Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32006L0076

Dyrektywa Komisji 2006/76/WE z dnia 22 września 2006 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w zakresie specyfikacji substancji czynnej chlorotalonilu (Tekst mający znaczenie dla EOG)

Dz.U. L 263 z 23.9.2006, p. 9–11 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
Dz.U. L 314M z 1.12.2007, p. 232–234 (MT)

Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (BG, RO)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 13/06/2011; Uchylona w sposób domniemany przez 32009R1107

ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2006/76/oj

23.9.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 263/9


DYREKTYWA KOMISJI 2006/76/WE

z dnia 22 września 2006 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w zakresie specyfikacji substancji czynnej chlorotalonilu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (1), w szczególności jej art. 6 ust. 1 akapit drugi tiret drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Po dokonaniu przeglądu, w którym Niderlandy występowały w charakterze państwa członkowskiego pełniącego rolę sprawozdawcy, dyrektywą Komisji 2005/53/WE (2) dodano substancję czynną chlorotalonil do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Dyrektywa 2005/53/WE przewiduje najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń. Zgodnie ze zwykłą praktyką Komisji poziomy te zostały oparte na specyfikacjach sporządzonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w zakresie czystości i poziomów zanieczyszczeń zawartych w substancjach czynnych, w szczególności na publikacji z lutego 2005 r. Wspomniane specyfikacje ustalają najwyższy dopuszczalny poziom heksachlorobenzenu wynoszący 0,01 g/kg substancji czynnej. FAO wydała jednak kolejny zestaw specyfikacji dla chlorotalonilu (3), który udostępniono w grudniu 2005 r., po przyjęciu dyrektywy 2005/53/WE. Wspomniane specyfikacje uzupełniły i formalnie uchyliły specyfikacje z lutego 2005 r., które były brane pod uwagę podczas przyjmowania dyrektywy. Nowe specyfikacje ustalają najwyższy dopuszczalny poziom heksachlorobenzenu wynoszący 0,04 g/kg substancji czynnej.

(2)

Pomimo że Wspólnota może ustalić swój własny poziom ochrony zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt i ochrony środowiska, zbadano, czy można dostosować poziomy czystości ustanowione przez dyrektywę 2005/53/WE, tak by odzwierciedlały nowe specyfikacje FAO.

(3)

Po dokonaniu oceny toksykologicznej i ekotoksykologicznej ad hoc, Niderlandy zajęły stanowisko, że taka zmiana nie powoduje ryzyka większego niż to, które już wzięto pod uwagę przy dodawaniu chlorotalonilu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Stanowisko to zostało podane do wiadomości pozostałych państw członkowskich, które się z nim zgodziły. W świetle wspomnianego stanowiska, a także szczególnych okoliczności niniejszego przypadku, Komisja uważa iż uzasadniona jest zmiana specyfikacji dla chlorotalonilu.

(4)

Ponieważ dyrektywa 2005/53/WE nakłada na państwa członkowskie wymóg stosowania art. 2 tej dyrektywy od dnia 1 września 2006 r., zmieniona specyfikacja dla chlorotalonilu również powinna być stosowana od tej daty, bez uszczerbku dla pozostałych terminów ustanowionych w art. 3 dyrektywy 2005/53/WE. W związku z tym dyrektywa powinna wejść w życie jak najszybciej.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa członkowskie przyjmują i publikują najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2006 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują wspomniane przepisy od dnia 1 września 2006 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Sposób dokonania takiego odesłania ustalany jest przez państwa członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 września 2006 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2006/75/WE (Dz.U. L 248 z 12.9.2006, str. 3).

(2)  Dz.U. L 241 z 17.9.2005, str. 51.

(3)  „FAO: Specyfikacje i ocena pestycydów rolniczych – chlorotalonil (Tetrachloroizoftalonitryl)” (grudzień 2005 r.).


ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG wiersz 102 otrzymuje następujące brzmienie:

Nr

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data wejścia w życie

Data wygaśnięcia włączeni

Przepisy szczegółowe

„102

Chlorotalonil

Nr CAS 1897-45-6

Nr CIPAC 288

Tetrachloroizoftalonitryl

985 g/kg

Heksachlorobenzen: nie więcej niż 0,04 g/kg

Dekachlorobifenyl: nie więcej niż 0,03 g/kg

1 marca 2006 r.

28 lutego 2016 r.

CZĘŚĆ A

Zezwala się wyłącznie na stosowanie w charakterze środka grzybobójczego.

CZĘŚĆ B

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad załącznika VI należy uwzględnić wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego chlorotalonilu, w szczególności jego dodatki I i II, w wersji sfinalizowanej przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 15 lutego 2005 r.

Dokonując ogólnej oceny państwa członkowskie muszą zwrócić szczególną uwagę na ochronę:

organizmów wodnych,

wód gruntowych, w szczególności w odniesieniu do substancji czynnej i jej metabolitów R417888 i R611965 (SDS46851), gdy substancja czynna jest stosowana w regionach, w których gleba i/lub klimat są podatne na zagrożenia.

Warunki stosowania powinny w miarę potrzeby uwzględniać środki ograniczające ryzyko.”


(1)  Dodatkowe dane dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.


Top