(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2019/159 (3) (“de definitieve verordening”) heeft de Europese Commissie (“de Commissie”) definitieve vrijwaringsmaatregelen ten aanzien van bepaalde staalproducten ingesteld. De bij die verordening ingestelde maatregelen behelzen een tariefcontingent ten aanzien van 26 categorieën staalproducten, dat hoog genoeg is om de traditionele handelsstromen te handhaven. Meer bepaald zijn de kwantitatieve drempels vastgesteld aan de hand van de invoer in de periode 2015-2017, verhoogd met 5 % om voldoende aanbod mogelijk te maken en de concurrentie op de EU-markt te waarborgen. Enkel boven de vastgestelde kwantitatieve drempels voor elke afzonderlijke productcategorie zou een tarief van 25 % gelden.

(2)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2019/1590 (4) (“de wijzigingsverordening”) heeft de Commissie, op grond van het belang van de Unie, deze maatregelen na een nieuw onderzoek gewijzigd om rekening te houden met de veranderende omstandigheden tijdens de periode dat de maatregelen van kracht zijn en om de maatregelen doeltreffender te maken.

(3)

In het kader van dit nieuwe onderzoek hebben sommige partijen, waaronder de European Automobile Manufacturers” Association (Europese Federatie van Autoproducenten, “ACEA”), verzocht om productcategorie 4B (metallisch beklede bladen die voornamelijk in de automobielindustrie worden gebruikt) van het toepassingsgebied van de maatregelen uit te sluiten. De ACEA voerde aan dat het gebruik van deze productcategorie door de automobielindustrie van de Unie van vitaal belang was voor het voortzetten van de normale handelstransacties van deze bedrijfstak. Hoewel de Commissie erkende dat het in het belang van de Unie was om de traditionele handelsstromen van de door de automobielindustrie gebruikte productsoorten af te schermen, waren er volgens haar geen redenen om de desbetreffende productcategorie zonder meer van het tariefcontingentensysteem uit te sluiten. Na overleg met alle belanghebbenden besloot de Commissie derhalve categorie 4B (die ook producten voor andere toepassingen kan omvatten) niet uit te sluiten, maar het gebruik daarvan te beperken tot de invoer die aantoonbaar een bijzondere bestemming in de automobielindustrie heeft. Daarom werd de overeenkomstige invoer bij de wijzigingsverordening onder de regeling bijzondere bestemming als bedoeld in artikel 254 van Verordening (EU) nr. 952/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5) geplaatst. De automobielsector en zijn staalleveranciers waren over het algemeen ingenomen met deze oplossing, aangezien daarmee het exclusieve gebruik van het tariefcontingent voor productcategorie 4B door de automobielindustrie van de Unie zou worden veiliggesteld en de traditionele handelsstromen zouden worden beschermd. Ook bij de WTO-leden bleek na overleg geen bezwaar tegen deze wijziging met betrekking tot categorie 4B te bestaan.

(4)

Na de inwerkingtreding van de wijzigingsverordening bleef de Commissie in nauw contact staan met de ACEA en de (in het bijzonder Koreaanse) exporteurs van staalproducten uit categorie 4B. Aangezien de verwerkende ondernemingen het product waarvoor de voorgeschreven bijzondere bestemming geldt, niet rechtstreeks invoerden, was voor de toepassing van die regeling nauwe samenwerking tussen alle bij de invoer betrokken partijen vereist vanaf het tijdstip waarop de initiële orders werden geplaatst tot het tijdstip waarop de ingevoerde producten de eindgebruiker bereikten. De Commissie werd erop gewezen dat de noodzakelijke nauwe samenwerking tussen de verschillende marktdeelnemers (betreffende de verlenging van bestaande vergunningen voor de automobielindustrie van de Unie, de verlening van nieuwe vergunningen ten behoeve van importeurs en/of de overdracht van rechten en plichten tussen de verschillende partijen in de desbetreffende toeleveringsketen) niet heeft gefunctioneerd zoals oorspronkelijk verwacht. Bijgevolg kon na de inwerkingtreding van de gewijzigde maatregelen een groot deel van de invoer in het kader van productcategorie 4B niet plaatsvinden, ondanks het feit dat de Commissie, de exporteurs, de staalimporteurs en de nationale douaneautoriteiten van de EU-lidstaten en derde landen nauw bij de oplossing van deze problemen samenwerkten. Het bleek evenmin mogelijk de administratieve procedure te versnellen om de vereiste vergunningen bijzondere bestemming te verkrijgen.

