1.

inspanningen ontplooien om de integriteit van het NPV te bewaren en het gezag en de toepassing ervan te versterken;

2.

erkennen dat het NPV een uniek en onvervangbaar multilateraal instrument is om de internationale vrede, veiligheid en stabiliteit te handhaven en uit te bouwen — omdat dit Verdrag het juridische kader vormt om verspreiding van kernwapens te voorkomen — en om het verificatiestelsel dat waarborgt dat kernenergie door niet-kernwapenstaten uitsluitend voor vreedzame doeleinden wordt gebruikt, verder uit te bouwen, en omdat het Verdrag de essentiële grondslag vormt voor de voortzetting van de nucleaire ontwapening in overeenstemming met artikel VI, alsmede een belangrijk element is bij de verdere ontwikkeling van toepassingen van kernenergie voor vreedzame doeleinden, waarbij benadrukt moet worden dat het Verdrag, met zijn drie elkaar versterkende pijlers, gemeenschappelijke beveiligingsbelangen van alle Verdragsstaten vertegenwoordigt;

3.

onderstrepen dat de onverkorte naleving van alle bepalingen van het NPV door alle staten die partij zijn bij het NPV, absoluut noodzakelijk is;

4.

onderstrepen dat het beleid en de strategieën van de Verdragsstaten moeten aansluiten op deze bepalingen;

5.

ernaar streven dat alle staten tot het NPV toetreden; alle staten die geen partij zijn bij het NPV oproepen onverwijld partij te worden bij het NPV als niet-kernwapenstaten, en zich in afwachting van hun toetreding tot het NPV aan de voorwaarden ervan te houden en zich aan niet-verspreiding en ontwapening te committeren;

6.

waardering uiten voor de bijdrage van het maatschappelijk middenveld bij het bevorderen van de beginselen en de doelstellingen van het NPV;

7.

nogmaals verklaren zich in te zetten voor het streven naar een veiliger wereld voor eenieder en voor het scheppen van de voorwaarden voor een wereld zonder kernwapens, overeenkomstig de doelstellingen van het NPV en in de overtuiging dat zelfs tussenstappen op weg naar dat doel de veiligheid voor ons allen aanzienlijk kunnen vergroten;

8.

zich ingenomen betuigen met de aanzienlijke nucleaire ontwapening sinds het einde van de koude oorlog, onder meer door twee EU-lidstaten; erop wijzen dat de kernwapenarsenalen in het kader van de systematische en geleidelijke nucleaire ontwapening uit hoofde van artikel VI van het NPV globaal moeten worden verminderd, gelet op de speciale verantwoordelijkheid van de staten die de grootste arsenalen bezitten; in dat verband waardering uiten voor de onderhandelingen over een nieuwe Start-overeenkomst tussen de Verenigde Staten en de Russische Federatie; onderstrepen dat zij meer vooruitgang moeten boeken bij het verkleinen van hun arsenalen en het verminderen van de operationele paraatheid van hun kernwapensystemen tot het minimaal noodzakelijke niveau;

9.

met betrekking tot niet-strategische kernwapens:

10.

toepassing van het beginsel van onomkeerbaarheid erkennen als richtsnoer voor alle maatregelen op het gebied van nucleaire ontwapening en wapenbeheersing, als bijdrage aan de handhaving en versterking van internationale vrede, veiligheid en stabiliteit, met inachtneming van deze omstandigheden;

11.

erkennen dat de programma’s voor de vernietiging en liquidatie van kernwapens en voor de liquidatie van splijtbare materialen zoals gedefinieerd in het kader van het mondiaal partnerschap van de G-8, belangrijk zijn voor de nucleaire ontwapening;

12.

blijven streven naar verifieerbaarheid, transparantie en andere vertrouwenwekkende maatregelen door de kernmachten om verdere ontwapening te ondersteunen; in dat verband waardering uiten voor de grotere transparantie die door sommige kernwapenstaten, onder meer door twee EU-lidstaten, aan de dag wordt gelegd over de kernwapens die zij bezitten, en de andere kernwapenstaten oproepen hetzelfde te doen;

