14.9.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 246/447

—

uwzględniając swoje decyzje w sprawie absolutorium z wykonania budżetu agencji Unii Europejskiej za rok budżetowy 2014,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2013 (COM(2015) 505) oraz dokumenty robocze służb Komisji dołączone do tego sprawozdania (SWD(2015) 194), SWD(2015) 195),

—

uwzględniając specjalne sprawozdania roczne (1) Trybunału Obrachunkowego dotyczące rocznych sprawozdań finansowych agencji zdecentralizowanych za rok budżetowy 2014,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (2), w szczególności jego art. 208,

—

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w artykule 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (3),

—

uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (4), w szczególności jego art. 110,

—

uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, a także Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0080/2016),

A.

mając na uwadze, że w niniejszej rezolucji przedstawiono, w odniesieniu do każdego organu, o którym mowa w art. 208 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, uwagi przekrojowe towarzyszące decyzjom o absolutorium, zgodnie z art. 110 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1271/2013 oraz art. 3 załącznika V do Regulaminu Parlamentu Europejskiego;

1.

przypomina o znaczeniu zadań wykonywanych przez agencje i ich bezpośrednim wpływie na codzienne życie obywateli; przypomina też o znaczeniu, jakie ma niezależność agencji, w szczególności agencji regulacyjnych i tych, których zadaniem jest niezależne gromadzenie informacji; przypomina, że agencje utworzono przede wszystkim po to, aby przeprowadzały niezależne oceny techniczne i naukowe;

2.

na podstawie opracowanego przez Trybunał Obrachunkowy podsumowania wyników dorocznych kontroli europejskich agencji i innych organów za 2014 r. (zwanego dalej „podsumowaniem Trybunału”) zauważa, że budżet agencji na 2014 r. wyniósł około 1,9 mld EUR, co stanowi wzrost o 5 % w porównaniu z 2013 r. i około 1,4 % budżetu ogólnego Unii; zauważa, że około 63 % (1,2 mld EUR) pochodzi ze środków unijnych, a pozostała część z opłat i innych źródeł;

3.

przyjmuje do wiadomości, że agencje zatrudniają 6 578 pracowników stałych i tymczasowych, co stanowi wzrost o 0,64 % w porównaniu z ubiegłym rokiem i 14 % ogólnej liczby urzędników Unii dozwolonej w ramach ogólnego budżetu Unii; zauważa ponadto, że dla agencji pracuje około 3 200 pracowników kontraktowych i oddelegowanych; podkreśla, że zwiększenie liczby pracowników dotyczy przede wszystkim tych agencji, którym wyznaczono dodatkowe zadania, agencji odpowiedzialnych za nadzór nad sektorem finansowym oraz agencji wykonawczych, którym powierzono dodatkowe zadania w ramach programu Horyzont 2020 i innych programów;

4.

przypomina, że w lipcu 2012 r. Parlament, Rada i Komisja Europejska przyjęły wspólne podejście w sprawie agencji zdecentralizowanych („wspólne podejście”), czyli umowę polityczną na temat przyszłego zarządzania agencjami i reform agencji; zauważa, że Komisja jest odpowiedzialna za monitorowanie realizacji tej umowy;

5.

odnotowuje sporządzone przez Komisję sprawozdanie z postępów dotyczące wdrażania wspólnego podejścia, jak również podejmowane wspólnie przez Komisję i zdecentralizowane agencje starania, które umożliwiły dokonanie wyraźnych postępów; uważa, że zapewni to bardziej zrównoważone zarządzanie, poprawę efektywności i rozliczalności oraz większą spójność; na podstawie informacji uzyskanych od sieci agencji unijnych (zwanej dalej siecią) stwierdza, że agencje dokonały istotnych postępów w zakresie działań przewidzianych we wspólnym podejściu i zrealizowały 99 % działań zaplanowanych w specjalnym planie działań agencji;

6.

w związku z tym przyjmuje z zadowoleniem wytyczne wydane przez Komisję w porozumieniu z agencjami, dotyczące wskaźników wydajności mających na celu ocenę wyników osiąganych przez dyrektorów wykonawczych agencji, jak również wytyczne opracowane przez Komisję w celu przyjęcia przez agencje przepisów wykonawczych dotyczących zatrudnienia pracowników; oczekuje, że pomogą one agencjom usprawnić procedury, a tym samym zaoszczędzić czasu i zasobów;

