14.1.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 8/60

A.

mając na uwadze, że przejście z analogowej na cyfrową technikę nadawania telewizji naziemnej do końca 2012 r. doprowadzi do zwolnienia widma radiowego w Unii Europejskiej na znaczną skalę dzięki znacznie wyższej efektywności nadawania w technice cyfrowej, oferując tym samym możliwość ponownego rozdzielenia częstotliwości widma oraz przedstawiając nowe perspektywy rozwoju rynku, a także rozszerzenia jakościowych usług i wyboru dla konsumentów,

B.

mając na uwadze, że korzyści płynące z wykorzystania widma radiowego zostaną maksymalnie zwiększone poprzez skoordynowane działanie na szczeblu UE celem zagwarantowania optymalnego wykorzystania pod względem wydajności,

C.

mając na uwadze, że widmo radiowe jest kluczowym czynnikiem w świadczeniu szerokiej gamy usług oraz w rozwoju rynków opartych na technologii, których wartość szacuje się na 2,2 % PKB UE, i dlatego ma podstawowe znaczenie dla wzrostu gospodarczego, wydajności i rozwoju przemysłu unijnego zgodnie ze strategią lizbońską,

D.

mając na uwadze, że widmo radiowe jest zarazem rzadkim zasobem naturalnym i dobrem publicznym, a efektywne wykorzystanie widma ma decydujące znaczenie dla zapewnienia dostępu do widma różnym zainteresowanym stronom, pragnącym oferować swoje połączone usługi,

E.

mając na uwadze, że duża część zakresów częstotliwości jest obecnie wykorzystywana do celów wojskowych w oparciu o technologię analogową i w związku z tym znaczny wzrost całkowitych zasobów częstotliwości dostępnych dla publicznej komunikacji elektronicznej obejmie również tę część po przejściu na nadawanie cyfrowe,

F.

mając na uwadze, że państwa członkowskie nie posiadają wspólnego harmonogramu przejścia na nadawanie cyfrowe; mając na uwadze, że w wielu państwach członkowskich plany przejścia na nadawanie cyfrowe są na zaawansowanym etapie, a w kilku innych proces ten już się dokonał,

G.

mając na uwadze, że komunikat Komisji w sprawie wspólnego podejścia do zagospodarowania zakresów częstotliwości stanowi integralną część pakietu z dziedziny usług łączności elektronicznej przyjętego przez Komisję w listopadzie 2007 r. dotyczącego reformy ram prawnych w zakresie łączności elektronicznej,

H.

mając na uwadze, że w wielu państwach członkowskich trwa obecnie proces (ponownego) przyznawania częstotliwości nadawczych nadawcom w technologii cyfrowej, czego konsekwencją będzie przyznanie częstotliwości i ich zablokowanie na wiele lat,

I.

mając na uwadze, że neutralność technologiczna ma kluczowe znaczenie dla promowania interoperacyjności i dla bardziej elastycznej i przejrzystej polityki przejścia na nadawanie cyfrowe, uwzględniającej interes ogólny,

J.

mając na uwadze, że Rada zwróciła się do państw członkowskich o przejście na nadawanie cyfrowe w miarę możliwości przed 2012 r.,

K.

mając na uwadze, że wszystkie państwa członkowskie opublikowały swoje propozycje w dziedzinie przejścia na nadawanie cyfrowe,

1.

dostrzega znaczenie inicjatywy i2010, stanowiącej część odnowionej strategii lizbońskiej, i podkreśla, że efektywny dostęp do widma i jego wykorzystywanie są istotne dla osiągnięcia celów lizbońskich; podkreśla w tym kontekście konieczność dostępu do usług szerokopasmowych celem przezwyciężenia „przepaści cyfrowej”;

2.

podkreśla potrzebę przejścia na nadawanie cyfrowe, które wraz z rozwojem nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz dywidendą cyfrową pomoże w przezwyciężeniu „przepaści cyfrowej” i przyczyni się do osiągnięcia celów lizbońskich;

