1.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 166/17

(1)

Artykuł 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r. przewiduje, że przepisy dorobku Schengen inne niż przepisy wymienione w załączniku II do tego aktu mają zastosowanie w Bułgarii i Rumunii wyłącznie na mocy decyzji Rady podjętej w tym celu po sprawdzeniu, czy spełnione zostały warunki niezbędne do stosowania tego dorobku.

(2)

Rada sprawdziła, czy Bułgaria i Rumunia zapewniają zadowalający poziom ochrony danych; zastosowała w tym celu następujące działania:

Do Bułgarii i Rumunii skierowano wyczerpujący kwestionariusz z dziedziny ochrony danych, ich odpowiedzi zarejestrowano, a ponadto w tych państwach członkowskich przeprowadzono w zakresie ochrony danych stosowne wizytacje sprawdzające i oceniające zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami oceny Schengen, które przedstawiono w decyzji komitetu wykonawczego ustanawiającej stały komitet ds. oceny i wdrażania Schengen (SCH/Com-ex (98) 26 def.) (2).

(3)

W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada stwierdziła, że Bułgaria i Rumunia spełniły stosowne warunki w wyżej wspomnianej dziedzinie. Można zatem ustalić termin, od którego w tych państwach członkowskich możliwe będzie stosowanie przepisów dorobku Schengen związanych z systemem informacyjnym Schengen (SIS).

(4)

Wejście w życie niniejszej decyzji powinno pozwolić na przekazywanie Bułgarii i Rumunii rzeczywistych danych SIS. Konkretny sposób wykorzystania tych danych powinien pozwolić Radzie sprawdzić – dzięki mającym zastosowanie procedurom oceny Schengen przedstawionym w dok. SCH/Com-ex (98) 26 def. – czy Bułgaria i Rumunia prawidłowo stosują przepisy dorobku Schengen dotyczące SIS. Po przeprowadzeniu takich ocen Rada powinna podjąć decyzję o zniesieniu kontroli na wewnętrznych granicach z tymi państwami członkowskimi.

(5)

Rada powinna podjąć osobną decyzję, w której wyznaczy termin zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych. Do daty określonej w tej decyzji, w korzystaniu z SIS powinny obowiązywać pewne ograniczenia.

(6)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja rozwija – w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (3) – przepisy dorobku Schengen, które wchodzą w zakres art. 1 pkt G decyzji Rady 1999/437/WE (4) w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy.

(7)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja rozwija – w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (5) – przepisy dorobku Schengen, które wchodzą w zakres art. 1 pkt G decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/149/WSiSW (6) i art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (7),

a)

nie są zobowiązane odmawiać zgody na wjazd na swoje terytorium obywatelom państw trzecich, którzy są objęci dokonanym przez inne państwo członkowskie wpisem do SIS do celów odmowy wjazdu, ani nie są zobowiązane wydalać takich obywateli;

b)

powstrzymują się od wprowadzania danych objętych postanowieniami art. 96 Konwencji wykonawczej z dnia 19 czerwca 1990 r. do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 roku między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (dalej zwanej „konwencją z Schengen”) (8).