a)

rozwijanie kontaktów z rządami, parlamentami, innymi kluczowymi podmiotami, instytucjami sądowniczymi i społeczeństwem obywatelskim w regionie;

b)

zachęcanie państw w regionie do współpracy w zakresie zagadnień regionalnych stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania, takich jak zagrożenia dla wspólnego bezpieczeństwa, zwalczanie terroryzmu, nielegalnego handlu i przestępczości zorganizowanej, oraz ułatwianie takiej współpracy; zachęcanie, w przypadkach gdy jest to wykonalne, do współpracy transgranicznej i ponadterytorialnej, by zaspokajać miejscowe potrzeby oraz budować zaufanie i pojednanie;

c)

przyczynianie się do pokojowego rozwiązywania konfliktów zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego oraz sprzyjanie wdrażaniu takich rozwiązań w ścisłej współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych i OBWE; wspierając Grupą Mińską OBWE i jej współprzewodniczących;

d)

w odniesieniu do kryzysu w Gruzji:

e)

ułatwianie opracowywania i stosowania środków budowy zaufania, z uwzględnieniem wiedzy fachowej państw członkowskich, o ile taka jest dostępna i stosowna;

f)

ułatwianie prowadzenia pluralistycznych starań z zakresu budowania pokoju w społeczeństwach oraz wnoszenie wkładu do tych starań, w celu przezwyciężenia konfliktów oraz utrwalania pokoju;

g)

pomoc w przygotowywaniu, w stosownych przypadkach, uczestnictwa Unii w możliwym rozwiązywaniu konfliktu;

h)

intensyfikację dialogu Unii z głównymi podmiotami w kwestiach związanych z regionem;

i)

wsparcie Unii w dalszym wypracowywaniu kompleksowej polityki wobec Kaukazu Południowego;

j)

w ramach działań określonych w niniejszym artykule – przyczynianie się do realizacji polityki Unii w dziedzinie praw człowieka oraz wytycznych Unii w sprawie praw człowieka, zwłaszcza w odniesieniu do dzieci i kobiet na obszarach dotkniętych konfliktami, w szczególności przez monitorowanie rozwoju sytuacji pod tym względem i reagowanie na tę sytuację.”;