3.

zwraca uwagę na rozbieżność między krajowymi systemami odnoszącymi się do przydziału i korzystania z częstotliwości; zauważa, że różnice te mogą stanowić przeszkodę na drodze do realizacji sprawnie funkcjonującego rynku wewnętrznego;

4.

podkreśla, że rozmiar dywidendy cyfrowej będzie się zmieniać w zależności od państwa członkowskiego ze względu na uwarunkowania krajowe i odzwierciedlając politykę audiowizualną oraz politykę dotyczącą mediów w poszczególnych państwach;

5.

uznaje, że zwiększona wydajność częstotliwości widma w przypadku cyfrowej telewizji naziemnej powinna umożliwić ponowne przydzielenie około 100 MHz dywidendy cyfrowej na przenośne usługi szerokopasmowe i inne (takie jak usługi z zakresu bezpieczeństwa publicznego, identyfikacja radiowa i zastosowania związane z bezpieczeństwem na drogach), zapewniając jednocześnie dalszy rozwój usług nadawczych;

6.

zauważa, że większość państw członkowskich nie nadąża za pozostałymi krajami rozwiniętymi, jeśli chodzi o inwestycje w infrastrukturę komunikacyjną nowej generacji, oraz podkreśla, że uzyskanie wiodącej pozycji w rozwoju szerokopasmowego dostępu i Internetu jest kluczowe dla konkurencyjności i spójności Unii Europejskiej w skali międzynarodowej, zwłaszcza jeśli chodzi o rozwój interaktywnych platform cyfrowych i świadczenie nowego rodzaju usług, takich jak e-handel, e-zdrowie, e-nauczanie i e-administracja; podkreśla, że należy dokonać większych inwestycji na szczeblu krajowym i wspólnotowym, aby zachęcać do wdrażania innowacyjnych produktów i usług; podkreśla, że wysiłki mające na celu zabezpieczenie dostępu do usług szerokopasmowych nie powinny się koncentrować wyłącznie na dywidendzie cyfrowej;

7.

jest przekonany, że nowe pakiety multimedialne zawierające innowacyjne technologie i usługi mogą być wkrótce oferowane z uwagi na wzrost konwergencji technologicznej, oraz zauważa jednocześnie, że pojawienie się tych ofert zasadniczo zależy od dostępności wartościowej częstotliwości, a także od nowych interaktywnych technologii umożliwiających ciągłą interoperacyjność, łączność i transmisję, takich jak przenośne technologie multimedialne i technologie bezprzewodowego dostępu szerokopasmowego;

8.

zauważa, że konwergencja technologiczna jest już rzeczywistością oferującą nowe środki i możliwości tradycyjnym usługom; podkreśla, że dostęp do częstotliwości wcześniej zarezerwowanych dla transmisji radiowo-telewizyjnych może umożliwić powstanie nowych usług pod warunkiem, że częstotliwości są zarządzane na tyle wydajnie i efektywnie, na ile to możliwe w celu unikania zakłóceń ze strony wysokiej jakości programów radiowo-telewizyjnych;

9.

wzywa do bliskiej współpracy państw członkowskich w celu osiągnięcia wydajnego, otwartego i konkurencyjnego wewnętrznego rynku łączności elektronicznej, który umożliwi upowszechnianie nowych technologii sieciowych;

10.

podkreśla strategiczne znaczenie stworzenia w Unii Europejskiej atmosfery, w której zagwarantowana zostanie przestrzeń na innowacje, nowe technologie, nowe usługi i nowych uczestników w celu zwiększenia konkurencyjności i spójności; podkreśla, że istotne znaczenie ma oferowanie użytkownikom wolnego wyboru, jeżeli chodzi o produkty i usługi w celu osiągnięcia dynamicznego rozwoju rynków i technologii w Unii Europejskiej;

11.

