1.7.2006

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 178/24

---

VERORDENING (EG) Nr. 951/2006 VAN DE COMMISSIE

van 30 juni 2006

houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 318/2006, wat betreft de handel met derde landen in de sector suiker

DE COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap,

Gelet op Verordening (EG) nr. 318/2006 van de Raad van 20 februari 2006 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker (1), en met name op artikel 23, lid 4, en artikel 40, lid 1,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

In Verordening (EG) nr. 318/2006 zijn bepalingen vastgesteld die van toepassing zijn op invoer- en uitvoercertificaten, het verlenen van uitvoerrestituties en het beheer van de invoer in de suikersector. Met het oog op een verbeterde transparantie van de regels die van toepassing zijn op de handel met derde landen in de suikersector, moeten de desbetreffende uitvoeringsbepalingen worden bijeengebracht in een enkele verordening.

(2)	In artikel 32 van Verordening (EG) nr. 318/2006 is voorzien in de mogelijkheid restituties te verlenen voor de uitvoer naar derde landen om het verschil te dekken tussen de prijzen op de wereldmarkt en de prijzen binnen de Gemeenschap.

(3)

Om te zorgen voor een gelijke behandeling ten aanzien van de vaststelling van de hoogte van de uitvoerrestitutie, moet een standaardmethode worden vastgesteld voor de bepaling van het sacharosegehalte van bepaalde producten. Ook moeten specifieke criteria worden vastgesteld voor die gevallen waarin het sacharosegehalte niet met de standaardmethode kan worden bepaald. In het geval van stroop met een relatief lage zuiverheid, moet het sacharosegehalte op een uniform percentage worden vastgesteld op basis van het winbare suikergehalte.

(4)

Kandijsuiker, die uit witte suiker of uit geraffineerde ruwe suiker wordt vervaardigd, heeft heel vaak een polarisatiegraad van minder dan 99,5 %. Gezien de hoge zuiverheid van de gebruikte grondstoffen, moet de restitutie voor kandijsuiker zo dicht mogelijk bij die voor witte suiker liggen. Daarom moet een nauwkeurige definitie van kandijsuiker worden vastgesteld.

(5)	Wanneer wordt besloten een uitvoerrestitutie voor isoglucose te verlenen, moeten limieten worden vastgesteld voor het fructose- en het polysacharidegehalte, om ervoor te zorgen dat de restitutie alleen voor het echte product als zodanig wordt toegekend.

(6)

In artikel 23, lid 1, van Verordening (EG) nr. 318/2006 is bepaald dat voor de invoer in of de uitvoer uit de Gemeenschap van de in artikel 1, lid 1, van die verordening genoemde producten, met uitzondering van die onder h) van dat lid, een invoer- respectievelijk een uitvoercertificaat moet worden overgelegd. Ook moet in de uitvoeringsbepalingen met name worden vastgesteld welke informatie in de certificaataanvragen en in de certificaten moet worden opgenomen, welke voorwaarden van toepassing zijn op de afgifte van certificaten, welke zekerheden moeten worden gesteld en onder welke voorwaarden de afgegeven certificaten geldig zijn.

(7)

Overeenkomstig artikel 34 van Verordening (EG) nr. 318/2006 wordt op de naleving van de volumeverbintenissen die voortvloeien uit de overeenkomstig artikel 300 van het Verdrag gesloten akkoorden toegezien op basis van de regeling inzake uitvoercertificaten. Hiertoe moeten de aangevraagde certificaten worden afgegeven na afloop van een bedenktijd die de Commissie in staat stelt te bepalen voor welke hoeveelheden certificaten zijn aangevraagd en de nodige actie te ondernemen wanneer de aanvaarding van de betrokken aanvragen een overschrijding of een risico van overschrijding van het in die overeenkomsten voor het betrokken verkoopseizoen vastgestelde uitvoervolume en/of van de desbetreffende kredieten tot gevolg zou hebben. Daarom moet van de lidstaten worden geëist dat zij onverwijld kennisgeven van alle certificaataanvragen die betrekking hebben op periodieke restituties. Derhalve moet het aanvragers worden toegestaan onder bepaalde voorwaarden hun aanvraag in te trekken als een aanvaardingspercentage is vastgesteld.

(8)

Het nauwkeurige en regelmatige toezicht op de handel met derde landen is de enige manier om de ontwikkelingen nauwgezet te volgen in het licht van de beperkingen als gevolg van de verbintenissen van de Gemeenschap op grond van de overeenkomstig artikel 300 van het Verdrag gesloten akkoorden, en om in voorkomend geval de nodige maatregelen te nemen, met name voor de toepassing van artikel 19, lid 1, van Verordening (EG) nr. 318/2006. Daarom moet de Commissie regelmatig de relevante informatie ontvangen, niet alleen over de in- en uitvoer van producten waarvoor restituties zijn vastgesteld overeenkomstig de artikelen 32 en 33 van Verordening (EG) nr. 318/2006, maar ook over de invoer en uitvoer van producten, met name producten die zonder restitutie worden uitgevoerd, met of zonder certificaat, en producten die in het vrije verkeer zijn op de markt van de Gemeenschap, alsmede producten die onder de regeling actieve veredeling vallen.

(9)	Om de stabiliteit van de communautaire suikermarkten te garanderen en om te voorkomen dat de marktprijzen tot onder de referentieprijzen voor suiker dalen, wordt het nodig geacht te bepalen dat aanvullende invoerrechten moeten worden toegepast.

(10)	In artikel 27, lid 2, van Verordening (EG) nr. 318/2006 is bepaald dat op invoer tegen een prijs die lager is dan de reactieprijs die aan de Wereldhandelsorganisatie was meegedeeld, een aanvullend invoerrecht kan worden toegepast.

(11)

Voor de toepassing van het aanvullende invoerrecht moet met de cif-invoerprijs van de betrokken zending rekening worden gehouden. Die cif-invoerprijs moet worden geverifieerd aan de hand van de representatieve prijzen voor het betrokken product op de wereldmarkt of op de communautaire invoermarkt voor dat product. Daarom moeten criteria worden opgesteld voor de vaststelling van de representatieve cif-invoerprijzen voor de producten waarvoor een aanvullend invoerrecht kan worden toegepast. Voor de bepaling van de representatieve cif-invoerprijzen moet de Commissie rekening houden met alle informatie waarover zij beschikt, hetzij rechtstreeks of door de mededeling van dergelijke relevantie informatie door de lidstaten.

