1.   De in artikel 1 genoemde instellingen houden als volgt de overeenkomstig artikel 6 berekende minimumreserves aan:

Voor de toepassing van punt d) stellen instellingen de betrokken NCB onverwijld in kennis van eventuele beperkingen waarnaar in punt d) wordt verwezen.

2.   Wanneer een instelling meerdere bijkantoren in dezelfde eurogebiedlidstaat heeft, geldt het navolgende:

3.   De Europese Centrale Bank (ECB) publiceert de volgende lijsten van instellingen op haar website:

1.   Instellingen zijn vrijgesteld van de reserveverplichtingen van artikel 3 indien een van de volgende situaties van toepassing is:

2.   De ECB kan op verzoek van de betrokken NCB vrijstelling van de reserveverplichtingen van artikel 3 verlenen indien:

Indien de toegang van een instelling tot de openmarkttransacties of permanente faciliteiten van het Eurosysteem door de Raad van bestuur van de ECB wordt hersteld op grond van artikel 158 van Richtsnoer (EU) 2015/510 (ECB/2014/60), geldt voor de toepassing van punt c) van de eerste alinea de vrijstelling niet langer vanaf het begin van de volgende aanhoudingsperiode.

3.   Met het oog op het verlenen van vrijstelling overeenkomstig lid 2, onder d), bedoelde vrijstelling houden de betrokken NCB’s en de ECB rekening met alle volgende elementen:

Voor de toepassing van punt a) is een instelling gemachtigd om speciale taken uit te oefenen wanneer zij uitsluitend specifieke taken van openbaar bestuur uitoefent of wanneer het de instelling bij wet of statuten verboden is de werkzaamheden van kredietinstellingen uit te oefenen.

4.   De in dit artikel bedoelde vrijstellingen worden toegepast vanaf het begin van de aanhoudingsperiode waarin de desbetreffende gebeurtenis zich voordoet.

1.   Instellingen berekenen hun reservebasis met gebruikmaking van statische gegevens over de volgende passiva die uit hoofde van Verordening (EU) 2021/379 (ECB/2021/2) worden gerapporteerd:

Indien een instelling passiva aanhoudt die verschuldigd zijn aan een buiten het eurogebied gevestigd bijkantoor van dezelfde entiteit, of aan een buiten het eurogebied gevestigd hoofdkantoor of de buiten het eurogebied gevestigde statutaire zetel van dezelfde entiteit, worden deze passiva in de reservebasis opgenomen.

2.   Instellingen sluiten de volgende passiva uit van de overeenkomstig lid 1 berekende reservebasis:

3.   Indien een instelling overeenkomstig lid 2 passiva van haar reservebasis uitsluit, zal zij:

Voor zover een instelling niet in staat is om bewijs van het bedrag aan passiva binnen categorie “uitgegeven schuldbewijzen” aan de betrokken deelnemende NCB te verstrekken, past de instelling voor de toepassing van punt b) een op de ECB-website gepubliceerde standaardaftrek toe op het uitstaande bedrag aan door haar uitgegeven schuldbewijzen die een oorspronkelijke looptijd van maximaal twee jaar hebben.

4.   Bij het bepalen van de standaardaftrek op passiva binnen de categorie “uitgegeven schuldbewijzen” met een looptijd van maximaal twee jaar als bedoeld in lid 3, wordt rekening gehouden met de binnen het eurogebied geldende macroverhouding tussen de voorraad door kredietinstellingen uitgegeven relevante instrumenten die door andere kredietinstellingen en de ECB en deelnemende NCB’s worden aangehouden en het totale uitstaande bedrag aan dergelijke door kredietinstellingen uitgegeven instrumenten.

5.   Instellingen berekenen hun reservebasis ten aanzien van een specifieke aanhoudingsperiode op basis van de gegevens van de maand die twee maanden voorafgaat aan de maand waarin de aanhoudingsperiode begint.

6.   Instellingen die bij een “cutting-off-the-tail”-procedure betrokken zijn als gedefinieerd in artikel 2 van Verordening (EU) 2021/379 (ECB/2021/2), berekenen hun reservebasis voor twee opeenvolgende aanhoudingsperioden, te beginnen met de aanhoudingsperiode die begint in de derde maand na het einde van een kwartaal, op basis van overeenkomstig Verordening (EU) 2021/379 (ECB/2021/2) gerapporteerde gegevens aan het einde van het kwartaal. Deze instellingen stellen de betrokken NCB overeenkomstig artikel 7 in kennis van hun minimumreserves.

