(1)

Gelet op de ervaring die opgedaan is bij de toepassing van Verordening (EU) nr. 1408/2013 van de Commissie (2), is het passend het plafond voor de-minimissteun die één onderneming gedurende een periode van drie jaar per lidstaat mag ontvangen, te verhogen tot 50 000 EUR. Dit herziene plafond houdt rekening met verschillende factoren, met inbegrip van de opgedane ervaring, de specifieke inflatie in de landbouwsector sinds de wijziging van Verordening (EU) nr. 1408/2013 in 2019 (3) en de verwachte ontwikkelingen tijdens de geldigheidsduur van Verordening (EU) nr. 1408/2013. Het plafond is noodzakelijk om te garanderen dat onder Verordening (EU) nr. 1408/2013 vallende maatregelen kunnen worden geacht het handelsverkeer tussen de lidstaten niet ongunstig te beïnvloeden en de mededinging niet te vervalsen of dreigen te vervalsen.

(2)

Rekening houdend met de verplichting om informatie over verleende de-minimissteun te registreren in een centraal register op nationaal of Unieniveau, is het passend het nationale maximum te berekenen als 2 % van het gemiddelde van de drie hoogste waarden van de jaarlijkse productie, per lidstaat. Het is ook raadzaam de berekening van het nationale maximum aan te passen om recentere jaren in aanmerking te nemen in overeenstemming met de geldigheidstermijn van Verordening (EU) nr. 1408/2013. Bijgevolg moet de termijn die wordt gebruikt om het gemiddelde van de hoogste waarden van de jaarlijkse landbouwproductie te berekenen, worden vastgesteld op de periode 2012-2023.

(3)

De criteria voor het berekenen van het brutosubsidie-equivalent voor leningen en garanties moeten bijgevolg worden aangepast overeenkomstig de verhoogde de-minimisplafonds.

(4)

Om in overeenstemming te zijn met Verordening (EU) 2023/2831 van de Commissie (4), moet de periode die in aanmerking moet worden genomen voor de beoordeling van de naleving van de in Verordening (EU) nr. 1408/2013 vastgestelde plafonds, worden gewijzigd van drie belastingjaren in drie jaar. Deze periode moet doorlopend worden beoordeeld. Bij elke nieuwe verlening van de-minimissteun moet het totale in de drie voorgaande jaren aan de-minimissteun verleende bedrag in aanmerking worden genomen.

(5)

Het is de plicht van de Commissie erop toe te zien dat de staatssteunregels worden nageleefd en overeenstemmen met het in artikel 4, lid 3, van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde beginsel van loyale samenwerking, De lidstaten moeten de vervulling van deze taak vergemakkelijken door de nodige instrumenten in te stellen om te waarborgen dat het totale bedrag aan de-minimissteun dat volgens de de-minimisregel aan één onderneming wordt verleend, alsmede het cumulatieve bedrag aan de-minimissteun dat per lidstaat wordt verleend (“nationaal maximum”), de totale toelaatbare plafonds niet overschrijden. De lidstaten moeten de verleende steun monitoren om ervoor te zorgen dat die plafonds niet worden overschreden en de cumulatieregels worden nageleefd. Om aan die verplichting te voldoen en in overeenstemming met Verordening (EU) 2023/2831, moeten de lidstaten uiterlijk vanaf 1 januari 2027 volledige informatie over de verleende de-minimissteun verstrekken in een centraal register op nationaal of EU-niveau, en erop toezien dat het de-minimisplafond en het nationale maximum die in Verordening (EU) nr. 1408/2013 zijn vastgesteld niet door nieuwe steunverlening worden overschreden. Het centrale register zal de administratieve lasten voor ondernemingen helpen verminderen. Ondernemingen zullen niet langer verplicht zijn om alle andere ontvangen de-minimissteun bij te houden en aan te geven, zodra het centrale register gegevens voor een periode van drie jaar bevat. Voor de toepassing van Verordening (EU) nr. 1408/2013 moet de controle op de naleving van de daarin vastgestelde plafonds in beginsel gebaseerd zijn op de informatie in het centrale register.

