14.9.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 246/203

—

uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2014,

—

uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A8-0095/2016),

A.

mając na uwadze, że zgodnie ze sprawozdaniem finansowym ostateczny budżet Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2014 wyniósł 181 179 098 EUR, co stanowi wzrost o 8,47 % w porównaniu z 2013 r.; mając na uwadze, że 21,1 % budżetu Agencji pochodzi z budżetu Unii;

B.

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym sprawozdania finansowego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2014 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

1.

na podstawie informacji od Agencji zauważa, że:

2.

zwraca uwagę, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2014 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 97,1 %, co oznacza spadek o 0,9 % w porównaniu z rokiem 2013; ponadto zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 91,1 %, co oznacza spadek o 6,17 % w porównaniu z rokiem 2013;

3.

zauważa, że jedynie jedna trzecia budżetu Agencji pochodzi z sektora publicznego, zaś pozostałe dwie trzecie z sektora przemysłu; wyraża zaniepokojenie w związku z tym, że te powiązania finansowe z przemysłem mogą wpłynąć na niezależność Agencji; wzywa Agencję do ustanowienia zabezpieczeń, aby zapewnić sobie niezależność i unikać konfliktów interesów;

4.

odnotowuje z zadowoleniem, że Agencja doprowadziła do dalszego obniżenia ogólnego poziomu przeniesionych środków, na które zaciągnięto zobowiązania, z 10 100 000 EUR (11 %) w 2012 r. i 7 200 000 EUR (7,7 %) w 2013 r. do 5 900 000 EUR (6,2 %) w 2014 r.; zauważa, że w tytule II (wydatki administracyjne) przeniesiono kwotę 3 600 000 EUR (22 %), a w tytule III (wydatki operacyjne) – kwotę 2 000 000 EUR (38,1 %); na podstawie sprawozdania Trybunału stwierdza, że te przeniesienia były związane z wieloletnim charakterem działalności Agencji; zauważa ponadto, że przeniesienia, które weszły w skład badanej przez Trybunał próby, były należycie uzasadnione;

5.

zwraca uwagę Agencji, aby również w przyszłości utrzymywała środki przenoszone na kolejny rok na jak najniższym poziomie, aby lepiej wywiązywać się z wymogu przejrzystości i rozliczalności;

6.

na podstawie sprawozdania Trybunału z niepokojem zauważa, że należy poprawić planowanie Agencji w zakresie udzielania zamówień, w szczególności w odniesieniu do umów ramowych; wskazuje, że w 2014 r. trzy postępowania o udzielenie zamówienia ogłoszono za późno, by zastąpić umowy ramowe nowymi umowami w chwili ich wygaśnięcia; zauważa ponadto, że w celu zapewnienia ciągłości działania dwie obowiązujące umowy ramowe zostały przedłużone aż do chwili podpisania nowych, a w przypadku trzeciej wszczęto procedurę negocjacyjną służącą dostosowaniu terminu obowiązywania; odnotowuje z zaniepokojeniem, że Agencja nie przestrzegała swojego regulaminu finansowego (1), jako że zmieniła początkowy okres obowiązywania umowy i zastosowała procedurę negocjacyjną, co odbija się negatywnie na zasadach uczciwej konkurencji; na podstawie informacji uzyskanych od Agencji wnioskuje, że wprowadziła ona zmieniony plan udzielania zamówień, aby zaradzić tym problemom; wzywa Agencję do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tej kwestii;

7.

odnotowuje, że Agencja dokonała przeglądu swojego planu zatrudnienia na 2014 r. zatwierdzonego przez władzę budżetową na początku roku 2014 i stwierdziła, że należy dostosować podział stanowisk AST/AD i podział grup zaszeregowania, aby lepiej odzwierciedlić potrzeby Agencji; zauważa, że na mocy art. 38 regulaminu finansowego Agencji zarząd Agencji przyjął nowy plan zatrudnienia zmieniający równowagę AD/AST i zaszeregowanie 64 stanowisk, ale nie ogólną liczbę stanowisk czy poziom środków na personel przewidziany w budżecie na 2014 r.;

8.

odnotowuje wyniki pierwszej analizy porównawczej dotyczącej stanowisk w Agencji, która wykazała, że 14 % personelu zajmuje się wsparciem administracyjnym i koordynacją, 78,7 % – zadaniami operacyjnymi, a 7,3 % – kontrolą i zadaniami finansowymi; uważa, że w następnym sprawozdaniu rocznym należy ująć również podział pracowników według kategorii i sektora oraz według źródła finansowania ich działalności (opłaty i należności a dotacje Unii), aby zapewnić bardziej szczegółowy obraz wymaganych zasobów, które mają wpływ na budżet UE;

9.

przypomina swoje, wyrażone w kontekście procedury budżetowej, stanowisko dotyczące pracowników, których działalność finansowana jest ze środków pochodzących z opłat dokonywanych przez przedsiębiorstwa przemysłowe, a zatem nie z budżetu UE, w związku z czym pracownicy ci nie powinni podlegać redukcji w skali 2 % rocznie stosowanej przez Komisję Europejską;

