31997D0787

Decyzja Rady

z dnia 17 listopada 1997 r.

przewidująca wyjątkową pomoc finansową dla Armenii i Gruzji

(97/787/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 235,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

a także mając na uwadze, co następuje:

przed przedstawieniem swojego wniosku Komisja zasięgnęła opinii Komitetu Walutowego;

Armenia i Gruzja podejmują podstawowe reformy polityczne i gospodarcze oraz czynią usilne starania w celu wprowadzenia modelu gospodarki rynkowej;

powiązania handlowe i gospodarcze między Wspólnotą, Armenią i Gruzją będą się rozwijać w ramach ich indywidualnych Układów o Partnerstwie i Współpracy, podpisanych w dniu 22 kwietnia 1996 r.;

w 1994 r. Armenia i Gruzja uzgodniły z Międzynarodowym Funduszem Walutowym (MFW) pierwszy pakiet działań w dziedzinie stabilizacji i reformy politycznej uzyskujący wspomaganie w postaci udogodnienia dla krajów dokonujących transformacji ustrojowej MFW; w czerwcu 1995 r. zarząd MFW zatwierdził porozumienia w sprawie promesy kredytowej, w celu wsparcia dalszych ambitnych reform w zakresie stabilizacji i dostosowań strukturalnych, na okres lipiec 1995 r. – czerwiec 1996 r.;

w lutym 1996 r. zarząd MFW zatwierdził trzyletni podwyższone strukturalne udogodnienie dostosowawcze (ESAF – enhanced structural adjustment facility), na warunkach uprzywilejowanych dla Armenii i Gruzji, zastępujący bieżących porozumień w sprawie promesy kredytowej;

władze armeńskie i gruzińskie zobowiązały się do pełnej i terminowej obsługi swoich nieuregulowanych zobowiązań finansowych wobec Wspólnoty;

władze te wystąpiły o przyznanie wyjątkowego wsparcia finansowego ze strony Wspólnoty;

Armenia i Gruzja są krajami o niskich dochodach oraz znajdują się w szczególnie krytycznej sytuacji gospodarczej i społecznej; kraje te kwalifikują się do otrzymania pożyczek z Banku Światowego i MFW, na wyjątkowo dogodnych warunkach;

preferencyjna wspólnotowa pomoc finansowa w postaci pożyczek długoterminowych i dotacji bezpośrednich stanowi właściwy środek mający pomóc państwom beneficjentom, znajdującym się w tym krytycznym położeniu;

pomoc ta, zarówno jeżeli chodzi o element pożyczki, jak i dotacji, jest w wysokim stopniu wyjątkowa, dlatego w żadnym razie nie stanowi precedensu na przyszłość;

włączenie elementu dotacji do omawianej pomocy nie narusza uprawnień władzy budżetowej;

omawiana pomoc powinna być zarządzana przez Komisję;

Traktat nie przewiduje dla przyjęcia niniejszej decyzji, innych kompetencji niż określone w jego art. 235,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Wspólnota udostępnia Armenii i Gruzji wyjątkową pomoc finansową, w postaci pożyczek długoterminowych oraz dotacji bezpośrednich.

2. Cała część pożyczkowa omawianej pomocy wynosi maksimum 170 milionów ECU, przy maksymalnym piętnastoletnim okresie spłaty i dziesięcioletnim okresie karencji. Komisja jest uprawniona do pożyczenia na ten cel, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, niezbędnych środków, które w postaci pożyczek zostają postawione do dyspozycji krajów beneficjentów.

3. Dotacja stanowiąca część omawianej pomocy składa się z kwoty 10 milionów ECU na 1997 r. i 17 milionów ECU rocznie w okresie 1998–2002. Roczne dotacje zostają udostępnione jak tylko sytuacja pozwoli, to jest po uzyskaniu zmniejszenia stanu zadłużenia netto omawianych krajów beneficjentów wobec Wspólnoty, co najmniej o podobną kwotę.

4. Pomoc finansową przewidzianą w ust. 2 i 3 wypłaca się krajom beneficjentom, tylko pod warunkiem że:

a) kraje te w pełni uregulowały wszystkie istniejące zobowiązania wobec Wspólnoty;

b) kraje te w sposób zadawalający realizują kompleksowy program dostosowań i reform w kontekście programu MFW.

5. Wspólnotowa pomoc finansowa jest zarządzana przez Komisję, w ścisłej konsultacji z Komitetem Walutowym, z uwzględnieniem wszelkich istniejących i przyszłych uzgodnień dokonanych między MFW i krajami beneficjentami.

Artykuł 2

1. Z zastrzeżeniem przepisów niniejszej decyzji, Komisja jest upoważniona do uzgodnienia z władzami krajów beneficjentów, szczegółowych kwot i zasad oraz warunków związanych z niniejszą pomocą.

2. Komisja sprawdza, w konsultacji z Komitetem Walutowym, czy polityki krajów beneficjentów uwzględniają cele i warunki pomocy finansowej przyznanej na mocy niniejszej decyzji.

Artykuł 3

1. W 1997 r. ogólna suma pożyczki zostaje udostępniona przez Komisję, łącznie z pierwszą ratą dotacji, z zastrzeżeniem zachowania warunków art. 1 ust. 4. Następnie reszta dotacji zostaje udostępniona przez Komisję w sukcesywnych ratach rocznych, z zastrzeżeniem zachowania warunków art. 1 ust. 4 lit. b).

2. Środki przekazuje się do banków centralnych krajów beneficjentów.

Artykuł 4

1. Operacje zaciągania i udzielania pożyczek określonych w art. 1, przeprowadza się przy zastosowaniu tej samej daty waluty. Operacje te nie mogą angażować Wspólnoty w proces przekształcania terminów płatności, ani narażać ją na żadne ryzyko walutowe, ryzyko stopy procentowej czy jakiekolwiek inne ryzyko handlowe.

2. Komisja zapewnia umieszczenie klauzuli dotyczącej wcześniejszej spłaty, w ogólnych warunkach dotyczących pożyczki.

3. Na wniosek krajów beneficjentów i w przypadku gdy okoliczności pozwalają na poprawę warunków oprocentowania pożyczek, Komisja może refinansować całość lub część swoich pierwotnych pożyczek lub zrestrukturyzować odpowiednie warunki finansowe. Operacje refinansowania lub restrukturyzacji są przeprowadzone zgodnie z warunkami określonymi w ust. 1. Operacje te nie powinny prowadzić do wydłużenia średniego terminu wymagalności danych pożyczek lub do zwiększenia sumy, przeliczonej według bieżącego kursu walutowego, kapitału niespłaconego w dniu refinansowania lub restrukturyzacji.

4. Wszystkie koszty poniesione przez Wspólnotę przy podejmowaniu i przeprowadzaniu operacji w ramach niniejszej decyzji pokrywają kraje beneficjenci.

5. Co najmniej raz w roku, Komitet Walutowy otrzymuje informacje na temat operacji określonych w ust. 2 i 3.

Artykuł 5

1. Co najmniej raz w roku Komisja kieruje do Parlamentu Europejskiego i Rady sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszej decyzji.

2. Przed dniem 31 grudnia 2002 r., Rada zbada stosowanie niniejszej decyzji do tej daty, na podstawie szczegółowego sprawozdania Komisji.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 listopada 1997 r.

W imieniu Rady

J.-C. Juncker

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 95 z 24.3.1997, str. 64.

[2] Dz.U. C 304 z 6.10.1997, str. 39.

--------------------------------------------------