7.

przypomina, że zasada jednoroczności jest jedną z trzech podstawowych zasad księgowości – obok zasady jednolitości i zasady równowagi – niezbędnych dla zapewnienia skutecznego wykonania budżetu UE; na podstawie podsumowania Trybunału zauważa, że wysoki poziom przeniesionych środków, na które zaciągnięto zobowiązania, to nadal najczęściej pojawiający się problem w zarządzaniu budżetem i finansami oraz że problem ten dotyczył 28 agencji; podkreśla jednak, że przeniesienia są często w części lub całkowicie uzasadnione wieloletnim charakterem programów operacyjnych agencji, niekoniecznie oznaczają niedociągnięcia w planowaniu i wykonaniu budżetu oraz nie zawsze są sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu; przyjmuje do wiadomości, że przeniesienia wynikające z programów operacyjnych są w wielu przypadkach planowane przez agencje z wyprzedzeniem, a Trybunał Obrachunkowy jest o nich informowany, co ułatwia wyraźne rozróżnienie między przeniesieniami planowanymi a nieplanowanymi;

8.

zwraca uwagę, że Trybunał Obrachunkowy w ośmiu przypadkach stwierdził wysoki poziom anulowanych przeniesień z poprzednich lat; zauważa, że takie przeniesienia świadczą o tym, że przeniesione środki ujęto w budżecie na podstawie przeszacowanych potrzeb lub że były one z innych względów nieuzasadnione; wzywa agencje do podjęcia działań, aby uniknąć tego problemu w przyszłości; na podstawie informacji uzyskanych od sieci uznaje, że poziom anulowanych środków wskazuje, w jakim zakresie agencje poprawnie oszacowały swoje potrzeby finansowe i jest lepszym wskaźnikiem dobrego planowania budżetowego niż poziom przeniesień; na podstawie informacji uzyskanych od sieci uznaje, że zainteresowane agencje wprowadziły liczne środki, aby ulepszyć swoje systemy monitorowania budżetu i aby rozwiązać ten problem;

9.

przypomina agencjom, że rozporządzenie delegowane (UE) nr 1271/2013 (ramowe rozporządzenie finansowe) przewiduje, że do dnia 1 lipca każdego roku należy przesłać Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu i organowi udzielającemu absolutorium skonsolidowane roczne sprawozdanie z działalności zawierające informacje z rocznych sprawozdań z działalności, sprawozdań z kontroli wewnętrznych i zewnętrznych oraz sprawozdań finansowych; wzywa agencje, które jeszcze tego nie uczyniły, do zawarcia w swoich skonsolidowanych rocznych sprawozdaniach z działalności szczegółowych informacji o sprawozdaniach z kontroli wewnętrznych i zewnętrznych;

10.

na podstawie informacji uzyskanych od sieci stwierdza, że praktyczne wdrożenie ramowego rozporządzenia finansowego przez agencje w wielu przypadkach stawia wyzwanie, jakim jest skuteczne i uproszczone wydawanie środków budżetowych, szczególnie w dziedzinie zamówień publicznych, wieloletniego programowania, pośredniego zarządzania dotacjami i skomplikowanej dokumentacji wymaganej do pakietu konsolidacji sprawozdań; wzywa Komisję i sieć do dalszego badania możliwości uproszczenia przepisów, biorąc pod uwagę odmienne potrzeby agencji;

11.

z zadowoleniem zauważa, że ostateczne sprawozdania finansowe wszystkich zdecentralizowanych agencji przedstawiają rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach ich sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2014 r. oraz wyniki transakcji i przepływy pieniężne za kończący się tego dnia rok, zgodnie z odpowiednimi przepisami rozporządzeń finansowych oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji;

12.

z zadowoleniem zauważa, że transakcje leżące u podstaw rocznych sprawozdań finansowych wszystkich zdecentralizowanych agencji za rok budżetowy zakończony w dniu 31 grudnia 2014 r. są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

13.

