymywał na wysokim poziomie, oraz do zidentyfikowania wad systemów kontroli, przeanalizowania kosztów i korzyści wynikających z zastosowania ewentualnych środków naprawczych oraz do podjęcia lub zaproponowania odpowiednich działań, aby uprościć i ulepszyć systemy kontroli oraz ponownie opracować programy lub systemy realizacji; |
17. |
wzywa państwa członkowskie do wzmocnienia systemów nadzoru i kontroli, a zwłaszcza do zapewnienia wiarygodności wskaźników i statystyk; |
18. |
zauważa z niepokojem, że w 2010 i 2011 r. Trybunał Obrachunkowy ustalił, że w przypadku polityki regionalnej Komisja nie może w pełni polegać na pracach krajowych organów kontroli, w związku z czym wzywa państwa członkowskie do poprawy tej sytuacji; |
19. |
wzywa państwa członkowskie do przyjęcia pełnej odpowiedzialności za swoje rachunki i do przedkładania Komisji wiarygodnych danych w formie krajowych poświadczeń dotyczących zarządzania, podpisanych na odpowiednim szczeblu politycznym; |
20. |
wzywa Komisję, aby motywowała państwa członkowskie do współpracy, tak aby środki finansowe podatników były wykorzystywane zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami poprzez odpowiedni system preferencji lub surowe sankcje lub wstrzymanie napływu środków finansowych, zwłaszcza po to, aby odbudować zaufanie obywateli UE do jej instytucji; |
21. |
wzywa Komisję do ujednolicenia wszystkich procedur kontrolnych w ramach swoich służb; |
22. |
zauważa z niepokojem, że wykryte przez Trybunał Obrachunkowy słabe strony działań organów krajowych mogą mieć też związek z „pewnymi uchybieniami i konfliktem interesów, które wynikają z natury samego systemu zarządzania dzielonego” (7), ponieważ aby uzyskać od Komisji status jednolitej kontroli, krajowe organy kontroli muszą działać skutecznie, a odsetek błędów nie powinien przekraczać 2 %, co może stanowić zachętę do fałszowania liczby zgłaszanych nieprawidłowości; |
23. |
w związku z tym wzywa Komisję do zaostrzenia wymogów, jakie muszą spełnić krajowe organy kontroli i organy zarządzania, aby uzyskać stosowne poświadczenie, a także do wdrożenia właściwych środków zachęcających i skutecznego systemu kar; |
24. |
w związku z tym zwraca się, zgodnie z art. 287 ust. 3 TFUE o nasilenie współpracy między krajowymi organami kontroli a Europejskim Trybunałem Obrachunkowym w zakresie kontroli nad zarządzaniem dzielonym; |
25. |
wzywa odpowiedzialne instytucje UE, aby oceniły, czy dwuprocentowy próg błędów jest adekwatnie ustawioną i osiągalną granicą we wszystkich obszarach polityki UE; |
26. |
w tym kontekście wyraża wątpliwości co do użyteczności poświadczeń wiarygodności, ponieważ ze względu na złożoność wykonania budżetu w zakresie zarządzania dzielonego wspólna odpowiedzialność za zgodność z prawem i regularność zarządzania budżetem spoczywa na Komisji i państwach członkowskich, a także na Komisji i regionalnych organach administracji, chociaż odpowiedzialność polityczną ponosi wyłącznie Komisja; |
27. |
dlatego też uważa, że przy okazji przyszłego przeglądu Traktatu o Unii Europejskiej należy ponownie zastanowić się nad pojęciem poświadczenia wiarygodności; |
Działania następcze w związku z udzieleniem Komisji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2011
28. |
po raz kolejny wzywa państwa członkowskie do wydania na odpowiednim szczeblu politycznym krajowych poświadczeń dotyczących zarządzania, a także zwraca się do Komisji z prośbą o opracowanie jednolitego szablonu takich poświadczeń; |
29. |
uważa, że obowiązek posiadania krajowego poświadczenia dotyczącego zarządzania powinien być włączony w zakres porozumienia międzyinstytucjonalnego towarzyszącego decyzji w sprawie wieloletnich ram finansowych; |
30. |
zwraca uwagę, że „ciągły brak wiarygodnego systemu krajowych poświadczeń negatywnie wpływa na zaufanie obywateli do polityki makroekonomicznej UE, unijnych funduszy oraz jednostek zarządzających tymi funduszami” (8); |
31. |
przypomina, że trzy pierwsze działania priorytetowe, do których Parlament zobowiązał Komisję, udzielając jej absolutorium z wykonania budżetu za rok 2011, mają za zadanie utorować drogę do dalszego postępu w zakresie ubiegania się o poświadczenie wiarygodności; |
32. |
w szczególności przypomina, że Komisja powinna przyjmować co roku, a po raz pierwszy we wrześniu 2013 r., komunikat dla Parlamentu Europejskiego, Rady i Trybunału Obrachunkowego z myślą o upublicznieniu wszystkich kwot (w wartościach nominalnych) odzyskanych w poprzednim roku w drodze korekt finansowych oraz zwrotów w przypadku wszystkich trybów zarządzania na szczeblu Unii i z podziałem na państwa członkowskie (9); |
33. |
