1)

Artikelen 8 en 9 van richtlijn 2005/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2005 betreffende oneerlijke handelspraktijken van ondernemingen jegens consumenten op de interne markt en tot wijziging van richtlijn 84/450/EEG van de Raad, richtlijnen 97/7/EG, 98/27/EG en 2002/65/EG van het Europees Parlement en de Raad en van verordening (EG) nr. 2006/2004 van het Europees Parlement en de Raad, moeten aldus worden uitgelegd dat, om in de zin van deze bepalingen een handelspraktijk als agressief te kwalificeren, alle omstandigheden van deze praktijk concreet en specifiek moeten worden beoordeeld in het licht van de criteria van deze bepalingen. In het geval de overeenkomst is gesloten met een ouder, ernstig gehandicapt persoon, die over beperkte inkomsten beschikt waardoor hij de opgebouwde schulden niet kan terugbetalen, is de omstandigheid dat door het sluiten van de overeenkomst een nationale bepaling omtrent consumentenbescherming kon worden omzeild een aanwijzing dat de betrokken handelaar de bijzonder ernstige omstandigheden waarin die persoon zich bevindt bewust heeft willen uitbuiten, met het oogmerk het besluit van die persoon te beïnvloeden, hetgeen aan de verwijzende rechter staat om dit te beoordelen.

2)

Artikel 3 van richtlijn 93/13/EEG van de Raad van 5 april 1993 betreffende oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten moet aldus worden uitgelegd dat de nationale rechter bij wie een verzoek is ingediend om het oneerlijke karakter van bedingen in een overeenkomst tussen een consument en een handelaar te onderzoeken, in het geval de handelaar ondanks een daartoe strekkend verzoek weigert om hem soortgelijke overeenkomsten over te leggen die hij met andere consumenten gesloten heeft, de nationale procesregels waarover hij beschikt dient toe te passen om te beoordelen of over de bedingen van een dergelijke overeenkomst individueel is onderhandeld.

3)

De derde vraag van de Okresný súd Poprad (rechter in eerste aanleg Poprad, Slowakije) is kennelijk niet-ontvankelijk.