21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/70

(1)

Op 9 juli 2003 heeft de Commissie Beschikking 2004/166/EG gegeven betreffende herstructureringssteun die Frankrijk van plan is te geven aan de Société Nationale Maritime Corse-Méditerranée (SNCM), hierna „definitieve beschikking” genoemd, waarbij zij verklaart dat een deel van de aangemelde steun in overeenstemming was met de gemeenschappelijke markt, mits er aan bepaalde voorwaarden werd voldaan. Eén van deze voorwaarden staat in artikel 2 van de definitieve beschikking, dat bepaalt dat tot en met 31 december 2006 de SNCM geen nieuwe schepen mocht verwerven en geen contracten mocht sluiten voor het bouwen, bestellen of charteren van nieuwe of gerenoveerde schepen. De SNCM mocht uitsluitend de elf schepen exploiteren die zij reeds ten tijde van de definitieve beschikking in bezit had, te weten: de „Napoléon Bonaparte”, de „Danielle Casanova”, de „Île de Beauté”, „de Corse”, „de Liamone”, de „Aliso”, de „Méditerranée”, de „Pascal Paoli”, de „Paglia Orba”, de „Monte Cinto” en de „Monte d'Oro”. De laatste alinea van artikel 2 luidt als volgt: „Als de SNCM vanwege gebeurtenissen buiten haar wil vóór 31 december 2006 één van haar schepen moet vervangen, zal de Commissie daar toestemming voor kunnen geven op basis van een uitvoerig gemotiveerde kennisgeving van Frankrijk.”.

(2)

Bij brief van 23 juni 2004 (2) hebben de Franse autoriteiten de Commissie verzocht om op de in artikel 2 van de definitieve beschikking te geven lijst van schepen de „Aliso” te mogen vervangen door de „Asco”. Voorts hebben de Franse autoriteiten, gezien de moeilijkheden die de SNCM heeft ondervonden bij het verkopen van de „Asco”, gevraagd om in tegenstelling tot wat in het herstructureringsplan (3) is aangegeven de SNCM toe te staan ofwel de „Aliso” ofwel de „Asco” te verkopen.

(3)

De maatregel is getiteld: „Wijzigingen van de definitieve beschikking van de Commissie van 9 juli 2003 betreffende herstructureringssteun aan de SNCM”.

(4)

Ter herinnering: de begunstigde van de herstructureringssteun is de SNCM, een Franse scheepvaartmaatschappij die vanuit het Franse vasteland diensten onderhoudt met Corsica en Noord-Afrika. De begunstigde van de voorgestelde wijzigingen zal dus de SNCM zijn.

(5)

Het voornaamste doel van de voorgestelde wijzigingen is ten eerste om het de SNCM mogelijk te maken de „Aliso” te gebruiken in plaats van de „Asco” door wijziging van de lijst met schepen die de SNCM mag gebruiken overeenkomstig artikel 2 van de definitieve beschikking, en ten tweede om de verkoop van het in de definitieve beschikking genoemde vierde schip te vergemakkelijken door potentiële kopers de keuze te geven tussen de „Aliso” en de „Asco”, twee identieke schepen.

(6)

De Franse autoriteiten hebben in hun schrijven van 23 juni 2004 voorgesteld om in plaats van de „Aliso” de „Asco” op de lijst te zetten van schepen die de SNCM gedurende de gehele herstructureringsperiode mag gebruiken. De volledige lijst staat vermeld in artikel 2, tweede alinea, van de definitieve beschikking. Het hogesnelheidsvaartuig, de „Asco”, was trouwens op de datum waarop de Franse autoriteiten hun verzoek deden nog steeds niet verkocht.

(7)

De Franse autoriteiten hebben om deze omwisseling gevraagd, omdat zij zo de verkoop van één van beide schepen willen vergemakkelijken, want de SNCM krijgt de „Asco” moeilijk verkocht.

(8)

De Franse autoriteiten hebben bovendien een verklaring van de havenautoriteiten van Marseille gestuurd, die bevestigen dat de „Aliso” sinds 2 november 2003 niet is uitgevaren.

(9)

De Franse autoriteiten hebben eveneens gevraagd om de SNCM toestemming te geven om uit hoofde van het herstructureringsplan ofwel de „Asco” ofwel de „Aliso” te verkopen, afhankelijk van de behoeften van potentiële kopers.

(10)

De Commissie stelt ten eerste vast dat de „Asco” en de „Aliso” zusterschepen zijn die volgens dezelfde plannen op dezelfde scheepswerf zijn gebouwd. Zij hebben precies dezelfde afmetingen, dezelfde vorm en dezelfde capaciteit.

(11)

De Commissie is van oordeel dat de omwisseling van de schepen niet bedoeld is om de capaciteit van de SNCM te vergroten en dat een en ander, met name wat betreft de voorwaarde die de in artikel 2 van de definitieve beschikking vermelde capaciteit van de gesteunde maatschappij beperkt, niet van invloed is op de strekking van de definitieve beschikking.

(12)

Voorts herinnert de Commissie eraan dat de samenstelling van de toegestane vloot van de SNCM alleen gewijzigd kan worden om redenen buiten de macht van de SNCM. De Commissie is in dit geval van mening dat de problemen die de SNCM ondervindt bij de verkoop van de „Asco” buiten de macht van de maatschappij vallen en niet te voorzien waren ten tijde van het geven van de definitieve beschikking.

(13)

De Commissie is ook van mening dat, als de SNCM een koper zou vinden voor de „Aliso” in plaats van voor de „Asco” het effect van de verkoop van de „Aliso” op de capaciteit van de SNCM gelijk zou zijn aan dat van de verkoop van de „Asco” en dat de Franse autoriteiten dan aan hun verplichting om zich aan het herstructureringsplan te houden, zouden hebben voldaan voor wat betreft de verkoop van de vier schepen van de operationele vloot van de SNCM. De SNCM heeft trouwens al drie van de vier schepen verkocht zoals voorzien in het herstructureringsplan.

(14)

Indien de SNCM in plaats van de „Aliso” de „Asco” verkoopt, is volgens de Commissie aan de voorwaarden betreffende de verkoop van de vier schepen zoals voorzien in het herstructureringsplan voldaan.

(15)

Tot slot is de Commissie van mening dat de door de Franse autoriteiten gevraagde wijzigingen de strekking van de bepalingen van de definitieve beschikking niet wijzigen en dat herstructureringssteun in de vorm van herkapitalisering, behoudens strikte naleving van de aldus gewijzigde voorwaarden, verenigbaar blijft met de gemeenschappelijke markt.

(16)

De Commissie verzoekt Frankrijk: