10.6.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 150/1

(1)

In Verordening (EG) nr. 1580/2007 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

10.6.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 150/3

(1)

De representatieve prijzen en de aanvullende invoerrechten voor witte suiker, ruwe suiker en bepaalde stropen voor het verkoopseizoen 2007/2008 zijn vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1109/2007 van de Commissie (3). Deze prijzen en rechten zijn laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 462/2008 van de Commissie (4).

(2)

De bovenbedoelde prijzen en invoerrechten moeten op grond van de gegevens waarover de Commissie nu beschikt, overeenkomstig het bepaalde in Verordening (EG) nr. 951/2006 worden gewijzigd,

10.6.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 150/5

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 40/2008 van de Raad van 16 januari 2008 tot vaststelling, voor 2008, van de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de wateren van de Gemeenschap en, voor vaartuigen van de Gemeenschap, in andere wateren met vangstbeperkingen van toepassing zijn, en tot vaststelling van de bij de visserij in acht te nemen voorschriften (3) zijn quota voor 2008 vastgesteld.

(2)

Uit door de Commissie ontvangen informatie blijkt dat, gezien de vangsten van het in de bijlage bij deze verordening vermelde bestand door vaartuigen die de vlag van de in die bijlage vermelde lidstaat voeren of daar geregistreerd zijn, de betrokken, voor 2008 toegewezen quota volledig zijn opgebruikt.

(3)

Derhalve moet het worden verboden op dit bestand te vissen en vis uit dit bestand aan boord te houden, over te laden en aan te voeren,

10.6.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 150/7

(1)

Krachtens artikel 204 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 is de verordening met ingang van 1 juli 2008 van toepassing op enkele belangrijke sectoren van de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten. De Commissie moet daarom de noodzakelijke maatregelen treffen om de betrokken sectorale verordeningen te wijzigen of in te trekken, zodat de verordening met ingang van bovengenoemde datum op de juiste wijze ten uitvoer kan worden gelegd.

(2)

Krachtens artikel 130 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 kan de Commissie, onverminderd de gevallen waarin op grond van die verordening invoercertificaten moeten worden overgelegd, invoercertificaten verplicht stellen voor de invoer van één of meer producten van de sectoren waarop de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten betrekking heeft. Op grond van Verordening (EG) nr. 1234/2007 is een invoercertificaat verplicht voor het beheer van de invoerregeling voor gedopte, volwitte en halfwitte rijst, om rekening te kunnen houden met de in te voeren hoeveelheden, en voor het beheer van de invoerregeling van suiker in het kader van preferentiële regelingen.

(3)

Wat betreft de uitvoer worden op grond van artikel 167 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 uitvoerrestituties voor de producten van artikel 162, lid 1, uitsluitend toegekend na overlegging van een uitvoercertificaat. Overeenkomstig artikel 161 kan de Commissie uitvoercertificaten verplicht stellen voor de uitvoer van één of meer producten.

(4)

In verband met het beheer van de in- en uitvoer is de Commissie bevoegd om te bepalen voor welke producten een in- of uitvoercertificaat moet worden overgelegd. Daarbij dient de Commissie rekening te houden met de passende instrumenten voor het beheer van de markten, en met name voor de controle op de invoer.

(5)

Deze situatie biedt de mogelijkheid om de bestaande regels in de verschillende sectoren grondig te bestuderen en de huidige praktijk met betrekking tot de certificaten te heroverwegen teneinde deze te vereenvoudigen en de administratieve belasting voor de lidstaten en de ondernemingen te verlagen. Omwille van de duidelijkheid moeten deze regels worden geïntegreerd in Verordening (EG) nr. 376/2008 van de Commissie van 23 april 2008 houdende gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen inzake het stelsel van invoer-, uitvoer- en voorfixatiecertificaten voor landbouwproducten (3).

(6)

Een systeem van invoer-/uitvoercertificaten is het passende mechanisme voor het beheer van tariefcontingenten voor de in- en uitvoer op basis van een andere methode dan de chronologische volgorde waarin de aanvragen zijn ingediend (het beginsel „wie het eerst komt, het eerst maalt”), gezien de beperkte toegestane omvang en het grote aantal aangevraagde hoeveelheden.

(7)

Een systeem van invoer-/uitvoercertificaten is ook het beste mechanisme voor de controle op bepaalde landbouwproducten die worden ingevoerd in het kader van preferentiële regelingen, gezien het grote voordeel van het verlaagde recht en de noodzaak om marktontwikkelingen te voorspellen.

(8)

Gezien het brede scala aan uitvoeringsvoorschriften en technische bepalingen met betrekking tot het beheer van de uitvoer met uitvoerrestituties in talrijke sectoren van de markt lijkt het in deze fase beter om deze bepalingen in de sectorale verordeningen te laten.