nalega, aby powyższy komunikat był przedstawiany w odpowiednim terminie, tak by Europejski Trybunał Obrachunkowy miał czas na jego przeanalizowanie przed opublikowaniem swojego sprawozdania rocznego; |
34. |
po raz kolejny zachęca Komisję do dalszego ujawniania dokładniejszych i bardziej wiarygodnych danych dotyczących zwrotów i korekt finansowych oraz do przedstawiania zestawień informacji na temat roku, w którym dokonano danej płatności, roku, w którym wykryto związany z nią błąd, oraz roku, w którym odpowiednia korekta finansowa jest przedstawiana w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego (10); |
35. |
zwraca uwagę, że wszystkie działania mające na celu zmniejszenie odsetka błędów powinny być podejmowane w oparciu o nową kulturę wyników; służby Komisji powinny określić w planie zarządzania szereg celów i wskaźników zgodnych z wymogami Trybunału Obrachunkowego pod względem odpowiedniości, porównywalności i wiarygodności; w sprawozdaniach rocznych z działalności służby powinny mierzyć wykonane zadania, przedstawiając podsumowanie wyników osiągniętych w ramach głównych obszarów polityki realizowanej przez Komisję; tę ocenę wykonania zadań na szczeblu departamentów powinna uzupełniać ogólna ocena wyników Komisji zawarta w sprawozdaniu z oceny przewidzianym w art. 318 TFUE (11); |
36. |
przypomina, że Komisja powinna tak zmodyfikować strukturę wyżej wymienionego sprawozdania z oceny, aby odróżnić politykę wewnętrzną od zewnętrznej i skoncentrować się, w części związanej z polityką wewnętrzną, na strategii „Europa 2020”, która stanowi gospodarczą i społeczną politykę Unii; Komisja powinna kłaść nacisk na postęp w realizacji kluczowych inicjatyw; |
37. |
podkreśla ponadto, że wskaźniki wydajności powinny być w pełni zawarte we wszystkich wnioskach dotyczących nowych programów i strategii politycznych; |
38. |
domaga się, aby wytyczne Parlamentu dla Komisji zawarte w ust. 1 rezolucji towarzyszącej decyzji o udzieleniu Komisji absolutorium z wykonania budżetu na rok 2011 i dotyczące sporządzania projektu sprawozdania z oceny zgodnie z art. 318 TFUE zostały włączone do porozumienia międzyinstytucjonalnego towarzyszącego decyzji w sprawie wieloletnich ram finansowych; |
Budżet oparty na wynikach
39. |
podziela zdanie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, który uważa, że wszelkie próby pomiaru wyników nie mają sensu, jeżeli budżet nie opiera się na wskaźnikach wydajności (12) i wzywa do ustanowienia modelu budżetu publicznego opartego na wynikach, w którym każda pozycja budżetowa zawierałaby cele i wyniki mierzone przy pomocy wskaźników wydajności; |
40. |
zwraca się do Komisji z prośbą o utworzenie grupy roboczej złożonej z przedstawicieli Komisji, Parlamentu, Rady i Trybunału Obrachunkowego, której zadaniem byłoby opracowanie środków potrzebnych, aby wprowadzić taki budżet oparty na wynikach, sporządzenie planu działań i harmonogramu w tym zakresie; |
Uproszczenie
41. |
wzywa strony zaangażowane w proces podejmowania decyzji dotyczących ustawodawstwa i programów po 2013 r., aby uwzględniły absolutną konieczność uproszczenia, ograniczając liczbę programów oraz opracowując proporcjonalne i opłacalne kontrole, uproszczone reguły kwalifikowalności i uproszczone metody określania kosztów; |
o
o o
42. |
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu oraz rządom i parlamentom państw członkowskich. |
(1) Dz.U. C 107 z 30.4.2004, s. 1.
(2) Dz.U. L 340 z 6.12.2006, s. 3.
(3) Skrót od francuskiego terminu „Déclaration d'assurance”.
(4) Opinia nr 2/2004 (Opinia w sprawie modelu pojedynczej kontroli).
(5) Dz.U. L 196 z 27.7.2005, s. 4.
(6) Uwagi przedstawione przez Kersti KALJULAID i Manfreda KRAFFA podczas posiedzenia w sprawie zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej zorganizowanego w dniu 22 kwietnia 2013 r. przez Komisję Kontroli Budżetowej.
(7) Uwagi przedstawione przez Kersti KALJULAID podczas posiedzenia w sprawie zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej zorganizowanego przez Komisję Kontroli Budżetowej w dniu 22 kwietnia 2013 r.
(8) Uwaga Julesa MUISA zgłoszona na tym samym posiedzeniu.
(9) Rezolucja towarzysząca decyzji o udzieleniu Komisji absolutorium z wykonania budżetu na rok 2011, ust. 1 lit. a).(Dz.U. L 308 z 16.11.2013, s. 27.)
(10) Rezolucja towarzysząca decyzji o udzieleniu Komisji absolutorium z wykonania budżetu na rok 2011, ust. 61.
(11) Rezolucja towarzysząca decyzji o udzieleniu Komisji absolutorium z wykonania budżetu na rok 2011, ust. 1 lit. ab), ae) i af).
(12) Uwaga Kersti KALJULAID podczas posiedzenia w sprawie zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej zorganizowanego przez Komisję Kontroli Budżetowej 22 kwietnia 2013 r.