Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32007D0478

    2007/478/WE: Decyzja Komisji z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Irlandię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

    Dz.U. L 180 z 10.7.2007, p. 17–23 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (HR)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2007/478/oj

    10.7.2007   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 180/17


    DECYZJA KOMISJI

    z dnia 25 czerwca 2007 r.

    w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Irlandię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

    (2007/478/WE)

    KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

    uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

    uwzględniając dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (1), w szczególności jej art. 3a ust. 2,

    uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 23a dyrektywy 89/552/EWG,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Pismem z dnia 7 listopada 2002 r. Irlandia powiadomiła Komisję o środkach przyjmowanych zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.

    (2)

    Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.

    (3)

    W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów w Irlandii.

    (4)

    Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa włączona do środków przyjętych przez Irlandię została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty i po przeprowadzeniu w Irlandii szerokich konsultacji.

    (5)

    Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Irlandię spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: i) szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.

    (6)

    Szereg wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Irlandię, w tym letnie Igrzyska Olimpijskie, mecze Mistrzostw Świata i Mistrzostw Europy w piłce nożnej, w których bierze udział reprezentacja narodowa Irlandii, jak również mecze inauguracyjne, półfinały i finały tych turniejów, stanowią wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk w Irlandii, ponieważ są szczególnie popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko wśród tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe. Ponadto udział Irlandii w Mistrzostwach Świata i w Mistrzostwach Europy ma ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe jako czynnik wzmacniający irlandzką tożsamość kulturową. Wydarzenia te ogniskują uwagę społeczeństwa jako takie, pomagając tworzyć poczucie tożsamości narodowej i dumy z bycia Irlandczykiem.

    (7)

    Krajowe i zagraniczne mecze kwalifikacyjne reprezentacji Irlandii w ramach Mistrzostw Europy w piłce nożnej i Mistrzostw Świata FIFA mają szczególny powszechny oddźwięk w Irlandii, wykraczający szeroko poza krąg osób zwyczajowo śledzących ten sport.

    (8)

    Futbol gaelicki i hurling to szczególne irlandzkie sporty. Z tego względu ogólnokrajowe finały rozgrywek futbolu gaelickiego i hurlingu mają ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa irlandzkiego jako czynnik wzmacniający narodową tożsamość kulturową.

    (9)

    W Irlandii w całym kraju w sposób zorganizowany gra się w rugby. Z tego względu mecze reprezentacji Irlandii w finałach Pucharu Sześciu Narodów w rugby oraz Pucharu Świata w rugby mają szczególny powszechny oddźwięk w Irlandii. Mecze reprezentacji Irlandii w finałach Pucharu Świata w rugby związane są z uczestnictwem reprezentacji narodowej w ważnych zawodach międzynarodowych, a przez to mają znaczący wpływ na irlandzką tożsamość narodową.

    (10)

    Szczególny powszechny oddźwięk wymienionych wyścigów konnych i sportów jeździeckich w Irlandii wynika z doniosłego wpływu irlandzkiej branży konnej na wspólnoty wiejskie w kraju. Irish Grand National i Irish Derby są najważniejszymi wyścigami konnymi w Irlandii. Zważywszy na znaczenie wyścigów konnych dla turystyki i międzynarodowej reputacji Irlandii, wydarzenia te mają ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa Irlandii jako czynnik wzmacniający narodową tożsamość kulturową. Wyścigi konne Nations Cup podczas wystawy koni Dublin Horse Show mają również szczególne znaczenie kulturowe, ponieważ promują dyscyplinę skoków przez przeszkody i przyciągają najlepsze drużyny w tej dyscyplinie.

    (11)

    Wymienione wydarzenia były tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnej telewizji i przyciągały szeroką widownię telewizyjną w Irlandii.

    (12)

    Środki przyjęte przez Irlandię wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

    (13)

    Środki przyjęte przez Irlandię są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.

    (14)

    Po powiadomieniu przez Komisję innych państw członkowskich o środkach przyjętych przez Irlandię i konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG, Dyrektor Generalny ds. Edukacji i Kultury poinformował Irlandię pismem z dnia 10 lutego 2003 r., że Komisja Europejska nie zamierza kwestionować środków, o których została powiadomiona.

    (15)

    Środki zostały przyjęte przez Irlandię w dniu 13 marca 2003 r.

    (16)

    Środki te zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C (2) zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG, zmienionej dyrektywą 97/36/WE.

