(1)

Deze wet is, met uitzondering van § 5, slechts van toepassing op televisie-omroeporganisaties, waarvoor het ORF-Gesetz („wet op de Österreichische Rundfunk”), BGBl. nr. 379/1984, of het Privatfernsehgesetz („wet op de particuliere televisie”), BGBl. I Nr. 84/2001, geldt.

(2)

Op voorafgaande aan de inwerkingtreding van deze wet verworven televisierechten, voor zover de eraan ten grondslag liggende overeenkomsten niet verlengd worden nadat deze wet van kracht is geworden, is § 3 niet van toepassing.

(1)

Wanneer een televisie-omroeporganisatie exclusieve uitzendrechten voor een in krachtens § 4 uitgevaardigd besluit genoemd evenement verworven heeft, maakt zij het mogelijk dat dit evenement door middel van een in Oostenrijk vrij toegankelijk televisieprogramma door ten minste 70 % van de betalers van de omroepbijdrage of kijkers die van deze bijdrage vrijgesteld zijn, op de in het besluit vastgelegde wijze gevolgd kan worden (via rechtstreekse of uitgestelde, volledige of gedeeltelijke verslaggeving). In deze alinea wordt verslaggeving als uitgesteld beschouwd indien er tussen het begin van het evenement en het begin van de uitzending een periode van niet meer dan 24 uur ligt.

(2)

In deze wet worden onder vrij toegankelijke televisieprogramma's programma's verstaan die de televisiekijker zonder aanvullende of regelmatige betalingen voor het gebruik van technische voorzieningen voor decodering ontvangen kan. Als aanvullende betalingen in de zin van deze alinea gelden niet de omroepbijdrage (§ 2 Rundfunkgebührengesetz — RGG) („wet op de omroepbijdrage”), de programmavergoeding (§ 20 Rundfunkgesetz — RFG) („Omroepwet”), de betaling voor een aansluiting op een kabelnet en de aan een kabelexploitant te betalen abonnementskosten.

(3)

Aan de in alinea 1 vermelde verplichting wordt ook geacht te zijn voldaan indien de televisie-omroeporganisatie op aantoonbare en gepaste wijze tegen passende marktvoorwaarden getracht heeft de ontvangst van het evenement in de zin van artikel 1 via een vrij toegankelijk programma mogelijk te maken. Voor het treffen van een minnelijke schikking over deze voorwaarden kan een televisie-omroeporganisatie zich wenden tot de Bundeskommunikationssenat (de toezichthoudende beroepsinstantie voor de media). Deze instantie heeft tot taak om in overleg met de betrokkenen een schikking tot stand te brengen en een verslag van de onderhandelingen en de uitkomst daarvan op te stellen.

(4)

Wanneer er geen schikking wordt getroffen, besluit de Bundeskommunikationssenat op verzoek van een van de betrokken televisie-omroeporganisaties of de organisatie in voldoende mate haar verplichting overeenkomstig de alinea's 1 en 3 nagekomen is. Indien zulks niet het geval is, stelt de Bundeskommunikationssenat in plaats van de omroep de passende marktvoorwaarden in de zin van alinea 3 vast. De Bundeskommunikationssenat stelt met name een passende marktprijs voor het verlenen van uitzendrechten vast.

(5)

Een omroeporganisatie die haar verplichting overeenkomstig alinea 1 niet in voldoende mate nagekomen is, kan met het oog op schadeloosstelling een civiele procedure aanspannen. De aanspraak op schadevergoeding betreft ook compensatie voor gederfde inkomsten.

(6)

Een vordering tot schadevergoeding is slechts ontvankelijk wanneer een besluit overeenkomstig alinea 4 genomen is. Onverminderd alinea 7, zijn de rechterlijke instantie en de bij de procedure betrokken partijen volgens alinea 4 gebonden aan een definitieve beslissing.

(7)

Wanneer de rechter in een procedure volgens alinea 6 de beslissing onrechtmatig acht, beëindigt hij de procedure en dient overeenkomstig artikel 131, lid 2, van de B-VG (federale grondwet) een verzoek in bij het Verwaltungsgerichtshof (administratieve gerechtshof) om een uitspraak betreffende de eventuele wederrechtelijkheid van het besluit. Nadat het Verwaltungsgerichtshof vonnis heeft gewezen, zet de rechter de procedure voort en doet met inachtneming van de rechtsopvatting van het Verwaltungsgerichtshof uitspraak in het rechtsgeding.