13.

opnieuw de gehechtheid betuigen aan kernwapenbeheersing en ontwapening op basis van verdragen en daarbij wijzen op de noodzaak van hernieuwde multilaterale inspanningen en het reactiveren van multilaterale instrumenten, met name de Ontwapeningsconferentie;

14.

de staten, en meer bepaald de negen resterende in bijlage II genoemde staten die dat nog niet hebben gedaan, oproepen onverwijld en onvoorwaardelijk het Alomvattend Kernstopverdrag (CTBT) te ondertekenen en te ratificeren, omdat het CTBT een hoeksteen van de regeling voor nucleaire ontwapening en nonproliferatie is en opdat het zo spoedig mogelijk in wer king kan treden; in dat verband instemmend reageren op de onlangs door de Verenigde Staten gedane toe zeg gin gen omtrent een spoedige bekrachtiging van het CTBT;

15.

in afwachting van de inwerkingtreding van het CTBT, alle staten oproepen een moratorium op proeven met nucleaire explosies in acht te nemen en zich van iedere handeling te onthouden die strijdig is met de verplichtingen en de bepalingen van het CTBT, alsmede zo spoedig mogelijk alle kernproefinstallaties te ontmantelen op een transparante en voor de internationale gemeenschap inzichtelijke wijze; wijzen op het belang van het door de voorbereidende commissie van de CTBTO verrichte werk en waardering daarvoor uiten, met name in verband met het Internationaal Toezichtsysteem;

16.

met instemming reageren op het feit dat in 2009 het werkprogramma van de Ontwapeningsconferentie met consensus is aangenomen, en op grond daarvan oproepen tot onmiddellijke opening en zo spoedig mogelijke afronding van onderhandelingen over het verdrag dat de vervaardiging van splijtbare materialen voor kernwapens of andere nucleaire explosiemiddelen verbiedt (FMCT), op basis van document CD/1299 van 24 maart 1995 en het daarin vervatte mandaat, zoals overeengekomen in het Besluit van 29 mei 2009 van de ontwapeningsconferentie voor de opstelling van een werkprogramma voor de zitting van 2009 (CD/1864);

17.

in afwachting van de inwerkingtreding van het FMCT, alle betrokken staten oproepen een onmiddellijk moratorium op de vervaardiging van splijtbare materialen voor kernwapens of andere nucleaire explosiemiddelen af te kondigen en na te leven, en de voor de vervaardiging van splijtbare materialen voor kernwapens bestemde installaties te ontmantelen of om te bouwen voor uitsluitend niet-explosief gebruik; het optreden toejuichen van die van de vijf kernwapenstaten, met name binnen de Europese Unie, die de desbetreffende moratoria hebben afgekondigd en de bedoelde installaties hebben ontmanteld;

18.

alle betrokken staten oproepen passende praktische maatregelen te treffen om het risico op een accidentele kernoorlog te beperken;

19.

voortgaan met het beraad over de veiligheidswaarborgen voor de niet-kernwapenstaten die partij zijn bij het NPV;

20.

de kernwapenstaten ertoe oproepen de bestaande veiligheidsgaranties, die door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties zijn neergelegd in Resolutie 984 (1995), houdende erkenning dat dergelijke veiligheidsgaranties de regeling inzake de niet-verspreiding van kernwapens versterken, opnieuw te onderschrijven, en de na de voltooiing van het vereiste overleg overeenkomstig de UNDC-richtsnoeren van 1999 opgestelde protocollen bij de verdragen betreffende de instelling van kernwapenvrije zones te ondertekenen en te bekrachtigen, houdende erkenning dat voor die zones veiligheidswaarborgen voorhanden zijn in de vorm van verdragen;