podkreśla, że dywidenda cyfrowa daje Unii Europejskiej jedyną w swoim rodzaju okazję rozwoju nowych usług, takich jak ruchomy przekaz telewizyjny i bezprzewodowy dostęp do Internetu oraz utrzymania pozycji światowego lidera przenośnych technologii multimedialnych, jednocześnie przezwyciężając różnice w dostępie do technologii cyfrowych, stwarzając nowe możliwości obywatelom oraz zapewniając usługi, środki przekazu i kulturalną różnorodność w całej Unii Europejskiej;

12.

wzywa państwa członkowskie, przy pełnym poszanowaniu ich suwerenności w tym zakresie, do przeanalizowania wpływu przejścia na nadawanie cyfrowe w odniesieniu do częstotliwości wykorzystywanych do celów wojskowych oraz jeżeli to konieczne, do ponownego przydzielenia części tej szczególnej dywidendy cyfrowej na rzecz nowych zastosowań cywilnych;

13.

uważa, że koordynacja na szczeblu UE podziałałaby zachęcająco na rozwój, pobudziłaby gospodarkę cyfrową oraz umożliwiłaby wszystkim obywatelom osiągalny pod względem ceny i równy dostęp do społeczeństwa informacyjnego;

14.

wzywa państwa członkowskie do jak najszybszego uwolnienia dywidendy cyfrowej, co pozwoli obywatelom Unii na czerpanie korzyści płynących z wprowadzenia nowych, innowacyjnych i konkurencyjnych usług; podkreśla, że w tym celu konieczna jest aktywna współpraca między państwami członkowskimi w celu przezwyciężenia przeszkód istniejących na szczeblu krajowym w skutecznej (re)alokacji dywidendy cyfrowej;

15.

podkreśla, że nadawcy odgrywają kluczową rolę w obronie pluralistycznych i demokratycznych zasad i wyraża głębokie przekonanie, że możliwości oferowane przez dywidendę cyfrową pozwolą nadawcom publicznym i prywatnym na zapewnienie znacznie większej ilości programów służących celom interesu ogólnego – określonym w ustawodawstwie krajowym – takim jak promowanie różnorodności kulturowej i językowej;

16.

uważa, że dywidenda cyfrowa powinna stwarzać nadawcom możliwość rozwoju usług i poszerzenia ich oferty przy jednoczesnym uwzględnieniu innych potencjalnych zastosowań społecznych, kulturalnych i gospodarczych, takich jak nowe i otwarte technologie szerokopasmowe i usługi dostępu szerokopasmowego, mające na celu pokonanie „przepaści cyfrowej”, nie tworząc jednocześnie barier w interoperacyjności;

17.

podkreśla potencjalne korzyści skoordynowanego podejścia do gospodarowania częstotliwościami widma w Unii Europejskiej pod względem efektu skali i rozwoju interoperacyjnych usług bezprzewodowych, unikając fragmentacji, która prowadzi do nieoptymalnego wykorzystania tego rzadkiego zasobu; uważa, że podczas gdy dla efektywnego wykorzystania widma konieczna jest ściślejsza koordynacja i większa elastyczność, Komisja i państwa członkowskie powinny znaleźć właściwą równowagę między elastycznością i stopniem harmonizacji, z myślą o uzyskaniu jak największych korzyści z dywidendy cyfrowej;

18.

zauważa, że skuteczna alokacja dywidendy cyfrowej może zostać osiągnięta bez blokowania żadnego podmiotu, który posiada obecnie licencję na częstotliwości w paśmie UHF, oraz że kontynuowanie i rozszerzanie obecnych usług transmisji radiowo-telewizyjnej może zostać skutecznie osiągnięte przy jednoczesnym zapewnieniu nowym przenośnym technologiom multimedialnym i technologiom szerokopasmowego dostępu bezprzewodowego znacznych zasobów częstotliwości w paśmie UHF, tak aby mogły świadczyć obywatelom Unii nowe interaktywne usługi;

19.