(6)

Elke lidstaat kan een nationaal centraal register opzetten. Bestaande nationale centrale registers die aan de voorschriften van Verordening (EU) nr. 1408/2013 voldoen, mogen verder worden gebruikt. De Commissie zal op het niveau van de Unie een centraal register opzetten dat vanaf 1 januari 2026 door de lidstaten kan worden gebruikt.

(7)

Aangezien administratieve lasten en regelgevingsbelemmeringen een probleem vormen voor de meeste kmo’s en de Commissie ernaar streeft de uit rapportageverplichtingen voortvloeiende lasten met 25 % te verminderen (5), moet elk centraal register zo worden opgezet dat de administratieve lasten worden verminderd. Goede administratieve praktijken, zoals die welke zijn vastgesteld in Verordening (EU) 2018/1724 van het Europees Parlement en de Raad (6), kunnen worden gebruikt als referentie voor het opzetten en beheren van het centrale register op Unieniveau en van de nationale centrale registers.

(8)

Evenzo is de Commissie van mening dat de monitoring van het sectorale maximum de administratieve lasten verhoogt, met name voor kmo’s. Om de administratieve lasten als gevolg van de rapportagevereisten te verminderen, is het daarom passend dat de Commissie niet langer zal vereisen dat het sectorale maximum wordt gemonitord.

(9)

Transparantieregels moeten zorgen voor een betere naleving van de regels, een sterkere verantwoordingsplicht, collegiale toetsing en uiteindelijk voor een doeltreffendere besteding van overheidsmiddelen. De bekendmaking van de naam van de begunstigde van de steun in een centraal register dient het rechtmatige belang van transparantie door het publiek te informeren over het gebruik van de middelen van de lidstaat. Het doet geen onnodige afbreuk aan het recht van begunstigden op bescherming van hun persoonsgegevens, mits de bekendmaking in het centrale register van persoonsgegevens in overeenstemming is met de Unieregels inzake gegevensbescherming (7). De lidstaten moeten de mogelijkheid hebben om specifieke vermeldingen te pseudonimiseren wanneer dat nodig is om te voldoen aan de Unieregels inzake gegevensbescherming.

(10)

Deze verordening omvat niet alle situaties waarin een maatregel het handelsverkeer tussen de lidstaten niet beïnvloedt en de mededinging niet vervalst of dreigt te vervalsen. Er kunnen situaties zijn waarin een begunstigde goederen of diensten levert aan een beperkt gebied (bv. een insulaire of ultraperifere regio) in een lidstaat en het niet waarschijnlijk is dat die begunstigde klanten van andere lidstaten aantrekt, en niet kon worden voorzien dat de maatregel meer dan een gering gevolg zal hebben voor de voorwaarden van grensoverschrijdende investeringen of vestigingen. Dergelijke maatregelen moeten per geval worden beoordeeld.

(11)

In het licht van de toegenomen behoefte om gebruik te maken van de-minimissteun en gezien het feit dat de huidige plafonds onnodig beperkend zijn, moet Verordening (EU) nr. 1408/2013 worden gewijzigd en moet haar geldigheidsduur worden verlengd tot en met 31 december 2032.

(12)

Om ervoor te zorgen dat de in deze verordening opgenomen maatregelen meteen kunnen worden toegepast, moet deze verordening in werking treden op de derde dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

(13)

Verordening (EU) nr. 1408/2013 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

1)

In artikel 1, lid 1, punt b), wordt de voetnoot vervangen door:

2)

In artikel 2 worden de leden 3 en 4 geschrapt.

3)

Artikel 3 wordt vervangen door:

4)

Artikel 4 wordt als volgt gewijzigd:

5)

Artikel 5 wordt als volgt gewijzigd:

6)

Artikel 6 wordt vervangen door:

7)

Artikel 7 wordt als volgt gewijzigd:

8)

In artikel 8 wordt de tweede alinea vervangen door:

“Zij is van toepassing tot en met 31 december 2032.”.

9)

Bijlage I wordt vervangen door de tekst in de bijlage bij deze verordening.

10)

Bijlage II wordt geschrapt.