21.

erop wijzen dat de algemene wapenbeheersings- en ontwapeningsprocessen voort moeten schrijden, en oproepen tot verdere vooruitgang bij alle aspecten van ontwapening om de wereldwijde veiligheid te vergroten;

22.

zich beijveren voor het beginnen van besprekingen over een verdrag waarbij grondraketten met een kort en middellang bereik worden verboden;

23.

oproepen tot de universalisering en de effectieve toepassing van de Haagse Gedragscode tegen de verspreiding van ballistische raketten;

24.

wijzen op het belang van de universalisering en uitvoering van het Verdrag inzake biologische en toxinewapens, van het Verdrag inzake chemische wapens en van de overeenkomsten, maatregelen en initiatieven die bijdragen tot de beheersing van conventionele wapens;

25.

ijveren voor de oplossing van de problemen van regionale instabiliteit en onveiligheid, en van conflictsituaties, die vaak ten grondslag liggen aan bewapeningsprogramma’s;

26.

erkennen dat er zich de afgelopen jaren op het gebied van nucleaire proliferatie serieuze uitdagingen hebben aangediend, met name in de Democratische Volksrepubliek Korea en de Islamitische Republiek Iran, en onderstrepen dat de internationale gemeenschap paraat moet staan om die uitdagingen aan te gaan en vastberaden tegenactie moet ondernemen;

27.

onderstrepen dat de rol van de VN-Veiligheidsraad als scheidsrechter in laatste instantie moet worden versterkt, zodat hij overeenkomstig het statuut van de IAEA passende maatregelen kan nemen indien de verplichtingen uit hoofde van het NPV niet worden nagekomen, met inbegrip van de toepassing van de waarborgen;

28.

memoreren welke gevolgen een terugtrekking uit het NPV zou kunnen hebben voor de internationale vrede en veiligheid; de internationale gemeenschap aansporen om gericht en onmiddellijk te reageren op een kennisgeving van terugtrekking en de gevolgen daarvan; benadrukken dat de VN-Veiligheidsraad gehouden is onmiddellijk op te treden en met name onverwijld te reageren wanneer een staat te kennen geeft zich te zullen terugtrekken uit het NPV; de NPV-staten aansporen maatregelen in dat verband aan te nemen, waaronder regelingen voor het in stand houden van adequate IAEAwaarborgen inzake alle voor vreedzame doeleinden ont wikkelde nucleaire materialen, apparatuur, technolo gieën en installaties;

29.

de schorsing van de nucleaire samenwerking met een staat verlangen wanneer de IAEA onvoldoende kan waarborgen dat het nucleaire programma van die staat uitsluitend vreedzame doeleinden heeft, totdat de IAEA zulks wel kan waarborgen;

30.

alle staten van het Midden-Oosten oproepen tot het maken van vorderingen bij onder meer het instellen van een effectief te verifiëren zone aldaar die vrij is van kernwapens en van andere massavernietigingswapens en de overbrengingsmiddelen daarvoor, en geen maatregelen te nemen die de verwezenlijking van deze doelstelling in de weg staan; onderkennen dat het van belang is om overeenstemming te bereiken over concrete praktische stappen in het kader van een proces waarbij alle staten van de regio betrokken zijn en dat bedoeld is om de Resolutie inzake het Midden-Oosten te helpen uitvoeren;

31.

daarnaast alle staten die partij zijn bij het NPV, en met name de kernwapenstaten, oproepen hun samenwerking te verlengen en zich tot het uiterste in te spannen om te bereiken dat in het Midden-Oosten door regionale partijen een effectief te verifiëren zone wordt ingesteld die vrij is van kernwapens en andere massavernietigingswapens en de overbrengingsmiddelen daarvoor, overeenkomstig de Resolutie van 1995;

32.