uważa, że jeżeli do alokacji częstotliwości stosowane są aukcje, państwa członkowskie powinny przyjąć wspólne podejście, jeżeli chodzi o warunki i metody prowadzenia aukcji i alokacji wytworzonych zasobów; wzywa Komisję do przedstawienia wytycznych zgodnych z tymi zaleceniami;

20.

podkreśla, że podstawową zasadą przewodnią przy przyznawaniu dywidendy cyfrowej powinno być służenie interesowi ogólnemu poprzez zapewnienie istotnych wartości społecznych, kulturalnych i gospodarczych w odniesieniu do powiększonej i szerszej pod względem geograficznym oferty usług oraz treści cyfrowych dla obywateli, a nie tylko maksymalne zwiększanie dochodów publicznych, przy jednoczesnej ochronie praw obecnych użytkowników audiowizualnych usług medialnych i odzwierciedlaniu różnorodności kulturowej i językowej;

21.

podkreśla, że dywidenda cyfrowa stanowi dla Unii Europejskiej jedyną w swoim rodzaju okazję zwiększenia jej roli jako światowego lidera przenośnych technologii multimedialnych, a także zmniejszenia różnic w dostępie do technologii cyfrowych dzięki zwiększonemu przepływowi informacji, wiedzy i usług łączących wszystkich obywateli europejskich i dostarczających nowe możliwości środkom przekazu, kulturze i różnorodności na wszystkich obszarach terytorium Unii Europejskiej;

22.

podkreśla, że możliwym sposobem osiągnięcia celów lizbońskich przy pomocy dywidendy cyfrowej jest wzrost dostępności usług szerokopasmowych dla obywateli i podmiotów gospodarczych w całej Unii Europejskiej, pokonywanie „przepaści cyfrowej” przez przyznawanie korzyści obszarom mniej uprzywilejowanym, oddalonym lub wiejskim, a także zapewnienie powszechnego zasięgu w państwach członkowskich;

23.

ubolewa nad nierównomiernym dostępem obywateli Unii do usług cyfrowych, zwłaszcza w zakresie nadawania; zauważa, że obszary wiejskie i regiony peryferyjne znajdują się w szczególnie niekorzystnym położeniu, jeżeli chodzi o wprowadzanie usług cyfrowych (w zakresie szybkości, wyboru i jakości); wzywa państwa członkowskie i władze lokalne do podjęcia wszystkich leżących w ich mocy działań w celu zapewnienia wszystkim obywatelom szybkiego i sprawiedliwego przejścia na nadawanie cyfrowe;

24.

podkreśla, że „przepaść cyfrowa” nie jest wyłącznie kwestią dotyczącą obszarów wiejskich; podkreśla trudności związane z wyposażeniem starszych wieżowców w infrastrukturę nowych sieci; podkreśla korzystną rolę, jaką mogą odegrać częstotliwości widma w przezwyciężeniu „przepaści cyfrowej” zarówno na obszarach miejskich, jak i na obszarach wiejskich;

25.

podkreśla rolę, jaką dywidenda cyfrowa może odegrać w zapewnieniu obywatelom – zwłaszcza mieszkańcom mniej uprzywilejowanych lub odizolowanych obszarów, takich jak obszary wiejskie i mniej rozwinięte, a także wyspy – lepszej jakości interoperacyjnych usług socjalnych, takich jak e-administracja, e-zdrowie, e-kształcenie zawodowe i e-edukacja;

26.

wzywa państwa członkowskie do zintensyfikowania działań, które pozwolą użytkownikom niepełnosprawnym, użytkownikom w podeszłym wieku i użytkownikom ze szczególnymi potrzebami społecznymi czerpanie maksymalnych korzyści z dywidendy cyfrowej;

27.

potwierdza wartość społeczną usług bezpieczeństwa publicznego oraz konieczność włączenia wsparcia na rzecz wymogów operacyjnych takich usług do ustaleń dotyczących częstotliwości widma, będących rezultatem reorganizacji pasma UHF w wyniku wyłączenia usług analogowych;

28.