(9)

In de graansector moeten invoer- en uitvoercertificaten worden beschouwd als een indicatie van de handel op middellange termijn en de verwachte ontwikkeling van de markt. Zij vormen een belangrijk instrument voor het opstellen van de balans van de markt, die wordt gebruikt om de voorwaarden vast te stellen voor de verkoop van granen uit interventievoorraden op de EU-markt of voor uitvoer, dan wel om te bepalen of een uitvoerheffing moet worden toegepast. Vanwege hun grote invloed op de handelsstromen en op de interne markt moet daarom voor spelt, zachte tarwe en mengkoren, gerst, maïs, sorgho, durumtarwe, meel van zachte tarwe en spelt, en maniok een invoercertificaat worden overgelegd, en moet voor spelt, zachte tarwe en mengkoren, gerst, maïs, durumtarwe, rogge, haver en meel van zachte tarwe en spelt een uitvoercertificaat worden overgelegd.

(10)

In de rijstsector vormt de op basis van de certificaten verkregen informatie over de verwachte in- en uitvoer het uitgangspunt voor het markttoezicht, met name gezien de belangrijke positie die rijst in de consumptie binnen de Gemeenschap inneemt. Deze informatie wordt ook gebruikt om te controleren of vergelijkbare producten bij de juiste tariefpost zijn ingedeeld. Daarnaast wordt op grond van de artikelen 137 en 139 van Verordening (EG) nr. 1234/2007 met de afgegeven certificaten rekening gehouden bij de berekening van de invoerrechten voor gedopte, volwitte en halfwitte rijst. Daarom moet een invoercertificaat verplicht worden gesteld voor gedopte, volwitte, halfwitte en breukrijst en moet een uitvoercertificaat verplicht worden gesteld voor gedopte, volwitte en halfwitte rijst.

(11)

In de suikersector is markttoezicht zeer belangrijk en zijn exacte gegevens over de uitvoer noodzakelijk. Daarom moet de uitvoer van suiker worden gecontroleerd en moet een uitvoercertificaat worden overgelegd. Bij invoer hoeft alleen een certificaat te worden overgelegd indien preferentiële invoerrechten van toepassing zijn, onverminderd de regels inzake de invoer van producten in het kader van een tariefcontingent.

(12)

Om te voorkomen dat illegale hennepteelt de gemeenschappelijke ordening van vezelhennep verstoort, dient te worden voorzien in een controle op de invoer van hennep en hennepzaad om te zorgen voor bepaalde garanties ten aanzien van het tetrahydrocannabinolgehalte van de betrokken producten. Voor de invoer daarvan moet daarom een invoercertificaat verplicht worden gesteld.

(13)

Voor groenten en fruit moet de informatie op basis van de invoercertificaten worden gebruikt om te controleren of de tariefposten voor soortgelijke producten, bijvoorbeeld gedroogde of bevroren knoflook, worden geëerbiedigd of om tariefcontingenten te beheren.

(14)

De appelproducenten in de Gemeenschap kampen sedert enige tijd met problemen die onder meer zijn toe te schrijven aan een aanzienlijke stijging van de invoer van appelen uit bepaalde derde landen van het zuidelijke halfrond. De controle op de invoer van appelen moet derhalve worden verbeterd. Het passende instrument daarvoor is een mechanisme op basis van invoercertificaten, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1580/2007 van de Commissie van 21 december 2007 tot vaststelling van bepalingen voor de uitvoering van de Verordeningen (EG) nr. 2200/96, (EG) nr. 2201/96 en (EG) nr. 1182/2007 van de Raad in de sector groenten en fruit (4). Voor bananen is een invoercertificaat verplicht op grond van Verordening (EG) nr. 2014/2005 van de Commissie van 9 december 2005 met betrekking tot de certificaten in het kader van de regeling voor de invoer in de Gemeenschap van bananen die in het vrije verkeer zijn gebracht met toepassing van het in het gemeenschappelijk douanetarief vastgestelde invoertarief (5). Om een compleet overzicht te krijgen van de producten waarvoor een certificaat verplicht is, moeten de desbetreffende vereisten ook worden opgenomen in Verordening (EG) nr. 376/2008.

(15)

Voor zuivelproducten is de uit de certificaten verkregen informatie over de verwachte invoer tegen verlaagde rechten van belang voor het markttoezicht. Wat betreft de invoer tegen verlaagd tarief van rundvlees moet voor bepaalde producten een certificaat verplicht worden gesteld om de omvang van de handel met derde landen te controleren.

(16)

Voor de invoer van ethylalcohol uit landbouwproducten moet een certificaat verplicht worden gesteld omdat markttoezicht in een gevoelige bedrijfstak noodzakelijk is.

(17)

Om een helder en compleet overzicht te krijgen van de verplichtingen met betrekking tot de certificaten voor de handel in landbouwproducten, moet de lijst van producten waarvoor in- of uitvoercertificaten verplicht zijn, worden opgenomen in Verordening (EG) nr. 376/2008 van de Commissie.

(18)

Voor de toepassing van artikel 4, lid 1, onder d), van Verordening (EG) nr. 376/2008 moeten de maximumhoeveelheden worden vastgesteld waarvoor geen invoer-, uitvoer- of voorfixatiecertificaat hoeft te worden overgelegd, mits deze in- of uitvoer niet plaatsvindt in het kader van een preferentiële regeling. De lijst van de betrokken producten moet worden aangepast aan de wijziging van de certificaatverplichtingen.