jest zaniepokojony faktem, że niektóre agencje są częściowo finansowane z opłat uiszczanych przez przemysł, ponieważ takie powiązania finansowe mogą negatywnie wpływać na ich niezależność; wzywa wszystkie agencje do wprowadzenia środków mających na celu ochronę niezależności ich działalności wewnętrznej i zewnętrznej;

14.

na podstawie informacji uzyskanych od sieci przyjmuje do wiadomości, że 93 % agencji stwierdziło, że dzielą się usługami z innymi agencjami lub instytucjami; zauważa, że 75 % agencji ma zawarte umowy o współpracy, porozumienia robocze i protokoły ustaleń w sprawie współpracy z innymi agencjami, instytucjami i państwami członkowskimi; zauważa, że porozumienia ogólne są zastępowane co roku i przewidują bardziej konkretne poszczególne działania w dziedzinie usług administracyjnych i specjalnych usług operacyjnych; zachęca agencje do dalszego korzystania z usług dzielonych, jeżeli przynosi to oszczędności i zwiększa skuteczność; podkreśla, że w przypadku usług dzielonych koszty powinny być sprawiedliwie podzielone między korzystające z nich agencje lub instytucje, aby zapobiegać sytuacji, w której jedna strona ponosiłaby całkowity koszt usługi;

15.

proponuje Parlamentowi, Radzie i Komisji, aby rozważyły możliwość zlokalizowania każdej nowej agencji, której powołanie może stać się konieczne w przyszłości, w pobliżu innych agencji, aby mogły się one łatwiej dzielić usługami;

16.

przyjmuje do wiadomości opinię sieci na temat łączenia agencji; przypomina, że do zadań międzyinstytucjonalnej grupy roboczej ds. zdecentralizowanych agencji należy zastanowienie się nad efektywnością w tym zakresie; zachęca Komisję do rozpoczęcia długoterminowej oceny skutków ewentualnego połączenia zdecentralizowanych agencji działających w tym samym szeroko pojętym obszarze polityki lub wykonujących podobne zadania;

17.

z zadowoleniem przyjmuje wytyczne dotyczące agencyjnej procedury udzielania zamówień oraz dotyczące uczestnictwa agencji w procedurach udzielania zamówień prowadzonych przez Komisję; uznaje korzyści, jakie nie tylko agencje, ale również Komisja mają z tworzenia synergii i łączenia postępowań o udzielenie zamówienia w ramach wspólnego podejścia; w tym kontekście wyraża ubolewanie, że Komisja planuje zacząć pobierać od agencji opłaty administracyjne za swoje usługi; przypomina Komisji, że agencje są finansowane z tego samego budżetu Unii i że ww. opłaty mogą spowodować niższy udział we wspólnych procedurach udzielania zamówień; wzywa Komisję do ponownego rozważenia zamysłu pobierania od agencji opłat za procedury udzielania zamówień prowadzone przez Komisję;

18.

przypomina, że w pkt 27 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją o dyscyplinie budżetowej, współpracy w sprawach budżetowych i o należytym zarządzaniu finansowym (5) wezwano do stopniowego zmniejszenia o 5 % liczby personelu we wszystkich instytucjach, organach i agencjach między 2013 a 2017 r.; przyjmuje do wiadomości fakt, że większość agencji w swoich planach zatrudnienia na 2012 r. już zmniejszyła swój personel o 5 % lub nawet o więcej; przypomina, że Komisja zaczęła wprowadzać 5 % redukcję w swoim planie zatrudnienia na rok 2013 na podstawie obliczeń liczby stanowisk w 2012 r.; stwierdza, że Komisja zastosowała dodatkowe zmniejszenie o 5 % liczby personelu w agencjach, aby utworzyć pulę relokacji, z której przydzielałaby stanowiska agencjom, którym powierzono nowe zadania lub które rozpoczynają działalność; wzywa Komisję do przeprowadzenia analizy SWOT dotyczącej mandatu agencji i ich rocznych planów prac, aby podjąć przemyślaną decyzję w sprawie tego, które agencje potrzebują większej liczby pracowników, a które nie;

19.