podkreśla, że głównym priorytetem polityki w dziedzinie pełnego wykorzystania potencjału dywidendy cyfrowej w Europie jest umożliwienie konsumentom korzystania z bardzo szerokiego wachlarza wysokiej jakości usług, przy pełnym poszanowaniu ich praw, z uwzględnieniem skutecznego wykorzystania zakresów częstotliwości zwolnionych dzięki przejściu na nadawanie cyfrowe;

29.

podkreśla, że dywidenda cyfrowa stwarza nowe możliwości realizacji celów w zakresie polityki audiowizualnej i medialnej; jest w związku z tym przekonany, że decyzje w sprawie zarządzania dywidendą cyfrową powinny wspierać i chronić cele użyteczności publicznej związane z audiowizualnymi i medialnymi strategiami politycznymi, takimi jak wolność słowa, pluralizm mediów oraz różnorodność kulturowa i językowa, a także prawa nieletnich;

30.

zachęca państwa członkowskie do uznania społecznej, kulturowej i gospodarczej wartości udzielania użytkownikom nieposiadającym licencji dostępu do dywidendy, zwłaszcza małym i średnim przedsiębiorstwom oraz sektorowi organizacji nienastawionych na zysk, a tym samym do bardziej wydajnego wykorzystania częstotliwości widma dzięki koncentracji takich bezlicencyjnych zastosowań w obecnie niewykorzystywanych częstotliwościach (tak zwanych „białych plamach”);

31.

wzywa do przyjęcia na tym polu podejścia etapowego; jest zdania, że należy uwzględnić skutki dla mniejszych sieci, w szczególności lokalnych sieci bezprzewodowych, wobec których nie stosuje się obecnie wymogu posiadania licencji, oraz że należy wspierać powszechny dostęp do łączy szerokopasmowych, zwłaszcza na obszarach wiejskich;

32.

wzywa państwa członkowskie do wsparcia działań w zakresie rozszerzonej współpracy pomiędzy organami zarządzania częstotliwościami w celu zastanowienia się nad obszarami, w których przydział częstotliwości w „białych plamach” dla użytkowników nieposiadających licencji umożliwiłby powstanie nowych technologii i usług celem wspierania innowacji;

33.

zachęca państwa członkowskie do rozważenia – w kontekście przydzielania częstotliwości w „białych plamach” – konieczności zapewnienia bezlicencyjnego, otwartego dostępu do częstotliwości dla niekomercyjnych i edukacyjnych dostawców usług oraz społeczności lokalnych, które realizują misję służby publicznej;

34.

podkreśla, że w przypadku udzielania użytkownikom nieposiadającym licencji dostępu do dywidendy jedną z kluczowych przesłanek umożliwienia dostępu powinno być uwzględnienie potrzeb grup społecznych zagrożonych wykluczeniem, w szczególności użytkowników niepełnosprawnych, użytkowników w podeszłym wieku i użytkowników ze szczególnymi potrzebami społecznymi;

35.

uznaje korzyści związane z nowymi technologiami, takimi jak WiFi oraz Bluetooth, które pojawiły się w bezlicencyjnym zakresie 2,4 GHz; uznaje, że do określonych usług najlepiej nadają się określone częstotliwości; uważa, że przydzielenie niewielkiej ilości bezlicencyjnego widma na innych, niższych częstotliwościach mogłoby zachęcić do dalszych innowacji w zakresie nowych usług;

36.

podkreśla zatem, że częstotliwości powinny być przyznawane w przejrzysty sposób, z uwzględnieniem wszystkich możliwości użytkowania nowych częstotliwości i ich korzyści dla społeczeństwa;

37.

zachęca państwa członkowskie do przeprowadzania dokładnej oceny społecznej i gospodarczej wartości wszystkich częstotliwości widma uwolnionych w nadchodzących latach dzięki przejściu z nadawania analogowego na cyfrowe;

38.