(19)

Verordening (EG) nr. 376/2008 en de volgende verordeningen moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd:

(20)

Verordening (EEG) nr. 1119/79 van de Commissie van 6 juni 1979 houdende bijzondere uitvoeringsbepalingen inzake het stelsel van invoercertificaten in de sector zaaizaad (17) moet derhalve worden ingetrokken.

(21)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

1.

Artikel 1 wordt vervangen door:

„Artikel 1

1.   Onverminderd afwijkende bepalingen in de communautaire regelgeving die specifiek voor bepaalde producten gelden, met name de producten van Verordening (EG) nr. 3448/93 van de Raad (18) en de daarbij behorende uitvoeringsbepalingen, worden bij de onderhavige verordening de gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen vastgesteld voor de regeling inzake invoer-, uitvoer- en voorfixatiecertificaten (hierna „certificaten” genoemd), waarin is voorzien in de hoofdstukken II en III van deel III van Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad (19) en in Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad (20), of die worden ingesteld bij de onderhavige verordening.

2.   Voor de volgende producten moet een certificaat worden overgelegd:

3.   Voor de producten als bedoeld in lid 2, onder a), punten i) en iii), en van lid 2, onder b), punt i), gelden het bedrag van de zekerheid en de geldigheidsduur die worden vastgesteld in bijlage II.

Voor de producten als bedoeld in lid 2, onder a), punt ii), en lid 2, onder b), punten ii) en iii), gelden specifieke uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de geldigheidsduur en het bedrag van de zekerheid, die worden vastgelegd in specifieke communautaire regels voor de desbetreffende producten.

4.   Voor de toepassing van het in lid 1 bedoelde systeem van uitvoer- en voorfixatiecertificaten is, als een restitutie is vastgesteld voor producten die niet in deel II van bijlage II worden vermeld en de marktdeelnemer geen aanvraag indient voor deze restitutie, de marktdeelnemer niet verplicht een certificaat over te leggen voor de uitvoer van de betrokken producten.

2.

Aan artikel 7 wordt het volgende lid toegevoegd:

„8.   Onverminderd artikel 1, lid 3, wordt de geldigheidsduur van de invoer-, uitvoer- en voorfixatiecertificaten voor elk product vastgesteld in bijlage II.”;

3.

Artikel 14, lid 2, wordt vervangen door:

„2.   Onverminderd artikel 1, lid 3, wordt het bedrag van de zekerheid voor invoer- en uitvoercertificaten vastgesteld in bijlage II. Wanneer een uitvoerheffing wordt vastgesteld, kan een aanvullend bedrag van toepassing zijn.

Een certificaataanvraag wordt afgewezen tenzij bij de bevoegde instantie uiterlijk om 13.00 uur van de dag van indiening van de aanvraag een voldoende zekerheid is gesteld.”;

4.

Bijlage II wordt vervangen door de tekst van bijlage I bij de onderhavige verordening.

1.

Artikel 1 wordt vervangen door:

„Artikel 1

1.   Bij deze verordening worden specifieke uitvoeringsbepalingen vastgesteld voor het stelsel van invoer-, uitvoer- en voorfixatiecertificaten dat ten uitvoer is gelegd bij Verordening (EG) nr. 376/2008 van de Commissie (22) voor de producten van deel XVIII van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad (23).

2.   De Verordeningen (EG) nr. 376/2008 en (EG) nr. 1301/2006 van de Commissie (24) zijn van toepassing, tenzij in de onderhavige verordening anders is bepaald.

2.

Artikel 2 wordt vervangen door:

„Artikel 2

1.   In artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 376/2008 is bepaald voor welke producten een certificaat moet worden overgelegd.

2.   Titel II van deze verordening is van toepassing op de invoer van producten van deel XVIII van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad (25) die zijn ingevoerd in het kader van tariefcontingenten die worden beheerd met andere methoden dan die op basis van de chronologische volgorde van de indiening van aanvragen overeenkomstig de artikelen 308 bis, 308 ter en 308 quater van Verordening (EEG) nr. 2454/93 (26).

3.

De artikelen 4, 5 en 6 worden geschrapt.

1.

Artikel 2 wordt vervangen door:

„Artikel 2

In artikel 1, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 376/2008 is bepaald voor welke producten een certificaat moet worden overgelegd (28). De geldigheidsduur van het invoercertificaat en het bedrag van de zekerheid zijn vastgesteld in deel I van bijlage II bij die verordening, onverminderd artikel 24, leden 3 en 4, van de onderhavige verordening.

De Verordeningen (EG) nr. 376/2008 en (EG) nr. 1301/2006 van de Commissie (29) zijn van toepassing, tenzij in de onderhavige verordening anders is bepaald.

2.

In artikel 3 worden de leden 1 en 3 geschrapt.

3.

Aan artikel 24 worden de volgende leden toegevoegd:

„3.   Een certificaataanvraag wordt afgewezen tenzij bij de bevoegde instantie uiterlijk om 13.00 uur van de dag van indiening van de aanvraag een zekerheid is gesteld van 10 euro per 100 kilogram nettogewicht van het product.