przypomina stanowisko zajęte przez Parlament w procedurze budżetowej, według którego pracownicy finansowani ze środków pochodzących z opłat wnoszonych przez przedsiębiorstwa przemysłowe, a zatem nie z budżetu Unii, nie powinni podlegać redukcji o 1 % rocznie stosowanej przez Unię; apeluje do Komisji, aby odrębnie traktowała agencje finansowane głównie z budżetu Unii oraz aby przedstawiła specjalne ramy dla agencji finansowanych głównie przez przedsiębiorstwa przemysłowe, które to ramy powinny być proporcjonalne do usług świadczonych przez odnośną agencję;

20.

apeluje do wszystkich agencji, aby dążyły do równowagi pod względem płci na wyższych stanowiskach kierowniczych; zauważa, że w niektórych agencjach liczby są szczególnie niezadowalające; wzywa sieć do przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium szczegółowego sprawozdania w sprawie kroków poczynionych, aby zapewnić równowagę płci na wyższych stanowiskach kierowniczych we wszystkich zdecentralizowanych agencjach; ponadto apeluje do państw członkowskich, aby mianując członków zarządów dążyły do równowagi pod względem płci;

21.

na podstawie informacji uzyskanych od sieci przyjmuje do wiadomości, że ponad 80 % zdecentralizowanych agencji ma strategię zwalczania nadużyć finansowych; zauważa, że z czterech pozostałych agencji trzy mają opracować i przyjąć w 2016 r. strategię zwalczania nadużyć finansowych, a czwarta, Europejski Urząd Policji, stosuje zasady i standardy określone w strategii Komisji dotyczącej zwalczania nadużyć finansowych oraz solidny wzorzec finansowania wymagający stałych kontroli ex ante i ex post; przyjmuje do wiadomości, że we wszystkich przyjętych strategiach uwzględniono metodologię stosowaną przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych oraz wytyczne dotyczące strategii zwalczania takich nadużyć;

22.

przyjmuje do wiadomości, że według agencji zaufanie obywateli Unii do instytucji, agencji i organów unijnych jest kwestią najwyższej wagi; zauważa, że agencje wprowadziły szereg konkretnych środków i narzędzi, aby odpowiednio zarządzać ryzykiem wystąpienia faktycznych i domniemanych konfliktów interesów; wzywa agencje do przemyślenia strategii zbliżenia się do obywateli Unii; zauważa, że wszystkie agencje przyjęły już strategie zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi, oraz że te strategie są spójne z wytycznymi Komisji dotyczącymi zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi w zdecentralizowanych agencjach UE; zauważa, że strategie te obejmują m.in. środki wykrywania potencjalnych zagrożeń na wczesnym etapie, wskazywania najlepszych praktyk w innych instytucjach, takich jak Komisja, inne agencje i Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, a także strategie dotyczące konfliktów interesów, jakie mogą wystąpić wśród pracowników i współpracowników niepodlegających regulaminom pracowniczym; zachęca agencje do rozważenia korzyści i niekorzyści płynących z posiadania wspólnych przepisów dotyczących konfliktów interesów;

23.

apeluje o ogólnie skuteczniejsze zapobieganie korupcji w sektorze publicznym, a zwłaszcza w instytucjach i agencjach unijnych, i zwalczanie jej dzięki podejściu całościowemu, począwszy od poprawy publicznego dostępu do dokumentów i surowszych przepisów dotyczących konfliktu interesów, wprowadzenia lub wzmocnienia rejestrów służących przejrzystości oraz zapewnienia wystarczających zasobów do przeznaczenia na środki egzekwowania prawa, a skończywszy na lepszej współpracy między państwami członkowskimi i z odnośnymi państwami trzecimi;

24.

zauważa z zaniepokojeniem, że niektóre agencje muszą jeszcze przyjąć wytyczne dotyczące informowania o nieprawidłowościach; apeluje o to, by wszystkie instytucje i agencje Unii, które jeszcze tego nie uczyniły, przyjęły w trybie pilnym wewnętrzne przepisy dotyczące informowania o nieprawidłowościach i stosowały wspólne podejście do swoich obowiązków, zwłaszcza jeśli chodzi o ochronę demaskatorów; wzywa instytucje i agencje do poświęcenia szczególnej uwagi ochronie demaskatorów w kontekście dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic handlowych) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem, która to dyrektywa ma być wkrótce przyjęta; zwraca się do Komisji, aby promowała przepisy w sprawie minimalnego poziomu ochrony demaskatorów w Unii; wzywa instytucje i agencje nie tylko do formalnego wymagania od urzędników, aby zgłaszali wszelkie nieprawidłowości, lecz również do odpowiedniego chronienia demaskatorów; wzywa instytucje i agencje do niezwłocznego wdrożenia art. 22c regulaminu pracowniczego;