(12)

Bij Verordening (EG) nr. 2286/2002 van de Raad van 10 december 2002 tot vaststelling van de regeling voor landbouwproducten en door verwerking daarvan verkregen goederen, van oorsprong uit de staten in Afrika, het Caribische gebied en de Stille Oceaan (de ACS-staten), en houdende intrekking van Verordening (EG) nr. 1706/98 (2) is een jaarlijks tariefcontingent van 600 000 t melasse van oorsprong uit de ACS-landen geopend, op basis waarvan de invoerrechten met 100 % worden verlaagd. In dat verband, en er rekening mee houdend dat het niet waarschijnlijk is dat de invoer van melasse binnen deze kwantitatieve grens tot verstoring van de communautaire markt zal leiden, wordt het niet passend geacht aanvullende rechten te heffen over deze invoer, aangezien dit strijdig zou zijn met het doel de invoer van landbouwproducten uit de staten in Afrika, het Caribische gebied en de Stille Oceaan (ACS-staten) in de Gemeenschap te bevorderen. Het totale invoerrecht van toepassing op suikerrietmelasse van oorsprong uit die landen moet derhalve tot nul worden teruggebracht.

(13)

Bij Verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad tot vaststelling van het communautair douanewetboek (3) zijn de voorschriften inzake het beheer van de tariefcontingenten vastgelegd die bepalen dat de chronologische volgorde van de data van aanvaarding van de douaneaangiften moet worden gevolgd.

(14)

De in deze verordening vastgestelde uitvoeringsbepalingen vervangen die welke zijn vastgesteld bij de Verordeningen (EEG) nr. 784/68 van de Commissie van 26 juni 1968 betreffende de wijze van berekening van de cif-prijzen voor witte suiker en ruwe suiker (4), (EEG) nr. 785/68 van de Commissie van 26 juni 1968 betreffende de standaardkwaliteit en de wijze van berekening van de cif-prijs voor melasse (5), (EG) nr. 1422/95 (6), (EG) nr. 1423/95 van 23 juni 1995 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen voor de invoer van producten uit de sector suiker, andere dan melasse (7), (EG) nr. 1464/95 van 27 juni 1995 houdende bijzondere uitvoeringsbepalingen inzake de regeling van invoer- en uitvoercertificaten in de sector suiker (8) en (EG) nr. 2135/95 van 7 september 1995 inzake uitvoeringsbepalingen voor de toekenning van uitvoerrestituties in de sector suiker (9). Met het oog op de transparantie en de juridische duidelijkheid moeten die verordeningen derhalve worden ingetrokken.

(15)	De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

HOOFDSTUK I

TOEPASSINGSGEBIED EN DEFINITIES

Artikel 1

Toepassingsgebied

In deze verordening worden overeenkomstig titel III van Verordening (EG) nr. 318/2006 de bijzondere uitvoeringsbepalingen inzake de regeling van invoer- en uitvoercertificaten, de toekenning van uitvoerrestituties en het beheer van de invoer in de sector suiker vastgesteld, met inbegrip van de toepassing van aanvullende invoerrechten.

Artikel 2

Definities

In dit reglement wordt verstaan onder:

(1)	„periodieke restituties”: de uitvoerrestituties die met regelmatige tussenpozen worden vastgesteld, als bedoeld in artikel 33, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 318/2006.

(2)

„kandijsuiker”: suiker die: a) bestaat uit grote kristallen met een lengte van ten minste 5 mm die zijn verkregen door afkoeling en langzame uitkristallisering in verzadigde suikeroplossingen, en b) in droge toestand 96 of meer gewichtspercenten sacharose bevat, bepaald met behulp van de polarimeter.

HOOFDSTUK II

UITVOERRESTITUTIES

Artikel 3

Vaststelling van het sacharosegehalte van verschillende suikerstropen die voor uitvoerrestitutie in aanmerking komen

1.   De uitvoerrestitutie per 100 kg van de in artikel 1, lid 1, onder c), van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde producten, is gelijk aan een basisbedrag, vermenigvuldigd met het voor het betrokken product geconstateerde sacharosegehalte, in voorkomend geval verhoogd met het gehalte aan andere suikers die in sacharose zijn omgerekend.

2.   Onverminderd het bepaalde in lid 3 en lid 4 is het gehalte aan sacharose, eventueel verhoogd met het gehalte aan andere suikers die in sacharose zijn omgerekend, het totaal-suikergehalte dat vastgesteld is door toepassing van de methode Lane en Eynon (koperreductiemethode), uitgaande van de volgens Clerget-Herzfeld geïnverteerde oplossing. Het volgens deze methode vastgestelde totale suikergehalte wordt door vermenigvuldiging met de coëfficiënt 0,95 in sacharose omgerekend.

3.   Voor stroop met een zuiverheid van ten minste 85 % en minder dan 94,5 % wordt het gehalte aan sacharose, in voorkomend geval verhoogd met het gehalte aan andere suikers die in sacharose zijn omgerekend, forfaitair vastgesteld op 73 gewichtspercent in droge toestand. Om de zuiverheid van de stroop te berekenen, wordt het totale suikergehalte gedeeld door het gehalte aan droge stof; het resultaat wordt met 100 vermenigvuldigd. Het totale suikergehalte wordt bepaald volgens de in lid 2 genoemde methode, het gehalte aan droge stof volgens de areometrische methode.

4.   Voor karamel die uitsluitend is vervaardigd uit niet-gedenatureerde suiker van GN-code 1701 wordt het sacharosegehalte, in voorkomend geval verhoogd met het gehalte aan andere suikers die in sacharose zijn omgerekend, bepaald op basis van het gehalte aan droge stof. Het gehalte aan droge stof wordt bepaald op basis van het soortelijk gewicht van de in de gewichtsverhouding 1:1 verdunde oplossing. Het resultaat van de bepaling van het gehalte aan droge stof wordt door vermenigvuldiging met de coëfficiënt 1 in sacharose omgerekend.

Op verzoek kan evenwel voor in de eerste alinea bedoelde karamel het werkelijke sacharosegehalte, in voorkomend geval verhoogd met het gehalte aan andere suikers die in sacharose zijn omgerekend, worden bepaald en daarna in aanmerking worden genomen, wanneer de karamel is vervaardigd onder douanecontrole of een administratieve controle die dezelfde waarborgen biedt.

5.   Het in lid 1 bedoelde basisbedrag geldt niet voor stroop met een zuiverheid van minder dan 85 %.

Artikel 4

Uitvoerrestitutie voor isoglucose

De uitvoerrestitutie voor de in artikel 1, lid 1, onder d) en g), van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde producten mag slechts worden toegekend voor producten:

a)	die zijn verkregen door isomerisatie van glucose;

b)	die in droge toestand een fructosegehalte van ten minste 41 gewichtspercenten hebben;

c)	die in droge toestand een totaal gehalte aan polysachariden en oligosachariden, met inbegrip van het gehalte aan di- of trisachariden, hebben van ten hoogste 8,5 gewichtspercenten.

Voor isoglucose wordt het gehalte aan droge stof bepaald op basis van het soortelijk gewicht van de in de gewichtsverhouding 1:1 verdunde oplossing of, voor producten met een zeer hoge consistentie, door droging.

HOOFDSTUK III

UITVOERCERTIFICATEN

Artikel 5

Noodzaak van een certificaat

1.   Voor de uitvoer van alle in artikel 1, lid 1, van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten, met uitzondering van die onder h) van dat lid, moet een uitvoercertificaat worden afgegeven.