4.   Het certificaat is geldig vanaf de dag van feitelijke afgifte in de zin van artikel 22, lid 2, van Verordening (EG) nr. 376/2008 tot en met het einde van de derde daaropvolgende maand.”

1.

Artikel 1 wordt vervangen door:

„Artikel 1

1.   Bij deze verordening worden specifieke uitvoeringsbepalingen vastgesteld voor het stelsel van invoer-, uitvoer- en voorfixatiecertificaten dat ten uitvoer is gelegd bij Verordening (EG) nr. 376/2008 van de Commissie (30) voor de producten van de delen I en II van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad (31).

2.   De Verordeningen (EG) nr. 376/2008, (EG) nr. 1301/2006 (32) en (EG) nr. 1454/2007 van de Commissie (33) zijn van toepassing, tenzij in de onderhavige verordening anders is bepaald.

2.

Artikel 6 wordt vervangen door:

„Artikel 6

1.   De geldigheidsduur van de invoer- en uitvoercertificaten wordt als volgt vastgesteld:

2.   In afwijking van lid 1 is een uitvoercertificaat voor de in deel II, afdeling A, van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 376/2008 genoemde producten, waarvoor geen restitutie of vooraf vastgestelde restitutie is vastgesteld, geldig gedurende zestig dagen na de dag van afgifte in de zin van artikel 22, lid 1, van die verordening.

3.   In afwijking van lid 1 is een uitvoercertificaat waarvoor een restitutie is vastgesteld voor producten van de GN-codes 1702 30, 1702 40, 1702 90 en 2106 90, geldig tot en met:

4.   In afwijking van lid 1 kan op verzoek van de marktdeelnemer worden bepaald dat de geldigheidsduur van een uitvoercertificaat waarvoor een restitutie is vastgesteld, voor producten van de GN-codes 1107 10 19, 1107 10 99 en 1107 20 00 afloopt op:

5.   In vak 22 van de certificaten die worden afgegeven overeenkomstig het bepaalde in de leden 2, 3 en 4, wordt een van de in bijlage X vastgestelde vermeldingen opgenomen.

6.   Wanneer voor invoer van oorsprong en van herkomst uit bepaalde derde landen een bijzondere geldigheidsduur van de invoercertificaten is vastgesteld, moet(en) in de vakken 7 en 8 van de certificaataanvraag en van het certificaat het land (de landen) van oorsprong en van herkomst worden vermeld. Het certificaat verplicht tot invoer uit dat land (die landen).

7.   In afwijking van artikel 8, lid 1, van Verordening (EG) nr. 376/2008 zijn de rechten die uit de in lid 1, onder b), en lid 4 van het onderhavige artikel bedoelde certificaten voortvloeien, niet overdraagbaar.

3.

Artikel 7 wordt geschrapt.

4.

Artikel 8 wordt vervangen door:

„Artikel 8

1.   Een uitvoercertificaat voor een product waarvoor een restitutie of een heffing is vastgesteld, wordt afgegeven op de derde werkdag na de dag waarop de aanvraag werd ingediend, tenzij de Commissie in die periode een van de bijzondere maatregelen heeft genomen als bedoeld in artikel 9 van deze verordening, artikel 15 van Verordening (EG) nr. 1501/1995 of artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1518/1995 (35) van de Commissie en mits de hoeveelheid waarvoor certificaten zijn aangevraagd, is meegedeeld overeenkomstig artikel 16, lid 1, onder a), van deze verordening.

De eerste alinea geldt niet voor certificaten die worden afgegeven in het kader van een openbare inschrijving noch voor certificaten als bedoeld in artikel 15 van Verordening (EG) nr. 376/2008, die worden afgegeven voor voedselhulptransacties in de zin van artikel 10, lid 4, van de in het kader van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde gesloten Overeenkomst inzake de landbouw (36). In dit geval worden de uitvoercertificaten afgegeven op de eerste werkdag na die waarop de offerte is aanvaard.

2.   Voor producten waarvoor geen restitutie of heffing is vastgesteld, wordt het uitvoercertificaat afgegeven op de dag waarop de aanvraag wordt ingediend.

5.

Artikel 9 wordt vervangen door:

„Artikel 9

1.   De Commissie kan de volgende besluiten nemen:

De in punt c) hierboven bedoelde schorsing kan worden verlengd volgens de in artikel 195, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 bedoelde procedure.

2.   Indien de gevraagde hoeveelheden worden verlaagd of geweigerd, wordt de voor het certificaat gestelde zekerheid onmiddellijk vrijgegeven voor de hoeveelheid waarvoor de aanvraag niet wordt ingewilligd.

3.   De belanghebbende kan zijn certificaataanvraag intrekken binnen drie werkdagen na de bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie van een aanvaardingspercentage als bedoeld in lid 1, onder a), indien dit percentage lager is dan 80 %. De lidstaten geven in dat geval de zekerheid vrij.

4.   De op grond van lid 1 genomen maatregelen gelden niet voor de uitvoer van goederen in verband met communautaire of nationale voedselhulp in het kader van internationale overeenkomsten of aanvullende programma's of in verband met andere communautaire maatregelen inzake de kosteloze levering van voedsel.”.