25.

na podstawie informacji uzyskanych od sieci przyjmuje do wiadomości, że 16 agencji (52 %) korzysta z usług grup ekspertów, paneli i komitetów naukowych oraz że prawie we wszystkich agencjach strategie kadrowe dla tych grup uwzględniają kwestie poruszone przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w dochodzeniu z własnej inicjatywy (OI/6/2014/NF) wszczętym w dniu 12 maja 2014 r.; wzywa agencje, które jeszcze tego nie uczyniły, aby bezzwłocznie uwzględniły te czynniki; wzywa agencje do stosowania nowych przepisów dotyczących grup ekspertów, które mają zostać przyjęte przez Komisję;

26.

stwierdza, że 29 agencji (ponad 90 %) ma strategie publikacji życiorysów i deklaracji o braku konfliktu interesów składanych przez członków zarządów, kierownictwo oraz zewnętrznych i wewnętrznych ekspertów; zauważa ponadto, że 23 agencje (74 %) publikują życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów na swoich stronach internetowych; z zaniepokojeniem zauważa, że niektóre agencje mają problemy z publikowaniem życiorysów lub deklaracji o braku konfliktu interesów członków swoich zarządów, ponieważ nie istnieje mechanizm, który zmuszałby członków zarządu do składania takich dokumentów; wzywa członków zarządów agencji, którzy jeszcze nie dostarczyli dokumentów potwierdzających brak konfliktu interesów, do przedłożenia takich dokumentów w celu bezzwłocznego opublikowania na stronach internetowych agencji, dzięki czemu zwiększy się przejrzystość;

27.

domaga się, by wszystkie instytucje i agencje unijne stosowały się do przepisów art. 16 regulaminu pracowniczego i corocznie publikowały informacje o urzędnikach wyższego szczebla, którzy zakończyli służbę, oraz wykazy zaistniałych przypadków konfliktów interesów; domaga się, aby wszystkie instytucje i agencje unijne oceniały, czy stanowiska zajmowane po zakończeniu służby w UE lub sytuacja urzędników służby cywilnej i byłych posłów do Parlamentu Europejskiego, którzy przeszli z sektora publicznego do prywatnego (efekt „drzwi obrotowych”), są zgodne z przepisami oraz czy nie wystąpił konflikt interesów, a także by określiły wyraźne okresy karencji, które powinny obejmować co najmniej okres, na jaki przyznano odprawę przejściową;

28.

podkreśla potrzebę zwiększenia rzetelności i polepszenia ram etycznych dzięki lepszemu wdrażaniu kodeksów postępowania i zasad etycznych, aby wzmocnić wspólną i skuteczną kulturę rzetelności dla wszystkich instytucji i agencji unijnych;

29.

wzywa te instytucje oraz agencje Unii, które wprowadziły kodeksy postępowania, w tym Parlament, do nasilenia działań służących ich wdrażaniu, takich jak kontrole oświadczeń majątkowych;

30.

wzywa wszystkie agencje do stosowania ram, jakie stworzy nowe porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości, oraz do stosowania tych ram jako wytyczne w kontaktach z organizacjami i samozatrudnionymi osobami zaangażowanymi w tworzenie polityki UE i jej realizację w celu utworzenia większej przejrzystości wokół działalności lobbingowej;

31.