    (17)

    Z wyroku Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-33/01, Infront WM przeciwko Komisji, wynika, że deklaracja, iż środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG są zgodne z prawem wspólnotowym, stanowi decyzję w rozumieniu art. 249 Traktatu WE, która musi w związku z tym zostać przyjęta przez Komisję. W związku z powyższym konieczne jest stwierdzenie na mocy niniejszej decyzji, że środki zgłoszone przez Irlandię są zgodne z prawem wspólnotowym. Środki przyjęte ostatecznie przez Irlandię i określone w załączniku do niniejszej decyzji powinny zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG,

    STANOWI, CO NASTĘPUJE:

    Artykuł 1

    Środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG, o których Irlandia powiadomiła Komisję w dniu 7 listopada 2002 r., opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich C 100 z dnia 26 kwietnia 2003 r., są zgodne z prawem wspólnotowym.

    Artykuł 2

    Środki przyjęte ostatecznie przez Irlandię i określone w załączniku do niniejszej decyzji zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

    Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

    W imieniu Komisji

    Viviane REDING

    Członek Komisji


    (1)  Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

    (2)  Dz.U. C 100 z 26.4.2003, str. 12.


    ZAŁĄCZNIK

    Publikacja na mocy art. 3a ust. 2 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

    Środki przyjęte przez Irlandię, które mają zostać opublikowane zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG, są następujące:

    „NUMER 28 Z 1999 R.

    Ustawa o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r.

    Układ sekcji

    Sekcja

    1.

    Interpretacja

    2.

    Wskazanie wydarzeń uznanych za ważne

    3.

    Konsultacje

    4.

    Obowiązki nadawcy w odniesieniu do wskazanych wydarzeń

    5.

    Obowiązki nadawcy w odniesieniu do wydarzeń w państwach członkowskich

    6.

    Środki cywilne

    7.

    Uzasadnione stawki rynkowe

    8.

    Nazwa skrócona

    Akty prawne, do których odwołuje się niniejsza ustawa:

    Ustawa o Wspólnotach Europejskich z 1972 r., nr 27

    Ustawa o zmianie ustawy o Wspólnotach Europejskich z 1993 r., nr 25

    Ustawa o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r.

    Ustawa w sprawie transmisji telewizyjnych z wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, wprowadzająca w życie art. 3a dyrektywy rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r., zmienionej dyrektywą rady 97/36/WE z dnia 30 czerwca 1997 r., oraz dotycząca innych powiązanych zagadnień. [13 listopada 1999 r.] Niniejszym uchwala się, co następuje:

    (1)

    W niniejszej ustawie

     

    »nadawca« ma znaczenie przypisane w dyrektywie Rady;

     

    »dyrektywa Rady« oznacza dyrektywę Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1981 r. (1) zmienioną dyrektywą Rady 97/36/WE z dnia 30 czerwca 1972 r. (2);

     

    »Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym« ma znaczenie przypisane w ustawie o zmianie ustawy o Wspólnotach Europejskich z 1993 r.;

     

    »wydarzenie« oznacza wydarzenie budzące zainteresowanie ogółu społeczeństwa w Unii Europejskiej, w państwie członkowskim, w państwie lub w znaczącej części państwa, zorganizowane przez organizatora uprawnionego do sprzedaży praw do transmisji tego wydarzenia;

     

    »ogólnodostępny program telewizyjny« oznacza usługę transmisji telewizyjnej, za odbiór której dostawca usługi nie pobiera opłaty;

     

    »państwo członkowskie« oznacza państwo członkowskie Wspólnot Europejskich (w rozumieniu ustawy o Wspólnotach Europejskich z 1972 r.) i obejmuje państwo będące stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym;

     

    »minister« oznacza Ministra Sztuki, Dziedzictwa Narodowego, Gaeltacht i Wysp;

     

    »niemal powszechna transmisja« oznacza

    a)

    ogólnodostępną usługę telewizyjną z możliwością odbioru przez przynajmniej 95 % ludności państwa, lub

    b)

    jeśli w jakimkolwiek momencie liczba nadawców będących w stanie zapewnić transmisję wymaganą na mocy lit. a) jest niższa od trzech – ogólnodostępną usługę telewizyjną z możliwością odbioru przez przynajmniej 90 % ludności państwa;

     

    »kwalifikowany nadawca« oznacza nadawcę, który został uznany za kwalifikowanego nadawcę na mocy podsekcji 2;

     

    »telewizyjna działalność transmisyjna« ma znaczenie przypisane w dyrektywie Rady.