6.

Artikel 11 wordt geschrapt.

7.

Artikel 12 wordt vervangen door:

„Artikel 12

De in artikel 14, lid 2, van Verordening (EG) nr. 376/2008 bedoelde zekerheid die moet worden gesteld overeenkomstig titel III van Verordening (EEG) nr. 2220/85 van de Commissie (37), wordt als volgt vastgesteld:

8.

De bijlagen I, II, III, XI, XII en XIII worden geschrapt.

9.

Bijlage X wordt vervangen door de tekst in bijlage II bij de onderhavige verordening.

1.

Artikel 5, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   De producten waarvoor een invoercertificaat moet worden overgelegd, zijn vermeld in artikel 1, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 376/2008 van de Commissie (38). De geldigheidsduur van het invoercertificaat en het bedrag van de zekerheid die moet worden gesteld overeenkomstig titel III van Verordening (EEG) nr. 2220/85 van de Commissie (39), zijn vastgesteld in deel I van bijlage II bij Verordening (EG). nr. 376/2008.

2.

De artikelen 6, en 8 worden geschrapt.

1.

Artikel 1, lid 2, wordt vervangen door:

„2.   In artikel 1, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 376/2008 van de Commissie (40) is bepaald in welke gevallen bij invoer van producten van de GN-codes 0709 90 39, 0711 20 90 en 2306 90 19 een invoercertificaat moet worden overgelegd. De geldigheidsduur van het invoercertificaat en het bedrag van de zekerheid die moet worden gesteld, zijn vastgesteld in deel I van bijlage II bij die verordening.

2.

Artikel 3 wordt geschrapt.

1.

Artikel 5, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   In artikel 1, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 376/2008 is bepaald voor welke producten een uitvoercertificaat moet worden overgelegd. (43).

De geldigheidsduur van het uitvoercertificaat en het bedrag van de zekerheid die moet worden gesteld, zijn vastgesteld in deel II van bijlage II bij die verordening en gelden voor alle gevallen als bedoeld in artikel 1, lid 2, onder b), van die verordening.

2.

In artikel 8 worden de leden 1, 2 en 3 geschrapt.

3.

Artikel 10 wordt vervangen door:

„Artikel 10

In artikel 1, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 376/2008 is bepaald voor welke producten een invoercertificaat moet worden overgelegd.

De geldigheidsduur van het invoercertificaat en het bedrag van de zekerheid die moet worden gesteld, zijn vastgesteld in deel I van bijlage II bij die verordening en gelden voor alle gevallen als bedoeld in artikel 1, lid 2, onder a), van die verordening.”.

4.

Artikel 11, lid 2, wordt vervangen door:

2.   „Wanneer een certificaat voor de in lid 1, eerste alinea, bedoelde producten betrekking heeft op een hoeveelheid van ten hoogste 10 ton, mag een gegadigde op dezelfde dag en bij dezelfde bevoegde autoriteit slechts één enkele aanvraag indienen en mag slechts één voor een hoeveelheid van ten hoogste tien ton afgegeven certificaat worden gebruikt voor uitvoer.”.

5.

In artikel 12 wordt lid 1 geschrapt.

1.

Artikel 5, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   In artikel 1, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 376/2008 is bepaald voor welke producten een invoercertificaat moet worden overgelegd. (45). De geldigheidsduur van het invoercertificaat en het bedrag van de zekerheid die moet worden gesteld, zijn vastgesteld in deel I van bijlage II bij die verordening.

2.

In artikel 6 wordt lid 2 geschrapt.

3.

Artikel 13 wordt als volgt gewijzigd:

4.

Bijlage II wordt geschrapt.

1.

Lid 1 wordt vervangen door:

„1.   In artikel 1, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 376/2008 van de Commissie (46) is bepaald in welke gevallen bij invoer van appelen van GN-code 0808 10 80 een invoercertificaat moet worden overgelegd.

2.

Lid 4 wordt vervangen door:

„4.   Bij de indiening van zijn aanvraag stelt de importeur een zekerheid overeenkomstig titel III van Verordening (EEG) nr. 2220/85 om de naleving van de verplichting tot invoer tijdens de geldigheidsduur van het invoercertificaat te garanderen.

Behalve in geval van overmacht wordt de zekerheid geheel of gedeeltelijk verbeurd indien de invoer niet of slechts gedeeltelijk heeft plaatsgevonden tijdens de geldigheidsduur van het invoercertificaat.

De geldigheidsduur van het invoercertificaat en het bedrag van de zekerheid zijn vastgesteld in deel I van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 376/2008.”.

3.

Lid 6 wordt vervangen door:

„6.   De invoercertificaten zijn uitsluitend geldig voor invoer van oorsprong uit het op het certificaat vermelde land.”

1.

Artikel 2, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   In artikel 1, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 376/2008 is bepaald voor welke producten een invoercertificaat moet worden overgelegd (47). De geldigheidsduur van het invoercertificaat en het bedrag van de zekerheid die moet worden gesteld, zijn vastgesteld in deel I van bijlage II bij die verordening.

2.

