91997E1132

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-1132/97 van Pedro Marset Campos (GUE/NGL) en Laura González Álvarez (GUE/NGL) aan de Commissie (24 maart 1997)

Betreft: Voorgenomen bouw van een subkritische kerncentrale in Aragón (Spanje)

De mogelijke vestiging in Aragón van een experimenteel project voor elektriciteitsopwekking, als alternatief op de conventionele centrales, de zogeheten "energieversterker¨ heeft felle reacties uitgelokt.

Deskundigen hebben zich over het project gebogen en zijn tot de conclusie gekomen dat de veiligheid ervan niet is aangetoond. De goede werking van de reactor op middellange termijn is niet gewaarborgd en er bestaat onduidelijkheid over verscheidene aspecten van het apparaat zelf, met alle mogelijke risico's van dien voor de veiligheid en de financiering van het project. De "versterker¨ is door verscheidene landen afgewezen en wordt op internationaal niveau niet door de kernenergiesector gesteund.

Momenteel ligt het zwaartepunt vooral op energiebesparing, doelmatigheid en hernieuwbare energiebronnen. Tegen deze achtergrond vragen wij het volgende:

1. Weet de Commissie van dit project af?

2. Indien het project van de grond komt, welke maatregelen denkt de Commissie te nemen om erop toe te zien dat de bevoegde autoriteiten een grondig onderzoek naar dit project verrichten, in samenwerking met deskundigen, waarbij de gevolgen voor het milieu en de volksgezondheid in kaart worden gebracht, overeenkomstig het bepaalde in richtlijn 85/337/EEG ((PB L 175 van 5.7.1985, blz. 40.)) betreffende de gevolgen voor het milieu van bepaalde openbare en particuliere projecten, en tevens gekeken wordt naar het economisch belang van dit project?

3. Heeft de Commissie van de zijde van de nationale en regionale autoriteiten een verzoek om financiële steun voor dit project ontvangen?

4. Weet de Commissie of voor dit kernenergieproject steun is ontvangen van het Wetenschappelijk en Technisch Comité van het EURATOM? Is de Commissie niet van oordeel dat, indien een dergelijke steun zou bestaan, hierover gedetailleerde informatie zou moeten worden verstrekt aan de belanghebbende personen en organisaties, overeenkomstig richtlijn 90/313/EEG ((PB L 158 van 23.6.1990, blz. 56.)) van de Raad betreffende de vrije toegang tot milieuinformatie?

Antwoord van de heer Papoutsis namens de Commissie (11 juni 1997)

1. De Commissie heeft alle aandacht voor de onderzoeksactiviteiten in verband met het reactortype dat bekend staat onder de naam "energieversterker¨, waarvoor het idee is ontwikkeld door professor Carlo Rubbia, winnaar van de Nobelprijs voor de natuurkunde in 1984. De Commissie heeft het Wetenschappelijk en Technisch Comité (WTC) van Euratom gevraagd advies uit te brengen over de voorstellen met betrekking tot deze kernenergieversterker. Het WTC heeft dit advies op 24 september 1996 uitgebracht en heeft op 27 januari 1997 besloten het te publiceren. Het advies is inmiddels in druk.

Krachtens artikel 37 van het Euratom-Verdrag dienen de lidstaten aan de Commissie "de algemene gegevens te verstrekken van elk plan voor de lozing van radioactieve afvalstoffen, in welke vorm ook, om vast te kunnen stellen of de uitvoering van dat plan een radioactieve besmetting van het water, de bodem of het luchtruim van een andere lidstaat ten gevolge zou kunnen hebben¨.

Mocht het tot een dergelijk project komen, dan zijn de Spaanse autoriteiten gehouden om aan bovengenoemde verplichting te voldoen.

2. Kerncentrales en andere kernreactoren maken deel uit van bijlage I van Richtlijn 85/337/EEG en moeten daarom aan een beoordeling overeenkomstig de artikelen 5 tot en met 10 van de richtlijn worden onderworpen.

3. De Commissie is niet van het project op de hoogte gesteld en is dus ook niet bekend met enig verzoek om financiële steun.

4. Overeenkomstig Richtlijn 90/313/EEG inzake de vrije toegang tot milieu-informatie zijn overheidsinstanties niet verplicht om met betrekking tot een concreet project informatie te verstrekken aan het publiek. Artikel 3 van Richtlijn 90/313/EEG bepaalt wel dat overheidsinstanties gehouden zijn milieu-informatie op verzoek beschikbaar te stellen aan iedere natuurlijke of rechtspersoon, zonder dat deze een belang behoeft aan te tonen.