dostrzega znaczenie porozumienia genewskiego ITU z 2006 r. (Regionalna Konferencja Radiokomunikacyjna 2006), krajowych planów przyznawania częstotliwości oraz decyzji Światowej Konferencji Radiokomunikacyjnej z 2007 r. (WRC-07) dla reorganizacji pasma UHF;

39.

wzywa państwa członkowskie do opracowania na podstawie wspólnej metodologii krajowych strategii dotyczących dywidendy cyfrowej do końca 2009 r.; wzywa Komisję do wspierania państw członkowskich przy opracowywaniu krajowych strategii dotyczących dywidendy cyfrowej oraz do promowania najlepszych praktyk na szczeblu UE;

40.

podkreśla, ze niezwłoczność przejścia na nadawanie cyfrowe w niektórych państwach członkowskich i różnice w krajowych planach dotyczących tego procesu wymagają reakcji na płaszczyźnie wspólnotowej, z którą nie można czekać do momentu wejścia w życie dyrektyw reformujących;

41.

uznaje prawo państw członkowskich do określania sposobu wykorzystania dywidendy cyfrowej; stwierdza jednak, że najbardziej skutecznym sposobem na uniknięcie szkodliwych zakłóceń między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a krajami trzecimi jest skoordynowane podejście na szczeblu wspólnotowym, które znacznie zwiększa wartość dywidendy;

42.

zwraca uwagę, że w interesie obywateli Unii leży, by dywidenda cyfrowa była zarządzana w sposób jak najbardziej wydajny i skuteczny w celu uniknięcia zakłóceń w dostarczaniu wysokiej jakości telewizyjnych programów cyfrowych rosnącej liczbie obywateli i poszanowania praw i interesów konsumentów, a także dokonywanych przez nich inwestycji w urządzenia;

43.

podkreśla, że państwa członkowskie mogą rozważyć niefaworyzujące żadnej technologii aukcje mające na celu przydział częstotliwości uwolnionych z powodu dywidendy cyfrowej i umożliwienie handlu tymi częstotliwościami; uważa jednak, że ta procedura powinna być w pełni zgodna z wymogami regulacji radiowych ITU, z krajowymi planami częstotliwości i krajowymi celami politycznymi w celu unikania szkodliwych zakłóceń między świadczonymi usługami; ostrzega przed fragmentacją zakresu częstotliwości, co doprowadzi do nieoptymalnego wykorzystania rzadkich zasobów; wzywa Komisję do zapewnienia, aby przyszły skoordynowany plan w zakresie częstotliwości nie stworzył nowych przeszkód dla przyszłych innowacji;

44.

popiera wspólne, wyważone podejście do wykorzystania dywidendy cyfrowej, dzięki któremu nadawcy będą mogli w dalszym ciągu oferować i poszerzać swoje usługi, a operatorzy łączności elektronicznej będą mogli korzystać z tego zasobu w celu wprowadzania nowych usług odnoszących się do innych ważnych społecznie i gospodarczo zastosowań; podkreśla jednak, że w każdym wypadku przydział dywidendy cyfrowej powinien następować bez preferowania żadnej z technologii;

45.

podkreśla, że polityka w zakresie częstotliwości widma musi być dynamiczna i umożliwiać nadawcom i operatorom łączności używanie nowych technologii oraz rozwijanie nowych usług umożliwiających im dalsze odgrywanie kluczowej roli w realizacji celów polityki kulturalnej i medialnej, świadcząc jednocześnie nowe usługi wysokiej jakości w zakresie łączności;

46.

podkreśla potencjalne korzyści pod względem efektu skali, innowacji, interoperacyjności i zapewnienia potencjalnych usług ogólnoeuropejskich, płynące z bardziej spójnego i skoordynowanego planowania częstotliwości na szczeblu wspólnotowym; zachęca państwa członkowskie do współpracy z innymi państwami członkowskimi oraz z Komisją przy ustalaniu wspólnych podzakresów częstotliwości dywidendy cyfrowej w przypadku różnych klastrów zastosowań, które mogłyby podlegać harmonizacji bez preferowania żadnej z technologii;