De artikelen 3 en 4 worden geschrapt.

3.

Artikel 5, lid 3, wordt vervangen door:

„3.   Bij invoer in het kader van een tariefcontingent geldt het volgende:

a)

het certificaat is nog geldig op de in lid 1 bedoelde datum;

b)

met ingang van de in lid 1 bedoelde datum is voor de producten niet langer een certificaat vereist;

c)

op de in lid 1 bedoelde datum is het certificaat slechts gedeeltelijk of in het geheel niet gebruikt.

a)

wat de sectoren graan, vlas en hennep, olijfolie, verse of verwerkte groenten en fruit, zaaizaad, rund- en kalfsvlees, schapen- en geitenvlees, varkensvlees, melk en zuivelproducten, eieren, vlees van pluimvee, ethylalcohol uit landbouwproducten, en andere productsectoren dan de sectoren rijst, suiker en wijn betreft, met ingang van 1 juli 2008;

b)

wat de wijnsector betreft, met ingang van 1 augustus 2008;

c)

wat de rijstsector betreft, met ingang van 1 september 2008;

d)

wat de suikersector betreft, met ingang van 1 oktober 2008.

10.6.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 150/28

(1)

Richtlijn 76/308/EEG van de Raad van 15 maart 1976 betreffende de wederzijdse bijstand inzake de invordering van schuldvorderingen die voortvloeien uit bepaalde bijdragen, rechten en belastingen, alsmede uit andere maatregelen (3) is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd (4). Ter wille van de duidelijkheid en een rationele ordening van de tekst dient tot codificatie van deze richtlijn te worden overgegaan.

(2)

De nationale bepalingen op het gebied van de invordering vormen, uitsluitend door het feit dat hun werkingssfeer beperkt is tot het nationale grondgebied, een hindernis voor de instelling of de werking van de interne markt. Deze situatie maakt integrale en rechtvaardige toepassing van de communautaire voorschriften, met name op het gebied van het gemeenschappelijk landbouwbeleid, onmogelijk en vergemakkelijkt frauduleuze handelingen.

(3)

Het is noodzakelijk het hoofd te bieden aan de uit de toenemende fraude voortvloeiende bedreiging voor de financiële belangen van de Gemeenschap en van de lidstaten, alsmede voor de interne markt.

(4)

Het is derhalve noodzakelijk gemeenschappelijke regels voor wederzijdse bijstand op het gebied van de invordering vast te stellen.

(5)

Deze regels moeten van toepassing zijn op de invordering van de schuldvorderingen die voortvloeien uit de diverse maatregelen die deel uitmaken van het stelsel van volledige of gedeeltelijke financiering door het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw, van de landbouwheffingen en de douanerechten, van de belasting over de toegevoegde waarde, geharmoniseerde accijnzen op tabaksfabrikaten, alcohol en alcoholhoudende dranken, en minerale oliën, alsmede van belastingen op inkomen en vermogen en belastingen op verzekeringspremies. Zij moeten eveneens van toepassing zijn op de invordering van interesten, bestuursrechtelijke sancties en boetes en kosten in verband met deze schuldvorderingen.

(6)

De wederzijdse bijstand moet inhouden dat de aangezochte autoriteit enerzijds aan de verzoekende autoriteit de inlichtingen verstrekt die haar van nut zijn voor de invordering van de schuldvorderingen die zijn ontstaan in de lidstaat waar zij is gevestigd en overgaat tot notificatie aan de debiteur van alle akten met betrekking tot deze schuldvorderingen welke uitgaan van deze lidstaat, en anderzijds op verzoek van de verzoekende autoriteit schuldvorderingen invordert welke zijn ontstaan in de lidstaat waar laatstgenoemde is gevestigd.

(7)

Deze verschillende vormen van bijstand moeten door de aangezochte autoriteit worden toegepast met inachtneming van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen die ter zake gelden in de lidstaat waar zij is gevestigd.

(8)

De wijze waarop de verzoeken om bijstand door de verzoekende autoriteit moeten worden opgesteld, dient te worden vastgesteld en de bijzondere omstandigheden op grond waarvan de aangezochte autoriteit hieraan in sommige gevallen geen gevolg behoeft te geven, moeten limitatief worden omschreven.

(9)

Met het oog op een doeltreffender invordering van schuldvorderingen waarvoor een verzoek tot invordering is gedaan, dient de executoriale titel van de schuldvordering in beginsel op dezelfde wijze te worden behandeld als een titel van de lidstaat waar de aangezochte autoriteit is gevestigd.

(10)

Wanneer de aangezochte autoriteit voor rekening van de verzoekende autoriteit een schuldvordering moet invorderen, moet zij, indien de in de lidstaat waar zij is gevestigd geldende bepalingen dit toelaten, en in overleg met de verzoekende autoriteit, aan de debiteur uitstel van betaling kunnen verlenen of een betaling in termijnen toestaan. De eventueel te innen interessen uit hoofde van het verlenen van deze faciliteiten dienen te worden overgemaakt aan de lidstaat waar de verzoekende autoriteit is gevestigd.

