EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32003L0099
De bewaking van zoönosen en zoönoseverwekkers
De bewaking van zoönosen en zoönoseverwekkers
SAMENVATTING VAN:
Richtlijn 2003/99/EG betreffende de bewaking van dierenziekten en infecties
WAT IS HET DOEL VAN DE RICHTLIJN?
De richtlijn geeft minimumeisen waaraan in alle EU-landen moet worden voldaan voor de versterking van hun bestaande systemen voor de bewaking van ziekten en infecties die direct of indirect tussen dieren en mensen kunnen worden overgedragen.
KERNPUNTEN
Door de richtlijn komt er in de EU-landen een versterkte bewaking van:
Verhoogde bewaking van zoönosen en antimicrobiële resistentie
EU-landen zijn verantwoordelijk voor het opzetten en in stand houden van bewakingssystemen. Bewaking vindt plaats op het niveau van de primaire productie* of in andere stadia van de voedselketen, zowel voor diervoeder als voor levensmiddelen voor menselijke consumptie.
Bij de bewaking krijgen de volgende zoönosen prioriteit:
Afhankelijk van de epidemiologische situatie omvat de bewaking ook:
Bewakingsmethode
In sommige gevallen zijn de gegevens die met gewone bewaking worden verzameld niet toereikend. Gecoördineerde bewakingsprogramma’s voor een of meer zoönosen kunnen nodig blijken om specifieke risico’s of referentiewaarden vast te stellen.
EU-landen zijn ervoor verantwoordelijk dat de bewaking vergelijkbare gegevens oplevert over het voorkomen van antimicrobiële resistentie in zoönoseverwekkers en, waar nodig, in andere belangrijke verwekkers.
De bewaking van zoönosen, zoönoseverwekkers en antimicrobiële resistentie in levensmiddelen, diervoeder en dieren is complementair aan de bewaking van menselijke isolaten overeenkomstig Besluit nr. 1082/2013/EU over de aanpak van ernstige grensoverschrijdende bedreigingen voor de gezondheid.
Onderzoek naar door voedsel veroorzaakte uitbraken
De bevoegde autoriteiten van EU-landen moeten onderzoek doen naar door voedsel veroorzaakte uitbraken, gegevens verzamelen over het epidemiologische profiel, de er mogelijk bij betrokken levensmiddelen en de mogelijke oorzaken.
Informatieuitwisseling
VANAF WANNEER IS DE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?
De richtlijn is van toepassing vanaf 12 december 2003. EU-landen moesten de richtlijn voor 12 april 2004 omzetten in nationaal recht.
ACHTERGROND
Kijk voor meer informatie op:
KERNBEGRIPPEN
BELANGRIJKSTE DOCUMENT
Richtlijn 2003/99/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 november 2003 inzake de bewaking van zoönosen en zoönoseverwekkers en houdende wijziging van Beschikking 90/424/EEG van de Raad en intrekking van Richtlijn 92/117/EEG van de Raad (PB L 325 van 12.12.2003, blz. 31-40)
Achtereenvolgende wijzigingen aan Richtlijn 2003/99/EG werden in het oorspronkelijke document opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.
GERELATEERDE DOCUMENTEN
Besluit nr. 1082/2013/EU van het Europees Parlement en de Raad van 22 oktober 2013 over ernstige grensoverschrijdende bedreigingen van de gezondheid en houdende intrekking van Beschikking nr. 2119/98/EG (PB L 293 van 5.11.2013, blz. 1-15)
Zie de geconsolideerde versie.
Verordening (EG) nr. 2160/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 17 november 2003 inzake de bestrijding van salmonella en andere specifieke door voedsel overgedragen zoönoseverwekkers (PB L 325 van 12.12.2003, blz. 1-15)
Zie de geconsolideerde versie.
Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2002 tot vaststelling van de algemene beginselen en voorschriften van de levensmiddelenwetgeving, tot oprichting van een Europese Autoriteit voor voedselveiligheid en tot vaststelling van procedures voor voedselveiligheidsaangelegenheden (PB L 31 van 1.2.2002, blz. 1-24)
Zie de geconsolideerde versie.
Laatste bijwerking 29.01.2018