—

stwierdzenie nieważności art. 1, 7 i 8 decyzji Komisji C(2014) 4955 final z dnia 9 lipca 2014 r. w sprawie postępowania na podstawie art. 101 i art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej [AT.39612-Perindopril (SERVIER)] w zakresie, w jakim dotyczą one spółki Biogaran;

—

posiłkowo, skorzystanie z nieograniczonego prawa orzekania w celu znacznego obniżenia kwoty grzywny nałożonej na spółkę Biogaran w art. 7 wskazanej decyzji;

—

przyznanie spółce Biogaran korzyści wynikających z ewentualnego stwierdzenia nieważności, w całości lub w części, decyzji Komisji C(2014)4955 final z dnia 9 lipca 2014 r. w ramach skarg wniesionych przez spółki Servier S.A.S., Les Laboratoires Servier i Servier Laboratories Limited oraz wyciągnięcie stąd wszelkich konsekwencji w ramach nieograniczonego prawa orzekania;

—

obciążenie Komisji Europejskiej wszystkimi kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa w zaskarżonej decyzji, polegającego na tym, że w akcie tym nie wykazano, jakoby strona skarżąca uczestniczyla w jakoimkolwiek naruszeniu reguł konkurencji.

Strona skarżąca utrzymuje, że osobiście nie podjęła żadnych działań wymierzonych przeciwko konkurencji i że nie można przypisać jej odpowiedzialności w związku z ugodą w dziedzinie patentów zawartą przez jej spółkę dominującą, której to ugody nie była ona stroną i której treści nie znała.

2.

Zarzut drugi dotyczący przeinaczenia faktów polegającego na tym, że w zaskarżonej decyzji błędnie przyjęto, iż umowa w przedmiocie licencji i dostawy, którą strona skarżąca zawarła ze spółką Niche służyła jako dodatkowy bodziec zachęcający tę drugą spółkę do zawarcia ugody w dziedzinie patentów ze spółką dominującą strony skarżącej.

3.

Zarzut trzeci, podniesiony posiłkowo, dotyczący naruszenia prawa poprzez nałożenie grzywny na stronę skarżącą pomimo okoliczności, że zarzucone jej naruszenie miało charakter nowego naruszenia.