2.   Voor de toepassing van artikel 4, lid 2, van Verordening (EG) nr. 800/1999 van de Commissie (10) worden de volgende productgroepen ingesteld:

a)	productgroep I: de in artikel 1, lid 1, onder b), van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten;

b)	productgroep II: de in artikel 1, lid 1, onder c), van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten;

c)	productgroep III: de in artikel 1, lid 1, onder d) en g), van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten.

Artikel 6

Certificaat voor uitvoer met restitutie

1.   Wanneer de restitutie wordt vastgesteld in het kader van een in de Gemeenschap gehouden openbare inschrijving, wordt de aanvraag van het uitvoercertificaat ingediend bij de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar het bericht van toewijzing in het kader van de inschrijving is afgegeven.

2.   In vak 20 van de certificaataanvraag en van het certificaat wordt de volgende vermelding aangebracht:

3.   Het uitvoercertificaat wordt afgegeven voor de in het bericht van toewijzing in het kader van de betrokken inschrijving vermelde hoeveelheid. In vak 22 van het certificaat wordt het in EUR uitgedrukte bedrag van de uitvoerrestitutie vermeld dat voorkomt op dat bericht van toewijzing. Daarop wordt de volgende vermelding aangebracht:

4.   Artikel 49 van Verordening (EG) nr. 1291/2000 van de Commissie (11) is niet van toepassing.

Artikel 7

Certificaat voor de uitvoer van suiker, isoglucose of inulinestroop zonder restitutie

Wanneer suiker, isoglucose of inulinestroop die zich in het vrije verkeer bevindt op de markt van de Gemeenschap en niet als „buiten het quotum geproduceerd” wordt beschouwd, zonder restitutie moet worden uitgevoerd, wordt in vak 22 van de certificaataanvraag en van het certificaat de volgende vermelding aangebracht, naar gelang van het betrokken product:

Artikel 8

Geldigheid van de uitvoercertificaten

1.   Uitvoercertificaten voor de in artikel 1, lid 1, onder b) en c), van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten, die betrekking hebben op een hoeveelheid van meer dan 10 t, zijn geldig vanaf de datum van daadwerkelijke afgifte tot het einde van de maand volgende op die van afgifte.

2.   Uitvoercertificaten voor de in artikel 1, lid 1, onder b) en c), van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten, die betrekking hebben op een hoeveelheid van niet meer dan 10 t, zijn geldig vanaf de datum van afgifte in de zin van artikel 23, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1291/2000 tot het einde van de derde maand volgende op die van afgifte.

In het in de eerste alinea bedoelde geval mag de belanghebbende niet meer dan één certificaat gebruiken voor één uitvoertransactie.

3.   Uitvoercertificaten voor de in artikel 1, lid 1, onder a), d), e), f) en g), van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde producten zijn geldig vanaf de datum van afgifte in de zin van artikel 23, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1291/2000 tot het einde van de derde maand volgende op die van afgifte.

Artikel 9

Schorsing van de afgifte van uitvoercertificaten

1.   Wanneer de afgifte van uitvoercertificaten de beschikbare begrotingsbedragen of de maximumhoeveelheden en/of de in de WTO-Overeenkomst inzake de landbouw (12) vastgestelde betalingsverplichtingen voor de betrokken periode dreigt te overschrijden, kan de Commissie:

a)	een aanvaardingspercentage vaststellen voor de aangevraagde hoeveelheden waarvoor nog geen uitvoercertificaten zijn afgegeven;

b)	aanvragen waarvoor nog geen uitvoercertificaten zijn afgegeven, afwijzen;

c)	de indiening van certificaataanvragen gedurende vijf werkdagen schorsen; zij mag volgens de in artikel 39 van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde procedure een langere schorsingsperiode vaststellen.

2.   De in lid 1 genoemde maatregelen kunnen ook worden vastgesteld wanneer uitvoercertificaataanvragen betrekking hebben op hoeveelheden die de normale handelsstromen voor één bestemming of groep bestemmingen overschrijden of dreigen te overschrijden, en de afgifte van de aangevraagde certificaten een risico van speculatie, van concurrentievervalsing tussen marktdeelnemers of van verstoring van de betrokken handel of van de communautaire markt met zich zou brengen.

3.   Indien de gevraagde hoeveelheden worden verlaagd of geweigerd, wordt de voor het certificaat gestelde zekerheid onmiddellijk vrijgegeven voor de hoeveelheid waarvoor de aanvraag niet wordt ingewilligd.

4.   De belanghebbende kan zijn certificaataanvraag intrekken binnen tien werkdagen na de bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie van een aanvaardingspercentage als bedoeld in lid 1, onder a), indien dit percentage lager is dan 80 %. De lidstaten geven in dat geval de zekerheid vrij.

HOOFDSTUK IV

INVOERCERTIFICATEN

Artikel 10

Invoercertificaten en hun geldigheid

1.   Voor de invoer in de Gemeenschap van alle in artikel 1, lid 1, van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten, met uitzondering van die onder h) van dat lid, moet een invoercertificaat worden overgelegd.

2.   Invoercertificaten voor de in artikel 1, lid 1, onder b), van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten, die betrekking hebben op een hoeveelheid van meer dan 10 t, zijn geldig vanaf de datum van daadwerkelijke afgifte tot het einde van de maand volgende op die van afgifte.

Invoercertificaten voor de in artikel 1, lid 1, onder b), van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten, die betrekking hebben op een hoeveelheid van niet meer dan 10 t en invoercertificaten voor de in artikel 1, lid 1, onder a), c), d), e), f) en g), van die verordening genoemde producten zijn geldig vanaf de datum van afgifte in de zin van artikel 23, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1291/2000 tot het einde van de maand volgende op die van afgifte.

HOOFDSTUK V

GEMEENSCHAPPELIJKE VOORSCHRIFTEN VOOR INVOER- EN UITVOERCERTIFICATEN

AFDELING 1

Afgifte van certificaten en zekerheid

Artikel 11

Aanvraag en afgifte van invoer- en uitvoercertificaten

1.   Certificaten voor suiker van GN-code 1701 voor hoeveelheden van meer dan 10 t worden:

a)	indien het gaat om invoercertificaten, afgegeven op de derde werkdag na de dag van indiening van de aanvraag;

b)	indien het gaat om uitvoercertificaten, afgegeven op de vijfde werkdag na de dag van indiening van de aanvraag;

c)	indien het gaat om uitvoercertificaten met vaststelling vooraf van de uitvoerrestitutie, op de vijfde werkdag na de dag van indiening van de aanvraag, mits de Commissie ondertussen geen specifieke maatregelen heeft genomen als bedoeld in artikel 9, lid 1.

De eerste alinea is niet van toepassing op:

a)	kandijsuiker,

b)	gearomatiseerde suiker; suiker met toegevoegde kleurstoffen;

c)	overeenkomstig Verordening (EG) nr. 950/2006 van de Commissie in de Gemeenschap in te voeren preferentiële suiker (13).

