Zaak C‑330/17

Verbraucherzentrale Baden-Württemberg e.V.

tegen

Germanwings GmbH

(verzoek om een prejudiciële beslissing, ingediend door het Bundesgerichtshof)

„Prejudiciële verwijzing – Verordening (EG) nr. 1008/2008 – Artikel 2, punt 18 – Artikel 23, lid 1 – Vervoer – Gemeenschappelijke regels voor de exploitatie van luchtdiensten in de Europese Unie – Informatie – Bekendmaking van de definitieve prijs – Opneming van de passagierstarieven in de definitieve prijs – Verplichting om de passagierstarieven in euro of in lokale valuta aan te geven – Keuze van de relevante lokale valuta – Aanknopingscriteria”

Samenvatting – Arrest van het Hof (Vijfde kamer) van 15 november 2018

1. Vervoer – Luchtvervoer – Gemeenschappelijke regels voor de exploitatie van luchtdiensten in de Unie – Verordening nr. 1008/2008 – Prijszetting – Informatie die moet worden verstrekt in het kader van de bekendmaking van de voor passagiers beschikbare tarieven – Doel – Prijstransparantie

   (Verordening nr. 1008/2008 van het Europees Parlement en de Raad, overweging 16 en art. 2, punt 18, en 23, lid 1)

2. Vervoer – Luchtvervoer – Gemeenschappelijke regels voor de exploitatie van luchtdiensten in de Unie – Verordening nr. 1008/2008 – Prijszetting – Informatie die moet worden verstrekt in het kader van de bekendmaking van de voor passagiers beschikbare tarieven – Verplichting om de passagierstarieven in euro of in lokale valuta aan te geven – Omvang – Keuze van de relevante lokale valuta – Aanknopingscriteria

   (Verordening nr. 1008/2008 van het Europees Parlement en de Raad, art. 2, punt 18, en 23, lid 1)

1.  Zie de tekst van de beslissing.

   (zie punt 27)

2.  Artikel 23, lid 1, van verordening (EG) nr. 1008/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 24 september 2008 inzake gemeenschappelijke regels voor de exploitatie van luchtdiensten in de Gemeenschap, gelezen in samenhang met artikel 2, punt 18, van deze verordening, moet aldus worden uitgelegd dat luchtvaartmaatschappijen die de passagierstarieven voor intracommunautaire luchtdiensten bij de bekendmaking ervan niet in euro uitdrukken, dienen te kiezen voor een lokale valuta die objectief verband houdt met de aangeboden dienst. Dat is met name het geval voor de valuta die als wettig betaalmiddel geldt in de lidstaat waar de plaats van vertrek of de plaats van aankomst van de betrokken vlucht is gelegen.

   In een situatie als aan de orde in het hoofdgeding, waarin een luchtvaartmaatschappij die gevestigd is in een lidstaat waar de euro een wettig betaalmiddel is, op het internet een luchtdienst aanbiedt waarbij de plaats van vertrek van de betrokken vlucht gelegen is in een andere lidstaat waar een andere valuta dan de euro als wettig betaalmiddel geldt, mogen de passagierstarieven die niet in euro zijn uitgedrukt, dus worden aangegeven in de valuta die als wettig betaalmiddel in deze laatste lidstaat geldt.

   In deze context kan niet worden aanvaard dat de luchtvaartmaatschappijen, door ervoor te kiezen de passagierstarieven voor intracommunautaire luchtdiensten in een andere valuta dan de euro uit te drukken, de prijsvergelijking door de betrokken klanten moeilijker of zelfs praktisch onmogelijk maken, daar anders het met artikel 23, lid 1, van verordening nr. 1008/2008 nagestreefde doel van daadwerkelijke vergelijkbaarheid van de prijzen fundamenteel in twijfel zou worden getrokken en dientengevolge aan deze bepaling een groot deel van haar nuttige werking zou worden ontnomen. Hieraan moet worden toegevoegd dat de daadwerkelijke vergelijkbaarheid van de prijzen zou worden vergemakkelijkt indien de luchtvaartmaatschappijen de passagierstarieven zouden aangeven in een lokale valuta die objectief verband houdt met de aangeboden dienst, zoals de advocaat-generaal in punt 64 van zijn conclusie in wezen heeft opgemerkt.

   (zie punten 35, 36, 39, 40 en dictum)