(1)

De bondsregering stelt bij besluit vast welke in § 2 bedoelde evenementen van aanzienlijk belang voor de samenleving zijn in Oostenrijk. Het besluit bevat slechts evenementen die ten minste aan twee van de volgende voorwaarden voldoen:

(2)

In het besluit wordt vastgelegd of het evenement via de vrij toegankelijke televisie door middel van rechtstreekse, uitgestelde, volledige of gedeeltelijke verslaggeving te volgen moet zijn. Een evenement wordt rechtstreeks en volledig uitgezonden, tenzij het om objectieve redenen (zoals verschillende tijdzones of gelijktijdige organisatie van verscheidene evenementen of van gedeelten van hetzelfde evenement) noodzakelijk of passend is hiervan af te zien.

(3)

Voordat het besluit wordt uitgevaardigd of gewijzigd, worden representatieve vertegenwoordigers van de televisie-omroeporganisaties, houders van rechten, het bedrijfsleven, de consumenten, werknemers en de cultuur- en sportwereld geraadpleegd. Het concept-besluit verschijnt in het Amtsblatt zur Wiener Zeitung, vergezeld van een mededeling dat ieder binnen een termijn van acht weken hierop commentaar kan geven. Het concept wordt vervolgens aan de Europese Commissie voorgelegd. Het besluit mag slechts worden uitgevaardigd indien de Europese Commissie zich niet binnen een termijn van drie maanden na de indiening van het concept tegen de uitvaardiging ervan heeft uitgesproken.

[…]

(1)

Ieder die in strijd handelt met de verplichtingen krachtens artikel:

(2)

De Bundeskommunikationssenat houdt in het kader van de in alinea 1 bedoelde procedure een openbare hoorzitting.

(3)

De Bundeskommunikationssenat past het Allgemeine Verwaltungsverfahrensgesetz (algemene wet op administratieve procedures) 1991, BGBl. nr. 51, toe en in de in alinea 1 bedoelde gevallen het Verwaltungsstrafgesetz (wet op administratieve sancties) 1991, BGBl. nr. 52.

(4)

Bij herhaaldelijke en ernstige overtredingen van deze wet door een televisie-omroeporganisatie (§ 2, nr. 1 van het Privatfernsehgesetz, BGBl. I nr. 84/2001) leidt de Bundeskommunikationssenat ambtshalve de procedure tot intrekking van de vergunning of het verbod op het uitzenden via de kabel in de zin van § 63 van het Privatfernsehgesetz in.

[…]

(1)

Voor de uitvoering van deze federale wet is wat betreft § 4, de alinea's 1, 2 en 3, laatste zin, de bondsregering, wat betreft § 3, alinea's 5-7, de bondsminister voor Justitie en wat betreft de overige bepalingen de bondskanselier verantwoordelijk.

(2)

Van de bepalingen krachtens § 4, alinea 3, eerste en tweede zin, kan wanneer een besluit voor de eerste maal na de inwerkingtreding van deze wet uitgevaardigd wordt, afgezien worden, indien in het kader van de voorbereiding van de kennisgevingsprocedure overeenkomstig artikel 3 bis, de leden 1 en 2, van Richtlijn 89/552/EEG, zoals gewijzigd bij Richtlijn 97/36/EG de belanghebbende partijen reeds geraadpleegd zijn en aan de inhoud van het uit te vaardigen besluit in het kader van deze raadplegingsprocedure bekendheid is gegeven.

1.

de Olympische zomer- en winterspelen;

2.

de wedstrijden van het FIFA-wereldkampioenschap voetbal (mannen) waaraan door het Oostenrijkse elftal wordt deelgenomen plus de openingswedstrijd, de halve finale en de finale;

3.

de wedstrijden van het Europese voetbalkampioenschap (mannen) waaraan door het Oostenrijkse elftal wordt deelgenomen en de openingswedstrijd, de halve finale en de finale;

4.

de finale van de bekerwedstrijd van de Oostenrijkse voetbalbond;

5.

het FIS-wereldkampioenschap alpiene skisporten;

6.

het FIS-wereldkampioenschap noordse skisporten;

7.

het nieuwjaarsconcert van de Wiener Philharmoniker;

8.

het Wiener Opernball.

(1)

Televisie-omroeporganisaties die exclusieve zendrechten voor in § 1 genoemde evenementen verworven hebben, moeten het mogelijk maken om deze evenementen via vrij toegankelijke televisieprogramma's rechtstreeks en volledig te volgen.

(2)

De in § 1, nr. 1, 5, 6 en 8, genoemde evenementen kunnen ook door middel van uitgestelde of slechts gedeeltelijke verslaggeving worden uitgezonden