Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62010CN0138

    Sprawa C-138/10: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen Sad Sofia-grad (Bułgaria) w dniu 15 marca 2010 r. — DP grup EOOD przeciwko Direktor na Agentsia „Mitnitsi”

    Dz.U. C 148 z 5.6.2010, p. 16–17 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Date of document:
    15/03/2010
    Date lodged:
    15/03/2010
    Author:
    Trybunał Sprawiedliwości
    Form:
    Informacje sądowe
    Authentic language:
    bułgarski
    Type of procedure:
    Odesłanie prejudycjalne
    Link
    Select all documents mentioning this document
    Case affecting:
    Link

    5.6.2010   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 148/16

    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen Sad Sofia-grad (Bułgaria) w dniu 15 marca 2010 r. — DP grup EOOD przeciwko Direktor na Agentsia „Mitnitsi”

    (Sprawa C-138/10)

    2010/C 148/25

    Język postępowania: bułgarski

    Sąd krajowy

    Administrativen Sad Sofia-grad.

    Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

    Strona skarżąca: DP grup EOOD

    Strona pozwana: Direktor na Agentsia „Mitnitsi”

    Pytania prejudycjalne

    1)

    Czy w okolicznościach postępowania przed sądem krajowym art. 63 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (1) należy interpretować w ten sposób, że organ celny jest zobowiązany jedynie do przeprowadzenia kontroli zgodności zgłoszenia celnego z wymogami określonymi w art. 62 tego rozporządzenia, polegającej na tym, że dokonuje on jedynie kontroli dokumentów w zakresie określonym w art. 68 rozporządzenia, aby podjąć decyzję o przyjęciu zgłoszenia celnego wyłącznie na podstawie przedłożonych dokumentów, gdy powstała wątpliwość co do prawidłowości kodu taryfy celnej towaru i do określenia tego kodu niezbędna jest opinia rzeczoznawcy?

    2)

    Czy decyzję organu celnego o niezwłocznym przyjęciu zgłoszenia celnego zgodnie z art. 63 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny w okolicznościach postępowania przed sądem krajowym należy uważać za decyzję organu celnego w rozumieniu art. 4 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 1 tiret pierwsze Kodeksu Celnego, i to w odniesieniu do całej treści złożonego zgłoszenia celnego, gdy jednocześnie zachodzą następujące okoliczności:

    a)

    decyzja organu celnego o przyjęciu zgłoszenia celnego została podjęta wyłącznie na podstawie dokumentów przedłożonych wraz ze zgłoszeniem;

    b)

    w ramach dokonywania niezbędnych kontroli przed przyjęciem zgłoszenia celnego istniało podejrzenie, że zgłoszony kod taryfy celnej towaru nie jest prawidłowy;

    c)

    w ramach dokonywania niezbędnych kontroli przed przyjęciem zgłoszenia celnego informacje dotyczące składu zgłoszonego towaru, mające znaczenie dla prawidłowego określenia kodu taryfy celnej, były niepełne;

    d)

    w ramach kontroli przed przyjęciem zgłoszenia celnego pobrana została próbka na potrzeby sporządzenia opinii służącej prawidłowemu określeniu kodu taryfy celnej towaru?

    3)

    Czy w okolicznościach postępowania przed sądem krajowym art. 63 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny należy interpretować w ten sposób:

    a)

    że zezwala on na kwestionowanie przed sądem zgodności z prawem przyjęcia zgłoszenia celnego po zwolnieniu towaru,

    czy też w ten sposób,

    b)

    że przyjęcie zgłoszenia celnego nie jest zaskarżalne, ponieważ powoduje ono jedynie zatrzymanie zgłoszenia towarów przez organ celny i określenie momentu powstania długu celnego w przywozie i nie stanowi ono żadnej decyzji organu celnego w przedmiocie prawidłowej klasyfikacji taryfowej i wysokości ceł należnych na podstawie tego zgłoszenia?

    (1)  Dz.U. L 302, s. 1.

    Top