2.   Wanneer een aanvraag voor een certificaat voor de in lid 1 bedoelde producten betrekking heeft op een hoeveelheid van ten hoogste 10 t, mag een gegadigde op dezelfde dag en bij dezelfde bevoegde autoriteit slechts één enkele aanvraag indienen.

Artikel 12

Veiligheid

1.   De zekerheid met betrekking tot certificaten voor de in artikel 1, lid 1, van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde producten, met uitzondering van die onder h), bedraagt per 100 kg nettogewicht van het product, per 100 kg nettogewicht aan droge stof voor isoglucose, of per 100 kg nettogewicht aan droge stof, uitgedrukt in suiker/isoglucose-equivalent, voor inulinestroop:

a)

indien het gaat om invoercertificaten: — 0,30 EUR voor producten van de GN-codes 1701, 1702 en 2106, met uitzondering van producten van de GN-codes 1702 50 00 en 1702 90 10 en van inulinestroop, — 0,06 EUR voor producten van de GN-codes 1212 91, 1212 99 20 en 1703, — 0,60 EUR voor inulinestroop van de GN-codes ex 1702 60 80 en 1702 90 80;

b)

indien het gaat om uitvoercertificaten: — 11,00 EUR voor producten van GN-code 1701; — 0,90 EUR voor producten van de GN-codes 1212 91, 1212 99 20 en 1703, — 4,20 EUR voor producten van de GN-codes 1702 20, 1702 60 95, 1702 90 60, 1702 90 71, 1702 90 99en 2106 90 59, met uitzondering van inulinestroop, — 4,20 EUR voor producten van de GN-codes 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10, 1702 90 30 en 2106 90 30, — 8,00 EUR voor inulinestroop van GN-code 1702 60 80 en 0,60 euro voor inulinestroop van GN-code 1702 90 80.

2.   Voor de producten van GN-code 1701 moet de titularis een aanvullende zekerheid stellen, als:

a)	niet wordt voldaan aan de uitvoerverplichting die voortvloeit uit uitvoercertificaten, met uitzondering van die welke zijn afgegeven in het kader van een in de Gemeenschap gehouden openbare inschrijving, behalve in gevallen van overmacht, en

b)	het in lid 1, onder b), eerste en tweede streepje, bedoelde bedrag van de zekerheid lager is dan het bedrag van de uitvoerrestitutie die geldt op de laatste dag van de geldigheid van het certificaat, na aftrek van de op dat certificaat vermelde restitutie.

Het bedrag van de aanvullende zekerheid is gelijk aan het verschil tussen de in de eerste alinea, onder b), bedoelde bedragen.

AFDELING 2

Certificaten voor specifieke („EX/IM”) transacties inzake raffinage

Artikel 13

Algemene voorschriften

1.   In afwijking van artikel 2 van Verordening (EG) nr. 1291/2000 moet bij voorafgaande uitvoer van witte suiker van GN-code 1701 99 10, gevolgd door invoer van ruwe suiker van de GN-codes 1701 11 10, 1701 11 90, 1701 12 10 en 1701 12 90 ingevolge een op grond van artikel 116 van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad (14) afgegeven vergunning voor de uitvoer van deze witte suiker en de invoer van deze ruwe suiker een certificaat worden overgelegd.

2.   In afwijking van artikel 9 van Verordening (EG) nr. 1291/2000 zijn de rechten die uit de in lid 1 bedoelde uitvoer- en invoercertificaten voortvloeien, niet overdraagbaar.

Artikel 14

Certificaataanvragen

1.   De aanvraag voor het uitvoercertificaat voor witte suiker wordt slechts aanvaard indien de in artikel 13, lid 1, bedoelde vergunning wordt overgelegd en tegelijk een aanvraag voor een invoercertificaat voor ruwe suiker wordt ingediend.

2.   De aanvraag voor het invoercertificaat heeft betrekking op een hoeveelheid ruwe suiker van de standaardkwaliteit die, met inachtneming van het rendement, overeenkomt met de hoeveelheid witte suiker die op de aanvraag voor het uitvoercertificaat is vermeld. Het rendement van de ruwe suiker wordt berekend door het dubbele van de polarisatiegraad van die suiker met 100 te verminderen.

Wanneer de ingevoerde ruwe suiker niet met de standaardkwaliteit overeenkomt, wordt de hoeveelheid op grond van het certificaat in te voeren ruwe suiker berekend door de in dat certificaat vermelde hoeveelheid ruwe suiker van de standaardkwaliteit te vermenigvuldigen met een correctiecoëfficiënt. Deze coëfficiënt wordt verkregen door het getal 92 te delen door het rendementspercentage van de werkelijk ingevoerde ruwe suiker.

3.   In vak 20 van de aanvraag voor een uitvoercertificaat voor witte suiker en van het uitvoercertificaat voor witte suiker zelf, alsmede van de aanvraag voor een invoercertificaat voor ruwe suiker en van het invoercertificaat voor ruwe suiker zelf, wordt de volgende vermelding aangebracht:

Bovendien wordt in vak 20 van het uitvoercertificaat het nummer van het corresponderende invoercertificaat vermeld, en in het desbetreffende vak van het invoercertificaat het nummer van het corresponderende uitvoercertificaat.

4.   Bij toepassing van artikel 13, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1291/2000 worden het invoercertificaat en het uitvoercertificaat als bedoeld in lid 1 tegelijk ingetrokken.

Artikel 15

Geldigheid van de certificaten

1.   In afwijking van het bepaalde in de artikelen 9 en 11 zijn het uitvoercertificaat voor witte suiker en het invoercertificaat voor ruwe suiker geldig:

a)	tot en met 30 juni, indien de aanvraag op of na 1 oktober van het betrokken verkoopseizoen is ingediend in de zin van artikel 17, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1291/2000;

b)	tot en met 30 september, indien de aanvraag op of na 1 juli van het betrokken verkoopseizoen is ingediend in de zin van artikel 17, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1291/2000.

2.   Overeenkomstig artikel 561 van Verordening (EEG) nr. 2454/93 is de termijn waarbinnen de met een voorafgaande uitvoer van witte suiker overeenkomende invoer van ruwe suiker moet plaatsvinden, gelijk aan de geldigheidsduur van het invoercertificaat voor ruwe suiker.

Artikel 16

Zekerheid

1.   In afwijking van het bepaalde in artikel 12, lid 1, en onverminderd de volgende leden, bedraagt de zekerheid met betrekking tot het in artikel 13, lid 1, bedoelde invoercertificaat 11,50 EUR per 100 kg nettogewicht.

2.   Het bepaalde in artikel 8, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1291/2000 is niet van toepassing op het in lid 13, lid 1, van de onderhavige verordening bedoelde uitvoercertificaat. Het bepaalde in artikel 35, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1291/2000 is niet van toepassing op het in lid 13, lid 1, van de onderhavige verordening bedoelde invoercertificaat.