zauważa, że zasada opłacalności oraz zasada unijnej wartości dodanej dotyczy również agencji oraz że agencje powinny zadbać o to, aby obywatele byli należycie informowani o wynikach działań agencji; stwierdza, że osiąganie wyników ma duże znaczenie; podkreśla, że wiele agencji nie ujęło wyraźnie w swoich rocznych sprawozdaniach informacji na temat skuteczności i wydajności działań w odpowiedzialny sposób; powtarza, że ważne jest, aby sieć została członkiem nowej międzyinstytucjonalnej grupy roboczej ds. wyników, co pozwoli wypracować wspólne zrozumienie zasad budżetowych opartych na wynikach i ukierunkowanych na rezultaty, a także wskazać możliwości ulepszenia wzorców stosowanych obecnie w agencjach; zwraca się do Trybunału Obrachunkowego o sporządzenie oceny wyników agencji wystarczająco wcześnie przed przeglądem wieloletnich ram finansowych w 2016 r.;

32.

na podstawie informacji uzyskanych od sieci przyjmuje do wiadomości, że prawie wszystkie agencje umieściły na swoich stronach internetowych oświadczenie, że są agencjami unijnymi, z wyjątkiem Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, który oświadczył, że jest niezależnym organem doradczym pracującym dla Parlamentu, Rady i Komisji; zauważa ponadto, że 50 % agencji opublikowało informacje na swoich stronach we wszystkich językach Unii, cztery agencje podały informacje w 23 językach Unii, 22 % w co najmniej dwóch językach, a 9 % agencji ma strony internetowe tylko w języku angielskim, chociaż niektóre planują dodać język niemiecki; przyznaje ponadto, że podejście w pełni wielojęzyczne jest obecnie niewykonalne we wszystkich agencjach, ponieważ potrzebne byłyby dodatkowe zasoby; zachęca agencje do rozpatrzenia możliwości wykorzystania narzędzi oferowanych przez media społecznościowe, takich jak sondaże i grupy dyskusyjne, aby badać wiedzę społeczeństwa i oceniać sposoby ulepszenia strategii komunikacyjnej w przyszłości;

33.

na podstawie informacji uzyskanych od sieci przyjmuje do wiadomości oświadczenie, że agencje zdecydowanie zobowiązały się do zwiększenia swojej obecności w mediach społecznościowych; stwierdza, że w mediach społecznościowych brak obecności zaledwie kilku agencji, lecz że zobowiązały się one do zaistnienia w takiej formie komunikacji w najbliższej przyszłości; zauważa, że działania promocyjne realizowane w mediach społecznościowych obejmują sprawozdania, wydarzenia, oferty pracy i zamówienia publiczne; zauważa ponadto, że działalność w mediach społecznościowych jest połączona z innymi narzędziami komunikacyjnymi agencji;

34.

wzywa agencje do dalszego zwiększania wysiłków i poprawy strategii komunikacyjnych oraz zwiększenia ich rozpoznawalności za pomocą mediów społecznościowych w celu podniesienia poziomu wiedzy o ich działaniach i osiągnięciach oraz aby należycie informować obywateli o pracach agencji;

35.

zauważa, że dzięki wkładowi agencji Komisja opracowała wytyczne zawierające standardowe przepisy umów w sprawie głównej siedziby, jakie zdecentralizowane agencje zawierają z przyjmującymi państwami członkowskimi; zauważa, że w styczniu 2016 r. tylko cztery agencje nadal prowadzą negocjacje z przyjmującymi państwami członkowskimi i że w ubiegłym roku było tych agencji aż dziesięć; przypomina, że umowy te mają dużą wagę dla działalności i bezpieczeństwa agencji; apeluje do agencji i państw członkowskich, które nie zawarły jeszcze umów w sprawie siedzib głównych, aby uczyniły to bez dalszej zwłoki;

36.

zwraca uwagę na znaczenie społecznych aspektów umowy o siedzibie agencji z krajami przyjmującymi, takich jak przewidywalność warunków socjalnych i bytowych pracowników (opłaty szkolne, kwestie statusu itd.);

37.

odnotowuje z zaniepokojeniem, że niektóre agencje mają nadal podwójną siedzibę i uważa, że przy najbliższej okazji należy zlikwidować wszystkie podwójne siedziby, które nie wnoszą żadnej wartości dodanej z operacyjnego punktu widzenia;

38.