1.   De overeenkomstig artikel 3 door instellingen aangehouden minimumreserves worden berekend aan de hand van de volgende reserveratio’s voor elke van de in artikel 5 genoemde passiva van de reservebasis:

2.   NCB’s of de instelling brengen een forfaitaire vergoeding van 100 000 EUR in mindering op de berekening van de minimumreserves van elke instelling, behoudens de vereisten van de artikelen 10 tot en met 12.

3.   NCB’s gebruiken de overeenkomstig artikel 6 berekende minimumreserves voor:

1.   NCB’s stellen de procedure vast voor de kennisgeving van individuele minimumreserves van instellingen. Deze procedure houdt in dat de betrokken NCB of de instelling de minimumreserves overeenkomstig artikel 6 berekent.

2.   Indien de desbetreffende NCB de minimumreserves van een instelling krachtens lid 1 berekent, geldt al het navolgende:

3.   Indien een instelling haar minimumreserves krachtens lid 1 berekent, geldt al het navolgende:

4.   Voor de toepassing van de leden 2 en 3 kan de betrokken NCB een vroegere datum voor de kennisgeving van de minimumreserves vaststellen.

5.   NCB’s kunnen de voorwaarden en termijnen vaststellen waarbinnen instellingen de reservebasis en de overeenkomstig dit artikel meegedeelde minimumreserves mogen herzien. Na de in de leden 2 en 3 bedoelde erkenning van de minimumreserves zijn herzieningen niet meer toegestaan.

6.   De betrokken NCB’s stellen met het oog op de uitvoering van de in dit artikel genoemde procedures kalenders beschikbaar met de kennisgevings- en erkenningstermijnen van voor de berekening van de minimumreserves relevante gegevens.

7.   Indien een instelling verzuimt de in Verordening (EU) 2021/379 (ECB/2021/2) genoemde statistische gegevens te rapporteren, raamt de betrokken NCB de minimumreserves van die instelling voor de betrokken aanhoudingsperiode op basis van door de instelling gerapporteerde historische gegevens en verdere relevante gegevens, en stelt zij de instelling ten minste drie NCB-werkdagen vóór het begin van die aanhoudingsperiode in kennis van haar minimumreserves.

1.   Een aanhoudingsperiode begint op de afwikkelingsdag van de basisherfinancieringstransactie volgende op de vergadering van de Raad van bestuur waarop de beoordeling van de monetairbeleidskoers is ingepland en eindigt de dag vóór het begin van de volgende aanhoudingsperiode, tenzij de Raad van bestuur anders bepaalt.

2.   De directie van de ECB publiceert een kalender met aanhoudingsperioden op de website van de ECB. NCB’s publiceren deze kalender ook op hun respectieve websites. Deze kalender wordt door de ECB en de NCB’s ten minste drie maanden vóór het begin van elk kalenderjaar gepubliceerd.

3.   De Raad van bestuur kan de in lid 2 genoemde kalender wijzigen. De gewijzigde kalender wordt vóór de aanhoudingsperiode waarop de wijziging betrekking heeft gepubliceerd op de website van de ECB en op de websites van de NCB’s.

1.   De betrokken NCB vergoedt de op de reserverekeningen aangehouden minimumreserves tegen de gemiddelde rentevoet voor de basisherfinancieringstransacties van het Eurosysteem gedurende de aanhoudingsperiode (gewogen overeenkomstig het aantal kalenderdagen), volgens de volgende formule (de uitkomst ervan wordt tot op één cent nauwkeurig afgerond):

Waarbij:

2.   De betrokken NCB betaalt de vergoeding op de aangehouden minimumreserves op de tweede TARGET2-werkdag na het einde van de aanhoudingsperiode waarover de vergoeding werd verdiend.

1.   Een instelling kan bij de betrokken NCB toestemming vragen tot het indirect aanhouden van al haar minimumreserves via een bemiddelende instelling, indien die bemiddelende instelling:

2.   Voor de toepassing van lid 1 sluit een instelling die verzoekt om toestemming tot het indirect aanhouden van al haar minimumreserves via een bemiddelende instelling daartoe een overeenkomst met die bemiddelende instelling. In die overeenkomst wordt ten minste het volgende opgenomen:

Indien een instelling opzegt overeenkomstig punt b), informeert de instelling onverwijld de betrokken NCB.