(5)

Voorts is gebleken dat elke oplossing voor de toepassing van een doeltreffende regeling bijzondere bestemming meer tijd zou vergen, zonder garantie dat adequate en onmiddellijke maatregelen zouden worden vastgesteld. In de tussentijd wordt een aanzienlijk deel van de producten van categorie 4B in afwachting van inklaring aan de douanegrens van de Unie tegengehouden. Dat heeft ernstige negatieve gevolgen voor de toeleveringsketens op basis van een just-in-time-systeem of ontregelt die zelfs, met name omdat de automobielindustrie van de Unie in hoge mate op zeer gespecialiseerde staalsoorten is aangewezen. Gezien de daaruit voortvloeiende mogelijke negatieve economische gevolgen en het feit dat dergelijke beperkingen duidelijk in tegenspraak zijn met haar doelstelling om in het belang van de Unie de traditionele handelsstromen te waarborgen, stelt de Commissie zich, na raadpleging van alle ter zake belanghebbenden, op het standpunt dat de regeling bijzondere bestemming voor deze categorie moet worden ingetrokken.

(6)

Uitvoeringsverordening (EU) 2019/159 en de bijlagen daarbij moeten daarom opnieuw worden gewijzigd, zodat op passende wijze rekening wordt gehouden met de situatie van vóór de invoering van de voorgeschreven bijzondere bestemming voor de categorieën 4A en 4B bij de wijzigingsverordening.

(7)

Na overleg met Korea — het land van uitvoer dat het meest door de regeling bijzondere bestemming wordt getroffen — was de Commissie van oordeel dat de verdeling van het tariefcontingent voor dit land over de productcategorieën 4A en 4B, zoals vastgesteld bij Uitvoeringsverordening (EU) 2019/159, eveneens moet worden gewijzigd. Dit is noodzakelijk om rekening te houden met de hoeveelheid staalsoorten voor de automobielsector die sinds de inwerkingtreding van de wijzigingsverordening in het kader van productcategorie 4A zijn ingevoerd, aangezien deze niet kunnen worden ingevoerd in het kader van productcategorie 4B waarop de regeling bijzondere bestemming van toepassing is.

(8)

De Commissie blijft van mening dat in het belang van de Unie in een latere fase een specifiek mechanisme, hetzij de regeling bijzondere bestemming (zodra de uitvoeringsproblemen zijn opgelost), hetzij een alternatief systeem van welke aard dan ook, noodzakelijk kan zijn om de invoer van staalsoorten voor de automobielsector in het kader van productcategorie 4B af te schermen. Deze aspecten zullen daarom in het kader van een toekomstig nieuw onderzoek opnieuw worden beoordeeld op basis van de opmerkingen en voorstellen van de belanghebbenden alsmede van andere ontwikkelingen die deze productcategorie betreffen. In dit verband wordt voorts opgemerkt dat de Commissie onlangs een onderzoek heeft geopend naar de mogelijke ontwijking van de antidumpingmaatregelen ten aanzien van bepaald corrosiebestendig staal van oorsprong uit de Volksrepubliek China dat onder productcategorie 4 valt (6).

(9)

De onderhavige verordening moet met terugwerkende kracht worden toegepast, zodat de bij de wijzigingsverordening ingevoerde voorgeschreven bijzondere bestemming met ingang van 1 oktober 2019 wordt ingetrokken. Hierdoor zal het ook mogelijk zijn vrijwaringsrechten die eventueel op grond van het bij de wijzigingsverordening vastgestelde tariefcontingent zijn betaald, maar die na de inwerkingtreding van de onderhavige verordening niet langer gerechtvaardigd zijn, terug te betalen.

(10)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 3, lid 3, van Verordening (EU) 2015/478 respectievelijk artikel 22, lid 3, van Verordening (EU) 2015/755 ingestelde Comité vrijwaringsmaatregelen,