3.   In afwijking van artikel 8, lid 5, en artikel 35, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1291/2000:

a)	wordt de zekerheid met betrekking tot het invoercertificaat alleen dan volledig vrijgegeven wanneer de werkelijk ingevoerde hoeveelheid ruwe suiker gelijk is aan of hoger is dan de werkelijk uitgevoerde hoeveelheid witte suiker, rekening houdend met het rendement van de ruwe suiker;

b)

wordt, wanneer de werkelijk ingevoerde hoeveelheid ruwe suiker kleiner is dan de werkelijk uitgevoerde hoeveelheid witte suiker, de zekerheid verbeurd voor de hoeveelheid die overeenkomt met het verschil tussen de werkelijk uitgevoerde hoeveelheid witte suiker en de werkelijk ingevoerde hoeveelheid ruwe suiker.

Bij de toepassing van het bepaalde in de eerste alinea, onder b), wordt rekening gehouden met het rendement van de betrokken ruwe suiker.

HOOFDSTUK VI

MEDEDELINGEN VAN DE LIDSTATEN

Artikel 17

Mededeling over de afgifte van uitvoercertificaten

Met betrekking tot de uitvoer naar derde landen deelt iedere lidstaat de Commissie uiterlijk de 15e van iedere maand over de voorgaande maand het volgende mee:

a)

de hoeveelheden waarvoor een certificaat daadwerkelijk is afgegeven, onder vermelding van de desbetreffende uitvoerrestitutiebedragen die zijn vastgesteld overeenkomstig artikel 33, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 318/2006, uitgesplitst in: — hoeveelheden witte suiker van de GN-codes 1701 91 00, 1701 99 10of 1701 99 90, — hoeveelheden ruwe suiker, uitgedrukt in gewicht tel quel, van de GN-codes 1701 11 90 en 1701 12 90, — hoeveelheden sacharosestroop, uitgedrukt in witte suiker, van de GN-codes 1702 60 90, 1702 90 60, 1702 90 71, 1702 90 99 en 2106 90 59, — hoeveelheden isoglucose, uitgedrukt in droge stof, van de GN-codes 1702 40 10, 1702 60 10, 1702 90 30en 2106 90 30, — hoeveelheden inulinestroop, uitgedrukt in tot suiker/isoglucose-equivalent omgerekende droge stof, van GN-code ex 1702 60 90;

b)	de hoeveelheden witte suiker van GN-code 1701 99 10waarvoor een certificaat daadwerkelijk is afgegeven, onder vermelding van de desbetreffende uitvoerrestitutiebedragen die zijn vastgesteld overeenkomstig artikel 33, lid 2, onder b), van Verordening (EEG) nr. 318/2006;

c)

onder vermelding van de desbetreffende uitvoerrestitutiebedragen die zijn vastgesteld overeenkomstig artikel 33, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 318/2006, de hoeveelheden witte suiker, de hoeveelheden ruwe suiker en sacharosestroop, uitgedrukt in witte suiker, en de hoeveelheden isoglucose, uitgedrukt in droge stof, waarvoor een uitvoercertificaat daadwerkelijk is afgegeven met het oog op de uitvoer in de vorm van producten zoals bedoeld in artikel 1, lid 2, onder b), van Verordening (EG) nr. 2201/96 van de Raad (15).

Artikel 18

Mededeling over de uitgevoerde hoeveelheden

Iedere lidstaat deelt de Commissie het volgende mee:

(1)	uiterlijk aan het einde van elke kalendermaand, over de voorgaande kalendermaand, de hoeveelheden witte suiker zoals bedoeld in artikel 17, onder b), die zijn uitgevoerd met inachtneming van het bepaalde in artikel 8, leden 4 en 5, van Verordening (EG) nr. 1291/2000;

(2)

over elke kalendermaand, uiterlijk aan het einde van de derde kalendermaand na de betrokken kalendermaand: a) de hoeveelheden suiker en stroop, uitgedrukt in witte suiker, zoals bedoeld in artikel 5, lid 1, vierde streepje, van Verordening (EG) nr. 1291/2000, die in ongewijzigde staat zonder uitvoercertificaat zijn uitgevoerd, onder vermelding van de desbetreffende uitvoerrestitutiebedragen; b) de binnen de quota vallende hoeveelheden suiker die als witte suiker of in de vorm van verwerkte producten, welke hoeveelheden in witte suiker worden uitgedrukt, zijn uitgevoerd en waarvoor een uitvoercertificaat is afgegeven om communautaire of nationale voedselhulp in het kader van een internationaal verdrag of een ander aanvullend programma te verstrekken of om uitvoering te geven aan een andere communautaire actie inzake kosteloze levering van voedsel; c) voor uitvoer zoals bedoeld in artikel 4, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 800/1999, de in ongewijzigde staat uitgevoerde hoeveelheden suiker en sacharosestropen, uitgedrukt in witte suiker, en hoeveelheden isoglucose, uitgedrukt in droge stof, onder vermelding van de desbetreffende restitutiebedragen; d) onder vermelding van de desbetreffende uitvoerrestitutiebedragen die zijn vastgesteld overeenkomstig artikel 33, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 318/2006, de hoeveelheden witte suiker, de hoeveelheden ruwe suiker en sacharosestroop, uitgedrukt in witte suiker, en de hoeveelheden isoglucose, uitgedrukt in droge stof, die zijn uitgevoerd in de vorm van producten zoals bedoeld in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1255/1999 van de Raad (16), of in de vorm van producten zoals bedoeld in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1043/2005 van de Commissie (17); e) voor de in artikel 17, onder c), en in dit artikel onder d), bedoelde uitvoer, de zonder restitutie uitgevoerde hoeveelheden. De onder d) en e) bedoelde gegevens dienen de Commissie te worden verstrekt, uitgesplitst naar de verordening die voor het betrokken verwerkte product geldt.

Artikel 19

Mededeling over de invoercertificaten

Iedere lidstaat deelt de Commissie het volgende mee:

(1)	maandelijks, over de voorgaande maand, de in gewicht tel quel uitgedrukte hoeveelheden witte suiker en ruwe suiker, andere dan preferentiële suiker, suikerstropen, isoglucose en inulinestroop waarvoor een invoercertificaat daadwerkelijk is afgegeven;

(2)	wekelijks, over de voorgaande week, de hoeveelheden witte suiker en ruwe suiker, uitgedrukt in gewicht tel quel, waarvoor overeenkomstig artikel 13 een invoercertificaat of een uitvoercertificaat is afgegeven;

(3)

over ieder kwartaal, uiterlijk aan het einde van de tweede daaropvolgende kalendermaand, de hoeveelheden suiker die in het kader van de in artikel 116 van Verordening (EEG) nr. 2913/92 bedoelde regeling actieve veredeling uit derde landen zijn ingevoerd, en in de vorm van veredelingsproducten zijn uitgevoerd.

Artikel 20

Ad-hocmededeling over certificaten voor uitvoer met restitutie

Op verzoek van de Commissie en voor de aangegeven periode delen de lidstaten, met onmiddellijke ingang, de Commissie dagelijks mee:

a)	voor hoeveelheden van meer dan 10 t, alle aanvragen voor uitvoercertificaten voor producten die in aanmerking komen voor periodieke restitutie;

b)	de hoeveelheden waarvoor de in artikel 9, lid 1, bedoelde maatregelen worden toegepast.