(11)

De aangezochte autoriteit moet op een met redenen omkleed verzoek van de verzoekende autoriteit eveneens, voor zover de in de lidstaat waar zij is gevestigd geldende bepalingen dit toelaten, kunnen overgaan tot het nemen van conservatoire maatregelen om de invordering te waarborgen van de schuldvorderingen die zijn ontstaan in de verzoekende lidstaat. Aan deze schuldvorderingen wordt niet noodzakelijkerwijs de preferentiële behandeling toegekend die geldt voor soortgelijke schuldvorderingen die ontstaan in de lidstaat waar de aangezochte autoriteit is gevestigd.

(12)

Gedurende de invorderingsprocedure in de lidstaat waar de aangezochte autoriteit is gevestigd, kan het voorkomen dat de schuldvordering of de in de lidstaat waar de verzoekende autoriteit is gevestigd afgegeven executoriale titel door de belanghebbende wordt betwist. In dit geval moet worden bepaald dat de zaak door deze voor de bevoegde instantie van de lidstaat waar de verzoekende autoriteit is gevestigd, dient te worden gebracht en dat de aangezochte autoriteit de executieprocedure die zij heeft ingezet, dient te schorsen totdat deze bevoegde instantie heeft beslist.

(13)

Er dient te worden bepaald dat de in het kader van de wederzijdse bijstand betreffende invordering verstrekte documenten en inlichtingen niet voor andere doeleinden mogen worden gebruikt.

(14)

Behalve in uitzonderlijke omstandigheden, kan gebruikmaking van wederzijdse bijstand bij de invordering van schuldvorderingen niet worden gebaseerd op financiële voordelen of een aandeel in de verkregen resultaten. De lidstaten moeten echter afspraken kunnen maken over vergoeding indien zich bij de invordering een bijzonder probleem voordoet.

(15)

De bepalingen van deze richtlijn mogen geen beperking vormen voor de wederzijdse bijstand welke sommige lidstaten elkaar op grond van bilaterale of multilaterale overeenkomsten of regelingen verlenen.

(16)

De voor de uitvoering van deze richtlijn vereiste maatregelen moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (5).

(17)

Deze richtlijn dient de verplichtingen van de lidstaten met betrekking tot de in bijlage I, deel C, genoemde termijnen voor omzetting in nationaal recht van de aldaar genoemde richtlijnen onverlet te laten,

a)

de restituties, interventies en andere maatregelen die deel uitmaken van het stelsel van algehele of gedeeltelijke financiering door het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw (EOGFL), met inbegrip van de in het kader van deze acties te innen bedragen;

b)

de heffingen en andere rechten uit hoofde van de gemeenschappelijke marktordening voor suiker;

c)

de invoerrechten;

d)

de uitvoerrechten;

e)

de belasting over de toegevoegde waarde;

f)

de accijnzen op:

g)

belastingen op inkomen en vermogen;

h)

belastingen op verzekeringspremies;

i)

interesten, bestuursrechtelijke sancties en boetes, en kosten in verband met de onder a) tot en met h) bedoelde schuldvorderingen, met uitsluiting van de strafrechtelijke maatregelen als gedefinieerd in de geldende wetgeving van de lidstaat waar de aangezochte autoriteit gevestigd is.

1.

„verzoekende autoriteit”: de bevoegde autoriteit van een lidstaat die een verzoek tot bijstand indient betreffende een schuldvordering, als bedoeld in artikel 2;

2.

„aangezochte autoriteit”: de bevoegde autoriteit van een lidstaat tot welke een verzoek tot bijstand is gericht;

3.

„invoerrechten”: douanerechten en heffingen van gelijke werking op invoer, alsmede invoerheffingen in het kader van het gemeenschappelijke landbouwbeleid of in het kader van specifieke regelingen voor bepaalde goederen die door de verwerking van landbouwproducten worden verkregen;

4.

„uitvoerrechten”: douanerechten en heffingen van gelijke werking op uitvoer, alsmede uitvoerheffingen in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid of in het kader van specifieke regelingen voor bepaalde goederen die door de verwerking van landbouwproducten worden verkregen;

5.

„belastingen op inkomen en vermogen”: de belastingen die zijn genoemd in artikel 1, lid 3, van Richtlijn 77/799/EEG van de Raad van 19 december 1977 betreffende de wederzijdse bijstand van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten op het gebied van de directe belastingen (6), juncto artikel 1, lid 4, van die richtlijn;

6.