    (2)

    Za nadawców kwalifikowanych uznaje się:

    a)

    do dnia 31 grudnia 2001 r. – nadawcę, który zapewnia ogólnodostępne transmisje telewizyjne z wskazanych wydarzeń, do których dostęp ma przynajmniej 85 % ludności państwa;

    b)

    od dnia 1 stycznia 2002 r. włącznie – nadawcę, który zapewnia niemal powszechną transmisję ze wskazanego wydarzenia.

    (3)

    Dla celów podsekcji 2 dwóch lub większą liczbę nadawców zawierających umowę lub porozumienie w celu wspólnego zapewniania niemal powszechnych transmisji ze wskazanego wydarzenia uznaje się za jednego nadawcę w odniesieniu do tego wydarzenia.

    (4)

    Nadawca może zwrócić się do Ministra z wnioskiem o rozstrzygnięcie każdego sporu dotyczącego zakresu ogólnodostępnej usługi telewizyjnej zapewnianej przez nadawcę w państwie dla celów ust. 2 oraz definicji »niemal powszechnej transmisji« określonej w ust. 1.

    (5)

    Przed rozstrzygnięciem sporu, o którym mowa w ust. 4, Minister może konsultować się z ekspertami technicznymi lub innymi osobami bądź organami, które uzna za właściwe.

    (6)

    W niniejszej ustawie

    a)

    odniesienie do dowolnego aktu prawnego zostaje uznane – o ile kontekst nie wskazuje inaczej – za odniesienie do tego aktu prawnego zmienionego lub rozszerzonego przez lub na mocy dowolnego kolejnego aktu prawnego, łącznie z niniejszą ustawą;

    b)

    odniesienie do sekcji stanowi odniesienie do sekcji niniejszej ustawy, o ile nie zostało zaznaczone, że chodzi o odniesienie do innego aktu prawnego, oraz

    c)

    odniesienie do podsekcji, paragrafu lub punktu stanowi odniesienie do podsekcji, paragrafu lub punktu przepisu, w którym występuje dane odniesienie, o ile nie zostało zaznaczone, że chodzi o odniesienie do innego przepisu.

    (1)

    Minister może w drodze zarządzenia

    a)

    określić wydarzenia jako wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, w przypadku których w interesie publicznym leży zapewnienie prawa do transmisji przez nadawcę kwalifikowanego w ramach ogólnodostępnej usługi telewizyjnej, oraz

    b)

    określić, czy transmisja w ramach ogólnodostępnej usługi telewizyjnej z wydarzenia wskazanego na mocy paragrafu a) powinna zostać udostępniona:

    i)

    bezpośrednio, z opóźnieniem albo zarówno bezpośrednio, jak i z opóźnieniem, oraz

    ii)

    w całości lub w części albo zarówno w całości, jak i w części.

    (2)

    Przy określaniu wydarzeń na mocy podsekcji 1 lit. a) Minister uwzględnia wszelkie okoliczności, a w szczególności każde z poniższych kryteriów:

    a)

    zakres, w jakim wydarzenie ma szczególny powszechny oddźwięk wśród społeczeństwa irlandzkiego;

    b)

    zakres, w jakim wydarzenie ma ogólnie uznane szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa irlandzkiego.

    (3)

    W celu określenia, w jakim zakresie spełnione zostały kryteria określone w podsekcji 2, Minister może wziąć pod uwagę następujące czynniki:

    a)

    czy w wydarzeniu bierze udział narodowa lub nie narodowa reprezentacja Irlandii lub Irlandczycy;

    b)

    wcześniejsze praktyki lub doświadczenia dotyczące transmisji telewizyjnych z danego wydarzenia lub podobnych wydarzeń.

    (4)

    Określając wydarzenia na mocy podsekcji 1 lit. b), Minister bierze pod uwagę:

    a)

    charakter wydarzenia;

    b)

    czas wydarzenia – według czasu obowiązującego w państwie, w którym odbywa się wydarzenie;

    c)

    praktyczne względy dotyczące transmisji.

    (5)

    Minister może w drodze zarządzenia odwołać lub zmienić zarządzenie wydane na mocy niniejszej sekcji.