Artikel 21

Communicatiemiddelen

De in dit hoofdstuk bedoelde mededelingen van de lidstaten worden gedaan langs elektronisch weg met gebruikmaking van de door de Commissie aan de lidstaten ter beschikking gestelde formulieren.

HOOFDSTUK VII

BEHEER VAN DE INVOER

AFDELING 1

Berekening van de cif-prijzen voor witte suiker en ruwe suiker

Artikel 22

Vaststelling van de cif-prijzen

De Commissie berekent de cif-prijzen voor witte en ruwe suiker op basis van de gunstigste aankoopmogelijkheden op de wereldmarkt. Die prijzen worden berekend overeenkomstig de artikelen 23 tot en met 26.

Artikel 23

Informatie waarmee rekening moet worden gehouden

Bij de vaststelling van de gunstigste aankoopmogelijkheden op de wereldmarkt wordt rekening gehouden met alle inlichtingen waarvan de Commissie hetzij rechtstreeks, hetzij via de bevoegde bureaus van de lidstaten kennis krijgt, over:

a)	aanbiedingen op de wereldmarkt;

b)	prijsnoteringen op voor de internationale suikerhandel belangrijke beurzen;

c)	op belangrijke markten in derde landen vastgestelde prijzen;

d)	in het internationale handelsverkeer tot stand gekomen verkooptransacties.

Artikel 24

Informatie die dient te worden genegeerd

Bij de vaststelling van de gunstigste aankoopmogelijkheden wordt geen rekening gehouden met informatie, indien:

a)	het niet gaat om goederen van gezonde handelskwaliteit, of

b)	voor de in de aanbieding genoemde prijs slechts een geringe, voor de markt niet representatieve hoeveelheid kan worden gekocht, of

c)	de algemene prijsontwikkeling of de inlichtingen waarover de Commissie beschikt, aanleiding zijn om aan te nemen dat de in de aanbieding genoemde prijs niet representatief is voor de werkelijke marktontwikkeling.

Artikel 25

Aanpassing aan de haven van Rotterdam

1.   Prijzen die niet gelden voor levering cif-Rotterdam, onverpakt, worden aangepast.

Bij de aanpassing wordt vooral rekening gehouden met de verschillen tussen de vrachtkosten van de haven van verscheping tot de haven van bestemming enerzijds, en van de haven van verscheping tot Rotterdam anderzijds.

2.   Geldt een prijs voor goederen in zakken, dan wordt die met 0,88 EUR per 100 kg verminderd.

Artikel 26

Aanpassing aan de standaardkwaliteit

1.   Bij de aanpassing van niet voor de standaardkwaliteit geldende prijzen worden:

a)	bij witte suiker de overeenkomstig artikel 18 van Verordening (EG) nr. 318/2006 vastgestelde toeslagen of kortingen toegepast,

b)	bij ruwe suiker aanpassingscoëfficiënten toegepast, die verkregen worden door 92 te delen door het rendement van de suiker waarvoor de prijs geldt.

2.   Het rendement wordt berekend volgens de methode van punt III.3 van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 318/2006.

AFDELING 2

Vaststelling van de standaardkwaliteit en berekening van de cif-prijs voor melasse

Artikel 27

Standaardkwaliteit van melasse

Melasse van standaardkwaliteit moet:

a)	van gezonde handelskwaliteit zijn;

b)	een totaal suikergehalte van 48 % hebben.

Artikel 28

Vaststelling van de cif-prijzen

De Commissie berekent de cif-prijs voor melasse op basis van de gunstigste aankoopmogelijkheden op de wereldmarkt. Die prijzen worden berekend overeenkomstig de artikelen 29 tot en met 33.

Artikel 29

Informatie waarmee rekening moet worden gehouden

Bij de vaststelling van de gunstigste aankoopmogelijkheden op de wereldmarkt wordt rekening gehouden met alle inlichtingen over:

a)	aanbiedingen op de wereldmarkt;

b)	op belangrijke markten in derde landen vastgestelde prijzen;

c)	in het internationale handelsverkeer tot stand gekomen verkooptransacties waarvan de Commissie hetzij rechtstreeks, hetzij via de bevoegde bureaus van de lidstaten kennis krijgt.

Artikel 30

Informatie die dient te worden genegeerd

Bij de vaststelling van de gunstigste aankoopmogelijkheden op de wereldmarkt wordt geen rekening gehouden met informatie indien:

a)	het niet gaat om goederen van gezonde handelskwaliteit, of

b)	voor de in de aanbieding genoemde prijs slechts een geringe, voor de markt niet representatieve hoeveelheid kan worden gekocht, of

c)	de algemene prijsontwikkeling of de inlichtingen waarover de Commissie beschikt, aanleiding zijn om aan te nemen dat de in de aanbieding genoemde prijs niet representatief is voor de werkelijke marktontwikkeling.

Artikel 31

Aanpassing aan de haven van Amsterdam

Prijzen die niet gelden voor levering cif-Amsterdam, onverpakt, worden aangepast.

Bij de aanpassing wordt vooral rekening gehouden met de verschillen tussen de vrachtkosten van de haven van verscheping tot de haven van bestemming enerzijds en van de haven van verscheping tot Amsterdam anderzijds.

Artikel 32

Aanpassing aan de standaardkwaliteit

De bij de vaststelling van de gunstigste aankoopmogelijkheden verkregen prijzen, die niet voor de standaardkwaliteit gelden, worden per procent totaal suikergehalte met 1/48:

a)	verhoogd, wanneer het totale suikergehalte van de betrokken melasse minder dan 48 % bedraagt;

b)	verlaagd, wanneer het totale suikergehalte van de betrokken melasse meer dan 48 % bedraagt.

Artikel 33

Gemiddelde prijs

Bij de vaststelling van de gunstigste aankoopmogelijkheden op de wereldmarkt kan van een gemiddelde van verschillende prijzen worden uitgegaan, wanneer dit gemiddelde als representatief voor de werkelijke ontwikkeling van de markt kan worden beschouwd.

AFDELING 3

Aanvullende invoerrechten

Artikel 34

Aanvullend invoerrecht voor melasse

1.   De in artikel 27, lid 1, van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde aanvullende invoerrechten zijn van toepassing op melasse van de GN-codes 1703 10 00 en 1703 90 00.

2.   Voor de toepassing van deze verordening worden onder representatieve prijzen voor melasse op de wereldmarkt of op de markt van invoer in de Gemeenschap, zoals bedoeld in artikel 27, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 318/2006, de cif-prijzen voor deze producten verstaan die overeenkomstig afdeling 2 door de Commissie worden vastgesteld, hierna de „representatieve melasseprijzen” genoemd.

Die prijzen worden voor elk verkoopseizoen vastgesteld volgens de in artikel 39, lid 2, van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde procedure. De Commissie kan deze prijzen gedurende die periode wijzigen, wanneer uit de informatie waarover zij beschikt, blijkt dat de representatieve prijzen ten opzichte van de vorige vaststelling met ten minste 0,5 EUR per 100 kg zijn veranderd.