hoge prioriteit geven aan de uitvoering van de regeling voor de niet-verspreiding van kernwapens in het Middellandse Zeegebied, aangezien de veiligheid in Europa samenhangt met de veiligheid in dat gebied;

33.

het belang erkennen van kernwapenvrije zones voor vrede en veiligheid op basis van vrij tot stand gekomen afspraken tussen de staten in de betrokken regio, overeenkomstig de UNDC-richtsnoeren van 1999;

34.

onderstrepen dat niets onverlet mag worden gelaten ter voorkoming van het risico van nucleair terrorisme, dat verbonden is met de mogelijke toegang van terroristen tot kernwapens of tot nucleaire materialen die gebruikt kunnen worden voor de vervaardiging van zogeheten „vuile bommen”, en er in dat verband op wijzen dat de verplichtingen uit hoofde van de Resoluties 1540 (2004) en 1887 (2009) van de VN-Veiligheidsraad moeten worden nageleefd, en oproepen tot verbeterde beveiliging van hoogactieve radioactieve bronnen;

35.

alle staten die dat nog niet gedaan hebben, oproepen het Internationaal Verdrag ter bestrijding van daden van nucleair terrorisme, dat een belangrijk onderdeel van het internationale rechtskader voor het aanpakken van de dreigingen van nucleair terrorisme vormt, te ondertekenen, te ratificeren en uit te voeren;

36.

in het licht van de toegenomen dreiging van nucleaire proliferatie en terrorisme steun verlenen aan het initiatief van de G-8 voor een mondiaal partnerschap alsmede aan het optreden van de IAEA en andere multilaterale mechanismen, zoals het initiatief tot beveiliging tegen proliferatie, het wereldwijde initiatief ter bestrijding van nucleair terrorisme en het wereldwijde initiatief tot dreigingsvermindering; de beveiligingsdoelstellingen van de Top inzake wereldwijde nucleaire beveiliging toejuichen;

37.

erkennen dat de integrale-waarborgovereenkomsten met de aanvullende protocollen een afschrikkend effect hebben op nucleaire proliferatie en als hedendaagse verificatienorm gelden;

38.

blijven streven naar universalisering en versterking van het IAEA-veiligheidscontrolesysteem teneinde een grotere opspoorbaarheid van schendingen van nonproliferatieverplichtingen te garanderen, met name door de aanneming en uitvoering door alle betrokken staten van de integrale-waarborgovereenkomst samen met het aanvullend protocol, en, voor zover van toepassing, het herziene protocol inzake kleine hoeveelheden, als mede om het veiligheidscontrolesysteem verder te ver sterken;

39.

zich ervoor beijveren dat de toetsingsconferentie en de raad van beheer van de IAEA erkennen dat sluiting en uitvoering van een integrale-waarborgovereenkomst samen met een aanvullend protocol als hedendaagse verificatienorm geldt, krachtens artikel III van het NPV;

40.

wijzen op de unieke rol van de IAEA om de naleving door de staten van hun verbintenissen inzake nucleaire non-proliferatie te verifiëren;

41.

daarnaast wijzen op de belangrijke rol van de IAEA om hen op verzoek bij te staan om de beveiliging van nucleaire materialen en installaties te verbeteren, en de staten oproepen de IAEA te steunen;

42.

het belang erkennen van passende en doeltreffende uitvoercontroles, met inachtneming van de Resoluties 1540 (2004) en 1887 (2009) van de Veiligheidsraad en overeenkomstig artikel III.2 van het NPV;

43.

op nationaal vlak doeltreffende controles op de uitvoer, doorvoer, overlading en wederuitvoer verrichten, en daartoe passende wet- en regelgeving toepassen, en vastberaden optreden, op nationaal en internationaal niveau, om financiering van proliferatie te bestrijden en controle uit te oefenen op de toegang tot immateriële technologieoverdrachten;

44.