    (6)

    Przed wydaniem, odwołaniem lub zmianą zarządzenia na mocy niniejszej sekcji Minister konsultuje się z Ministrem Turystyki, Sportu i Rekreacji.

    (7)

    W przypadku propozycji wydania, odwołania lub zmiany zarządzenia na mocy niniejszego artykułu, projekt zarządzenia składany jest w obu izbach parlamentu (Oireachtas), a zarządzenie może zostać wydane dopiero po przyjęciu przez każdą z izb uchwały zatwierdzającej jego projekt.

    (1)

    Przed wydaniem zarządzenia na mocy sekcji 2 Minister

    a)

    podejmuje uzasadnione wysiłki w celu odbycia konsultacji z organizatorami wydarzenia i z nadawcami, którzy podlegają jurysdykcji danego państwa dla celów dyrektywy Rady,

    b)

    publikuje powiadomienie o wydarzeniu, które Minister zamierza określić jako mające szczególne znaczenie na mocy niniejszej sekcji, przynajmniej w jednej gazecie rozprowadzanej w danym państwie, oraz

    c)

    zaprasza obywateli do zgłaszania uwag na temat planowanego włączenia wydarzenia do wydarzeń określonych jako mające szczególne znaczenie.

    (2)

    Niemożność ustalenia organizatora wydarzenia lub brak reakcji organizatora bądź nadawcy podlegającego jurysdykcji danego państwa na działania Ministra podejmowane w celu odbycia konsultacji nie wykluczają wydania zarządzenia na mocy sekcji 2.

    (1)

    W przypadku, gdy nadawca podlegający jurysdykcji danego państwa, niebędący kwalifikowanym nadawcą, nabywa wyłączne prawa do transmisji ze wskazanego wydarzenia, nadawca ten może nadać to wydarzenie wyłącznie pod warunkiem, że wydarzenie to zostało udostępnione nadawcy kwalifikowanemu, zgodne z zarządzeniem na mocy sekcji 2, na wniosek i po uiszczeniu przez kwalifikowanego nadawcę opłaty według uzasadnionych stawek rynkowych.

    (2)

    W przypadku, gdy nadawca kwalifikowany uzyskuje prawo do transmisji ze wskazanego wydarzenia (na mocy niniejszej sekcji lub bezpośrednio), nadawca kwalifikowany nadaje transmisję z wydarzenia w ramach ogólnodostępnej telewizji, zapewniając niemal powszechną transmisję zgodnie z zarządzeniem na mocy sekcji 2.

    (3)

    W niniejszej sekcji »wskazane wydarzenie« oznacza wydarzenie, które zostało wskazane jako ważne w drodze zarządzenia zgodnie z sekcją 2.

    5.   W przypadku, gdy inne państwo członkowskie wskazało wydarzenie jako mające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa w tym państwie członkowskim, a Komisja Europejska powiadomiła o środkach przyjętych przez to państwo członkowskie zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy Rady, żaden nadawca podlegający jurysdykcji danego państwa, który nabywa wyłączne prawa do wskazanego wydarzenia, nie może wykonywać wyłącznych praw w sposób pozbawiający znaczącą część widowni tego państwa członkowskiego możliwości oglądania wydarzeń zgodnie z przyjętymi środkami.

    (1)

    W przypadku, gdy nadawca (»nadawca pokrzywdzony«) utrzymuje, że jeden lub większa liczba nadawców (»inny nadawca«) prowadził, prowadzi lub ma zamiar prowadzić działanie lub postępowanie zabronione na mocy sekcji 4 lub 5, pokrzywdzony nadawca ma prawo wystąpić do Wysokiego Trybunału o zastosowanie następujących środków przeciwko innemu nadawcy:

    a)

    zarządzenia powstrzymującego innego nadawcę od prowadzenia lub podejmowania prób prowadzenia działalności lub postępowania zabronionego na mocy sekcji 4 lub 5;

    b)

    stwierdzenia, że umowa, na mocy której inny nadawca uzyskał wyłączne prawa do wskazanego wydarzenia, jest nieważna;

    c)

    odszkodowania od innego nadawcy;

    d)

    nakazania, aby poszkodowanemu nadawcy zaoferowano prawo do transmisji telewizyjnej z wydarzenia po uzasadnionych stawkach rynkowych.

    (2)

    Do Wysokiego Trybunału występuje się o wydanie postanowienia, o którym mowa w podsekcji 1, w trybie wniosku, a Trybunał przy rozpatrywaniu sprawy może wydać postanowienie tymczasowe lub wstępne, jakie uzna za właściwe.

