—

In dit verband wordt aangevoerd dat het bestreden besluit blijk geeft van een gebrek aan onderzoek, een verkeerde opvatting van de feiten en dientengevolge een verkeerde rechtsopvatting voor zover daarin in het onderhavige geval geen toepassing is gegeven aan artikel 106, lid 1, laatste alinea, van verordening nr. 966/2012. In het bijzonder heeft de Commissie blijk gegeven van een verkeerde opvatting door niet te aanvaarden dat in casu was voldaan aan de voorwaarden van artikel 106, lid 1, onder b), van verordening nr. 966/2012 en door de door Impresa Costruzioni Giuseppe Maltauro SpA overgelegde bewijsstukken niet als toereikend te beschouwen in het onderzoek om aan te tonen dat zij „passende maatregelen” had getroffen tegen E. Maltauro.

—

Subsidiair wordt in dit verband aangevoerd dat het bestreden besluit blijk geeft van een verkeerde opvatting van de feiten en van een motiveringsgebrek voor zover verzoekster daarin aansprakelijk is gesteld voor een ernstige beroepsfout in de zin van artikel 106, lid 1, onder c), van verordening nr. 966/2012. Uit de documenten betreffende de gerechtelijke verwikkelingen van E. Maltauro is niet gebleken dat Impresa Costruzioni Giuseppe Maltauro SpA haar verplichtingen tot toezicht en contractuele loyaliteit niet zou zijn nagekomen en evenmin dat zij baat zou hebben gehad bij de illegale handelingen die zijn toegeschreven aan haar voormalige gedelegeerde bestuurder. Aan de voorwaarden om aan Impresa Costruzioni Giuseppe Maltauro SpA een beroepsfout toe te rekenen die dermate ernstig is dat sprake is van genoemde uitsluitingsgrond, was dus niet voldaan.

—

Eveneens subsidiair wordt aangevoerd dat het bestreden besluit bovendien gebrekkig is wegens schending van het beginsel van hoor en wederhoor, voor zover het is gebaseerd op gegevens die door de Commissie niet waren vermeld in de brief betreffende de inleiding van de procedure en waarover Impresa Costruzioni Giuseppe Maltauro SpA nooit haar opmerkingen heeft kunnen maken. Daardoor heeft zij zich niet adequaat kunnen verweren ten aanzien van de elementen die nadien beslissend zijn gebleken voor haar uitsluiting van alle aanbestedingsprocedures en procedures voor de toekenning van uit de algemene begroting van de Europese Unie gefinancierde subsidies.

—

Uiterst subsidiair wordt aangevoerd dat het uitsluitingsbesluit is vastgesteld onder schending van het evenredigheidsbeginsel, met name voor zover daarin de uitsluitingsduur is vastgesteld op twee jaar en tien maanden. Deze duur is geheel ongerechtvaardigd, is in strijd met de geest en de strekking van verordening nr. 966/2012 en verordening nr. 1268/2012, die de gronden voor uitsluiting regelen, en is kennelijk onevenredig, daar de elementen die een negatieve weerslag op de beroepsmoraliteit van Impresa Costruzioni Giuseppe Maltauro SpA zouden kunnen hebben gehad, waren verwijderd en er voor de Commissie geen enkele reden voor vrees voor financiële schade of voor schade aan reputatie meer was.