Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62007TN0146

    Sprawa T-146/07: Skarga wniesiona w dniu 7 maja 2007 r. — United Technologies przeciwko Komisji

    Dz.U. C 155 z 7.7.2007, p. 30–31 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    7.7.2007   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 155/30


    Skarga wniesiona w dniu 7 maja 2007 r. — United Technologies przeciwko Komisji

    (Sprawa T-146/07)

    (2007/C 155/57)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: United Technologies Corp. (Hartford, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: adwokat A. Winckler i J. Temple Lang, solicitor)

    Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

    Żądania strony skarżącej

    uchylenie lub znaczne obniżenie grzywny nałożonej na UTC w zaskarżonej decyzji;

    obciążenie Komisji wszystkimi poniesionymi przez UTC kosztami, które są związane z tą sprawą; i

    zarządzenie wszelkich środków, które Trybunał uzna za stosowne.

    Zarzuty i główne argumenty

    W niniejszej skardze skarżąca, na podstawie art. 230 WE, wnosi o częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2007) 512 wersja ostateczna z dnia 21 lutego 2007 r. (sprawa COMP/E-1/38.823 — PO/Windy i Schody ruchome), w której skarżąca wraz z innymi przedsiębiorstwami zostali obciążeni odpowiedzialnością za udział w czterech jednolitych, złożonych i ciągłych naruszeniach art. 81 ust. 1 WE polegających na podziale rynków poprzez uzgadnianie i/lub koordynację przetargów i umów sprzedaży, instalację, obsługę i modernizację wind i schodów ruchomych.

    Na poparcie swojej skargi skarżąca w pierwszej kolejności twierdzi, że Komisja niesłusznie uznała, iż czysto prawna własność należącej do niej w całości spółki zależnej uzasadnia uznanie odpowiedzialności spółki dominującej. W związku z tym, skarżąca twierdzi, że i) art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 (1) wymaga dowodu na umyślność lub zaniedbanie, ii) spółka dominująca powinna wykonywać rzeczywistą kontrolę nad polityką handlową spółki zależnej w trakcie okresu objętego naruszeniem lub mieć świadomość zachowania jej spółki zależnej i nie robić nic w celu jego przerwania, oraz iii) odpowiedzialność spółki dominującej za jej spółki zależne z tytułu naruszenia przepisów dotyczących przeciwdziałania praktykom monopolistycznym musi wynikać z rzeczywistego zachowania a nie jedynie przysługujących uprawnień do ingerencji.

    Następnie skarżąca twierdzi, że obaliła każde domniemanie odpowiedzialności, jako, że jej spółki zależne autonomicznie ustalały ich bieżące zachowanie handlowe i ich odpowiedzialni pracownicy nie słuchali jej poleceń po tym jak skarżąca podjęła rozsądne kroki w celu zapewnienia zgodności z zasadami konkurencji. Ponadto, zdaniem skarżącej, Komisja nie uzasadniła swojego twierdzenia co do tego, że skarżąca nie obaliła domniemania odpowiedzialności.

    Skarżąca ponadto uważa, że podwyższenie nałożonej na skarżącą grzywny o 70 % z tytułu rozmiaru i w celu odstraszenia jest nieuzasadnione i nieproporcjonalne.

    Wreszcie, skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła zasadę równego traktowania obciążając skarżącą odpowiedzialnością za niezgodne z prawem zachowanie jej spółek zależnych podczas gdy Komisja zastosowała inne kryteria prawne w celu stwierdzenia, że spółka Mitsubishi Electric Corporation Japan nie była odpowiedzialna za zachowanie swojej spółki zależnej.


    (1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz. U. 2003 L 1, str. 1).


    Top