Zaak C‑536/13

„Gazprom” OAO

tegen

Lietuvos Respublika

(verzoek van de Lietuvos Aukščiausiasis Teismas om een prejudiciële beslissing)

„Prejudiciële verwijzing — Ruimte van vrijheid, veiligheid en recht — Justitiële samenwerking in burgerlijke zaken — Verordening (EG) nr. 44/2001 — Toepassingsgebied — Arbitrage — Daarvan uitgesloten — Erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse scheidsrechterlijke uitspraken — Bevel uitgevaardigd door een in een lidstaat gevestigd scheidsgerecht — Bevel ertoe strekkende dat de inleiding of de voortzetting van een procedure voor een gerecht van een andere lidstaat wordt verhinderd — Bevoegdheid van de gerechten van een lidstaat om erkenning van de scheidsrechterlijke uitspraak te weigeren — Verdrag van New York”

Samenvatting – Arrest van het Hof (Grote kamer) van 13 mei 2015

Justitiële samenwerking in burgerlijke zaken — Rechterlijke bevoegdheid en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken — Verordening nr. 44/2001 — Werkingssfeer — Uitgesloten gebieden — Arbitrage — Erkenning en tenuitvoerlegging door een nationale rechterlijke instantie van een scheidsrechterlijke uitspraak die een partij verbiedt bepaalde vorderingen bij een rechterlijke instantie van die lidstaat in te dienen — Vraag die onder het toepasselijke nationale en internationale recht valt

(Verordening nr. 44/2001 van de Raad)

Verordening nr. 44/2001 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken moet aldus worden uitgelegd dat zij er niet aan in de weg staat dat een gerecht van een lidstaat een scheidsrechterlijke uitspraak die een partij verbiedt bepaalde vorderingen bij een gerecht van die lidstaat in te dienen, erkent en ten uitvoer legt of weigert te erkennen en ten uitvoer te leggen, daar die verordening niet geldt voor de erkenning en de tenuitvoerlegging in een lidstaat van een door een scheidsgerecht in een andere lidstaat gedane scheidsrechterlijke uitspraak.

De procedure voor de erkenning en de tenuitvoerlegging van een scheidsrechterlijke beslissing valt immers onder het nationale en het internationale recht dat van toepassing is in de lidstaat waar die erkenning en die tenuitvoerlegging worden gevraagd, en niet onder verordening nr. 44/2001.

De eventuele beperking van het recht van een gerecht van een lidstaat waarbij een parallel geding aanhangig is, zich over zijn eigen bevoegdheid uit te spreken, zou dan ook uitsluitend het gevolg kunnen zijn van de erkenning en de tenuitvoerlegging door een gerecht van diezelfde lidstaat van een scheidsrechterlijke uitspraak die een partij verbiedt bepaalde vorderingen bij een gerecht van die lidstaat in te dienen, op basis van het procesrecht van die lidstaat en, in voorkomend geval, van het verdrag inzake de erkenning en de tenuitvoerlegging van buitenlandse scheidsrechterlijke uitspraken, die deze van verordening nr. 44/2001 uitgesloten materie beheersen.

(cf. punten 41, 42, 44 en dictum)

Zaak C‑536/13

„Gazprom” OAO

tegen

Lietuvos Respublika

(verzoek van de Lietuvos Aukščiausiasis Teismas om een prejudiciële beslissing)

„Prejudiciële verwijzing — Ruimte van vrijheid, veiligheid en recht — Justitiële samenwerking in burgerlijke zaken — Verordening (EG) nr. 44/2001 — Toepassingsgebied — Arbitrage — Daarvan uitgesloten — Erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse scheidsrechterlijke uitspraken — Bevel uitgevaardigd door een in een lidstaat gevestigd scheidsgerecht — Bevel ertoe strekkende dat de inleiding of de voortzetting van een procedure voor een gerecht van een andere lidstaat wordt verhinderd — Bevoegdheid van de gerechten van een lidstaat om erkenning van de scheidsrechterlijke uitspraak te weigeren — Verdrag van New York”

Samenvatting – Arrest van het Hof (Grote kamer) van 13 mei 2015

Justitiële samenwerking in burgerlijke zaken – Rechterlijke bevoegdheid en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken – Verordening nr. 44/2001 – Werkingssfeer – Uitgesloten gebieden – Arbitrage – Erkenning en tenuitvoerlegging door een nationale rechterlijke instantie van een scheidsrechterlijke uitspraak die een partij verbiedt bepaalde vorderingen bij een rechterlijke instantie van die lidstaat in te dienen – Vraag die onder het toepasselijke nationale en internationale recht valt

(Verordening nr. 44/2001 van de Raad)

Verordening nr. 44/2001 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken moet aldus worden uitgelegd dat zij er niet aan in de weg staat dat een gerecht van een lidstaat een scheidsrechterlijke uitspraak die een partij verbiedt bepaalde vorderingen bij een gerecht van die lidstaat in te dienen, erkent en ten uitvoer legt of weigert te erkennen en ten uitvoer te leggen, daar die verordening niet geldt voor de erkenning en de tenuitvoerlegging in een lidstaat van een door een scheidsgerecht in een andere lidstaat gedane scheidsrechterlijke uitspraak.

De procedure voor de erkenning en de tenuitvoerlegging van een scheidsrechterlijke beslissing valt immers onder het nationale en het internationale recht dat van toepassing is in de lidstaat waar die erkenning en die tenuitvoerlegging worden gevraagd, en niet onder verordening nr. 44/2001.

De eventuele beperking van het recht van een gerecht van een lidstaat waarbij een parallel geding aanhangig is, zich over zijn eigen bevoegdheid uit te spreken, zou dan ook uitsluitend het gevolg kunnen zijn van de erkenning en de tenuitvoerlegging door een gerecht van diezelfde lidstaat van een scheidsrechterlijke uitspraak die een partij verbiedt bepaalde vorderingen bij een gerecht van die lidstaat in te dienen, op basis van het procesrecht van die lidstaat en, in voorkomend geval, van het verdrag inzake de erkenning en de tenuitvoerlegging van buitenlandse scheidsrechterlijke uitspraken, die deze van verordening nr. 44/2001 uitgesloten materie beheersen.

(cf. punten 41, 42, 44 en dictum)