3.   Indien de moederonderneming van een groep in haar statistische rapportage de bedrijfsactiviteiten van de in dezelfde lidstaat ingezeten dochterondernemingen overeenkomstig artikel 6, lid 1, van Verordening (EU) 2021/379(ECB/2021/2) consolideert, kan die moederonderneming de betrokken NCB om toestemming verzoeken tot het indirect aanhouden van de minimumreserves van de groep als bemiddelende instelling.

4.   Indien een moedermaatschappij overeenkomstig lid 3 om toestemming verzoekt om als bemiddelende instelling de minimumreserves van de groep aan te houden, sluit die moedermaatschappij met elke instelling in die groep een overeenkomst om als bemiddelende instelling op te treden. In die overeenkomsten wordt ten minste het volgende vermeld:

5.   De betrokken NCB kan de verzoekende instelling toestemming verlenen tot het aanhouden van minimumreserves via een bemiddelende instelling en stelt de verzoekende en bemiddelende instelling daarvan onverwijld in kennis. Deze toestemming wordt van kracht vanaf eerste reserveperiode die volgt op datum waarop de waarop toestemming werd verleend en blijft van kracht voor de duur van de in lid 2 of 4 bedoelde overeenkomsten of totdat de toestemming overeenkomstig de leden 7 en 8 wordt ingetrokken.

Voor de toepassing van deze verordening wordt een krachtens artikel 10 van Verordening (EG) nr. 1745/2003 (ECB/2003/9) aan een instelling verleende toestemming om minimumreserves via een bemiddelende instelling aan te houden geacht in overeenstemming met dit lid te zijn verleend.

6.   Indien een bemiddelende instelling overeenkomstig dit artikel voor een andere instelling minimumreserves aanhoudt, houdt zij deze reserves op haar eigen reserverekeningen aan, naast haar eigen reserves die zij overeenkomstig deze verordening aanhoudt.

7.   De ECB of de betrokken NCB kan te allen tijde de overeenkomstig lid 5 verleende toestemming intrekken indien een van de volgende situaties van toepassing is:

8.   De betrokken NCB of de ECB neemt het volgende in aanmerking bij de beslissing of de vergunning krachtens lid 7 moet worden ingetrokken:

9.   Indien de betrokken NCB de toestemming krachtens lid 7 intrekt, is het navolgende van toepassing:

10.   Indien de ECB uit hoofde van Verordening (EG) nr. 2532/98 sancties oplegt, kan zij die sancties opleggen aan de bemiddelende instelling en de instelling waarvoor die bemiddelende instelling reserves aanhoudt.

1.   Indien een instelling bij de betrokken NCB krachtens artikel 10, lid 3, een verzoek om toestemming indient tot het indirect aanhouden van al haar minimumreserves via een moederinstelling, kan die moederinstelling de betrokken NCB om toestemming verzoeken tot het op geaggregeerde basis rapporteren van de reservebasis en de reservebasis van de instellingen in die groep, zulks overeenkomstig Verordening (EU) 2021/379 (ECB/2021/2). NCB’s kunnen moederinstellingen toestemming verlenen tot het op geaggregeerde basis rapporteren van de reservebasis, zulks overeenkomstig Verordening (EU) 2021/379 (ECB/2021/2).

2.   Indien een moederinstelling krachtens lid 1 bij de betrokken NCB een verzoek tot toestemming indient tot het op geaggregeerde basis rapporten van de reservebasis, verzekert de betrokken NCB dat de in artikel 10, lid 4, genoemde overeenkomst voorziet in de instemming met het potentiële verlies van de aftrek van de in artikel 6, lid 2, bedoelde forfaitaire vergoeding op individueel niveau.

3.   Indien de betrokken NCB krachtens lid 1 aan een moederinstelling toestemming verleent tot het op geaggregeerde basis rapporteren van de reservebasis, stelt zij de betrokken instelling daarvan onverwijld in kennis. Die toestemming wordt van kracht vanaf het begin van de eerste reserveperiode volgende op de datum waarop de toestemming werd verleend, en geldt voor de duur van de in lid 2 genoemde overeenkomst, of totdat die toestemming is ingetrokken.

4.   Indien de betrokken NCB krachtens lid 1 een moederinstelling toestemming verleent om de reservebasis op geaggregeerde basis te rapporteren, wordt één forfaitaire vergoeding als bedoeld in artikel 6, lid 2, automatisch in mindering gebracht op door de bemiddelende instelling aangehouden minimumreserves.

5.   Voor de toepassing van deze verordening wordt een krachtens artikel 11 van Verordening (EG) nr. 1745/2003 door de ECB aan een instelling verleende toestemming om minimumreserves via een bemiddelende instelling aan te houden geacht geldig en toepasselijk te zijn totdat deze toestemming wordt ingetrokken.

1.   Indien een fusie tijdens een aanhoudingsperiode van kracht wordt, geldt al het navolgende:

2.   Het volgende geldt tijdens de aanhoudingsperiode die onmiddellijk volgt op de in lid 1 bedoelde aanhoudingsperiode:

Voor de toepassing van punt b) wordt bij de berekening gebruikgemaakt van de reservebases van elke instelling voor de betrokken aanhoudingsperiode alsof de fusie niet had plaatsgevonden zulks in overeenstemming met de bepalingen van bijlage III, deel 2, van Verordening (EU) 2021/379 (ECB/2021/2).

De eerste alinea is ook van toepassing op latere aanhoudingsperioden indien voldaan is aan de voorwaarden van bijlage III, deel 2, punt 4, bij Verordening (EU) 2021/379 (ECB/2021/2).

3.   Indien een splitsing tijdens een aanhoudingsperiode van kracht wordt, geldt het navolgende:

4.   Het volgende geldt gedurende de aanhoudingsperiode die onmiddellijk volgt op de aanhoudingsperiode waarin de splitsing van kracht wordt en totdat de verkrijgende instellingen hun respectieve reservebases overeenkomstig Verordening (EU) 2021/379 (ECB/2021/2) rapporteren:

1.   Indien een lidstaat de euro aanneemt overeenkomstig het Verdrag, delegeert de Raad van bestuur hierbij aan de directie de bevoegdheid om, rekening houdend met de standpunten van het Comité markttransacties van het ESCB, het volgende vast te stellen:

Ten minste twee maanden voordat de betrokken lidstaat de euro aanneemt stelt de directie een besluit vast en maakt dit besluit bekend overeenkomstig de eerste alinea en stelt de Raad van bestuur daarvan in kennis.

2.   De Raad van bestuur delegeert voorts aan de directie de bevoegdheid toe te staan dat in andere eurogebiedlidstaten gevestigde instellingen passiva die verschuldigd zijn aan instellingen in de lidstaten die de euro aannemen, in mindering brengen op de reservebasis voor de desbetreffende aanhoudingsperioden die samenvallen met en onmiddellijk volgen op de in lid 1, onder a), genoemde overgangsaanhoudingsperiode.

De eerste alinea is van toepassing indien de instellingen van de lidstaat die de euro aanneemt, op het tijdstip van de berekening van de minimumreserves niet vermeld staan op de lijst van instellingen van artikel 3, lid 3, onder a). In een dergelijk geval verduidelijken de krachtens dit lid genomen besluiten van de directie de wijze waarop de aftrek van dergelijke verplichtingen wordt berekend.

.

1.   De betrokken NCB’s kunnen overeenkomstig artikel 6, lid 3, van Verordening (EG) nr. 2531/98, het recht uitoefenen om de juistheid en kwaliteit van de door instellingen verstrekte gegevens over de reservebasis te verifiëren.

2.   Indien een instelling krachtens artikel 7, lid 3, kennis geeft van haar berekening van de minimumreserves, verifieert de betrokken NCB de nauwkeurigheid van die berekening en controleert zij de consistentie met de uit hoofde van Verordening (EU) 2021/379 (ECB/2021/2) gerapporteerde statistische gegevens.

1.   Verordening (EG) nr. 1745/2003 (ECB/2003/9) wordt met ingang van 26 juni 2021 ingetrokken.

2.   Verwijzingen naar de ingetrokken verordening gelden als verwijzingen naar deze verordening en worden gelezen overeenkomstig de concordantietabel in bijlage II.