Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32005R1356

    Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1356/2005 z dnia 18 sierpnia 2005 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową procedurę określania najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego w odniesieniu do kwasu oksolinowego i morantelu (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    Dz.U. L 327M z 5.12.2008, p. 433–437 (MT)
    Dz.U. L 214 z 19.8.2005, p. 3–5 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (BG, RO)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 05/07/2009; Uchylona w sposób domniemany przez 32009R0470

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2005/1356/oj

    19.8.2005   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 214/3


    ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1356/2005

    z dnia 18 sierpnia 2005 r.

    zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową procedurę określania najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego w odniesieniu do kwasu oksolinowego i morantelu

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

    uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

    uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiające wspólnotową procedurę określania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (1), w szczególności jego art. 2,

    uwzględniając opinię Europejskiej Agencji ds. Oceny Produktów Leczniczych wydaną przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Wszystkie substancje czynne farmakologicznie, które są stosowane we Wspólnocie w produktach leczniczych przeznaczonych do podawania zwierzętom hodowanym w celu produkcji żywności powinny być oceniane zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2377/90.

    (2)

    Kwas oksolinowy został ujęty w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, skóry, tłuszczu, wątroby i nerek kurczaków i świń oraz do mięśni i skóry ryb, w naturalnych proporcjach, z wyjątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Wpis ten powinien zostać rozszerzony o wszystkie ssaki hodowane w celu produkcji żywności, z wyjątkiem zwierząt, których mleko i jaja są przeznaczone do spożycia przez ludzi. W przypadku ryb wpis ten odnosi się jedynie do „mięśni i skóry, w naturalnych proporcjach”, a w przypadku świń i drobiu najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości dotyczący tłuszczu odnosi się do „skóry i tłuszczu, w naturalnych proporcjach”.

    (3)

    Morantel został ujęty w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka bydła i owiec. Wpis ten powinien objąć wszystkie przeżuwacze.

    (4)

    Rozporządzenie (EWG) nr 2377/90 powinno zostać odpowiednio zmienione.

    (5)

    Aby umożliwić wykonanie przepisów niniejszego rozporządzenia, jego stosowanie należy rozpocząć dopiero po odpowiednim okresie, co pozwoli Państwom Członkowskim dostosować zezwolenia na wprowadzenie do obrotu wydawane zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (2).

    (6)

    Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

    PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

    Artykuł 1

    W załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

    Artykuł 2

    Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 18 października 2005 r.

    Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli, 18 sierpnia 2005 r.

    W imieniu Komisji

    Günter VERHEUGEN

    Wiceprzewodniczący


    (1)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1299/2005 (Dz.U. L 206 z 9.8.2005, str. 4).

    (2)  Dz.U. L 311 z 28.11.2001, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/28/WE (Dz.U. L 136 z 30.4.2004, str. 58).


    ZAŁĄCZNIK

    A.   Do załącznika I (Wykaz substancji czynnych farmakologicznie, dla których ustalone zostały najwyższe dopuszczalne limity pozostałości) wprowadza się następujące substancje:

    1.   Środki przeciwzakaźne

    1.2.   Antybiotyki

    1.2.3.   Chinolony

    Substancja czynna farmakologicznie

    Pozostałość znacznikowa

    Gatunek zwierząt

    Najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości

    Tkanki docelowe

    Kwas oksolinowy

    Kwas oksolinowy

    Wszystkie zwierzęta hodowane w celu produkcji żywności (1)

    100 μg/kg

    Mięśnie (2)

    50 μg/kg

    Tłuszcz (3)

    150 μg/kg

    Wątroba

    150 μg/kg

    Nerki

    2.   Środki przeciwpasożytnicze

    2.1.   Środki przeciw endopasożytom

    2.1.7.   Tetrahydropirymidy

    Substancja czynna farmakologicznie

    Pozostałość znacznikowa

    Gatunek zwierząt

    Najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości

    Tkanki docelowe

    Morantel

    Suma pozostałości, które mogą być hydrolizowane do N-metylo-1,3-propanodiaminy, wyrażona w odpowiednikach morantelu

    Wszystkie przeżuwacze

    100 μg/kg

    Mięśnie

    100 μg/kg

    Tłuszcz

    800 μg/kg

    Wątroba

    200 μg/kg

    Nerki

    50 μg/kg

    Mleko


    (1)  Nie stosować u zwierząt, których mleko lub jaja są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości w odniesieniu do tłuszczu, wątroby i nerek nie mają zastosowania w przypadku ryb.

    (2)  W przypadku ryb najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości odnosi się do „mięśni i skóry, w naturalnych proporcjach”.

    (3)  W przypadku świń i drobiu najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości odnosi się do „skóry i tłuszczu, w naturalnych proporcjach”.


    Top