3.   De lidstaten delen de in artikel 29 bedoelde informatie waarover zij beschikken, uiterlijk op de 15e van elke maand mee aan de Commissie.

Artikel 35

Reactieprijzen voor melasse

Voor 100 kg melasse van de in artikel 27 van de onderhavige verordening bedoelde standaardkwaliteit bedraagt de in artikel 27, lid 2, van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde reactieprijs:

a)	7,90 EUR voor melasse van GN-code 1703 10 00;

b)	8,20 EUR voor melasse van GN-code 1703 90 00.

Artikel 36

Aanvullend recht voor producten uit de sector suiker

1.   De in artikel 27, lid 1, van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde aanvullende invoerrechten zijn van toepassing op producten van de GN-codes 1701 11 10, 1701 11 90, 1701 12 10, 1701 12 90, 1701 91 00, 1701 99 10, 1701 99 90en 1702 90 99.

2.   Voor de toepassing van deze verordening worden onder representatieve prijzen op de wereldmarkt of op de markt van invoer in de Gemeenschap, zoals bedoeld in artikel 27, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 318/2006, de cif-prijzen voor witte suiker en ruwe suiker verstaan die overeenkomstig afdeling 1 worden vastgesteld, hierna „representatieve suikerprijzen” genoemd.

Die prijzen worden voor elk verkoopseizoen vastgesteld volgens de in artikel 39, lid 2, van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde procedure. De Commissie kan deze prijzen gedurende die periode wijzigen, als de berekeningselementen zodanig veranderen dat de representatieve suikerprijzen ten minste 1,20 EUR per 100 kg hoger of lager zijn dan bij de vorige vaststelling.

3.   De representatieve suikerprijs voor producten van GN-code 1702 90 99 is de voor witte suiker vastgestelde representatieve prijs, berekend per procent sacharosegehalte en per 100 kg nettogewicht van het betrokken product.

Artikel 37

Reactieprijzen voor producten uit de sector suiker

Voor 100 kg nettogewicht product bedraagt de in artikel 27, lid 2, van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde reactieprijs:

a)	53,10 EUR voor witte suiker van de GN-codes 1701 99 10 en 1701 99 90, die beantwoordt aan de standaardkwaliteit zoals bedoeld in punt II van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 318/2006;

b)	64,7 EUR voor suiker van GN-code 1701 91 00;

c)	54,10 EUR voor ruwe beetwortelsuiker van GN-code 1701 12 90, die beantwoordt aan de standaardkwaliteit zoals bedoeld in punt III van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 318/2006;

d)	41,30 EUR voor ruwe beetwortelsuiker van GN-code 1701 12 10, die beantwoordt aan de standaardkwaliteit zoals bedoeld in punt III van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 318/2006;

e)	55,20 EUR voor ruwe beetwortelsuiker van GN-code 1701 11 90, die beantwoordt aan de standaardkwaliteit zoals bedoeld in punt III van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 318/2006;

f)	41,80 EUR voor ruwe beetwortelsuiker van GN-code 1701 11 10, die beantwoordt aan de standaardkwaliteit zoals bedoeld in punt III van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 318/2006;

g)	1,184 EUR voor producten van GN-code 1702 90 99 per procent sacharosegehalte.

Artikel 38

Bewijsstukken

1.   Voor elke in artikel 34, lid 1, bedoelde soort melasse en elke in artikel 36, lid 1, bedoelde soort producten uit de sector suiker worden de aanvullende invoerrechten vastgesteld op basis van de cif-invoerprijs van de betrokken zending, overeenkomstig artikel 39.

In het geval van melasse wordt de cif-invoerprijs van de betrokken zending in de overeenkomstige prijs voor melasse van de standaardkwaliteit omgerekend door aanpassing overeenkomstig artikel 32.

In het geval van witte of ruwe suiker wordt de cif-invoerprijs van de betrokken zending witte respectievelijk ruwe suiker naar gelang van het geval omgerekend in de prijs voor suiker van de in punt II, respectievelijk punt III van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 318/2006 van de Raad bedoelde standaardkwaliteit, of de overeenkomstige prijs voor producten van GN-code 1702 90 99.

2.   Wanneer de cif-invoerprijs per 100 kg van een bepaalde zending hoger is dan de in artikel 34, lid 2, bedoelde representatieve melasseprijs of de in artikel 36, lid 2, bedoelde representatieve suikerprijs, dient de importeur de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van invoer ten minste de volgende bewijsstukken over te leggen:

a)	het koopcontract of een ander gelijkwaardig bewijsstuk;

b)	de verzekeringspolis;

c)	de factuur;

d)	het certificaat van oorsprong (in voorkomend geval);

e)	de vervoerovereenkomst;

f)	bij vervoer over zee, het cognossement.

Voor de verificatie van de cif-invoerprijs van de betrokken zending mogen de autoriteiten van de invoerende lidstaat alle andere informatie en documenten eisen die zij noodzakelijk achten.

3.   In het in lid 2 bedoelde geval moet de importeur de in artikel 248, lid 1, van Verordening (EEG) nr. 2454/93 bedoelde zekerheid stellen ten belope van het verschil tussen het bedrag van het aanvullend invoerrecht, berekend op basis van de representatieve prijs van het betrokken product, en het bedrag van het aanvullend invoerrecht, berekend op basis van de cif-invoerprijs van de betrokken zending.

4.   De zekerheid wordt vrijgegeven voor zover de bewijzen met betrekking tot de afzetcondities ten genoegen van de bevoegde autoriteiten zijn geleverd. Anders wordt de zekerheid verbeurd als betaling van de aanvullende invoerrechten.

5.   Indien de bevoegde autoriteiten bij verificatie constateren dat niet aan de eisen van dit artikel is voldaan, innen zij het verschuldigde recht overeenkomstig artikel 220 van Verordening (EEG) nr. 2913/92. Om te bepalen welk bedrag aan rechten moet worden geïnd, wordt rekening gehouden met een rente die loopt vanaf de datum waarop de goederen in het vrije verkeer zijn gebracht, tot en met de datum van de inning. De toe te passen rentevoet is die welke volgens het nationale recht voor terugvordering geldt.

Artikel 39

Berekening van het aanvullend invoerrecht

Als het verschil tussen de betrokken reactieprijs als bedoeld in artikel 34 voor melasse of in artikel 36 voor producten uit de sector suiker en de cif-invoerprijs van de betrokken zending:

a)	niet groter is dan 10 % van de reactieprijs, is het aanvullend recht gelijk aan nul;

b)	groter is dan 10 %, maar niet groter dan 40 % van de reactieprijs, bedraagt het aanvullend recht 30 % van het bedrag boven 10 %;

c)	groter is dan 40 %, maar niet groter dan 60 % van de reactieprijs, bedraagt het aanvullend recht 50 % van het bedrag boven de 40 %, plus het aanvullend recht op grond van het bepaalde onder b);

d)	groter is dan 60 %, maar niet groter dan 75 % van de reactieprijs, bedraagt het aanvullend recht 70 % van het bedrag boven de 60 %, plus de aanvullende rechten op grond van het bepaalde onder b) en c);

e)	groter is dan 75 % van de reactieprijs, bedraagt het aanvullend recht 90 % van het bedrag boven 75 %, plus de aanvullende rechten op grond van het bepaalde onder b), c) en d).