    (1)

    Dla celów sekcji 4 podsekcja 1, jeśli nadawcy nie są w stanie dojść do porozumienia w kwestii uzasadnionych stawek rynkowych w odniesieniu transmisji telewizyjnej z wydarzenia, każdy z nadawców może wystąpić do Wysokiego Trybunału w ramach procedury skróconej o wydanie postanowienia określającego uzasadnione stawki rynkowe dla wydarzenia.

    (2)

    Postanowienie wydane na mocy podsekcji 1 może zawierać postanowienia pośrednie lub dodatkowe, jakie Wysoki Trybunał uzna za właściwe.

    8.   Do niniejszej ustawy można odwoływać się jako do ustawy o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r.

    Instrumenty ustawowe

    Instrument ustawowy S.I. nr 99 z 2003 r.

    Zarządzenie w sprawie określenia ważnych wydarzeń z 2003 r. na mocy ustawy o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r.

    2003

    Ja, Dermot Ahern, Minister Komunikacji, Zasobów Morskich i Naturalnych, wykonując uprawnienia nadane mi na mocy sekcji 2 podsekcji 1 ustawy o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r. (nr 28 z 1999 r.) oraz na mocy zarządzenia w sprawie działalności transmisyjnej (przekazanie administracji resortowej i funkcji ministerialnych) z 2002 r. (Instrument ustawowy S.I. nr 302 z 2002 r.) (zmienionego zarządzeniem w sprawie zasobów morskich (zmiana nazwy departamentu i tytułu ministra) z 2002 r. (Instrument ustawowy S.I. nr 307 z 2002 r.)) po konsultacjach z Ministrem Sztuki, Sportu i Turystyki przewidzianych w podsekcji 6 (zmienionego zarządzeniem w sprawie zasobów morskich (zmiana nazwy departamentu i tytułu ministra) z 2002 r. (Instrument ustawowy S.I. nr 307 z 2002 r.)) tej sekcji, niniejszym wydaję następujące zarządzenie, którego projekt został, zgodnie z podsekcją 7 tej sekcji, przedłożony obu izbom parlamentu, a każda izba podjęła uchwałę zatwierdzającą powyższy projekt:

    1)

    Do niniejszego zarządzenia można odwoływać się jako do zarządzenia z roku 2003 w sprawie wyznaczenia ważnych wydarzeń na mocy ustawy o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r.

    2)

    Wydarzenia wymienione w załączniku do niniejszego zarządzenia zostają wskazane jako wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, w odniesieniu do których należy – w interesie publicznym – zapewnić prawo do nadania przez nadawcę kwalifikowanego bezpośredniej transmisji w ramach ogólnodostępnej usługi telewizyjnej.

    3)

    Każda z rozgrywek w ramach Pucharu Sześciu Narodów w rugby z udziałem reprezentacji Irlandii zostaje wskazana jako wydarzenie o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, w odniesieniu do którego należy – w interesie publicznym – zapewnić prawo do nadania przez nadawcę kwalifikowanego transmisji z opóźnieniem w ramach ogólnodostępnej usługi telewizyjnej.

    ZAŁĄCZNIK

    Rozporządzenie 2

    letnie Igrzyska Olimpijskie,

    ogólnokrajowe finały w futbolu gaelickim i w hurlingu

    mecze reprezentacji Irlandii w eliminacjach Mistrzostw Europy w piłce nożnej oraz w turniejach Mistrzostw Świata FIFA w piłce nożnej rozgrywane w Irlandii i poza jej granicami

    mecze reprezentacji Irlandii w turniejach finałowych Mistrzostw Europy i w turniejach finałowych Mistrzostw Świata FIFA w piłce nożnej

    mecze inauguracyjne, półfinały i finały turniejów finałowych Mistrzostw Europy w piłce nożnej oraz turnieje finałowe Mistrzostw Świata FIFA w piłce nożnej

    mecze reprezentacji Irlandii w turnieju finałowym Pucharu Świata w rugby

    wyścigi konne Irish Grand National i Irish Derby

    zawody jeździeckie Nations Cup podczas Dublin Horse Show.

    Opatrzyłem własną pieczęcią,

    13 marca 2003 r.

    DERMOT AHERN

    Minister Komunikacji, Zasobów Morskich i Naturalnych


    Top