„heffingen op verzekeringspremies”:

a)

welke zij niet zou kunnen verkrijgen voor de invordering van soortgelijke schuldvorderingen, ontstaan in de lidstaat waar zij gevestigd is;

b)

waarmee een commercieel, een industrieel of een beroepsgeheim zou worden onthuld;

c)

of waarvan mededeling een aantasting zou kunnen vormen van de veiligheid of de openbare orde van deze staat.

a)

indien de schuldvordering of de executoriale titel niet betwist worden in de lidstaat waar zij gevestigd is of wanneer artikel 12, lid 2, tweede alinea, van toepassing is;

b)

wanneer zij in de lidstaat waar zij is gevestigd, de daartoe ter beschikking staande invorderingsprocedures heeft ingesteld, welke op grond van de in lid 1 bedoelde titel kunnen worden uitgevoerd, en de genomen maatregelen niet tot volledige betaling van de schuldvordering zullen leiden.

a)

naam, adres en alle andere relevante informatie betreffende de identiteit van de betrokken persoon en/of de derde die houder is van hem toebehorende vermogensbestanddelen;

b)

naam, adres en alle andere relevante informatie betreffende de identiteit van de verzoekende autoriteit;

c)

de executoriale titel die is afgegeven in de lidstaat waar de verzoekende autoriteit is gevestigd;

d)

aard en bedrag van de schuldvordering, met inbegrip van hoofdsom, interest en alle andere verschuldigde sancties, boetes en kosten, uitgedrukt in de valuta van de lidstaten waar de beide betrokken autoriteiten zijn gevestigd;

e)

de datum waarop de geadresseerde door de verzoekende autoriteit en/of door de aangezochte autoriteit van de titel kennis is gegeven;

f)

de datum met ingang waarvan en de periode gedurende welke de executie mogelijk is volgens het geldende recht van de lidstaat waar de verzoekende autoriteit is gevestigd;

g)

alle overige relevante informatie.

a)

de in de artikelen 6 tot en met 13 genoemde bijstand te verlenen, indien de invordering van de schuldvordering, wegens de situatie van de debiteur, ernstige moeilijkheden van economische of sociale aard zou kunnen opleveren in de lidstaat waar zij gevestigd is, voor zover de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen en de administratieve praktijken die gelden in de lidstaat waar de aangezochte autoriteit gevestigd is zulks toelaten voor soortgelijke nationale schuldvorderingen;

b)

de in de artikelen 4 tot en met 13 bedoelde bijstand te verlenen, indien het eerste verzoek krachtens de artikelen 4, 5 of 6 betrekking heeft op schuldvorderingen die meer dan vijf jaar bestaan, te rekenen vanaf het tijdstip van vaststelling van de executoriale titel in overeenstemming met de wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen of de administratieve praktijken die gelden in de lidstaat waar de verzoekende autoriteit is gevestigd, tot de datum van het verzoek. In gevallen waarin de schuldvordering of de titel wordt betwist, wordt de termijn berekend vanaf het tijdstip waarop de verzoekende staat vaststelt dat de schuldvordering of executoriale titel van de schuldvordering niet langer kan worden betwist.

a)

de in het verzoek tot bijstand bedoelde persoon;

b)

de personen en autoriteiten belast met de invordering van de schuldvorderingen, en uitsluitend voor dat doel;

c)

de gerechtelijke instanties waarbij zaken met betrekking tot de invordering van de schuldvorderingen aanhangig worden gemaakt.

10.6.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 150/39

(1)

In het Verenigd Koninkrijk zijn in 2005 uitbraken van de ziekte van Newcastle geconstateerd. Het uitbreken van deze ziekte vormde een ernstig risico voor de veestapel in de Gemeenschap.

(2)

Om de verspreiding van de ziekte te voorkomen en haar zo snel mogelijk te helpen uitroeien, moet de Gemeenschap overeenkomstig Beschikking 90/424/EEG financieel bijdragen in de subsidiabele kosten die de lidstaat in het kader van de spoedmaatregelen ter bestrijding van de ziekte heeft gemaakt.

(3)

Bij Beschikking 2006/602/EG van de Commissie van 6 september 2006 betreffende een financiële bijdrage van de Gemeenschap voor de spoedmaatregelen ter bestrijding van de ziekte van Newcastle in het Verenigd Koninkrijk in 2005 (2) is een financiële bijdrage toegekend van 50 % van de voor financiering door de Gemeenschap in aanmerking komende uitgaven voor de maatregelen ter bestrijding van deze uitbraak.

(4)

Ingevolge die beschikking moet de financiële bijdrage van de Gemeenschap worden betaald op basis van het op 11 juni 2007 door het Verenigd Koninkrijk ingediende verzoek en van de bewijsstukken als bedoeld in artikel 7 van Verordening (EG) nr. 349/2005 van de Commissie van 28 februari 2005 tot vaststelling van voorschriften inzake de communautaire financiering van de in Beschikking 90/424/EEG van de Raad bedoelde urgente maatregelen en maatregelen ter bestrijding van bepaalde dierziekten (3).

(5)

Rekening houdend met het bovenstaande moet nu het totale bedrag worden vastgesteld van de financiële bijdrage van de Gemeenschap in de subsidiabele uitgaven voor de uitroeiing van de ziekte van Newcastle in het Verenigd Koninkrijk in 2005.

(6)

Op grond van de resultaten van de controles die de Commissie overeenkomstig de veterinairrechtelijke voorschriften van de Gemeenschap en de voorwaarden voor het verlenen van communautaire financiële steun heeft uitgevoerd, kunnen niet alle kosten als subsidiabel worden aangemerkt.

(7)

De opmerkingen van de Commissie, de wijze van berekening van de subsidiabele kosten en de slotconclusies zijn per brief van 21 december 2007 aan het Verenigd Koninkrijk meegedeeld.

(8)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,