10.

odnotowuje, że strategia Agencji w zakresie zwalczania nadużyć finansowych określa obowiązki, cele i działania Agencji w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, wykrywania ich, prowadzenia dochodzeń oraz działań naprawczych; zauważa, że w 2014 r. mianowano urzędnika ds. zwalczania nadużyć oraz że wprowadzono – w kontekście strategii zwalczania nadużyć finansowych – plan działania, który będzie realizowany w 2015 i 2016 r.; zwraca uwagę, że w ramach realizacji strategii zwalczania nadużyć finansowych w 2014 r. nie stwierdzono żadnych przypadków nadużyć;

11.

odnotowuje, że w 2014 r. Agencja przyjęła procedurę poufnej i bezpiecznej sprawozdawczości, w ramach której od demaskatorów z zewnątrz przyjmowane są informacje dotyczące rzekomych nadużyć i nieprawidłowości w obszarze bezpieczeństwa lotniczego; zauważa, że w 2014 r. odnotowano 66 przypadków związanych z tą procedurą; zwraca uwagę, że Agencja dysponuje procedurą dotyczącą demaskatorów oraz że w 2014 r. zarejestrowano jeden przypadek, ale nie otrzymano żadnych odwołań;

12.

zauważa, że na stronie internetowej Agencji opublikowane zostały życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów wszystkich dyrektorów i kierowników departamentów Agencji; odnotowuje ponadto, że życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów członków komisji odwoławczej oraz członków zarządu również zostały opublikowane na stronie internetowej Agencji;

13.

zauważa, że Agencja już opracowała i wdrożyła kompleksową politykę dotyczącą zapobiegania konfliktom interesów i łagodzenia ich skutków oraz prezentów i gościnności w ramach kodeksu postępowania pracowników EASA; zwraca uwagę, że polityka ta obejmuje między innymi ustanowienie komisji etycznej, która oceniałaby wypełnione deklaracje o braku konfliktu interesów oraz zajmowałaby się wszelkimi kwestiami związanymi z kodeksem postępowania, jak również wprowadzenie obowiązkowego szkolenia dotyczącego kodeksu postępowania dla wszystkich pracowników Agencji; stwierdza, że kodeks postępowania, który obejmuje politykę dotyczącą zapobiegania konfliktom interesów i łagodzenia ich skutków, został przyjęty również dla członków komisji odwoławczej i zarządu Agencji; zauważa, że Agencja jest zdecydowana dokonać przeglądu swoich strategii zarządzania konfliktami interesów i uaktualnić je, i wzywa Agencję do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w aktualizacji polityki;

14.

zachęca Agencję do dalszego informowania swoich pracowników na temat polityki dotyczącej konfliktów interesów w ramach prowadzonych działań informacyjnych oraz do uwzględnienia rzetelności i przejrzystości jako elementów, które powinny być obowiązkowo omawiane podczas procedury rekrutacji i rozmów na temat wyników;

15.

apeluje o ogólnie skuteczniejsze zapobieganie korupcji i zwalczanie jej dzięki podejściu całościowemu, począwszy od poprawy publicznego dostępu do dokumentów i surowszych przepisów dotyczących konfliktu interesów, wprowadzenia lub wzmocnienia rejestrów służących przejrzystości oraz zapewnienia wystarczających zasobów do przeznaczenia na środki egzekwowania prawa, a skończywszy na lepszej współpracy między państwami członkowskimi i współpracy z odnośnymi państwami trzecimi;

16.

odnotowuje, że w 2014 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) przeprowadziła przegląd i wydała siedem zaleceń; zauważa, że podczas audytów IAS nie sformułowała żadnych ustaleń sklasyfikowanych jako „krytyczne” oraz że podczas trzech audytów zrealizowanych w latach 2009–2013 sformułowano cztery ustalenia sklasyfikowane jako „bardzo ważne”; przyjmuje do wiadomości, że Agencja podjęła działania naprawcze związane z zaleceniami wydanymi w następstwie audytów IAS i opatrzyła je adnotacją „gotowe do przeglądu” w ramach przygotowań do audytu następczego IAS; zauważa, że w 2014 r. IAS nie dokonała formalnej oceny postępów poczynionych przez Agencję we wdrażaniu tych zaleceń; na podstawie informacji od Agencji zauważa, że w lutym 2016 r. IAS poinformowała, iż wszystkie cztery zalecenia oparte na stwierdzeniach określonych jako „bardzo ważne” uznano za „wdrożone”;

17.

zwraca uwagę, że w 2014 r. jednostka audytu wewnętrznego Agencji wykonała osiem zadań atestacyjnych, wydała 56 zaleceń i wykryła trzy przypadki nieodłącznego ryzyka z prawdopodobieństwem wystąpienia określonym jako „wysokie” i potencjalnymi skutkami oznaczonymi jako „znaczne”; odnotowuje ponadto, że z sześciu działań przygotowanych przez Agencję, aby ograniczyć poziom ryzyka, dwa zostały zakończone, a pozostałe cztery mają zostać wdrożone do września 2016 r.; wzywa Agencję do informowania organu udzielającego absolutorium o stanie wdrożenia pozostałych działań;

18.

zauważa, że w 2014 r. Agencja wprowadziła zasadnicze zmiany w sposobie funkcjonowania, aby umożliwić bardziej proporcjonalne i oparte na wynikach podejście do bezpieczeństwa, a także dokonała przeglądu swojej struktury organizacyjnej, aby przygotować się na liczne wyzwania, przed jakimi stanie w najbliższej przyszłości;

19.

z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Agencji zakładającą dzielenie się z innymi agencjami usługami i świadczenie usług na rzecz innych agencji w celu stworzenia synergii; zauważa zwłaszcza, że Agencja udziela bezpłatnego zezwolenia na rozwijanie narzędzi z zakresu zasobów ludzkich oraz że gości stały sekretariat sieci agencji unijnych; odnotowuje, że Agencja wykorzystuje umowy ramowe oraz usługi IT i powiązane usługi Komisji, a także że polega na kilku innych usługach Komisji; zachęca Agencję do prowadzenia w miarę możliwości wspólnych postępowań o udzielenie zamówienia z innymi agencjami Unii, co umożliwiłoby oszczędności kosztów;

20.

uznaje środki podjęte przez Agencję w celu dokonania oszczędności i zapewnienia przyrostu wydajności; zauważa w szczególności projekt reorganizacji Agencji, który zrealizował personel wewnętrzny Agencji w okresie siedmiu miesięcy, podczas gdy równoważny projekt zrealizowany przez zewnętrzną firmę pociągnąłby za sobą dużo większe wydatki;

21.

odnotowuje z zaniepokojeniem, że od 2004 r., gdy Agencja stała się operacyjna, pracuje ona tylko na zasadzie korespondencji i wymian z przyjmującym państwem członkowskim; ponadto zauważa, że nie podpisano jeszcze z przyjmującym państwem członkowskim kompleksowej umowy w sprawie siedziby; zwraca jednak uwagę, że taka umowa propagowałaby przejrzystość i bezpieczeństwo w odniesieniu do warunków prowadzenia działalności przez Agencję i jej personel; uznaje, że rząd przyjmującego państwa członkowskiego niedawno rozpoczął nieformalne dyskusje z Agencją w tej sprawie; wzywa Agencję i przyjmujące państwo członkowskie do zajęcia się tą kwestią w trybie pilnym i do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w negocjacjach;

22.

zwraca się do Agencji z zapytaniem, czy zmiana jej lokalizacji umożliwi jej zapewnienie oszczędności kosztowej;

23.

zwraca się do Komisji, by wykorzystała nadarzającą się w tym roku okazję do zmiany rozporządzenia (WE) nr 216/2008 ustanawiającego Agencję z myślą o zagwarantowaniu zawarcia umowy w sprawie siedziby, co umożliwi Agencji swobodne funkcjonowanie; w związku z tym apeluje do Agencji o poinformowanie Parlamentu o ostatecznej decyzji w sprawie jej siedziby;

24.

stwierdza, że celem Agencji jest zapewnianie bezpieczeństwa lotniczego, które należy uważać za dobro publiczne; wzywa Agencję do zachowania tego celu w strategii Agencji, budżetowaniu zadaniowym i w decyzjach dotyczących zarządzania jako przewodniej zasady względem zainteresowanych stron i zaznacza, że nie należy go nigdy poświęcać na rzecz konkurencyjności, skuteczności czy deregulacji;

25.

podkreśla kluczową rolę Agencji w zapewnianiu najwyższego możliwego poziomu bezpieczeństwa lotniczego w Europie; uznaje, że rok 2014 był trudnym rokiem dla Agencji i ogólnie dla bezpieczeństwa lotniczego z uwagi na zniknięcie lotu MH370, dramatyczny wypadek MH17, katastrofę samolotu Air Asia QZ8501 oraz zakłócenia radarowe nad Europą Środkową, a wydarzenia te zmusiły Agencję do wdrożenia i nadzorowania nowych przepisów dotyczących ograniczeń czasu lotu; w związku z szybko rozwijającym się sektorem lotnictwa cywilnego podkreśla, że Agencji należy zapewnić niezbędne zasoby finansowe, materialne i kadrowe, aby mogła ona skutecznie wykonywać swoje zadania regulacyjne i wykonawcze w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony środowiska, nie podważając jej niezależności i bezstronności;

26.

podkreśla zaangażowanie Agencji we wspieranie opracowywania odpowiednich instrumentów koniecznych do praktycznego wdrożenia dwustronnych umów w sprawie bezpieczeństwa lotniczego między państwami członkowskimi a państwami trzecimi;

27.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 28 kwietnia 2016 r. (2) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.