zwraca się do instytucji i organów Unii o ścisłe stosowanie środków dotyczących uznaniowości i wykluczenia w odniesieniu do zamówień publicznych, z właściwymi kontrolami kontekstu przeprowadzanymi w każdym przypadku, jak również o stosowanie kryteriów wykluczenia w celu wyłączania przedsiębiorstw w razie konfliktu interesów, co ma kluczowe znaczenie dla ochrony interesów finansowych Unii;

39.

przypomina Trybunałowi Obrachunkowemu, że Parlament, Rada i Komisja w ust. 54 wspólnego podejścia do agencji zdecentralizowanych z 2012 r. uzgodniły, że „za wszystkie aspekty audytów zewnętrznych przeprowadzanych przez podmioty zewnętrzne jest odpowiedzialny Trybunał Obrachunkowy, który nadzoruje konieczne procedury administracyjne i postępowania o udzielenie zamówienia”; wzywa Komisję do potwierdzenia w trybie pilnym, czy wspólne podejście jest nadal aktualne, czy też nie; głęboko ubolewa nad faktem, że nowe podejście do kontroli zewnętrznych z udziałem audytorów z sektora prywatnego doprowadziło do 85 % wzrostu obciążenia administracyjnego w agencjach, co oznacza ponad 13 000 dodatkowych godzin pracy, czyli średnio 3,5 ekwiwalentu pełnego czasu pracy, w porównaniu z wcześniejszą kontrolą przeprowadzoną przez Trybunał; ubolewa nad faktem, że czas poświęcony przetargom i administrowaniu umowami dotyczącymi audytu przełożył się na ponad 1 400 godzin dodatkowej pracy na osobę w zdecentralizowanych agencjach oraz że całkowite dodatkowe wydatki związane z zewnętrznym audytem przeprowadzonym przez sektor prywatny w 2014 r. wyniosły 550 000 EUR; apeluje do Trybunału Obrachunkowego, aby udzielał lepszych wytycznych prywatnym audytorom z myślą o znacznym zmniejszeniu obciążenia administracyjnego;

40.

wzywa wszystkie instytucje i agencje Unii do ulepszenia procedur i praktyk służących ochronie interesów finansowych Unii oraz do czynnego włączenia się w proces udzielania absolutorium zorientowanego na wyniki;

41.

proponuje Parlamentowi, Radzie i Komisji rozważenie możliwości połączenia mniejszych agencji, które wykonują podobne lub powiązane ze sobą zadania; uważa, że w dłuższej perspektywie przyniosłoby to oszczędności;

42.

uważa, że roczne sprawozdania instytucji i agencji Unii mogłyby odgrywać ważną rolę w przestrzeganiu zasad przejrzystości, rozliczalności i rzetelności; wzywa instytucje i agencje Unii do zamieszczania w sprawozdaniach rocznych standardowego rozdziału poświęconego tym kwestiom;

43.

odnotowuje jednoczesną publikację planów działania inicjujących przegląd rozporządzeń ustanawiających trzy trójstronne agencje Unii: CEDEFOP, EU-OSHA oraz Eurofund; podkreśla, że w ramach przeglądów należy zachować kluczową rolę tych cieszących się doskonałą opinią agencji, a także utrzymać ich trójstronny charakter, zapewniając aktywny udział władz krajowych, związków zawodowych oraz przedstawicieli pracodawców w ich zarządzaniu i funkcjonowaniu;

44.

potwierdza, że dyskusja nad projektami rocznych programów prac i wieloletnich strategii agencji we właściwych komisjach Parlamentu przyczynia się do odzwierciedlenia prawdziwych priorytetów politycznych w strategiach i programach, ale podkreśla potrzebę dostosowania cyklu budżetowego Unii do strategii „Europa 2020”, aby możliwe było pełne monitorowanie i kompleksowa sprawozdawczość z wyników poszczególnych agencji w kontekście ich wkładu w realizację celów strategii „Europa 2020”;

45.

uznaje dobrą praktykę współpracy między agencjami w dziedzinie warunków życia i pracy, szkolenia zawodowego oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, która maksymalizuje synergię i współpracę oraz wzmacnia komplementarność; z zadowoleniem przyjmuje również wymianę dobrych praktyk między Komisją a agencjami i zachęca do kontynuowania takiej wymiany;

46.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji agencjom objętym obecną procedurą udzielania absolutorium, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).