doeltreffende strafrechtelijke sancties op daden van proliferatie instellen ter afschrikking van illegale uitvoer, doorvoer, tussenhandel, smokkel en de daaraan gerelateerde financiering, overeenkomstig Resolutie 1540 (2004) van de Veiligheidsraad;

45.

het Zangger-comité en de Groep van Nucleaire Exportlanden (GNE) ertoe aanzetten hun ervaring inzake uitvoercontroles ter beschikking te stellen, zodat alle staten inspiratie kunnen putten uit de regelingen van het Zangger-comité en de richtsnoeren van de GNE alsook uit de uitvoering daarvan;

46.

onderstrepen dat het aanscherpen van de GNErichtsnoeren nu spoedig moet worden afgerond, met name in verband met strengere uitvoercontroles op ver rij kings- en opwerkingstechnologieën, en dat er binnen de GNE naar moet worden toegewerkt dat toetreding tot het aanvullend protocol een voorwaarde voor nucleaire bevoorrading wordt;

47.

de staten die partij zijn bij het Verdrag inzake de fysieke beveiliging van kernmateriaal oproepen zo spoedig mogelijk de wijziging van het Verdrag te ratificeren, opdat die snel in werking kan treden;

48.

de ontwikkeling van proliferatieresistente en met de veiligheidscontroles strokende technologieën stimuleren;

49.

het recht van de staten die partij zijn bij het NPV op kernenergie voor vreedzame doeleinden erkennen, overeenkomstig artikel IV van het NPV, en met inachtneming van de artikelen I, II en III van het NPV, onder andere op het gebied van de opwekking van elektrische energie, de industrie, de gezondheid en de landbouw;

50.

zich blijven inzetten voor het toezien op een verantwoorde ontwikkeling van vreedzame vormen van gebruik van kernenergie onder de best mogelijke voorwaarden wat veiligheid, beveiliging en non-proliferatie betreft;

51.

in dat verband de staten die partij zijn bij het NPV ertoe aanzetten om de beginselen en de normen die ten grondslag liggen aan de verantwoorde ontwikkeling van vreedzame vormen van gebruik van kernenergie te herbevestigen en na te leven;

52.

het belang onderstrepen van een voortgezette internationale samenwerking, teneinde de nucleaire veiligheid, veilig afvalbeheer, de bescherming tegen straling en de burgerlijke aansprakelijkheid op nucleair gebied te versterken en de staten oproepen om zo spoedig mogelijk tot alle relevante verdragen toe te treden, indien zij dat nog niet hebben gedaan, en om de verplichtingen die daaruit voortvloeien, volledig na te komen;

53.

steun verlenen aan de nationale, bilaterale en internationale inspanningen voor het opleiden van de vereiste geschoolde arbeidskrachten om de verantwoorde ontwikkeling van vreedzame vormen van gebruik van kernenergie te garanderen onder de best mogelijke voorwaarden wat veiligheid, beveiliging en non-proliferatie betreft;

54.

vast overtuigd blijven van de voordelen van multilaterale benaderingen van de splijtstofcyclus, waarin waarborgmechanismen, alleen of in combinatie met aanvullende mechanismen, niet mogen leiden tot verstoringen van de bestaande, goed functionerende markt, maar het recht op vreedzame vormen van gebruik van kernenergie dienen te schragen door voorzieningszekerheid inzake splijtstof te verschaffen voor landen die een kernprogramma ontwikkelen onder de best mogelijke voorwaarden wat veiligheid, beveiliging en non-proliferatie betreft;

55.

onderkennen dat verscheidene initiatieven, zoals de oprichting van een laagverrijkt-uraniumbank onder toezicht van de IAEA, back-upsystemen voor belangstellende landen kunnen bieden en blijvende multilaterale oplossingen naderbij kunnen brengen;

56.

nog meer dialoog en overleg stimuleren en voeren om opheldering te brengen in onopgeloste vraagstukken, en steun te winnen voor de idee van multilaterale benaderingen van de splijtstofcyclus.