—

Artikel 5 van de verordening is niet van toepassing, omdat het verzoek was gericht aan een orgaan van een lidstaat en documenten betrof die van die lidstaat afkomstig waren. Met de enkele doorgeleiding van het verzoek door de lidstaat aan de Commissie op grond van artikel 5, tweede alinea, van de verordening, wordt geen bevoegdheid van de Commissie gevestigd, wanneer het verzoek geen documenten betreft die van de Commissie afkomstig zijn. Zelfs als artikel 5 van de verordening op het verzoek van toepassing zou zijn, kan artikel 5, tweede alinea, van de verordening niet aldus worden uitgelegd dat het een instelling van de Unie machtigt tot het nemen van een bindend besluit over dat verzoek.

—

Aangezien zij een besluit heeft genomen over de toegang tot een document dat van de Republiek Polen afkomstig is, was de Commissie verplicht die staat op grond van artikel 4, lid 4, van de verordening te raadplegen, hetgeen zij niet heeft gedaan. Toegang tot het document dat afkomstig is van de Republiek Polen had, bij gebrek aan verzet daartegen op grond van artikel 4, lid 5, van de verordening, slechts kunnen worden geweigerd onder buitengewone omstandigheden, waarvan in casu geen sprake is.

—

De Commissie heeft op geen enkele wijze gemotiveerd waarom zij bevoegd zou zijn tot het nemen van een besluit met betrekking tot het betwiste onderdeel, hoewel verzoekende partij zich in haar confirmatieve verzoek nadrukkelijk heeft gericht op de kwestie van het ontbreken van de bevoegdheid van de Commissie. De motivering van het betwiste besluit bevat geen verklaring daaromtrent, waardoor het voor verzoekende partij onmogelijk is haar rechten voor het Gerecht naar behoren te verdedigen.

—

Voor het geval het Gerecht, ondanks de argumenten van het eerste middel, mocht besluiten dat artikel 5, tweede alinea, van verordening nr. 1049/2001 aldus moet worden begrepen dat wanneer een lidstaat een verzoek tot toegang tot een document dat in zijn bezit is, doorgeleidt aan een instelling van de Unie, deze doorgeleiding de desbetreffende instelling machtigt over het verzoek een bindend besluit te nemen, voert verzoekster aan dat artikel 5, indien zij aldus moet worden begrepen, als geschikte rechtsgrondslag niet artikel 15, lid 3, VWEU respectievelijk artikel 255 EG kan hebben en derhalve nietig is. Bovendien is de aldus begrepen bepaling in strijd met de motivering van verordening nr. 1049/2001, hetgeen tot nietigheid ervan krachtens artikel 296 VWEU (artikel 253 EG) leidt.