27.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 105/17

(1)

Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (1) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2)

Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (2), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3)

Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (3) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4)

Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5)

Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6)

Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7)

Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8)

Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (4), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9)

Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10)

Procedura wprowadzania zmian do załącznika do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11)

Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

a)

dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działalnością wojskową, służących wyłącznie wsparciu AMISOM lub przeznaczonych wyłącznie do wykorzystania przez AMISOM, zgodnie z pkt 4 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007), lub do wyłącznego użytku państw i organizacji regionalnych podejmujących środki zgodnie z pkt 6 rezolucji RB ONZ nr 1851 (2008) i pkt 10 rezolucji RB ONZ nr 1846 (2008);

b)

dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, przeznaczonych wyłącznie do pomocy w rozwoju instytucji sektora bezpieczeństwa, zgodnie z procesem politycznym określonym w pkt 1, 2 i 3 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007) i w braku decyzji odmownej Komitetu Sankcji w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania odpowiedniego powiadomienia;

c)

dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, ani do dostaw materiałów przeznaczonych do wykorzystania w programach rozwoju instytucjonalnego przygotowanych przez Unię lub państwa członkowskie, w tym w programach z dziedziny bezpieczeństwa, prowadzonych w ramach procesu pokojowego i procesu pojednania zatwierdzonych uprzednio przez Komitet Sankcji, oraz odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, przywożonej na określony czas do Somalii wyłącznie na własny użytek przez pracowników ONZ, przedstawicieli mediów i pracowników zajmujących się pomocą humanitarną i rozwojem oraz związanego z nimi personelu.

—

angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też zagrażające użyciem siły wobec TIF lub AMISOM,

—

naruszające embargo na handel bronią i podobne środki, o których mowa w art. 1,

—

utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

a)

ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b)

ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

a)

niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b)

przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c)

przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d)

niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e)

będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

a)

odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b)

płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;