(1)

Wytyczne zawarte w Porozumieniu w sprawie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych (zwanym dalej „porozumieniem”), opracowanym w ramach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), w tym w uzgodnieniu sektorowym w sprawie kredytów eksportowych w zakresie energii odnawialnej, łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej oraz inżynierii wodnej (zwanym dalej „uzgodnieniem sektorowym dotyczącym zmiany klimatu”), zawartym w załączniku IV do porozumienia, zostały przetransponowane rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1233/2011 (1) i w ten sposób stały się prawnie wiążące w Unii.

(2)

Uczestnicy porozumienia (zwani dalej „uczestnikami”) mają uzgodnić zmiany uzgodnienia sektorowego dotyczącego zmiany klimatu w celu poszerzenia jego zakresu i dokonania przeglądu dodatku III do tego uzgodnienia. Wszelkie zmiany powinny być zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii wynikającymi z porozumienia paryskiego oraz unijnej polityki klimatycznej.

(3)

Obecnie uzgodnienie sektorowe dotyczące zmiany klimatu, które zostało ostatnio zaktualizowane w 2014 r., koncentruje się wyłącznie na niektórych sektorach wytwarzania i przesyłu energii. Zakres uzgodnienia sektorowego dotyczącego zmiany klimatu ogranicza oddziaływanie uzgodnienia sektorowego dotyczącego zmiany klimatu i nie wspiera skutecznie wynikających z porozumienia paryskiego zobowiązań uczestników ani ambicji Unii wyrażonych w Europejskim Zielonym Ładzie.

(4)

Proponowane zmiany do uzgodnienia sektorowego dotyczącego zmiany klimatu rozszerzyłyby jego zakres w celu włączenia do niego wywozu z sektorów przemysłu, które nie są obecnie tym zakresem objęte. Zmiany umożliwiłyby w związku z tym czerpanie korzyści z warunków ustanowionych w uzgodnieniu sektorowym dotyczącym zmiany klimatu przez spełniający mające zastosowanie kryteria wywóz z większej liczby sektorów przemysłu. To z kolei pozwoliłoby agencjom kredytów eksportowych z Unii oraz innym uczestnikom odgrywać większą rolę we wspieraniu transformacji ekologicznej i przyczyniać się do osiągnięcia celów porozumienia paryskiego.

(5)

Zgodnie z art. 9 porozumienia sektorowego dotyczącego zmiany klimatu uczestnicy mieli przeprowadzić do końca 2020 r. przegląd dodatku III, aby ocenić międzynarodowe inicjatywy dotyczące przystosowania się do zmiany klimatu i warunków rynkowych oraz doświadczenia nabyte w ramach procesu powiadamiania w celu określenia czy należy utrzymać, czy też zmienić definicje, kryteria projektu oraz warunki. W ramach przeglądu okazało się, że kryteriaokreślania projektów przystosowawczych, które obecnie wymagają dostosowania, aby stanowić główny cel projektu, nie nadają się do celów transakcji dotyczących kredytów eksportowych, które zazwyczaj obejmują również działalność handlową mającą na celu wygenerowanie przepływów pieniężnych. W związku z tym należy zmienić kryteria dotyczące projektów przystosowawczych określonych w dodatku III do uzgodnienia sektorowego dotyczącego zmiany klimatu, dostosowując je w większym stopniu do standardów stosowanych przez banki rozwoju.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii w odniesieniu do decyzji uczestników dotyczącej zmian uzgodnienia sektorowego dotyczącego zmiany klimatu, ponieważ zgodnie z art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1233/2011 decyzja będzie wiążąca dla Unii oraz może wywrzeć decydujący wpływ na treść prawa Unii.

(7)

Stanowisko Unii powinno zatem polegać na poparciu zmian w oparciu o dołączony projekt skonsolidowanej wersji uzgodnienia sektorowego dotyczącego zmiany klimatu,