47.

uważa, że tworzenie klastrów w ramach pasma UHF powinno opierać się na podejściu oddolnym, odpowiadającym warunkom na rynkach krajowych, przy jednoczesnym zapewnieniu harmonizacji na szczeblu wspólnotowym w sytuacjach, gdy prowadzi to do wyraźnej wartości dodanej;

48.

w celu bardziej efektywnego korzystania z częstotliwości widma oraz ułatwienia wprowadzania innowacyjnych i udanych usług krajowych, transgranicznych i ogólnoeuropejskich wspiera skoordynowane podejście na szczeblu wspólnotowym, oparte na różnych klastrach widma UHF dla usług jednokierunkowych i dwukierunkowych, uwzględniające potencjał zakłóceń radiowych w wyniku współistnienia różnych typów sieci w tym samym paśmie, wyniki porozumienia ITU z Genewy (Regionalnej Konferencji Radiokomunikacyjnej) z 2006 r. i Światowej Konferencji Radiokomunikacyjnej z 2007 r. oraz obecne zezwolenia;

49.

uważa, że część zharmonizowanych na szczeblu wspólnotowym częstotliwości, przeznaczonych dla służb ratowniczych, powinna umożliwiać dostęp do przyszłych technologii szerokopasmowych w celu uzyskiwania i przekazywania informacji koniecznych do ochrony życia ludzkiego dzięki skuteczniejszej reakcji ze strony służb ratowniczych;

50.

wzywa Komisję do opracowania we współpracy z państwami członkowskimi odpowiednich analiz technicznych, społeczno-gospodarczych oraz analiz kosztów i korzyści w celu zbadania rozmiaru i właściwości podzakresów częstotliwości, które mogłyby podlegać koordynacji lub harmonizacji na szczeblu wspólnotowym; przypomina, że takie badania powinny uwzględniać fakt, że dywidenda nie jest statyczna, lecz rozwój technologiczny trwa cały czas, a wdrażanie nowych technologii powinno umożliwić wykorzystanie pasma UHF do nowych rodzajów innowacyjnych usług społecznych, kulturalnych i gospodarczych, poza usługami transmisji radiowo-telewizyjnych i szerokopasmowego dostępu bezprzewodowego; wzywa Komisję, aby zagwarantowała, że państwa członkowskie wniosą wkład w takie analizy w celu określenia wspólnych zakresów przeznaczonych do harmonizacji na szczeblu europejskim na użytek jasno zdefiniowanych i interoperacyjnych usług ogólnoeuropejskich, a także w celu przyznania tych zakresów;

51.

zwraca się do Komisji o dążenie do współpracy z krajami sąsiadującymi z państwami członkowskimi, tak aby przyjmowały one podobne schematy częstotliwości lub koordynowały przyznawanie częstotliwości z Unią Europejską w celu uniknięcia zakłóceń w działaniu urządzeń telekomunikacyjnych;

52.

wzywa Komisję do przeprowadzenia badań na temat konfliktów dotyczących radia programowalnego SDR (ang. software defined radio) między użytkownikami oprogramowania „open source” i organami certyfikującymi;

53.

wzywa Komisję do zaproponowania działań w celu zmniejszenia zobowiązań prawnych w kontekście udostępniania bezprzewodowych rozproszonych sieci z dynamicznym routingiem;

54.

wzywa Komisję do przedłożenia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosku dotyczącego środków ściślejszej koordynacji na szczeblu Wspólnoty wykorzystania dywidendy cyfrowej zgodnie z planami dotyczącymi częstotliwości uzgodnionymi na szczeblu międzynarodowym, gdy tylko wyżej wymienione analizy zostaną zakończone oraz po konsultacjach z zespołem ds. polityki widma radiowego i Europejską Konferencją Administracji Poczty i Telekomunikacji, a także przy należytym uwzględnieniu specyfiki krajowej;

55.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.