AFDELING 4

Schorsing of verlaging van de invoerrechten voor melasse

Artikel 40

Schorsing van de toepassing van invoerrechten voor melasse

Wanneer de in artikel 34, lid 2, bedoelde representatieve melasseprijs, vermeerderd met het invoerrecht voor melasse van suikerriet van GN-code 1703 10 00 of voor melasse van suikerbieten van GN-code 1703 90 00, voor het betrokken product meer bedraagt dan 8,21 EUR/100 kg, moeten de invoerrechten worden geschorst en vervangen door het door de Commissie geconstateerde bedrag van het verschil. Dit bedrag wordt vastgesteld tegelijk met de in artikel 34, lid 2, bedoelde representatieve prijzen.

Als de schorsing van de invoerrechten evenwel nadelige gevolgen voor de melassemarkt in de Gemeenschap kan hebben, kan volgens de in artikel 32, lid 2, van Verordening (EG) nr. 318/2006 bedoelde procedure worden bepaald dat die schorsing gedurende een bepaalde periode niet wordt toegepast.

Artikel 41

Preferentiële invoer van melasse

1.   Het totale invoerrecht voor, naar gelang van het geval, melasse van suikerriet van GN-code 1703 10 00 of melasse van suikerbieten van GN-code 1703 90 00, van oorsprong uit de staten in Afrika, het Caribische gebied en de Stille Oceaan (ACS), wordt voor een contingent van maximaal 600 000 t per verkoopseizoen tot nul verlaagd. Dit contingent zal in het verkoopseizoen 2006/2007 echter 750 000 t bedragen.

2.   Voor de toepassing van dit artikel wordt uitgegaan van de definities van de begrippen „product van oorsprong” en „methoden van administratieve samenwerking” die zijn opgenomen in Protocol nr. 1 bij de Overeenkomst van Cotonou.

3.   Het in lid 1 bedoelde tariefcontingent wordt door de Commissie beheerd overeenkomstig de artikelen 308 bis, 308 ter en 308 quater van Verordening (EEG) nr. 2454/93.

AFDELING 5

Berekening van het sacharosegehalte van ruwe suiker en bepaalde stropen

Artikel 42

Berekeningsmethoden

1.   Wanneer het overeenkomstig punt III van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 318/2006 bepaalde rendement van de ingevoerde ruwe suiker afwijkt van het rendement dat voor de standaardkwaliteit is vastgesteld, worden het toe te passen douanerecht voor producten van de GN-codes 1701 11 10 en 1701 12 10 en het aanvullend recht voor producten van de GN-codes 1701 11 10, 1701 11 90, 1701 12 10 en 1701 12 90 per 100 kg van de betrokken ruwe suiker berekend door het overeenkomstige recht voor ruwe suiker van de standaardkwaliteit met een aanpassingscoëfficiënt te vermenigvuldigen. Deze aanpassingscoëfficiënt wordt verkregen door het rendementspercentage van de ingevoerde ruwe suiker door 92 te delen.

2.   Voor de in artikel 1, lid 1, onder c), van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten wordt het sacharosegehalte, inclusief het gehalte aan andere suikers, omgerekend in sacharose, bepaald volgens de methode „Lane en Eynon” (koperreductie-methode) op basis van de volgens Clerget-Herzfeld geïnverteerde oplossing. Het volgens deze methode vastgestelde totale suikergehalte wordt omgerekend in sacharose door vermenigvuldiging met de coëfficiënt 0,95.

Voor producten die minder dan 85 % sacharose en in sacharose omgerekende andere suikers en invertsuiker bevatten, wordt echter het sacharosegehalte, inclusief het gehalte aan andere suikers, omgerekend in sacharose, bepaald door het gehalte aan droge stof te berekenen. Het gehalte aan droge stof wordt bepaald op basis van het soortelijk gewicht van de in de gewichtsverhouding 1:1 verdunde oplossing en, voor vaste producten, door droging. Het gehalte aan droge stof wordt omgerekend in sacharose door vermenigvuldiging met de coëfficiënt 1.

3.   Voor de in artikel 1, lid 1, onder d) en g), van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten wordt het drogestofgehalte bepaald overeenkomstig lid 2, tweede alinea, van het onderhavige artikel.

4.   Voor de in artikel 1, lid 1, onder e) van Verordening (EG) nr. 318/2006 genoemde producten vindt de omrekening in sacharose-equivalent plaats door het overeenkomstig lid 2, tweede alinea, van het onderhavige artikel bepaalde drogestofgehalte met de coëfficiënt 1,9 te vermenigvuldigen.

HOOFDSTUK VIII

INTREKKING EN SLOTBEPALINGEN

Artikel 43

Intrekking

Verordening (EEG) nr. 784/68, Verordening (EEG) nr. 785/68, Verordening (EG) nr. 1422/95, Verordening (EG) nr. 1423/95, Verordening (EG) nr. 1464/95 en Verordening (EG) nr. 2135/95 worden ingetrokken.

Verordening (EG) nr. 1464/95 blijft evenwel van toepassing voor certificaten die vóór 1 juli 2006 op grond daarvan zijn afgegeven.

Artikel 44

Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking op de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van 1 juli 2006.

---

(1)  PB L 58 van 28.2.2006, blz. 1.

(2)  PB L 348 van 21.12.2002, blz. 5.

(3)  PB L 253 van 11.10.1993, blz. 1.

(4)  PB L 145 van 27.6.1968, blz. 10. Verordening gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 260/96 (PB L 34 van 13.2.1996, blz. 16).

(5)  PB L 145 van 27.6.1968, blz. 12. Verordening gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1422/95.

(6)  PB L 141 van 24.6.1995, blz. 12. Verordening gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 79/2003 (PB L 13 van 18.1.2003, blz. 4).

(7)  PB L 141 van 24.6.1995, blz. 16. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1951/2005 (PB L 312 van 29.11.2005, blz. 45).

(8)  PB L 144 van 28.6.1995, blz. 14. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 96/2004 (PB L 15 van 22.1.2004, blz. 3).

(9)  PB L 214 van 8.9.1995, blz. 16.

(10)  PB L 102 van 17.4.1999, blz. 11.

(11)  PB L 152 van 24.6.2000, blz. 1.

(12)  PB L 336 van 23.12.1994, blz. 22.

(13)  Zie blz. 1 van dit Publicatieblad.

(14)  PB L 302 van 19.10.1992, blz. 1.

(15)  PB L 297 van 21.11.1996, blz. 29.

(16)  PB L 160 van 26.6.1999, blz. 48.

(17)  PB L 172 van 5.7.2005, blz. 24.

---

---